2015.07.14 - Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach

Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach
IBPP1/4512-338/15/MG
z 14 lipca 2015 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2015 r. poz. 613) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. Nr 112 poz. 770 ze zm.) w związku z § 9 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. z 2015 r. poz. 643) – Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 7 kwietnia 2015 r. (data wpływu 13 kwietnia 2015 r.) uzupełnionym pismem z 15 czerwca 2015 r. (data wpływu 24 czerwca 2015 r.) oraz pismem z 1 lipca 2015 r. (data wpływu 9 lipca 2015 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania podatkiem VAT sprzedaży działki nr … zabudowanej placami – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 13 kwietnia 2015 r. wpłynął do tut. Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania podatkiem VAT sprzedaży działki nr 6/12 zabudowanej placami.

Wniosek został uzupełniony pismem z 15 czerwca 2015 r. (data wpływu 24 czerwca 2015 r.) będącym odpowiedzią na wezwanie tut. organu z 9 czerwca 2015 r. nr IBPP1/4512-338/15/MG oraz pismem z 1 lipca 2015 r. (data wpływu 9 lipca 2015 r.) będącym odpowiedzią na wezwanie tut. organu z 25 czerwca 2015 r. nr IBPP1/4512-338/15/MG.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca jest Komornikiem Sądowym przy Sądzie Rejonowym. Wnioskodawca prowadzi egzekucję z majątku Sp. z o.o. (dalej „Dłużnik”), w związku z czym jest płatnikiem podatku VAT z tego tytułu. Sp. z o.o. jest czynnym zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług. Pierwszą deklarację VAT-7 spółka złożyła za okres październik 2006 roku.

W toku egzekucji komorniczej sprzedaży podlegać będą nieruchomości należące do Dłużnika. Każda z nieruchomości, będąca przedmiotem sprzedaży przez Wnioskodawcę, składa się z jednej działki i jest objęta odrębną księgą wieczystą. Działki są przedmiotem wspólnej wyceny i będą sprzedane w ramach jednej transakcji za łączną cenę. Dłużnik prowadzi działalność gospodarczą i wszelkie czynności (w tym zakup nieruchomości) dokonywane były przez niego w ramach tej działalności gospodarczej. Wszystkie obiekty znajdujące się na nieruchomości/ach będących przedmiotem interpretacji znajdowały się na sprzedawanych nieruchomościach już w momencie zakupu ich przez Dłużnika. Wszystkie grunty są gruntami budowlanymi lub przeznaczonymi pod zabudowę. Działka opisana we wniosku oraz inne działki będące przedmiotem sprzedaży zostały nabyte w ramach wielu transakcji od różnych właścicieli (osób fizycznych i prawnych).

Wszystkie działki, będące przedmiotem egzekucji zostały zakupione w celu zrealizowania inwestycji deweloperskiej. W związku z powyższym wszystkie działki ewidencjonowane są na koncie „Środki trwałe w budowie”, gdzie ewidencjonowane są koszty inwestycji P.

Przedmiotem wniosku o interpretację jest wyłącznie działka opisana poniżej.

Działka nr ….

Na nieruchomości znajdują się:

place produkcyjne, betonowe i magazynowe.

Obiekty te nie są związane z korzystaniem z jakichkolwiek budynków znajdujących się na przedmiotowej działce lub innych działkach.

Działka wraz z obiektami została nabyta jako opodatkowana podatkiem VAT przed 2010 r., a Dłużnik miał prawo do odliczenia w całości podatku VAT z tytułu zakupu przedmiotowej działki wraz z obiektami. Działka jest niezabudowana w żaden sposób w pozostałym zakresie.

Obiekty nie są wpisane do ewidencji środków trwałych Dłużnika.

Place są budowlą trwale z gruntem związaną, zaklasyfikowaną w klasyfikacji obiektów budowlanych pod nr PKOB 2420. Budowla została prawdopodobnie wybudowana w latach

80-tych/90-tych ubiegłego wieku, niemniej Wnioskodawca nie ma żadnych danych w tym względzie. Wnioskodawca nie ma żadnych informacji, czy wtedy nastąpiło oddanie do użytkowania lub pierwsze zasiedlenie.

Natomiast czynności mogące prowadzić do pierwszego zasiedlenia placu na pewno nastąpiły w maju 2008 r. poprzez to, iż Dłużnik wynajął działkę na podstawie umowy najmu na cele użytkowe. Z tytułu wynajmu wystawiane były faktury i rozliczany podatek VAT.

Po nabyciu na działkę (oraz znajdujące się na niej obiekty) nie zostały poniesione (ani przez Dłużnika, ani przez użytkowników obiektów, ani też przez inne osoby trzecie) wydatki na ulepszenie w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym w wysokości równej lub większej niż 30% ich wartości początkowej, liczonej dla każdego z obiektów osobno.

W uzupełnieniu Wnioskodawca podał, że:

Ad.1 Zarówno działka jak i obiekty zostały nabyte w 2008 r. Wnioskodawca nie jest w stanie wskazać dokładniejszej daty.

Wnioskodawca zwrócił uwagę, że nie ma żadnej sprzeczności logicznej między stwierdzeniem, iż działki zostały nabyte „przed 2010 r.” oraz, iż zostały „nabyte w 2008 r.”, a z punktu widzenia rozstrzygnięcia kwestii, o które wnosi Wnioskodawca jest ona całkowicie irrelewatna, gdyż niezależnie od tego czy działka została nabyta w 2008 r. czy w 2009 r., co wynika z treści stanowiska Wnioskodawcy (od obu tych dat upłynęło więcej niż 2 lata, a więc art. 43 ust. 1 pkt 10 lit. b) UVAT nie znajdzie zastosowania.

Ad.2 Wnioskodawca nie ma informacji, czy place stanowią jedną budowlę czy wiele. Informacja ta nie ma znaczenia dla sprawy, gdyż niezależnie czy place stanowią jedną budowlę czy wiele budowli, wszystkie z nich istniały już w momencie nabycia działki przez Dłużnika, a więc w takim samym stopniu odnoszą się do niego opis stanu faktycznego dotyczącego całej działki, w szczególności wszystkie ewentualne place były przedmiotem czynności nabycia, która może prowadzić do pierwszego zasiedlenia w tym samym momencie.

Ad.3 Dłużnik był wynajmującym.

Ad.4. Na pytanie tut. organu: „Czy w momencie wynajmowania Dłużnik był właścicielem placu/placów, jeśli nie to na jakiej podstawie je wynajmował?”, Wnioskodawca odpowiedział, że dłużnik był właścicielem w momencie wynajmowania. Wnioskodawca zwrócił uwagę, że pytanie to jest całkowicie irrelewatne dla sprawy i w żaden sposób nic wpływa na treść rozstrzygnięcia interpretacji, gdyż przepisy dotyczące podatku VAT nie uzależniają skutków oddania w użytkowania od tego czy oddającemu przysługiwało prawo własności.

Ad. 5. Przedmiotem najmu była działka 6/12 wraz z wszystkim co na niej się znajduje. Działka została wynajęta (zgodnie z treścią wniosku) od maja 2008 r. Wnioskodawca nie ma żadnych dokładniejszych informacji w tym względzie. Wnioskodawca zwrócił uwagę, że pytanie to jest całkowicie irrelewatne dla sprawy i w żaden sposób nie wpływa na treść rozstrzygnięcia interpretacji, gdyż z punktu widzenia stanu faktycznego znaczenie może mieć ewentualnie jedynie rok wynajęcia/wydzierżawienia (niezależnie od miesiąca lub dnia wynajęcia w każdym wypadku upłynęło co najmniej 5 lat).

Ad. 6

Place są związane z gruntem w sposób trwały (Wnioskodawca wskazuje, iż wynika to samego charakteru obiektu w postaci „placu”, a więc zapytanie Organu jest całkowicie zbędne). Odpowiedź na to pytanie znalazła się w stanie faktycznym: „Place są budowlą trwale z gruntem związaną, zaklasyfikowaną w klasyfikacji obiektów budowlanych pod nr PKOB 2420.”

Ad. 7 i 8 i 9 Wnioskodawca twierdzi, iż - jeżeli „pierwsze zasiedlenie” nie nastąpiło wcześniej - to „pierwsze zasiedlenie” wszystkich obiektów znajdujących się na działce nastąpiło najpóźniej w wyniku nabycia działki przez Dłużnika tj. w 2008 r. Tak więc najpóźniejszym momentem, od którego działkę wraz z obiektami należy uznać za będące przedmiotem „pierwszego zasiedlenia” jest moment nabycia jej przez Dłużnika. Wnioskodawca wskazał, że odpowiedź na pytanie czy nabycie działki stanowi najpóźniejszy moment, kiedy mogło nastąpić „pierwsze zasiedlenie” i ewentualnie nastąpiło (a jeśli nie to kiedy), co skutkowałoby tym, iż w chwili obecnej dostawa działki jest zwolniona z VAT, nie jest elementem stanu faktycznego, lecz wynikiem procesu subsumpcji przedstawionego stanu faktycznego pod normy prawne ustawy, a więc jest elementem stosowania prawa. Tak więc stanowisko Wnioskodawcy, co do tego czy dana czynność stanowi „pierwsze zasiedlenie” może co najwyżej znaleźć się we własnym stanowisku w zakresie oceny prawnej stanu faktycznego przedstawionego we wniosku, a Organ nie może wzywać do uzupełnienia stanu faktycznego wniosku o interpretację poprzez umieszczenie w stanie faktycznym elementów należących do oceny prawnej, gdyż narusza to art. 14b ust. 3 OP.

W przypadku, gdyby podatnik miał sam rozstrzygać i wskazać, czy czynności opisane we wniosku stanowią „pierwsze zasiedlenie” w rozumieniu UVAT oraz ile czasu upłynęło od pierwszego zasiedlenia, to dokonywałby subsumpcji stanu faktycznego pod normę prawną wyrażoną w UVAT, a tym sam stosował prawo i sam odpowiadał sobie na pytanie, które zadaje (oczywistą i niewymagającą wniosku o interpretację konsekwencją jest, iż zastosowanie znajdzie zwolnienie z opodatkowania skoro od pierwszego zasiedlenia wszystkich obiektów na danej działce minęło co najmniej 2 lata).

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Jak będzie opodatkowana dostawa Działki nr …?

Zdaniem Wnioskodawcy (stanowisko uzupełnione pismem z 15 czerwca 2015 r.), sprzedaż działki będzie zwolniona z VAT.

Zgodnie z art. 2 pkt 14 UVAT ilekroć mowa o „pierwszym zasiedleniu - rozumie się przez to oddanie do użytkowania, w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi budynków, budowli lub ich części, po ich:

wybudowaniu lub
ulepszeniu, jeżeli wydatki poniesione na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej;”.

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 10 i 10a UVAT zwalnia się z podatku „10) dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:

dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim,
pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata;

10a) dostawę budynków, budowli lub ich części nieobjętą zwolnieniem, o którym mowa w pkt 10, pod warunkiem że:

w stosunku do tych obiektów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego,
dokonujący ich dostawy nie ponosił wydatków na ich ulepszenie, w stosunku do których miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, a jeżeli ponosił takie wydatki, to były one niższe niż 30% wartości początkowej tych obiektów;”.

Stosownie do art. 29 ust. 5 UVAT „W przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu.”. Przepis ten oznacza, iż jeżeli na działce, będącej przedmiotem dostawy, znajduje się choćby jeden obiekt, który może być zakwalifikowany jako budynek lub budowla trwale z gruntem związana i który jest jednocześnie przedmiotem dostawy, to stawka ustalona dla tego obiektu będzie stawką właściwą dla całego gruntu (działki), na której się znajduje:

„Uwzględniając regulację z art. 29 ust. 5 u.p.t.u. należy stwierdzić, że dostawa gruntu wraz używanym budynkiem (lub budowlą), w rozumieniu art. 43 ust. 2 pkt 1 u.p.t.u., którego dostawa podlega zwolnieniu z VAT również objęta jest zwolnieniem od podatku. W tym wypadku, bowiem o zwolnieniu całej dostawy decyduje charakter dostawy budynku.” - Wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 15 kwietnia 2010 r., sygn. I FSK 369/09.

Zgodnie z art. 15 ust. 2 UVAT „Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.” Niewątpliwie jako działalność gospodarcza w rozumieniu przepisów UVAT będzie traktowane długoletni wynajem/dzierżawa poszczególnych obiektów znajdujących się na działce.

Na początek należy stwierdzić, czy na działce znajdują się obiekty, które można uznać za budowle lub budynki w rozumieniu UVAT, gdyż tylko w takim wypadku będą one miały znaczenie dla ustalenia sposobu opodatkowania sprzedaży działki.

Ponieważ UVAT nie odnosi się, co należy rozumieć pod pojęciem budynku lub budowli, konieczne w tym wypadku jest odesłanie do innych aktów prawnych. Takim aktem jest ustawa z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane (t. j. Dz. U. z 2006 r. Nr 156, poz. 1118 ze zm.) -„PB”.

Zgodnie z art. 3 pkt 1 PB ilekroć mowa o „obiekcie budowlanym - należy przez to rozumieć:

budynek wraz z instalacjami i urządzeniami technicznymi,
budowlę stanowiącą całość techniczno-użytkową wraz z instalacjami i urządzeniami,
obiekt małej architektury;”.

Natomiast zgodnie z art. 3 pkt 3 PB przez budowlę „każdy obiekt budowlany niebędący budynkiem lub obiektem małej architektury, jak: obiekty liniowe, lotniska, mosty, wiadukty, estakady, tunele, przepusty, sieci techniczne, wolno stojące maszty antenowe, wolno stojące trwale związane z gruntem urządzenia reklamowe, budowie ziemne, obronne (fortyfikacje), ochronne, hydrotechniczne, zbiorniki, wolno stojące instalacje przemysłowe lub urządzenia techniczne, oczyszczalnie ścieków, składowiska odpadów, stacje uzdatniania wody, konstrukcje oporowe, nadziemne i podziemne przejścia dla pieszych, sieci uzbrojenia terenu, budowle sportowe, cmentarze, pomniki, a także części budowlane urządzeń technicznych (kotłów, pieców przemysłowych, elektrowni wiatrowych, elektrowni jądrowych i innych urządzeń) oraz fundamenty pod maszyny i urządzenia, jako odrębne pod względem technicznym części przedmiotów składających się na całość użytkową;”.

Przepis ten stanowi domniemanie, iż obiekt podlegający regulacji PB (powstały w toku procesu budowlanego), który nie spełnia definicji budowli lub obiektu małej architektury stanowi budowlę.

Natomiast stosownie do art. 3 pkt 9 PB przez urządzenia budowlane rozumie się:

„urządzenia techniczne związane z obiektem budowlanym, zapewniające możliwość użytkowania obiektu zgodnie z jego przeznaczeniem, jak przyłącza i urządzenia instalacyjne, w tym służące oczyszczaniu lub gromadzeniu ścieków, a także przejazdy, ogrodzenia, place postojowe i place pod śmietniki;”.

Z przepisu tego wynika, iż obiekty, takie jak place stanowią, „urządzenia techniczne” wyłącznie, gdy związane z innym obiektem budowlanym znajdującym się na nieruchomości (budynkiem), w taki sposób, iż zapewniają możliwość zgodnego z przeznaczeniem użytkowania tego budynku. Natomiast, jeżeli stanowią one jedyne obiekty na działce, to powinny zostać zakwalifikowane jako budowle w rozumieniu PB.

Obiekty znajdujące się na działce służą wyłącznie korzystaniu z nich samych, a nie innych obiektów budowlanych (budynków), gdyż na Nieruchomości budynków nie ma. Wobec wymienione obiekty, takie jak place nie stanowią urządzeń technicznych, lecz powinny być zakwalifikowane jako budowle.

Słuszność tych wniosków potwierdza przez analogię liczne orzecznictwo sądów administracyjnych w odniesieniu do dróg:

„Podkreślić należy, że w świetle przepisu art. 3 pkt 1 i 3 ustawy - w brzmieniu obowiązującym w dacie wydania zaskarżonej decyzji - drogi zaliczane były do budowli, stanowiących obiekty budowlane, poddane przepisom ustawy.

W wyroku z dnia 15 kwietnia 2005 r. (OSK 1400/04) Naczelny Sąd Administracyjny w Warszawie wyjaśnił, że przez wymienione w art. 3 pkt 3 ustawy - Prawo budowlane pojęcie drogi należy rozumieć nie tylko drogi publiczne, ale wszystkie inne, stanowiące wytyczoną trasę wyposażoną w urządzenia techniczne, dostosowaną do ruchu środków transportu, ewentualnie poruszania się ludzi i zwierząt. W szczególności za drogę zaliczaną do obiektów budowlanych, uznał Naczelny Sąd Administracyjny wytyczoną na działce trasę, wysypaną żużlem i gruzem, posiadającą przepusty i odwodnienia, dostosowaną do ruchu samochodowego. Do uznania drogi za obiekt budowlany nie jest zatem wymagane wykonanie jednolitej utwardzonej nawierzchni.” (Wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie z dnia 13 września 2010 r., sygn. II SA/Lu 224/10).

Obie wymienione ustawy są zbieżne co do definicji samej „drogi”. Stosownie do art. 4 pkt 2 ustawy o drogach publicznych droga jest budowlą, której istotnymi cechami są przeznaczenie („do prowadzenia ruchu drogowego”) oraz lokalizacja („w pasie drogowym”). Także zgodnie z art. 3 pkt 3a) w związku z art. 3 pkt 3 Prawa budowlanego droga jest budowlą, tyle że szczególnego rodzaju, tj. obiektem liniowym.” (Wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy z dnia 27 października 2011 r., sygn. II SA/Bd 963/11).

Wnioskodawca uważa, iż w zaistniałym stanie faktycznym zwolnienie z art. 43 ust. 1 pkt 10 UVAT niewątpliwie znajdzie zastosowanie do znajdujących się na działce obiektów, które mogą być uznane za budowle tj. placu utwardzonego. Obiekty te zostały nabyte wraz z działką w drodze czynności podlegających opodatkowaniu w 2008 r. a więc od tego czasu minęło więcej niż 2 lata. Niewątpliwie nabycie własności działki wraz z budowlą wypełnia definicję pierwszego zasiedlenia, a więc nawet jeżeli budowle te nie były zasiedlone po raz pierwszy przed tą datą, to co najmniej od 2008 r. uznać je należy za zasiedlone po raz pierwszy (wyjątek z art. 43 ust. 1 pkt 10 lit. b nie znajdzie zastosowania). Jednocześnie do chwili obecnej nie nastąpiło ich ulepszenie, które powodowałoby stosownie do art. 2 pkt 14 UVAT, uznanie ich sprzedaży za ponowną dostawę w ramach pierwszego zasiedlenia (wyjątek z art. 43 ust. 1 pkt 10 lit. a nie znajdzie zastosowania). Zatem zwolnienie z art. 43 ust. 1 pkt 10 UVAT znajdzie zastosowanie do nich.

Wobec powyższego skoro dostawa budowli znajdującej się na działce jest zwolniona z opodatkowania VAT również dostawa działki będzie zwolniona w całości z VAT.

W uzupełnieniu własnego stanowiska Wnioskodawca wskazał, że na działce znajduje się co najmniej jeden obiekt będący budowlą (placem). Pojęciem „placu utwardzonego” użytym w uzasadnieniu stanowiska prawnego można nazwać zarówno wszystkie place znajdujące się na działce razem, jak i każdy z nich osobna. Natomiast „plac utwardzony” nie jest żadnym nowym obiektem niewymienionym w stanie faktycznym wniosku o interpretację.

Stanowisko własne Wnioskodawcy zostało sformułowane adekwatnie do stanu faktycznego sprawy i mieści się w jednym zdaniu: „Zdaniem Wnioskodawcy sprzedaż działki będzie zwolniona z VAT”. Niezależnie od tego ile budowli znajduje się na działce oraz czy stanowią one jedną czy wiele odrębnych budowli, dostawa działki wraz z znajdującymi się na niej obiektami stanowi jednolitą transakcję, która zdaniem Wnioskodawcy jest zwolniona z VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz.U. z 2011 r. Nr 177, poz. 154 ze zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Stosownie do art. 7 ust. 1 ustawy o VAT przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

W myśl art. 2 pkt 6 ustawy o VAT przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Stosownie do art. 2 pkt 22 ustawy o VAT sprzedaż to odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

Zatem w oparciu o powyższe przepisy, zbycie nieruchomości dokonywane przez podatnika traktowane jest jako czynność odpłatnej dostawy towarów i na mocy art. 5 ust. 1 ustawy o VAT podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Podkreślić należy, że nie każda czynność stanowiąca dostawę towarów w rozumieniu art. 7 ustawy o VAT podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Aby dana czynność podlegała opodatkowaniu tym podatkiem, musi być wykonana przez podatnika.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o VAT podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Stosownie do art. 15 ust. 2 ustawy o VAT działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Z opisu sprawy wynika, że Dłużnik – spółka z o.o. jest czynnym zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług. Pierwszą deklarację VAT-7 spółka złożyła za okres październik 2006 roku. W toku egzekucji komorniczej sprzedaży podlegać będą nieruchomości należące do Dłużnika. Każda z nieruchomości, będąca przedmiotem sprzedaży przez Wnioskodawcę (Komornika), składa się z jednej działki i jest objęta odrębną księgą wieczystą. Dłużnik prowadzi działalność gospodarczą i wszelkie czynności (w tym zakup nieruchomości) dokonywane były przez niego w ramach tej działalności gospodarczej.

Wnioskodawca zamierza sprzedać działkę nr …, na której znajdują się place produkcyjne, betonowe i magazynowe.

Biorąc pod uwagę przytoczone przepisy oraz opis sprawy należy stwierdzić, że Dłużnik prowadzi działalność gospodarczą i jest zarejestrowanym podatnikiem VAT czynnym a nieruchomość nabył na cele działalności gospodarczej. Zatem Dłużnik dla tej dostawy będzie działał jako podatnik VAT.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą kwestii opodatkowania dostawy działki nr ….

Kwestię wysokości opodatkowania reguluje art. 41 ust. 1 ustawy o VAT, zgodnie z którym stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Stosownie do art. 146a pkt 1 ustawy o VAT, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2016 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Jednakże zarówno w przepisach ustawy o podatku od towarów i usług, jak i w przepisach wykonawczych do niej przewidziano możliwość zastosowania obniżonych stawek podatku oraz zwolnień od podatku.

Zakres i zasady zwolnienia od podatku od towarów i usług dostawy towarów lub świadczenia usług zostały określone między innymi w art. 43 ustawy o VAT.

Stosownie do art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:

dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim,
pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.

W świetle wyżej przytoczonego przepisu, kluczowym dla ustalenia zasad opodatkowania dostawy budynku, budowli lub ich części jest ustalenie, kiedy nastąpiło jego pierwsze zasiedlenie i jaki upłynął okres od tego momentu.

Na podstawie art. 2 pkt 14 ustawy o VAT przez pierwsze zasiedlenie rozumie się oddanie do użytkowania, w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi budynków, budowli lub ich części, po ich:

wybudowaniu lub
ulepszeniu, jeżeli wydatki poniesione na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej.

Z ustawowej definicji „pierwszego zasiedlenia” wynika, że pod tym pojęciem należy rozumieć: oddanie do użytkowania, w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi budynków, budowli lub ich części po wybudowaniu lub ulepszeniu, wynoszącym co najmniej 30% wartości początkowej.

Co istotne, oddanie do użytkowania powinno nastąpić w ramach czynności podlegającej opodatkowaniu, a za takie można rozumieć m.in. objęcie we władanie budynku, budowli lub ich części przez pierwszego nabywcę lub pierwszego użytkownika. Przedmiotowa nieruchomość nie musi być faktycznie zamieszkała czy użytkowana, lecz winna być przejęta przez nabywcę do użytkowania. Wydanie przedmiotowego obiektu nabywcy winno nastąpić w ramach wykonania przez dokonującego dostawy czynności podlegających opodatkowaniu.

Jeżeli zatem podatnik wybuduje obiekt lub go zmodernizuje, przy czym nakłady na ulepszenie przekraczają 30% jego wartości początkowej, a następnie obiekt ten (lub ulepszenie) zostanie oddany do użytkowania (wprowadzony do ewidencji środków trwałych), nie oznacza to, że został on zasiedlony. Oddanie do użytkowania nie nastąpiło bowiem w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu. Pierwsze zasiedlenie będzie miało miejsce wówczas, gdy wybudowany lub zmodernizowany obiekt zostanie sprzedany lub np. oddany w najem lub dzierżawę - bowiem zarówno sprzedaż, najem, jak i dzierżawa są czynnościami podlegającymi opodatkowaniu.

Z cytowanych wyżej przepisów wynika, że dostawa nieruchomości, spełniających określone w art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT warunki, może korzystać ze zwolnienia od podatku VAT. Wykluczenie z tego zwolnienia następuje w sytuacji, gdy dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim oraz w sytuacji, gdy od momentu pierwszego zasiedlenia do dostawy upłynął okres krótszy niż 2 lata.

W tym miejscu należy zauważyć, że w przypadku nieruchomości niespełniających przesłanek do zwolnienia od podatku na podstawie powołanego wyżej przepisu art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, ustawodawca umożliwia podatnikom - po spełnieniu określonych warunków - skorzystanie ze zwolnienia wskazanego w pkt 10a tego przepisu.

W myśl art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy o VAT, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części nieobjętą zwolnieniem, o którym mowa w pkt 10, pod warunkiem, że:

w stosunku do tych obiektów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego,
dokonujący ich dostawy nie ponosił wydatków na ich ulepszenie, w stosunku do których miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, a jeżeli ponosił takie wydatki, to były one niższe niż 30% wartości początkowej tych obiektów.

Zgodnie z art. 43 ust. 7a ustawy o VAT warunku, o którym mowa w ust. 1 pkt 10a lit. b, nie stosuje się, jeżeli budynki, budowle lub ich części w stanie ulepszonym były wykorzystywane przez podatnika do czynności opodatkowanych przez co najmniej 5 lat.

Dokonując analizy powyższych przepisów stwierdzić należy, że jeżeli dostawa budynków, budowli lub ich części będzie mogła korzystać ze zwolnienia z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, wówczas badanie przesłanek wynikających z przepisu art. 43 ust. 1 pkt 10a stanie się bezzasadne.

Na mocy art. 29a ust. 8 ustawy o VAT w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu.

Z powyższego jednoznacznie wynika, że co do zasady, grunt będący przedmiotem sprzedaży podlega opodatkowaniu według takiej stawki podatku od towarów i usług, jaką opodatkowane są budynki i budowle na nim posadowione. Oznacza to, że w sytuacji, gdy budynki, budowle lub ich części korzystają ze zwolnienia od podatku VAT, również sprzedaż gruntu korzysta ze zwolnienia od podatku.

W tym miejscu należy również zwrócić uwagę na uregulowania zawarte w ustawie z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane (t.j. Dz.U. z 2013 r., poz. 1409 ze zm.).
Zgodnie z art. 3 pkt 1, pkt 2, pkt 2a, pkt 3 oraz pkt 3a ustawy z 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane, ilekroć w ustawie jest mowa o:

1. obiekcie budowlanym - należy przez to rozumieć budynek, budowlę bądź obiekt małej architektury, wraz z instalacjami zapewniającymi możliwość użytkowania obiektu zgodnie z jego przeznaczeniem, wzniesiony z użyciem wyrobów budowlanych;

2. budynku – należy przez to rozumieć taki obiekt budowlany, który jest trwale związany z gruntem, wydzielony z przestrzeni za pomocą przegród budowlanych oraz posiada fundamenty i dach;

2a. budynku mieszkalnym jednorodzinnym - należy przez to rozumieć budynek wolno stojący albo budynek w zabudowie bliźniaczej, szeregowej lub grupowej, służący zaspokajaniu potrzeb mieszkaniowych, stanowiący konstrukcyjnie samodzielną całość, w którym dopuszcza się wydzielenie nie więcej niż dwóch lokali mieszkalnych albo jednego lokalu mieszkalnego i lokalu użytkowego o powierzchni całkowitej nieprzekraczającej 30% powierzchni całkowitej budynku;

3. budowli - należy przez to rozumieć każdy obiekt budowlany niebędący budynkiem lub obiektem małej architektury, jak: obiekty liniowe, lotniska, mosty, wiadukty, estakady, tunele, przepusty, sieci techniczne, wolno stojące maszty antenowe, wolno stojące trwale związane z gruntem urządzenia reklamowe, budowle ziemne, obronne (fortyfikacje), ochronne, hydrotechniczne, zbiorniki, wolno stojące instalacje przemysłowe lub urządzenia techniczne, oczyszczalnie ścieków, składowiska odpadów, stacje uzdatniania wody, konstrukcje oporowe, nadziemne i podziemne przejścia dla pieszych, sieci uzbrojenia terenu, budowle sportowe, cmentarze, pomniki, a także części budowlane urządzeń technicznych (kotłów, pieców przemysłowych, elektrowni wiatrowych, elektrowni jądrowych i innych urządzeń) oraz fundamenty pod maszyny i urządzenia, jako odrębne pod względem technicznym części przedmiotów składających się na całość użytkową;

3a. obiekcie liniowym - należy przez to rozumieć obiekt budowlany, którego charakterystycznym parametrem jest długość, w szczególności droga wraz ze zjazdami, linia kolejowa, wodociąg, kanał, gazociąg, ciepłociąg, rurociąg, linia i trakcja elektroenergetyczna, linia kablowa nadziemna i umieszczona bezpośrednio w ziemi, podziemna, wał przeciwpowodziowy oraz kanalizacja kablowa, przy czym kable w niej zainstalowane nie stanowią obiektu budowlanego lub jego części ani urządzenia budowlanego.

Natomiast zgodnie z art. 3 pkt 9 ustawy z 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane, ilekroć w ustawie jest mowa o urządzeniach budowlanych - należy przez to rozumieć urządzenia techniczne związane z obiektem budowlanym, zapewniające możliwość użytkowania obiektu zgodnie z jego przeznaczeniem, jak przyłącza i urządzenia instalacyjne, w tym służące oczyszczaniu lub gromadzeniu ścieków, a także przejazdy, ogrodzenia, place postojowe i place pod śmietniki.

Ustawa o podatku od towarów i usług, poprzez podanie klasyfikacji odwołuje się do Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych, która stanowi usystematyzowany wykaz obiektów budowlanych. Zatem dla celów podatku VAT stosuje się przepisy rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 30 grudnia 1999 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych (PKOB) (Dz.U. Nr 112, poz. 1316 ze zm.), stanowiącej usystematyzowany wykaz obiektów budowlanych.

W PKOB obiekty budowlane grupowane są w dwóch sekcjach: „Budynki” i „Obiekty inżynierii lądowej i wodnej”. Zgodnie z objaśnieniami zawartymi w PKOB obiektami inżynierii lądowej

i wodnej są wszystkie obiekty budowlane nieklasyfikowane jako budynki.

Należy mieć na uwadze, że Polska Klasyfikacja Obiektów Budowlanych obejmuje obiekty budowlane, przez które rozumie się konstrukcje połączone z gruntem w sposób trwały, wykonane z materiałów budowlanych i elementów składowych, będące wynikiem prac budowlanych.

Z wniosku wynika, że Wnioskodawca jest Komornikiem Sądowym i prowadzi egzekucję z majątku dłużnika – spółki z o.o., w związku z czym jest płatnikiem podatku VAT z tego tytułu. Dłużnik – spółka z o.o. jest czynnym zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług. Pierwszą deklarację VAT-7 spółka złożyła za październik 2006 roku. W toku egzekucji komorniczej sprzedaży podlegać będą nieruchomości należące do dłużnika.

Przedmiotem wniosku jest wyłącznie opisana poniżej działka nr ….

Na nieruchomości znajdują się place produkcyjne, betonowe i magazynowe.

Działka wraz z obiektami została nabyta jako opodatkowana podatkiem VAT w 2008 r., a dłużnik miał prawo do odliczenia w całości podatku VAT z tytułu zakupu przedmiotowej działki wraz z obiektami. Działka jest niezabudowana w żaden sposób w pozostałym zakresie.

Place są budowlą trwale z gruntem związaną, zaklasyfikowaną w klasyfikacji obiektów budowlanych pod nr PKOB 2420.

W maju 2008 r. dłużnik wynajął działkę na podstawie umowy najmu na cele użytkowe. Z tytułu wynajmu wystawiane były faktury i rozliczany podatek VAT.

Po nabyciu na działkę (oraz znajdujące się na niej obiekty) nie zostały poniesione (ani przez dłużnika, ani przez użytkowników obiektów, ani też przez inne osoby trzecie) wydatki na ulepszenie w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym w wysokości równej lub większej niż 30% ich wartości początkowej, liczonej dla każdego z obiektów osobno.

Jak już wcześniej wskazano, dla dostawy nieruchomości – budynków, budowli lub ich części, ustawodawca przewidział możliwość stosowania zwolnienia od podatku w oparciu o jedną

z dwóch podstaw prawnych: art. 43 ust. 1 pkt 10 lub też pkt 10a. Jednakże, dla możliwości zastosowania zwolnienia od podatku w oparciu o art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy istotne jest, czy dostawa będzie dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia, czy też nie.

Analizując powołaną wcześniej definicję pierwszego zasiedlenia stwierdzić należy, że aby można było mówić o pierwszym zasiedleniu obiekt musi zostać oddany do użytkowania,

a ponadto czynność ta powinna podlegać opodatkowaniu.

Aby zatem dostawa wskazanych w opisie sprawy budowli (placów) posadowionych na działce nr … mogła korzystać ze zwolnienia określonego w art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT nie może być dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim i pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą tych placów (budowli) nie może upłynąć okres krótszy niż 2 lata.

Z wniosku wynika, że dokonany przez dłużnika w 2008 r. zakup zabudowanej placami działki nr … był czynnością opodatkowaną podatkiem VAT, a dłużnik miał prawo do odliczenia w całości podatku VAT z tytułu zakupu przedmiotowej działki wraz z obiektami (budowlami trwale z gruntem związanymi - PKOB 2420). W maju 2008 r. dłużnik wynajął działkę na podstawie umowy najmu na cele użytkowe. Z tytułu wynajmu wystawiane były faktury i rozliczany podatek VAT.

Po nabyciu, na znajdujące się na działce obiekty nie zostały poniesione wydatki na ulepszenie w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym w wysokości równej lub większej niż 30% ich wartości początkowej, liczonej dla każdego z obiektów osobno.

Odnosząc powołane przepisy prawa do przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego należy stwierdzić, że czynnością spełniającą definicję pierwszego zasiedlenia posadowionych na działce nr … budowli w postaci placów produkcyjnych, betonowych i magazynowych była sprzedaż tej działki wraz z posadowionymi na niej ww. budowlami na rzecz Wnioskodawcy w 2008 r. tj. oddanie do użytkowania w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu pierwszemu nabywcy.

Z uwagi na powyższe, planowana przez Wnioskodawcę dostawa przedmiotowych budowli (placów produkcyjnych, betonowych i magazynowych) objęta będzie zwolnieniem od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT, gdyż nie będzie dokonana w ramach pierwszego zasiedlenia oraz pomiędzy pierwszym zasiedleniem, a dokonaną dostawą nie upłynie okres krótszy niż 2 lata.

Tym samym, również dostawa gruntu (działki nr …), na którym posadowione są te budowle (place produkcyjne, betonowe i magazynowe) objęta będzie zwolnieniem od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT w związku z art. 29a ust. 8 tej ustawy.

Ponieważ planowana przez Wnioskodawcę dostawa budowli tj. placów produkcyjnych, betonowych i magazynowych, objęta będzie zwolnieniem od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT, to badanie czy w sytuacji opisanej przez Wnioskodawcę dostawa przedmiotowych budowli będzie objęte zwolnieniem na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10a o VAT - jest bezprzedmiotowe.

Biorąc powyższe pod uwagę stanowisko Wnioskodawcy, że sprzedaż działki będzie zwolniona z VAT, należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Niniejsza interpretacja indywidualna traci swoją ważność w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów przedstawionego zdarzenia przyszłego lub zmiany stanu prawnego.

W odniesieniu do powołanego przez Wnioskodawcę we wniosku orzecznictwa sądowego, należy zauważyć, że powołane wyroki sądów administracyjnych są rozstrzygnięciami w indywidualnych sprawach, osadzonych w określonych stanach faktycznych i tylko do nich się zawężają, w związku z tym nie mają mocy powszechnie obowiązującego prawa.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw

z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz.U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz.U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin