INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko, przedstawione we wniosku z dnia 24 listopada 2011 r. (data wpływu 2 grudnia 2011 r.) uzupełnionym pismem z dnia 6 marca 2012 r. (data wpływu 12 marca 2012 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług oraz Ordynacji podatkowej w zakresie:

1. obowiązku złożenia deklaracji VAT-7 za zmarłego ojca – jest nieprawidłowe,
2. zwrotu nadwyżki podatku naliczonego nad należnym na rachunek bankowy – jest prawidłowe.
   
   

UZASADNIENIE

W dniu 2 grudnia 2011 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług oraz Ordynacji podatkowej w zakresie obowiązku złożenia deklaracji VAT-7 za zmarłego ojca oraz zwrotu nadwyżki podatku naliczonego nad należnym na rachunek bankowy. Przedmiotowy wniosek został uzupełniony pismem z dnia 6 marca 2012 r. (data wpływu 12 marca 2012 r.) o doprecyzowanie opisu stanu faktycznego.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Ojciec Wnioskodawczyni prowadził działalność gospodarczą na własne imię i nazwisko. Był zarejestrowanym podatnikiem podatku VAT od dnia 1 stycznia 2010 r., natomiast w podatku dochodowym był opodatkowany na zasadach ogólnych. Ojciec Zainteresowanej zginął tragicznie w dniu 10 czerwca 2011 r. W ostatniej złożonej deklaracji VAT-7 za miesiąc maj 2011 r. wykazał nadwyżkę podatku naliczonego nad należnym w wysokości 18.050,00 zł zadysponowaną do przeniesienia na kolejny okres rozliczeniowy. W pierwszych dniach czerwca do dnia śmierci, tj. do dnia 10 czerwca 2011 r. ojciec Wnioskodawczyni normalnie prowadził działalność gospodarczą wystawiając faktury sprzedaży i robiąc zakupy służące czynnościom opodatkowanym.

Ze wstępnie sporządzonej deklaracji VAT-7 za czerwiec 2011 r. wynika, iż podstawa opodatkowania wynosi 20.030,00 zł, podatek należny 4.607,00 zł, nabycie towarów i usług pozostałych 4.261,00 zł, zaś podatek do odliczenia 980,00 zł. Uwzględniając kwotę nadwyżki z deklaracji za maj 2011 r. powstaje nadwyżka podatku naliczonego nad należnym w wysokości 14.423,00 zł.

Od dnia 6 września 2011 r. Wnioskodawczyni rozpoczęła własną działalność gospodarczą. Fundamentem jej firmy jest warsztat ojca. Spis materiałów z natury sporządzony przez spadkobierców na dzień 10 czerwca 2011 r. wynosi 35.837,40 zł. Na podstawie aktu poświadczenia dziedziczenia z dnia 12 lipca 2011 r. Rep. A nr xxx Zainteresowana odziedziczyła #8539; całości, resztę na podstawie umowy darowizny od pozostałych spadkobierców z dnia 24 października 2011 r.

Jako podatnik podatku VAT Zainteresowana jest zarejestrowana od dnia 22 października 2011 r.

W uzupełnieniu do wniosku Zainteresowana wskazała, iż:

1. Od dnia 6 września 2011 r. rozpoczęła prowadzenie działalności gospodarczej na własny rachunek, jest to ta sama działalność jaką prowadził zmarły ojciec. Działalność ta jest prowadzona w tym samym miejscu z wykorzystaniem maszyn i materiałów odziedziczonych po ojcu. Działalność jest prowadzona nadal i Wnioskodawczyni nie zamierza z niej rezygnować.
2. Od dnia 6 września 2011 r. czyli od momentu rozpoczęcia działalności przez Zainteresowaną do dnia 22 października 2011 r. nie została dokonana żadna sprzedaż, a tym samym nie wystąpił obrót (przychód) podlegający opodatkowaniu.
3. Na podstawie aktu poświadczenia dziedziczenia z dnia 12 lipca 2011 r. Rep. A nr xxx Zainteresowana odziedziczyła #8539; całości majątku, resztę na podstawie umowy darowizny z dnia 24 października 2011 r. od pozostałych spadkobierców. Tym samym Wnioskodawczyni została jedyną spadkobierczynią majątku (firmy) zmarłego ojca.
   
   

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

1. Czy powinno się złożyć deklarację VAT-7 za czerwiec 2011 r. za zmarłego ojca (bez podpisu) wykazując podatek należny z uwzględnieniem kwoty podatku należnego od towarów i usług objętych spisem z natury (poz. 43 z deklaracji VAT-7) oraz podatek naliczony i kwotę nadwyżki z poprzedniej deklaracji...
2. Czy powinno się powstałą w ten sposób nadwyżkę podatku naliczonego nad należnym zadysponować do zwrotu na rachunek bankowy...
   
   

Zdaniem Wnioskodawczyni:

Ad. 1

Powinno się złożyć deklarację VAT-7 za czerwiec 2011 r. uwzględniając podatek należny jak również spis z natury oraz podatek naliczony z kwotą nadwyżki z poprzedniej deklaracji.

Ad. 2

Powinno się zadysponować powstałą nadwyżkę podatku naliczonego do zwrotu na rachunek bankowy w terminie 60 dni.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe – w zakresie obowiązku złożenia deklaracji VAT-7 za zmarłego ojca oraz za prawidłowe – w zakresie zwrotu nadwyżki podatku naliczonego nad należnym na rachunek bankowy.

Ustawa z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054), zwana dalej ustawą o VAT, nie precyzuje wprost skutków prawnych związanych ze śmiercią podatnika podatku od towarów i usług, jednakże śmierć podatnika jest jedną z form zakończenia bytu prawnego podmiotu prowadzącego działalność gospodarczą, a więc również zakończeniem występowania podmiotu w obrocie gospodarczym w charakterze podatnika podatku od towarów i usług.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o VAT, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Natomiast zgodnie z art. 7 § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) podatnikiem jest osoba fizyczna, osoba prawna lub jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej, podlegająca na mocy ustaw podatkowych obowiązkowi podatkowemu.

Byt prawny podatnika – osoby fizycznej, na którego przepisy podatkowe nakładają obowiązek podatkowy ustaje z chwilą jego śmierci.

Organy podatkowe uzyskują informację o śmierci podatnika na podstawie przepisów ustawy z dnia 13 października 1995 r. o zasadach ewidencji i identyfikacji podatników i płatników (t. j. Dz. U. z 2004 r. Nr 269, poz. 2681 ze zm.), zwanej dalej ustawą o NIP.

Zgodnie z art. 12 ust. 3 ww. ustawy o NIP w przypadku podatników prowadzących indywidualną działalność gospodarczą organy prowadzące ewidencję ludności są obowiązane, w terminie 14 dni od dnia otrzymania aktu zgonu, do przekazania informacji o zgonie naczelnikowi urzędu skarbowego właściwemu ze względu na ostatnie miejsce zamieszkania zmarłego podatnika.

Tym samym, w przypadku zgonu podatnika – osoby fizycznej wygasa z mocy prawa decyzja o nadaniu podatnikowi numeru identyfikacji podatkowej (NIP) oraz ustaje byt prawny podatnika (art. 12 ust. 2 ustawy o NIP).

Stosownie do art. 922 § 1 i § 2 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 ze zm.), prawa i obowiązki majątkowe zmarłego przechodzą z chwilą śmierci na jedną lub kilka osób stosownie do przepisów księgi czwartej Kodeksu – Spadki. Nie należą do spadku prawa i obowiązki zmarłego ściśle związane z jego osobą, jak również prawa, które z chwilą jego śmierci przechodzą na oznaczone osoby niezależnie od tego, czy są one spadkobiercami.

Podkreślić należy, że prawa i obowiązki wynikające z przepisów prawa podatkowego nie należą do spadku. Ich sukcesja jest możliwa jedynie na podstawie i w granicach przepisów cyt. ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa.

Kwestię sukcesji podatkowej reguluje przede wszystkim art. 97 § 1 Ordynacji podatkowej zgodnie z którym, spadkobiercy podatnika, z zastrzeżeniem § 2, przejmują przewidziane w przepisach prawa podatkowego majątkowe prawa i obowiązki spadkodawcy.

W myśl art. 97 § 2 Ordynacji podatkowej, jeżeli na podstawie przepisów prawa podatkowego, spadkodawcy przysługiwały prawa o charakterze niemajątkowym, związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, uprawnienia te przechodzą na spadkobierców pod warunkiem dalszego prowadzenia tej działalności na ich rachunek.

Z powyższego wynika, że spadkobiercy nie wstępują w prawa i obowiązki spadkodawcy wynikające z przepisów prawa podatkowego, lecz przejmują z mocy prawa wszelkie prawa i obowiązki o charakterze majątkowym, a prawa niemajątkowe pod warunkiem kontynuacji działalności prowadzonej uprzednio przez spadkodawcę.

W sytuacji, gdy działalność ma być kontynuowana przez następcę prawnego ma on obowiązek zarejestrowania się jako odrębny podmiot gospodarczy, ponieważ przepisy ustawy z dnia 13 października 1995 r. o zasadach ewidencji i identyfikacji podatników i płatników nie przewidują możliwości kontynuowania działalności z wykorzystaniem numeru identyfikacji podatkowej zmarłego podatnika, który prowadził działalność jednoosobowo.

Z kolei obowiązek składania deklaracji wprowadza przepis art. 99 ustawy o VAT.

I tak w art. 99 ust. 1 ustawy o VAT wskazano, iż podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani składać w urzędzie skarbowym deklaracje podatkowe za okresy miesięczne w terminie do 25. dnia miesiąca następującego po każdym kolejnym miesiącu, z zastrzeżeniem ust. 2-10 i art. 133.

Powyższy przepis nakłada obowiązek składania deklaracji dla podatku od towarów i usług wyłącznie na podatników tego podatku.

W myśl zapisu art. 103 ust. 1 ustawy o VAT, podatnicy oraz podmioty wymienione w art. 108 są obowiązani, bez wezwania naczelnika urzędu skarbowego, do obliczania i wpłacania podatku za okresy miesięczne w terminie do 25. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym powstał obowiązek podatkowy, na rachunek urzędu skarbowego, z zastrzeżeniem ust. 2-4 oraz art. 33 i 33b.

W świetle powyższego, obowiązujące przepisy prawa podatkowego nie przewidują, aby obowiązek złożenia deklaracji podatkowej za zmarłego podatnika spoczywał na jego następcach prawnych. Tym samym Wnioskodawczyni nie ma obowiązku złożenia deklaracji VAT-7 za czerwiec 2011 r. za zmarłego ojca (bez podpisu) uwzględniającej rozliczenia zarówno podatku należnego jak i naliczonego w odniesieniu do czynności dokonanych przez zmarłego do dnia 10 czerwca 2011 r., a także uwzględniającej kwotę podatku należnego od towarów objętych spisem z natury (remanentem likwidacyjnym) na dzień śmierci ojca, zgodnie z art. 14 ustawy o podatku od towarów i usług.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że Ojciec Wnioskodawczyni prowadził działalność gospodarczą na własne imię i nazwisko. Był zarejestrowanym podatnikiem podatku VAT od dnia 1 stycznia 2010 r. Ojciec Zainteresowanej zginął tragicznie w dniu 10 czerwca 2011 r. W ostatniej złożonej deklaracji VAT-7 za miesiąc maj 2011 r. wykazał nadwyżkę podatku naliczonego nad należnym w wysokości 18.050,00 zł zadysponowaną do przeniesienia na kolejny okres rozliczeniowy. W pierwszych dniach czerwca do dnia śmierci, tj. do dnia 10 czerwca 2011 r. ojciec Wnioskodawczyni normalnie prowadził działalność gospodarczą wystawiając faktury sprzedaży i robiąc zakupy służące czynnościom opodatkowanym.

Zainteresowana wskazała, iż ze wstępnie sporządzonej deklaracji VAT-7 za czerwiec 2011 r. wynika, iż podstawa opodatkowania wynosi 20.030,00 zł, podatek należny 4.607,00 zł, nabycie towarów i usług pozostałych 4.261,00 zł, zaś podatek do odliczenia 980,00 zł. Uwzględniając kwotę nadwyżki z deklaracji za maj 2011 r. powstaje nadwyżka podatku naliczonego nad należnym w wysokości 14.423,00 zł.

Od dnia 6 września 2011 r. Zainteresowana rozpoczęła prowadzenie działalności gospodarczej na własny rachunek, jest to ta sama działalność jaką prowadził zmarły ojciec. Działalność ta jest prowadzona w tym samym miejscu z wykorzystaniem maszyn i materiałów odziedziczonych po ojcu. Działalność jest prowadzona nadal i Wnioskodawczyni nie zamierza z niej rezygnować. Zainteresowana podkreśliła, iż od dnia 6 września 2011 r. czyli od momentu rozpoczęcia działalności do dnia 22 października 2011 r., kiedy została zarejestrowana jako podatnik podatku VAT, nie została dokonana żadna sprzedaż, a tym samym nie wystąpił obrót (przychód) podlegający opodatkowaniu. Wnioskodawczyni wskazała, iż została jedyną spadkobierczynią majątku (firmy) zmarłego ojca – na podstawie aktu poświadczenia dziedziczenia odziedziczyła #8539; całości majątku, resztę na podstawie umowy darowizny z dnia 24 października 2011 r. od pozostałych spadkobierców.

Przepis art. 86 ust. 1 ustawy o VAT, statuując podstawową zasadę podatku od towarów i usług – zasadę potrącalności – przesądza, że w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług (art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy o VAT).

Stosownie do postanowień art. 87 ust. 1 ustawy o VAT, w przypadku, gdy kwota podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2, jest w okresie rozliczeniowym wyższa od kwoty podatku należnego, podatnik ma prawo do obniżenia o tę różnicę kwoty podatku należnego za następne okresy lub do zwrotu różnicy na rachunek bankowy.

Z powyższego przepisu wynika zatem, iż w sytuacji, gdy u podatnika występuje nadwyżka kwoty podatku naliczonego nad podatkiem należnym uprawnienia podmiotu: do obniżenia o tę różnicę kwoty podatku należnego za następne okresy lub do zwrotu bezpośredniego tej różnicy, mają charakter równorzędny i od podatnika zależy, z którego uprawnienia skorzysta.

Zasady dokonywania zwrotu różnicy podatku na rachunek bankowy podatnika określone zostały w art. 87 ust. 2-6 ustawy.

Na podstawie art. 87 ust. 2 ustawy o VAT, zwrot różnicy podatku, z zastrzeżeniem ust. 6, następuje w terminie 60 dni od dnia złożenia rozliczenia przez podatnika na rachunek bankowy podatnika w banku mającym siedzibę na terytorium kraju lub na rachunek podatnika w spółdzielczej kasie oszczędnościowo-kredytowej, której jest członkiem, wskazane w zgłoszeniu identyfikacyjnym, o którym mowa w odrębnych przepisach. Jeżeli zasadność zwrotu wymaga dodatkowego zweryfikowania, naczelnik urzędu skarbowego może przedłużyć ten termin do czasu zakończenia weryfikacji rozliczenia podatnika dokonywanego w ramach czynności sprawdzających, kontroli podatkowej lub postępowania podatkowego na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej lub postępowania kontrolnego na podstawie przepisów o kontroli skarbowej. Jeżeli przeprowadzone przez organ czynności wykażą zasadność zwrotu, o którym mowa w zdaniu poprzednim, urząd skarbowy wypłaca podatnikowi należną kwotę wraz z odsetkami w wysokości odpowiadającej opłacie prolongacyjnej stosowanej w przypadku odroczenia płatności podatku lub jego rozłożenia na raty.

Zatem dla rozstrzygnięcia zagadnienia będącego przedmiotem wniosku istotne znaczenie ma ustalenie charakteru prawa bądź obowiązku, które wynikają z przepisów ustaw podatkowych, a przechodzących na spadkobierców podatnika. W niniejszej sprawie Wnioskodawczyni wyraża przekonanie o prawie zrealizowania w ramach własnej działalności gospodarczej rozliczenia nadwyżki podatku naliczonego nad należnym, która została wykazana w deklaracji podatkowej spadkodawcy (zmarłego ojca). Niewątpliwie Wnioskodawczyni zakwalifikowała swoje żądanie do kategorii praw, stąd należy rozstrzygnąć czy ma ono walor prawa majątkowego, czy niemajątkowego, gdyż taki podział wprowadził ustawodawca w cyt. powyżej przepisach art. 97 § 1-2 Ordynacji podatkowej. Podział ten ma o tyle znaczenie, że określa zakres przejmowanych praw. Prawa majątkowe spadkobiercy przejmują z mocy prawa bezwarunkowo, natomiast niemajątkowe tylko pod warunkiem kontynuowania działalności prowadzonej wcześniej przez spadkodawcę. Warunek ten, jak wynika z przedstawionego opisu stanu faktycznego został spełniony.

Wspomniany wyżej rozłączny podział (prawa majątkowe i niemajątkowe) zobowiązuje na gruncie niniejszej sprawy do jednoznacznego zakwalifikowania prawa do uwzględnienia podatku naliczonego podlegającemu potencjalnie przejęciu w trybie spadkobrania, do jednej z tych kategorii.

W prawie podatkowym nie zostały zdefiniowane pojęcia praw „majątkowych”, ani też „niemajątkowych”. W związku z tym wskazane jest w tej sytuacji odwołać się do wykładni systemowej, posiłkowego zastosowania ustaleń doktryny prawa podatkowego opartych na regulacjach prawa cywilnego. Co do zasady, za prawa majątkowe uważa się, takie prawa, które są bezpośrednio uwarunkowane interesem ekonomicznym uprawnionego. Zatem w świetle tak rozumianego zakresu praw majątkowych, również na gruncie przepisów prawa podatkowego wydaje się uzasadnione zakwalifikowanie analizowanego prawa do kategorii majątkowych, gdyż bez wątpienia może mieć ono wpływ na obiektywne postrzeganą ekonomiczną kondycję Wnioskodawczyni, poprzez zmniejszenie ewentualnego zobowiązania podatkowego w zakresie podatku od towarów i usług. Zmniejszenie to następuje w ramach realizowania fundamentalnego dla czynnych podatników VAT prawa do potrącenia kwoty podatku należnego z podatkiem naliczonym, w związku z tym nie sposób uznać, że prawo to nie ma charakteru majątkowego, bo z założenia prowadzi do przeniesienia realnego obciążenia z tego tytułu na ostatecznego konsumenta.

Niemniej w analizowanej sprawie, trzeba również zwrócić uwagę na istotny fakt, a mianowicie kontynuowania działalności spadkodawcy, gdyż nawet w przypadku trudności z precyzyjnym rozgraniczeniem na linii – prawo majątkowe, prawo niemajątkowe – przestaje mieć ono decydujące znaczenie, gdy ma miejsce właśnie taka kontynuacja. Wówczas niezależnie od charakteru przedmiotowych praw z mocy prawa może z nich korzystać następca prawny.

Zatem opierając się na przedstawionym stanie faktycznym, regulacjach ogólnego prawa podatkowego oraz przepisach ustawy o podatku od towarów i usług, należy uznać za uzasadnione prawo do rozliczenia nadwyżki podatku naliczonego nad należnym wynikającej z deklaracji VAT-7 za zmarłego ojca, w związku z wejściem Wnioskodawczyni w prawa majątkowe.

Podkreślić jednak należy, iż prawa te przejmowane są definitywnie przez spadkobiercę z chwilą uprawomocnienia się postanowienia o przyjęciu spadku. Natomiast realizacja tego prawa, z założenia powiązanego z wykonywaniem czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług, dokonywana jest za pośrednictwem właściwej deklaracji podatkowej VAT-7 złożonej przez zarejestrowanego i czynnego podatnika VAT, w tym przypadku deklaracji VAT-7 złożonej przez Wnioskodawczynię za pierwszy okres rozliczeniowy, prowadzonej przez nią działalności gospodarczej. W sytuacji, gdy kwota podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2, jest w okresie rozliczeniowym wyższa od kwoty podatku należnego, Wnioskodawczyni ma prawo – na mocy art. 87 ust. 1 ustawy o VAT – do obniżenia o tę różnicę kwoty podatku należnego za następne okresy lub do zwrotu różnicy na rachunek bankowy.

Mając na uwadze powyższe stwierdzić należy, iż Wnioskodawczyni jako następca prawny kontynuujący działalność zmarłego ojca i zarejestrowany podatnik podatku od towarów i usług ma prawo do rozliczenia nadwyżki podatku naliczonego nad należnym wynikającej z deklaracji VAT-7 za maj 2011 r. zmarłego ojca, w związku z wejściem w jego prawa majątkowe i niemajątkowe. Realizacja tego prawa, może być dokonana w deklaracji VAT-7 złożonej przez Wnioskodawczynię za pierwszy okres rozliczeniowy, prowadzonej przez nią działalności gospodarczej. W sytuacji, gdy w rozliczeniu tym kwota podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2, będzie wyższa od kwoty podatku należnego, Wnioskodawczyni ma prawo – na mocy art. 87 ust. 1 ustawy o VAT – do obniżenia o tę różnicę kwoty podatku należnego za następne okresy lub do zwrotu różnicy na rachunek bankowy.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Dodatkowo informuje się, iż w niniejszej interpretacji załatwiono wniosek w zakresie obowiązku złożenia deklaracji VAT-7 za zmarłego ojca oraz zwrotu nadwyżki podatku naliczonego nad należnym na rachunek bankowy. Natomiast w zakresie obowiązku złożenia zgłoszenia VAT-Z i remanentu likwidacyjnego za zmarłego ojca została wydana w dniu 2 marca 2012 r. odrębna interpretacja indywidualna.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.