Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach
IBPB-1-3/4510-69/15/JKT
z 10 sierpnia 2015 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2015 r., poz. 613) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) w zw. z § 9 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r., poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z 12 maja 2015 r. (data wpływu do tut. BKIP 15 maja 2015 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych, w zakresie ustalenia:

• czy zespół składników materialnych i niematerialnych, który stanowić będzie przedmiot aportu do Spółki X, powinien zostać uznany za przedsiębiorstwo w rozumieniu art. 4a pkt 3 updop,
• czy w związku z wniesieniem do Spółki X wkładu niepieniężnego, powstanie przychód podatkowy po stronie Wnioskodawcy

-jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 15 maja 2015 r. wpłynął do tut. BKIP wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych, w zakresie ustalenia:

• czy zespół składników materialnych i niematerialnych, który stanowić będzie przedmiot aportu do Spółki X, powinien zostać uznany za przedsiębiorstwo w rozumieniu art. 4a pkt 3 updop,
• czy w związku z wniesieniem do Spółki X wkładu niepieniężnego, powstanie przychód podatkowy po stronie Wnioskodawcy.
  
  

We wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca działa w formie spółki z ograniczoną odpowiedzialnością i posiada swoją siedzibę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

Wnioskodawca prowadzi działalność przede wszystkim w zakresie produkcji i sprzedaży obuwia oraz galanterii skórzanej. Sprzedaż prowadzona jest głównie na rzecz innych przedsiębiorstw (sprzedaż hurtowa). Wnioskodawca w ramach planowanych działań zamierza przenieść prowadzone przez siebie przedsiębiorstwo do spółki prawa handlowego z siedzibą na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej (dalej: „Spółka X”), przy czym odbędzie się to w drodze wniesienia przez Wnioskodawcę wkładu niepieniężnego (aport) do Spółki X.

Przedmiotem wkładu niepieniężnego do Spółki X będzie zespół składników materialnych i niematerialnych przeznaczonych do prowadzenia działalności gospodarczej przez Wnioskodawcę, obejmujący co do zasady wszystko, co wchodzi w skład majątku Wnioskodawcy, według stanu wynikającego z ksiąg rachunkowych na dzień wniesienia wkładu niepieniężnego (aportu), a w szczególności następujące składniki majątkowe:

1. własność ruchomości w postaci maszyn i urządzeń oraz pozostałego wyposażenia, które są obecnie wykorzystywane w działalności Wnioskodawcy,
   
2. wartości niematerialne i prawne,
   
3. rzeczowe składniki majątku obrotowego (zapasy materiałów, towarów, półwyrobów i wyrobów gotowych),
   
4. prawa z umów, w tym m.in. umów handlowych, leasingowych, licencyjnych, umów najmu i dzierżawy,
   
5. gotówka w kasie oraz całość lub część środków pieniężnych zgromadzonych na rachunkach bankowych,
   
6. wierzytelności,
   
7. bazy klientów, bazy dostawców, bazy podwykonawców,
   
8. know-how, technologia i tajemnica przedsiębiorstwa,
   
9. dokumentacja księgowa związana z prowadzonym przez Wnioskodawcę przedsiębiorstwem.
   
   

Ponadto w związku z wnoszonym przez Wnioskodawcę wkładem niepieniężnym do Spółki X, przejdą także wszyscy pracownicy Wnioskodawcy. Przejście pracowników do Spółki X nastąpi w oparciu o art. 23¹ ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. kodeks pracy (t.j. Dz.U. z 2014 r., poz. 1502 ze zm., dalej: „KP”), w związku z przejściem zakładu pracy. Na podstawie dodatkowych czynności prawnych (odrębnych porozumień) na nabywcę aportu, tj. Spółkę X przejdą zobowiązania związane z prowadzonym przez Wnioskodawcę przedsiębiorstwem.

Z przedmiotu wkładu niepieniężnego wyłączone zostaną udziały posiadane przez Spółkę w spółkach krajowych, akcje spółek giełdowych oraz jednostki uczestnictwa funduszy inwestycyjnych. Przy czym posiadanie powyższych udziałów, akcji oraz jednostek uczestnictwa, które to mają zostać wyłączone z przedmiotu aportu, nie stanowi zasadniczego przedmiotu działalności Spółki (Wnioskodawca prowadzi działalność produkcyjną).

Możliwa jest również sytuacja, w której z przedmiotu wkładu niepieniężnego wyłączona zostanie znacząca kwota środków pieniężnych będących własnością Wnioskodawcy na moment wnoszenia wkładu niepieniężnego do Spółki X, jak również prawa wynikające z części zawartych umów rachunków bankowych. Taka sytuacja może mieć miejsce między innymi z tego względu, że pomimo podjęcia wskazanych działań, po aporcie na Wnioskodawcy będą ciążyły zobowiązania, np. zobowiązania publicznoprawne, których ciężaru spłaty, z uwagi na ich specyfikę, nie będzie można przenieść w związku z aportem na Spółkę X. Co więcej, wyłączone z przedmiotu transakcji mogą być również środki finansowe, które nie są wykorzystywane w prowadzonej działalności operacyjnej i nie będą niezbędne do prowadzenia działalności przez Spółkę X. Wnioskodawca dysponuje bowiem obecnie i będzie dysponował na moment aportu znaczącym poziomem nadwyżek finansowych, których przekazywanie do Spółki X nie jest uzasadnione. Do Spółki X trafi przy tym taka kwota środków pieniężnych, która będzie odpowiednia do kontynuowania przez Spółkę X działalności operacyjnej prowadzonej przez Wnioskodawcę.

Mając na względzie przeprowadzone analizy biznesowe, możliwe jest również wyłączenie z przedmiotu wkładu niepieniężnego wnoszonego do Spółki X dwóch nieruchomości, tj. niezabudowanej nieruchomości niewykorzystywanej w prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności operacyjnej oraz budynku produkcyjno-magazynowego wraz z przynależną do niego infrastrukturą (dalej: „Nieruchomości”). Należy przy tym podkreślić, że są to jedyne nieruchomości pozostające własnością Wnioskodawcy. Wskazana nieruchomość zabudowana w postaci budynku produkcyjno-magazynowego nie jest jednak jedyną nieruchomością wykorzystywaną przez Wnioskodawcę w ramach prowadzonej działalności operacyjnej. Wnioskodawca prowadzi bowiem działalność produkcyjną w dwóch zakładach produkcyjnych, gdzie z perspektywy prowadzonej działalności istotniejszym (nowszym i większym) zakładem jest nieruchomość, która nie jest własnością Wnioskodawcy, lecz jest wykorzystywana przez Wnioskodawcę na podstawie umowy najmu zawartej z podmiotem trzecim, co zapewnia między innymi większe możliwości i większą elastyczność dalszego rozwoju działalności operacyjnej aniżeli inwestowanie nadwyżek z działalności produkcyjnej w nieruchomości. W konsekwencji, nie jest wykluczone, że za korzystniejszy model uznane będzie wyłączenie z przedmiotu wkładu obu Nieruchomości co doprowadzi do sytuacji, w której to Spółka X będzie prowadziła działalność w oparciu o dwa zakłady produkcyjne, gdzie każdy z nich będzie przez Spółkę X wykorzystywany w oparciu o umowę najmu zawartą z podmiotem trzecim.

Mimo wskazywanych wyłączeń w zakresie udziałów, akcji i jednostek uczestnictwa funduszy inwestycyjnych, części środków pieniężnych oraz wskazywanych dwóch Nieruchomości, działalność operacyjna prowadzona obecnie w ramach przedsiębiorstwa Wnioskodawcy będzie kontynuowana w ramach Spółki X w niezmienionej formie. W szczególności, wyłączenie Nieruchomości z przedmiotu aportu pozostanie bez wpływu na możliwość kontynuowania działalności Przedsiębiorstwa przez Spółkę X. Brak prawa własności Nieruchomości w przekazywanym majątku nie wpłynie na funkcjonalne związki pomiędzy pozostałymi składnikami, które pozwolą na prowadzenie dotychczasowej działalności gospodarczej. Jedna z wyłączanych nieruchomości (niezbudowana) nie jest bowiem wykorzystywana w działalności operacyjnej, a druga nieruchomość (zabudowana) będzie wynajmowana Spółce X przez dotychczasowego właściciela, na zasadach rynkowych, na podstawie długoterminowej umowy. Wnioskodawca udzieli Spółce X zapewnienia, zgodnie z którym Spółka X będzie uprawniona do korzystania z zabudowanej nieruchomości na podstawie stosownej umowy najmu. O ile zatem, przed aportem działalność produkcyjna będzie prowadzona w oparciu o dwa zakłady produkcyjne, z których jeden jest przedmiotem najmu, to po aporcie oba zakłady produkcyjne będą wykorzystywane w oparciu o umowy najmu.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy wniesienie przez Wnioskodawcę do Spółki X wskazanego wkładu niepieniężnego, będzie powodować powstanie przychodu po stronie Wnioskodawcy na podstawie art. 12 ust. 1 pkt 7 Ustawy CIT?

Zdaniem Wnioskodawcy, przedmiot wkładu Wnioskodawcy do Spółki X powinien być uznany za przedsiębiorstwo w rozumieniu art. 4a pkt 3 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2014 r., poz. 851 ze zm., dalej: „Ustawy CIT” oraz art. 55¹ ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (t.j. Dz.U. z 2014 r., poz. 121 ze zm., dalej: „KC”), w związku z czym, po stronie Wnioskodawcy nie powstanie przychód na mocy art. 12 ust. 1 pkt 7 Ustawy CIT z tytułu wniesienia aportu do Spółki X.

Zgodnie z art. 12 ust. 1 pkt 7 Ustawy CIT, przychodem jest nominalna wartość udziałów (akcji) w spółce kapitałowej albo wkładów w spółdzielni objętych w zamian za wkład niepieniężny w innej postaci niż przedsiębiorstwo lub jego zorganizowana część. Powyższe oznacza, że opodatkowanie nie wystąpi, jeżeli wkład niepieniężny stanowi przedsiębiorstwo.

Ustawa CIT wprost odsyła do definicji przedsiębiorstwa zawartej w KC (art. 4a pkt 3 Ustawy CIT). I tak, zgodnie z przepisem art. 55¹ KC, przedsiębiorstwo to zespół składników materialnych i niematerialnych przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych; obejmuje ono w szczególności:

1. oznaczenie indywidualizujące przedsiębiorstwo lub jego wyodrębnione części (nazwa przedsiębiorstwa);
   
2. własność nieruchomości lub ruchomości, w tym urządzeń, materiałów, towarów i wyrobów, oraz inne prawa rzeczowe do nieruchomości lub ruchomości;
   
3. prawa wynikające z umów najmu i dzierżawy nieruchomości lub ruchomości oraz prawa do korzystania z nieruchomości lub ruchomości wynikające z innych stosunków prawnych;
   
4. wierzytelności, prawa z papierów wartościowych i środki pieniężne;
   
5. koncesje, licencje i zezwolenia;
   
6. patenty i inne prawa własności przemysłowej;
   
7. majątkowe prawa autorskie i majątkowe prawa pokrewne;
   
8. tajemnice przedsiębiorstwa;
   
9. księgi i dokumenty związane z prowadzeniem działalności gospodarczej.
   
   

Porównując przedstawiony przez Wnioskodawcę zakres wkładu niepieniężnego planowanej transakcji oraz wyszczególnione w ustawowej definicji składniki tworzące przedsiębiorstwo, nie ulega wątpliwości, że przedmiotem planowanej transakcji będą elementy wskazane przez ustawodawcę.

Należy ponadto mieć także na uwadze treść art. 55² KC, zgodnie z którym, czynność prawna mająca za przedmiot przedsiębiorstwo obejmuje wszystko, co wchodzi w skład przedsiębiorstwa, chyba że co innego wynika z treści czynności prawnej albo z przepisów szczególnych.

Powyższy przepis wskazuje, że transakcja dotycząca przedsiębiorstwa (np. jego zbycie poprzez wniesienie aportem) obejmuje co do zasady wszystkie elementy tego przedsiębiorstwa, nic jednak nie stoi na przeszkodzie, aby z takiej transakcji wyłączone zostały pewne elementy.

W doktrynie przyjmuje się, że przepis art. 55² KC, zezwala stronie dokonującej czynności prawnej (stronom umowy), na wyłączenie określonego składnika przedsiębiorstwa, a jak zauważył Naczelny Sąd Administracyjny w Łodzi w wyroku z 10 marca 2011 r. sygn. akt I FSK 1062/10 „(...) zgodnie z art. 55² KC czynność prawna mająca za przedmiot przedsiębiorstwo obejmuje wszystko, co wchodzi w skład przedsiębiorstwa, chyba, że co innego wynika z treści czynności prawnej albo z przepisów szczególnych. Z przepisu tego, którego naruszenie zarzucił autor skargi kasacyjnej, wynika, że istnieje prawna możliwość wyłączenia w ramach konkretnej czynności prawnej określonych składników wchodzących w skład przedsiębiorstwa, bez naruszania statusu przedsiębiorstwa”.

Ponadto, w komentarzu do art. 55² KC wskazano, że: „(...).ma charakter dyspozytywny, stwarzając stronom możliwość wyłączenia niektórych składników wchodzących w skład przedsiębiorstwa. Powinny być jednak one wyraźnie zaznaczone w umowie, której przedmiotem jest przedsiębiorstwo. (...) Aby można było mówić o czynności, której przedmiotem jest przedsiębiorstwo, przedmiotem czynności muszą być objęte bezwzględnie te elementy, które umożliwią kontynuowanie działalności gospodarczej. Nie można jednak w tym zakresie formułować jednoznacznych, uniwersalnych wzorów czy kryteriów. Będą się one zmieniały przy każdej dokonywanej czynności, a okoliczności konkretnego przypadku będą podstawą oceny, czy przedmiotem czynności prawnej jest przedsiębiorstwo, czy też przedmiotowa substancja nie nosi takich znamion. Granicą swobody w omawianym zakresie będzie możliwość uczestnictwa substancji w działalności gospodarczej”. (A. Kidyba, K. Kopaczyńska - Pieczniak, E. Niezbecka, Z. Gawlik, A Janiak, A. Jedliński, T. Sokołowski, Kodeks Cywilny Komentarz Tom I Część Ogólna Lex, 2009).

Z powyższego wynika, że zakres ewentualnych włączeń ograniczony musi być do tych elementów, które nie stanowią substancji przedsiębiorstwa, tzn. że z transakcji dotyczącej zbycia przedsiębiorstwa można wyłączyć jedynie te elementy, które nie stanowią jego kluczowych i najistotniejszych składników. W przypadku bowiem wyłączenia z transakcji zbycia przedsiębiorstwa elementów przedmiotowo istotnych dla tego przedsiębiorstwa, traci ono swój byt. W literaturze prawnej panuje zgodność co do tego, że w przedsiębiorstwie, jako pewnym kompleksie majątkowym, można wyróżnić składniki podstawowe i podrzędne, a zbycie przedsiębiorstwa musi obejmować owe elementy istotne, podstawowe. Ze względu na funkcjonalną jedność elementów składających się na przedsiębiorstwo, czynność prawna winna się odnosić przynajmniej do tej jego części, która kształtuje jego określoną działalność. Tak więc dla zbycia przedsiębiorstwa w rozumieniu przedmiotowo-funkcjonalnym konieczne jest zbycie podstawowych składników tego przedsiębiorstwa oraz stworzenie nabywcy możliwości dalszego prowadzenia przedsiębiorstwa za pomocą tych składników, wraz z pozbawieniem zbywcy przedsiębiorstwa takich możliwości. Przyjmuje się więc, że decydujące znaczenie ma tu nie ilość i wartość objętych zbyciem składników, lecz ich znaczenie funkcjonalne dla tożsamości i zdolności do dalszego działania przedsiębiorstwa.

W przypadku zatem zbycia przedsiębiorstwa z pewnymi wyłączeniami, o ile agregat zbywanych elementów przedsiębiorstwa nadal, pomimo wyłączeń, może funkcjonować jako przedsiębiorstwo i prowadzić działalność gospodarczą, należy uznać, że dochodzi do zbycia przedsiębiorstwa w myśl art. 55¹ i art. 55² KC.

Powyżej przytoczony pogląd znajduje szerokie potwierdzenie w orzecznictwie Naczelnego Sądu Administracyjnego (dalej: „NSA”). Przykładowo w orzeczeniu wydanym 15 maja 2012 r., sygn. akt I FSK 1223/11 Sąd podkreślał, że niezwykle istotne przy ocenie, czy mamy do czynienia z dostawą przedsiębiorstwa jest to, aby dostarczany zespół majątku spełniał swoje funkcje, tzn. by mogła być za jego pomocą prowadzona działalność gospodarcza. Sąd w wyroku wskazał, że: Pojęcia przedsiębiorstwo i zorganizowana część przedsiębiorstwa zawarte w art. 6 pkt 1 u.p.t.u. należy rozumieć w sposób funkcjonalny, a nie tylko werbalny, tzn. analizując, czy dany zespół aktywów (przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa), który jest przedmiotem zbycia, pozwalał na prowadzenie samodzielnej działalności gospodarczej, której służy. Za całkowicie prawidłowy uznać należy wniosek, że pojęcie przedsiębiorstwo obejmuje każdy zespół składników materialnych i niematerialnych służących do realizacji określonych zadań gospodarczych, bez względu na to, czy obejmuje on całość, czy jedynie część majątku określonego podmiotu.

W efekcie dostawa przedsiębiorstwa z pewnymi wyłączeniami, niepowodującymi utraty jego funkcjonalności, nadal winna być traktowana jako dostawa przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 55¹ KC.

W przedstawionej w niniejszym wniosku sytuacji, Wnioskodawca zamierza wnieść do Spółki X zespół składników materialnych i niematerialnych przeznaczonych do prowadzenia działalności gospodarczej przez Wnioskodawcę, obejmujący co do zasady przy tym wszystko co wchodzi w skład majątku Wnioskodawcy, według stanu wynikającego z ksiąg rachunkowych na dzień wniesienia wkładu niepieniężnego (aportu). Wyłączone z transakcji aportu mają być udziały w spółkach krajowych, akcje spółek giełdowych, jednostki uczestnictwa funduszy inwestycyjnych, część środków pieniężnych oraz praw wynikających z zawartych umów rachunków bankowych oraz Nieruchomość. Mając na uwadze zakres wyłączenia należy stwierdzić, że nie stanowi one kluczowego elementu przedsiębiorstwa, a przedsiębiorstwo może funkcjonować w dalszym ciągu bez tych elementów. Dla przedsiębiorstwa produkcyjnego, jakim jest przedsiębiorstwo Wnioskodawcy najbardziej istotnymi elementami są przede wszystkim: cała wiedza związana z procesem wytwarzania, tzw. know-how, maszyny i urządzenia służące wytwarzaniu oraz baza odbiorców i dostawców. To te elementy tworzą rdzeń przedsiębiorstwa i bez nich nie może ono dalej funkcjonować. Elementy te będą przedmiotem aportu, w związku z czym, Wnioskodawca (winno być Spółka X) uzyska kluczowe czynniki, niezbędne do dalszego, niezakłóconego funkcjonowania przedsiębiorstwa. Spółka X po otrzymaniu wkładu od Wnioskodawcy będzie mogła wypełniać cele realizowane obecnie w ramach przedsiębiorstwa Spółki X. W ramach aportu do Spółki X przejdą dotychczasowi pracownicy Wnioskodawcy, którzy przyniosą ze sobą niezbędną wiedzę oraz umiejętności w zakresie wytwarzania obuwia i galanterii skórzanej.

Ponadto należy wskazać, że wyodrębnienie określonej kwoty środków pieniężnych, udziałów w spółkach krajowych, akcji spółek giełdowych, jednostek uczestnictwa funduszy inwestycyjnych oraz Nieruchomości w ramach przedsiębiorstwa nie rodzi żadnych trudności. W związku z tym, że całe przedsiębiorstwo Spółki stanowi substancję majątkową odpowiednio zorganizowaną, samodzielną pod kątem funkcjonalnym i finansowym, wyłączenie tych konkretnie wskazanych aktywów nie zmienia tego, że pozostała część jest nadal zorganizowaną, funkcjonalnie niezależną i finansowo transparentną całością.

Należy zatem przyjąć, że wskazana w zdarzeniu przyszłym transakcja powinna być traktowana jak aport przedsiębiorstwa. Pogląd, że fakt wyłączenia z przedmiotu aportu przedsiębiorstwa pewnych jego elementów, nie dyskwalifikuje go jako dostawy przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 55¹ KC został potwierdzony w licznych interpretacjach podatkowych.

Przykładowo:

• interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy z 24 października 2013 r., sygn. ITPP2/443-698/13/PS, w której organ wskazał, że w praktyce obrotu gospodarczego zdarzają się sytuacje, w których niektóre elementy przedsiębiorstwa podlegają wyłączeniu z transakcji sprzedaży. Jednak nawet w takim przypadku, składniki materialne i niematerialne wchodzące w skład przedsiębiorstwa powinny pozostawać ze sobą we wzajemnych relacjach w taki sposób, by można było o nich mówić jako o zespole, a nie tylko zbiorze pewnych elementów. Decydujące zatem jest to, aby w zbywanym przedsiębiorstwie zachowane zostały funkcjonalne związki pomiędzy poszczególnymi składnikami w sposób umożliwiający kontynuowanie określonej działalności gospodarczej,
• interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z 15 lipca 2011 r., sygn. ILPP2/443-999/09/11-S/EN, w której organ wskazał, że brak nieruchomości w przekazywanym majątku nie wpływa na funkcjonalne związki pomiędzy pozostałymi składnikami, które pozwalają na prowadzenie dotychczasowej działalności handlowej. Nieruchomości wykorzystywane do prowadzenia działalności gospodarczej można bowiem uzyskać w formie odpłatnego posiadania zależnego (wynajem, dzierżawa, leasing). Mając zatem na uwadze powołane przepisy stwierdzić należy, że wyłączenie z masy majątkowej przedsiębiorstwa (zajmującego się sprzedażą artykułów techniki grzewczej, instalacyjnej oraz wyposażenia łazienek) nieruchomości wykorzystywanych dla potrzeb prowadzenia działalności handlowej, która następnie będzie przedmiotem umowy najmu ze spółką akcyjną, do której Wnioskodawca wnosi to przedsiębiorstwo nie pozbawia wydzielonego kompleksu majątkowego - na dzień wniesienia go aportem do spółki akcyjnej - cech przedsiębiorstwa. Oznacza to, że w rozpoznawanej sprawie będzie miał zastosowanie przepis art. 6 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług, zgodnie z którym przepisów ustawy o podatku od towarów i usług nie stosuje się do transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa. W konsekwencji czynność wniesienia przez Wnioskodawcę aportem przedsiębiorstwa do spółki akcyjnej nie będzie podlegało opodatkowaniu podatkiem VAT.
  
  

Mając zatem na uwadze powyższe, w ocenie Wnioskodawcy, w przedstawionej sytuacji dojdzie do aportu do Spółki X przedsiębiorstwa z wyłączeniem, które to jednak wyłączenie nie będą miały wpływu na możliwość dalszego funkcjonowania przedsiębiorstwa. Skutki podatkowe aportu przedsiębiorstwa z wyłączeniem będą analogiczne jak aportu przedsiębiorstwa, tj. wskutek wniesienia przedmiotowego aportu nie powstanie przychód po stronie Wnioskodawcy. Wnioskodawca przy tym podkreśla, że 13 lutego 2015 r. na rzecz Wnioskodawcy, w odpowiedzi na złożony wniosek, który wpłynął 18 listopada 2014 r., Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach wydał interpretację indywidualną sygn. IBPBI/2/423-1394/14/PC, w ramach której uznał stanowisko Wnioskodawcy za prawidłowe potwierdzając, że planowana przez Wnioskodawcę transakcja wniesienia wkładu niepieniężnego do Spółki X nie będzie wiązała się z powstaniem przychodu. Stan przyszły wskazany w ówczesnym wniosku był zbliżony do przedstawionego w ramach niniejszego wniosku. Pierwsza z różnic dotyczyła kwestii wyłączenia środków pieniężnych. Kilka miesięcy temu przyjmowano, że wyłączeniu z przedmiotu wkładu może podlegać taka kwota środków pieniężnych, która będzie służyła dokonaniu po aporcie spłacie zobowiązań ciążących na Spółce X, np. zobowiązań publicznoprawnych. Tymczasem, z dodatkowych analiz wynika, że uzasadnionym może być wyłączenie znacznie wyższego poziomu środków pieniężnych. Wnioskodawca dysponuje bowiem obecnie i będzie dysponował na moment aportu znaczącym poziomem nadwyżek finansowych, których przekazywanie do Spółki X nie jest uzasadnione. Do Spółki X trafi przy tym taka kwota środków pieniężnych, która będzie odpowiednia do kontynuowania przez Spółkę X działalności operacyjnej prowadzonej przez Wnioskodawcę. Prowadzone analizy biznesowe prowadzą również do tego, że możliwa jest druga modyfikacja w stosunku do pierwotnych założeń, obejmująca wyłączenie z przedmiotu wkładu niepieniężnego wnoszonego do Spółki X nieruchomości niezabudowanej niewykorzystywanej w działalności operacyjnej oraz budynku produkcyjno- magazynowego wraz z przynależną do niego infrastrukturą (dalej: Nieruchomości). Jak zostało wskazane, są to jedyne nieruchomości pozostające własnością Wnioskodawcy. Wskazana nieruchomość zabudowana nie jest jednak nieruchomością wykorzystywaną przez Wnioskodawcę w ramach prowadzonej działalności operacyjnej. Wnioskodawca prowadzi bowiem działalność produkcyjną w dwóch zakładach produkcyjnych, gdzie z perspektywy prowadzonej działalności istotniejszym (nowszym i większym) zakładem jest nieruchomość, która nie jest własnością Wnioskodawcy, lecz jest przez Wnioskodawcę wykorzystywana w oparciu o zawartą z podmiotem trzecim umowę najmu co zapewnia między innymi większe możliwości i większą elastyczność dalszego rozwoju działalności operacyjnej aniżeli inwestowanie nadwyżek z działalności produkcyjnej w nieruchomości. W konsekwencji, nie jest wykluczone, że za korzystniejszy model uznane będzie wyłączenie z przedmiotu wkładu Nieruchomości co doprowadzi do sytuacji, w której to Spółka X będzie prowadziła działalność w oparciu o dwa zakładany produkcyjne, gdzie każdy z nich będzie wykorzystywany przez Wnioskodawcę w oparciu o zawartą z podmiotem trzecim umowę najmu. W przedstawionym zdarzeniu przyszłym, wyłączenie z zakresu aportu nieruchomości nie narusza charakteru przedsiębiorstwa jako całości zdolnej do dalszego efektywnego działania. Dla dalszego prowadzenia przedsiębiorstwa w dotychczasowym kształcie zasadnicze znaczenie ma przejęcie kluczowych składników wchodzących jakimi są materiały, produkty gotowe, specjalistyczne wyposażenie, środki trwałe, wartości niematerialne i prawne, baza odbiorców i dostawców, prawa z umów i porozumień handlowych, dokumenty związane z prowadzeniem działalności gospodarczej, tajemnice przedsiębiorstwa, wierzytelności. Wyłącznie nieruchomości nie spowoduje, że Spółka X nie będzie mogła realizować działań realizowanych obecnie przez Wnioskodawcę a przedmiot wkładu straci charakter przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 55¹ Kodeksu cywilnego. Prawo własności nieruchomości ma drugorzędne znaczenie dla funkcjonowania przedsiębiorstwa, ponieważ Spółka X będzie uprawniona do korzystania z zabudowanej nieruchomości na podstawie długoterminowej umowy najmu. Co więcej, Spółka X będzie prowadziła działalność w oparciu o dwa zakładany produkcyjne, gdzie każdy z nich będzie wykorzystywany przez Wnioskodawcę w oparciu o zawartą z podmiotem trzecim umowę najmu. Tym samym, w związku z możliwą niewielką modyfikacją sposobu realizacji działań reorganizacyjnych w stosunku do założeń sprzed kilku miesięcy, Wnioskodawca ponownie składa wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej. W ocenie Wnioskodawcy, w świetle przytaczanej wykładni pojęcia przedsiębiorstwa, wskazane modyfikacje nie wpływają przy tym na kwalifikację przedmiotu wkładu, który to w ocenie Wnioskodawcy niezmiennie powinien być kwalifikowany jako przedsiębiorstwo w rozumieniu Ustawy CIT. Wnioskodawca wnosi o potwierdzenie prawidłowości jego stanowiska.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej przez Spółkę oceny swego stanowiska.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz.U. z dnia 14 marca 2012 r., poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.