Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi
IPTPP1/443-314/13-5/15/S/AK
z 30 września 2015 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613) oraz § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.), w związku z § 9 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. poz. 643), Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działający w imieniu Ministra Finansów, uwzględniając wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 14 maja 2015 r., sygn. akt I FSK 382/14 (data wpływu wyroku 3 lipca 2015 r., data otrzymania akt 27 lipca 2015 r.) stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 17 kwietnia 2013 r. (data wpływu 24 kwietnia 2013 r.) o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia z opodatkowania dostawy budynku usługowo-biurowego „A”, budynków magazynowo - warsztatowych „E” i „F” oraz budynku usługowo-socjalno-biurowego – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 24 kwietnia 2012 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia z opodatkowania sprzedaży działki o nr ewid. nr …. zabudowanej budynkiem usługowo-biurowym „A”, budynkami magazynowo - warsztatowymi „E” i „F” oraz budynkiem usługowo-socjalno-biurowym.

Przedmiotowy wniosek uzupełniono pismem z dnia 10 czerwca 2013r. (data wpływu 11 czerwca 2013r.) w zakresie doprecyzowania opisanego zaistniałego stanu faktycznego.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny (doprecyzowany w uzupełnieniu wniosku).

Postanowieniem z dnia 01 lipca 2011r. Sąd Rejonowy w … ogłosił upadłość …. Spółki Akcyjnej w B. w celu likwidacji jej majątku, wyznaczając Syndykiem R. L. Spółka jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług.

Na potrzeby prowadzonej działalności gospodarczej Spółka zakupiła w 1997r. nieruchomość położoną w B. przy ul. …., oznaczoną numerem działki …. dla której Sąd Rejonowy w B… prowadzi księgę wieczystą nr …, zabudowaną budynkami „A, „E”, „F”. Przy zakupie tej nieruchomości Spółce …. nie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego (podatek VAT nie został naliczony).

Na nieruchomości oznaczonej numerem działki … znajdowały się:

• budynek usługowo-biurowy „A”,
  

• budynki magazynowo - warsztatowe „E” i „F”.
  
  

W 1999r. budynek usługowo-biurowy „A” został zmodernizowany, a nakłady na modernizację (ulepszenie) przekroczyły około 10 - krotnie jego wartość początkową.

Budynek ten po remoncie, wykorzystywany był na biura Spółki (tj. był wykorzystywany do wykonywania czynności opodatkowanych) oraz wynajmowany (w wykonywaniu czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług) niżej wymienionym firmom:

• umowa najmu z dnia 28 lipca 2000r. z …. Sp. z o.o. Oddział … z siedzibą w Ł. przy ul. ….
  

• umowa najmu z dnia 01 października 2001r. z … . s. c. ., ., ul. …..
  

• umowa najmu Nr … z dnia 01 sierpnia 2000r. z … Spółdzielnią Pracy ….. ul. ….. ,
  

• umowa najmu Nr …. z dnia 15 maja 2000r. z . "…..", , ul. ……
  
  

Od daty pierwszego zasiedlenia budynku „A” upłynęło 12 lat.

Spółka nie dokonywała nakładów na ulepszenie budynku magazynowo - warsztatowego „E”, w wysokości przekraczającej 30% wartości początkowej tego budynku. Spółka nie dokonywała nakładów na ulepszenie budynku magazynowo - warsztatowego „F”, w wysokości przekraczającej 30% wartości początkowej tego budynku. Budynki magazynowo - warsztatowe „E” i „F” od daty ich zakupu (tj. od 1997r.) do chwili obecnej były wykorzystywane przez Spółkę na własne potrzeby związane z prowadzoną działalnością gospodarczą tj. do wykonywania czynności opodatkowanych. Budynki te nie były wynajmowane podmiotom trzecim.

Na działce Nr …. Spółka wybudowała nadto i przyjęła do użytkowania w 2005r. budynek usługowo-socjalno-biurowy. Część ww. budynku wynajmowana była firmom na podstawie umów najmu, a pozostała część wykorzystywana była na własne potrzeby (do wykonywania czynności opodatkowanych).

Pierwsze zasiedlenie części obiektu miało miejsce w 2004r. tj. jeszcze przed oddaniem budynku do użytkowania w drodze zawarcia następujących umów najmu (których wykonywanie było opodatkowane podatkiem od towarów i usług):

• umowa Nr … z 05 kwietnia 2004r. z firmą Biuro Rachunkowe "…." . ul. …..
  

• umowa Nr …. z dnia 17 sierpnia 2004r. z firmą ….. S. J., , ul. …..
  

a następnie w 2005 r. i 2006 r. niżej wymienionymi firmami:

• aneks Nr … z dnia 31 stycznia 2005r. do umowy Nr … z dnia 15 maja 2000r. z .. "….", ul. …..
  

• umowa Nr … z dnia 30 czerwca 2005r. z Kancelarią Brokerską ….., ul. ….
  

• umowa Nr …. z dnia 25 lipca 2005r. z "…." ul. ….
  

• umowa Nr … z dnia 31 sierpnia 2006r. z …. s.c. . ul. …..
  
  

Od daty pierwszego zasiedlenia budynku usługowo - socjalno biurowego upłynęło 8 lat.

Nieruchomość oznaczona numerem działki ….. położona w B. przy ul. ….. w planie zagospodarowania przestrzennego znajduje się na terenach oznaczonych symbolem 16 U - tereny usług użyteczności publicznej (podstawowe) zabudowa mieszkaniowa jednorodzinna (uzupełniające), tereny zieleni urządzonej, parkingi, urządzenia elektroenergetyczne (towarzyszące).

W budynku usługowo-socjalno-biurowym nie wszystkie pomieszczenia były wynajmowane. Cały parter budynku był wykorzystywany na potrzeby własnej bieżącej działalności Spółki … tj. mieściły się tam narzędziownia i hala aluminium, które to pomieszczenia były wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem VAT w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług (roboty budowlane). Natomiast na piętrze, gdzie znajdują się pomieszczenia biurowe oraz pomieszczenia socjalne - jadalnia i szatnia - tylko część pomieszczeń biurowych była wynajmowana. Pozostałe pomieszczenia były wykorzystywane na potrzeby własne Spółki (biura, jadalnia dla pracowników, szatnia dla pracowników) tj. wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem VAT w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług (roboty budowlane).

Przy budowie budynku usługowo - socjalno - biurowego Spółce … S. A. przysługiwało prawo do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony przy zakupie materiałów i usług potrzebnych do budowy budynku w całości.

Spółka … S. A. od czasu zakończenia budowy budynku usługowo-socjalno- biurowego nie ponosiła wydatków na ulepszenie budynku usługowo - socjalno - biurowego, w stosunku do których miała prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, równych lub przekraczających 30% wartości początkowej tego obiektu. Ewentualne wydatki dotyczyły drobnych prac konserwacyjnych i były niższe niż 30% wartości początkowej tego obiektu.

Spółka … S. A. nie ponosiła wydatków na ulepszenie budynku usługowo - socjalno - biurowego w wysokości równej lub przekraczającej 30% wartości początkowej tego obiektu, jednakże Wnioskodawca wskazuje dodatkowo, że budynek ten - zgodnie z informacjami zawartymi we wniosku – był wykorzystywany częściowo w celu wynajmowania go innym podmiotom (wymienionym we wniosku) tj. do czynności opodatkowanych, a częściowo na potrzeby własne Spółki - także do wykonywania czynności opodatkowanych tj. robót budowlanych (hala aluminium, narzędziownia, szatnia dla pracowników, jadalnia dla pracowników, biura Spółki), przez okres ponad pięciu lat.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy sprzedaż prawa własności nieruchomości położonej w B. przy ul. …, oznaczonej numerem działki … dla której Sąd Rejonowy w … prowadzi księgę wieczystą nr … zabudowanej budynkami „A”, „E”, „F” i budynkiem usługowo – socjalno – biurowym, korzysta ze zwolnienia od podatku od towarów i usług?

Zdaniem Wnioskodawcy, sprzedaż prawa własności nieruchomości położonej w B. przy ul. …, oznaczonej numerem działki …., dla której Sąd Rejonowy w …. prowadzi księgę wieczystą nr …., zabudowanej budynkami „A”, „E” i „F” oraz budynkiem usługowo – socjalno – biurowym będzie korzystała ze zwolnienia od podatku VAT.

Pierwsze zasiedlenie budynku „A” i budynku usługowo- socjalno – biurowego miało miejsce w 2000r. (budynek „A”) i 2004r. (budynek usługowo –socjalno – biurowy) w wykonaniu zawartych umów najmu. Najem lokali użytkowych jest czynnością opodatkowaną podatkiem VAT, a zatem pierwsze zasiedlenie tych budynków nastąpiło w wyżej wymienionych latach. W konsekwencji, skoro od pierwszego zasiedlenia upłynęły ponad 2 lata sprzedaż budynków „A” i usługowo – socjalnych – biurowego korzysta ze zwolnienia od podatku VAT.

Sprzedaż budynków „E” i „F” będzie natomiast zwolniona od podatku na zasadzie art. 43 ust. 1 pkt 10a) ustawy. Przy nabyciu tych budynków upadłemu nie przysługiwało bowiem prawo do obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, jak również upadły nie dokonywał wydatków na ulepszenie tych budynków przekraczających o 30% ich wartość początkową.

Sprzedaż gruntu, na którym znajdują się ww. budynki korzysta ze zwolnienia od podatku na zasadzie art. 29 ust. 5 ustawy o podatku od towarów i usług.

Po rozpatrzeniu przedmiotowego wniosku, tut. Organ wydał w dniu 17 czerwca 2013r. indywidualną interpretację przepisów prawa podatkowego Nr IPTPP1/443-314/13-4/AK uznającą stanowisko przedstawione przez Wnioskodawcę za nieprawidłowe.

Interpretację indywidualną przepisów prawa podatkowego doręczono Wnioskodawcy w dniu 20 czerwiec 2013 r.

W związku z powyższym rozstrzygnięciem, na mocy art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi w dniu 22 stycznia 2014 r. (data wpływu 24 stycznia 2014 r.) wezwano Organ podatkowy do usunięcia naruszenia prawa.

Po dokonaniu analizy uzasadnienia powyższych zarzutów przytoczonych w wezwaniu do usunięcia naruszenia prawa, Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi, działający w imieniu Ministra Finansów, stwierdził brak podstaw do zmiany ww. indywidualnej interpretacji przepisów prawa podatkowego, co przedstawiono w odpowiedzi na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa zawartej w piśmie z dnia 30 lipca 2013r. Nr IPTPP1/443W-11/13-2/EOG.

Odpowiedź na wezwanie do usunięcia prawa doręczono w dniu 02 sierpnia 2013 r.

Na powyższą interpretację przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie z dnia 17 czerwca 2013 r. Nr IPTPP1/443-314/13-4/AK, Pełnomocnik Strony Skarżącej złożył w dniu 2 września 2013 r. (data wpływu do Organu 3 września 2013 r.), skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi z powodu jej niezgodności z prawem.

Wyrokiem z dnia 9 grudnia 2013 r. sygn. akt I SA/Łd 1165/13 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi oddalił skargę.

Od ww. wyroku WSA w Łodzi z dnia 9 grudnia 2013 r. Pełnomocnik Wnioskodawcy wniósł skargę kasacyjną.

Wyrokiem z dnia 14 maja 2015 r. sygn. akt I FSK 382/14 Naczelny Sąd Administracyjny uchylił zaskarżony wyrok WSA w Łodzi z dnia 9 grudnia 2013 r. (sygn. akt I SA/Łd 1165/13) i uchylił zaskarżoną interpretację indywidualną Ministra Finansów z dnia 17 czerwca 2013 r. Nr IPTPP1/443-314/13-4/AK. Wyrok NSA, tut. Organ otrzymał w dniu 3 lipca 2015 r., natomiast akta sprawy wpłynęły do Organu w dniu 27 lipca 2015r.

W świetle obowiązującego stanu prawnego mając na uwadze rozstrzygnięcie zawarte w wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 14 maja 2015r. sygn. akt I FSK 382/14 stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011r., Nr 177, poz. 1054, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Pojęcie towaru ustawodawca zdefiniował w art. 2 pkt 6 ustawy. Zgodnie z zapisem zawartym w tym przepisie, przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Jak stanowi art. 45 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964r. Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93, z późn. zm.), rzeczami w rozumieniu niniejszego kodeksu są tylko przedmioty materialne. Wyjaśnić jednocześnie należy, iż przedmiotami stosunków prawnych są dobra materialne i niematerialne. Wśród dóbr materialnych wyróżniamy m. in. rzeczy (Bednarek Małgorzata, "Mienie", "Komentarz do art. 44-553 Kodeksu cywilnego", Zakamycze 1997, komentarz do art. 45 k.c.). Rzeczy dzieli się na nieruchomości i rzeczy ruchome (Piasecki Kazimierz, "Kodeks cywilny, Księga pierwsza. Część ogólna. Komentarz", Zakamycze 2003, komentarz do art. 45 k.c.).

Natomiast w myśl art. 46 § 1 ww. Kodeksu, nieruchomościami są części powierzchni ziemskiej stanowiące odrębny przedmiot własności (grunty), jak również budynki trwale z gruntem związane lub części takich budynków, jeżeli na mocy przepisów szczególnych stanowią odrębny od gruntu przedmiot własności.

Zgodnie zatem z ww. przepisami, grunt oraz znajdujące się na nim nieruchomości spełnia definicję towaru wynikającą z art. 2 pkt 6 ustawy, a ich sprzedaż jest traktowana jako czynność odpłatnej dostawy towarów na terytorium kraju.

Na mocy art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i ust. 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Jednakże w myśl art. 146a pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r., z zastrzeżeniem art. 146f stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Zarówno w treści ustawy o podatku od towarów i usług, jak i w przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi bądź zwolnienie od podatku.

Według art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:

1. dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim,
2. pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.
   
   

Należy zauważyć, iż w przypadku nieruchomości niespełniających przesłanek do zwolnienia od podatku na podstawie powołanego wyżej przepisu art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, ustawodawca umożliwia podatnikom – po spełnieniu określonych warunków – skorzystanie ze zwolnienia wskazanego w pkt 10a tego przepisu.

Stosownie do art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy, zwalnia się od podatku również dostawę budynków, budowli lub ich części nieobjętą zwolnieniem, o którym mowa w pkt 10, pod warunkiem że:

1. w stosunku do tych obiektów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego,
2. dokonujący ich dostawy nie ponosił wydatków na ich ulepszenie, w stosunku do których miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, a jeżeli ponosił takie wydatki, to były one niższe niż 30% wartości początkowej tych obiektów.
   
   

Warunku, o którym mowa w 43 ust. 1 pkt 10a lit. b – stosownie do art. 43 ust. 7a – nie stosuje się, jeżeli budynki, budowle lub ich części w stanie ulepszonym były wykorzystywane przez podatnika do czynności opodatkowanych przez co najmniej 5 lat.

Wskazać należy, że zgodnie z art. 29 ust. 5 ustawy o podatku od towarów i usług w przypadku dostawy budynków, budowli lub ich części trwale związanych z gruntem z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu.

Z powyższego przepisu jednoznacznie wynika, że co do zasady grunt będący przedmiotem sprzedaży podlega opodatkowaniu według takiej stawki podatku od towarów i usług, jaką opodatkowane są budynki na nim posadowione. Oznacza to, że w sytuacji, gdy budynki i budowle lub ich części korzystają ze zwolnienia od podatku, również sprzedaż gruntu korzysta ze zwolnienia od podatku.

Stosownie do art. 43 ust. 10 ustawy, podatnik może zrezygnować ze zwolnienia od podatku, o którym mowa w ust. 1 pkt 10, i wybrać opodatkowanie dostawy budynków, budowli lub ich części, pod warunkiem że dokonujący dostawy i nabywca budynku, budowli lub ich części:

1. są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni;
2. złożą, przed dniem dokonania dostawy tych obiektów właściwemu dla ich nabywcy naczelnikowi urzędu skarbowego, zgodne oświadczenie, że wybierają opodatkowanie dostawy budynku, budowli lub ich części.
   
   

W myśl art. 43 ust. 11 ustawy, oświadczenie, o którym mowa w ust. 10 pkt 2, musi również zawierać:

1. imiona i nazwiska lub nazwę, adresy oraz numery identyfikacji podatkowej dokonującego dostawy oraz nabywcy;
2. planowaną datę zawarcia umowy dostawy budynku, budowli lub ich części;
3. adres budynku, budowli lub ich części.
   
   

Dla zastosowania zwolnienia z opodatkowania podatkiem VAT dla dostawy przedmiotowej nieruchomości zabudowanej w pierwszej kolejności należy ocenić, czy doszło do jej pierwszego zasiedlenia.

Przez pierwsze zasiedlenie – zgodnie z art. 2 pkt 14 ustawy – rozumie się oddanie do użytkowania, w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi budynków, budowli lub ich części, po ich:

1. wybudowaniu lub
2. ulepszeniu, jeżeli wydatki poniesione na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej.
   
   

Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z dnia 14 maja 2015 r. sygn. akt I FSK 382/14. dokonując analizy pojęcia "pierwsze zasiedlenie", odwołał się do uregulowań Dyrektywy 2006/112/WE Rady z 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L Nr 347 z 11 grudnia 2006 s. 1, z późn. zm.) oraz orzecznictwa TSUE.

NSA wskazał, iż ustawa o VAT definiuje pojęcie "pierwszego zasiedlenia" w art. 2 pkt 14 ustawy o VAT. Zaś sama Dyrektywa 112 posługuje się tym pojęciem lecz go nie definiuje i nie wprowadza też dodatkowych warunków go określających. Artykuł 12 ust. 2 zdanie drugie Dyrektywy 112 przewiduje możliwość określenia przez państwo członkowskie szczegółowych zasad stosowania kryterium pierwszego zasiedlenia jedynie w odniesieniu do sprecyzowanej kategorii czynności, a mianowicie przebudowy budynków (co potwierdził w swoim wyroku TS J.J. Komen en Zonen Beheer Heerhugowaard BV, C-326/11, EU:C:2012:461, pkt 36). Jest to o tyle zrozumiałe, że w praktyce mogą zaistnieć trudności z określeniem momentu w jakim będziemy mieli do czynienia z pierwszym zasiedleniem w sytuacji przebudowy budynku.

Z art. 135 ust. 1 lit. j) Dyrektywy 112 wynika, że dostawa budynku lub części budynku oraz związanego z nim gruntu, przed pierwszym zasiedleniem podlegają VAT i nie są objęte kategorią zwolnień wskazanych w art. 135 dyrektywy 112, które należy interpretować w sposób ścisły (por. podobne rozumowanie wyrok TS Woningstichting Maasdriel, C-543/11, EU:C:2013:20, pkt 27).

NSA podkreślił, iż w celu ustalenia zakresu przepisu prawa unijnego należy mieć na uwadze jednocześnie jego treść, kontekst oraz jego cele (wyroki TS: Tenuta il Bosco, C 162/91, EU:C:1992:392, pkt 11; Maierhofer, C 315/00, EU:C:2003:23, pkt 27; Jyske Finans, C 280/04, EU:C:2005:753, pkt 34). Zarówno względy jednolitego stosowania prawa unijnego, jak i zasady równości wskazują na to, że treści przepisu prawa unijnego, który nie zawiera wyraźnego odesłania do prawa państw członkowskich dla określenia jego znaczenia i zakresu, należy zwykle nadać w całej Unii autonomiczną i jednolitą wykładnię (zob. podobnie wyroki TS: Harbs, C 321/02, EU:C:2004:447, pkt 28; Österreichischer Rundfunk, C 195/06, EU:C:2007:613, pkt 24).

NSA wskazał, iż w orzecznictwie TS J.J. Komen en Zonen Beheer Heerhugowaard BV, EU:C:2012:461, pkt 21 wyraźnie wskazuje się, że przewidziane w art. 13 część B lit. g) szóstej Dyrektywy zwolnienie z VAT stosuje się do dostawy starych budynków lub ich części, wraz gruntem, na którym stoją. Efektem powyższego była konkluzja, że art. 13 część B lit. g) szóstej dyrektywy w związku z art. 4 ust. 3 lit. a) szóstej dyrektywy należy interpretować w ten sposób, że zwolnienie z VAT przewidziane w tym pierwszym przepisie obejmuje transakcję dostawy nieruchomości, na którą składają się grunt i stary budynek w trakcie przebudowy w nowy budynek, taką jak będąca przedmiotem sprawy przed sądem krajowym, jeżeli w momencie tej dostawy stary budynek został poddany jedynie częściowym robotom rozbiórkowym i przynajmniej w części był jeszcze użytkowany jako taki.

Ponadto w swoim orzecznictwie TS nie miał wątpliwości, że mamy do czynienia z pierwszym zasiedleniem w sytuacji, gdy mówimy o podmiocie, który wybudował budynek na własnym gruncie i wykorzystywał go dla celów własnej działalności (wyrok TS Gemeente’s-Hertogenbosch, C 92/13, EU:C:2014:2188).

Wobec powyższego NSA stwierdził, że definicja "pierwszego zasiedlenia (zajęcia)" zawarta w Dyrektywie 112 ma charakter autonomiczny. Zatem nie było konieczne jej definiowanie w ustawie o VAT, poza przypadkami wskazanymi w treści art. 12 ust. 2 zdanie drugie Dyrektywy 112 czyli przebudowy budynku. Z powyższego wynika, że polski ustawodawca nie miał uprawnienia do precyzowania warunków zastosowania kryterium pierwszego zasiedlenia w odniesieniu do sytuacji zaistniałych po wybudowaniu budynku. Polski ustawodawca zdecydował się na doprecyzowanie ww. pojęcia celem wyjaśnienia zakresu zwolnienia z VAT. Porównując zakresy definicji "pierwszego zasiedlenia" wynikające z ustawy o VAT i Dyrektywy 112 należy stwierdzić, że ustawodawca polski dokonał zawężenia ww. definicji w porównaniu do definicji unijnej. Wykładnia językowa, systematyczna i celowościowa Dyrektywy 112 wskazuje wyraźnie, że ww. pojęcie należy rozumieć szeroko jako "pierwsze zajęcie budynku, używanie". Zatem w taki sposób powinna być odczytywana definicja przewidziana w treści art. 2 pkt 14 ustawy o VAT.

Zdaniem NSA, część przepisu art. 2 pkt 14 lit. a) ustawy o VAT dotycząca użytego w treści warunku "w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu", doprowadza do sztucznego różnicowania sytuacji podmiotu gospodarczego, który po wybudowaniu budynku część oddał w najem a część budynku wykorzystywał na potrzeby własnej działalności gospodarczej albowiem w obydwóch przypadkach doszło do korzystania z budynku.

Wobec tego jak wskazał NSA należy dokonać wykładni prounijnej art. 2 pkt 14 lit. a) ustawy o VAT i skorygować treść przepisu w następujący sposób: pod pojęciem pierwszego zasiedlenia - rozumie się przez to użytkowanie przez pierwszego nabywcę lub użytkownika budynków, budowli lub ich części, po ich wybudowaniu.

Wobec powyższego zdaniem NSA Spółka użytkując w części budynek dla celów działalności gospodarczej spełniła warunki przewidziane dla zwolnienia w art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT. W sprawie doszło do pierwszego zasiedlenia w rozumieniu wyżej wskazanym i nie można twierdzić, że przedmiotowa dostawa dokonywana jest w ramach pierwszego zasiedlenia.

Mając na uwadze okoliczności sprawy przedstawione przez Wnioskodawcę oraz wykładnię ww. przepisów prawa dokonaną przez NSA w uzasadnieniu wyroku sygn. akt I FSK 1752/14, należy wskazać, że dostawa budynków „A”, „E” i „F’ oraz budynku usługowo-socjalno-biurowego położonych na działce o nr … będzie korzystała ze zwolnienia z opodatkowania podatkiem od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy. W tym przypadku zachodzą bowiem przesłanki wynikające z ww. przepisu tj. dostawa nie jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim jak również od pierwszego zasiedlenia upłynął okres dłuższy niż 2 lata.

Ponadto, należy wskazać, iż opodatkowanie dostawy gruntu, na którym posadowione zostały budowle rozstrzyga przepis art. 29 ust. 5 ustawy, zgodnie z którym, w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu.

W świetle tego przepisu przy dostawie budynków, budowli lub ich części dokonywanej wraz z dostawą gruntu, na którym są one posadowione, grunt dzieli byt prawny budynków w zakresie opodatkowania podatkiem od towarów i usług. Oznacza to, że do dostawy gruntu stosuje się analogiczną stawkę podatku jak przy dostawie budynków, budowli lub ich części trwale z gruntem związanych. Jeżeli dostawa budynków albo budowli lub ich części korzysta ze zwolnienia od podatku, ze zwolnienia takiego korzysta również dostawa gruntu, na którym obiekt jest posadowiony. Natomiast jeśli dostawa budynków podlega opodatkowaniu również dostawa gruntów będzie podlegała opodatkowaniu. Wobec powyższego z uwagi na fakt, iż na przedmiotowym gruncie znajdują się budynki, których dostawa podlega zwolnieniu z opodatkowania, to dostawa gruntu związanego z dostawą budynków zwolnionych z opodatkowania również podlega zwolnieniu z opodatkowania.

Reasumując, dostawa przedmiotowej nieruchomości zabudowanej będzie korzystać ze zwolnienia od podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy w związku z art. 29 ust. 5 ustawy, o ile Wnioskodawca nie zrezygnuje ze zwolnienia od podatku i nie wybierze opcji opodatkowania, o której mowa w art. 43 ust. 10 ustawy, po spełnieniu warunków wynikających z art. 43 ust. 11 ustawy.

Tym samym oceniając całościowo stanowisko Wnioskodawcy, zgodnie z którym sprzedaż prawa własności nieruchomości położonej w … przy ul. …., oznaczonej numerem działki …., dla której Sąd Rejonowy w … prowadzi księgę wieczystą nr …., zabudowanej budynkami „A”, „E” i „F” oraz budynkiem usługowo – socjalno – biurowym będzie korzystała ze zwolnienia od podatku VAT, należało uznać je za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Tut. Organ informuje, iż wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego. Inne kwestie wynikające z opisu sprawy i własnego stanowiska, które nie zostały objęte pytaniem nie mogą być – zgodnie z art. 14b § 1 oraz art. 14f § 2 Ordynacji podatkowej – rozpatrzone.

Zaznaczenia wymaga, że organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Wnioskodawca ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Podkreślenia wymaga, iż interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.