Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu
ILPB3/4510-1-143/15-4/EK
z 2 lipca 2015 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613) oraz § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) w zw. z § 9 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r., poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko spółki akcyjnej , przedstawione we wniosku z 25 marca 2015 r. (data wpływu 27 marca 2015 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w przedmiocie podatku dochodowego od osób prawnych dotyczącej kosztów uzyskania przychodów jest:

• prawidłowe w zakresie pytania nr 1,
• bezprzedmiotowe w zakresie pytania nr 2.
  
  

UZASADNIENIE

W dniu 27 marca 2015 r. został złożony ww. wniosek – uzupełniony pismem z 24 czerwca 2015 r. (data wpływu 26 czerwca 2015 r.) – o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie kosztów uzyskania przychodów.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Spółka „A” S.A. (dalej jako: Wnioskodawca lub Spółka) jest wytwórcą konstrukcji prefabrykowanych w Polsce. Produkuje elementy zbrojone tradycyjnie oraz nowoczesne elementy strunobetonowe wykorzystywane w budownictwie wielkokubaturowym (np. hale produkcyjne, magazyny, biura, obiekty handlowe, dworce, parkingi), inżynieryjnym (np. mosty, tunele), a także na potrzeby projektów nietypowych. Wykonuje produkty standardowe oraz realizuje specjalne zamówienia oparte na indywidualnych projektach. Spółka, poza działalnością produkcyjną, wykonuje również usługi związane z doradztwem technicznym, projektowaniem, transportem i montażem elementów prefabrykowanych. Zapewnia dowóz wyprodukowanych prefabrykatów na budowy oraz montaż.

Wnioskodawca jest czynnym podatnikiem VAT. Rokiem obrotowym Wnioskodawcy jest rok kalendarzowy. Wnioskodawca jest podmiotem zobowiązanym do sporządzania rocznego sprawozdania finansowego. Za rok 2012 roczne sprawozdanie finansowe zostało sporządzone w dniu 20 maja 2013 r., a roczne zeznanie CIT-8 zostało złożone w ustawowym terminie, tj. do 31 marca 2013 r.

Spółka w dniu 13 kwietnia 2012 r. zawarła umowę (dalej jako: Umowa) ze spółką „B” SA Oddział w Polsce (dalej: „B”), reprezentującą konsorcjum przedsiębiorstw, którego liderem jest firma „Bx” z siedzibą w (Włochy). Przedmiotem umowy było wykonanie prefabrykatów betonowych oraz wykonawstwo robót na potrzeby budowy terminalu „C” (projekt główny). Zamawiającym była spółka „D” S.A. W umowie Wnioskodawca występował jako podwykonawca. W ramach przedmiotowej umowy Wnioskodawca wykonał prefabrykaty betonowe ściśle na potrzeby realizacji umowy zgodnie z dostarczoną specyfikacją. Poszczególne elementy ważyły od kilku do kilkudziesięciu ton. Były to elementy nietypowe, projektowane i wykonywane sukcesywnie w miarę realizacji kolejnych etapów inwestycji według harmonogramu ustalonego przez strony. Harmonogram wykonania prefabrykatów zakładał, że poszczególne elementy będą produkowane partiami, z odpowiednim wyprzedzeniem, w celu wyeliminowania ewentualnych przestojów w realizacji umowy. Do momentu ich zamontowania przez Wnioskodawcę w miejscu realizacji inwestycji (plac budowy) poszczególne elementy prefabrykowane były przechowywane w magazynie Wnioskodawcy lub na jego placu składowym.

Zgodnie z postanowieniami umowy Wnioskodawca był zobowiązany wystawiać faktury za wykonane roboty za okresy miesięczne na podstawie Miesięcznego Raportu Postępu Robót zatwierdzonego przez „B”. W dniu 21 grudnia 2012 r. Wnioskodawca wystawił zgodnie z umową, na podstawie zatwierdzonego Miesięcznego Raportu Postępu Robót, fakturę VAT, która opiewała na łączną kwotę 6.648.204,48 PLN netto. Przychód wynikający z ww. faktury został zarachowany jako przychód należny w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych w roku 2012. Wartość wynagrodzenia określonego w ww. fakturze dotyczyła zarówno robót budowlanych, jak również prefabrykatów wytworzonych na potrzeby realizacji umowy, które na dzień sporządzenia Miesięcznego Raportu Postępu Robót były gotowe. Elementy te, po ich wykonaniu, stosownie do postanowień umowy miały być montowane na placu budowy. Zapłata wynikająca z faktury obejmowała 70% wartości prefabrykatów gotowych wykonanych przez Wnioskodawcę zgodnie z postanowieniami kontraktu. Po sprzedaży ww. elementów udokumentowanej fakturą z 21 grudnia 2012 r. na dzień 31 grudnia 2012 r. ww. elementy znajdowały się nadal w magazynie lub na placu składowym Wnioskodawcy do czasu ich wywozu na plac budowy, gdzie miały zostać zamontowane. Jest to typowa sytuacja charakterystyczna dla kontraktów budowlanych obejmujących wykonania elementów na indywidualne zamówienie („projektowanie na miarę”). Pomiędzy wykonaniem elementów, ich odbiorem oraz wystawieniem faktur z tytułu sprzedaży a faktycznym zamontowaniem na placu budowy występuje pewien czasowy odstęp zależny do warunków realizacji projektu głównego np. braku zakłóceń w realizacji z uwagi na warunki pogodowe lub działania innych podwykonawców. Analogiczna sytuacja miała miejscu w niniejszym przypadku. Zgodnie z przyjętym harmonogramem fabrykaty były gotowe z pewnym wyprzedzeniem w stosunku do postępu prac na placu budowy. Z tego też względu w momencie wykonania prefabrykatów oraz zafakturowaniu ich sprzedaży prefabrykaty nie były bezpośrednio transportowane na plac budowy. Dopiero w okresie późniejszym wykonane prefabrykaty były sukcesywnie transportowane na plac budowy i tam montowane. Do dnia 31 marca 2013 r. nie wszystkie prefabrykaty objęte Miesięcznym Raportem Postępu Robót zostały wydane (przetransportowane) na plac budowy i zamontowane. Wszystkie sprzedane prefabrykaty zostały faktycznie wydane do czerwca 2013 r.

W związku wystawieniem faktury z dnia 21 grudnia 2012 r. Wnioskodawca do kosztów uzyskania przychodów roku 2012 w zakresie podatku dochodowego od osób prawnych zaliczył kwotę 2.113.251,32 PLN. Wskazana kwota została zakwalifikowana przez Wnioskodawcę jako koszt bezpośrednio związany z przychodami roku 2012 wykazanymi na podstawie faktury VAT z 21 grudnia 2012 r. Wskazana kwota stanowiła 70% kosztów materiałowych dotyczących wykonanych elementów prefabrykowanych, których wykonanie zostało zatwierdzone w Miesięcznym Raporcie Postępu Robót stanowiącym podstawę wystawienia faktury i które to prefabrykaty na dzień 31 grudnia 2012 r. znajdowały się w magazynach lub na placach składowych Wnioskodawcy.

Stan magazynowy wartości poszczególnych prefabrykatów na koniec poszczególnych miesięcznych okresów przedstawiał się następująco:

• na dzień 31 grudnia 2012 r. stan magazynowy wynosił: 3.018.930,46 zł; z czego 70% stanu magazynowego to 2.113.251,32 zł;
• na dzień 31 stycznia 2013 r. stan magazynowy wynosił: 1.952.353,28 zł; z czego 70% stanu magazynowego to 1.366.647,30 zł;
• na dzień 28 lutego 2013 r. stan magazynowy wynosił: 949.539,61 zł; z czego 70% stanu magazynowego to 664.677,73 zł;
• na dzień 31 marca 2013 r. stan magazynowy wynosił: 705.399,21 zł; z czego 70% stanu magazynowego to 493.779,45 zł.
  
  

W efekcie do dnia 31 marca 2013 r. wydano przeważającą część gotowych prefabrykatów. Z 70% wartości stanu magazynowego na dzień 31 grudnia 2012 r. w kwocie 2.113.251,32 zł wydano prefabrykaty, których koszt wytworzenia wyniósł 1.619.471,87 zł. Różnica stanowiąca 70% wartości stanu magazynowego, który nie został wydany na plac budowy na dzień 31 marca 2013 r. wyniosła 493.779,45 zł.

Reszta prefabrykatów została ostatecznie wydana na plac budowy w miesiącach: kwiecień, maj, czerwiec. Na dzień 30 kwietnia 2013 r. stan magazynowy wynosił 187.476,14 zł, a na dzień 31 maja 2013 r. – 98.634,59 zł.

Niniejszy wniosek dotyczy podatku za rok 2012, niemniej uzupełniająco Wnioskodawca informuje, iż w trakcie prac nad wnioskiem Wnioskodawca otrzymał zawiadomienie o wszczęciu kontroli podatkowej w zakresie CIT za 2013 r., która rozpocznie się z dniem 26 marca 2015 r., tj. po dniu złożenia niniejszego wniosku.

Ponadto w piśmie z 24 czerwca 2015 r. stanowiącym odpowiedź na wezwanie do uzupełnienia wniosku Wnioskodawca wyjaśnił, co następuje.

W pierwszej kolejności przed przedstawieniem odpowiedzi na poszczególne kwestie wskazane wezwaniu w imieniu Spółki podkreślono, że sytuacja opisana we wniosku dotyczy rozliczenia kosztów wytworzenia produktów w sytuacji, gdy doszło do sprzedaży części produktów gotowych na rzecz kontrahenta, ale produkty te nie zostały wydane kontrahentowi – fizycznie nie wyjechały na plac budowy kontrahenta (zafakturowane, niewydane). Produkty te oczekiwały w magazynie lub na placu składowym na moment, w którym będą montowane na placu budowy u kontrahenta. Na podstawie wystawionej w grudniu 2012 r. faktury VAT sprzedano 70% prefabrykatów wytworzonych przez Wnioskodawcę.

Celem Wnioskodawcy jest potwierdzenie, czy w takiej sytuacji Spółka miała prawo do zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów roku 2012 kosztu wytworzenia prefabrykatów w takiej części w jakiej uzyskano przychody należne z tytułu sprzedaży prefabrykatów, czyli wysokości stanowiącej 70% kosztu wytworzenia wyprodukowanych prefabrykatów.

1. Co należy rozumieć pod pojęciem „stan magazynowy”, którym posłużono się we wniosku?
   Przez użyte określenie „stan magazynowy” należy rozumieć wartość wyprodukowanych elementów prefabrykowanych, które Wnioskodawca wykonał w związku z realizacją kontraktu opisanego we wniosku i które znajdowały się u Wnioskodawcy na dzień sprzedaży. Z uwagi na gabaryty prefabrykatów elementy te były faktycznie składowane nie tylko w magazynie, ale także na polach składowych Spółki. Wartość wyprodukowanych elementów była ewidencjonowana według rzeczywistych kosztów wytworzenia każdego konkretnego elementu. Suma kosztów wytworzenia wszystkich wyprodukowanych elementów tworzyła wartość „stanu magazynowego”, czyli koszt wytworzenia wszystkich wyprodukowanych elementów na dzień sprzedaży. Stąd „100% stanu magazynowego” oznacza pełny koszt wytworzenia wszystkich prefabrykatów wyprodukowanych na dzień sprzedaży.
2. Dlaczego dla każdego ze „stanów magazynowych” na koniec poszczególnych miesięcznych okresów podawana jest kwota stanowiąca 70% tego „stanu magazynowego” (co z pozostałą wartością „stanu magazynowego”, tj. 30%)?
   We wniosku wskazano, że sprzedaż na podstawie faktury VAT nr GW/0045/12/12 z 21 grudnia 2012 r. dotyczyła sprzedaży 70% prefabrykatów wyprodukowanych na dzień sprzedaży, które czekały na wyjazd na plac budowy. Stan wyprodukowany wynosił 100%, sprzedano 70%. Za 30% wyprodukowanych prefabrykatów nie uzyskano wynagrodzenia. Z tego też względu Wnioskodawca uznając, że sprzedał jedynie 70% prefabrykatów przyjął, że zaliczyć do kosztów może tylko 70% kosztu wytworzenia prefabrykatów. Stąd we wniosku podawana jest wartość 70% jako punkt odniesienia przy wydawaniu prefabrykatów z magazynu. Podawane 70% stanu magazynowego dotyczy tych prefabrykatów za które pobrano wynagrodzenie w 2012 r.
3. Czy przychodom wynikającym z faktury (wykazanym jako przychody należne 2012 r.) odpowiadały poniesione przez Spółkę wydatki spełniające definicję kosztów z art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych z uwzgl. art. 16 tej ustawy w kwocie 3.018.930,46 zł czy też 2.113.251,32 zł; gdyż z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że kwota należnego przychodu (faktura VAT nr GW/0045/12/12) obejmuje zarówno roboty budowlane jak i prefabrykaty, natomiast zakres pytania dotyczy tylko kosztów wytworzenia prefabrykatów?
   Zakres pytania dotyczy tylko prefabrykatów, ponieważ koszty robót nie budzą wątpliwości Wnioskodawcy. Z kosztu wytworzenia prefabrykatów w kwocie 3.018.930,46 zł tylko kwota 2.113.251,32 zł odpowiada przychodom wynikającym z faktury (wykazanym jako przychody należne w roku 2012). Definicję kosztów z art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych z uwzględnieniem art. 16 tej ustawy spełnia tylko koszt wytworzenia tych prefabrykatów, które zostały sprzedane (70% z kwoty 3.018.930,46 zł, czyli tylko 2.113.251,32 zł). Pozostała część stanowiąca 30% kosztu wytworzenia prefabrykatów, które nie zostały sprzedane będzie odpowiadać przychodom należnym dopiero w momencie ich powstania.
4. Dlaczego do kosztów uzyskania przychodów Spółka zaliczyła 70% kwoty 3.018.930,46 zł?
   Wnioskodawca uznaje, że na podstawie opisanej we wniosku faktury z 2012 r. sprzedał tylko 70% wyprodukowanych prefabrykatów. Stąd, w ocenie Wnioskodawcy, tylko koszt wytworzenia 70% prefabrykatów można uznać za odpowiadający przychodom roku 2012. Przychody z tytułu sprzedaży pozostałych 30% prefabrykatów i odpowiadające im koszty pojawiają się dopiero w latach następnych. Kwestia ta nie jest objęta wnioskiem.
5. Czy kwoty wymienione w pkt 3 niniejszego wezwania oznaczają wartość wytworzonych prefabrykatów znajdujących się na magazynie czy też koszt ich wytworzenia?
   Jest to koszt wytworzenia. Przy czym zaznaczyć należy, że wartość każdego z prefabrykatów znajdujących się magazynie była określana według kosztu wytworzenia stosownie do przyjętych w spółce zasad rachunkowości.
6. Jak należy interpretować „stany magazynowe” na koniec poszczególnych miesięcznych okresów (tj. na dzień 31 grudnia 2012 r., 31 stycznia 2013 r., 28 lutego 2013 r. i 31 marca 2013 r.) oraz kwoty odpowiadające 70% tym wartościom?
   Poszczególne „stany magazynowe” należy odczytywać w ten sposób, że:
   • wartość stanu magazynowego jest to podana wartość prefabrykatów według kosztu wytworzenia, która na dany dzień nadal znajdowała się w Spółce. Jeżeli doszło do obniżenia „stanu magazynowego” w stosunku do poprzedniego miesiąca to oznaczało to, że prefabrykaty o określonym koszcie wytworzenia wyjechały na plac budowy – do kontrahenta. Wydanie obejmowało zarówno prefabrykaty sprzedane jak i niesprzedane;
   • kwota odpowiadająca 70% stanu magazynowego na koniec każdego miesiąca to wynik obliczeń matematycznych dokonanych przez Spółkę. Obliczenie to opiera się na założeniu, że skoro w Spółce pozostały prefabrykaty o ściśle wyliczonym koszcie wytworzenia to wśród tych prefabrykatów 70% stanowią prefabrykaty sprzedane a 30% to prefabrykaty, za które nie uzyskano wynagrodzenia. Ponieważ na plac budowy były wydawane prefabrykaty sprzedane jak i niesprzedane stąd Spółka przyjęła, że wydanie obu rodzajów prefabrykatów następowało równomiernie. Nie było możliwe, aby najpierw wydawać na plac budowy tylko prefabrykaty sprzedane. W ten sposób Spółka wyliczyła, że pomimo sukcesywnego wydawania prefabrykatów na plac kontrahenta pewna część sprzedanych prefabrykatów (proporcjonalnie do całości) nadal pozostawała w Spółce.
   Podkreślenia wymaga, że kwestia stanu magazynowego na dzień 31 marca 2013 r. ma znaczenie tylko wówczas, gdyby w ocenie organu interpretacyjnego nieprawidłowe byłoby stanowisko Wnioskodawcy w zakresie zawartego we wniosku pytania nr 1.
7. Jak należy odczytywać stwierdzenie Wnioskodawcy, że: „Z 70% wartości stanu magazynowego na dzień 31 grudnia 2012 r. w kwocie 2.113.251,32 zł wydano prefabrykaty, których koszt wytworzenia wyniósł 1.619.471,87 zł. Różnica stanowiąca 70% wartości stanu magazynowego, który nie został wydany na plac budowy na dzień 31 marca 2013 r. wyniosła 493.779,45 zł”?
   Wskazane zdanie wymaga doprecyzowania. Z 70% wartości stanu magazynowego na dzień 31 grudnia 2012 r. w kwocie 2.113.251,32 zł do 31 marca 2013 r. wydano prefabrykaty, których koszt wytworzenia wyniósł 1.619.471,87 zł. Różnica stanowiąca 70% wartości stanu magazynowego, który nie został wydany na plac budowy na dzień 31 marca 2013 r. wyniosła 493.779,45 zł.
   Wnioskodawcy chodzi o to, że na dzień 31 grudnia 2012 r. „stan magazynowy”, czyli koszt wytworzenia prefabrykatów pozostających w Spółce, wynosił 3.018.930,46 zł. W tym 70% stanu magazynowego w kwocie 2.113.251,32 zł dotyczyło prefabrykatów, za które w 2012 uzyskano wynagrodzenie. Po sukcesywnym wydawaniu prefabrykatów na plac budowy na dzień 31 marca 2013 r. stan magazynowy wynosił: 705.399,21 zł, z czego 70% stanu magazynowego to 493.779,45 zł. Różnica pomiędzy 2.113.251,32 zł a 493.779,45 zł wynosi 1.619.471,87 zł. Oznacza to, że biorąc pod uwagę wyłącznie te prefabrykaty, za które uzyskano wynagrodzenie w 2012 r. ich stan w Spółce pomiędzy 31 grudnia 2012 a 31 marca 2013 zmniejszył się o 1.619.471,87 zł. Tym samym prefabrykaty o koszcie wytworzenia 1.619.471,87 zł zostały wydane na plac budowy do dnia 31 marca 2013 r.
8. Czy wystawiona faktura na kwotę 6.648.204,48 zł dotyczyła pobranych wpłat lub zarachowanych należności na poczet dostaw towarów i usług, które zostaną wykonane w następnych okresach sprawozdawczych?
   Nie. Wystawiona faktura dotyczyła wykonanych robót i wyprodukowanych prefabrykatów. Przedłużał się natomiast czas fizycznego montażu prefabrykatów na placu budowy.
9. Co oznacza stwierdzenie, że: „zapłata wynikająca z faktury obejmowała 70% wartości prefabrykatów gotowych wykonanych przez Wnioskodawcę zgodnie z postanowieniami kontraktu”.
   Zapłata wynikająca z faktury była zapłatą za roboty budowlane oraz za 70% wykonanych prefabrykatów.
   
   

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

1. Czy w przedstawionym stanie faktycznym działanie Wnioskodawcy polegające na zaliczeniu kosztu wytworzenia prefabrykatów w kwocie 2.113.251,32 PLN do kosztów uzyskania przychodów roku 2012 jako związanych bezpośrednio z przychodem podatkowym wykazanym w 2012 r. jest prawidłowe?
   W przypadku negatywnej odpowiedzi na pytanie nr 1 Wnioskodawca wnosi o udzielenie odpowiedzi na pytanie nr 2.
2. Czy w przedstawionym stanie faktycznym, przyjmując, że działanie Wnioskodawcy polegające na zaliczeniu kosztu wytworzenia prefabrykatów w kwocie 2.113.251,32 zł do kosztów uzyskania przychodów roku 2012 jest nieprawidłowe, za prawidłowe należy uznać zaliczenie do kosztów uzyskania przychodów roku 2012 kwoty 1.619.471,87 zł odpowiadającej wartości prefabrykatów sprzedanych do 31 grudnia 2012 r. i wydanych kontrahentowi do 31 marca 2013 r.?
   
   

Stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 1.

Zdaniem Wnioskodawcy, w okolicznościach przedstawionych we wniosku, działanie Wnioskodawcy polegające na zaliczeniu kosztu wytworzenia prefabrykatów w kwocie 2.113.251,32 PLN do kosztów uzyskania przychodów roku 2012 jako związanych bezpośrednio z przychodem podatkowym wykazanym w 2012 r. jest zgodne z obowiązującymi przepisami ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów. Jednocześnie zgodnie z art. 15 ust. 4 i ust. 4b-4d ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych określone kategorie kosztów uzyskania przychodów podlegają przypisaniu do określonych okresów podatkowych (rozliczanie kosztów w czasie).

Zgodnie z art. 15 ust. 4-4d ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, rozliczenie kosztów w czasie następuje w oparciu o kryterium stopnia powiązania kosztu z przychodem. Ustawodawca wyróżnia koszty podatkowe bezpośrednio związane z przychodami, których poniesienie przekłada się wprost na uzyskanie konkretnych przychodów oraz koszty inne niż bezpośrednio związane z przychodami (koszty pośrednie), których nie można w sposób bezpośredni przypisać do określonych przychodów. W konsekwencji ww. podziału w ustawie przyjęto, że:

1. koszty uzyskania przychodów bezpośrednio związane z przychodami, poniesione w latach poprzedzających rok podatkowy oraz w roku podatkowym, są potrącalne w tym roku podatkowym, w którym osiągnięte zostały odpowiadające im przychody (art. 15 ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych);
2. koszty uzyskania przychodów bezpośrednio związane z przychodami, odnoszące się do przychodów danego roku podatkowego, a poniesione po zakończeniu tego roku podatkowego do dnia:
   • sporządzenia sprawozdania finansowego, zgodnie z odrębnymi przepisami, nie później jednak niż do upływu terminu określonego do złożenia zeznania, jeżeli podatnicy są obowiązani do sporządzania takiego sprawozdania, albo
   • złożenia zeznania, nie później jednak niż do upływu terminu określonego do złożenia tego zeznania, jeżeli podatnicy, zgodnie z odrębnymi przepisami, nie są obowiązani do sporządzania sprawozdania finansowego
   - są potrącalne w roku podatkowym, w którym osiągnięte zostały odpowiadające im przychody;
3. koszty uzyskania przychodów bezpośrednio związane z przychodami, odnoszące się do przychodów danego roku podatkowego, a poniesione po dniu sporządzenia sprawozdania finansowego albo po upływie terminu do złożenia zeznania podatkowego są potrącalne w roku podatkowym następującym po roku, za który sporządzane jest sprawozdanie finansowe lub składane zeznanie;
4. koszty uzyskania przychodów, inne niż koszty bezpośrednio związane z przychodami, są potrącalne w dacie ich poniesienia.
   
   

W stanie faktycznym stanowiącym przedmiot wniosku nie budzi wątpliwości, iż prefabrykaty zostały wyprodukowane ściśle na potrzeby umowy i pozostają w bezpośrednim związku przyczynowo-skutkowym z przychodem podatkowym wykazanym w 2012 r. z tego tytułu. Zgodnie z umową przychód ze sprzedaży omawianych prefabrykatów został udokumentowany fakturą VAT wystawioną w dniu 21 grudnia 2012 r.

Mając zatem na uwadze ustalone reguły rozliczania kosztów w czasie, w ocenie Wnioskodawcy, należy przyjąć, że koszt wytworzenia prefabrykatów sprzedanych w roku 2012 r. dotyczy przychodów roku 2012 (jest związany z przychodami tego roku) oraz został w tym roku poniesiony. W konsekwencji koszt wytworzenia omawianych prefabrykatów podlega zaliczeniu do kosztów uzyskania przychodów roku 2012 r., stosownie do art. 15 ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

W ocenie Wnioskodawcy, bez znaczenia jest okoliczność, iż na dzień sprzedaży prefabrykatów elementy te nadal znajdowały się w magazynach lub na polach składowych Spółki. Z punktu widzenia reguły zawartej w art. art. 15 ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych decydujący jest fakt uzyskania przychodów ze sprzedaży, który niewątpliwie wystąpił.

Podsumowując, w stanie faktycznym opisanym we wniosku spełnione zostały wszystkie przesłanki zaliczenia kosztów wytworzenia prefabrykatów do kosztów uzyskania przychodów roku 2012, zatem postępowanie Wnioskodawcy było właściwe w świetle obowiązujących przepisów prawa. Wnioskodawca był w pełni uprawniony do zaliczenia kosztów wytworzenia prefabrykatów w kwocie 2.113.251,32 PLN do kosztów uzyskania przychodów 2012 r., nawet pomimo braku faktycznego ich wydania kontrahentowi na plac budowy.

Stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 2.

Przyjmując, że działanie Wnioskodawcy polegające na zaliczeniu kosztu wytworzenia prefabrykatów w kwocie 2.113.251,32 zł do kosztów uzyskania przychodów roku 2012 jest nieprawidłowe, w ocenie Wnioskodawcy, za prawidłowe należy uznać zaliczenie do kosztów uzyskania przychodów roku 2012 kwoty 1.619.471,87 zł odpowiadającej wartości prefabrykatów sprzedanych do 31 grudnia 2012 r. i wydanych kontrahentowi do 31 marca 2013 r.

W ocenie Wnioskodawcy, gdyby przyjąć, że zakwalifikowanie kosztu wytworzenia prefabrykatów do kosztów uzyskania przychodów zależy od wydania sprzedanych elementów kontrahentowi to, w ocenie Wnioskodawcy, z uwagi na fakt, że do 31 marca 2013 r. zostały wydane poszczególne elementy o wartości 1.619.471,87 zł, wartość tych elementów winna zostać zaliczona do kosztów uzyskania przychodu roku 2012 r. Elementy prefabrykowane o podanej wartości zostały wydane kontrahentowi po zakończeniu roku 2012 a przed dniem złożenia sprawozdania finansowego za rok 2012 oraz przed dniem upływu terminu do złożenia zeznania za rok 2012 stąd zgodnie z art. 15 ust. 4b pkt 1 u.p.t.u. (winno być: ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych) koszt wytworzenia tych prefabrykatów sprzedanych w roku 2012 podlega zaliczeniu do kosztów uzyskania przychodów roku 2012. Pozostała wartość prefabrykatów stanowiłaby koszt uzyskania przychodu roku 2013. Kwestia ta nie jest jednak przedmiotem wniosku.

Zgodnie z art. 52 ust. 1 ustawy o rachunkowości, kierownik jednostki zapewnia sporządzenie rocznego sprawozdania finansowego nie później niż w ciągu 3 miesięcy od dnia bilansowego i przedstawia je właściwym organom, zgodnie z obowiązującymi jednostkę przepisami prawa, postanowieniami statutu lub umowy. W przypadku Wnioskodawcy roczne sprawozdanie finansowe zostało sporządzone 20 maja 2013 r. Dniem bilansowym w przypadku Wnioskodawcy był 31 grudnia 2012 r.

W myśl natomiast art. 27 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, podatnicy co do zasady są obowiązani składać urzędom skarbowym zeznanie, według ustalonego wzoru o wysokości dochodu (straty) osiągniętego w roku podatkowym – do końca trzeciego miesiąca roku następnego i w tym terminie wpłacić podatek należny albo różnicę między podatkiem należnym od dochodu wykazanego w zeznaniu a sumą należnych zaliczek za okres od początku roku.

W przypadku Wnioskodawcy rokiem obrotowym jest rok kalendarzowy, stąd Wnioskodawca był zobligowany do złożenia zeznania rocznego w zakresie podatku dochodowego od osób prawnych nie później niż do dnia 31 marca następnego roku podatkowego. Wnioskodawca sporządził sprawozdanie finansowe po dniu 31 marca 2013 r., a prefabrykaty były sukcesywnie wydawane na plac budowy. Do 31 marca 2013 r. wydano przeważającą część gotowych prefabrykatów. Z 70% wartości stanu magazynowego na dzień 31 grudnia 2012 r. w kwocie 2.113.251,32 zł wydano prefabrykaty, których koszt wytworzenia wyniósł 1.619.471,87 zł. Różnica stanowiąca 70% wartości stanu magazynowego, który nie został wydany na plac budowy na dzień 31 marca 2013 r. wyniosła 493.779,45 zł. Prefabrykaty o tej wartości oraz pozostałe nieobjęte sprzedażą roku 2012 zostały wydane do końca czerwca 2013 r.

Zatem w sytuacji, gdy wydanie prefabrykatów o wartości 1.619.471,87 zł nastąpiło do dnia 31 marca 2013 r., tj. przed dniem sporządzenia sprawozdania finansowego i przed upływem terminu do złożenia zeznania podatkowego za rok 2012, to zaliczenie kosztów ich wytworzenia o wartości 1.619.471,87 zł do kosztów podatkowych 2012 r. jest prawidłowe w świetle art. 15 ust. 4b pkt 1 u.p.t.u. (winno być: ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest:

• prawidłowe w zakresie pytania nr 1,
• bezprzedmiotowe w zakresie pytania nr 2.
  
  

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 1.

Z uwagi na powyższe odpowiedź w zakresie pytania nr 2 stała się bezprzedmiotowa.

Jednocześnie odnosząc się do wskazanych przez Wnioskodawcę w stanie faktycznym oraz własnym stanowisku w sprawie konkretnych danych liczbowych, co do których Spółka rozważa rozpoznanie kosztów uzyskania przychodów, tut. Organ informuje, że zgodnie z art. 14b § 1 ustawy Ordynacja podatkowa, minister właściwy do spraw finansów publicznych, na wniosek zainteresowanego, wydaje w jego indywidualnej sprawie, interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną). Podkreślenia wymaga, że przy wydawaniu niniejszej interpretacji, tut. Organ dokonał wyłącznie analizy okoliczności podanych we wniosku, nie weryfikując wysokości kwot wskazanych przez Wnioskodawcę. Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów podatkowych w trybie art. 14b ustawy Ordynacja podatkowa nie jest bowiem ustalanie, czy przedstawiony we wniosku stan faktyczny jest zgodny ze stanem rzeczywistym. Ustalenie stanu rzeczywistego stanowi domenę ewentualnego postępowania podatkowego i to na podatniku ciąży obowiązek udowodnienia w toku postępowania dowodowego okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.