INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 5 września 2011r. (data wpływu 16 września 2011r.), o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania nabywanego popiołu cynkowego – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 16 września 2011r. wpłynął do tut. organu ww. wniosek, o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony z tytułu nabycia popiołu cynkowego.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Spółka zajmuje się produkcją cynku w sztabkach. Do tego celu kupuje złom cynkowy (kod odpadu 17 04 04) i popiół cynkowy (kod odpadu 11 05 02).

Popiół cynkowy jest odpadem zawierającym 30 – 70% cynku. Popioły te Wnioskodawca kupuje z cynkowni, w których są one ubocznym produktem cynkowania. W wyniku procesu technologicznego Wnioskodawca odzyskuje z tych popiołów cynk, który podlega dalszej sprzedaży. Na zakupione popioły Wnioskodawca otrzymywał faktury VAT z naliczoną 23% stawką podatku. Podatek ten Wnioskodawca rozlicza zgodnie z datą otrzymania faktury. Wystawca faktury był czynnym podatnikiem VAT, a nabyty towar nie korzystał ze zwolnienia właściwego dostawie towarów używanych na mocy art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy o VAT.

W miesiącu sierpniu 2011r. Wnioskodawca otrzymał od jednego z kontrahentów faktury korygujące dostawy popiołów cynkowych w zakresie stawki opodatkowania – zmiana z 23% na „nie podlegający”. Faktury te dotyczyły dostaw dokonanych w okresie od kwietnia do czerwca br. Wnioskodawca odmówił ich przyjęcia twierdząc, że popioły jako odpady nie mieszczą się w definicji złomu przedstawionej w interpretacji Ministra Finansów z dnia 2 maja 2011r., nr PT 3/033/2/188/LWA/11/569.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą faktu, czy postąpił słusznie przyjmując i odliczając podatek VAT z faktur zakupu otrzymanych w okresie od kwietnia do czerwca 2011r. dokumentujących zakup popiołów cynkowych...

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy zakup popiołu cynkowego od czynnego podatnika VAT podlegał samoopodatkowaniu w okresie od 1 kwietnia do 30 czerwca 2011 roku...

Zdaniem Wnioskodawcy, zakup popiołu cynkowego nie podlegał w okresie od 1 kwietnia do 30 czerwca 2011r. samoopodatkowaniu określonym w art. 17 ust 1 pkt 7 ustawy o VAT. Popiół cynkowy traktowany jest jako odpad uzyskiwany w trakcie cynkowania. Posiada kod odpadu 11 05 02 i może zawierać od 30% do 70% cynku. Odpad ten nie jest złomem zgodnie z wykładnią Ministra Finansów z dnia 2 maja 2011 (nr PT 3/033/2/188/LWA/11/569 ). Dopiero, począwszy od 1 lipca 2011r., znalazł się on w grupie towarów wymienionych w załączniku 11 do ustawy o VAT co do których stosuje się zasadę samoopodatkowania jako „odpady inne niż niebezpieczne zawierające metal” – PKWiU 38.11.58.0.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z treścią art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. z 2011r., Nr 177, poz. 1054), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 5a ustawy o VAT, obowiązującego od dnia 1 stycznia 2011r., towary lub usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, jeżeli dla tych towarów lub usług przepisy ustawy lub przepisy wykonawcze wydane na jej podstawie powołują symbole statystyczne.

Zgodnie z art. 7 ust. 1 cytowanej ustawy o VAT, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Na podstawie art. 2 pkt 6 cyt. ustawy o VAT, w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2011r., przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

W myśl art. 15 ust. 1 ustawy o VAT, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych, o czym stanowi art. 15 ust. 2 ustawy.

Ustawą z dnia 18 marca 2011r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz ustawy – Prawo o miarach (Dz. U. Nr 64, poz. 332) do ustawy o podatku od towarów i usług z dniem 1 kwietnia 2011r. dodano przepis art. 17 ust. 1 pkt 7, zgodnie z którym, podatnikami są również osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne nabywające złom, jeżeli dokonującym jego dostawy jest podatnik, o którym mowa w art. 15, niekorzystający ze zwolnienia, o którym mowa w art. 113 ust. 1 i 9, a dostawa nie jest objęta zwolnieniem, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 2.

Przy czym jak stanowi art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy o VAT, zwalnia się od podatku dostawę towarów używanych, pod warunkiem, że w stosunku do tych towarów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Zgodnie natomiast z art. 17 ust. 2 ustawy o VAT w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 kwietnia 2011r. w przypadkach wymienionych w ust. 1 pkt 4, 5, 7 i 8, usługodawca lub dokonujący dostawy towarów nie rozlicza podatku należnego.

Z kolei na podstawie dodanego z dniem 1 kwietnia 2011r. przepisu art. 17 ust. 7, przepisy ust. 1 pkt 7 i 8 stosuje się, jeżeli nabywcą lub usługobiorcą jest podatnik, o którym mowa w art. 15.

Z powyższych przepisów wynika zatem, że ww. art. 17 ust. 1 pkt 7 ustawy o VAT wprowadza mechanizm polegający na przesunięciu obowiązku rozliczenia VAT na podatnika, na rzecz którego jest dokonywana dostawa złomu

Mechanizm odwrotnego obciążenia ma zastosowanie, jeżeli łącznie spełnione są cztery warunki:

1. nabywcą złomu jest podatnik, o którym mowa w art. 15 ustawy o VAT ,
2. dostawcą złomu jest podatnik, o którym mowa w art. 15 ustawy o VAT,
3. dostawca złomu nie korzysta ze zwolnienia, o którym mowa w art. 113 ust. 1 i 9 ustawy o VAT,
4. dostawa złomu nie jest objęta zwolnieniem, o którym mowa w ww. art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy o VAT.
   
   

Z powyższego wywieść należy, że w sytuacji, gdy dostawca jest podatnikiem VAT czynnym, który nie korzysta ze zwolnienia, o którym mowa w art. 113 ust. 1 i 9 ustawy o VAT, a dostawa złomu nie jest zwolniona od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku od towarów i usług, tj. jako dostawa towarów używanych (ruchomości), dostawa taka winna być udokumentowana przez kupującego (nabywcę złomu), występującego w charakterze podatnika (czynnego lub zwolnionego). A zatem w tej sytuacji nabywca złomu, będąc podatnikiem w rozumieniu art. 17 ust. 1 pkt 7 powołanej ustawy, będzie zobowiązany do rozliczenia podatku z tytułu nabycia złomu.

W przeciwnym natomiast przypadku, tj. gdy któryś z ww. warunków nie jest spełniony to obowiązek rozliczenia podatku w związku z tą dostawą przeniesiony zostaje na dostawcę złomu.

Tym samym na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 7 w związku z art. 17 ust. 7 ustawy o VAT, podatnikami obowiązanymi do rozliczenia podatku są osoby nabywające towary mieszczące się w pojęciu złomu, jeżeli spełnione zostaną ww. określone warunki dotyczące statusu podatkowego zarówno nabywcy, jak i dostawcy.

Zgodnie z art. 106 ust. 1a ustawy o VAT w przypadkach, o których mowa w art. 17 ust. 1 pkt 4, 5, 7 i 8, w fakturze nie wykazuje się danych dotyczących stawki i kwoty podatku.

Z opisu sprawy wynika, iż Wnioskodawca zajmuje się produkcją cynku w sztabkach. Do tego celu kupuje złom cynkowy (kod odpadu 17 04 04) i popiół cynkowy (kod odpadu 11 05 02).

Popiół cynkowy jest odpadem zawierającym 30 – 70% cynku. Popioły te Wnioskodawca kupuje z cynkowni, w których są one ubocznym produktem cynkowania. W wyniku procesu technologicznego Wnioskodawca odzyskuje z tych popiołów cynk, który podlega dalszej sprzedaży. Na zakupione popioły Wnioskodawca otrzymywał faktury VAT z naliczoną 23% stawką podatku.

W miesiącu sierpniu 2011r. Wnioskodawca otrzymał od jednego z kontrahentów faktury korygujące dostawy popiołów cynkowych w zakresie stawki opodatkowania – zmiana z 23% na „nie podlegający”. Faktury te dotyczyły dostaw dokonanych w okresie od kwietnia do czerwca br. Wystawca faktury był czynnym podatnikiem VAT, a nabyty towar nie korzystał ze zwolnienia właściwego dostawie towarów używanych na mocy art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy o VAT.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą kwestii czy nabywany w okresie 1 kwietnia 2011r. do 30 czerwca 2011r. odpad w postaci popiołu cynkowego od czynnego podatnika VAT podlegał rozliczeniu przez nabywcę w rozumieniu art. 17 ust. 1 pkt 7 ustawy o VAT. A zatem czy nabywane odpady były złomami, o których mowa w art. 17 ust. 1 pkt 7 ustawy o podatku od towarów i usług.

Odnosząc się zatem do kwestii zakwalifikowania wyrobu, o którym mowa wyżej, w świetle przepisów ustawy o podatku od towarów i usług, do złomu należy stwierdzić, iż przepisy ustawy nie definiują pojęcia złomu.

Ustawodawca, na potrzeby stosowania ww. art. 17 ust. 1 pkt 7 znowelizowanej ustawy o VAT, do dnia 1 lipca 2011r. nie odwoływał się także do klasyfikacji statystycznych, celem identyfikacji danej czynności.

Kierując się zatem wykładnią historyczną i celowościową należy zaznaczyć, że przez złom dla potrzeb stosowania art. 17 ust. 1 pkt 7 ustawy należy rozumieć złom metali, w tym złom stalowy (wsadowy i niewsadowy), żeliwny i metali nieżelaznych (aluminium, cynk, miedź, ołów), jak również złom metali szlachetnych.

Jednocześnie zgodnie z definicją zawartą w słowniku języka polskiego PWN złom stanowią niepotrzebne, zużyte przedmioty metalowe, pojazdy, maszyny lub odpady poprodukcyjne zbierane jako surowiec wtórny. Natomiast w metalurgii pod pojęciem złomu rozumie się przedmioty metalowe, przeznaczone do wykorzystywania w procesie recyklingu poprzez ich ponowne przetopienie. Do złomu w myśl powyższej definicji należą np. metalowe odpady produkcyjne, wyroby metalowe nie nadające się do naprawy, elementy konstrukcji pochodzące z rozbiórki, odpady komunalne z metalu, wyeksploatowane samochody, maszyny, urządzenia i ich części, konstrukcje stalowe uszkodzone mechaniczne lub skorodowane itp.

Z wniosku wynika, że Wnioskodawca kupuje złom cynkowy i popiół cynkowy. Popiół cynkowy jest odpadem zawierającym 30 – 70 % cynku. Popioły te Wnioskodawca kupuje z cynkowni, w których są one ubocznym produktem cynkowania.

Cynk, zgodnie z definicją zawartą w słowniku języka polskiego PWN jest metalem o liczbie atomowej 30, pierwiastkiem chemicznym o symbolu Zn, stosowanym m. in. jako składnik stopów.

Zatem z powyższej definicji wynika, że Wnioskodawca nabywa odpad, w postaci popiołu cynkowego, zawierający metal.

Zgodnie z przepisem art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 27 kwietnia 2001r. o odpadach (t.j. Dz. U. z 2010r. Nr 185, poz. 1243 ze zm.) odpady oznaczają każdą substancję lub przedmiot należący do jednej z kategorii, określonych w załączniku nr 1 do ustawy, których posiadacz pozbywa się, zamierza pozbyć się lub do ich pozbycia się jest obowiązany.

W załączniku nr 1 do ww. ustawy o odpadach wymieniono m.in.:

Q1 Pozostałości z produkcji lub konsumpcji, niewymienione w pozostałych kategoriach

Q2 Produkty nieodpowiadające wymaganiom jakościowym

Q7 Substancje, które nie spełniają już należycie swojej funkcji (np. zanieczyszczone kwasy, zanieczyszczone rozpuszczalniki, zużyte sole hartownicze itp.)

Q8 Pozostałości z procesów przemysłowych (np. żużle, pozostałości podestylacyjne itp.)

Q9 Pozostałości z procesów usuwania zanieczyszczeń (np. osady ściekowe, szlamy z płuczek, pyły z filtrów, zużyte filtry itp.)

Q11 Pozostałości z wydobywania lub przetwarzania surowców (np. pozostałości górnicze itp.)

Q14 Substancje lub przedmioty, dla których posiadacz nie znajduje już dalszego zastosowania (np. odpady z rolnictwa, gospodarstw domowych, odpady biurowe, z placówek handlowych, sklepów itp.)

Q16 Wszelkie substancje lub przedmioty, które nie zostały uwzględnione w powyższych kategoriach (np. z działalności usługowej, remontowej).

W świetle powyższego, w ocenie tut. organu nabywany przez Wnioskodawcę popiół cynkowy (kod odpadu 11 05 02) – odpad zawierający 30 – 70 % cynku, który jest metalem jako uboczny produkt cynkowania, należy uznać za złom, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 7 ustawy o VAT w brzmieniu obowiązującym w okresie od dnia 1 kwietnia 2011r. do dnia 30 czerwca 2011r.

Tym samym do ich dostawy pod warunkiem, że dokonującym ich dostawy jest podatnik, o którym mowa w art. 15 tej ustawy niekorzystający ze zwolnienia, o którym mowa w art. 113 ust. 1 i 9, a dostawa nie jest objęta zwolnieniem, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 2, należy zastosować metodę opodatkowania dostawy przez nabywcę tj. przez Wnioskodawcę, pod warunkiem, że Wnioskodawca jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku VAT, o którym mowa w art. 15 niekorzystającycm ze zwolnienia, o którym mowa w art. 113 ust. 1 i 9 ustawy o VAT.

Należy jednak wskazać, że również w tym przypadku podstawą do odliczenia winna być faktura wewnętrzna wystawiona przez Wnioskodawcę w trybie art. 106 ust. 7 ustawy o VAT.

W związku z powyższym stanowisko Wnioskodawcy, zgodnie z którym popiół cynkowy zawierający 30 – 70 % cynku, będący ubocznym produktem cynkowania nie podlegał w okresie od 1 kwietnia do 30 czerwca 2011r. samoopodatkowaniu określonym w art. 17 ust 1 pkt 7 ustawy o VAT, należało uznać za nieprawidłowe.

Na marginesie należy dodać, że ustawą z dnia 9 czerwca 2011r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług, ustawy o zasadach ewidencji i identyfikacji podatników i płatników oraz ustawy o transporcie drogowym (Dz. U. Nr 134, poz. 780) do ustawy o podatku od towarów i usług od dnia 1 lipca 2011r. został zmieniony ww. przepis art. 17 ust. 1 pkt 7 ustawy o VAT.

Zgodnie z nowym brzmieniem tego przepisu, podatnikami są również osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne nabywające towary wymienione w załączniku nr 11 do ustawy, jeżeli dokonującym ich dostawy jest podatnik, o którym mowa w art. 15, niekorzystający ze zwolnienia, o którym mowa w art. 113 ust. 1 i 9, a dostawa nie jest objęta zwolnieniem, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 2.

W załączniku tym m.in. pod pozycją 6 zostały wymienione „Odpady inne niż niebezpieczne zawierające metal” określone symbolem PKWiU 38.11.58.0.

Ustawodawca zatem na potrzeby stosowania ww. znowelizowanej ustawy o VAT odwołał się od dnia 1 lipca 2011r., do klasyfikacji statystycznych, celem identyfikacji danej czynności, zgodnie z ww. art. 5a ustawy o VAT.

Zatem jeśli nabywane odpady w postaci popiołu cynkowego objęte zostały klasyfikacją PKWiU 38.11.58.0 „Odpady inne niż niebezpieczne zawierające metal”, to ich dostawa, jako towarów wymienionych w załączniku Nr 11 do ustawy o VAT, również od dnia 1 lipca 2011r. będzie objęta zasadami opodatkowania wymienionymi w art. 17 ust. 1 pkt 7 ustawy o VAT.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Należy podkreślić, że niniejsza interpretacja została wydana wyłącznie na podstawie danych zawartych w opisie stanu faktycznego przedstawionego we wniosku, a zatem traci ważność w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów przedstawionego stanu faktycznego lub zmiany stanu prawnego.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.