Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach
IBPB-1-3/4510-184/15/MO
z 6 października 2015 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2015 r., poz. 613) oraz § 4 pkt 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. z 2015 r., poz. 643), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z 8 lipca 2015 r. (data wpływu do tut. BKIP 13 lipca 2015 r.), uzupełnionym 9 września 2015 r. o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie rozliczenia przychodów i kosztów uzyskania przychodów przypadających na Spółkę z udziału we wspólnym przedsięwzięciu – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 13 lipca 2015 r. wpłynął do tut. BKIP wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie rozliczenia przychodów i kosztów uzyskania przychodów przypadających na Spółkę z udziału we wspólnym przedsięwzięciu. Wniosek nie spełniał wymogów formalnych, dlatego też pismem z 28 sierpnia 2015 r. Znak: IBPB-1-3/4510-184/15/MO, wezwano do ich uzupełnienia. Uzupełnienia wniosku dokonano 9 września 2015 r.

We wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca jest spółką z ograniczoną odpowiedzialnością, prowadzącą działalnością m.in. w zakresie organizacji wydarzeń artystycznych takich jak festiwale, koncerty oraz inne wydarzenia kulturalne i sportowe. Wnioskodawca zawarł ze spółką jawną („Partner”) umowę, której przedmiotem była wspólna organizacja imprezy artystycznej (dalej również: „wspólne przedsięwzięcie”). Pomysłodawcą i właścicielem formatu imprezy jest Wnioskodawca. Wszelkie czynności, które miały zostać podjęte przez strony w ramach realizacji imprezy artystycznej zostały wskazane w tzw. planie imprezy. Plan imprezy zawierał również tzw. kroczący kosztorys uwzględniający wydatki, które miały zostać poniesione w związku z realizacją imprezy.

Wkład Wnioskodawcy w ramach wspólnego przedsięwzięcia miał charakter niepieniężny i polegał na wniesieniu posiadanej wiedzy i doświadczenia w zakresie organizacji imprez o podobnym charakterze (tzw. know-how), a także posiadanych kontaktów (m.in. w zakresie podwykonawców, pozyskania artystów, sponsorów).

Z kolei Partner wniósł wkład pieniężny, niezbędny do pokrycia kosztów organizacji wspólnego przedsięwzięcia, które zostały ustalone przez strony w ww. planie imprezy. Zgodnie z postanowieniami umowy, wpłacony przez Partnera wkład finansowy nie podlegał zwrotowi, natomiast w sytuacji, gdyby pierwotna wartość wkładu miała nie wystarczyć na pokrycie wszystkich wydatków związanych z organizacją imprezy, Partner zobowiązany został do jego uzupełnienia. Środki pieniężne pochodzące z wkładu Partnera zostały w całości wydatkowane na potrzeby realizacji imprezy.

W ramach uzgodnionego podziału obowiązków, Wnioskodawca był podmiotem odpowiedzialnym za kwestie organizacyjne związane z realizacją wspólnego przedsięwzięcia (m.in. w zakresie spisania tzw. planu imprezy, zawarcia umów mających na celu realizację imprezy, kontaktu z artystami, sponsorami itp.) oraz reprezentującym uczestników wspólnego przedsięwzięcia (tj. Partnera). Na Wnioskodawcy spoczywał również obowiązek dokonywania rozliczeń w związku z realizacją wspólnego przedsięwzięcia, w tym rozliczeń z Partnerem. W tym stanie rzeczy, istotą zawartej umowy było przeprowadzenie przez Wnioskodawcę wszelkich czynności faktycznych, prawnych i organizacyjnych niezbędnych do organizacji imprezy artystycznej, przy wykorzystaniu wkładu finansowego Partnera.

Wszelkie rozliczenia pomiędzy Wnioskodawcą a Partnerem, które były dokonywane w trakcie realizacji wspólnego przedsięwzięcia jak również po jego zakończeniu, następowały na podstawie noty księgowej.

Partner posiadał prawo do uzyskiwania wszelkich informacji związanych z organizacją imprezy, w tym do wglądu w treść zawieranych umów, z wyjątkiem umów zawieranych z artystami zagranicznymi. Równocześnie strony zastrzegły, że żadna ze stron w ramach zawieranych w związku z realizacją wspólnego przedsięwzięcia umów nie wstępuje w jakiekolwiek postanowienia tych umów zawartych przez druga stronę; w szczególności żadna ze stron nie udziela poręczenia czy gwarancji należytego wykonania, jak również nie powstaje pomiędzy stronami tzw. solidarność zobowiązań względem podmiotów trzecich.

Zgodnie z postanowieniami umowy, ewentualny zysk uzyskany w związku z realizacją wspólnego przedsięwzięcia miał zostać podzielony pomiędzy Wnioskodawcę, a Partnera w częściach równych (50% do 50%).

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy przychodami podatkowymi oraz kosztami uzyskania przychodów Wnioskodawcy w związku z organizacją wspólnego przedsięwzięcia są wpływy osiągnięte z jego realizacji oraz wydatki poniesione na jego realizację w proporcji odpowiadającej posiadanemu przez Wnioskodawcę udziałowi w zysku wspólnego przedsięwzięcia, tj. zgodnie z art. 5 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2014 r., poz. 851 ze zm. dalej: „ustawy o CIT”), niezależnie od poszczególnych przepływów pieniężnych zaistniałych pomiędzy stronami wspólnego przedsięwzięcia?

Zdaniem Wnioskodawcy, przychodami podatkowymi oraz kosztami uzyskania przychodów Wnioskodawcy w związku z organizacją wspólnego przedsięwzięcia są wpływy osiągnięte z jego realizacji oraz wydatki poniesione na jego realizację w proporcji odpowiadającej posiadanemu przez Wnioskodawcę udziałowi w zysku wspólnego przedsięwzięcia, tj. zgodnie z art. 5 ust. 1 i 2 ustawy o CIT, niezależnie od poszczególnych przepływów pieniężnych zaistniałych pomiędzy stronami wspólnego przedsięwzięcia.

1.Uwagi ogólne

Ustawa o CIT nie definiuje pojęcia przychodu, wyliczając jedynie przykładowe jego kategorie. Zgodnie z art. 12 ust. 1 ustawy o CIT, przychodami są w szczególności otrzymane pieniądze, wartości pieniężne, w tym również różnice kursowe. Stosownie do art. 12 ust. 3 ustawy o CIT, za przychód wynikający z działalności gospodarczej podatnika uznaje się nie tylko przychód, który został faktycznie otrzymany, ale również przychód, który jest podatnikowi należny.

Natomiast, zasady kwalifikowania ponoszonych wydatków do kosztów uzyskania przychodów zostały określone w art. 15 i 16 ustawy o CIT. W oparciu o ww. przepisy, kosztami uzyskania przychodów są wydatki poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania oraz zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 ustawy o CIT. Innymi słowy, kosztami uzyskania przychodów są wszelkie racjonalne i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, których celem jest osiągniecie przychodów (lub zachowanie oraz zabezpieczenie źródła przychodów), o ile w myśl przepisów szczególnych nie podlegają wyłączeniu z tychże kosztów. Zaistnienie ww. związku przyczynowego podlega indywidualnej ocenie w odniesieniu do każdego wydatku.

Ustawa o CIT zawiera w art. 5 szczególne regulacje w zakresie rozliczania przychodów i kosztów wynikających z realizacji wspólnego przedsięwzięcia, zgodnie z którymi przychody osiągnięte z realizacji wspólnego przedsięwzięcia oraz koszty ich uzyskania łączy się z przychodami oraz kosztami podatkowymi każdego z uczestników przedsięwzięcia proporcjonalnie do posiadanego prawa do udziału w zysku. W przypadku braku przeciwnego dowodu przyjmuje się, że prawa do udziału w zysku są równe. Na podstawie ust. 2 ww. przepisu, zasady te stosuje się odpowiednio do rozliczania wydatków niestanowiących kosztów uzyskania przychodów.

Ustawa o CIT nie definiuje pojęcia wspólnego przedsięwzięcia, określając jedynie sposób rozliczenia przychodów i kosztów po stronie jego uczestników.

Zgodnie z jednolitym stanowiskiem prezentowanym w linii interpretacyjnej Ministra Finansów oraz orzecznictwie sądów administracyjnych, przyjmuje się, że wspólne przedsięwzięcie w rozumieniu art. 5 ustawy o CIT, oznacza wspólne działanie kilku podmiotów dążących do osiągnięcia zamierzonego celu gospodarczego, który ze względu na swoją specyfikę zasadniczo przekracza możliwość jednego podmiotu, w szczególności pod względem finansowym oraz organizacyjnym. Cechą charakterystyczną wspólnego przedsięwzięcia jest zatem występowanie więzi organizacyjnych i finansowych pomiędzy jego uczestnikami, w tym m.in. wspólne uczestnictwo w zyskach, wniesienie wkładów przez każdego z uczestników jak również występowanie podmiotu upoważnionego do reprezentowania pozostałych uczestników oraz odpowiedzialnego za wzajemne rozliczenia i płatności w ramach umowy (tzw. lider). W praktyce, wspólne przedsięwzięcia bywa również określane mianem „konsorcjum”.

Konsekwencje podatkowe po stronie Wnioskodawcy wynikające z realizacji wspólnego przedsięwzięcia.

W kontekście rozważań przytoczonych powyżej, w ocenie Wnioskodawcy, wspólna organizacja imprezy artystycznej przez Wnioskodawcę oraz Partnera spełnia kryteria warunkujące uznanie jej za wspólne przedsięwzięcie w rozumieniu art. 5 ustawy o CIT. W opinii Wnioskodawcy, klasyfikacja imprezy artystycznej jako wspólnego przedsięwzięcia w rozumieniu art. 5 ustawy o CIT znajduje potwierdzenie zarówno w sposobie sformułowania celu, dla którego wspólne przedsięwzięcie zostało zawiązane, jak również w szeregu postanowień umownych wynikających z porozumienia zawartego pomiędzy Wnioskodawcą a Partnerem, a w szczególności:

• współpraca pomiędzy stronami została nawiązana w zamiarze realizacji wspólnego celu gospodarczego w postaci zorganizowania imprezy artystycznej, a tym samym w celu osiągnięcia wymiernych korzyści majątkowych (m.in. ze sprzedaży biletów, powierzchni reklamowych itp.) wynikających z organizacji imprezy,
• każda ze stron wniosła do wspólnego przedsięwzięcia określony wkład, przy czym wkład Wnioskodawcy miał charakter niepieniężny, zaś wkład Partnera przybrał formę sumy pieniężnej wymaganej do pokrycia wydatków uzgodnionych przez strony w planie imprezy,
• podmiotem pełniącym tzw. rolę wiodącą (funkcję lidera) w ramach realizacji wspólnego przedsięwzięcia był Wnioskodawca, który został upoważniony do reprezentowania obu stron, zarządzania środkami pieniężnymi oraz dokonywania wzajemnych rozliczeń pomiędzy stronami,
• zysk wynikający z realizacji imprezy artystycznej miał zostać rozliczony pomiędzy Wnioskodawcą a Partnerem w częściach równych (tj. w proporcji 50% do 50%).
  
  

Wobec uznania - zgodnie ze stanowiskiem Wnioskodawcy przedstawionym powyżej - organizacji imprezy artystycznej za wspólne przedsięwzięcie w rozumieniu właściwych przepisów ustawy o CIT, ustalenie po stronie Wnioskodawcy kwoty przychodów oraz kosztów podatkowych wynikających z realizacji imprezy artystycznej powinno przebiegać z uwzględnieniem zasad określonych w art. 5 ust. 1 i 2 ustawy o CIT. Na podstawie tych zasad, należy w pierwszej kolejności ustalić udział Wnioskodawcy w zysku wynikającym z realizacji wspólnego przedsięwzięcia, a następnie określić wysokość przychodów i kosztów przypadających na Wnioskodawcę poprzez odniesienie prawa Wnioskodawcy do udziału w zysku do łącznej kwoty przychodów oraz łącznej kwoty kosztów wynikających z realizacji imprezy artystycznej. Końcowo, ustaloną w ten sposób kwotę kosztów oraz przychodów podatkowych należy zsumować odpowiednio z przychodami i kosztami podatkowymi Wnioskodawcy wynikającymi z jego pozostałej działalności gospodarczej.

Uwzględniając fakt, że udział Wnioskodawcy w zysku wynikającym z realizacji wspólnego przedsięwzięcia wynosi 50%, Wnioskodawca powinien wykazać dla celów podatkowych 50% łącznej kwoty przychodów oraz 50% łącznej kwoty kosztów osiągniętych/poniesionych w związku z realizacją wspólnego przedsięwzięcia.

Punkt widzenia tożsamy ze stanowiskiem Wnioskodawcy został również potwierdzony w wielu indywidualnych interpretacjach przepisów prawa podatkowego wydanych z upoważnienia Ministra Finansów m.in. w:

Interpretacji Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu:

• z 19 sierpnia 2013 r. (sygn. ILPB4/423-207/13-8/ŁM),
  
  

Interpretacjach Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy:

• z 14 maja 2014 r. (sygn. ITPB3/423-109/14/AW),
• z 21 sierpnia 2013 r. (sygn. ITPB3/423-248/13/AW),
  
  

Interpretacjach Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie:

• z 20 października 2014 r. (sygn. IPPB5/423-802/14-2/RS),
• z 14 lutego 2012 r. (sygn. IPPB5/423-1137/11-2/JC),
  
  

Interpretacjach Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach:

• z 25 lutego 2013 r. (sygn. IBPBI/2/423-202/13/CzP),
• z 2 sierpnia 2011 (sygn. IBPBI/2/423-542/11/AP).
  
  

Wnioskodawca wskazuje na wybrane tezy zawarte w wymienionych wyżej interpretacjach, które podsumowują oraz potwierdzają stanowisko przedstawione w niniejszym wniosku:

• Podatnikami podatku dochodowego w konsorcjum są jego poszczególni wspólnicy, którzy zgodnie z zasadą, określoną w art. 5 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, przychody ze wspólnego przedsięwzięcia łączą z przychodami ze swojej własnej działalności gospodarczej, proporcjonalnie do posiadanego prawa do udziału w zysku (udziału). W przypadku braku przeciwnego dowodu przyjmuje się, że prawa do udziału w zysku (udziału) są równe. W myśl art. 5 ust. 2 ww. ustawy zasady wyrażone w ust. 1 stosuje się odpowiednio do rozliczania kosztów uzyskania przychodów, wydatków nie stanowiących kosztów uzyskania przychodów, zwolnień i ulg podatkowych oraz obniżenia dochodu, podstawy opodatkowania lub podatku. Przepisy te ustalają nadrzędne zasady rozliczeń podatkowych dokonywanych między podmiotami biorącymi udział we wspólnym przedsięwzięciu. (interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z 2 sierpnia 2011 r., sygn. IBPBI/2/423-542/11/AP),
• Podkreślić jeszcze raz należy, iż przepis art. 5 ustawy podatkowej określa sposób podziału i opodatkowania przychodu ze źródeł przychodów będących źródłami wspólnymi dla więcej niż jednego podatnika, z wyjątkiem przychodów z udziału w spółce będącej osobą prawną. Ponieważ identyczne reguły dotyczą rozliczania kosztów uzyskania przychodów oraz zwolnień i ulg podatkowych, komentowany przepis w istocie ustanawia zasadę obliczania dochodu ze wspólnych źródeł przychodów oraz wymiaru podatku od tego dochodu. Przychody ze źródeł wspólnych opodatkowuje się osobno u każdego z podatników. Przychód z omawianych źródeł stanowi taką część przychodu wspólników ze wspólnego przedsięwzięcia, jaka odpowiada udziałowi podatnika. Ustalona w powyższy sposób suma przychodu podlega łączeniu z innymi, podlegającymi opodatkowaniu na zasadach ogólnych, przychodami podatnika. Brzmienie powołanego wyżej przepisu wyraźnie wskazuje, że jego dyspozycją objęte są m.in. wspólne przedsięwzięcia (...) (interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z 20 października 2014 r., sygn. IPPB5/423-802/14-2/RS),
• Mając powyższe na względzie stwierdzić zatem należy, że w momencie przekazania wskazanych we wniosku środków pieniężnych na rzecz realizacji Projektu w ramach wspólnego przedsięwzięcia, kwota ta nie może stanowić u Wnioskodawcy kosztu uzyskania przychodu. Innymi słowy, Spółka nie jest uprawniona do rozpoznania kosztów uzyskania przychodów z tytułu wniesionego wkładu do konsorcjum. Kosztem tym będą mogły być natomiast poszczególne wydatki konsorcjum sfinansowane z tej kwoty, w części przypadającej na Wnioskodawcę, zgodnie z posiadanym udziałem w zysku ze wspólnego przedsięwzięcia, o ile będą one spełniały kryteria wymienione w cyt. art. 15 ust. 1 ww. ustawy oraz przy założeniu, że nie będą podlegały wyłączeniu z art. 16 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. (interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy z 21 sierpnia 2013 r., sygn. ITPB3/423-248/13/AW).
  
  

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - t.j. Dz.U. z dnia 14 marca 2012 r., poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.