2015.10.08 - Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi

Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi
IPTPP3/4512-273/15-4/ALN
z 8 października 2015 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613) oraz § 6 pkt 3 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko – przedstawione we wniosku z dnia 7 lipca 2015 r. (data wpływu 9 lipca 2015 r.) uzupełnionym pismem z dnia 22 września 2015 r. (data wpływu 23 września 2015 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie:

możliwości wystawiania przez Wnioskodawcę faktur korygujących, zbiorczych faktur korygujących, duplikatów tych faktur korygujących do faktur wystawionych przez Dostawców – jest prawidłowe;

momentu odliczenia podatku naliczonego wykazanego na fakturach korygujących, zbiorczych fakturach korygujących, duplikatach tych faktur korygujących wystawionych przez Wnioskodawcę do faktur wystawionych przez Dostawców – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 9 lipca 2015 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości wystawiania przez Wnioskodawcę faktur korygujących, zbiorczych faktur korygujących, duplikatów tych faktur korygujących do faktur wystawionych przez Dostawców oraz momentu odliczenia podatku naliczonego wykazanego na fakturach korygujących, zbiorczych fakturach korygujących, duplikatach tych faktur korygujących wystawionych przez Wnioskodawcę do faktur wystawionych przez Dostawców.

Wniosek uzupełniono pismem z dnia 22 września 2015 r. (data wpływu 23 września 2015 r.) o doprecyzowanie opisu sprawy, przeformułowanie pytania oraz opłatę.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.(ostatecznie doprecyzowane w uzupełnieniu wniosku)

Sp. z.o.o. (dalej: „Wnioskodawca”, ,,R.” lub „Spółka”) jest zarejestrowana, jako podatnik VAT czynny w Polsce. W ramach prowadzonej działalności Spółka nabywa towary (lub usługi) od dostawców mających siedzibę na terytorium Polski (dalej „Dostawcy”). Towary nabyte od Dostawców są w dalszej kolejności sprzedawane ostatecznym klientom w drogeriach R..

W celu uproszczenia i przyśpieszenia procesu wystawiania i dostarczania dokumentów niezbędnych do prawidłowego rozliczenia stron z podatku od towarów i usług. Spółka zamierza wdrożyć procedurę, która pozwoli jej na samodzielne wystawianie faktur korygujących w imieniu Dostawców.

Procedura zostanie zainicjowana poprzez podpisanie z poszczególnymi Dostawcami umów o samofakturowaniu (,,Umowa”). Umowy te będą zawarte na czas oznaczony lub nieoznaczony i zostanie w nich określona procedura zatwierdzania poszczególnych faktur korygujących przez Dostawcę dokonującego czynności podlegające opodatkowaniu. Spółka planuje stosować mechanizm samofakturowania do faktur korygujących, ich duplikatów, a także korygujących faktur zbiorczych. Dostawca będzie wystawiał fakturę pierwotną dokumentującą sprzedaż towarów lub usług.

Na gruncie umowy o samofakturowaniu, przyjęte i niekwestionowane jest, że strona upoważniona do wystawiania faktur w imieniu i na rzecz sprzedawcy może również wystawiać duplikaty faktur, jak również faktury korygujące (w tym zbiorcze).

Na podstawie Umowy, którą Spółka ma zamiar zawrzeć z Dostawcami, faktury korygujące będą wystawiane przez R. w imieniu i na rzecz Dostawców w szczególności w następujących sytuacjach:

Różnica cenowa - Dostawca zafakturował Spółkę według wyższych cen zakupu niż ceny, na które umówiły się strony.
Towar źle spakowany - zgodnie z polityką, jakości Spółki towary nieprawidłowo spakowane nie są przyjmowane. Zasady pakowania dostarczanego towaru wraz z konsekwencjami ich naruszenia są komunikowane Dostawcom na wstępnym etapie nawiązywania współpracy handlowej między Spółką a Dostawcą.
Zła jakość - przypadek, w którym towar dostarczony do Spółki jest uszkodzony, zniszczony, przeterminowany etc.
Braki w dostawach - ilość przyjęta do magazynu Spółki jest mniejsza od ilości zafakturowanej. Procedury obowiązujące w Spółce przewidują sporządzenie protokołu rozbieżności podczas przyjęcia towaru do magazynu. Wspomniany protokół jest podpisywany przez kierowcę/przewoźnika odpowiedzialnego za transport towarów od Dostawcy.
Brak EAN - Dostawca przysyła do Spółki towar, który nie widnieje w systemach logistycznych- sprzedażowych.
Spółka ma prawo zwrotu towarów dostarczonych przez część Dostawców, które wynika z treści umowy wiążącej Spółkę z konkretnym Dostawcą. Na podstawie umowy o samofakturowaniu, w takim przypadku Spółka będzie miała obowiązek wystawić fakturę korygującą dokumentującą zwrot towarów.
Na podstawie polityki zakupowej Spółki, towar niezamówiony nie jest przyjmowany, jak również nadwyżki towaru ponad ilość towaru, który miał być dostarczony na podstawie zamówienia. Na podstawie umowy o samofakturowaniu, również w takim przypadku Spółka będzie miała obowiązek wystawić fakturę korygującą dokumentującą zwrot towarów.
Rabat potransakcyjny - z częścią Dostawców zawarte zostały umowę przewidujące mechanizm rabatu potransakcyjnego związanego z tzw. sprzedażą premiową. W związku z tą przesłanką korekty, R. będzie upoważniony na gruncie Umowy do wystawiania, albo zbiorczych faktur korygujących za dany okres, albo kilku faktur korygujących, celem udokumentowania obniżenia cen zakupu w związku z osiągnięciem określonej w umowie wysokości obrotu w danym okresie czasu z Dostawcą, z którym zostanie podpisana umowa sprzedaży premiowej.

W takim stanie faktycznym, na podstawie zrealizowanego obrotu z danym Dostawcą w ustalonym okresie, obliczana będzie wartości należnego rabatu, jaki Spółka powinna uzyskać od tego Dostawcy, a do Dostawcy jest wysyłana informacja o wysokości zrealizowanego obrotu oraz kwocie netto korekty, jaką Spółka powinna otrzymać od Dostawcy.

Umowa ta będzie zawierać postanowienia, zgodnie z którymi podatnik dokonujący dostawy towarów lub świadczący usługi upoważnia Spółkę do wystawiania faktur korygujących oraz ich duplikatów, w jego imieniu i na jego rachunek.

Ponadto w treści tej umowy będzie uwzględniona procedura zatwierdzania takich faktur, zgodnie z którą

Spółka będzie przedstawiała drugiej stronie Umowy oryginał i kopię faktury korygującej do jej akceptacji poprzez wysłanie skanu dokumentów (,,Dokumenty”) drogą elektroniczną (Akceptacja”);
Termin przedstawienia do Akceptacji oryginału faktury korygującej będzie tak określony w umowie, aby było możliwe dokonanie terminowego rozliczenia podatku przez dokonującego dostawy towarów lub świadczącego usługi (kopia faktury korygującej pozostaje u Dostawcy).
Otrzymanie przez Spółkę potwierdzenia prawidłowości wysłanych Dokumentów lub brak zgłoszenia przez Dostawcę zastrzeżeń w terminie 48 godzin, liczonych od otrzymania przez Spółkę potwierdzenia dostarczenia wiadomości e-mail na serwer poczty Dostawcy, traktowany będzie, jako uzyskanie przez Spółkę Akceptacji.
W przypadku otrzymania uwag, taka procedura zostanie powtórzona aż do uzyskania Akceptacji.

Forma faktur korygujących wystawianych przez Spółkę:

Faktury korygujące wystawiane na podstawie Umowy wystawiane będą przede wszystkim w formie dokumentu papierowego. Wysyłka takich dokumentów będzie następowała w formie listu poleconego za potwierdzeniem odbioru.

W przyszłości forma takiego potwierdzenia może być uzależniona od uzgodnień z poszczególnymi kontrahentami (np. potwierdzenia zbiorcze w formie korespondencji e-mail, wykorzystanie przeznaczonej do tego aplikacji dostępnej w systemie ERP, tradycyjne potwierdzenie pocztą poleconą za potwierdzeniem odbioru), niemniej obecnie stosowana będzie jedynie tradycyjna metoda listu poleconego za potwierdzeniem odbioru.

W przyszłości Spółka rozważa wprowadzenie elektronicznego obiegu faktur za pomocą elektronicznej wymiany danych (EDI).

Nabywane towary i usługi, objęte przedmiotowym wnioskiem, będą służyły Wnioskodawcy wyłącznie do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług.

Sposób przechowywania faktur, o których mowa w przedmiotowym wniosku, będzie zapewniał łatwe ich odszukanie oraz autentyczność pochodzenia, integralność treści i czytelność tych faktur od momentu ich wystawienia lub otrzymania aż do czasu upływu przedawnienia zobowiązania podatkowego.

Wnioskodawca zapewni na żądanie odpowiednich organów, zgodnie z odrębnymi przepisami, bezzwłoczny pobór przedmiotowych faktur i przetwarzanie danych w nich zawartych.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.(ostatecznie postawione w uzupełnieniu wniosku)

Czy w opisanym zdarzeniu przyszłym, na podstawie art. 106d ustawy o VAT, Spółka będzie uprawniona do wystawiania w trybie samofakturowania na rzecz swoich Dostawców faktur korygujących lub zbiorczych faktur korygujących (oraz duplikatów faktur korygujących) w stosunku do faktur pierwotnych, wystawionych przez Dostawców?
W którym miesiącu, będącym okresem rozliczeniowym, Spółka będzie uprawniona do skorzystania z prawa do odliczenia podatku naliczonego, wynikającego z faktur korygujących lub zbiorczych faktur korygujących wystawionych w trybie samofakturowania:
1. czy w miesiącu wystawienia faktury korygującej,
2. czy też w miesiącu uzyskania zatwierdzenia danej faktury przez podatnika dokonującego tych czynności.

Zdaniem Wnioskodawcy, w opisanym przyszłym stanie faktycznym, na podstawie art. 106d ustawy o VAT, Spółka będzie uprawniona do wystawiania na rzecz swoich Dostawców faktur korygujących (oraz duplikatów faktur korygujących), w tym również tzw. zbiorczych faktur korygujących, w stosunku do faktur pierwotnych, wystawionych przez Dostawców.

Zgodnie z art. 106b ustawy o VAT, podatnicy, o których mowa w art. 15 ustawy o VAT, są obowiązani wystawić fakturę z tytułu wykonywanych przez siebie czynności podlegających VAT (tj. dostaw towarów i świadczenia usług).

Fakturę wystawia, co do zasady, dostawca, będący podatnikiem podatku VAT w celu udokumentowania dokonanej sprzedaży towarów lub świadczonych usług. Jednakże w obecnie obowiązującym stanie prawnym, tj. art. 106d ustawy o VAT, ustawodawca przewidział możliwość dokumentowania sprzedaży również przez nabywcę towarów bądź usług, gdyż przepis ten uprawnia nabywcę towaru lub usługi do wystawienia faktury VAT w imieniu i na rzecz dostawcy. Na mocy ust. 2 tego przepisu faktury może wystawiać w imieniu i na rzecz podatnika również upoważniona przez niego osoba trzecia.

Artykuł 106d ustawy o VAT stanowi implementację art. 224 Dyrektywy 2006/112/WE z 28.11.2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. U. UE L Nr 347, poz. 1 ze zm. dalej: ,,Dyrektywa VAT”). W myśl tego przepisu, faktury mogą być wystawiane przez nabywcę lub usługobiorcę w odniesieniu do dostaw towarów lub świadczenia usług dokonywanych na ich rzecz przez podatnika, w przypadku, gdy istnieje wcześniejsze porozumienie między tymi dwiema stronami i pod warunkiem, że istnieje określona procedura zatwierdzania poszczególnych faktur przez podatnika dokonującego dostawy towarów lub świadczącego usługi. Państwo członkowskie może wymagać, aby takie faktury były wystawiane w imieniu i na rzecz podatnika.

Zdaniem Wnioskodawcy, wskazana wyżej regulacja art. 106d ustawy o VAT, mająca swoje źródło w Dyrektywie VAT, upoważnia podmiot nabywający towary lub usługi do wystawienia w jego imieniu i na jego rzecz faktury dokumentującej transakcje zawarte między tymi stronami. Wymogiem jest wcześniejsze zawarcie umowy w sprawie wystawiania faktur w imieniu i na rzecz sprzedawcy, (przy czym nie jest obowiązkowe zawarcie takiej umowy w formie pisemnej), w której treści należy określić procedurę zatwierdzania poszczególnych faktur przez Dostawcę.

Jak wskazano w opisie zdarzenia przyszłego, Wnioskodawca zamierza zawrzeć z Dostawcami umowy zgodne z wymogami przewidzianymi w art. 106d ustawy o VAT.

Zdaniem Spółki przedmiotowa regulacja nie ogranicza kategorii faktur, które nabywca- po zawarciu stosownej umowy może wystawiać w imieniu i na rzecz sprzedawcy. Należy, zatem uznać - zdaniem Wnioskodawcy - że tego typu umowa obejmuje wszystkie kategorie faktur (tj. pierwotne faktury, ich duplikaty, faktury korygujące oraz ich duplikaty, jak również zbiorcze faktury korygujące oraz ich duplikaty).

W związku z powyższym, w ocenie Wnioskodawcy, obowiązujące przepisy regulujące podatek VAT uprawniają Wnioskodawcę do wystawiania powyższych dokumentów w trybie samofakturowania również w razie wystawienia faktury przez Dostawcę, pod warunkiem, zawarcia stosownej umowy pomiędzy Wnioskodawcą i Dostawcą oraz zatwierdzenia tych dokumentów przez Dostawcę w trybie określonym przez tą umowę.

Mając na uwadze powyższe podkreślić należy, iż przedmiotowa regulacja w żaden sposób nie ogranicza zakresu umowy między nabywcą a dostawcą, co powoduje, że strony mają prawo uzgodnić, że tylko pewne kategorie faktur (np. faktury korygujące, ich duplikaty oraz zbiorcze faktury korygujące), będą wystawiane przez nabywcę w imieniu i na rzecz dostawcy, podczas gdy pozostałe kategorie faktur (np. pierwotne faktury sprzedażowe oraz ich duplikaty) będą wciąż wystawiane przez Dostawcę.

Jednocześnie Spółka pragnie zauważyć, że zmiana pierwotnych regulacji dotyczących samofakturowania, tj. rozporządzenia w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania (...) z 28 marca 2011 r., Dz.U. z 2011 r„ nr 68, poz. 360), która miała miejsce w dniu l grudnia 2008 r. usunęła zakaz wystawiania przez sprzedawców określonej kategorii faktur w trakcie obowiązywania umowy o samofakturowanie, co a contrario oznacza, że obecnie nie ma przeszkód, by porozumienie pomiędzy podatnikami przewidywało samofakturowanie wyłącznie w odniesieniu do skonkretyzowanej kategorii transakcji bądź dokumentów (np. wyłącznie w stosunku do faktur korygujących), przy jednoczesnym stwierdzeniu, iż pozostałe kategorie faktur w dalszym ciągu będą wystawiane przez dostawców (tj. pierwotne faktury sprzedażowe).

Wnioskodawca pragnie wskazać, że zaprezentowane przez niego stanowisko zgodnie z którym na podstawie Umowy będzie on mógł wystawiać na rzecz swoich Dostawców tylko faktury korygujące ich duplikaty oraz zbiorcze faktury korygujące, pozostawiając wystawianie pierwotnych faktur oraz ich duplikatów w gestii Dostawców, znajduje również potwierdzenie w indywidualnych interpretacjach podatkowych, wydawanych przez działających z upoważnienia Ministra Finansów Dyrektorów Izb Skarbowych.

Wnioskodawca pragnie w szczególności wskazać na:

indywidualną interpretację prawa podatkowego wydaną 2 stycznia 2012 r. przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie (sygn. IPPP1/443-1430/11-4/AP), w której organ podatkowy zajął takie stanowisko, iż ,,od dnia 1 grudnia 2008 r. nie obowiązuje już warunek określony w § 10 ust. 2 pkt 1 lit. b) rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 25 maja 2005 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, zaliczkowego zwrotu podatku, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U., Nr 95 poz. 798 ze zm.), który stanowił, iż umowa upoważniająca do wystawiania faktur, faktur korygujących i duplikatów w imieniu i na rachunek dokonującego dostawy towarów lub usługodawcy powinna zawierać postanowienia, iż podatnik dokonujący dostawy towarów lub świadczący usługi nie będzie wystawiał faktur na rzecz nabywcy w okresie obowiązywania umowy. Oznacza to, że w obowiązującym obecnie stanie prawnym pomimo zawarcia umowy, o której mowa w § 6 ust. 1 pkt 2 ww. rozporządzenia nie tylko nabywca, ale również dostawca ma prawo wystawiania faktur. Tym samym nie ma przeszkód, aby Spółka stosowała wobec swoich dostawców procedurę samofakturowania, o której mowa w § 6 cyt. rozporządzenia, wyłącznie w odniesieniu do faktur korygujących, a faktury pierwotne były w dalszym ciągu wystawiane przez dostawcę.:

indywidualną interpretację prawa podatkowego wydaną 31 października 2011 r. przez Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu (sygn. ILPP4/443-533/11-2/BA), w której organ zgodził się ze stanowiskiem Spółki, zgodnie, z którym ,,faktyczne wykonywanie umowy o samofakturowaniu nie musi obejmować wszystkich dokumentów wymienionych w § 6 ust. 1 pkt 2 rozporządzenia, tj. wystawiania faktur i faktur korygujących jak również duplikatów faktur, lecz może się odnosić wyłącznie do określonej grupy tych dokumentów. Zatem dopuszczalne jest podpisania umowy dotyczącej samofakturowania, która upoważnia nabywcę do wystawiania jedynie faktur albo faktur korygujących, bądź duplikatów faktur. Jak wskazał Wnioskodawca, w przedmiotowej sprawie warunki wskazane w § 6 ust. 1 rozporządzenia będą przez niego spełnione, tj. posiada on charakter podatnika VAT czynnego, podpisze odpowiednią umowę w zakresie samofakturowania z dostawcą (wyłącznie w zakresie wystawiania faktur korygujących (...). Ponadto, wystawiane przez niego faktury korygujące w ramach systemu samofakturowania będą zawierały dodatkowe informacje, o których mowa w § 6 pkt 3 rozporządzenia, tj. będą wskazywały, że wystawcą jest Spółka i że faktura została wystawiona w imieniu i na rachunek dostawcy wymienionego w fakturze, jako sprzedawca. Biorąc pod uwagę powyższe stwierdzić, zatem należy, że Zainteresowany będzie mógł zastosować wobec swoich dostawców procedurę samofakturowania zgodnie, z którą faktury pierwotne będą wystawiane przez danego dostawcę, a faktury korygujące będą wystawiane przez niego.”

Wnioskodawca podkreśla, iż niezależnie od faktu, że wskazane powyżej interpretacje indywidualne zostały wydane w oparciu o poprzednio obowiązujące regulacje w zakresie podatku VAT, to jednak - zdaniem Wnioskodawcy przedstawione w nich tezy organów podatkowych, pozostają aktualne również na gruncie obecnie obowiązującego stanu faktycznego.

Podsumowując powyższe zdaniem Wnioskodawcy, w związku z tym, że przepisy prawa w przedmiocie podatku VAT:

dopuszczają szerokie zastosowanie mechanizmu samofakturowania. tj. do wszystkich kategorii faktur (pierwotne, korygujące, duplikaty);
nie zaprzeczają możliwości zawierania porozumień, co do samofakturowania wyłącznie w stosunku do określonych kategorii dokumentów;
nie przewidują, aby w przypadku zawarcia porozumienia dotyczącego samofakturowania, sprzedawca nie miał możliwości samodzielnego wystawiania części dokumentów np. faktur, tj. w szczególności nie przewidują obostrzenia, w ramach, którego w czasie obowiązywania umowy o samofakturowanie, dostawca nie miał możliwości wystawiania faktur w zakresie innym, niż te, o których traktuje zawarte porozumienie w przedstawionym przyszłym stanie faktycznym, na podstawie art. 106d ustawy o VAT, Spółka będzie uprawniona do wystawiania na rzecz swoich Dostawców faktur korygujących (oraz duplikatów faktur korygujących) oraz tzw. zbiorczych faktur korygujących w stosunku do faktur pierwotnych, wystawionych przez Dostawców.

Zgodnie z art. 29a ust. 13 ustawy o VAT, obniżenie podstawy opodatkowania, w stosunku do podstawy określonej w wystawionej fakturze z wykazanym podatkiem, Spółka będzie uprawniona dokonać pod warunkiem posiadania zatwierdzenia danej faktury korygującej wystawionego, zgodnie z procedurą określoną w Umowie, uzyskanego przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy, w którym została wystawiona faktura korygującą przez Wnioskodawcę w imieniu i na rzecz Dostawcy.

Uzyskanie zatwierdzenia danej faktury korygującej, zgodnie z procedurą określoną

w Umowie, wystawionej w trybie samofakturowania po terminie złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy uprawnia Spółkę do uwzględnienia faktury korygującej za okres rozliczeniowy, w którym przedmiotowe zatwierdzenie uzyskała.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego w zakresie:

możliwości wystawiania przez Wnioskodawcę faktur korygujących, zbiorczych faktur korygujących, duplikatów tych faktur korygujących do faktur wystawionych przez Dostawców – jest prawidłowe;

momentu odliczenia podatku naliczonego wykazanego na fakturach korygujących, zbiorczych fakturach korygujących, duplikatach tych faktur korygujących wystawionych przez Wnioskodawcę do faktur wystawionych przez Dostawców – jest nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem, podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ustawy – przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Według art. 8 ust. 1 ustawy – przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).

Stosownie do art. 15 ust. 1 ustawy – podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych (art. 15 ust. 2 ustawy).

Zgodnie z ogólną zasadą zawartą w art. 86 ust. 1 ustawy, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Stosownie do przepisu art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

W myśl art. 86 ust. 19a ustawy o VAT, w przypadku gdy nabywca towaru lub usługi otrzymał fakturę korygującą, o której mowa w art. 29a ust. 13 i 14, jest on obowiązany do zmniejszenia kwoty podatku naliczonego w rozliczeniu za okres, w którym tę fakturę korygującą otrzymał. Jeżeli podatnik nie obniżył kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego określonego w fakturze, której korekta dotyczy, a prawo do takiego obniżenia mu przysługuje, zmniejszenie kwoty podatku naliczonego uwzględnia się w rozliczeniu za okres, w którym podatnik dokonuje tego obniżenia.

Zgodnie z art. 96 ust. 1 ustawy – podmioty, o których mowa w art. 15, są obowiązane przed dniem wykonania pierwszej czynności określonej w art. 5 złożyć naczelnikowi urzędu skarbowego zgłoszenie rejestracyjne, z zastrzeżeniem ust. 3.

W myśl art. 96 ust. 4 ustawy, naczelnik urzędu skarbowego rejestruje podatnika i potwierdza jego zarejestrowanie jako „podatnika VAT czynnego” lub w przypadku podatników, o których mowa w ust. 3 - jako „podatnika VAT zwolnionego”.

Na mocy art. 106a ustawy – przepisy Działu XI Rozdziału 1 zatytułowanego „Faktury” stosuje się do:

sprzedaży, z wyjątkiem przypadków, o których mowa w art. 17 ust. 1 pkt 4 i 5 oraz ust. 1a, w których usługodawca lub dokonujący dostawy towarów nie rozlicza podatku należnego i faktura dokumentująca te transakcje nie jest wystawiana przez usługobiorcę lub nabywcę towarów w imieniu i na rzecz usługodawcy lub dokonującego dostawy towarów;
dostawy towarów i świadczenia usług dokonywanych przez podatnika posiadającego na terytorium kraju siedzibę działalności gospodarczej lub stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej, z którego dokonywane są te czynności, a w przypadku braku na terytorium kraju siedziby działalności gospodarczej oraz stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej - posiadającego na terytorium kraju stałe miejsce zamieszkania albo zwykłe miejsce pobytu, z którego dokonywane są te czynności, w przypadku gdy miejscem świadczenia jest terytorium:
1. państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju, a osobą zobowiązaną do zapłaty podatku od wartości dodanej jest nabywca towaru lub usługobiorca i faktura dokumentująca te czynności nie jest wystawiana przez tego nabywcę lub usługobiorcę w imieniu i na rzecz podatnika,
2. państwa trzeciego.

W myśl art. 106b ust. 1 ustawy – podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą:

sprzedaż, a także dostawę towarów i świadczenie usług, o których mowa w art. 106a pkt 2, dokonywane przez niego na rzecz innego podatnika podatku, podatku od wartości dodanej lub podatku o podobnym charakterze lub na rzecz osoby prawnej niebędącej podatnikiem;
sprzedaż wysyłkową z terytorium kraju i sprzedaż wysyłkową na terytorium kraju na rzecz podmiotu innego niż wskazany w pkt 1;
wewnątrzwspólnotową dostawę towarów na rzecz podmiotu innego niż wskazany w pkt 1;
otrzymanie przez niego całości lub części zapłaty przed dokonaniem czynności, o których mowa w pkt 1 i 2, z wyjątkiem przypadku, gdy zapłata dotyczy wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów lub czynności, dla których obowiązek podatkowy powstaje zgodnie z art. 19a ust. 5 pkt 4.

Według art. 106b ust. 3 ustawy – na żądanie nabywcy towaru lub usługi podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą:

czynności, o których mowa w ust. 1 pkt 1, z wyjątkiem czynności, o których mowa w art. 19a ust. 5 pkt 4, oraz otrzymanie całości lub części zapłaty przed wykonaniem tych czynności, z wyjątkiem przypadku, gdy zapłata dotyczy wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów - jeżeli obowiązek wystawienia faktury nie wynika z ust. 1,
sprzedaż zwolnioną, o której mowa w ust. 2, z zastrzeżeniem art. 117 pkt 1 i art. 118

-jeżeli żądanie jej wystawienia zostało zgłoszone w terminie 3 miesięcy, licząc od końca miesiąca, w którym dostarczono towar lub wykonano usługę bądź otrzymano całość lub część zapłaty.

Zgodnie z art. 106d ust. 1 ustawy – podmiot, o którym mowa w art. 106b ust. 1 pkt 1, nabywający towary lub usługi od podatnika może wystawiać w imieniu i na rzecz tego podatnika faktury:

dokumentujące dokonanie przez podatnika sprzedaży na rzecz tego podmiotu,
o których mowa w art. 106b ust. 1 pkt 4,
dokumentujące dostawę towarów lub świadczenie usług, o których mowa w art. 106a pkt 2 lit. b

-jeżeli ten podmiot i ten podatnik wcześniej zawarli umowę w sprawie wystawiania faktur w imieniu i na rzecz tego podatnika, w której została określona procedura zatwierdzania poszczególnych faktur przez podatnika dokonującego tych czynności.

Na mocy art. 106g ust. 3 pkt 2 ustawy  w przypadku faktur przesyłanych w formie elektronicznej nabywca, o którym mowa w art. 106d ust. 1, przesyła je lub udostępnia podatnikowi, który upoważnił go do wystawiania faktur, z uwzględnieniem zasad wynikających z procedury zatwierdzania faktur przez podatnika dokonującego sprzedaży.

Zgodnie z art. 106m ust. 1 ustawy  podatnik określa sposób zapewnienia autentyczności pochodzenia, integralności treści i czytelności faktury.

Przez autentyczność pochodzenia faktury rozumie się pewność co do tożsamości dokonującego dostawy towarów lub usługodawcy albo wystawcy faktury (art. 106m ust. 2 ustawy).

Przez integralność treści faktury rozumie się, że w fakturze nie zmieniono danych, które powinna zawierać faktura (art. 106m ust. 3 ustawy).

Autentyczność pochodzenia, integralność treści oraz czytelność faktury można zapewnić za pomocą dowolnych kontroli biznesowych, które ustalają wiarygodną ścieżkę audytu miedzy fakturą a dostawą towarów lub świadczeniem usług (art. 106m ust. 4 ustawy).

W myśl art. 106m ust. 5 ustawy  poza wykorzystaniem kontroli biznesowych, określonych w ust. 4 autentyczność pochodzenia i integralność treści faktury elektronicznej są zachowane, w szczególności, w przypadku wykorzystania:

bezpiecznego podpisu elektronicznego w rozumieniu art. 3 pkt 2 ustawy z dnia 18 września 2001 r. o podpisie elektronicznym (Dz. U. Nr 130, poz. 1450, z późn. zm.), weryfikowanego za pomocą ważnego kwalifikowanego certyfikatu, lub
elektronicznej wymiany danych (EDI) zgodnie z umową w sprawie europejskiego modelu wymiany danych elektronicznych, jeżeli zawarta umowa dotycząca tej wymiany przewiduje stosowanie procedur gwarantujących autentyczność pochodzenia faktury i integralność jej danych.

Na mocy art. 106n ustawy stosowanie faktur elektronicznych wymaga akceptacji odbiorcy faktury.

Fakturę wystawia się nie później niż 15. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym dokonano dostawy towaru lub wykonano usługę, z zastrzeżeniem ust. 2-8 (art. 106i ust. 1 ustawy).

Stosownie do art. 106i ust. 2 ustawy – jeżeli przed dokonaniem dostawy towaru lub wykonaniem usługi otrzymano całość lub część zapłaty, o której mowa w art. 106b ust. 1 pkt 4, fakturę wystawia się nie później niż 15. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym otrzymano całość lub część zapłaty od nabywcy.

Na mocy art. 106e ust. 1 pkt 17 ustawy – faktura powinna zawierać w przypadku faktur, o których mowa w art. 106d ust. 1 – wyraz „samofakturowanie”.

W myśl art. 106j ust. 1 ustawy, przypadku gdy po wystawieniu faktury:

udzielono obniżki ceny w formie rabatu, o której mowa w art. 29a ust. 7 pkt 1,
udzielono opustów i obniżek cen, o których mowa w art. 29a ust. 10 pkt 1,
dokonano zwrotu podatnikowi towarów i opakowań,
dokonano zwrotu nabywcy całości lub części zapłaty, o której mowa w art. 106b ust. 1 pkt 4,
podwyższono cenę lub stwierdzono pomyłkę w cenie, stawce, kwocie podatku lub w jakiejkolwiek innej pozycji faktury

-podatnik wystawia fakturę korygującą.

Stosownie do ust. 2 ww. artykuł, faktura korygująca powinna zawierać:

wyrazy „FAKTURA KORYGUJĄCA” albo wyraz „KOREKTA”;
numer kolejny oraz datę jej wystawienia;
dane zawarte w fakturze, której dotyczy faktura korygująca:
1. określone w art. 106e ust. 1 pkt 1-6,
2. nazwę (rodzaj) towaru lub usługi objętych korektą;
przyczynę korekty;
jeżeli korekta wpływa na zmianę podstawy opodatkowania lub kwoty podatku należnego - odpowiednio kwotę korekty podstawy opodatkowania lub kwotę korekty podatku należnego z podziałem na kwoty dotyczące poszczególnych stawek podatku i sprzedaży zwolnionej;
w przypadkach innych niż wskazane w pkt 5 - prawidłową treść korygowanych pozycji.

Natomiast w myśl ust. 3 ww. artykułu, w przypadku gdy podatnik udziela opustu lub obniżki ceny w odniesieniu do wszystkich dostaw towarów lub usług dokonanych lub świadczonych na rzecz jednego odbiorcy w danym okresie, faktura korygująca, o której mowa w ust. 2:

powinna zawierać dodatkowo wskazanie okresu, do którego odnosi się udzielany opust lub obniżka;
może nie zawierać danych określonych w art. 106e ust. 1 pkt 5 i 6 oraz nazwy (rodzaju) towaru lub usługi objętych korektą.

Stosownie do art. 106l ust. 1 ustawy, w przypadku gdy faktura ulegnie zniszczeniu albo zaginie:

podatnik lub upoważniona przez niego do wystawiania faktur osoba trzecia, wystawia ponownie fakturę:
1. na wniosek nabywcy - zgodnie z danymi zawartymi w fakturze będącej w posiadaniu podatnika,
2. zgodnie z danymi zawartymi w fakturze będącej w posiadaniu nabywcy;
nabywca, o którym mowa w art. 106d ust. 1 lub art. 106k ust. 1, wystawia ponownie fakturę:
1. na wniosek podatnika - zgodnie z danymi zawartymi w fakturze będącej w posiadaniu nabywcy,
2. zgodnie z danymi zawartymi w fakturze będącej w posiadaniu podatnika;
podmiot, o którym mowa w art. 106c, wystawia ponownie fakturę:
1. na wniosek nabywcy lub dłużnika - zgodnie z danymi zawartymi w fakturze będącej w posiadaniu tego podmiotu,
2. zgodnie z danymi zawartymi w fakturze będącej w posiadaniu nabywcy lub dłużnika.

W myśl ust. 2 ww. artykułu ustawy, faktura wystawiona ponownie powinna zawierać wyraz „DUPLIKAT” oraz datę jej wystawienia.

Faktury korygujące są specyficznym rodzajem faktur. Celem ich wystawienia jest doprowadzenie faktury pierwotnej do stanu odpowiadającego rzeczywistości. Powyższy przepis umożliwia wystawienie faktury korygującej w przypadku wszystkich dostaw towarów lub usług dokonanych lub świadczonych na rzecz jednego odbiorcy w danym okresie. Przepis ten określa dane jakie powinna zawierać faktura. Należy zauważyć, iż regulacja zawarta w art. 106j ustawy, przewiduje możliwość wystawienia faktury korygującej, wskazując jednocześnie minimalny zakres danych jakie taka faktura powinna zawierać. A zatem, podatnicy mogą wystawić fakturę korygującą do wszystkich faktur wystawionych na rzecz jednego odbiorcy (kontrahenta) w danym okresie rozliczeniowym.

Natomiast samofakturowanie może zostać zastosowane pod warunkiem istnienia wcześniej zawartej (a zatem zawartej przed wystawieniem pierwszej faktury przez nabywcę w imieniu i na rzecz podatnika dokonującego sprzedaży) umowy. Ustawodawca nie określa żadnych – poza jednym – elementów, które umowa ta powinna zawierać. Tym jedynym określonym przez ustawodawcę elementem, który powinien zostać ujęty w przedmiotowej umowie jest określenie procedury zatwierdzania poszczególnych faktur przez podatnika dokonującego dostawy towarów lub świadczącego usługi, w imieniu i na rzecz którego faktury są wystawiane.

Przepisy ustawy wymagają istnienia procedury zatwierdzania poszczególnych faktur przez podatnika dokonującego dostawy towarów lub świadczącego usługi, nie wskazują natomiast, jak procedura ta ma być określona. Jednakże, w najlepszym interesie podatnika dokonującego dostawy towarów (świadczącego usługę) jest to, aby procedura ta była właściwie określona i przestrzegana, albowiem wystawienie faktury przez nabywcę towaru lub usługi oznacza określenie kwoty podatku należnego po stronie podatnika, który dokonał dostawy towarów lub wykonał usługę.

Dodatkowo przy wystawianiu faktur VAT korygujących do wszystkich dostaw towarów lub usług dokonywanych lub świadczonych na rzecz jednego odbiorcy w danym okresie, faktura korygująca oprócz danych wynikających z przepisu art. 106j ust. 2 ustawy, powinna zwierać dodatkowo wskazanie okresu, do którego odnosi się udzielony opust lub obniżka i może nie zawierać numeru, za pomocą którego nabywca towarów lub usług jest zidentyfikowany dla podatku lub podatku od wartości dodanej, pod którym otrzymał on towary lub usługi, daty dokonania lub zakończenia dostawy towarów lub wykonania usługi lub datę otrzymania zapłaty, o ile taka data jest określona i różni się od daty wystawienia faktury oraz nazwy (rodzaju) towaru lub usługi objętych korektą.

Z opisu sprawy wynika, że Spółka jest zarejestrowana, jako podatnik VAT czynny w Polsce. W ramach prowadzonej działalności Spółka nabywa towary (lub usługi) od dostawców mających siedzibę na terytorium Polski. Towary nabyte od Dostawców są w dalszej kolejności sprzedawane ostatecznym klientom w drogeriach R. W celu uproszczenia i przyśpieszenia procesu wystawiania i dostarczania dokumentów niezbędnych do prawidłowego rozliczenia stron z podatku od towarów i usług. Spółka zamierza wdrożyć procedurę, która pozwoli jej na samodzielne wystawianie faktur korygujących w imieniu Dostawców.

W przypadku obowiązku skorygowania takiej faktury, faktura korygująca będzie wystawiana zawsze przez Spółkę przy zastosowaniu mechanizmu samofakturowania. Przedmiotowe rozwiązanie wynika z charakteru współpracy pomiędzy Spółką a Dostawcami, w której to Spółka pierwsza posiada pełną informację na temat konieczności wystawienia faktury korygującej oraz wysokości korekty. Na gruncie umowy o samofakturowaniu, przyjęte i niekwestionowane jest, że strona upoważniona do wystawiania faktur w imieniu i na rzecz sprzedawcy może również wystawiać duplikaty faktur, jak również faktury korygujące (w tym zbiorcze).

Faktury korygujące wystawiane będą przede wszystkim w formie dokumentu papierowego. Wysyłka takich dokumentów będzie następowała w formie listu poleconego za potwierdzeniem odbioru.

Spółka pragnie nadmienić, że korekta podatku naliczonego, w stosunku do kwoty tego podatku określonej w wystawionej przez Kontrahenta Spółki fakturze z wykazanym podatkiem, zostanie dokonana w okresie rozliczeniowym, w którym Spółka wejdzie w posiadanie zatwierdzenia danej faktury korygującej wystawionego, zgodnie z procedurą określoną w Umowie, uzyskanego przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy, zgodnie z art. 29a ust. 13 ustawy o VAT. W przyszłości forma takiego potwierdzenia może być uzależniona od uzgodnień z poszczególnymi kontrahentami (np. potwierdzenia zbiorcze w formie korespondencji e-mail, wykorzystanie przeznaczonej do tego aplikacji dostępnej w systemie ERP, tradycyjne potwierdzenie pocztą poleconą za potwierdzeniem odbioru), niemniej obecnie stosowana będzie jedynie tradycyjna metoda listu poleconego za potwierdzeniem odbioru. W przyszłości Spółka rozważa wprowadzenie elektronicznego obiegu faktur za pomocą elektronicznej wymiany danych (EDI). Sposób przechowywania faktur, o których mowa w przedmiotowym wniosku, będzie zapewniał łatwe ich odszukanie oraz autentyczność pochodzenia, integralność treści i czytelność tych faktur od momentu ich wystawienia lub otrzymania aż do czasu upływu przedawnienia zobowiązania podatkowego. Wnioskodawca zapewni na żądanie odpowiednich organów, zgodnie z odrębnymi przepisami, bezzwłoczny pobór przedmiotowych faktur i przetwarzanie danych w nich zawartych.

Nabywane towary i usługi, objęte przedmiotowym wnioskiem, będą służyły Wnioskodawcy wyłącznie do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług.

Analiza wyżej powołanych przepisów wskazuje, że nie ma przeszkód by Spółka stosowała wobec swoich dostawców procedurę samofakturowania, wyłącznie w odniesieniu do faktur korygujących, a faktury pierwotne były w dalszym ciągu wystawiane przez Dostawcę.

Uwzględniając powyższe stwierdzić należy, że zawarta przez Wnioskodawcę umowa, w której określono wyżej wskazaną procedurę zatwierdzenia faktur przesądza o spełnieniu przesłanek zawartych w art. 106d ust. 1 ustawy, skutkiem czego tak wystawione faktury korygujące, zbiorcze faktury korygujące, duplikaty tych faktur będą stanowiły pełnoprawny dokument, sama zaś Spółka będzie uprawniona do wystawiania takich faktur.

Wskazać należy, że zgodnie z art. 106d ust. 1 ustawy, ważne jest aby strony transakcji potrafiły udowodnić, że umowa została zawarta i że sprzedawca zatwierdza poszczególne faktury według określonej przez strony zasady. Istotne jest także określenie właściwej procedury akceptacji faktur przez sprzedawcę. W sytuacji bowiem, gdy nabywca nie przedstawi faktury do akceptacji sprzedawcy, to i tak dostawca nie będzie zwolniony z obowiązku odprowadzenia podatku należnego z tytułu dokonanej dostawy.

Mając na uwadze przedstawiony opis sprawy oraz powołane przepisy prawa należy stwierdzić, na podstawie art. 106d ustawy o VAT, Wnioskodawca będzie uprawniony do wystawiania w trybie samofakturowania na rzecz swoich Dostawców faktur korygujących lub zbiorczych faktur korygujących oraz duplikatów faktur korygujących w stosunku do faktur pierwotnych, wystawionych przez Dostawców.

Tym samym, stanowisko Wnioskodawcy w powyższym zakresie należało uznać za prawidłowe.

W myśl art. 29a ust. 1 ustawy, podstawą opodatkowania, z zastrzeżeniem ust. 2-5, art. 30a-30c, art. 32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5, jest wszystko, co stanowi zapłatę, którą dokonujący dostawy towarów lub usługodawca otrzymał lub ma otrzymać z tytułu sprzedaży od nabywcy, usługobiorcy lub osoby trzeciej, włącznie z otrzymanymi dotacjami, subwencjami i innymi dopłatami o podobnym charakterze mającymi bezpośredni wpływ na cenę towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika.

W myśl art. 29a ust. 10 ustawy, podstawę opodatkowania, z zastrzeżeniem ust. 13, obniża się o:

kwoty udzielonych po dokonaniu sprzedaży opustów i obniżek cen;
wartość zwróconych towarów i opakowań, z zastrzeżeniem ust. 11 i 12;
zwróconą nabywcy całość lub część zapłaty otrzymaną przed dokonaniem sprzedaży, jeżeli do niej nie doszło;
wartość zwróconych kwot dotacji, subwencji i innych dopłat o podobnym charakterze, o których mowa w ust. 1.

W przypadkach, o których mowa w ust. 10 pkt 1-3, obniżenia podstawy opodatkowania, w stosunku do podstawy określonej w wystawionej fakturze z wykazanym podatkiem, dokonuje się pod warunkiem posiadania przez podatnika, uzyskanego przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy, w którym nabywca towaru lub usługobiorca otrzymał fakturę korygującą, potwierdzenia otrzymania faktury korygującej przez nabywcę towaru lub usługobiorcę, dla którego wystawiono fakturę. Uzyskanie potwierdzenia otrzymania przez nabywcę towaru lub usługobiorcę faktury korygującej po terminie złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy uprawnia podatnika do uwzględnienia faktury korygującej za okres rozliczeniowy, w którym potwierdzenie to uzyskano (art. 29a ust. 13 ustawy).

Przepis ust. 13 stosuje się odpowiednio w przypadku stwierdzenia pomyłki w kwocie podatku na fakturze i wystawienia faktury korygującej do faktury, w której wykazano kwotę podatku wyższą niż należna (art. 29a ust. 14 ustawy).

Jak wynika z art. 29a ust. 15 pkt 4 ustawy, warunku posiadania przez podatnika potwierdzenia otrzymania faktury korygującej przez nabywcę towaru lub usługobiorcę nie stosuje się w przypadku gdy podatnik nie uzyskał potwierdzenia mimo udokumentowanej próby doręczenia faktury korygującej i z posiadanej dokumentacji wynika, że nabywca towaru lub usługobiorca wie, że transakcja została zrealizowana zgodnie z warunkami określonymi w fakturze korygującej.

Zgodnie z art. 29a ust. 16 ustawy, w przypadku, o którym mowa w ust. 15 pkt 4, obniżenie podstawy opodatkowania następuje nie wcześniej niż w deklaracji podatkowej składanej za okres rozliczeniowy, w którym zostały łącznie spełnione przesłanki określone w ust. 15 pkt 4.

Natomiast przepisy dotyczące samofakturowania zostały obecnie – jak wskazano wcześniej – określone w art. 106d ust. 1 ustawy.

W zakresie otrzymania faktur korygujących zmniejszających podatek wskazać należy, że potwierdzenie odbioru faktury korygującej pełni istotną rolę w systemie podatku od towarów i usług opartym na metodzie fakturowej, gdyż zapobiega nieuzasadnionym i samowolnym obniżkom podstawy opodatkowania u dostawcy. Ponadto faktury korygujące są specyficznym rodzajem faktur, bowiem celem wystawienia faktury korygującej jest doprowadzenie faktury pierwotnej do stanu odpowiadającego rzeczywistości. Uregulowanie zawarte w art. 29a ust. 13 ustawy ma na celu uniknięcie sytuacji, w której zmniejszenie podstawy opodatkowania i tym samym kwoty podatku należnego u sprzedawcy nie znajduje odzwierciedlenia w zmniejszeniu kwoty podatku naliczonego u nabywcy towarów i usług. Podatek należny u sprzedawcy jest bowiem podatkiem naliczonym u nabywcy towarów i usług. Z powyższego wynika, że skoro będący podstawą opodatkowania obrót ulega zmniejszeniu, to czynność taka dokonywana przez sprzedawcę towarów i usług powoduje konieczność zmniejszenia kwoty podatku naliczonego u nabywcy. W przeciwnym razie dochodziłoby do obniżenia kwoty lub zwrotu podatku, który w rzeczywistości nie został zapłacony. Oznacza to, że faktura korygująca musi dotrzeć do nabywcy, nabywca musi potwierdzić ten fakt, by wystawca miał możliwość obniżenia podatku należnego w związku z wystawieniem tej faktury.

Analiza ww. przepisów prowadzi do wniosku, że występują dwie przesłanki do uznania prawa do obniżenia podstawy opodatkowania w przypadku korekty faktury (zmniejszającej): korekta ta musi dotrzeć do nabywcy, a następnie informacja o tym – do sprzedawcy.

W zaistniałej sytuacji są one spełnione.

Należy bowiem zauważyć, że korekta faktury zmniejszająca podatek jest wystawiana przez Spółkę będącą Nabywcą. Zatem jest on w posiadaniu tej faktury zaraz po jej wystawieniu i akceptuje tym samym jej treść. Natomiast akceptacja przez Dostawcę następuje na zasadach określonych w opisie sprawy.

Spółce będzie przysługiwało prawo do odliczenia podatku VAT z faktur wystawionych przez Spółkę w imieniu i na rzecz dostawcy, zgodnie z umową, pod warunkiem nie wystąpienia przesłanek określonych w art. 88 ust. 3a ustawy.

Z przytoczonego wyżej przepisu art. 86 ust. 19a ustawy o VAT wynika, że w przypadku gdy nabywca towaru lub usługi otrzyma fakturę korygującą, o której mowa w art. 29a ust. 13 i 14, jest on zobowiązany do zmniejszenia kwoty podatku naliczonego w rozliczeniu za okres, w którym tę fakturę korygującą otrzyma. Powyższe unormowanie przewiduje również, że w przypadku, gdy podatnik nie odliczył podatku naliczonego określonego w fakturze, której korekta dotyczy, a ma do tego prawo, zmniejszenie kwoty podatku naliczonego uwzględnia się w rozliczeniu za okres, w którym podatnik dokonuje tego obniżenia.

Mając na uwadze przedstawiony opis sprawy oraz powołane przepisy prawa stwierdzić należy, że w przypadku gdy Wnioskodawca odliczy podatek naliczony z faktury pierwotnej, to będzie zobowiązany do zmniejszenia podatku naliczonego w rozliczeniu za okres w którym wystawi fakturę korygującą. Natomiast, w sytuacji gdy Wnioskodawca nie obniży kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego określonego w fakturze wystawionej przez Dostawcę, to obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego Wnioskodawca będzie mógł dokonać w rozliczeniu za okres, w którym wystawi fakturę korygującą.

Tym samym, stanowisko Wnioskodawcy w powyższym zakresie należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Tut. Organ informuje, iż wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego. Inne kwestie przedstawione w opisie sprawy, które nie zostały objęte pytaniem - nie mogą być zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej - rozpatrzone.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin