Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach
IBPB-1-1/4511-382/15/BK
z 21 września 2015 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2015 r., poz. 613 ze zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. Nr 112, poz. 770 ze zm.), w zw. z § 9 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. z 2015 r., poz. 643), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawczyni przedstawione we wniosku z 26 czerwca 2015 r. (data wpływu do tut. Biura 30 czerwca 2015 r.), uzupełnionym 7 września 2015 r., o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych, w zakresie skutków podatkowych zbycia wskazanej we wniosku nieruchomości – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 30 czerwca 2015 r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego, w indywidualnej sprawie, dotyczącej m.in. podatku dochodowego od osób fizycznych, w zakresie skutków podatkowych zbycia wskazanej we wniosku nieruchomości. Wniosek powyższy nie spełniał wymogów formalnych, dlatego też pismem 26 sierpnia 2015 r. Znak: IBPB-1-1/4511-382/15/BK wezwano do jego uzupełnienia, co też nastąpiło 7 września 2015 r.

We wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

W 1995 r. Wnioskodawczyni otrzymała w darowiźnie od rodziców działkę o powierzchni 57 arów wraz z zabudowaniami, tj. budynkiem mieszkalnym i budynkami gospodarczymi. W 2008 r. wystąpiła o warunki zabudowy pod budowę własnego domu i w 2009 r. wybudowała na działce dom, w którym zamieszkała. Następnie w roku 2011 r. Wnioskodawczyni wystąpiła o warunki zabudowy pod budowę domu przeznaczonego dla siostry. Następnie dokonała geodezyjnego podziału działek na mniejsze oddzielające budynki gospodarcze. W 2012 r. została wydzielona droga dojazdowa do działek oraz na kolejnej działce zaczęła budować dom, który miała otrzymać w darowiźnie siostra Wnioskodawczyni. Po podziale działek, w 2013 r. Wnioskodawczyni dokonała sprzedaży jednej z działek wraz z budynkiem gospodarczym.

Z uwagi na to, ze siostra wyszła za mąż, nie była zainteresowana zamieszkaniem w wybudowanym dla niej domu. Z tego powodu Wnioskodawczyni zamierza dokonać sprzedaży działki wraz z wybudowanym domem w stanie surowym.

W uzupełnieniu wniosku, ujętym w piśmie z 1 września 2015 r., wskazano m.in., że:

• Wnioskodawczyni nie prowadzi, ani nigdy nie prowadziła działalności gospodarczej (ani osobiście, ani jako wspólnik spółki osobowej),
• wskazana we wniosku nieruchomość była osobistą własnością Wnioskodawczyni niezwiązaną z celem gospodarczym, czy zarobkowym. Nieruchomość służyła celom mieszkalnym,
• Wnioskodawczyni podzieliła działkę na mniejsze z myślą o tym, aby w przyszłości dokonać darowizny swojej rodzinie. Rodzice przekazali Wnioskodawczyni całość nieruchomości, tj. działkę z zabudowaniami, ale z zastrzeżeniem, że w przyszłości Wnioskodawczyni ma ją podzielić i przekazać rodzeństwu lub bratankom/siostrzeńcom, jeżeli będą zainteresowani otrzymaniem nieruchomości,
• wskazaną we wniosku nieruchomość podzielono na siedem mniejszych działek, a na czterech z nich znajduje się wyodrębniona geodezyjnie droga dojazdowa. Wnioskodawczyni ma troje rodzeństwa oraz bratanka i dwie siostrzenice,
• Wnioskodawczyni zamierza sprzedać jedną zabudowaną nieruchomość, której dotyczy wniosek, a która miała należeć do jej siostry,
• w przeszłości, tj. w 2010 r. Wnioskodawczyni dokonała dwóch transakcji podczas których sprzedała dwie działki niezabudowane i nieuzbrojone. Cały zysk ze sprzedaży działek Wnioskodawczyni przeznaczyła na dokończenie budowy i odbiór domu, w którym obecnie mieszka. Następnie w 2013 r. sprzedała działkę z budynkiem gospodarczym, o którym mowa we wniosku,
• Wnioskodawczyni nie dokonywała ulepszeń na działkach, które sprzedawała wcześniej, ani na tych które zamierza sprzedać obecnie. Jedynym działaniem był geodezyjny podział działek. Na działce, którą zamierza sprzedać posadowiła dom, w którym miała zamieszkać siostra, do czego jednak nie doszło z uwagi na to, że siostra nie chce mieszkać w tym domu.
  
  

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

1. Czy działania podejmowane przez Wnioskodawczynię należy uznać za działania mające charakter zorganizowany i ciągły, tj. przejawiające cechy działalności gospodarczej?
2. Czy przychód uzyskany ze sprzedaży działki z domem należy zaliczyć do przychodu opodatkowanego?
3. Czy podatnik będzie zwolniony z podatku dochodowego na podstawie art, 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych?
   
   

Zdaniem Wnioskodawczyni, podejmowane przez nią działania nie mają cech działalności gospodarczej, ponieważ nie były wykonywane w sposób zorganizowany, ciągły i nie miały na celu uzyskania zysku. Jednocześnie przychód, który Wnioskodawczyni uzyska ze sprzedaży działki nie będzie opodatkowany z uwagi na możliwość skorzystania z ulgi, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, tj. z uwagi na posiadanie własności działki powyżej pięciu lat.

Uzasadniając powyższe stanowisko, Wnioskodawczyni wskazała, że działki otrzymała w darowiźnie. Przez wiele lat nie prowadziła na działkach żadnych prac. Pierwsze prace, jakie podjęła związane były z budową własnego domu pod zamieszkanie. Następnie, z uwagi na to, że nie potrzebowała tak dużej działki, sprzedała budynek gospodarczy. Ponieważ kupiec zainteresowany był zakupem mniejszej działki, a także z uwagi na istnienie innych zabudowań, Wnioskodawczyni zmuszona była do geodezyjnego podziału działek. Następnie, również w celach rodzinnych, a nie gospodarczych zaczęła budować kolejny dom. Z uwagi na ślub siostry i brak zainteresowania z jej strony otrzymaniem darowizny, Wnioskodawczyni zamierza sprzedać budowany dla siostry dom. Jak wskazuje, wszelkie podejmowane przez nią działania skierowane były na inne cele niż zarobkowe, stąd, jej zdaniem, nie można mówić o działaniach ciągłych, zorganizowanych i zyskownych – co, jak twierdzi, jest podstawą uznania działania podatnika za działalność gospodarczą. Sprzedaż działki jest sprzedażą nieruchomości z majątku prywatnego osoby fizycznej, nieprowadzącej działalności gospodarczej. Ponadto, działki nie były nabyte w celu ich odsprzedaży. Jak wskazuje Wnioskodawczyni, podjętym przez nią działaniom nie można zatem przypisać cech zawodowego i zarobkowego charakteru działalności.

Powołując się na interpretacje indywidualną Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi z 14 stycznia 2015 r., Znak: IPTPB2/415-589/14-2/JR, Wnioskodawczyni wskazała, że sprzedaż, nawet wielokrotna, przedmiotów z majątku prywatnego osoby fizycznej, które nie są związane z działalnością gospodarczą oraz nie były nabyte w celu ich odsprzedaży, nie stanowi działalności gospodarczej w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Wnioskodawczyni stwierdza, że jest właścicielem działek od roku 1995, tj. 20 lat. Geodezyjny podział działek nie zmienił struktur właścicielskich, a jedynie numery działek i ich powierzchnię. Jak wskazuje, zgodnie z utrwalonym orzecznictwem, jak i stanowiskami przedstawionymi w interpretacjach indywidualnych, pięcioletni termin należy liczyć od dnia nabycia działek, a nie od dnia nadania im innych numerów ewidencyjnych, czy zmiany powierzchni, na co jej zdaniem, wskazuje ww. interpretacja indywidualna oraz na co wskazują poglądy doktryny.

Biorąc pod uwagę to, że sprzedaż działki wraz z zabudowaniami nie nastąpi w wyniku działalności gospodarczej i będzie miała miejsce w okresie powyżej pięciu lat od daty nabycia działek, jej zdaniem, przychód uzyskany ze sprzedaży nie będzie podlegał opodatkowaniu podatkiem dochodowym.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz.U. z 2012 r. poz. 361 ze zm.), źródłem przychodów jest odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:

1. nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,
2. spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,
3. prawa wieczystego użytkowania gruntów,
4. innych rzeczy

-jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a)-c) - przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, a innych rzeczy – przed upływem pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie.

W myśl art. 10 ust. 2 pkt 3 ww. ustawy, przepisów ust. 1 pkt 8 nie stosuje się do odpłatnego zbycia składników majątku, o których mowa w art. 14 ust. 2 pkt 1, z zastrzeżeniem ust. 3, nawet jeżeli przed zbyciem zostały wycofane z działalności gospodarczej, a między pierwszym dniem miesiąca następującego po miesiącu, w którym składniki majątku zostały wycofane z działalności i dniem ich odpłatnego zbycia, nie upłynęło 6 lat.

Jednak w myśl art. 10 ust. 3 ww. aktu prawnego, przepisy ust. 1 pkt 8 mają zastosowanie do odpłatnego zbycia wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą oraz przy prowadzeniu działów specjalnych produkcji rolnej: budynku mieszkalnego, jego części lub udziału w takim budynku, lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość lub udziału w takim lokalu, gruntu lub udziału w gruncie albo prawa użytkowania wieczystego gruntu lub udziału w takim prawie, związanych z tym budynkiem lub lokalem, spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub udziału w takim prawie oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub udziału w takim prawie.

Z powyższego wynika zatem, że aby przychód uzyskany ze sprzedaży nieruchomości mógł zostać zaliczony do źródła przychodów, określonego wyżej wskazanym przepisem art. 10 ust. 1 pkt 8 cyt. ustawy, spełnione winny zostać co najmniej dwie podstawowe przesłanki:

• nieruchomość nie może być przedmiotem odpłatnego zbycia w wykonywaniu działalności gospodarczej,
• nieruchomość nie może być nieruchomością niemieszkalną wykorzystywaną w tej działalności.
  
  

Odrębnym źródłem przychodów jest, wskazana w art. 10 ust. 1 pkt 3 ww. ustawy, pozarolnicza działalność gospodarcza.

W myśl art. 5a pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ilekroć w ustawie jest mowa o działalności gospodarczej albo pozarolniczej działalności gospodarczej, oznacza to działalność zarobkową:

1. wytwórczą, budowlaną, handlową, usługową,
2. polegającą na poszukiwaniu, rozpoznawaniu i wydobywaniu kopalin ze złóż,
3. polegającą na wykorzystywaniu rzeczy oraz wartości niematerialnych i prawnych

-prowadzoną we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4 - 9.

Tak więc działalność gospodarcza to taka działalność, która:

• jest działalnością zarobkową,
• musi być działalnością wytwórczą, budowlaną, handlową, usługową, działalnością polegającą na poszukiwaniu, rozpoznawaniu i wydobywaniu kopalin ze złóż lub działalnością polegającą na wykorzystywaniu rzeczy oraz wartości niematerialnych i prawnych;
• musi być działalnością prowadzoną we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły;
• działalność ta nie może polegać na wykonywaniu czynności, o których mowa jest w art. 5b ust. 1 ww. ustawy;
• przychody z niej uzyskane nie mogą być zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2, 4-9 tej ustawy.
  
  

Działalność jest wtedy zarobkowa, gdy jest zdolna do potencjalnego generowania zysku, a jej przeznaczeniem jest zapewnienie określonego dochodu. Działalność musi być tak prowadzona i ukierunkowana, aby była w stanie zyski faktycznie osiągnąć. Jednakże brak zysku z podjętych działań noszących znamiona działalności gospodarczej nie oznacza, że działalność taka nie była faktycznie prowadzona. Prowadzenie bowiem działalności gospodarczej zawsze wiąże się z ryzykiem nieosiągnięcia dochodów. Zarobkowego charakteru nie mają działania, których wyłącznym celem jest zaspokojenie własnych potrzeb osoby podejmującej określone czynności.

Przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wymagają również, aby czynności wykonywane były w sposób zorganizowany i ciągły, przy czym możliwe jest osiąganie dochodów z tego rodzaju działalności bez spełnienia niektórych formalnych elementów organizacji (np. rejestracji urzędowej), gdyż prowadzenie działalności gospodarczej jest kategorią obiektywną, niezależnie od tego, jak działalność tę ocenia sam prowadzący ją podmiot i jak ją nazywa oraz czy dopełnia ciążących na nim obowiązków z działalnością tą związanych.

Za takim rozumieniem pojęcia „zorganizowany” przemawia również definicja słownikowa. Zgodnie z Nowym Słownikiem Poprawnej Polszczyzny Wydawnictwo Naukowe PWN pod redakcją Andrzeja Markowskiego Warszawa 2000, organizować to przygotowywać, zakładać jakieś przedsięwzięcie, bądź w znaczeniu drugim nadawać czemuś reguły, wprowadzać porządek (por. wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Opolu z dnia 7 maja 2008r. I SA/Op 18/08). Co do kryterium ciągłości w wykonywaniu działalności gospodarczej, to jego wprowadzenie przez ustawodawcę miało na celu wyeliminowanie z pojęcia działalności gospodarczej przedsięwzięć o charakterze incydentalnym i sporadycznym. Ciągłość w wykonywaniu działalności gospodarczej oznacza względnie stały zamiar jej wykonywania. Nie wyklucza on jednak możliwości prowadzenia działalności gospodarczej tylko sezonowo lub do czasu osiągnięcia postawionego przez dany podmiot celu i to bez względu na okres, w którym cel ten miałby być realizowany. Do zachowania ciągłości wystarczające jest, aby z całokształtu okoliczności sprawy wynikał zamiar powtarzania określonego zespołu konkretnych działań w celu osiągnięcia efektu w postaci zarobku. Przez powtarzalność rozumie się natomiast cały szereg wielokrotnie powtarzanych czynności podejmowanych w konkretnym celu. Taki zespół wielokrotnie powtarzanych czynności (nie zaś czynności sporadyczne, oderwane od siebie, nie powiązane ze sobą) w dziedzinie wytwórczej, usługowej lub handlowej podejmowanych gospodarczej.

Zatem każde działanie spełniające wskazane wyżej przesłanki, stanowi w rozumieniu przepisów ww. ustawy pozarolniczą działalność gospodarczą, niezależnie od tego czy podatnik dokonał jej rejestracji, czy nie, bowiem, jak już wskazano, ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie uzależnia uznania danego działania za pozarolniczą działalność gospodarczą od faktu zarejestrowania (zgłoszenia do właściwego rejestru) tej działalności. Jeżeli bowiem rozmiar, powtarzalność, zarobkowy charakter oraz sposób zorganizowania wskazują na znamiona prowadzenia działalności gospodarczej, to w takim przypadku sprzedaż nieruchomości spełnia przesłanki do uznania jej za dokonywaną w ramach działalności gospodarczej, w rozumieniu art. 5a pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a przychód uzyskany z tej sprzedaży winien zostać rozliczony na zasadach właściwych dla tego źródła przychodu. Jedynie brak jakiegokolwiek związku określonego składnika majątku z prowadzoną działalnością gospodarczą jak i nie spełnienie wynikających z art. 5a pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych przesłanek prowadzenia działalności gospodarczej, może skutkować opodatkowaniem przechodów ze sprzedaży nieruchomości w ramach odrębnego, określonego w art. 10 ust. 1 pkt 8 tej ustawy, źródła przychodów.

W myśl art. 14 ust. 1 ww. ustawy, za przychód z działalności, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3, uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont.

Art. 14 ust. 2 pkt 1 ww. ustawy stanowi natomiast, że przychodem z działalności gospodarczej są również przychody z odpłatnego zbycia składników majątku będących:

1. środkami trwałymi albo wartościami niematerialnymi i prawnymi, podlegającymi ujęciu w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych,
2. składnikami majątku, o których mowa w art. 22d ust. 1, z wyłączeniem składników, których wartość początkowa ustalona zgodnie z art. 22g nie przekracza 1500 zł,
3. składnikami majątku, które ze względu na przewidywany okres używania równy lub krótszy niż rok nie zostały zaliczone do środków trwałych albo wartości niematerialnych i prawnych,
4. składnikami majątku stanowiącymi spółdzielcze prawo do lokalu użytkowego lub udział w takim prawie, które zgodnie z art. 22n ust. 3 nie podlegają ujęciu w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych

-wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą lub przy prowadzeniu działów specjalnych produkcji rolnej, z zastrzeżeniem ust. 2c; przy określaniu wysokości przychodów przepisy ust. 1 i art. 19 stosuje się odpowiednio.

Zgodnie z art. 14 ust. 2c ww. ustawy, do przychodów, o których mowa w ust. 2 pkt 1, nie zalicza się przychodów z odpłatnego zbycia wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą oraz przy prowadzeniu działów specjalnych produkcji rolnej: budynku mieszkalnego, jego części lub udziału w takim budynku, lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość lub udziału w takim lokalu, gruntu lub udziału w gruncie albo prawa użytkowania wieczystego gruntu lub udziału w takim prawie, związanych z tym budynkiem lub lokalem, spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub udziału w takim prawie oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub udziału w takim prawie. Przepis art. 30e stosuje się odpowiednio.

Z treści przytoczonych przepisów wynika, że przychodami z działalności gospodarczej są zatem przychody z odpłatnego zbycia składników majątku wykorzystywanych w działalności gospodarczej, nawet jeśli podmiot gospodarczy, mimo takiego obowiązku nie ujął ich w stosownych ewidencjach (z wyjątkiem nieruchomości mieszkalnych, o których mowa w art. 14 ust. 2c ww. ustawy).

Z przedstawionego we wniosku oraz jego uzupełnieniu opisu zdarzenia przyszłego wynika m.in., że w 1995 r. Wnioskodawczyni otrzymała w darowiźnie od rodziców działkę o powierzchni 57 arów wraz z zabudowaniami, tj. budynkiem mieszkalnym i budynkami gospodarczymi. W 2008 r. wystąpiła o warunki zabudowy pod budowę własnego domu i w 2009 r. wybudowała na działce dom, w którym zamieszkała. Następnie w roku 2011 r. Wnioskodawczyni wystąpiła o warunki zabudowy pod budowę domu przeznaczonego dla siostry. Następnie dokonała geodezyjnego podziału działki na mniejsze, oddzielające budynki gospodarcze. W 2012 r. została wydzielona droga dojazdowa do działek oraz na kolejnej działce Wnioskodawczyni zaczęła budować dom, który miała otrzymać w darowiźnie jej siostra. Po podziale działek, w 2013 r. Wnioskodawczyni dokonała sprzedaży jednej z działek wraz z budynkiem gospodarczym. Z uwagi na to, ze siostra wyszła za mąż, nie była zainteresowana zamieszkaniem w wybudowanym dla niej domu. Z tego powodu Wnioskodawczyni zamierza dokonać sprzedaży działki wraz z wybudowanym domem w stanie surowym. Wnioskodawczyni nie prowadzi, ani nigdy nie prowadziła działalności gospodarczej (ani osobiście, ani jako wspólnik spółki osobowej). Wskazana we wniosku nieruchomość była osobistą własnością Wnioskodawczyni niezwiązaną z celem gospodarczym, czy zarobkowym. Nieruchomość miała służyć celom mieszkalnym. Wnioskodawczyni podzieliła działkę na mniejsze z myślą o tym, aby w przyszłości dokonać darowizny na rzecz swojej rodziny. Rodzice przekazali Wnioskodawczyni całość nieruchomości, tj. działkę z zabudowaniami, ale z zastrzeżeniem, że w przyszłości Wnioskodawczyni ma ją podzielić i przekazać rodzeństwu lub bratankom/siostrzeńcom, jeżeli będą zainteresowani otrzymaniem nieruchomości (Wnioskodawczyni ma troje rodzeństwa, bratanka oraz dwie siostrzenice). Wskazaną we wniosku nieruchomość podzielono na siedem mniejszych działek, a na czterech z nich znajduje się wyodrębniona geodezyjnie droga dojazdowa. Wnioskodawczyni zamierza sprzedać jedną zabudowaną nieruchomość, której dotyczy wniosek, a która miała należeć do jej siostry. W przeszłości, tj. w 2010 r. Wnioskodawczyni dokonała dwóch transakcji, podczas których sprzedała dwie działki niezabudowane i nieuzbrojone. Cały zysk ze sprzedaży działek Wnioskodawczyni przeznaczyła na dokończenie budowy domu, w którym obecnie mieszka. Następnie w 2013 r. sprzedała działkę z budynkiem gospodarczym, o którym mowa we wniosku. Wnioskodawczyni nie dokonywała ulepszeń na działkach, które sprzedawała wcześniej, ani na tych które zamierza sprzedać obecnie. Jedynym działaniem był geodezyjny podział działek. Na działce, którą zamierza sprzedać posadowiła dom, w którym miała zamieszkać siostra, do czego jednak nie doszło.

Mając na względzie powołane wyżej przepisy oraz przestawiony we wniosku oraz jego uzupełnieniu opis zdarzenia przyszłego stwierdzić należy, że skoro:

• Wnioskodawczyni nie prowadzi, ani nigdy nie prowadziła działalności gospodarczej, co oznacza, że wskazana we wniosku nieruchomość nie stanowiła majątku wykorzystywanego w działalności gospodarczej,
• będąca przedmiotem planowanej sprzedaży nieruchomość gruntowa, na której Wnioskodawczyni wybudowała budynek stanowiła uprzednio część nieruchomości nabytej w 1995 r. w drodze darowizny od rodziców,
• Wnioskodawczyni podzieliła ww. nieruchomość na mniejsze działki z myślą o tym, aby w przyszłości dokonać darowizny swojej rodzinie,
• nieruchomości jakie Wnioskodawczyni sprzedała uprzednio związane były z pozyskaniem środków na dokończenie budowy własnego domu,
• poza podziałem geodezyjnym otrzymanej w darowiźnie nieruchomości Wnioskodawczyni nie dokonywała ulepszeń na wyodrębnionych działkach,
• wskazana we wniosku nieruchomość stanowiła osobistą własność Wnioskodawczyni, niezwiązaną z celem gospodarczym, czy zarobkowym,

to brak jest przesłanek, do uznania, że sprzedaż przedmiotowej nieruchomości wraz z domem, nosić będzie znamiona prowadzenia pozarolniczej działalności gospodarczej, co skutkowałoby koniecznością opodatkowania dochodu osiągniętego ze sprzedaży ww. nieruchomości w ramach tego źródła przychodów.

Zatem przychód uzyskany z odpłatnego zbycia wskazanej we wniosku działki wraz z budynkiem w tzw. stanie surowym nie będzie stanowił przychodu z pozarolniczej działalności gospodarczej, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3 ww. ustawy.

Skutki podatkowe sprzedaży nieruchomości, które nie są związane z działalnością gospodarczą reguluje cyt. powyżej art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy. Przepis ten formułuje generalną zasadę, że obowiązek podatkowy w postaci zapłaty podatku dochodowego powstaje w sytuacji sprzedaży nieruchomości dokonanej przed upływem pięciu lat licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie.

Jednocześnie zauważyć należy, że ww. przepis nie przewiduje, zwolnienia podatkowego, czy też ulgi podatkowej, lecz wskazuje jedynie, że sprzedaż m.in. nieruchomości po upływie określonego terminu (5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie) nie generuje przychodu, o którym mowa w tym przepisie.

W związku z powyższym, mając na względzie okres jaki upłynął między nabyciem nieruchomości (tj. 1995 r.), a planowaną sprzedażą wyodrębnionej z niej geodezyjnie działki, a więc następującą po upływie 5-letniego okresu, o którym mowa w ww. przepisie, stwierdzić należy, że przychód ze sprzedaży tej nieruchomości nie będzie podlegał opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Wobec powyższego, przedstawione we wniosku stanowisko Wnioskodawczyni, z ww. zastrzeżeniem uznano za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Jednocześnie zauważyć należy, że wydając niniejszą interpretację indywidualną, Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, oparł się wyłącznie na opisie zdarzenia przyszłego, przedstawionego przez Wnioskodawczynię we wniosku oraz jego uzupełnieniu, wyłącznie w odniesieniu do nieruchomości zabudowanej budynkiem mieszkalnym, która miała być przedmiotem darowizny na rzecz siostry. W tym też kontekście i zakresie, dokonano oceny przedstawionego we wniosku stanowiska Wnioskodawczyni. Pamiętać jednakże należy, że w toku ewentualnego postępowania podatkowego prowadzonego przez uprawniony organ podatkowy, organ ten może zbadać całokształt podejmowanych przez Wnioskodawczynię działań oraz okoliczności planowanej sprzedaży wskazanej we wniosku nieruchomości, w tym w szczególności w zakresie pozwalającym stwierdzić, czy nie noszą one znamion prowadzenia pozarolniczej działalności gospodarczej.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie, ul. Kraszewskiego 4a, 35-016 Rzeszów, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.