Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu
ILPP4/4512-1-168/15-4/HW
z 7 lipca 2015 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613) oraz § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) w zw. z § 9 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r., poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 7 maja 2015 r. (data wpływu 14 maja 2015 r.) uzupełnionym pismem z dnia 15 czerwca 2015 r. (data wpływu 19 czerwca 2015 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zastosowania stawki 0% dla zaliczki otrzymanej z tytułu eksportu towarów – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 14 maja 2015 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zastosowania stawki 0% dla zaliczki otrzymanej z tytułu eksportu towarów. Wniosek uzupełniono pismem z dnia 15 czerwca 2015 r. (data wpływu 19 czerwca 2015 r.) o doprecyzowanie opisu sprawy oraz dopłatę.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny oraz zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca będący czynnym podatnikiem VAT, jest producentem i dostawcą komponentów oraz narzędzi specjalnych do produkcji maszyn elektrycznych, jak również usług inżynieryjnych oraz serwisowych. W toku swojej działalności m.in.:

• konstruuje i wytwarza narzędzia stosowane w przemyśle energetycznym do budowy maszyn elektrycznych dużej mocy,
• wytwarza i produkuje komponenty stosowane w przemyśle energetycznym do budowy maszyn elektrycznych zarówno dużej, jak i małej mocy,
• produkuje konstrukcje spawane i rdzenie maszyn elektrycznych dla przemysłu energetycznego.
  
  

Spółka realizuje oraz w przyszłości będzie nadal realizować dostawy w ramach eksportu towarów, poprzedzone zamówieniami wykonania określonych towarów. Na podstawie uprzednio zawartych umów z danym kontrahentem (oraz towarzyszących im warunków dostawy) Wnioskodawca jest (będzie) zobowiązany do wytworzenia oraz dostarczenia indywidualnie określonego produktu.

Wspomniane umowy są (będą) przewidywały określony czas realizacji projektów, a także obowiązek zapłaty przez kontrahenta odpowiedniej kwoty tytułem zaliczki przed wykonaniem umowy. Zaliczki te są (będą) przeznaczone na nabycie odpowiedniej ilości materiałów niezbędnych do wytworzenia produktu. Będą one również spełniały i spełniają funkcję zabezpieczenia nakładów pracy poniesionych przez Spółkę.

Ze względu na stopień skomplikowania i wysoką specjalizację produkcji przemysłowej realizowanej na podstawie ww. umów przez Wnioskodawcę, proces ten może trwać wiele miesięcy. Nie jest możliwe jego skrócenie, gdyż wynika on z cyklu i warunków produkcji.

W związku z powyższym, okres pomiędzy otrzymaniem zaliczki na poczet dostawy a finalnym wywozem towaru może przekraczać 2 miesiące liczone od końca miesiąca, w którym otrzymano zaliczkę. Okoliczności te będą wynikały z umów oraz towarzyszących im warunków dostawy zawartych z kontrahentem. Do każdego zamówienia danej partii towarów jest i będzie zawierana odrębna umowa, która określać będzie termin realizacji zamówienia.

W opisanym powyżej aktualnym stanie faktycznym oraz zdarzeniu przyszłym Spółka zakłada każdorazowe otrzymanie potwierdzenia wywozu towaru wymagane przepisami ustawy o VAT, na którym będą widnieć daty wyprowadzenia towaru poza terytorium Unii Europejskiej.

W uzupełnieniu wniosku Wnioskodawca wskazał, że w umowach zawartych z danym kontrahentem zawsze określa się (i będzie się określać) termin wywozu towarów.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy w przedstawionym stanie faktycznym oraz zdarzeniu przyszłym Spółka może opodatkować otrzymanie zaliczki stawką 0% VAT w momencie jej otrzymania, na podstawie art. 41 ust. 9b ustawy o VAT, pomimo tego, że pomiędzy końcem miesiąca, w którym otrzymano zaliczkę a wywozem towaru upłynie (upłynął) okres dłuższy niż 2 miesiące?

Zdaniem Wnioskodawcy, w przedstawionym stanie faktycznym oraz zdarzeniu przyszłym, może on opodatkować otrzymanie zaliczki stawką 0% VAT w momencie jej otrzymania – na podstawie art. 41 ust. 9b ustawy o VAT – niezależnie od faktu, że pomiędzy końcem miesiąca, w którym otrzymano zaliczkę a wywozem towaru upłynął (upłynie) okres dłuższy niż 2 miesiące. Wspomniany odstęp czasowy jest bowiem uzasadniony specyfiką realizacji tego rodzaju dostaw potwierdzoną warunkami dostawy, w których określa się termin wywozu towarów.

Zgodnie z art. 19 ust. 8 ustawy o VAT jeżeli przed dokonaniem dostawy towaru lub wykonaniem usługi otrzymano całość lub część zapłaty, w szczególności: przedpłatę, zaliczkę, zadatek, ratę, wkład budowlany lub mieszkaniowy przed ustanowieniem spółdzielczego prawa do lokalu mieszkalnego lub lokalu o innym przeznaczeniu, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą jej otrzymania w odniesieniu do otrzymanej kwoty, z zastrzeżeniem ust. 5 pkt 4.

Powyższe oznacza, że obowiązek podatkowy z tytułu otrzymania przedmiotowej zaliczki tytułem dostawy eksportowej powstaje w momencie jej otrzymania. Ponieważ zaliczka zostanie uiszczona tytułem dostawy towarów wysyłanych z terytorium kraju poza terytorium Unii Europejskiej, należy do niej zastosować przepisy regulujące obowiązek podatkowy przy eksporcie towarów (art. 2 pkt 8 ustawy o VAT). Kwestię stawki podatkowej w eksporcie uregulowano w art. 41 ustawy o VAT. Zgodnie z ust. 9a tego artykułu: „jeżeli podatnik otrzymał całość lub część zapłaty przed dokonaniem dostawy towarów, stawkę podatku 0% w eksporcie towarów stosuje się w odniesieniu do otrzymanej zapłaty, pod warunkiem że wywóz towarów nastąpi w terminie 2 miesięcy, licząc od końca miesiąca, w którym podatnik otrzymał tę zapłatę, oraz podatnik w tym terminie otrzymał dokument, o którym mowa w ust. 6. Przepisy ust. 7, 9 i 11 stosuje się odpowiednio”.

Od powyższej zasady ustawodawca przewidział jednak wyjątek w art. 41 ust. 9b ustawy o VAT, zgodnie z którym: „przepis ust. 9a stosuje się również, jeżeli wywóz towarów nastąpi w terminie późniejszym niż określony w ust. 9a, pod warunkiem że wywóz towarów w tym późniejszym terminie jest uzasadniony specyfiką realizacji tego rodzaju dostaw potwierdzoną warunkami dostawy, w których określono termin wywozu towarów”.

Ostatni z cytowanych przepisów oznacza, że stawkę 0%, można stosować do zaliczek otrzymanych tytułem eksportu towarów również wtedy, gdy wywóz towarów następuje w okresie późniejszym niż 2 miesiące liczone od końca miesiąca, w którym podatnik otrzymał zapłatę – w sytuacji gdy wywóz w tym okresie jest uzasadniony specyfiką realizacji tego rodzaju dostaw potwierdzoną warunkami dostawy, w których określono termin wywozu towarów.

Należy uznać, że przesłanki te zostały w opisanym zdarzeniu spełnione. Jak wykazano, wcześniejsza zapłata wynika z konieczności nabycia przez Wnioskodawcę odpowiedniej ilości materiałów niezbędnych do wykonania produktu. Ze względu na stopień skomplikowania i wysoką specjalizację produkcji przemysłowej realizowanej przez Spółkę, sam proces produkcji zamówionego towaru może zaś trwać wiele miesięcy. W związku z tym wywóz towarów następować będzie w okresie dłuższym niż dwa miesiące od otrzymania zaliczki.

Zdaniem Wnioskodawcy, taki schemat postępowania mieści się w zakresie przesłanki specyfiki rodzaju dostaw uzasadniających ich późniejszą realizację. Ponadto, jak wskazano, termin wywozu towaru został (zostanie) określony w umowie oraz towarzyszących jej warunkach dostawy.

Powyższe oznacza, że w przedstawionym stanie faktycznym oraz zdarzeniu zostały zrealizowane przesłanki określone w art. 41 ust. 9b ustawy o VAT, w związku z czym otrzymanie zaliczki tytułem eksportu produktu będzie opodatkowane wg stawki 0%.

Końcowo Spółka wskazuje, że wyrażone przez nią stanowisko znajduje odzwierciedlenie w opublikowanych interpretacjach indywidualnych Ministra Finansów, m.in. w:

• interpretacji indywidualnej Ministra Finansów – Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 9 lipca 2014 r. (sygn. ILPP4/443-167/14-4/BA);
• interpretacji indywidualnej Ministra Finansów – Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z dnia 8 sierpnia 2014 r. (sygn. IBPP4/443-352/14/LG);
• interpretacji indywidualnej Ministra Finansów – Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z dnia 28 marca 2014 r. (sygn. IBPP4/443-665/13/EK);
• interpretacji indywidualnej Ministra Finansów – Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy z dnia 4 listopada 2013 r. (sygn. ITPP3/443-391/13/AT).
  
  

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054, z późn. zm.) – zwanej dalej ustawą – opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają:

1. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;
2. eksport towarów;
3. import towarów na terytorium kraju;
4. wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;
5. wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.
   
   

W myśl art. 2 pkt 6 ustawy – przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…) – art. 7 ust. 1 ustawy.

Art. 2 pkt 8 ustawy stanowi, że przez eksport towarów rozumie się dostawę towarów wysyłanych lub transportowanych z terytorium kraju poza terytorium Unii Europejskiej przez:

1. dostawcę lub na jego rzecz, lub
2. nabywcę mającego siedzibę poza terytorium kraju lub na jego rzecz, z wyłączeniem towarów wywożonych przez samego nabywcę do celów wyposażenia lub zaopatrzenia statków rekreacyjnych oraz turystycznych statków powietrznych lub innych środków transportu służących do celów prywatnych

– jeżeli wywóz towarów poza terytorium Unii Europejskiej jest potwierdzony przez urząd celny określony w przepisach celnych.

Ustawodawca definiując pojęcie eksportu towarów, dokonał rozróżnienia sytuacji, gdy będący przedmiotem wywozu towar jest wywożony przez dostawcę lub na jego rzecz oraz gdy jest dokonywany przez nabywcę mającego siedzibę poza terytorium kraju lub na jego rzecz. Sytuacja, kiedy eksporter lub podmiot przez niego upoważniony sam dokonuje wywozu towarów poza terytorium Unii Europejskiej – stanowi tzw. eksport bezpośredni. Eksport pośredni natomiast ma miejsce wówczas, gdy wywóz towarów poza terytorium Unii Europejskiej, w wykonaniu dostawy towarów, jest dokonywany przez nabywcę mającego siedzibę poza terytorium Polski lub na jego rzecz.

Aby uznać daną czynność za eksport towarów muszą wystąpić łącznie następujące przesłanki:

• ma miejsce dostawa towarów wysyłanych lub transportowanych z terytorium kraju poza terytorium Unii Europejskiej przez dostawcę lub na jego rzecz (eksport bezpośredni) lub przez nabywcę mającego siedzibę poza terytorium kraju, lub na jego rzecz (eksport pośredni),
• wywóz towarów musi być potwierdzony przez urząd celny określony w przepisach celnych.
  
  

Stosownie do art. 19a ust. 1 ustawy – obowiązek podatkowy powstaje z chwilą dokonania dostawy towarów lub wykonania usługi, z zastrzeżeniem ust. 5 i 7-11, art. 14 ust. 6, art. 20 i art. 21 ust. 1.

Jeżeli przed dokonaniem dostawy towaru lub wykonaniem usługi otrzymano całość lub część zapłaty, w szczególności: przedpłatę, zaliczkę, zadatek, ratę, wkład budowlany lub mieszkaniowy przed ustanowieniem spółdzielczego prawa do lokalu mieszkalnego lub lokalu o innym przeznaczeniu, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą jej otrzymania w odniesieniu do otrzymanej kwoty, z zastrzeżeniem ust. 5 pkt 4 (art. 19a ust. 8 ustawy).

Na podstawie art. 41 ust. 1 ustawy – stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Jednak zgodnie z art. 146a pkt 1 ustawy – w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2016 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Zarówno w treści ustawy, jak i przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewiduje dla niektórych czynności obniżone stawki podatku.

W myśl art. 41 ust. 4 ustawy – w eksporcie towarów, o którym mowa w art. 2 pkt 8 lit. a, stawka podatku wynosi 0%.

Przepisy ust. 4 i 5 stosuje się odpowiednio w eksporcie towarów, o którym mowa w art. 2 pkt 8 lit. b, jeżeli podatnik przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za okres rozliczeniowy, w którym dokonał dostawy towarów, otrzymał dokument, o którym mowa w ust. 6, z którego wynika tożsamość towaru będącego przedmiotem dostawy i wywozu. Przepisy ust. 7 i 9 stosuje się odpowiednio – art. 41 ust. 11 ustawy.

Stawkę podatku 0% stosuje się w eksporcie towarów, o którym mowa w ust. 4 i 5, pod warunkiem że podatnik przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy otrzymał dokument potwierdzający wywóz towaru poza terytorium Unii Europejskiej (art. 41 ust. 6 ustawy).

Zgodnie z art. 41 ust. 6a ustawy – dokumentem, o którym mowa w ust. 6, jest w szczególności:

1. dokument w formie elektronicznej otrzymany z systemu teleinformatycznego służącego do obsługi zgłoszeń wywozowych albo potwierdzony przez urząd celny wydruk tego dokumentu;
2. dokument w formie elektronicznej pochodzący z systemu teleinformatycznego służącego do obsługi zgłoszeń wywozowych, otrzymany poza tym systemem, jeżeli zapewniona jest jego autentyczność;
3. zgłoszenie wywozowe w formie papierowej złożone poza systemem teleinformatycznym służącym do obsługi zgłoszeń wywozowych albo jego kopia potwierdzona przez urząd celny.
   
   

Jeżeli warunek, o którym mowa w ust. 6, nie został spełniony, podatnik nie wykazuje tej dostawy w ewidencji, o której mowa w art. 109 ust. 3, za dany okres rozliczeniowy, lecz w okresie następnym, stosując stawkę podatku 0%, pod warunkiem otrzymania dokumentu wymienionego w ust. 6 przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za ten następny okres. W przypadku nieotrzymania tego dokumentu w terminie określonym w zdaniu poprzednim mają zastosowanie stawki właściwe dla dostawy tego towaru na terytorium kraju (art. 41 ust. 7 ustawy).

Stosownie do art. 41 ust. 8 ustawy – przepis ust. 7 stosuje się w przypadku, gdy podatnik posiada dokument celny potwierdzający procedurę wywozu.

Natomiast – na podstawie art. 41 ust. 9 ustawy – otrzymanie przez podatnika dokumentu potwierdzającego wywóz towaru poza terytorium Unii Europejskiej w terminie późniejszym niż określony w ust. 6 i 7 upoważnia podatnika do dokonania korekty podatku należnego w rozliczeniu za okres rozliczeniowy, w którym podatnik otrzymał ten dokument.

W myśl art. 41 ust. 9a ustawy – jeżeli podatnik otrzymał całość lub część zapłaty przed dokonaniem dostawy towarów, stawkę podatku 0% w eksporcie towarów stosuje się w odniesieniu do otrzymanej zapłaty, pod warunkiem że wywóz towarów nastąpi w terminie 2 miesięcy, licząc od końca miesiąca, w którym podatnik otrzymał tę zapłatę, oraz podatnik w tym terminie otrzymał dokument, o którym mowa w ust. 6. Przepisy ust. 7, 9 i 11 stosuje się odpowiednio.

Powyższe oznacza, że w przypadku otrzymania zaliczki (zapłaty) zastosowanie 0% stawki podatku do eksportowej dostawy towarów będzie zasadne, jeżeli:

• wywóz towaru nastąpi w ciągu 2 miesięcy, licząc od końca miesiąca, w którym podatnik otrzymał zapłatę;
• podatnik otrzymał dokument potwierdzający wywóz towarów poza terytorium Unii Europejskiej w takim terminie.
  
  

Przepis ust. 9a stosuje się również, jeżeli wywóz towarów nastąpi w terminie późniejszym niż określony w ust. 9a, pod warunkiem że wywóz towarów w tym późniejszym terminie jest uzasadniony specyfiką realizacji tego rodzaju dostaw potwierdzoną warunkami dostawy, w których określono termin wywozu towarów (art. 41 ust. 9b ustawy).

Stawkę 0% w związku z otrzymaniem zaliczki na poczet dostawy eksportowej można również zastosować w sytuacji, gdy wywóz towarów nastąpi w terminie późniejszym, niż dwa miesiące. Należy jednak spełnić określony warunek, tj. wywóz w późniejszym terminie musi być uzasadniony specyfiką realizacji danej dostawy, potwierdzoną jej warunkami, w których określono termin wywozu towarów.

W kontekście zasadności zastosowania procedury określonej w art. 41 ust. 9b ustawy, należy zaznaczyć, że przymiot „specyficzności” nie dotyczy samej „dostawy”, ale dotyczy jej „realizacji”.

Zatem o zasadności zastosowania normy art. 41 ust. 9b ustawy, każdorazowo decydować będą obiektywne okoliczności towarzyszące danej dostawie. O faktycznym przedmiocie czynności przesądzać będzie zakres oraz specyfika tych czynności oraz treść umów (warunków dostawy), zawartych każdorazowo przez podatnika i jego kontrahenta (kontrahentów).

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca jest czynnym podatnikiem VAT, producentem i dostawcą komponentów oraz narzędzi specjalnych do produkcji maszyn elektrycznych, jak również usług inżynieryjnych oraz serwisowych. W toku swojej działalności m.in.:

• konstruuje i wytwarza narzędzia stosowane w przemyśle energetycznym do budowy maszyn elektrycznych dużej mocy,
• wytwarza i produkuje komponenty stosowane w przemyśle energetycznym do budowy maszyn elektrycznych zarówno dużej, jak i małej mocy,
• produkuje konstrukcje spawane i rdzenie maszyn elektrycznych dla przemysłu energetycznego.
  
  

Zainteresowany realizuje oraz w przyszłości będzie nadal realizować dostawy w ramach eksportu towarów, poprzedzone zamówieniami wykonania określonych towarów. Na podstawie uprzednio zawartych umów z danym kontrahentem (oraz towarzyszących im warunków dostawy) Spółka jest (będzie) zobowiązana do wytworzenia oraz dostarczenia indywidualnie określonego produktu.

Wspomniane umowy przewidują/będą przewidywały określony czas realizacji projektów, a także obowiązek zapłaty przez kontrahenta odpowiedniej kwoty tytułem zaliczki przed wykonaniem umowy. W umowach zawartych z danym kontrahentem zawsze określa się (i będzie się określać) termin wywozu towarów. Zaliczki są (będą) przeznaczone na nabycie odpowiedniej ilości materiałów niezbędnych do wytworzenia produktu. Będą one również spełniały i spełniają funkcję zabezpieczenia nakładów pracy poniesionych przez Zainteresowanego.

Ze względu na stopień skomplikowania i wysoką specjalizację produkcji przemysłowej realizowanej na podstawie ww. umów przez Wnioskodawcę, proces ten może trwać wiele miesięcy. Nie jest możliwe jego skrócenie, gdyż wynika on z cyklu i warunków produkcji.

Okres pomiędzy otrzymaniem zaliczki na poczet dostawy a finalnym wywozem towaru może przekraczać 2 miesiące liczone od końca miesiąca, w którym otrzymano zaliczkę. Okoliczności te będą wynikały z umów oraz towarzyszących im warunków dostawy zawartych z kontrahentem. Do każdego zamówienia danej partii towarów jest i będzie zawierana odrębna umowa.

W opisanym powyżej aktualnym stanie faktycznym oraz zdarzeniu przyszłym Spółka zakłada każdorazowe otrzymanie potwierdzenia wywozu towaru wymagane przepisami ustawy, na którym będą widnieć daty wyprowadzenia towaru poza terytorium Unii Europejskiej.

Biorąc pod uwagę opis stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego oraz treść powołanych przepisów należy stwierdzić, że w sytuacji, gdy wywóz towarów, na poczet którego Wnioskodawca otrzymał/otrzyma zaliczkę nastąpił/nastąpi w terminie późniejszym niż określony w art. 41 ust. 9a ustawy, ale – na co wskazują okoliczności sprawy – uzasadnione to jest/będzie specyfiką realizacji dostawy potwierdzoną warunkami dostawy, w których zawarty jest/będzie termin wywozu towarów, zastosowanie ma/będzie miała norma art. 41 ust. 9b ustawy.

W konsekwencji, Zainteresowany ma/będzie miał prawo zastosować stawkę podatku w wysokości 0% dla otrzymanej zaliczki z tytułu eksportu towarów (w momencie jej otrzymania), na podstawie art. 41 ust. 9b ustawy, pomimo tego, że pomiędzy końcem miesiąca, w którym otrzymano zaliczkę a wywozem towaru upłynął/upłynie okres dłuższy niż 2 miesiące, ponieważ spełnia/będzie spełniał wszystkie warunki wynikające z powołanych przepisów ustawy.

Należy przy tym uwzględnić ewentualność zastosowania art. 41 ust. 7, 9 i 11 ustawy.

Interpretacja dotyczy:

• zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia oraz
• zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.
  
  

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.