Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy
ITPB3/4510-159/15/KK
z 29 czerwca 2015 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 15 kwietnia 2015 r. (data wpływu 16 kwietnia 2015 r.), uzupełnionym w dniu 22 czerwca 2015 r., o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie określenia pierwszego roku podatkowego - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 16 kwietnia 2015 r. został złożony ww. wniosek, uzupełniony w dniu 22 czerwca 2015 r., o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w zakresie określenia pierwszego roku podatkowego.

We wniosku tym przedstawiono następujący stan faktyczny.

Spółka powstała w listopadzie 2014 r. W umowie spółki zdecydowano pierwszy rok połączyć:
2 miesiące 2014 roku z 12 miesiącami 2015 roku ale Spółka nie zawiadomiła o tym naczelnika urzędu skarbowego. W umowie Spółki przyjęto, iż jej rokiem obrotowym (i jednocześnie rokiem podatkowym) jest rok kalendarzowy oraz, że ostatnie 2 miesiące roku 2014 łączy się z rokiem 2015. Za 2 miesiące roku 2014 spółka złożyła zeznanie roczne CIT-8 za rok 2014 do urzędu skarbowego ale nie sporządziła sprawozdania finansowego. Spółka ma zamiar sporządzić pierwsze sprawozdanie finansowe za pierwszy rok działalności Spółki obejmujący zgodnie z umową Spółki okres od listopada 2014 do grudnia 2015 r. czyli 14 miesięcy działalności. Zeznanie roczne CIT-8 za rok 2014 zostało złożone w urzędzie skarbowym niepotrzebnie, a Spółka powinna złożyć pierwsze zeznanie podatkowe za okres 14 miesięcy działalności.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

Czy spółka powinna była zawiadomić pisemnie naczelnika urzędu skarbowego, że pierwszy rok podatkowy spółki będzie trwał 14 miesięcy czyli od dnia powstania spółki do 31 grudnia 2015 r.?

Zdaniem Spółki, nie była zobowiązana zawiadamiać naczelnika urzędu skarbowego, że pierwszy rok podatkowy będzie trwał 14 miesięcy czyli od dnia powstania spółki do 31 grudnia 2015 r. W umowie spółki przyjęto, że jej rokiem obrotowym(i jednocześnie rokiem podatkowym) jest rok kalendarzowy oraz że ostanie 2 miesiące roku 2014 łączy z rokiem 2014 czyli okres ten jest jednocześnie pierwszym rokiem podatkowym. Na podstawie art. 8 ust.2a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, w przypadku podjęcia po raz pierwszy działalności w drugiej połowie roku kalendarzowego i wybrania roku podatkowego pokrywającego się z rokiem kalendarzowym, pierwszy rok podatkowy może trwać od dnia rozpoczęcia działalności do końca roku kalendarzowego następującego po roku , w którym rozpoczęto działalność. A to oznacza, że to pierwsze roczne zeznanie podatkowe składane do urzędu skarbowego będzie obejmowało okres 14 miesięcy czyli od listopada 2014 do grudnia 2015. W przypadku wyboru roku obrotowego (i podatkowego) równego kalendarzowemu nie ma obowiązku zgłaszania tego faktu do urzędu skarbowego. Spółka nie powinna była składać do urzędu skarbowego zeznania podatkowego za rok 2014. Spółka powinna złożyć pierwsze zeznanie podatkowe CIT-8 za okres 14 miesięcy działalności czyli od listopada 2014 do grudnia 2015 w terminie do 31 marca 2016 i za ten okres do dnia złożenia zeznania podatkowego wpłacać jedynie zaliczki na podatek dochodowy od osób prawnych. Do zeznania podatkowego CIT-8 za okres 14 miesięcy działalności spółka powinna dołączyć sprawozdanie finansowe również za ten okres, więc spółka niepotrzebnie złożyła do urzędu skarbowego zeznanie podatkowe CIT-8 za rok 2014 czyli za 2 miesiące działalności.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Ogólną definicję roku podatkowego zawiera art. 11 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2014 r., poz. 1628 z późn. zm.), który stanowi, że rokiem podatkowym jest rok kalendarzowy, chyba że ustawa podatkowa stanowi inaczej.

Przepisy dotyczące roku podatkowego dla podatników podatku dochodowego od osób prawnych określone zostały w art. 8 ust. 1–7 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2014 r., poz. 851 z późn. zm.). Ustawa daje podatnikom możliwość wyboru roku podatkowego innego niż kalendarzowy, a także zawiera określenie roku podatkowego w sytuacjach szczególnych.

Zgodnie z generalną zasadą, wyrażoną w art. 8 ust. 1 ww. ustawy rokiem podatkowym, z zastrzeżeniem ust. 2, 2a, 3 i 6, jest rok kalendarzowy, chyba że podatnik postanowi inaczej w statucie albo w umowie spółki, albo w innym dokumencie odpowiednio regulującym zasady ustrojowe innych podatników i zawiadomi o tym właściwego naczelnika urzędu skarbowego; wówczas rokiem podatkowym jest okres kolejnych dwunastu miesięcy kalendarzowych.

Natomiast art. 8 ust. 2a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych stanowi, że w przypadku podjęcia po raz pierwszy działalności w drugiej połowie roku kalendarzowego i wybrania roku podatkowego pokrywającego się z rokiem kalendarzowym, pierwszy rok podatkowy może trwać od dnia rozpoczęcia działalności do końca roku kalendarzowego następującego po roku, w którym rozpoczęto działalność.

Innymi słowy, przepis art. 8 ust. 2a ww. ustawy ma zastosowanie tylko do podatników podejmujących po raz pierwszy działalność, w przypadku, gdy wybiorą rok podatkowy pokrywający się z rokiem kalendarzowym (inaczej mówiąc, gdy nie wybiorą skutecznie roku podatkowego innego niż rok kalendarzowy) oraz pod warunkiem, że rozpoczną działalność w drugiej połowie roku kalendarzowego (a nie obrotowego, czy przyjętego roku podatkowego innego niż rok kalendarzowy).

Natomiast określenie „może trwać” użyte w powyższym przepisie oznacza, że podatnik ma wybór, a zgoda organu podatkowego na przyjęcie danego rozwiązania nie jest wymagana. Zatem na podstawie powołanych powyżej przepisów należy wnioskować, że jeżeli Spółka rozpoczyna działalność w drugiej połowie roku kalendarzowego, ma możliwość przedłużenia trwania roku podatkowego od dnia rozpoczęcia działalności do końca następnego roku kalendarzowego – co nie jest jednoznaczne ze zmianą roku podatkowego określoną w wyżej cytowanym art. 8 ust. 1 ustawy.

Z przytoczonego przepisu art. 8 ust 2a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, przy uwzględnieniu przepisu art. 8 ust. 1, wynika zatem że podatnik który wybrał rok podatkowy pokrywający się z rokiem kalendarzowym ma uprawnienie, aby pierwszy rok podatkowy trwał od dnia rozpoczęcia działalności do końca roku kalendarzowego następującego po roku, w którym rozpoczęto działalność. Pogląd ten akceptują m.in. wyroki Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie z dnia 23 stycznia 2007 r. sygn. akt I SA/Rz 654/06 (potwierdzony wyrokiem Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 20 sierpnia 2008 r. sygn. akt II FSK 620/07). W rozstrzygnięciu Sąd uznał, że skorzystanie podatnika z tego uprawnienia nie powoduje jednakże, że podatnik odstępuje od reguły wybrania roku podatkowego pokrywającego się z rokiem podatkowym, co w konsekwencji oznacza również, że nie ciąży nań obowiązek zawiadomienia o skorzystaniu z możliwości przewidzianej w art. 8 ust. 2a właściwego naczelnika urzędu skarbowego. Względy pragmatyczne stanowią ratio legis tego przepisu. Reasumując skorzystanie przez podatnika z uprawnienia wynikającego z art. 8 ust. 2a ustawy z 1992r. nie powoduje, że podatnik wybrał rok podatkowy nie pokrywający się z rokiem kalendarzowym, a jedynie skorzystał z uprawnienia przewidzianego przez ustawodawcę dla podatników, którzy wybrali rok podatkowy pokrywający się z rokiem kalendarzowym – dla określonej ściśle sytuacji faktycznej związanej z rozpoczęciem działalności.

Z istotnych okoliczności przedstawionego stanu faktycznego wynika, że Spółka powstała w listopadzie 2014 r. W umowie spółki zdecydowano pierwszy rok połączyć: 2 miesiące 2014 roku z 12 miesiącami 2015 roku ale Spółka nie zawiadomiła o tym naczelnika urzędu skarbowego. W umowie Spółki przyjęto, iż jej rokiem obrotowym (i jednocześnie rokiem podatkowym) jest rok kalendarzowy oraz, że ostatnie 2 miesiące roku 2014 łączy się z rokiem 2015. Za 2 miesiące roku 2014 spółka złożyła zeznanie roczne CIT-8 za rok 2014 do urzędu skarbowego ale nie sporządziła sprawozdania finansowego. Spółka ma zamiar sporządzić pierwsze sprawozdanie finansowe za pierwszy rok działalności Spółki obejmujący zgodnie z umową Spółki okres od listopada 2014 do grudnia 2015 r. czyli 14 miesięcy działalności. Zeznanie roczne CIT-8 za rok 2014 zostało złożone w urzędzie skarbowym niepotrzebnie, a Spółka powinna złożyć pierwsze zeznanie podatkowe za okres 14 miesięcy działalności.

Biorąc pod uwagę powołane przepisy prawa oraz okoliczności przedstawione we wniosku uznać należy, że zgodnie z treścią art. 8 ust. 2a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, Spółka nie miała obowiązku zawiadamiać naczelnika urzędu skarbowego o skorzystaniu z wydłużenia pierwszego roku podatkowego do końca roku kalendarzowego następującego po roku w którym rozpoczęto działalność.

W związku z powyższym stanowisko Spółki jest prawidłowe.

Jednocześnie należy wskazać, że z uwagi na zakres wniosku wyznaczony pytaniem Wnioskodawcy w niniejszej interpretacji nie odniesiono się do innych kwestii opisanych w przedmiotowym wniosku.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Białymstoku, ul. H. Sienkiewicza 84, 15-950 Białystok, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012, poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.