Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach
IBPP1/4512-465/15/AZb
z 7 września 2015 r.

 

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2015 r. poz. 613) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) w związku z § 9 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. z 2015 r., poz. 643) - Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 19 maja 2015 r. (data wpływu 22 maja 2015 r.), uzupełnionym pismem z 30 lipca 2015 r. (data wpływu 6 sierpnia 2015 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie:

  • określenia miejsca świadczenia - jest prawidłowe,
  • wystawienia faktury bez naliczenia kwot podatku od towarów i usług wraz z adnotacją o odwrotnym obciążeniu - jest prawidłowe,
  • wykazania w deklaracjach usług świadczonych przez Wnioskodawcę na rzecz podmiotu posiadającego siedzibę w Wielkiej Brytanii - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 22 maja 2015 r. wpłynął do tut. Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie określenia miejsca świadczenia, wystawienia faktury bez naliczenia kwot podatku od towarów i usług wraz z adnotacją o odwrotnym obciążeniu oraz wykazania w deklaracjach usług świadczonych przez Wnioskodawcę na rzecz podmiotu posiadającego siedzibę w Wielkiej Brytanii.

Ww. wniosek został uzupełniony pismem z 30 lipca 2015 r. (data wpływu 6 sierpnia 2015 r.) będącym odpowiedzią na wezwanie tut. organu z 22 lipca 2015 r.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca jest spółką z ograniczoną odpowiedzialnością świadczącą szeroko rozumiane usługi księgowe i inne usługi związane z księgowością (jak np. szkolenia, doradztwo). Wnioskodawca jest zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług oraz zarejestrowanym podatnikiem do transakcji wewnątrzwspólnotowych (posiada aktywny numer VAT-UE).

Wnioskodawca planuje zacząć świadczyć usługi doradztwa księgowego na rzecz podmiotu posiadającego siedzibę w Wielkiej Brytanii. Jest to podmiot prowadzący działalność gospodarczą (Ltd = Sp. z o.o.) i Wnioskodawca posiada jego numer rejestracyjny jako firma w Wielkiej Brytanii. Jednak podmiot ten świadczy usługi finansowe i wg otrzymanej informacji jest to Instytucja Finansowa wg brytyjskich regulacji (xxx).

xxx jest to finansowy organ regulacyjny w Wielkiej Brytanii, ale działa niezależnie od rządu Zjednoczonego Królestwa, a finansowany jest przez pobieranie opłat od członków branży usług finansowych. xxx reguluje firmy finansowe świadczące usługi dla konsumentów usług finansowych i utrzymuje integralność rynków finansowych w Wielkiej Brytanii. [definicja: xxx].

Firma dostarczyła Wnioskodawcy także informację, iż jako Instytucja Finansowa są oni jednostką zwolnioną z VAT oraz nie są zarejestrowani dla potrzeb podatku od wartości dodanej. W konsekwencji czego nie posiadają aktywnego numeru VAT-UE i nie figurują w systemie VIES (VAT Information Exchange System).

Wnioskodawca planując świadczenie usług doradztwa księgowego dla tego podmiotu (z siedzibą w innym państwie członkowskim, prowadzącego działalność gospodarczą, ale nie zarejestrowanego do podatku od wartości dodanej), planuje wystawić fakturę VAT bez naliczenia kwot podatku od towarów i usług z adnotacją o odwrotnym obciążeniu. A następnie wykazać tą transakcję na deklaracji VAT-7 w pozycji 11. deklaracji jako dostawę towarów i usług poza terytorium kraju i nie wykazywać jej w pozycji 12. deklaracji (czyli świadczenie usług o którym mowa w art. 100 ust. l pkt 4) oraz nie wykazywanie jej na deklaracji VAT-UE z powodu braku odpowiedniego numeru identyfikacji odbiorcy usługi.

W uzupełnieniu wniosku z 30 lipca 2015 r. Wnioskodawca wskazał, że:

1. Wnioskodawca jest zarejestrowanym podatnikiem VAT czynnym od 23 września 2013 z tytułu faktu, iż rozpoczynając działalność gospodarczą (w tym także świadczenie usług doradczych) nie miał prawa do zwolnienia, o którym mowa w art. 113 ust. l ustawy o VAT, zgodnie z art. 113 ust. 13 pkt 2b ustawy o VAT.

2. i 8. Podmiot posiadający siedzibę w Wielkiej Brytanii, na rzecz którego mają być świadczone usługi doradcze jest zarejestrowaną osobą prawną (LTD = spółka z ograniczoną odpowiedzialnością) oraz jest podmiotem samodzielnie wykonującym działalność gospodarczą, o której mowa w art. 15 ust. 2 (bez względu na cel i rezultat tej działalności) czyli spełnia definicję podatnika wg art. 28a ustawy o VAT. Podmiot przedstawił Wnioskodawcy dokument potwierdzający jego status prawny w Wielkiej Brytanii.

3. i 4. Wnioskodawca będzie świadczył usługi na rzecz podmiotu posiadającego siedzibę w Wielkiej Brytanii wyłącznie w swojej siedzibie działalności znajdującej się w Polsce. Komunikacja z podmiotem odbywa się poprzez korespondencję mailową oraz poprzez kontakt telefoniczny. Wnioskodawca nie posiada miejsca prowadzenia działalności w innym kraju i nie jest i nie będzie zarejestrowany do podatku od wartości dodanej w innym kraju.

5. i 6. i 7. Kontrahent Wnioskodawcy posiadający siedzibę w Wielkiej Brytanii nabywa usługi dla miejsca siedziby znajdującego się w Wielkiej Brytanii. Kontrahent ten nie posiada siedziby działalności oraz stałego miejsca prowadzenia działalności na terytorium Polski. Nie jest także zarejestrowanym podatnikiem VAT czynnym w Polsce. Planuje on otworzyć oddział swojej firmy w Polsce lub osobną spółkę w Polsce, ale obecnie nie posiada jeszcze żadnej zarejestrowanej jednostki na terenie Polski.

9. i 10. Kontrahent Wnioskodawcy posiadający siedzibę w Wielkiej Brytanii poinformował Wnioskodawcę, iż jest on instytucją finansową zwolnioną z VAT wg. przepisów prawa w Wielkiej Brytanii. Do dnia dzisiejszego Wnioskodawca nie był w stanie otrzymać od Kontrahenta informacji odnośnie przepisów obowiązujących w Wielkiej Brytanii oraz ewentualnych stawek opodatkowania podobnych usług w Wielkiej Brytanii.
Wnioskodawca przedstawiając swoje stanowisko kierował się polskimi przepisami prawa i analizował sytuację z punktu widzenia polskiego Kontrahenta (spółki z ograniczoną odpowiedzialnością) świadczącego usługi zwolnione z podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 ustawy o VAT np. pkt 39-41. gdzie usługi te są usługami finansowymi czyli analogicznymi lub podobnymi do usług świadczonych przez Kontrahenta Wnioskodawcy posiadający siedzibę w Wielkiej Brytanii. Kontrahent polski zwolniony z VAT z art. 43 nabywając usługi od podmiotu posiadającego siedzibę działalności poza granicami Polski (w ramach UE) jest zobowiązany rozliczyć podatek od takich transakcji zgodnie z art. 28b ustawy o podatku od towarów i usług (obowiązek rozliczenia podatku VAT od nabycia usług spoczywa na kupującym) na deklaracji VAT-9M zgodnie z Rozporządzeniem Ministra Finansów z dnia 18 czerwca 2015 w sprawie wzorów deklaracji dla podatku od towarów i usług § l pkt 3) tj: „deklaracji dla podatku od towarów i usług (VAT-9M), o której mowa w art. 99 ust. 9 ustawy, wraz z objaśnieniami, stanowiący załącznik nr 6 do rozporządzenia”. Zgodnie z powyższym podmiot zwolniony z podatku od towarów i usług nadal może mieć obowiązek rozliczenia podatku z transakcji mimo bycia zwolnionym z VAT i bycia niezarejestrowanym podatnikiem VAT czynnym. Wnioskodawca zaznaczył, że jak tylko uda się pozyskać informację od Kontrahenta o prawie w Wielkiej Brytanii dośle jakieś sprostowanie.

11. Wnioskodawca uważa, że usługi, które zamierza świadczyć są zwykłymi usługami jak każde inne. Jedynie zgodnie z art. 28b miejscem ich świadczenia powinien być kraj siedziby usługobiorcy. Ponieważ Wnioskodawca jest podatnikiem VAT czynnym będzie przysługiwało mu prawo do obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabywanych towarów i usług dotyczących świadczonych przez niego usług doradztwa - jeżeli jakieś wystąpią. Wnioskodawca nie planuje nabyć usług lub towarów bezpośrednio związanych z świadczonymi usługami doradczymi. Wszelkie nabycia będą powiązane pośrednio.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

W związku z powyższym Wnioskodawca wniósł o interpretację czy:

Prawidłowe jest stwierdzenie, iż miejscem świadczenia ww. usług jest państwo siedziby nabywcy usługi tj. Wielka Brytania? (pytanie oznaczone numerem 2).

Prawidłowe jest wystawienie faktury bez naliczenia kwot podatku od towarów i usług, wraz z adnotacją o odwrotnym obciążeniu? (pytanie oznaczone numerem 3).

Prawidłowe jest wykazanie ww. transakcji jedynie w pozycji 11. deklaracji VAT-7 i nie wykazywanie jej w pozycji 12. VAT-7 oraz w deklaracji VAT-UE? (pytanie oznaczone numerem 4).

Zdaniem Wnioskodawcy:

Odnośnie pytania nr 2:

Zdaniem Wnioskodawcy w przypadku świadczenia usług doradztwa księgowego na rzecz podmiotów z siedzibą w innym państwie członkowskim Unii Europejskiej (tutaj Wielka Brytania), prowadzących działalność gospodarczą, niezarejestrowanych jednak dla potrzeb podatku od wartości dodanej, miejscem świadczenia ww. usług zgodnie z obowiązującymi przepisami podatkowymi jest państwo siedziby nabywcy usługi. Zgodnie z art. 28b ust. 1 ustawy o VAT miejscem świadczenia usług w przypadku świadczenia usług na rzecz podatnika jest miejsce, w którym podatnik będący usługobiorcą posiada siedzibę lub stałe miejsce zamieszkania czyli w omawianym przypadku będzie to Wielka Brytania.

Odnośnie pytania nr 3:

Zgodnie z poglądem zaprezentowanym w uzasadnieniu do stanowiska w zakresie pytania nr 2 niniejszego wniosku, w opinii Wnioskodawcy miejscem świadczenia usług prawnych na rzecz wyżej opisanego podmiotu z siedzibą w innym państwie członkowskim Unii Europejskiej, ale niezarejestrowanych na potrzeby podatku od wartości dodanej, jest państwo jego siedziby tj. Wielka Brytania. W sytuacji wystawienia faktury VAT Wnioskodawca nie wykazuje w niej kwoty podatku od towarów i usług, gdyż obowiązek opodatkowania usługi spoczywa na kontrahencie. Dodatkowo zgodnie z art. 106e ust. 1 pkt 18 w przypadku dostawy towarów lub wykonania usługi, dla których obowiązanym do rozliczenia podatku, podatku od wartości dodanej lub podatku o podobnym charakterze jest nabywca towaru lub usługi - wyrazy „odwrotne obciążenie” muszą być zawarte na fakturze.

Odnośnie pytania nr 4:

Zdaniem Wnioskodawcy w przypadku świadczenia usług doradztwa księgowego na rzecz podmiotu z siedzibą w Wielkiej Brytanii, prowadzącego działalność gospodarczą, ale niezarejestrowanego dla potrzeb podatku od wartości dodanej, obrót z tytułu tych transakcji Wnioskodawca powinien wykazywać w składanej deklaracji VAT-7 w poz. 11 i nie wykazywać w poz. 12 deklaracji. W części C deklaracji VAT-7 (rozliczenie podatku należnego) Wnioskodawca zobowiązany jest wskazać w odpowiedniej rubryce podstawę opodatkowania w złotych. Pozycja 11 deklaracji VAT-7 dotyczy obrotu z tytułu dostawy towarów oraz świadczenia usług poza terytorium kraju, natomiast pozycja 12 dotyczy obrotu z tytułu usług, o których mowa w art. 100 ust. 1 pkt 4 ustawy o VAT tj. „podatnicy o których mowa w art. 15, zarejestrowani jako podatnicy VAT UE są obowiązani składać w urzędzie skarbowym zbiorcze informacje o dokonanych usługach, do których stosuje się art. 28b, na rzecz podatników podatku od wartości dodanej lub osób prawnych niebędących takimi podatnikami, zidentyfikowanych na potrzeby podatku od wartości dodanej, świadczonych na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju, innych niż zwolnionych od podatku od wartości dodanej lub opodatkowanych stawką 0%, dla których zobowiązanym do zapłaty podatku od wartości dodanej jest usługobiorca”. Pozycja 12 zawiera się zatem w pozycji 11, jest jej uszczegółowieniem i spełnia rolę porządkującą, wskazując na transakcje przeprowadzone z podmiotami zarejestrowanymi dla potrzeb podatku od wartości dodanej. Biorąc jednak pod uwagę fakt, że spółka Ltd. w omawianej sytuacji nie jest zarejestrowana do VAT-UE czyli świadczenie usług dla niej nie spełnia warunków, o których mowa w art. 100 ust. 1 pkt 4 ustawy o VAT, obrotu z tytułu ich świadczenia nie należy uwzględniać w pozycji 12 przedmiotowej deklaracji, a co za tym idzie nie wykazuje się ich także w deklaracji VAT-UE.

Wszystkie powyższe stanowiska znajdują pełne potwierdzenie w interpretacji indywidualnej z dnia 29 grudnia 2010 r., wydanej przez Izbę Skarbową w Warszawie: IPPP3/443-1038/10-2/SM: „Zasady opodatkowania podatkiem VAT usług doradztwa prawnego na rzecz podmiotów posiadających siedzibę w jednym z państw członkowskich Unii Europejskiej, niezarejestrowanych dla potrzeb podatku VAT”.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za:

  • prawidłowe w zakresie określenia miejsca świadczenia,
  • prawidłowe w zakresie wystawienia faktury bez naliczenia kwot podatku od towarów i usług wraz z adnotacją o odwrotnym obciążeniu,
  • nieprawidłowe w zakresie wykazania w deklaracjach usług świadczonych przez Wnioskodawcę na rzecz podmiotu posiadającego siedzibę w Wielkiej Brytanii.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. (t.j. Dz.U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 ze zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, podlegają:

  1. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;
  2. eksport towarów;
  3. import towarów na terytorium kraju;
  4. wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;
  5. wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

W świetle art. 2 pkt 6 ustawy o VAT, przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Na podstawie art. 8 ust. 1 ww. ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).

W przypadku świadczenia usług, istotnym dla prawidłowego rozliczenia podatku od towarów i usług jest określenie miejsca świadczenia danej usługi. Od poprawności określenia miejsca świadczenia zależeć będzie, czy dana usługa podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w Polsce, czy też nie.

Kwestia określenia miejsca świadczenia przy świadczeniu usług została uregulowana w Rozdziale 3 Dział V ustawy o podatku od towarów i usług.

Stosownie do art. 28a ustawy o VAT, na potrzeby stosowania niniejszego rozdziału:

  1. ilekroć jest mowa o podatniku - rozumie się przez to:
    1. podmioty, które wykonują samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w art. 15 ust. 2, lub działalność gospodarczą odpowiadającą tej działalności, bez względu na cel czy rezultat takiej działalności, z uwzględnieniem art. 15 ust. 6,
    2. osobę prawną niebędącą podatnikiem na podstawie lit. a, która jest zidentyfikowana lub obowiązana do identyfikacji do celów podatku lub podatku od wartości dodanej;
  2. podatnika, który prowadzi również działalność lub dokonuje transakcji nieuznawanych za podlegające opodatkowaniu dostawy towarów lub świadczenia usług zgodnie z art. 5 ust. 1, uznaje się za podatnika w odniesieniu do wszystkich świadczonych na jego rzecz usług.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy – podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

W myśl art. 15 ust. 2 ustawy – działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Wskazany powyżej art. 28a ustawy o VAT, wprowadza drugą definicję podatnika do ustawy. Definicja ta ma zastosowanie tylko w przypadku ustalenia miejsca świadczenia usług. Podatnikiem według tej regulacji jest osoba wykonująca samodzielnie działalność gospodarczą. Ustawodawca odwołuje się w tym celu do definicji działalności gospodarczej ustalonej w art. 15 ust. 2 ustawy. Za podatników są uznawane również podmioty wykonujące działalność gospodarczą zgodnie z regulacjami innych państw członkowskich oraz państw trzecich.

Ogólna zasada dotycząca określania miejsca świadczenia usług na rzecz podatników zawarta została w art. 28b ust. 1 ww. ustawy, zgodnie z którym miejscem świadczenia usług w przypadku świadczenia usług na rzecz podatnika jest miejsce, w którym podatnik będący usługobiorcą posiada siedzibę działalności gospodarczej, z zastrzeżeniem ust. 2-4 oraz art. 28e, art. 28f ust. 1 i 1a, art. 28g ust. 1, art. 28i, art. 28j ust. 1 i 2 oraz art. 28n.

W myśl art. 28b ust. 2 ww. ustawy, w przypadku gdy usługi są świadczone dla stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej podatnika, które znajduje się w innym miejscu niż jego siedziba działalności gospodarczej, miejscem świadczenia tych usług jest to stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej.

Na podstawie art. 28b ust. 3 ww. ustawy, w przypadku gdy podatnik będący usługobiorcą nie posiada siedziby działalności gospodarczej lub stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej, o którym mowa w ust. 2, miejscem świadczenia usług jest miejsce, w którym posiada on stałe miejsce zamieszkania lub zwykłe miejsce pobytu.

Od ogólnej zasady określania miejsca świadczenia usług, ustawodawca przewidział szereg wyjątków.

Z przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawca jest zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług oraz zarejestrowanym podatnikiem do transakcji wewnątrzwspólnotowych (posiada aktywny numer VAT-UE).

Wnioskodawca planuje zacząć świadczyć usługi doradztwa księgowego na rzecz podmiotu posiadającego siedzibę w Wielkiej Brytanii. Jest to podmiot prowadzący działalność gospodarczą (Ltd = Sp. z o.o.) i Wnioskodawca posiada jego numer rejestracyjny jako firma w Wielkiej Brytanii. Jednak podmiot ten świadczy usługi finansowe i wg otrzymanej informacji jest to Instytucja Finansowa wg brytyjskich regulacji (xxx).

Firma dostarczyła Wnioskodawcy także informację, iż jako Instytucja Finansowa są oni jednostką zwolnioną z VAT oraz nie są zarejestrowani dla potrzeb podatku od wartości dodanej. W konsekwencji czego nie posiadają aktywnego numeru VAT-UE i nie figurują w systemie VIES (VAT Information Exchange System).

W związku z powyższym Wnioskodawca powziął wątpliwości dotyczące uznania, czy miejscem świadczenia ww. usług jest państwo siedziby nabywcy usługi tj. Wielka Brytania.

Jak wynika z treści wniosku, podmiot posiadający siedzibę w Wielkiej Brytanii, na rzecz którego mają być świadczone usługi doradcze jest zarejestrowaną osobą prawną (LTD = spółka z ograniczoną odpowiedzialnością) oraz jest podmiotem samodzielnie wykonującym działalność gospodarczą, o której mowa w art. 15 ust. 2 (bez względu na cel i rezultat tej działalności) czyli spełnia definicję podatnika wg art. 28a ustawy o VAT. Podmiot przedstawił Wnioskodawcy dokument potwierdzający jego status prawny w Wielkiej Brytanii.

Kontrahent Wnioskodawcy posiadający siedzibę w Wielkiej Brytanii nabywa usługi dla miejsca siedziby znajdującego się w Wielkiej Brytanii. Kontrahent ten nie posiada siedziby działalności oraz stałego miejsca prowadzenia działalności na terytorium Polski. Nie jest także zarejestrowanym podatnikiem. VAT czynnym w Polsce. Planuje on otworzyć oddział swojej firmy w Polsce lub osobną spółkę w Polsce, ale obecnie nie posiada jeszcze żadnej zarejestrowanej jednostki na terenie Polski.

Mając na uwadze, że dla przedmiotowych usług nie przewidziano szczególnych zasad określenia miejsca świadczenia, zastosowanie znajduje ww. zasada ogólna określona w art. 28b ustawy. Tym samym w przypadku usług świadczonych na rzecz usługobiorcy będącego podatnikiem w rozumieniu art. 28a ustawy o VAT, posiadającego siedzibę w innym niż Polska kraju Unii Europejskiej i nabywającego ww. usługi dla miejsca tej siedziby, miejscem świadczenia a zarazem opodatkowania ww. usług będzie odpowiednio terytorium tego państwa członkowskiego tj. Wielka Brytania. Tym samym, w świetle powołanych wyżej przepisów, przedmiotowe usługi nie będą podlegały opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na terytorium Polski.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy, że zgodnie z art. 28b ust. 1 ustawy o VAT miejscem świadczenia usług w przypadku świadczenia usług na rzecz podatnika jest miejsce, w którym podatnik będący usługobiorcą posiada siedzibę lub stałe miejsce zamieszkania czyli w omawianym przypadku będzie to Wielka Brytania, należało uznać za prawidłowe.

Odnosząc się natomiast do kwestii objętej pytaniem nr 3, czy prawidłowe jest wystawienie faktury bez naliczenia kwot podatku od towarów i usług, wraz z adnotacją o odwrotnym obciążeniu, należy przytoczyć przepis art. 106a ustawy o VAT, zgodnie z którym przepisy niniejszego rozdziału stosuje się do:

  1. sprzedaży, z wyjątkiem przypadków, o których mowa w art. 17 ust. 1 pkt 4 i 5 oraz ust. 1a, w których usługodawca lub dokonujący dostawy towarów nie rozlicza podatku należnego i faktura dokumentująca te transakcje nie jest wystawiana przez usługobiorcę lub nabywcę towarów w imieniu i na rzecz usługodawcy lub dokonującego dostawy towarów;
  2. dostawy towarów i świadczenia usług dokonywanych przez podatnika posiadającego na terytorium kraju siedzibę działalności gospodarczej lub stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej, z którego dokonywane są te czynności, a w przypadku braku na terytorium kraju siedziby działalności gospodarczej oraz stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej - posiadającego na terytorium kraju stałe miejsce zamieszkania albo zwykłe miejsce pobytu, z którego dokonywane są te czynności, w przypadku gdy miejscem świadczenia jest terytorium:
    1. państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju, a osobą zobowiązaną do zapłaty podatku od wartości dodanej jest nabywca towaru lub usługobiorca i faktura dokumentująca te czynności nie jest wystawiana przez tego nabywcę lub usługobiorcę w imieniu i na rzecz podatnika,
    2. państwa trzeciego.


W myśl art. 106b ust. 1 ww. ustawy, podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą:

  1. sprzedaż, a także dostawę towarów i świadczenie usług, o których mowa w art. 106a pkt 2, dokonywane przez niego na rzecz innego podatnika podatku, podatku od wartości dodanej lub podatku o podobnym charakterze lub na rzecz osoby prawnej niebędącej podatnikiem;
  2. sprzedaż wysyłkową z terytorium kraju i sprzedaż wysyłkową na terytorium kraju na rzecz podmiotu innego niż wskazany w pkt 1;
  3. wewnątrzwspólnotową dostawę towarów na rzecz podmiotu innego niż wskazany w pkt 1;
  4. otrzymanie przez niego całości lub części zapłaty przed dokonaniem czynności, o których mowa w pkt 1 i 2, z wyjątkiem przypadku, gdy zapłata dotyczy wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów lub czynności, dla których obowiązek podatkowy powstaje zgodnie z art. 19a ust. 5 pkt 4.

W przepisie art. 106e ust. 1 ustawodawca określił, jakie elementy powinna zawierać faktura, wymieniając m.in.:

10) kwoty wszelkich opustów lub obniżek cen, w tym w formie rabatu z tytułu wcześniejszej zapłaty, o ile nie zostały one uwzględnione w cenie jednostkowej netto;

12) stawkę podatku;

13) sumę wartości sprzedaży netto, z podziałem na sprzedaż objętą poszczególnymi stawkami podatku i sprzedaż zwolnioną od podatku;

14) kwotę podatku od sumy wartości sprzedaży netto, z podziałem na kwoty dotyczące poszczególnych stawek podatku;

18) w przypadku dostawy towarów lub wykonania usługi, dla których obowiązanym do rozliczenia podatku, podatku od wartości dodanej lub podatku o podobnym charakterze jest nabywca towaru lub usługi - wyrazy „odwrotne obciążenie”.


Zgodnie z art. 106e ust. 5 pkt 1 ww. ustawy, faktura może nie zawierać w przypadku, o którym mowa w art. 106a pkt 2 lit. a - danych określonych w ust. 1 pkt 10 i 12-14.

Jak już stwierdzono w niniejszej interpretacji, zgodnie z art. 28b ust. 1 ustawy o VAT, w przypadku usług świadczonych na rzecz Kontrahenta Wnioskodawcy będącego podatnikiem w rozumieniu art. 28a ustawy o VAT, miejscem świadczenia ww. usług będzie miejsce, w którym podatnik będący usługobiorcą posiada siedzibę tj. terytorium Wielkiej Brytanii.

Skoro zatem miejscem świadczenia a zarazem opodatkowania usług doradztwa księgowego, które Wnioskodawca planuje świadczyć, będzie terytorium Wielkiej Brytanii, to Wnioskodawca na podstawie art. 106b ust. 1 pkt 1 ww. ustawy będzie zobowiązany do wystawienia faktury dokumentującej ww. czynności na rzecz Kontrahenta, która – w myśl art. 106e ust. 5 pkt 1 ustawy - może nie zawierać m.in. kwoty podatku. Jednocześnie, zgodnie z art. 106e ust. 1 pkt 18 ustawy, faktura powinna zawierać w przypadku dostawy towarów lub wykonania usługi, dla których obowiązanym do rozliczenia podatku, podatku od wartości dodanej lub podatku o podobnym charakterze jest nabywca towaru lub usługi - wyrazy „odwrotne obciążenie”. Tym samym Wnioskodawca jest zobowiązany do umieszczenia na wystawionej fakturze wyrazów „odwrotne obciążenie”.

Należy podkreślić, że w sytuacji, gdy miejscem świadczenia przedmiotowych usług doradztwa księgowego będzie terytorium Wielkiej Brytanii, to transakcje te należy odpowiednio rozliczyć w oparciu o przepisy prawa podatkowego obowiązujące na terenie Wielkiej Brytanii.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy w przedmiotowym zakresie należało uznać za prawidłowe.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą również kwestii, czy prawidłowe jest wykazanie ww. transakcji jedynie w pozycji 11. deklaracji VAT-7 i nie wykazywanie jej w pozycji 12. VAT-7 oraz w deklaracji VAT-UE.

Zgodnie z art. 99 ust. 1 ustawy o VAT, podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani składać w urzędzie skarbowym deklaracje podatkowe za okresy miesięczne w terminie do 25. dnia miesiąca następującego po każdym kolejnym miesiącu, z zastrzeżeniem ust. 2-10, art. 130c i art. 133.

Rozporządzeniem z dnia 18 marca 2013 r. w sprawie wzorów deklaracji dla podatku od towarów i usług (Dz.U. z 2013 r. poz. 394), obowiązującym od 1 kwietnia 2013 r. Minister Finansów określił m.in. wzór deklaracji dla podatku od towarów i usług (VAT-7), o której mowa w art. 99 ust. 1 ustawy.

Załącznik nr 1 tego rozporządzenia stanowi wzór deklaracji VAT-7, natomiast w załączniku nr 4 zawarto objaśnienia do deklaracji dla podatku od towarów i usług (VAT-7, VAT-7K i VAT-7D).

Z objaśnień tych wynika, że w poz. 11 wykazuje się dostawę towarów oraz świadczenie usług poza terytorium kraju, w stosunku do których przysługuje podatnikowi prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, o którym mowa w art. 86 ust. 8 pkt 1 ustawy, lub prawo do zwrotu kwoty podatku naliczonego, o którym mowa w art. 87 ust. 5 ustawy. W pozycji tej nie uwzględnia się wartości dostaw towarów i świadczonych usług dokonywanych w ramach działalności gospodarczej zarejestrowanej poza terytorium kraju.

Wskazane wyżej rozporządzenie z dnia 18 marca 2013 r. w sprawie wzorów deklaracji dla podatku od towarów i usług obowiązywało do dnia 30 czerwca 2015 r.

Natomiast do dnia 1 lipca 2015 r. obowiązuje rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 18 czerwca 2015 r. w sprawie wzorów deklaracji dla podatku od towarów i usług (Dz.U. z 2015 r. poz. 914), określające m.in. wzór deklaracji dla podatku od towarów i usług (VAT-7), o której mowa w art. 99 ust. 1 ustawy, stanowiący załącznik nr 1 do rozporządzenia.

Zgodnie z § 2 pkt 1 ww. rozporządzenia, wzory deklaracji dla podatku od towarów i usług, określone w załączniku nr 1, 5 i 6 do rozporządzenia, stosuje się, począwszy od rozliczenia za lipiec 2015 r.

Natomiast zgodnie z § 3 ust. 1 ww. rozporządzenia, wzory deklaracji dla podatku od towarów i usług wraz z objaśnieniami, określone w załącznikach nr 1-6 do rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 18 marca 2013 r. w sprawie wzorów deklaracji dla podatku od towarów i usług (Dz.U. poz. 394), mogą być stosowane nie dłużej niż do rozliczenia za ostatni okres rozliczeniowy 2015 r.

Objaśnienia do deklaracji dla podatku od towarów i usług (VAT-7, VAT-7K i VAT-7D) stanowiące załącznik nr 4 do ww. rozporządzenia z dnia 18 czerwca 2015 r. wskazują, że w poz. 11 wykazuje się dostawę towarów oraz świadczenie usług poza terytorium kraju, w stosunku do których przysługuje podatnikowi prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, o którym mowa w art. 86 ust. 8 pkt 1 ustawy, lub prawo do zwrotu kwoty podatku naliczonego, o którym mowa w art. 87 ust. 5 ustawy. W pozycji tej nie uwzględnia się wartości dostaw towarów i świadczonych usług dokonywanych w ramach działalności gospodarczej zarejestrowanej poza terytorium kraju oraz świadczonych usług rozliczanych w ramach procedury szczególnej dotyczącej usług telekomunikacyjnych, usług nadawczych lub usług elektronicznych.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Jak stanowi art. 86 ust. 8 pkt 1 ustawy, podatnik ma również prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, o której mowa w ust. 2, jeżeli importowane lub nabyte towary i usługi dotyczą dostawy towarów lub świadczenia usług przez podatnika poza terytorium kraju, jeżeli kwoty te mogłyby być odliczone, gdyby czynności te były wykonywane na terytorium kraju, a podatnik posiada dokumenty, z których wynika związek odliczonego podatku z tymi czynnościami.

W myśl art. 87 ust. 5 ustawy, na umotywowany wniosek, podatnikom dokonującym dostawy towarów lub świadczenia usług poza terytorium kraju i niedokonującym sprzedaży opodatkowanej, przysługuje zwrot kwoty podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 8 pkt 1, w terminie określonym w ust. 2 zdanie pierwsze. Przepisy ust. 2 zdanie drugie i trzecie, ust. 2a i ust. 4a-4f stosuje się odpowiednio.

Ponadto z objaśnień stanowiących załącznik nr 4 do ww. rozporządzenia z dnia 18 marca 2013 r. wynika, że w poz. 12 wykazuje się świadczenie usług, o których mowa w art. 100 ust. 1 pkt 4 ustawy.

Natomiast z objaśnień stanowiących załącznik nr 4 do ww. rozporządzenia z dnia 18 czerwca 2015 r. wynika, że w poz. 12 wykazuje się świadczenie usług, o których mowa w art. 100 ust. 1 pkt 4 ustawy, tj. usług, do których stosuje się art. 28b ustawy, na rzecz podatników podatku od wartości dodanej lub osób prawnych niebędących takimi podatnikami, zidentyfikowanych na potrzeby podatku od wartości dodanej, świadczonych na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju, innych niż zwolnionych od podatku od wartości dodanej lub opodatkowanych stawką 0%, dla których zobowiązanym do zapłaty podatku od wartości dodanej jest usługobiorca.

Zgodnie z art. 100 ust. 1 ustawy o VAT, podatnicy, o których mowa w art. 15, zarejestrowani jako podatnicy VAT UE, są obowiązani składać w urzędzie skarbowym zbiorcze informacje o dokonanych:

  1. wewnątrzwspólnotowych dostawach towarów w rozumieniu art. 13 ust. 1 i 3, do których ma zastosowanie art. 42 ust. 1, na rzecz podatników podatku od wartości dodanej lub osób prawnych niebędących takimi podatnikami, zidentyfikowanych na potrzeby podatku od wartości dodanej,
  2. wewnątrzwspólnotowych nabyciach towarów, o których mowa w art. 9 ust. 1 lub art. 11 ust. 1, od podatników podatku od wartości dodanej, zidentyfikowanych na potrzeby podatku od wartości dodanej,
  3. dostawach towarów zgodnie z art. 136 ust. 1 lub 2, na rzecz podatników podatku od wartości dodanej lub osób prawnych niebędących takimi podatnikami, zidentyfikowanych na potrzeby podatku od wartości dodanej,
  4. usługach, do których stosuje się art. 28b, na rzecz podatników podatku od wartości dodanej lub osób prawnych niebędących takimi podatnikami, zidentyfikowanych na potrzeby podatku od wartości dodanej, świadczonych na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju, innych niż zwolnionych od podatku od wartości dodanej lub opodatkowanych stawką 0%, dla których zobowiązanym do zapłaty podatku od wartości dodanej jest usługobiorca

-zwane dalej „informacjami podsumowującymi”.

W przedmiotowej sprawie Wnioskodawca jest zarejestrowanym podatnikiem do transakcji wewnątrzwspólnotowych (posiada aktywny numer VAT-UE).

Wnioskodawca planuje zacząć świadczyć usługi doradztwa księgowego na rzecz podmiotu posiadającego siedzibę w Wielkiej Brytanii. Firma dostarczyła Wnioskodawcy informację, iż jako Instytucja Finansowa są oni jednostką zwolnioną z VAT oraz nie są zarejestrowani dla potrzeb podatku od wartości dodanej. W konsekwencji czego nie posiadają aktywnego numeru VAT-UE i nie figurują w systemie VIES (VAT Information Exchange System).

Wnioskodawca uważa, że usługi, które zamierza świadczyć są zwykłymi usługami jak każde inne. Jedynie zgodnie z art. 28b miejscem ich świadczenia powinien być kraj siedziby usługobiorcy. Ponieważ Wnioskodawca jest podatnikiem VAT czynnym będzie przysługiwało mu prawo do obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabywanych towarów i usług dotyczących świadczonych przez niego usług doradztwa - jeżeli jakieś wystąpią. Wnioskodawca nie planuje nabyć usług lub towarów bezpośrednio związanych z świadczonymi usługami doradczymi. Wszelkie nabycia będą powiązane pośrednio.

Odnosząc powyższe do przytoczonych przepisów prawa stwierdzić należy, że Wnioskodawca powinien uwzględnić w poz. 11 deklaracji VAT-7 podstawę opodatkowania z tytułu świadczenia usług poza terytorium kraju, w stosunku do których będzie przysługiwało mu prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, o którym mowa w art. 86 ust. 8 pkt 1 ustawy, lub prawo do zwrotu kwoty podatku naliczonego, o którym mowa w art. 87 ust. 5 ustawy.

Z kolei, jak wskazano powyżej, w poz. 12 deklaracji wykazuje się świadczenie usług, o których mowa w art. 100 ust. 1 pkt 4 ustawy. Z przytoczonego art. 100 ust. 1 pkt 4 ustawy o VAT wynika, że informacja podsumowująca powinna zawierać tylko te usługi do których stosuje się art. 28b, świadczone na rzecz podatników podatku od wartości dodanej lub osób prawnych niebędących podatnikami, zidentyfikowanych na potrzeby podatku od wartości dodanej, świadczonych na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju, które nie są zwolnione z opodatkowania podatkiem od wartości dodanej lub opodatkowane stawką 0%, dla których zobowiązanym do zapłaty podatku od wartości dodanej jest usługobiorca. Jednocześnie zgodnie z art. 2 pkt 11 ustawy, ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o podatku od wartości dodanej - rozumie się przez to podatek od wartości dodanej nakładany na terytorium państwa członkowskiego, z wyjątkiem podatku od towarów i usług nakładanego tą ustawą.

Jak już stwierdzono w niniejszej interpretacji, usługi świadczone przez Wnioskodawcę stanowić będą usługi, do których stosuje się art. 28b ustawy, ponadto usługi te będą świadczone na rzecz podatnika podatku od wartości dodanej, gdyż jak wskazał Wnioskodawca, podmiot posiadający siedzibę w Wielkiej Brytanii, na rzecz którego mają być świadczone usługi doradcze jest zarejestrowaną osobą prawną (LTD = spółka z ograniczoną odpowiedzialnością) oraz jest podmiotem samodzielnie wykonującym działalność gospodarczą, o której mowa w art. 15 ust. 2 (bez względu na cel i rezultat tej działalności) czyli spełnia definicję podatnika wg art. 28a ustawy o VAT. Miejscem świadczenia przedmiotowych usług będzie terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju tj. terytorium Wielkiej Brytanii, zaś podmiotem zobowiązanym do zapłaty podatku od wartości dodanej będzie usługobiorca.

Jednocześnie z treści wniosku nie wynika, aby przedmiotowe usługi doradztwa księgowego stanowiły usługi zwolnione od podatku od wartości dodanej lub opodatkowane stawką 0%.

Wobec powyższego Wnioskodawca świadcząc usługi doradztwa księgowego, dla których miejsce świadczenia jest określone poza terytorium kraju, będzie zobligowany do wykazania podstawy opodatkowania z tytułu świadczenia tych usług w poz. 12 deklaracji VAT-7 oraz wykazania ich w informacji podsumowującej, o której mowa w art. 100 ust. 1 ustawy o VAT.

Fakt, że podmiot posiadający siedzibę w Wielkiej Brytanii (usługobiorca) nie jest zarejestrowany dla potrzeb podatku od wartości dodanej, w konsekwencji czego nie posiada aktywnego numeru VAT-UE i nie figuruje w systemie VIES (VAT Information Exchange System) nie zwalnia Wnioskodawcy z obowiązku - zgodnie z art. 100 ust. 1 pkt 4 ustawy – złożenia deklaracji podsumowującej z wykazaniem ww. transakcji. Koniecznym może się też okazać dołączenie wyjaśnień o braku numeru UE kontrahenta.

W związku z powyższym stanowisko Wnioskodawcy, że „obrót z tytułu tych transakcji Wnioskodawca powinien wykazywać w składanej deklaracji VAT-7 w poz. 11 i nie wykazywać w poz. 12 deklaracji” oraz że „nie wykazuje się ich także w deklaracji VAT-UE”, oceniane całościowo należało uznać za nieprawidłowe ze względu na fakt, że organ nie podziela stanowiska Wnioskodawcy w kwestii dotyczącej braku obowiązku wykazania obrotu z tytułu świadczonych usług w poz. 12 deklaracji VAT-7 oraz w informacji podsumowującej, o której mowa w art. 100 ust. 1 ustawy o VAT.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Nadmienia się, że niniejsza interpretacja indywidualna traci swoją ważność w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów przedstawionego zdarzenia przyszłego lub zmiany stanu prawnego.

W pozostałym zakresie objętym wnioskiem wydano odrębne rozstrzygnięcie.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t. j. Dz. U. 2012 r. poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.


doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji
Dołącz do zarejestrowanych użytkowników i korzystaj wygodnie z epodatnik.pl.   Rejestracja jest prosta, szybka i bezpłatna.

Reklama

Przejrzyj zasięgi serwisu epodatnik.pl od dnia jego uruchomienia. Zobacz profil przeciętnego użytkownika serwisu. Sprawdź szczegółowe dane naszej bazy mailingowej. Poznaj dostępne formy reklamy: display, mailing, artykuły sponsorowane, patronaty, reklama w aktywnych formularzach excel.

czytaj

O nas

epodatnik.pl to źródło aktualnej i rzetelnej informacji podatkowej. epodatnik.pl to jednak przede wszystkim źródło niezależne. Niezależne w poglądach od aparatu skarbowego, od wymiaru sprawiedliwości, od inwestorów kapitałowych, od prasowego mainstreamu.

czytaj

Regulamin

Publikacje mają charakter informacyjny. Wydawca dołoży starań, aby informacje prezentowane w serwisie były rzetelne i aktualne. Treści prezentowane w serwisie stanowią wyraz przekonań autorów publikacji, a nie źródło prawa czy urzędowo obowiązujących jego interpretacji.

czytaj