Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu
ILPB1/4511-1-933/15-5/AN
z 22 września 2015 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613) oraz § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) w zw. z § 9 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r., poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 21 maja 2015 r. (data wpływu 26 czerwca 2015 r.) uzupełnionym w dniu 15 września 2015 r. o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie kosztów uzyskania przychodów – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 26 czerwca 2015 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie kosztów uzyskania przychodów a także dotyczące księgowania faktur i faktur korygujących za opakowania zwrotne na podstawie ustawy o rachunkowości.

Wniosek nie spełniał wymogów formalnych, w związku z czym pismem z dnia 7 września 2015 r., znak ILPP4/4512-1-221/15-2/ISN, ILPB1/4511-1-933/15-2/AN, na podstawie art. 169 § 1 i § 2 ustawy Ordynacja podatkowa wezwano Wnioskodawcę do usunięcia braków w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania pod rygorem pozostawienia podania bez rozpatrzenia.

Wniosek uzupełniono w dniu 15 września 2015 r.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Firma „A”, zajmuje się sprzedażą kwiatów, które nabywa m.in. z Holandii. Potwierdzeniem transakcji jest faktura zakupu, która jest również podstawą do zapłaty. Nabywca dostaje również fakturę za opakowania zwrotne (kwota ok. 40 000,00 EUR kwartalnie), w których przewożone są kwiaty. Ta faktura, wg porozumienia między kontrahentami, nie jest podstawą do zapłaty. Po zwrocie opakowań wystawiane są faktury korygujące do faktur za opakowania również nie stanowiące podstawy do zwrotu zapłaty.

W porozumieniu kontrahent holenderski napisał: „Ze względu na nasz system komputerowy jest dla nas niemożliwe, aby faktury pojemnikowe rozdzielić w naszym systemie od faktur zakupowych. Jednym z powodów jest to, że w ten sposób możemy zachować równowagę pomiędzy pojemnikami wychodzącymi a przychodzącymi w naszym systemie. Z tego powodu również faktury dotyczące pojemników są automatycznie rejestrowane w urzędzie podatkowym w Holandii choć z drugiej strony są wyłącznie do użytku wewnętrznego. Faktury wystawiane przez nas dotyczące pojemników nie stanowią podstawy do zapłaty, którą mielibyśmy otrzymywać z tytułu sprzedaży. Cały czas jesteśmy właścicielami tych opakowań. Nie sprzedajemy ich, wystawiane na nie faktury sprzedaży są tylko specyfiką naszego systemu.”.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie dotyczące podatku dochodowego od osób fizycznych.

Czy Firma ma księgować faktury za opakowania zwrotne i faktury korygujące za te opakowania i wykazywać je w podstawie opodatkowania VAT i podatku dochodowego od osób fizycznych?

Przedmiotem niniejszego rozstrzygnięcia jest odpowiedź dotycząca podatku dochodowego od osób fizycznej w zakresie kosztów uzyskania przychodów. Natomiast odpowiedź na pytanie dotyczące księgowania faktur i faktur korygujących za opakowania zwrotne na podstawie ustawy o rachunkowości, udzielono w dniu 7 września 2015 r. postanowieniem nr ILPP4/4512-1-221/15-3/ISN, ILPB1/4511-1-933/15-3/AN.

Zdaniem Wnioskodawcy, firma stoi na stanowisku, że faktury za opakowania zwrotne nie podlegają księgowaniu ponieważ wg art. 29a, ust.1 ustawy z dnia 11 marca 2004 o podatku od towarów usług, który mówi: podstawą opodatkowania (…) jest wszystko co stanowi zapłatę, którą dokonujący dostawy towarów lub usługodawca otrzymał lub ma otrzymać (...). Wg porozumienia z kontrahentem holenderskim, faktury za opakowania zwrotne, nie są podstawą do zapłaty, służą tylko do ewidencji wejścia i wyjścia opakowań zwrotnych. Niestety ich system komputerowy nie ma innej możliwości zaewidencjonowania tego zdarzenia, jak poprzez wystawienie faktury.

Firma również, wg. art. 7 ust. 1 ww. ustawy nie rozporządza opakowaniami jak właściciel. Nie ma do tego prawa ponieważ wg porozumienia, właścicielem jest kontrahent z Holandii. Firma powołuje się również na art. 5, ust. 1 pkt 1 i pkt 4 ww. ustawy, który mówi m.in., że opodatkowaniem podatkiem od towarów i usług jest odpłatna dostawa towarów oraz wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju. W tym przypadku, faktury za opakowania zwrotne nie są płacone i nigdy nie będą.

Podatnik nie ujmuje również faktur za opakowania zwrotne w pozycji kosztów uzyskania przychodów. Podatnik stoi na stanowisku, że jeżeli nie wykazuje faktur za opakowania zwrotne, jako podstawy do opodatkowania podatkiem od towarów i usług, nie rozpoznaje tego zdarzenia jako wewnątrzunijnego nabycia towarów to również nie ma podstawy do zwiększania kosztów uzyskania przychodów firmy wynikających z tych faktur. Poza tym kwota ok. 40 000,00 EUR księgowana w koszty firmy a później korygowana bardzo zaburzyłaby jasność i rzetelność ksiąg. Kwota ta spowodowałaby wystąpienie straty podatkowej a także znaczne zwiększenie zobowiązań, co nie miałoby realnego odzwierciedlenia w rzeczywistości. Powołując się na art. 24 ustawy o rachunkowości z dnia 29 września 1994 r. z późniejszymi zmianami, księgi powinny być prowadzone m.in. rzetelnie, tzn., że zapisy w księgach odzwierciedlają stan rzeczywisty. Stanem rzeczywistym nie byłoby zaksięgowanie w koszty uzyskania przychodu faktury, która jednocześnie nie dokumentuje zakupu towaru i nigdy nie będzie podstawą do zapłaty. Taka faktura, poza tym, że czyniłaby księgi nierzetelne, zwiększałaby sztucznie koszty uzyskania przychodów, czyli zaniżałaby podatek dochodowy oraz zwiększałaby zobowiązania, co byłoby skrajnie błędne w ujęciu bilansowym. Te faktury za opakowania zwrotne nie są podstawą do zapłaty więc nie mogą wpływać na zwiększenie zobowiązań a tak by to wyglądało, gdyby podatnik je zaksięgował jako fakturę zakupową WNT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r. poz. 361, z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Na podstawie art. 14 ust. 1 ww. ustawy, za przychód z działalności, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3, uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont. U podatników dokonujących sprzedaży towarów i usług opodatkowanych podatkiem od towarów i usług za przychód z tej sprzedaży uważa się przychód pomniejszony o należny podatek od towarów i usług.

W myśl art. 22 ust. 1 ww. ustawy, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.

Należy przyjąć, że kosztami uzyskania przychodów są wszelkie racjonalnie i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, których celem jest osiągnięcie przychodów, bądź też zabezpieczenie lub zachowanie tego źródła przychodów, o ile w myśl przepisów ww. ustawy nie podlegają wyłączeniu z tychże kosztów. Przy czym, związek przyczynowy pomiędzy poniesieniem wydatku, a osiągnięciem przychodu bądź zachowaniem lub zabezpieczeniem jego źródła należy oceniać indywidualnie w stosunku do każdego wydatku. Z oceny tego związku powinno wynikać, że poniesiony wydatek obiektywnie może przyczynić się do osiągnięcia przychodu bądź służyć zachowaniu lub zabezpieczeniu źródła przychodów. Zauważyć przy tym należy, że konieczność poniesienia danego wydatku nie może wynikać z zaniedbań, braku nadzoru lub sprzecznych z prawem działań podatnika. Przy czym, kosztem uzyskania przychodu mogą być, co do zasady, jedynie wydatki faktycznie poniesione przez podatnika.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca zajmuje się sprzedażą kwiatów, które nabywa m.in. z Holandii. Potwierdzeniem transakcji jest faktura zakupu, która jest również podstawą do zapłaty. Nabywca dostaje również fakturę za opakowania zwrotne, w których przewożone są kwiaty. Nie jest ona również podstawą do zapłaty.

Zatem, z przedstawionego stanu faktycznego i cytowanych przepisów wynika, że faktury za opakowania zwrotne nie są wydatkiem faktycznie poniesionym na zakup kwiatów. Samo otrzymanie faktury nie oznacza, że Wnioskodawca będzie mógł zaliczyć kwotę wynikającą z faktur do kosztów uzyskania przychodów. W związku z powyższym nie należy je uwzględniać w kosztach uzyskania przychodu.

Wobec powyższego stanowisko Wnioskodawcy uznano za prawidłowe.

Jednocześnie dodaje się, że wniosek Zainteresowanego w zakresie stanu faktycznego dotyczącego podatku od towarów i usług zostanie rozpatrzony osobnym pismem.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.