Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu
ILPB2/4511-1-541/15-3/WS
z 26 sierpnia 2015 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613) oraz § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) w zw. z § 9 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r., poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko, przedstawione we wniosku z dnia 25 maja 2015 r. (data wpływu 28 maja 2015 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie rozliczenia zasiłku pielęgnacyjnego – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 28 maja 2015 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie rozliczenia zasiłku pielęgnacyjnego.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawczyni jest rodzicem samotnie wychowującym niepełnosprawne, dorosłe dziecko. Córka, urodzona (…) 1980 r. jest upośledzona umysłowo w stopniu znacznym i posiada orzeczenie o niepełnosprawności. Córka otrzymuje z ZUS-u rentę socjalną w wysokości za 2014 r. 619,50 (netto) miesięcznie. Ponadto Wnioskodawczyni ma przyznany na córkę zasiłek pielęgnacyjny w kwocie 153,00 zł miesięcznie. Z uwagi na różne schorzenia córka wymaga rehabilitacji (logopeda, ortopeda, drenaże limfatyczne i inne) za które płaci Zainteresowana. Przychód córki to renta socjalna, tj. rocznie 8 489,74 zł. Doliczenie do tej kwoty zasiłku pielęgnacyjnego – 153,00 zł miesięcznie, daje łącznie 10 325,54 zł, tj. kwotę powyżej 9 120,00 zł, co pozbawia Zainteresowaną możliwości korzystania z ulgi na rehabilitację. Składając zeznanie podatkowe (Wnioskodawczyni rozlicza się z córką), Zainteresowana nie ujęła zasiłku w przychodach córki, ale potem zmieniła PIT, dokonując korekty i doliczyła do przychodu córki zasiłek. To pozbawiło Wnioskodawczynię możliwości korzystania z odpisu ulgi na rehabilitację.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy zasiłek pielęgnacyjny przyznany rodzicowi na dorosłe, niepełnosprawne dziecko, którego celem (zgodnie z art. 16 ustawy z 28 listopada 2003 r. o świadczeniach rodzinnych), jest częściowe pokrycie wydatków wynikających z konieczności zapewnienia opieki i pomocy innej osoby w związku z niezdolnością do samodzielnej egzystencji, powinien być doliczony do przychodów niepełnosprawnej osoby dorosłej, zgodnie z art. 11 ustawy z 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, a co za tym idzie, czy rozliczający się z dorosłym dzieckiem, otrzymującym rentę socjalną, na które przyznany jest zasiłek pielęgnacyjny, rodzic może korzystać z ulg przewidzianych na rehabilitację?

Zdaniem Wnioskodawczyni, zasiłek pielęgnacyjny nie powinien być wliczany do przychodu osoby niepełnosprawnej, na którą jest przyznany, ponieważ:

1. przyznany jest rodzicowi, a nie osobie niepełnosprawnej, a jedynie na taką osobę,
2. zasiłek ten jest na ściśle określony cel, wymieniony w ustawie o świadczeniach rodzinnych,
3. zasiłek zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 8 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych jest zwolniony z podatku,
4. zaliczenie zasiłku do przychodu dorosłej osoby niepełnosprawnej, przy jednoczesnym nie zaliczeniu do przychodu rodzica małoletniego niepełnosprawnego, na którego jest przyznany byłoby nierównym traktowaniem,
5. przyznanie zasiłku jest warunkiem pozwalającym rodzicowi rozliczać się z dorosłym niepełnosprawnym, a każdy dorosły niepełnosprawny od urodzenia otrzymuje rentę socjalną, która wraz z zasiłkiem przekracza 9 120 zł, a to oznacza, że żadna taka osoba nie może korzystać z ulgi na rehabilitację.
   
   

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest nieprawidłowe.

Na podstawie art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz.U. z 2012 r., poz. 361, ze zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a, 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

W myśl art. 21 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy, wolne od podatku dochodowego są świadczenia rodzinne otrzymane na podstawie przepisów o świadczeniach rodzinnych, dodatki rodzinne i pielęgnacyjne, zasiłki dla opiekunów otrzymane na podstawie przepisów o ustaleniu i wypłacie zasiłków dla opiekunów, świadczenia pieniężne otrzymane w przypadku bezskuteczności egzekucji alimentów oraz zasiłki porodowe otrzymane na podstawie odrębnych przepisów.

Zgodnie natomiast z art. 26 ust. 1 pkt 6 ww. ustawy, podstawę obliczenia podatku, z zastrzeżeniem art. 29-30c, art. 30e i art. 30f, stanowi dochód ustalony zgodnie z art. 9, art. 24 ust. 1, 2, 3b-3e, 4-4e i 6 lub art. 24b ust. 1 i 2, lub art. 25, po odliczeniu kwot wydatków na cele rehabilitacyjne oraz wydatków związanych z ułatwieniem wykonywania czynności życiowych, poniesionych w roku podatkowym przez podatnika będącego osobą niepełnosprawną lub podatnika, na którego utrzymaniu są osoby niepełnosprawne.

Stosownie do art. 26 ust. 7e ww. ustawy, przepisy dotyczące ulgi rehabilitacyjnej stosuje się odpowiednio do podatników, na których utrzymaniu pozostają następujące osoby niepełnosprawne: współmałżonek, dzieci własne i przysposobione, dzieci obce przyjęte na wychowanie, pasierbowie, rodzice, rodzice współmałżonka, rodzeństwo, ojczym, macocha, zięciowie i synowe - jeżeli w roku podatkowym dochody tych osób niepełnosprawnych nie przekraczają kwoty 9.120 zł.

Z kolei, zgodnie z art. 16 ust. 1 ustawy z dnia 28 listopada 2003 r. o świadczeniach rodzinnych (Dz. U. z 2015 r. poz. 114), zasiłek pielęgnacyjny przyznaje się w celu częściowego pokrycia wydatków wynikających z konieczności zapewnienia opieki i pomocy innej osoby w związku z niezdolnością do samodzielnej egzystencji.

W myśl art. 16 ust. 2 ww. ustawy, zasiłek pielęgnacyjny przysługuje:

1. niepełnosprawnemu dziecku;
2. osobie niepełnosprawnej w wieku powyżej 16. roku życia, jeżeli legitymuje się orzeczeniem o znacznym stopniu niepełnosprawności;
3. osobie, która ukończyła 75 lat.
   
   

Z przedstawionych powyżej przepisów wynika, że zasiłek pielęgnacyjny jest przychodem osoby niepełnosprawnej. Przychód ten korzysta ze zwolnienia określonego w art. 21 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a więc nie jest on wykazywany w zeznaniu rocznym i nie podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym. Jednakże przychód ten uwzględniany jest przy ustalaniu dochodu osoby niepełnosprawnej, określonego w art. 26 ust. 7e ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a więc dochodu w wysokości 9.120 zł, którego nieprzekroczenie powoduje, że podatnik mający na utrzymaniu osobę niepełnosprawną i ponoszący określone wydatki, może korzystać z ulgi rehabilitacyjnej. W sytuacji gdy dochód osoby niepełnosprawnej jest wyższy, wówczas nie można takiej osoby niepełnosprawnej – w rozumieniu art. 26 ust. 7e ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych – uznać za osobę pozostająca na utrzymaniu. Jeśli jednak osoba niepełnosprawna ponosi wydatki w ramach ulgi rehabilitacyjnej może odliczyć je – po spełnieniu wszystkich warunków przewidzianych w ustawie – od własnych dochodów w rocznym zeznaniu podatkowym.

W oparciu o powyższe, w przedmiotowej sprawie należy stwierdzić, że zasiłek pielęgnacyjny przyznany córce Wnioskodawczyni, jest przychodem córki. W związku z tym, że dochód uzyskiwany przez niepełnosprawną córkę Wnioskodawczyni – jak wskazano we wniosku - przekracza kwotę 9.120 zł, Zainteresowana nie może korzystać z odliczeń w ramach ulgi rehabilitacyjnej z tytułu utrzymywania osoby niepełnosprawnej.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.