Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi
IPTPP3/4512-347/15-4/MK
z 25 listopada 2015 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613 z późn. zm.) oraz § 6 pkt 3 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U., poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko – przedstawione we wniosku z dnia 28 sierpnia 2015 r. (data wpływu), uzupełnionym pismem z dnia 5 listopada 2015 r. (data wpływu) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania przekazania samochodów osobowych na cele osobiste niezwiązane z działalnością gospodarczą – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 1 września 2015 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania przekazania samochodów osobowych na cele osobiste niezwiązane z działalnością gospodarczą.

Wniosek został uzupełniony pismem z dnia 5 listopada 2015 r. w zakresie przeformułowania pytania, wskazania sposobu reprezentacji oraz przedmiotu wniosku.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

… s.c. (zwany dalej wnioskodawcą) prowadzi działalność gospodarczą w formie spółki cywilnej i jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. W 2010 roku Wnioskodawca zawarł dwie umowy leasingowe dotyczące dwóch samochodów osobowych wykorzystywanych do celów związanych z prowadzoną działalnością gospodarczą. Samochody te są przedmiotem leasingu operacyjnego. Ostatni czynsz leasingowy został zapłacony w sierpniu 2015 r. Czynsze leasingowe były księgowane w kosztach działalności gospodarczej w kwocie netto powiększonej o 50% nieodliczonego podatku VAT. Pozostałe 50% kwoty VAT z czynszu leasingowego było odliczane jako VAT naliczony. We wrześniu 2015 roku umowy leasingowe zostaną zakończone. Zgodnie z warunkami tych umów leasingobiorcy przysługuje prawo wykupu przedmiotu leasingu w wysokości 1 % ceny pojazdów po zakończeniu umów leasingu. Wnioskodawca zamierza wykupić przedmioty leasingu. Faktury dokumentujące wykup będą wystawione na leasingobiorcę …, czyli na spółkę cywilną dwóch osób fizycznych. Leasingodawca odmówił możliwości wystawienia faktur wykupu samochodów na osoby fizyczne, t.j. …. Postanowieniem wspólników wykupione przedmioty leasingu (samochody osobowe) nie będą wykorzystywane w prowadzonej działalności gospodarczej - w momencie wykupu zostaną przeznaczane wyłącznie do celów osobistych (prywatnych), niezwiązanych z prowadzoną działalnością gospodarczą. Samochody te nie zostaną wprowadzone do ewidencji środków trwałych, ich nabycie (w cenie netto) nie będzie stanowiło kosztów uzyskania przychodu. Ponieważ wykup samochodów będzie związany z przekazaniem ich na cele prywatne i przekazanie to nie jest związane z działalnością opodatkowaną, Wnioskodawca nie będzie miał prawa do odliczenia podatku naliczonego z faktur wykupu samochodów z leasingu. Wnioskodawca rozpatruje możliwość sprzedaży tych samochodów, jednak nie wcześniej niż przed upływem co najmniej sześciu miesięcy licząc od zakończenia miesiąca, w którym nastąpi moment wykupu.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie (ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu wniosku).

Czy, jeżeli po zakończeniu umowy leasingu operacyjnego Wnioskodawca wykupi samochody osobowe od leasingodawcy z przeznaczeniem na prywatne cele osobiste niezwiązane z prowadzoną działalnością gospodarczą, to przekazanie tych samochodów na cele osobiste Wnioskodawcy (dwóch osób fizycznych) nie będzie podlegało opodatkowaniu podatkiem VAT?

Zdaniem Wnioskodawcy, przekazanie na cele osobiste samochodów wykupionych z leasingu operacyjnego dwóm osobom fizycznym nie będzie podlegało opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, bowiem nie przysługiwało Wnioskodawcy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia tych samochodów. Wnioskodawca dokonując sprzedaży tych samochodów z zachowaniem upływu co najmniej sześciu miesięcy od ich wykupu nie będzie działał w charakterze podatnika, a czynność ta nie będzie rozumiana jako działalność gospodarcza w rozumieniu ustawy o VAT. Powyższe wynika z faktu, że sprzedaż samochodów wykorzystywanych wyłącznie do celów osobistych będzie realizowana jako sprzedaż własności prywatnej i korzystania z przysługującego prawa do rozporządzania własnym majątkiem. Zdaniem Wnioskodawcy, transakcja wykupu samochodów osobowych z leasingu operacyjnego jest odrębną czynnością gospodarczą od umowy leasingu.

Nieodpłatne przekazanie towaru lub składnika majątku na cele prywatne przedsiębiorcy jest opodatkowane tak, jak sprzedaż - pod warunkiem, że w stosunku do tego towaru lub składnika majątku podatnikowi przysługiwało w całości lub w części prawo do odliczenia VAT przy jego nabyciu. Ten warunek w przedmiotowej sprawie nie będzie spełniony.

Z faktury wykupu samochodów z leasingu nie będzie przysługiwać prawo do odliczenia VAT, ponieważ samochody zostaną zakupione z przeznaczeniem na cele osobiste, wobec tego brak jest podstaw do odliczenia podatku naliczonego z tego tytułu. Wobec powyższego przekazanie na cele osobiste nie będzie w tym przypadku podlegało opodatkowaniu podatkiem VAT. Przewidywana sprzedaż samochodów w terminie późniejszym (po upływie co najmniej sześciu miesięcy od zakończenia miesiąca, w którym nastąpi moment wykupu) będzie dokonana przez osoby prywatne (osoby fizyczne nieprowadzące działalności gospodarczej) z majątku prywatnego. Wobec tego taka transakcja nie wywoła żadnych skutków w podatku VAT tzn., że do takiej transakcji nie stosuje się przepisów ustawy o podatku VAT.

Stosownie do art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054, z późn. m), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Natomiast zgodnie z art. 2 pkt 6 ustawy, przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii. W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. Na podstawie art. 7 ust. 2 ustawy, przez dostawę, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się również przekazanie nieodpłatnie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa, w szczególności:

• przekazanie lub zużycie towarów na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia,
  

• wszelkie - inne darowizny - jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów lub ich części składowych.
  
  

Zatem, co do zasady, opodatkowaniu podatkiem VAT podlega odpłatna dostawa towarów (przeniesienie prawa do rozporządzania towarem jak właściciel), a także wszelkie inne przekazania oraz darowizny wskazane w pkt 1 i 2, pod warunkiem, że podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Tym samym niespełnienie powyższego warunku jest podstawą do traktowania nieodpłatnego przekazania towarów w świetle brzmienia art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy - jako wyłączonego spod zakresu działania ustawy o podatku od towarów i usług, bez względu na cel, na który zostały one przekazane.

Przepis art. 15 ust. 1 ustawy stanowi, że podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności. Działalność gospodarcza – zgodnie z art. 15 ust. 2 ustawy - obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych. Wskazać należy zatem, że odpłatna dostawa towarów lub odpłatne świadczenie usług podlega opodatkowaniu wtedy, gdy są dokonywane przez podmiot o statusie podatnika działającego w takim charakterze w odniesieniu do tych czynności. Zakres opodatkowania podatkiem od towarów i usług wyznacza czynnik przedmiotowy - opodatkowaniu podlega odpłatna dostawa towarów lub odpłatne świadczenie usług oraz czynnik podmiotowy - czynności muszą być wykonywane przez podatnika działającego w takim charakterze. W myśl art. 86 ust. 1 ww. ustawy, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 1-7 i 19 oraz art. 124. Jak wynika z powyższego przepisu prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wyłącznie podatnikom podatku od towarów i usług, w sytuacji gdy towary i usługi, z których nabyciem wiąże się podatek naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Aby zatem podatnik mógł obniżyć kwotę podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wynikającego z dokonanych zakupów, zakupy te muszą być związane z wykonywaniem czynności opodatkowanych, przy czym związek ten winien mieć charakter bezsporny. Przedstawiona wyżej zasada wyklucza możliwość dokonania odliczenia podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które snie są wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku oraz niepodlegających temu podatkowi. Należy zauważyć, że formułując w art. 86 ust. 1 ustawy warunek związku ze sprzedażą opodatkowaną, ustawodawca nie uzależnia prawa do odliczenia od związku zakupu z obecnie wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi. Wystarczającym jest, że z okoliczności towarzyszących nabyciu towarów lub usług przy uwzględnieniu rodzaju prowadzonej przez podatnika działalności gospodarczej wynika, że zakupy te dokonane są w celu ich wykorzystania w ramach jego działalności opodatkowanej.

Zasada wyrażona w art. 86 ust. 1 ustawy wyklucza możliwość dokonania odliczenia podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do czynności opodatkowanych. Zatem w rozpatrywanej sprawie w związku z tym, że w momencie zakupu samochodów Wnioskodawca zamierza przeznaczyć je na cele niezwiązane z prowadzoną działalnością gospodarczą, nie będzie przysługiwało mu prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia tych samochodów. Zatem, przekazanie przez Wnioskodawcę na cele osobiste samochodów wykupionych z leasingu operacyjnego nie będzie podlegało opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, stosownie do art. 7 ust. 2 ustawy, bowiem nie przysługiwało Wnioskodawcy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia tych samochodów. Wnioskodawca dokonując sprzedaży ww. samochodów po upływie 6 miesięcy od wykupu, nie będzie działał w charakterze podatnika, a czynność ta nie będzie nosiła znamion działalności gospodarczej w rozumieniu ustawy o podatku od towarów usług. Powyższe wynika z faktu, że sprzedaż przez Wnioskodawcę samochodów wykorzystywanych wyłącznie na cele prywatne stanowić będzie zwykłe wykonywanie prawa własności. Tym samym, w przedmiotowej sprawie Wnioskodawca, zbywając samochody stanowiące jego majątek prywatny, będzie korzystał z przysługującego jemu prawa do rozporządzania własnym majątkiem. Przekazanie zatem przez Wnioskodawcę na cele osobiste samochodów wykupionych z leasingu operacyjnego nie będzie podlegało opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, stosownie do art. 7 ust. 2 ustawy, bowiem Wnioskodawcy nie będzie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia tych samochodów od leasingodawcy. Ewentualna sprzedaż ww. samochodów w okresie późniejszym nie będzie stanowiła dostawy towarów w rozumieniu art. 7 ust. 1 ustawy. Zatem czynności te nie będą podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz.U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 ze zm.), zwanej dalej ustawą lub ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez towary należy rozumieć rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii (art. 2 pkt 6 ustawy o VAT).

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Na podstawie art. 7 ust. 2 ustawy przez dostawę, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się również przekazanie nieodpłatnie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa, w szczególności:

1. przekazanie lub zużycie towarów na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia,
2. wszelkie inne darowizny

- jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów lub ich części składowych.

Jak wynika z powyższych uregulowań, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega generalnie każde nieodpłatne przekazanie towaru należącego do przedsiębiorstwa, a także wszelkie inne darowizny, z którym wiąże się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, o ile podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu, imporcie lub wytworzeniu tych towarów lub ich części składowych.

Jeżeli natomiast podatnik nie miał prawa do odliczenia podatku naliczonego, to nieodpłatne przekazanie (w tym także darowizna) tych towarów pozostaje poza zakresem opodatkowania (podatnik nie musi dokonać ich opodatkowania), bez względu na cel, na który zostały one przekazane (darowane).

Przepis art. 15 ust. 1 ww. ustawy stanowi, że podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza – zgodnie z art. 15 ust. 2 ustawy – obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

W myśl art. 86 ust. 1 ww. ustawy, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą w formie spółki cywilnej i jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. W 2010 roku Wnioskodawca zawarł dwie umowy leasingowe dotyczące dwóch samochodów osobowych wykorzystywanych do celów związanych z prowadzoną działalnością gospodarczą. Samochody te są przedmiotem leasingu operacyjnego. We wrześniu 2015 roku umowy leasingowe zostaną zakończone. Zgodnie z warunkami tych umów leasingobiorcy przysługuje prawo wykupu przedmiotu leasingu w wysokości 1 % ceny pojazdów po zakończeniu umów leasingu. Wnioskodawca zamierza wykupić przedmioty leasingu. Faktury dokumentujące wykup będą wystawione na leasingobiorcę - …, czyli na spółkę cywilną dwóch osób fizycznych. Postanowieniem wspólników wykupione przedmioty leasingu (samochody osobowe) nie będą wykorzystywane w prowadzonej działalności gospodarczej - w momencie wykupu zostaną przeznaczane wyłącznie do celów osobistych (prywatnych), niezwiązanych z prowadzoną działalnością gospodarczą. Ponieważ wykup samochodów będzie związany z przekazaniem ich na cele prywatne i przekazanie to nie jest związane z działalnością opodatkowaną, Wnioskodawca nie będzie miał prawa do odliczenia podatku naliczonego z faktur wykupu samochodów z leasingu.

W odniesieniu do powyższej kwestii należy wskazać, że w myśl art. 709¹ ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz.U. z 2014 r., poz. 121 ze zm.), zwanej dalej Kodeksem cywilnym, przez umowę leasingu finansujący zobowiązuje się, w zakresie działalności swego przedsiębiorstwa, nabyć rzecz od oznaczonego zbywcy na warunkach określonych w tej umowie i oddać tę rzecz korzystającemu do używania albo używania i pobierania pożytków przez czas oznaczony, a korzystający zobowiązuje się zapłacić finansującemu w uzgodnionych ratach wynagrodzenie pieniężne, równe co najmniej cenie lub wynagrodzeniu z tytułu nabycia rzeczy przez finansującego.

Jeżeli finansujący zobowiązał się, bez dodatkowego świadczenia, przenieść na korzystającego własność rzeczy po upływie oznaczonego w umowie czasu trwania leasingu, korzystający może żądać przeniesienia własności rzeczy w terminie miesiąca od upływu tego czasu, chyba że strony uzgodniły inny termin – art. 709¹⁶ Kodeksu cywilnego.

Wobec powyższego, umowa leasingu sprowadza się do używania rzeczy i pobierania pożytków, nie rodzi natomiast powstania prawa do rozporządzania towarem jak właściciel. W świetle ustawy o podatku od towarów i usług leasing jest usługą zdefiniowaną w art. 8 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług. Po zakończeniu podstawowego okresu trwania umowy leasingu – jednym z wariantów jest sprzedaż przedmiotu umowy leasingobiorcy. Opcja wykupu samochodu będącego przedmiotem umowy leasingu jest uprawnieniem, z którego leasingobiorca może skorzystać, ale nie musi.

Zatem należy przyjąć, że wykup przedmiotu leasingu jest odrębną czynnością – dostawą towaru – niezwiązaną z samą umową leasingu.

Jak wynika z przedstawionego we wniosku opisu sprawy, po wykupie przedmiotowego samochodu, Wnioskodawca nie będzie wykorzystywać go w prowadzonej działalności gospodarczej, a więc nie będzie związku z czynnościami opodatkowanymi podatkiem VAT.

Zatem, w zaistniałej sytuacji, Wnioskodawcy nie będzie przysługiwało prawo do odliczenia podatku od towarów i usług przy wykupie tego samochodu.

Mając na uwadze treść wniosku oraz powołanych przepisów prawa należy stwierdzić, że nieodpłatne przekazanie przez Wnioskodawcę przedmiotowego samochodu osobowego na cele osobiste, nie będzie podlegało ustawie o podatku od towarów i usług, gdyż przy nabyciu (wykupie) samochodu Wnioskodawcy nie będzie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Zatem, stanowisko Wnioskodawcy, zgodnie z którym przekazanie przez Wnioskodawcę na cele osobiste samochodu wykupionego z leasingu operacyjnego nie będzie podlegało opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, stosownie do art. 7 ust. 2 ustawy, bowiem – z uwagi na zamierzone przekazanie na cele osobiste - nie będzie przysługiwało mu prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia tego samochodu, należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Tut. Organ informuje, iż wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego. Inne kwestie, które nie zostały objęte pytaniem wskazanym we wniosku, nie mogą być – zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej – rozpatrzone.

Zaznacza się także, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.