Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy
ITPP1/4512-759/15/EA
z 12 października 2015 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613) oraz § 6 pkt 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r., poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko – przedstawione we wniosku z dnia … lipca 2015 r. (data wpływu … lipca 2015 r.) uzupełnionym w dniu … sierpnia 2015 r., o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku opodatkowania dostawy nieruchomości – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu … lipca 2015 r. został złożony ww. wniosek, uzupełniony w dniu … sierpnia 2015 r., o wydanie interpretacji indywidualnej, dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania zbycia nieruchomości gruntowych.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca jest właścicielem nieruchomości, w skład której wchodzi dziesięć działek. Każda z tych działek ma powierzchnię około 1000 m2 i posiada oddzielny numer ewidencyjny. Dla działek tych nie ma miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego. Zarówno w studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy, jak i w ewidencji gruntów wszystkie działki sklasyfikowane są jako rolne (RVI). Wnioskodawca we wniosku wskazuje, że w minionym roku dokonał sprzedaży czterech działek. Zdaniem Wnioskodawcy zgodnie z przepisami transakcja ta nie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Wnioskodawca jest osobą fizyczną, aktualnie jego działalność gospodarcza jest zawieszona.

Wnioskodawca planuje wystąpić o warunki zabudowy na jedną z powyższych działek. Po uzyskaniu pozwolenia na budowę zamierza wybudować dom jednorodzinny.

W uzupełnieniu wniosku wskazano, iż:

• od momentu nabycia, działki nie były w żaden sposób wykorzystywane, nie była na nich prowadzona działalność gospodarcza ani rolnicza;
• przedmiotowe działki (grunty) nie wchodziły w skład gospodarstwa rolnego;
• w chwili obecnej nie ma osoby zainteresowanej kupnem w/w gruntów. Wnioskodawca nie jest w stanie podać ilości ewentualnych nabywców w przyszłości;
• nie dokonywano czynności zmierzających do przygotowania gruntu do sprzedaży. Działki nie posiadają żadnego uzbrojenia. Jedyny podział gruntu nastąpił w 2013 roku podczas podziału majątku (podział sądowy);
• celem nabycia w/w nieruchomości była lokata kapitału;
• grunty (działki) zostały nabyte w 2007 roku umową kupna od osób trzecich (akt notarialny);
• Wnioskodawca nigdy nie wystawiał w/w gruntów na sprzedaż w żadnych agencjach pośredniczących, portalach internetowych, itp.;
• Wnioskodawca oprócz w/w nieruchomości nabył w 2002 roku nieruchomość zabudowaną domem mieszkalnym, który zamieszkuje do dziś. W celu rozliczenia tych transakcji nie rejestrował się jako czynny podatnik VAT.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy uzyskując warunki zabudowy, pozwolenie na budowę i ewentualnie późniejsza sprzedaż domu wpłynie na opodatkowanie podatkiem VAT reszty posiadanych działek rolnych przy ich sprzedaży tzn. czy powyższe czynności spowodują objęcie podatkiem VAT pozostałych działek niezabudowanych przy ich sprzedaży?

Stanowisko Wnioskodawcy.

Zdaniem Wnioskodawcy, ponieważ uzyskanie warunków zabudowy i pozwolenia na budowę dotyczyć będzie tylko jednej działki, nie będzie miało to wpływu na pozostałe działki, które nadal będą gruntami rolnymi bez wydanych warunków zabudowy, a więc ich ewentualna sprzedaż nie będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z dyspozycją art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054, z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zwanym dalej „podatkiem”, podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Artykuł 7 ust. 1 ww. ustawy stanowi, że przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii, o czym stanowi art. 2 pkt 6 ww. ustawy.

Nie każda czynność stanowiąca dostawę w rozumieniu art. 7 ustawy o podatku od towarów i usług podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Żeby dana czynność podlegała opodatkowaniu tym podatkiem, musi być wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza – zgodnie z ust. 2 powołanego artykułu – obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody.

Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Powyższe przepisy stanowią odzwierciedlenie przepisu art. 9 ust. 1 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L 347 str. 1 ze zm.), zgodnie z którym „podatnikiem” jest każda osoba prowadząca samodzielnie w dowolnym miejscu jakąkolwiek działalność gospodarczą, bez względu na cel, czy też rezultaty takiej działalności. „Działalność gospodarcza” obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, włącznie z górnictwem, działalnością rolniczą i wykonywaniem wolnych zawodów lub uznanych za takie. Za działalność gospodarczą uznaje się w szczególności wykorzystywanie w sposób ciągły, majątku rzeczowego lub wartości niematerialnych w celu uzyskania z tego tytułu dochodu.

W art. 12 ust. 1 lit. b) Dyrektywy wskazano, że państwa członkowskie mogą uznać za podatnika każdego, kto okazjonalnie dokonuje transakcji związanej z działalnością, o której mowa w art. 9 ust. 1 akapit drugi, w szczególności dostawy terenu budowlanego.

Z przytoczonych regulacji wynika, że podatnikiem podatku od towarów i usług jest każda osoba, która dokonuje czynności podlegających opodatkowaniu, przy czym czynności te winny być związane z działalnością zdefiniowaną jako działalność gospodarcza, tj. wszelką działalnością producentów, handlowców lub/i osób świadczących usługi, włącznie z górnictwem i działalnością rolniczą lub wykonywaniem wolnych zawodów lub uznanych za takie.

Należy wskazać, że w dniu 15 września 2011 r. został wydany wyrok Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej w sprawach połączonych Jarosław Słaby (C-180/10) i Emilian Kuć, Halina Jeziorska-Kuć (C-181/10)], który wyznacza aktualnie kierunki interpretacyjne i stanowi podstawę orzeczeń Naczelnego Sądu Administracyjnego i Wojewódzkich Sądów Administracyjnych, np. NSA z dnia 23 lipca 2013 r. (sygn. akt I FSK 1386/12), z dnia 18 października 2011 r. (sygn. akt I FSK 1536/10), z dnia 9 listopada 2011 r. (sygn. akt I FSK 1658/11), z dnia 9 listopada 2011 r. (sygn. akt. I FSK 1656/11) oraz WSA z dnia 1 grudnia 2011 r. (sygn. akt I SA/Po 670/11), z dnia 14 grudnia 2011 r. (sygn. akt I SA/Po 730/11). Z powyższych wyroków wynika, że podejmowanie zorganizowanych działań, takich jak podział gruntu na mniejsze działki, uzbrojenie terenu, wydzielenie dróg wewnętrznych, uzyskanie przed sprzedażą decyzji o warunkach zabudowy, wykonywanie czynności marketingowych, świadczy o tym, że czynności te przybierają formę zawodową (profesjonalną).

Powyższe oznacza, że dostawa towarów, w tym przypadku niezabudowanych działek, podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wyłącznie wówczas, gdy czynność podlegającą opodatkowaniu wykona podmiot, który dla tej właśnie czynności będzie działał jako podatnik. Jednocześnie okoliczności dokonania tej czynności powinny nosić znamiona działalności gospodarczej, o której mowa w ustawie o VAT, tzn. powinny polegać na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych. Przez ciągłe wykorzystywanie składników majątku należy rozumieć takie wykorzystywanie majątku, które charakteryzuje się powtarzalnością lub długim okresem trwania. Zatem czerpania dochodów ze składnika majątku wskazuje na prowadzenie działalności gospodarczej. Stwierdzić należy, iż każdy, kto dokonuje czynności, które zmierzają do wykorzystania nieruchomości dla celów działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o VAT, powinien być uznany za podatnika podatku od towarów i usług. Tym samym wykorzystywanie majątku prywatnego stanowi również działalność gospodarczą, jeżeli jest dokonywane w sposób ciągły dla celów zarobkowych. Podstawowym kryterium dla opodatkowania sprzedaży, w tym przypadku nieruchomości jest ustalenie, czy działanie to można uznać za wykorzystywanie majątku w sposób ciągły do celów zarobkowych, czy majątek nabyty został i faktycznie wykorzystany na potrzeby własne, czy też z przeznaczeniem do działalności gospodarczej.

Z przedstawionego zdarzenia przyszłego wynika, że w 2007 r., Wnioskodawca nabył nieruchomość w drodze umowy kupna-sprzedaży od osób trzecich, przy zakupie nie był naliczony podatek VAT. Zamiarem nabycia przez Wnioskodawcę nieruchomości była lokata kapitału. Od momentu zakupu do chwili obecnej działka nie była w żaden sposób wykorzystywana (nie była przedmiotem najmu, dzierżawy, nie była na nich prowadzona działalność gospodarcza ani też rolnicza). Dla działek tych nie ma miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego gminy i nie posiadają decyzji o warunkach zabudowy, według ewidencji gruntów działki sklasyfikowane są jako rolne, jednakże nie są w żaden sposób wykorzystywane rolniczo. Ponadto, Wnioskodawca nie dokonywał czynności zmierzających do przygotowania gruntu do sprzedaży, działki nie posiadają żadnego uzbrojenia a podział gruntu nastąpił w 2013 r. w wyniku sądowego podziału majątku, wobec powyższego Wnioskodawca posiada dziesięć działek, każda o powierzchni ok. 1000 m2.

Wnioskodawca planuje wystąpić o warunki zabudowy na jedną z działek i w dalszej kolejności zabudować działkę domem jednorodzinnym a następnie - ewentualnie sprzedać dom. Poza ww. działkami Wnioskodawca posiada inną nieruchomość nabytą w 2002 r., zabudowaną domem, w którym zamieszkuje do dziś. W minionym roku dokonał sprzedaży czterech działek. Działki nie były nigdy ogłaszane do sprzedaży w agencjach pośredniczących i portalach internetowych.

Wątpliwości Wnioskodawcy odnoszą się do kwestii, czy zabudowanie jednej z ww. działek domem mieszkalnym i ewentualna jego sprzedaż wpłynie na opodatkowanie podatkiem VAT sprzedaży pozostałych działek.

Mając na względzie powyższe stwierdzić należy, że uznanie, czy dany podmiot w odniesieniu do konkretnej czynności działa jako podatnik podatku od towarów i usług wymaga oceny każdorazowo odnoszącej się do okoliczności faktycznych danej sprawy.

Analiza opisu zdarzenia przyszłego oraz treści powołanych przepisów prowadzi do stwierdzenia, że w transakcji sprzedaży pozostałych niezabudowanych działek nie będzie Pan występował w charakterze podatnika podatku od towarów i usług w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy, gdyż – jak wynika z treści wniosku – nie podjął Pan żadnych działań, które wskazywałyby na aktywność w zakresie obrotu pozostałymi działkami m. in. dokonania uzbrojenia terenu w „media”, czy uzyskania decyzji o warunkach zabudowy. W konsekwencji należy stwierdzić, że w tej konkretnej sytuacji, dokonując sprzedaży pozostałych działek, korzystać Pan będzie z przysługującego prawa do rozporządzania własnym majątkiem. Stąd też ww. czynność stanowić będzie działanie w sferze prywatnej, do której unormowania ustawy o podatku od towarów i usług nie będą miały zastosowania. Tym samym z tytułu sprzedaży pozostałych działek nie będzie Pan zobowiązany do rozliczenia podatku od towarów i usług.

Wskazując na powyższe podkreślić trzeba, że z okoliczności przedstawionych we wniosku wynika, że Wnioskodawca nie nabył nieruchomości z zamiarem jej odsprzedaży, czy wykonywania innych czynności w ramach prowadzonej przez niego działalności gospodarczej. Przedmiotowe działki stanowią majątek osobisty Wnioskodawcy i nie służą do prowadzenia przez niego działalności gospodarczej.

Wnioskodawca nie podejmował, w stosunku do pozostałych działek, żadnych aktywnych działań w zakresie obrotu nieruchomościami, świadczących o angażowaniu środków w sposób podobny do wykorzystywanych przez producentów, handlowców i usługodawców.

Dodatkowo, analiza orzecznictwa w przedstawionej kwestii prowadzi do wniosku, że dla uznania danej transakcji za podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług konieczne jest podjęcie przez sprzedającego dodatkowych działań oznaczających aktywne i stałe zaangażowanie w planowane transakcje skutkujących podniesieniem wartości nieruchomości, czy też zachęceniem potencjalnych nabywców do zakupu tej nieruchomości, co w niniejszym stanie faktycznym nie ma miejsca (Wnioskodawca nie uzbroił pozostałych działek, nie uzyskał decyzji o warunkach zabudowy, nie wystawiał ogłoszeń w agencjach obrotu nieruchomościami czy internecie).

W świetle powyższego, okoliczności przedstawione w opisie sprawy prowadzą do wniosku, że nie występuje ciąg czynności wskazujący na aktywność, która wykraczałaby poza ramy czynności związanych ze zwykłym wykonywaniem prawa własności.

Podejmowane przez Wnioskodawcę działania dotyczące pozostałych niezabudowanych działek należą do zakresu zwykłego zarządu majątkiem prywatnym. Planując sprzedaż pozostałych niezabudowanych działek Wnioskodawca będzie mógł korzystać z przysługującego mu prawa do rozporządzania własnym majątkiem, która to czynność oznacza działanie w sferze prywatnej, do której nie mają zastosowania przepisy ustawy o podatku od towarów i usług.

Tym samym stwierdzić należy, że dokonując planowanej sprzedaży pozostałych działek Wnioskodawca nie będzie działał w charakterze podatnika podatku od towarów i usług prowadzącego działalność gospodarczą w myśl art. 15 ust. 2 ustawy.

Ponadto, niniejsza interpretacja została wydana w odniesieniu do pozostałych działek, poza działką zabudowaną domem mieszkalnym.

Jednocześnie należy zaznaczyć, że niniejsza interpretacja została wydana w oparciu o przedstawione we wniosku zdarzenie przyszłe, co oznacza, że w przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź skarbowej zostanie określony odmienny stan faktyczny, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Interpretacja dotyczy opisu zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego ……., po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.