Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu
ILPP3/4513-1-17/15-4/TK
z 22 lipca 2015 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613) oraz § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) w zw. z § 9 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r., poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 8 kwietnia 2015 r. (data wpływu 13 kwietnia 2015 r.) uzupełnionym w dniu 20 lipca 2015 r. o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie dostawy wewnątrzwspólnotowej i zwrotu akcyzy – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 13 kwietnia 2015 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie dostawy wewnątrzwspólnotowej i zwrotu akcyzy.

Wniosek uzupełniono w dniu 20 lipca 2015 r. w przedmiocie opisanego zdarzenia przyszłego oraz pełnomocnictwa do reprezentowania Wnioskodawcy.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca (dalej: Spółka) prowadzi działalność gospodarczą pod określoną firmą. Spółka posiada trzech wspólników. Głównym przedmiotem działalności Wnioskodawcy jest handel wyrobami alkoholowymi. Spółka prowadzi pełną księgowość (prowadzi księgi rachunkowe) i zatrudnia kilkudziesięciu pracowników. Wnioskodawca w ramach prowadzonej przez siebie działalności gospodarczej współpracuje zarówno z kontrahentami krajowymi jak i pochodzącymi z innych państw członkowskich i zajmuje się sprzedażą piwa (od której akcyza została zapłacona na teranie kraju) kontrahentom, których siedziba znajduje się na terytorium kraju, jak i w innym państwie członkowskim.

W przyszłości zachodzi duże prawdopodobieństwo, że nastąpi zdarzenie, polegające na sprzedaży piwa nabywcy, którego siedziba znajduje się na terenie innego kraju członkowskiego. Nabywca ten posiada własne środki transportu i przyjedzie do sprzedawcy w celu odbioru towaru. Mimo propozycji wynajęcia przez Wnioskodawcę firmy transportowej celem przewozu do innego kraju członkowskiego (siedziby zbywcy), nabywca chce być pewny, że towar zostanie w stanie nienaruszonym przewieziony do siedziby firmy nabywającej. Nabywca nie ma zaufania do innych firm transportowych, tym samym uzależnił kupno towaru od wykonania transportu własnym środkiem. Towar będący przedmiotem umowy sprzedaży zostanie przez nabywcę odebrany w siedzibie Wnioskodawcy i za pomocą własnych środków transportu, przetransportowany przez nabywcę do innego kraju członkowskiego. Takie sytuacje miały już miejsce w przeszłości, dlatego też Wnioskodawca podejrzewa, że w przyszłości dojdzie do opisanej sytuacji.

Ze złożonego uzupełnienia do wniosku wynika, że kod CN wyrobu będącego przedmiotem zapytania zawartego we wniosku to 2203 – piwo otrzymane ze słodu, w tym 2203 00 01 (w butelkach), 2203 00 09 (pozostałe) oraz 2203 00 10 (w pojemnikach o objętości większej niż 10 litrów).

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

1. Czy w związku z zaistniałym zdarzeniem przyszłym, nastąpi wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów (piwa) w rozumieniu art. 2 ust. 1 pkt 8 ustawy z dnie 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym dokonana przez Wnioskodawcę?
2. Czy w związku z zaistniałym zdarzeniem przyszłym Wnioskodawca jest uprawniony do wystąpienia do organu podatkowego z wnioskiem o zwrot podatku akcyzowego z tytułu dokonania wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów, stosownie do art. 82 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym?
   
   

Wnioskodawca przedstawił następujące stanowiska.

1. Stanowisko do pytania pierwszego.

Zdaniem Spółki, nastąpi wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów (piwa) w rozumieniu art. 2 ust. 1 pkt 8 ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym dokonana przez Wnioskodawcę.

Stosownie do art. 2 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku akcyzowym za wewnątrzwspólnotową dostawę należy uznać przemieszczenie wyrobów akcyzowych lub samochodów osobowych z terytorium Polski na terytorium państwa członkowskiego.

Pomiędzy Wnioskodawcą a kontrahentem z innego państwa członkowskiego dojdzie do zawarcia umowy sprzedaży piwa, od którego podatek akcyzowy został uiszczony na terytorium Polski na wcześniejszym etapie obrotu. Towar zostanie przemieszczony z terytorium Polski na terytorium państwa członkowskiego, przez co dojdzie do spełnienia przesłanki określonej w art. 2 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku akcyzowym.

W wyroku z dnia 8 września 2011 r., sygn. III SA/Wa 381/2011, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie stwierdził, że „zważywszy, że według art. 2 pkt 8 u.p.a. dostawa wewnątrzwspólnotowa jest to przemieszczanie wyrobów akcyzowych z terytorium kraju na terytorium państwa członkowskiego, a przepis ten nie definiuje pojęcia „przemieszczanie”, należy przyjąć jego znaczenie językowe, zgodnie z którym oznacza ono „przenieść, przesunąć coś na inne miejsce, umieścić gdzie indziej”. Pojęcie „przemieszczenie” należy zatem wiązać ze zmianą miejsca położenia danej rzeczy, czyli fizycznym (faktycznym) ich przeniesieniem lub przesunięciem. Tym samym nałoży przyjąć, że posłużenie się przez ustawodawcę pojęciem „przed rozpoczęciem dostawy wewnątrzwspólnotowej” oznacza przed faktycznym (fizycznym) przemieszczeniem towarów, czyli przed ich wysyłką”.

2. Stanowisko do pytania drugiego.

Zgodnie z art. 82 ust. 1 ustawy o podatku akcyzowym, w przypadku dostawy wewnątrzwspólnotowej wyrobów akcyzowych, od których akcyza została zapłacona na terytorium kraju, przysługuje zwrot akcyzy:

1. podatnikowi, który dokonał dostawy wewnątrzwspólnotowej tych wyrobów akcyzowych, albo
2. podmiotowi, który nabył to wyroby akcyzowe od podatnika i dokonał ich dostawy wewnątrzwspólnotowej

− na pisemny wniosek złożony do właściwego naczelnika urzędu celnego wraz z dokumentami potwierdzającymi zapłatę akcyzy na terytorium kraju.

Powyższe stanowisko potwierdzają organy podatkowe, np. w interpretacji indywidualnej prawa podatkowego z dnia 29 marca 2012 r., nr IPTPP3/443A-2/12-2/KK, Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi stwierdził, że „w przypadku wewnątrzwspólnotowej dostawy bądź eksportu wyrobów akcyzowych, od których akcyzę zapłacono na terytorium kraju krąg podmiotów ubiegających się o zwrot akcyzy, został określony odpowiednio w art. 82 ust. 1 i art. 82 ust. 2 ustawy. Mając powyższe na uwadze taki wniosek o zwrot mogą złożyć tylko podatnicy, którzy nabyli te wyroby akcyzowe, od podatnika podatku akcyzowego i następnie dokonali ich wewnątrzwspólnotowej dostawy bądź eksportu”.

W przypadku zaistnienia opisanego zdarzenia przyszłego, należy stwierdzić, że Spółka będzie podmiotem uprawnionym do złożenia wniosku o zwrot podatku akcyzowego z tytułu dokonania wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów, stosownie do art. 82 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym. Tym samym organ powinien dokonać zwrotu podatku akcyzowego na rzecz Spółki.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 2 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym (Dz. U. z 2014 r., poz. 752, z późn. zm.) – zwanej dalej ustawą – użyte w ustawie określenia oznaczają: wyroby akcyzowe – wyroby energetyczne, energię elektryczną, napoje alkoholowe, wyroby tytoniowe oraz susz tytoniowy, określone w załączniku nr 1 do ustawy.

W pozycji 13 załącznika nr 1 do ustawy zawierającego wykaz wyrobów akcyzowych wskazano, na piwo otrzymywane ze słodu kod CN 2203 00.

Z kolei w myśl art. 2 ust. 1 pkt 8 ustawy, użyte w ustawie określenia oznaczają: dostawa wewnątrzwspólnotowa – przemieszczanie wyrobów akcyzowych lub samochodów osobowych z terytorium kraju na terytorium państwa członkowskiego.

W myśl art. 8 ust. 1 ustawy przedmiotem opodatkowania akcyzą jest:

1. produkcja wyrobów akcyzowych;
2. wprowadzenie wyrobów akcyzowych do składu podatkowego;
3. import wyrobów akcyzowych, z wyłączeniem importu wyrobów akcyzowych wysłanych następnie z zastosowaniem procedury zawieszenia poboru akcyzy z miejsca importu przez zarejestrowanego wysyłającego niebędącego importerem tych wyrobów;
4. nabycie wewnątrzwspólnotowe wyrobów akcyzowych, z wyłączeniem nabycia wewnątrzwspólnotowego dokonywanego do składu podatkowego;
5. wyprowadzenie ze składu podatkowego, poza procedurą zawieszenia poboru akcyzy, wyrobów akcyzowych niebędących własnością podmiotu prowadzącego ten skład podatkowy, z wyłączeniem wyrobów akcyzowych objętych zwolnieniem od akcyzy ze względu na ich przeznaczenie, przez podmiot, o którym mowa w art. 13 ust. 3;
6. wysłanie z zastosowaniem procedury zawieszenia poboru akcyzy importowanych wyrobów akcyzowych z miejsca importu przez zarejestrowanego wysyłającego niebędącego importerem tych wyrobów.
   
   

Z opisu sprawy zawartego we wniosku wynika, że przedmiotem działalności Wnioskodawcy jest handel wyrobami alkoholowymi, tj. sprzedaż piwa kod CN 2203 – piwo otrzymane ze słodu, w tym 2203 00 01 (w butelkach), 2203 00 09 (pozostałe) oraz 2203 00 10 (w pojemnikach o objętości większej niż 10 litrów). Akcyza została zapłacona na teranie kraju na wcześniejszym etapie obrotu.

Spółka zamierza dokonać sprzedaży piwa nabywcy, którego siedziba znajduje się terenie innego kraju członkowskiego. Nabywca ten posiada własne środki transportu i przyjedzie do sprzedawcy w celu odbioru towaru. Towar będący przedmiotem umowy sprzedaży zostanie przez nabywcę odebrany w siedzibie Wnioskodawcy i za pomocą własnych środków transportu, przetransportowany przez niego do innego kraju członkowskiego.

W opinii Spółki: Towar zostanie przemieszczony z terytorium Polski na terytorium państwa członkowskiego, przez co dojdzie do spełnienia przesłanki określonej w art. 2 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku akcyzowym. Z kolei w kwestii drugiego zagadnienia Spółka zadaje pytanie i stwierdza, że będzie podmiotem uprawnionym do złożenia wniosku o zwrot podatku akcyzowego z tytułu dokonania wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów, stosownie do art. 82 ust. 1 pkt 1 ustawy.

Wyjaśnić zatem należy, że w art. 82 ust. 1 ustawy wskazano, że w przypadku dostawy wewnątrzwspólnotowej wyrobów akcyzowych, od których akcyza została zapłacona na terytorium kraju, przysługuje zwrot akcyzy:

1. podatnikowi, który dokonał dostawy wewnątrzwspólnotowej tych wyrobów akcyzowych, albo
2. podmiotowi, który nabył te wyroby akcyzowe od podatnika i dokonał ich dostawy wewnątrzwspólnotowej

– na pisemny wniosek złożony do właściwego naczelnika urzędu celnego wraz z dokumentami potwierdzającymi zapłatę akcyzy na terytorium kraju.

Prawodawca w art. 2 ust. 1 pkt 8 ustawy zdefiniował czynność polegającą na przemieszczaniu wyrobów akcyzowych (…) z terytorium kraju na terytorium państwa członkowskiego wskazując ją jako dostawę wewnątrzwspólnotową. Przy czym nie jest to czynność podlegająca opodatkowaniu akcyzą choć jej wykonanie wywołuje określone skutki prawne.

Zgodzić należy się z Wnioskodawcą, że w opisanym przypadku przesłanka „zmiany kraju” zostanie dochowana. Jednak wątpliwości Spółki związane są z innym elementem opisanej czynności, tj. odbiorem wyrobów akcyzowych i ich przywozem na terytorium państwa członkowskiego bezpośrednio przez kontrahenta.

Wyroby akcyzowe podlegają dostawie wewnątrzwspólnotowej, gdy są w określony sposób przemieszczane. Przepis ten odnosi się zatem do kryterium przedmiotowego.

Na gruncie ustawy istotne jest jednak kto wykonuje czynności wywołujące skutki podatkowe. Przykładowo art. 13 ustawy wskazuje – w taki sposób – na podatnika akcyzy. Zatem z tytułu nabycia wewnątrzwspólnotowego podatnikiem jest ten podmiot, który dokonuje tej czynności. Aspektem decydującym jest tu okoliczność „kto odbiera” wysłane wyroby akcyzowe.

Analizując zapisy art. 82 ustawy kwestie podmiotowe również wysuwają się na plan pierwszy, tj. przepis wskazuje na dwa podmioty (podatnika i ww. podmiot, który nabył te wyroby akcyzowe od podatnika) uprawnione do zwrotu akcyzy. W obu przypadkach hipoteza normy prawnej wiąże dokonanie dostawy wewnątrzwspólnotowej tylko z tymi podmiotami. Sama dostawa wewnątrzwspólnotowa nie jest zatem wystarczająca gdyż warunkiem koniecznym zwrotu akcyzy jest również spełnienie kryterium podmiotowego.

W opisanym we wniosku przypadku wyroby akcyzowe przemieszcza kontrahent Wnioskodawcy. Kwestia ta nie ulega wątpliwości (właściciel towaru przewozi go własnym transportem na terytorium państwa członkowskiego z terytorium kraju).

Zatem choć dostawa wyrobów akcyzowych de facto następuje to nie dokonuje jej Wnioskodawca. Na marginesie zauważyć należy, że taka sytuacja występuje w przypadku zwrotu akcyzy czy też podatku VAT dla tzw. podróżnych.

Odpowiadając równocześnie na drugie z zadanych pytań stwierdzić należy, że Wnioskodawca nie jest podatnikiem akcyzy, który uiszcza akcyzę od „piwa” – prowadzi wyłącznie handel wyrobami alkoholowymi (od których akcyza została zapłacona na terenie kraju). Skoro nie jest on podatnikiem (producentem piwa) to przepis art. 82 ust. 1 pkt 1 ustawy nie znajduje do niego zastosowania.

Ponadto prawo do zwrotu przysługuje podmiotom, które nabyły wyroby akcyzowe z zapłaconą akcyzą bezpośrednio od podatnika akcyzy. W tym przypadku, zapłata akcyzy przez podmiot dokonujący wywozu dokonywana jest w cenie wyrobu akcyzowego nabytego od podatnika akcyzy, który uiścił podatek akcyzowy na rachunek izby celnej.

Z obecnie obowiązującej Dyrektywy Rady 2008/118/WE z dnia 16 grudnia 2008 r. w sprawie ogólnych zasad dotyczących podatku akcyzowego, uchylającej Dyrektywę 92/12/EWG (Dz. U. UE L 09.9.12 ze zm.) należy zacytować przepisy art. 11, zgodnie z którym oprócz przypadków, o których mowa w art. 33 ust. 6, art. 36 ust. 5 oraz art. 38 ust. 3, jak również przypadków przewidzianych w Dyrektywach, o których mowa w art. 1, właściwe organy państwa członkowskiego, w którym dane wyroby akcyzowe zostały dopuszczone do konsumpcji, mogą na wniosek zainteresowanej osoby zwrócić lub umorzyć podatek akcyzowy od tych wyrobów w sytuacjach i na warunkach określonych przez państwa członkowskie w celu zapobiegania wszelkim przypadkom uchylania się od opodatkowania lub nadużyciom. Taki zwrot lub umorzenie nie może powodować zwolnień innych niż przewidziane w art. 12 lub w jednej z Dyrektyw, o których mowa w art. 1.

Zgodnie z art. 33 ust. 6 ww. Dyrektywy 2008/118/WE, podatek akcyzowy zostaje na wniosek zwrócony lub umorzony w państwie członkowskim, w którym miało miejsce dopuszczenie do konsumpcji, jeśli właściwe organy w tym drugim państwie członkowskim uznały, że podatek akcyzowy stał się wymagalny i został pobrany w tym państwie członkowskim.

Jak stanowi art. 9 zdanie 2 i 3 aktualnie obowiązującej Dyrektywy, podatek akcyzowy jest nakładany i pobierany oraz w stosownych przypadkach zwracany lub umarzany zgodnie z procedurą ustanowioną przez każde państwo członkowskie.

Regulacje te mają, jak stanowi art. 11 Dyrektywy, zapobiegać wszelkim przypadkom uchylania się od opodatkowania lub nadużyciom.

Rozwiązanie przyjęte w art. 82 ust. 1 i ust. 2 ustawy o podatku akcyzowym pozostaje w zgodności z powyższymi regulacjami i nie różnicuje wyrobów krajowych i wyrobów pochodzących z innych państw UE.

Reasumując, w związku z zaistniałym zdarzeniem przyszłym, nie nastąpi wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów (piwa) w rozumieniu art. 2 ust. 1 pkt 8 ustawy dokonana przez Wnioskodawcę. Spółka nie będzie uprawniona do wystąpienia do organu podatkowego z wnioskiem o zwrot podatku akcyzowego z tytułu dokonania wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów, stosownie do art. 82 ust. 1 pkt 1 ustawy.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.