Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie
IPPP1/4512-705/15-4/JL
z 8 października 2015 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613) oraz § 6 pkt 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 12 maja 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Z 2015 poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 10 lipca 2015 r. (data wpływu 13 lipca 2015 r.) - uzupełnionym w dniu 24 września 2015 r. pismem z dnia 24 września 2015 r. (data wpływu 28 września 2015 r.) na wezwanie Organu z dnia 18 września 2015 r. (doręczone 22 września 2015 r.) - o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania zniesienia współwłasności nieruchomości – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 13 lipca 2015 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania zniesienia współwłasności nieruchomości.

Wniosek został uzupełniony w dniu 24 września 2015 r. pismem z dnia 24 września 2015 r. (data wpływu 28 września 2015 r.) będącym odpowiedzią na wezwanie Organu z dnia 18 września 2015 r. (doręczone 22 września 2015 r.).

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

P. Sp. z o.o. S.K.A. (wcześniejsza nazwa spółki obowiązująca w dacie czynności zniesienia współwłasności to R. Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością Spółka komandytowo-akcyjna, dalej: „Spółka” lub „Wnioskodawca”) jest zarejestrowana w Polsce dla celów VAT jako podatnik VAT czynny.

Do 27 lutego 2015 r. Wnioskodawca był współwłaścicielem zabudowanej nieruchomości, położonej w miejscowości N., (dalej jako: „Nieruchomość”). Nieruchomość składa się z kilku działek, które są wyodrębnione ewidencyjnie, natomiast cała Nieruchomość objęta jest jedną księgą wieczystą prowadzoną przez Sąd Rejonowy.

Nieruchomość obejmuje działki gruntu oznaczone numerami ewidencyjnymi:

• „Działka 1”,
  
• „Działka 2”,
  
• „Działka 3”,
  
• „Działka 4”,
  
• „Działka 5”,
  
• „Działka 6”,
  
• „Działka 7”,
  
• „Działka 8”.
  
  

Wszystkie wskazane powyżej działki wchodzące w skład Nieruchomości będą dalej łącznie zwane „Działkami”.

Zgodnie z decyzją Burmistrza Miasta i Gminy z dnia 6 czerwca 2014 r. Działki 1-6 wskazane powyżej powstały z podziału działki oznaczonej w ewidencji gruntów jako działka nr 116, która wcześniej powstała z połączenia działek o nr ewidencyjnych ..., ..., ... i ....

Zgodnie z obowiązującym miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego wszystkie Działki położone są na terenie aktywności gospodarczej z obiektami produkcyjnymi, składami i magazynami oraz usługami.

Spośród Działek wchodzących w skład Nieruchomości, Działki 1, 2, 4, 5 i 6 są zabudowane budynkami lub budowlami, natomiast Działki 3,7 i 8 są niezabudowane.

Na Działkach znajdują się następujące budynki, stanowiące hale magazynowe:

• budynek posadowiony na Działce 4 (dalej jako: „Budynek 1”),
  
• budynek posadowiony na Działce 5 (dalej jako: „Budynek 2”),
  
• budynek posadowiony na Działce 2 (dalej jako: „Budynek 3”),
  
• budynek posadowiony na Działce 1 (dalej jako: „Budynek 4”),
  
• budynek posadowiony na Działce 6 (dalej jako: „Budynek 5”), który nie został jeszcze ukończony.
  
  

Wszystkie wyżej wymienione budynki określane dalej będą łącznie jako „Budynki”.

Udział Wnioskodawcy we współwłasności Nieruchomości (dalej: „Udział A”) wynosił 188240/ 218037. Drugim współwłaścicielem Nieruchomości była spółka P. Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością (dalej: „P.”), której udział wynosił 29797/218037 (dalej: „Udział B”).

Wnioskodawca nabył Nieruchomość od L. spółka z ograniczoną odpowiedzialnością na podstawie umowy sprzedaży, zawartej w dniu 31 maja 2011 roku. Natomiast P. nabył udział w Nieruchomości od Wnioskodawcy na podstawie umowy sprzedaży, zawartej w dniu 20 grudnia 2012 roku.

Po nabyciu Udziału A oraz Udziału B, Wnioskodawca oraz P. w dniu 20 grudnia 2012 r. zawarli umowę quoad usum, której celem było określenie sposobu korzystania, zarządzania, podziału zysków oraz innych aspektów dotyczących wspólnej Nieruchomości (dalej jako: „Umowa współwłaścicieli”). Na mocy Umowy współwłaścicieli Wnioskodawca otrzymał do wyłącznego korzystania Budynek 2, Budynek 3, Budynek 4, Budynek 5 wraz z gruntem znajdującym się pod ich obrysem. Z kolei P. zgodnie z Umową współwłaścicieli otrzymał do wyłącznego korzystania Budynek 1 wraz z gruntem znajdującym się pod jego obrysem. Dodatkowo każdy z ówczesnych współwłaścicieli otrzymał do wyłącznego korzystania infrastrukturę towarzyszącą każdemu z budynków (np. rampy, podjazdy, place manewrowe, parkingi, odcinki dróg). Jednocześnie Umowa współwłaścicieli określiła sposób korzystania z części wspólnej (np. dróg, chodników, placów manewrowych, parkingów oraz pozostałej infrastruktury służącej zarówno Wnioskodawcy, jak i P.).

W dniu 27 lutego 2015 r. Wnioskodawca i P. zawarli umowę zniesienia współwłasności. Na mocy tej umowy Wnioskodawca stał się wyłącznym właścicielem Działki 1, Działki 2, Działki 5, Działki 6, Działki 7 i Działki 8 wraz z posadowionymi na nich budynkami. Natomiast P. stał się wyłącznym właścicielem Działki 3 i Działki 4 wraz z posadowionymi na nich budynkami.

W konsekwencji Spółka dokonała zbycia Udziału A w Działkach 3 i 4 na rzecz P., natomiast P. dokonał zbycia na rzecz Wnioskodawcy Udziału B w Działkach 1, 2, 5, 6, 7 i 8.

Wartość netto nabytego przez Wnioskodawcę udziału w Działkach przyznanych Wnioskodawcy pozostałego po odłączeniu Działek przyznanych P. była równa wartości netto udziału nabytego przez P. w przyznanych mu Działkach. W związku z powyższym, strony tej transakcji postanowiły, iż zniesienie współwłasności w odniesieniu do Działek 1 i 6 przenoszonych przez P. na rzecz Wnioskodawcy oraz Działek 3 i 4 przenoszonych przez Wnioskodawcę na rzecz P. dokonane zostało bez spłat i dopłat (zniesienie współwłasności w tym zakresie jest przedmiotem niniejszego wniosku).

Zniesienie współwłasności Nieruchomości w odniesieniu do Działek 2, 5, 7 i 8 przenoszonych przez P. na rzecz Wnioskodawcy dokonane zostało ze spłatą dodatkowej kwoty, odpowiednio podzielonej w odniesieniu do poszczególnych Działek. Rozliczenie tej spłaty nastąpiło w drodze kompensaty ze zobowiązaniem do zapłaty wynagrodzenia z tytułu służebności gruntowej ustanowionej przez Wnioskodawcę na rzecz P. (zniesienie współwłasności w tym zakresie jest przedmiotem odrębnego wniosku).

Budynki przyznane wcześniejszym współwłaścicielom są i będą wykorzystywane przez Spółkę oraz P. do działalności opodatkowanej VAT polegającej na świadczeniu usług odpłatnego najmu powierzchni Budynków.

Ponadto Wnioskodawca pragnie zaznaczyć, iż w przypadku Budynku 1, od momentu wydania tego Budynku najemcom do dnia podpisania umowy znoszącej współwłasność upłynął okres 2 lat. Natomiast w przypadku Budynku 2, Budynku 3 i Budynku 4 nie upłynął okres 2 lat. Budynek 5 nie został jeszcze ukończony i jest oddany do użytkowania częściowo (w tej części jest on wykorzystywany do działalności opodatkowanej), jednakże w jego przypadku do dnia podpisania umowy znoszącej współwłasność także nie upłynął okres 2 lat licząc od momentu wydania budynku pierwszemu najemcy.

Wnioskodawca dodatkowo zaznacza, iż P. również jest zarejestrowany w Polsce dla celów VAT jako podatnik czynny.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy w opisanym stanie faktycznym, czynność umownego zniesienia współwłasności Nieruchomości w odniesieniu do Działek 1 i 6 oraz 3 i 4 bez dokonywania przez P. dopłaty na rzecz Wnioskodawcy, nie stanowi dla Wnioskodawcy czynności podlegającej opodatkowaniu w rozumieniu przepisu art. 5 ust. 1 Ustawy o VAT i w konsekwencji po stronie Wnioskodawcy nie powstanie obowiązek podatkowy w VAT z tego tytułu?

Zdaniem Wnioskodawcy, w opisanym stanie faktycznym, czynność umownego zniesienia współwłasności Nieruchomości w odniesieniu do Działek 1 i 6 oraz 3 i 4 bez dokonania przez P. dopłaty na rzecz Wnioskodawcy, nie stanowi dla Wnioskodawcy czynności podlegającej opodatkowaniu w rozumieniu przepisu art. 5 ust. 1 Ustawy o VAT i w konsekwencji po stronie Wnioskodawcy nie powstanie obowiązek podatkowy w VAT z tego tytułu.

Uzasadnienie stanowiska wnioskodawcy

1. Uwagi ogólne
   
   

W celu rozstrzygnięcia o skutkach umownego zniesienia współwłasności w VAT należy przeanalizować, czy umowne zniesienie współwłasności mieści się w katalogu czynności podlegających opodatkowaniu VAT, zawartym w art. 5 ust. 1 Ustawy o VAT, a także czy do tej czynności stosować się będzie którekolwiek ze zwolnień przewidzianych w przepisach regulujących zasady opodatkowania VAT.

W związku z powyższym, w pierwszej kolejności należy odwołać się do prawnego i ekonomicznego charakteru instytucji zniesienia współwłasności.

2. Kwalifikacja umownego zniesienia współwłasności na gruncie Kodeksu cywilnego
   
   

Zgodnie z art. 195 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r., Kodeks cywilny (tj. Dz. U. z 2014 r. poz. 121 z późn. zm., dalej: „Kodeks cywilny”), własność tej samej rzeczy może przysługiwać niepodzielnie kilku osobom (współwłasność). W tym miejscu należy zauważyć, iż współwłasność nie jest instytucją samodzielną, lecz stanowi odmianę prawa własności i charakteryzuje się tym, że własność rzeczy (ruchomej lub nieruchomej) przysługuje kilku podmiotom. Trzeba podkreślić, że każdemu ze współuprawnionych przysługuje to samo prawo współwłasności, którego zakres (w szczególności prawa do rozporządzania nim) może być różny ze względu na wielkość udziału w nim.

W myśl art. 210 Kodeksu cywilnego każdemu ze współwłaścicieli przysługuje roszczenie o zniesienie współwłasności. Zaspokojenie tego żądania może nastąpić w trybie umownego zniesienia współwłasności lub na drodze orzeczenia sądowego. Natomiast stosownie do art. 212 § 1 Kodeksu cywilnego - jeżeli zniesienie współwłasności następuje na mocy orzeczenia sądu, wartość poszczególnych udziałów może być wyrównana przez dopłaty pieniężne. Jednocześnie należy uznać, iż instytucja spłat oraz dopłat, choć nie zostało to wprost wskazane w Kodeksie cywilnym, może mieć także zastosowanie w sytuacji, gdy do zniesienia współwłasności dochodzi w drodze umowy. W przypadku, gdy na skutek zniesienia współwłasności poprzez podział rzeczy wspólnej powstaje różnica między wartością udziału, a wartością rzeczy nabytej na własność, może dojść do sądowego lub umownego wyrównania udziałów w formie dopłaty pieniężnej.

3. Czynność zniesienia współwłasności nieruchomości jako dostawa towarów na gruncie VAT
   
   

W świetle przedstawionej powyżej argumentacji należy zauważyć, iż możliwa jest sytuacja, gdy wartość nieruchomości, która w wyniku podziału przypadłaby danemu współwłaścicielowi różniła się od wartości jego udziału w całości nieruchomości (dzielonej). W tym scenariuszu, z perspektywy ekonomicznej, współwłaściciel ten zmniejszył swój stan ekonomicznego posiadania (tj. gdy wartość przypadającej mu po podziale nieruchomości jest niższa niż wartość udziału w dzielonej nieruchomości) lub zwiększył swój stan ekonomicznego posiadania (tj. gdy wartość przypadającej mu po podziale nieruchomości jest wyższa niż wartość udziału w dzielonej nieruchomości). Wówczas, w celu wyrównania tych wartości, współwłaściciel, któremu przypadłaby nieruchomość o wartości wyższej niż jego udział w całości nieruchomości (dzielonej), zobowiązany byłby do dokonania dopłaty na rzecz współwłaściciela, któremu przypadnie nieruchomość o wartości niższej od jego udziału w całości nieruchomości (dzielonej).

W konsekwencji należy uznać, iż w powyższym scenariuszu dojdzie do sytuacji analogicznej jak w przypadku zbycia udziału w nieruchomości, gdy jeden podmiot (tj. współwłaściciel) zbywa na rzecz drugiego określony udział w nieruchomości otrzymując wynagrodzenie w postaci ceny sprzedaży. Podobnie, jak w przypadku zbycia udziału, w wyniku zniesienia współwłasności nieruchomości, jeden ze współwłaścicieli zmniejszy ekonomiczny zakres prawa do rozporządzania rzeczą (nieruchomością) mierzony wartością tego prawa (wartość nieruchomości przypadającej w wyniku podziału będzie bowiem mniejsza niż wartość udziału w nieruchomości przed podziałem), za co otrzymuje swego rodzaju rekompensatę w postaci dopłaty pieniężnej. Tym samym zniesienie współwłasności nieruchomości, zarówno umowne, jak i sądowe, wywołuje w kontekście ekonomicznym skutki analogiczne, jak sprzedaż udziału w nieruchomości. W związku z czym na gruncie VAT zniesienie współwłasności - gdy dokonywane są między współwłaścicielami dopłaty - należy traktować jako równoważne sprzedaży udziału. Wskazać należy, iż zbycie udziału w nieruchomości prowadzi do przeniesienia na nabywcę takiego udziału prawa do rozporządzania towarem (nieruchomością) tak jak właściciel, w związku z czym stanowi dostawę towarów.

Reasumując, skoro zniesienie współwłasności Nieruchomości, w wyniku którego następuje dopłata przez jednego współwłaściciela na rzecz drugiego należy uznać za równoważne zbyciu udziału za wynagrodzeniem, które stanowi odpłatną dostawę towarów, to również takie zniesienie współwłasności należy uznać za odpłatną dostawę towarów. Stanowisko to znajduje oparcie w uchwale Naczelnego Sądu Administracyjnego w składzie 7 sędziów z dnia 24 października 2011, sygn. akt I FPS 2/11. W szczególności, NSA w powyższej uchwale stwierdził, iż sprzedaż udziału we współwłasności budynku, tak jak i udziału w prawie użytkowania wieczystego gruntu, prowadzi do przeniesienia na nabywcę takiego udziału prawa do rozporządzania tymi towarami tak jak właściciel. Ponadto, stanowisko, że zniesienie współwłasności uznać należy za dostawę towarów znajduje odzwierciedlenie w interpretacjach indywidualnych wydanych przez organy podatkowe np.:

• interpretacja indywidualna wydana przez Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 7 lutego 2014 r. (sygn. ILPP2/443-1090/13-2/MR),
  
• interpretacja indywidualna wydana przez Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z dnia 26 listopada 2014 r. (sygn. IBPP2/443-830/14/JJ),
  
• interpretacja indywidualna wydana przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 16 czerwca 2014 r. (sygn. IPPP1/443-562/14-2/AW).
  
  

Wnioskodawca chciałby zaznaczyć, iż podobnie jak w przypadku sprzedaży udziału we współwłasności, dokonującym dostawy jest podmiot, który wyzbywa się (zmniejsza zakres) ekonomicznych praw do rzeczy (innymi słowy prawa do rozporządzania rzeczą jak właściciel) będącej przedmiotem dostawy w zamian za wynagrodzenie. Oznacza to, iż współwłaściciel, któremu w wyniku podziału przypadnie rzecz o wartości niższej niż wartość udziału we współwłasności (zmniejszy swój zakres rozporządzania jak właściciel) otrzyma od drugiego współwłaściciela dopłatę („wynagrodzenie”). Takie stanowisko znajduje potwierdzenie w interpretacjach indywidualnych wydanych przez organy podatkowe np.:

• w interpretacji indywidualnej wydanej przez Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 7 lutego 2014 r. (sygn. ILPP2/443-1090/13-2/MR),
  
• interpretacji indywidualnej wydanej przez Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy z dnia 29 lipca 2011 r. (sygn.. ITPP2/443-761/11/MD),
  
• interpretacji indywidualnej wydanej przez Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 31 marca 2011 r. (sygn. ILPP1/443-8/11-4/NS).
  
  
  

Z drugiej strony, w sytuacji w której wartość nieruchomości przypadających współwłaścicielom w wyniku podziału będzie równa wartości ich udziałów w całości dzielonej nieruchomości i w konsekwencji współwłaściciele nie będą dokonywać wobec siebie żadnych dopłat, zniesienie współwłasności nie będzie stanowić żadnej z czynności podlegających opodatkowaniu, o których mowa w art. 5 ust. 1 Ustawy o VAT, w szczególności dostawy towarów ani świadczenia usług.

Powyższe wynika z faktu, iż w takim przypadku nie dochodzi z perspektywy ekonomicznej po żadnej ze stron ani do zmniejszenia, ani zwiększenia „zakresu rozporządzania” rzeczą (zarówno przed zniesieniem współwłasności, jak i po, „zakres rozporządzania” mierzony wartością rzeczy nie ulega zmianie). Nie dochodzi zatem do przeniesienia prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, a ponadto nie występuje żadne inne świadczenie.

Powyższe stanowisko znajduje oparcie w interpretacjach indywidualnych wydawanych przez organy podatkowe, np.:

• interpretacja indywidualna wydana przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 16 czerwca 2014 r. (sygn. IPPP1/443-562/14-2/AW),
  
• interpretacja indywidualna wydana przez Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi z 17 kwietnia 2013 r. (sygn. IPTPP2/443-17/13-4/AW),
  
• interpretacja indywidualna wydana przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 28 grudnia 2012 r. (sygn. IPPP3/443-1020/12-2/KB).
  
  

Odnosząc powyższe uwagi do opisanego we wniosku stanu faktycznego należy zauważyć, że Wnioskodawcy oraz P. przed zniesieniem współwłasności przypadał udział we własności każdej części Nieruchomości objętej niniejszym wnioskiem, tj. zarówno w Działkach 1, 3, 4 i 6 oraz w Budynkach 1, 4 i 5. Natomiast po zniesieniu współwłasności, Wnioskodawca stał się wyłącznym właścicielem Działek 1 i 6 oraz Budynków 4 i 5, a P. stał się wyłącznym właścicielem Działek 3 i 4 oraz Budynku 1.

Wartość Działek, które w wyniku podziału przypadły Wnioskodawcy oraz P. nie różniła się od wartości udziału danego współwłaściciela w całości Nieruchomości (dzielonej). W tej sytuacji z perspektywy ekonomicznej, nie doszło do zwiększenia ekonomicznego posiadania zarówno po stronie Wnioskodawcy, jak i po stronie P. (gdyż wartość przypadającej im po podziale nieruchomości będzie taka sama jak wartość udziału w dzielonej Nieruchomości). Wobec powyższego umowne zniesienie współwłasności Nieruchomości w zakresie Działek 1, 3, 4 i 6 (będącej przedmiotem niniejszego wniosku) dokonane zostało bez spłat i dopłat.

W konsekwencji, należy stwierdzić, iż w opisanym stanie faktycznym nie zaistniała sytuacja analogiczna jak w przypadku zbycia udziału w nieruchomości, gdy jeden podmiot (tj. (współwłaściciel) zbywa na rzecz drugiego określony udział w nieruchomości otrzymując wynagrodzenie w postaci ceny sprzedaży. W przedmiotowym stanie faktycznym nie doszło do zmniejszenia lub zwiększenia ekonomicznego zakresu prawa do rozporządzania rzeczą (nieruchomością) mierzonego wartością tego prawa, w wyniku umownego zniesienia współwłasności, po stronie Wnioskodawcy lub P.. W efekcie żadna ze stron tej czynności nie otrzymała rekompensaty w postaci dopłaty pieniężnej.

Tym samym, zakładając iż zniesienie współwłasności nieruchomości wywołuje w kontekście ekonomicznym skutki analogiczne, jak sprzedaż udziału w nieruchomości, należy uznać, iż na gruncie VAT zniesienie współwłasności, które następuje bez uiszczania spłat i dopłat nie będzie stanowić sprzedaży udziału. W konsekwencji, z uwagi na stwierdzenie, iż nie wystąpiła czynność równoważna w skutkach ze sprzedażą udziału w nieruchomości, uznać należy, iż nie miała miejsca dostawa towarów.

Podsumowując powyższy wywód, w ocenie Wnioskodawcy czynność umownego zniesienia współwłasności Nieruchomości dokonana w odniesieniu do Działek 1 i 6 oraz 3 i 4 bez spłat i dopłat, nie stanowi dla Wnioskodawcy czynności podlegającej opodatkowaniu w rozumieniu przepisu art. 5 ust. 1 Ustawy o VAT i w konsekwencji po stronie Wnioskodawcy nie powstanie obowiązek podatkowy w VAT z tego tytułu.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.