Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy
ITPP3/4512-475/15/MD
z 9 listopada 2015 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613) § 6 pkt 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r., poz. 643), Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko – przedstawione we wniosku z dnia 28 sierpnia 2015 r. (data wpływu 7 września 2015 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zastosowania zwolnienia od podatku do sprzedaży nieruchomości gruntowej zabudowanej – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 7 września 2015 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zastosowania zwolnienia od podatku do sprzedaży nieruchomości gruntowej zabudowanej.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca zamierza sprzedać nieruchomość obejmującą działkę gruntu nr … w obrębie … w …, na której posadowiony jest budynek (w rozumieniu odpowiednich przepisów prawa budowlanego) o przeznaczeniu biurowym, handlowym i usługowym. Budynek został wzniesiony przez Wnioskodawcę i oddany do użytkowania w 197l r. Wnioskodawca jest wyłącznym właścicielem gruntu i posadowionego na nim budynku.

Od czasu oddania do użytkowania do chwili obecnej, część budynku zajmują biura własne administracji Wnioskodawcy. Od co najmniej 15 lat powierzchnia użytkowana przez Wnioskodawcę na własne potrzeby wynosi 204,63 m², co stanowi 1/5 całej powierzchni użytkowej budynku, wynoszącej 1.029 m². Pozostała część budynku o powierzchni 824,37 m², co stanowi 4/5 całej powierzchni użytkowej, od co najmniej tego czasu, jest wynajmowana na podstawie umów cywilnoprawnych różnym najemcom na potrzeby prowadzonej przez nich działalności gospodarczej. Do płaconego przez nich czynszu najmu doliczany był VAT.

Wnioskodawca nie ponosił wydatków na ulepszenie budynku, w stosunku do których miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, a jeżeli ponosił takie wydatki, to były one niższe niż 30% wartości początkowej budynku.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

• Czy sprzedaż nieruchomości (budynku wraz z gruntem) zwolniona będzie od VAT w 4/5 części ceny, a do 1/5 części tej ceny będzie należało doliczyć VAT?
• Czy sprzedaż nieruchomości zwolniona będzie od VAT w całości?

Zdaniem Wnioskodawcy, przy sprzedaży przedmiotowej nieruchomości do 1/5 części ceny będzie należało doliczyć obowiązujący VAT, a pozostałe 4/5 części ceny podlegać będzie zwolnieniu od tego podatku.

W ocenie Wnioskodawcy w stosunku do 1/5 części budynku, od początku do teraz użytkowanego na własne potrzeby, do pierwszego zasiedlenia – w rozumieniu art. 2 pkt 14 ustawy o podatku od towarów i usług – dojdzie dopiero na skutek sprzedaży.

Natomiast w odniesieniu do 4/5 części budynku doszło już wcześniej do pierwszego zasiedlenia, gdyż powierzchnie te oddawane były do użytkowania różnym podmiotom na podstawie umów najmu, a czynsz przez nie płacony opodatkowywany był każdorazowo stosownym podatkiem od towarów i usług.

W związku z powyższym, 4/5 części nieruchomości przy sprzedaży podlegać będzie zwolnieniu od VAT na podstawie art. 43 ust. l pkt 10 ustawy, natomiast zwolnieniu ustawowemu nie podlegać będzie sprzedaż 1/5 części tej nieruchomości.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054, z późn. zm.) – zwanej dalej „ustawą” – opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju (…).

Przez dostawę towarów, w myśl art. 7 ust. 1 ustawy, należy rozumieć przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Przez towary, stosownie do art. 2 pkt 6 ustawy, rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Zgodnie z art. 29a ust. 8 ustawy, w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu.

W świetle art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Jak stanowi art. 146a pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2016 r., z zastrzeżeniem art. 146f stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Jednakże w treści ustawy, jak i przepisów wykonawczych wydanych na podstawie jej upoważnienia przewidziano opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi lub zwolnienie od podatku.

Jako odstępstwo od zasady powszechności i równości opodatkowania, zastosowanie obniżonej stawki podatku lub zwolnienia od podatku od towarów i usług możliwe jest jedynie w przypadku wykonywania czynności ściśle określonych w ustawie oraz w przepisach wykonawczych wydanych na podstawie jej upoważnienia.

Zakres i zasady zwolnienia od podatku dostaw towarów lub świadczenia usług zostały określone m.in. w art. 43 ustawy.

Zwalnia się od podatku dostawę towarów wykorzystywanych wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku, jeżeli z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego (art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy).

Na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:

1. dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim;
2. pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.

W art. 2 pkt 14 ustawy, ustawodawca zdefiniował pojęcie „pierwszego zasiedlenia”, przez które rozumieć należy oddanie do użytkowania, w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi budynków, budowli lub ich części, po ich:

1. wybudowaniu lub
2. ulepszeniu, jeżeli wydatki poniesione na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej.

Aby można było mówić o pierwszym zasiedleniu musi dojść do oddania budynków (budowli lub ich części) do użytkowania w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu. Pierwsze zasiedlenie będzie miało zatem miejsce wówczas, gdy wybudowany albo zmodernizowany obiekt będzie przedmiotem dostawy albo będzie oddany w najem, dzierżawę, leasing, itp. Zarówno bowiem dostawa (nawet zwolniona od podatku), jak też najem, dzierżawa, albo leasing są czynnościami podlegającymi opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

W myśl art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części nieobjętą zwolnieniem, o którym mowa w pkt 10, pod warunkiem, że:

1. w stosunku do tych obiektów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego,
2. dokonujący ich dostawy nie ponosił wydatków na ich ulepszenie, w stosunku do których miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, a jeżeli ponosił takie wydatki, to były one niższe niż 30% wartości początkowej tych obiektów.

Z treści złożonego wniosku wynika, że Wnioskodawca zamierza sprzedać nieruchomość, na której posadowiony jest budynek o przeznaczeniu biurowym, handlowym i usługowym. Budynek został wzniesiony przez Wnioskodawcę i oddany do użytkowania w 197l r. Wnioskodawca jest wyłącznym właścicielem gruntu i posadowionego na nim budynku. Od co najmniej 15 lat powierzchnia użytkowana przez Wnioskodawcę na własne potrzeby wynosi 1/5 całej powierzchni użytkowej budynku. Pozostała część budynku (4/5 całej powierzchni użytkowej), od co najmniej tego czasu, wynajmowana jest różnym najemcom. Do płaconego przez nich czynszu najmu doliczany był VAT. Wnioskodawca nie ponosił wydatków na ulepszenie budynku, w stosunku do których miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, a jeżeli ponosił takie wydatki, to były one niższe niż 30% wartości początkowej budynku.

Na tym tle Wnioskodawca powziął wątpliwość dotyczącą zastosowania zwolnienia od podatku do sprzedaży ww. nieruchomości.

Biorąc pod uwagę przedstawiony we wniosku opis zdarzenia przyszłego oraz treść powołanych przepisów stwierdzić należy, że sprzedaż nieruchomości, o której mowa we wniosku – wbrew poglądowi Wnioskodawcy – będzie w całości zwolniona od podatku od towarów i usług. Dostawa bowiem:

• części (4/5 powierzchni użytkowej) budynku już – jak słusznie uznał Wnioskodawca – zasiedlonej (w związku z jej wynajmowaniem podmiotom trzecim) w rozumieniu art. 2 pkt 14 ustawy, będzie zwolniona od podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy;
• pozostałej części (1/5 powierzchni użytkowej) budynku niezasiedlonej w rozumieniu art. 2 pkt 14 ustawy, będzie zwolniona od podatku od towarów i usług (czego nie dostrzegł Wnioskodawca) na podstawie 43 ust. 1 pkt 10a ustawy. Jest to zasadne, gdyż:


1. w stosunku do ww. budynku Wnioskodawcy nie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego (oddanie budynku do używania miało miejsce w 1971 r., tj. na długo przed wprowadzeniem VAT w Polsce);
2. Wnioskodawca nie ponosił wydatków na ulepszenie budynku, w stosunku do których miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, a jeżeli ponosił takie wydatki, to były one niższe niż 30% jego wartości początkowej.

Na podstawie art. 29a ust. 8 ustawy, ww. zwolnienie będzie również dotyczyć dostawy gruntu związanego z tym budynkiem.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie, ul. Staromłyńska 10, 70-561 Szczecin, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, 87-100 Toruń, ul. Św. Jakuba 20.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.