Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie
IPPP2/4512-791/15-4/MMa
z 29 października 2015 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613) oraz § 6 pkt 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r., poz. 643). Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy - przedstawione we wniosku z dnia 14 sierpnia 2015 r. (data wpływu 18 sierpnia 2015 r.) uzupełnionym pismem z 14 października 2015 r. (data wpływu 19 października 2015 r.) będącym odpowiedzią na wezwanie Organu z 8 października 2015 r. znak sprawy IPPP2/4512-791/15-2/MMa (skutecznie doręczone 13 października 2015 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania podatkiem VAT sprzedaży działek budowlanych – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 18 sierpnia 2015 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania podatkiem VAT sprzedaży działek budowlanych.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny i zdarzenie przyszłe:

Na podstawie aktu notarialnego z dnia 25 kwietnia 1999 r. o nr 3273/91, Wnioskodawca nabył w drodze darowizny gospodarstwo rolne o pow. 2 ha 96 arów 18 m². Dnia 10 września 2007 r. gospodarstwo to zostało podzielone na 9 działek rolnych. Następnie, dnia 4 lutego 2013 r. część tych działek tj. 2 działki zostały podzielone na działki budowlane. Pozostałe działki w dniu 13 marca 2014 r. w ilości 6 sztuk zostały podzielone na 16 działek budowlanych (w tym droga). Jedna działka rolna nie została podzielona. Działka ta została sprzedana jako działka rolna w 2014 r. W 2015 r. Wnioskodawca dokonał sprzedaży 2 działek budowlanych.

Wnioskodawca prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą w zakresie hurtowej sprzedaży skóry. Gospodarstwo rolne ani żadna z powstałych w wyniku jego podziału działek nie była nigdy wykorzystywana do prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej, nie była wpisana do ewidencji środków trwałych. Stanowiła ona majątek osobisty, prywatny Wnioskodawcy. Wnioskodawca nie ponosił i nie zamierza ponosić żadnych nakładów mających na celu zwiększenie wartości tych działek np. poprzez ich uzbrojenie.

Wnioskodawca zamierza w przyszłości dokonywać sprzedaży pozostałych działek.

W piśmie z dnia 14 października 2015 r. uzupełniającym złożony wniosek Wnioskodawca wskazał, że na podstawie aktu notarialnego z dnia 25 kwietnia 1991 r. nr 3273/91 nabył w drodze darowizny od ojca gospodarstwo rolne o pow. 2 ha 96 arów 18m². W dniu 10 września 2007 r. gospodarstwo to zostało podzielone na 9 działek o nr: 202/5, 202/6, 202/7, 202/8, 202/9, 202/10, 202/11, 202/12, 202/13. Dla działek o nr 202/5 i 202/6 w dniu 14 marca 2012 r. Prezydent Miasta wydał decyzję o warunkach zabudowy z której wynika sposób zagospodarowania terenu i warunki zabudowy, rodzaj inwestycji - zabudowa mieszkaniowa jednorodzinna. Powyższe działki o nr 202/5 i 202/6 na podstawie decyzji Prezydenta Miasta z dnia 4 lutego 2013 r. zostały podzielone na 5 działek o nr: 684/1, 684/2, 684/3, 684/4, 684/5. W dniu 13 marca 2014 r. pozostałe działki o nr 202/7, 202/8, 202/9, 202/10, 202/117, 202/12 zostały podzielone na podstawie decyzji Prezydenta Miasta na 18 działek (z czego 1 działka została przeznaczona na drogę, a jedna działka została uznana jako pas zieleni-teren zalewowy) o nr 685/2, 685/3, 685/4, 685/5, 685/6, 685/7, 685/8, 685/9, 685/10, 685/11, 685/12, 685/13, 685/14, 685/15, 685/16, 685/17, 685/1-droga, 685/18- teren zalewowy(pas zieleni).

Teren nieruchomości będący przedmiotem ww. podziału z dnia 13 marca 2014 r. nie był objęty ustaleniami planu miejscowego. W oparciu o decyzję Prezydenta Miasta z dnia 4 września 2013 r. o warunkach zabudowy teren ten został przeznaczony na budowę budynków mieszkalnych jednorodzinnych. Działka o nr 202/13 jako działka rolna została sprzedana w 2014, natomiast działki o nr 684/1, 685/6 zostały sprzedane w 2015 r. Jak wynika z warunków zabudowy ww. działki są terenami przeznaczonymi pod zabudowę jednorodzinną. Ponadto żadna z działek nie była oddana do używania w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem VAT tj. nie były nigdy przedmiotem najmu, dzierżawy lub innej umowy o podobnym charakterze. W związku z zaistniałym stanem faktycznym jak wynika ze złożonego wniosku Wnioskodawca uważa, że sprzedaż działek dokonana w 2014 r. i 2015 r. oraz ewentualna sprzedaż kolejnych działek w przyszłości nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy sprzedaż działek stanowiących majątek osobisty (prywatny) podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług?

Stanowisko Wnioskodawcy:

Zgodnie z art. 15 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Wnioskodawca nabył działkę (gospodarstwo rolne) w drodze darowizny w 1999 r., na własne potrzeby, nie w celu odsprzedaży. Powyższe potwierdza fakt, że przez 24 lata stanowiła ona majątek osobisty Wnioskodawcy. Z aktów notarialnych sprzedaży wynika, że działki będące przedmiotem sprzedaży nie były uzbrojone ani zabudowane. Dodać należy, że Wnioskodawca nie ponosił i nie zamierza ponosić żadnych nakładów mających na celu zwiększenie wartości rynkowych tych działek np. poprzez ich uzbrojenie.

Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą w zakresie hurtowej sprzedaży skóry.

Zainteresowany jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Jednakże fakt prowadzenia przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej, w ocenie Wnioskodawcy pozostaje bez wpływu na kwestię opodatkowania sprzedaży działek podatkiem od towarów i usług. Zdaniem Wnioskodawcy sprzedaż działek, które powstały w wyniku podziału gospodarstwa rolnego należącego do majątku osobistego od 24 lat, nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

W świetle ww. przepisu art. 15 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług nie jest działalnością gospodarczą sprzedaż majątku osobistego, który nie został nabyty w celu jego odsprzedaży. Zatem jego sprzedaż zarówno w całości jak i częściach, jednemu lub wielu nabywcom, z zyskiem lub bez nie może być uznana za działalność handlową ze skutkiem uznania, że osoba taka prowadzi działalność gospodarczą.

Pod pojęciem „handel” należy rozumieć dokonywanie w sposób zorganizowany zakupów towarów handlowych w celu ich dalszej odsprzedaży, co nie ma miejsca w przedmiotowej sytuacji. Wnioskodawca uważa, że sprzedaż majątku własnego nie jest działaniem tworzącym przesłanki wskazujące na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy i zorganizowany, polega jedynie na wykorzystaniu posiadanych składników majątku osobistego w sposób pozwalający na korzystne upłynnienie.

Sprzedając nabyty w drodze darowizny majątek, Wnioskodawca korzysta z przysługującego prawa dotyczącego rozporządzania własnym majątkiem, która to czynność oznacza działanie w sferze prywatnej, do której przepisy ustawy podatku od towarów i usług nie mają zastosowania.

Reasumując, w ocenie Wnioskodawcy dokonana sprzedaż działek jak i ewentualna sprzedaż pozostałych działek w przyszłości, które powstały w wyniku podziału działki otrzymanej w drodze darowizny, nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

W myśl art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Stosownie do art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Pojęcie towaru ustawodawca zdefiniował w art. 2 pkt 6 ustawy. Zgodnie z tym przepisem przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Zatem, zgodnie z powołanymi przepisami, grunt spełnia definicję towaru wynikającą z art. 2 pkt 6 ustawy, a jego sprzedaż jest traktowana jako czynność odpłatnej dostawy towarów na terytorium kraju.

Jednakże nie każda czynność stanowiąca dostawę w rozumieniu art. 5 ustawy podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Aby dana czynność była opodatkowana tym podatkiem musi być wykonana przez podatnika.

Na mocy art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Z kolei na podstawie art. 15 ust. 2 ustawy, działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Określony w ustawie zakres opodatkowania podatkiem od towarów i usług wskazuje, że aby faktycznie zaistniało opodatkowanie danej czynności konieczne jest, aby czynność podlegającą opodatkowaniu wykonał podmiot, który dla tej właśnie czynności będzie działał jako podatnik.

Definicja działalności gospodarczej zawarta w ustawie ma na tyle uniwersalny charakter, że pozwala na objęcie pojęciem „podatnika” te wszystkie podmioty, które prowadzą określoną działalność występując w profesjonalnym obrocie gospodarczym.

W świetle definicji zawartej w art. 15 ustawy, dla uznania określonych zachowań danego podmiotu za działalność gospodarczą istotne znaczenie ma ich zorganizowany charakter. Przy czym, taka działalność wystąpi również w przypadku wykorzystywania towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych. Zatem, dostawa towarów (w tym gruntów) będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w sytuacji, gdy działaniom podmiotu dokonującego tej dostawy, można przypisać znamiona prowadzenia działalności gospodarczej, co w efekcie przesądza o uzyskaniu przez niego statusu podatnika. Dodatkowo należy wskazać, że działalność gospodarcza powinna cechować się stałością, powtarzalnością i niezależnością jej wykonywania, gdyż związana jest z profesjonalnym obrotem gospodarczym.

W kwestii opodatkowania dostawy gruntów istotne znaczenie ma czy Wnioskodawca w celu dokonania sprzedaży działek, podjął aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producentów, handlowców i usługodawców w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy, co skutkuje koniecznością uznania go za podmiot prowadzący działalność gospodarczą w rozumieniu tego przepisu, a więc za podatnika podatku od towarów i usług, czy też sprzedaż nastąpiła w ramach zarządu majątkiem prywatnym. Zwykłe nabycie lub sprzedaż rzeczy nie stanowi wykorzystywania w sposób ciągły majątku rzeczowego w celu uzyskania z tego tytułu dochodu, jako że jedynym przychodem z takich transakcji może być ewentualny zysk ze sprzedaży tej rzeczy. Natomiast, okoliczność podjęcia m.in. takich czynności jak uzbrojenie terenu, wydzielenie dróg wewnętrznych, uzyskanie przed sprzedażą decyzji o warunkach zagospodarowania terenu (zabudowy), wystąpienie o opracowanie planu zagospodarowania przestrzennego dla sprzedawanego obszaru oraz działania marketingowe podjęte w celu sprzedaży działek, wykraczające poza zwykłe formy ogłoszenia, stanowią o takiej aktywności w zakresie obrotu nieruchomościami, które mogą wskazywać, że czynności sprzedającego przybierają formę zawodową (profesjonalną), a w konsekwencji zorganizowaną.

Problem odnoszący się do rozstrzygnięcia, czy sprzedaż działek jest sprzedażą majątku osobistego, czy też stanowi sprzedaż realizowaną przez podatnika prowadzącego w tym zakresie działalność gospodarczą, był przedmiotem orzeczenia z dnia 15 września 2011 r., TSUE w sprawach połączonych C-180/10 i C-181/10.

Z tezy powyższego orzeczenia wynika m.in., że „osoby fizycznej, która prowadziła działalność rolniczą na gruncie nabytym ze zwolnieniem z podatku od wartości dodanej i przekształconym wskutek zmiany planu zagospodarowania przestrzennego niezależnej od woli tej osoby w grunt przeznaczony pod zabudowę, nie można uznać za podatnika podatku od wartości dodanej w rozumieniu art. 9 ust. 1 i art. 12 ust. 1 dyrektywy 112, zmienionej dyrektywą 2006/138/WE, kiedy dokonuje ona sprzedaży tego gruntu, jeśli sprzedaż ta następuje w ramach zarządu majątkiem prywatnym tej osoby”. Trybunał zwrócił uwagę, iż inaczej jest w wypadku, gdy zainteresowany podejmuje aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producentów, handlowców i usługodawców w rozumieniu art. 9 ust. 1 akapit drugi Dyrektywy.

Trybunał orzekł ponadto, że liczba i zakres transakcji sprzedaży nie ma charakteru decydującego i nie może stanowić kryterium rozróżnienia między czynnościami dokonywanymi prywatnie, które znajdują się poza zakresem zastosowania dyrektywy, a czynnościami stanowiącymi działalność gospodarczą. Trybunał stwierdził, że dużych transakcji sprzedaży można dokonywać również jako czynności osobistych.

Zatem kryterium decydującym o zaliczeniu transakcji sprzedaży nieruchomości przez osoby fizyczne do działalności gospodarczej jest podejmowanie aktywnych działań angażujących środki podobne do wykorzystywanych przez producentów, handlowców i usługodawców. W konsekwencji powyższego, dostawę gruntu przeznaczonego pod zabudowę należy uznać za objętą podatkiem od wartości dodanej, pod warunkiem, że transakcja ta nie stanowi jedynie czynności związanej ze zwykłym wykonywaniem prawa własności. W przypadku, gdy brak jest przesłanek świadczących o aktywności sprzedawcy w przedmiocie zbycia gruntu, która byłaby porównywalna do działań podmiotów zajmujących się profesjonalnie tego rodzaju obrotem – zbycie działki budowlanej nie stanowi działalności podlegającej opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, lecz mieści się w ramach zarządu majątkiem prywatnym.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca na podstawie aktu notarialnego z dnia 25 kwietnia 1999 r. o nr 3273/91, nabył w drodze darowizny gospodarstwo rolne o pow. 2 ha 96 arów 18 m². W dniu 10 września 2007 r. gospodarstwo to zostało podzielone na 9 działek o nr: 202/5, 202/6, 202/7, 202/8, 202/9, 202/10, 202/11, 202/12, 202/13. Dla działek o nr 202/5 i 202/6 w dniu 14 marca 2012 r. Prezydent Miasta wydał decyzję nr 124/2012 o warunkach zabudowy z której wynika sposób zagospodarowania terenu i warunki zabudowy, rodzaj inwestycji - zabudowa mieszkaniowa jednorodzinna. Powyższe działki o nr 202/5 i 202/6 na podstawie decyzji Prezydenta Miasta z dnia 4 lutego 2013 r. zostały podzielone na 5 działek o nr: 684/1, 684/2, 684/3, 684/4, 684/5. W dniu 13 marca 2014 r. pozostałe działki o nr 202/7, 202/8, 202/9, 202/10, 202/117, 202/12 zostały podzielone na podstawie decyzji Prezydenta Miasta na 18 działek (z czego 1 działka została przeznaczona na drogę, a jedna działka została uznana jako pas zieleni-teren zalewowy) o nr 685/2, 685/3, 685/4, 685/5, 685/6, 685/7, 685/8, 685/9, 685/10, 685/11, 685/12, 685/13, 685/14, 685/15, 685/16, 685/17, 685/1-droga, 685/18- teren zalewowy(pas zieleni). Teren nieruchomości będący przedmiotem ww. podziału z dnia 13 marca 2014 r. nie był objęty ustaleniami planu miejscowego. W oparciu o decyzję Prezydenta Miasta z dnia 4 września 2013 r. o warunkach zabudowy teren ten został przeznaczony na budowę budynków mieszkalnych jednorodzinnych. Działka o nr 202/13 jako działka rolna została sprzedana w 2014, natomiast działki o nr 684/1, 685/6 zostały sprzedane w 2015 r. Jak wynika z warunków zabudowy ww. działki są terenami przeznaczonymi pod zabudowę jednorodzinną. Ponadto żadna z działek nie była oddana do używania w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem VAT tj. nie były nigdy przedmiotem najmu, dzierżawy lub innej umowy o podobnym charakterze. Wnioskodawca prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą w zakresie hurtowej sprzedaży skóry. Gospodarstwo rolne ani żadna z powstałych w wyniku podziału działek nie była nigdy wykorzystywana do prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej, nie była wpisana do ewidencji środków trwałych. Stanowiła ona majątek osobisty, prywatny Wnioskodawcy. Wnioskodawca nie ponosił i nie zamierza ponosić żadnych nakładów mających na celu zwiększenie wartości tych działek np. poprzez ich uzbrojenie. Wnioskodawca zamierza w przyszłości dokonać sprzedaży pozostałych działek.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą kwestii, czy sprzedaż działek stanowiących majątek osobisty (prywatny) podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Z zawartego we wniosku opisu stanu faktycznego nie wynika zatem taka aktywność Wnioskodawcy, która wykracza poza ramy czynności związanych ze zwykłym wykonywaniem prawa własności. W niniejszej sprawie nie wystąpi taki ciąg działań, które będą wskazywać na aktywność Wnioskodawcy w zakresie obrotu nieruchomościami. Wnioskodawca nabył teren w drodze darowizny oraz nie ponosił żadnych działań mających na celu uatrakcyjnienie terenu (np. poprzez ich uzbrojenie). Wnioskodawca przez cały okres posiadania przedmiotowych działek nie wykorzystywał ich do celów prowadzonej działalności.

W niniejszej sprawie należy zatem uznać, że Wnioskodawca dokonując sprzedaży działek po podziale, nie będzie działał w charakterze podatnika, a czynność ta nie będzie nosiła znamion działalności gospodarczej w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług. Sprzedaż ta będzie stanowiła zwykłe wykonywanie prawa własności. A zatem transakcja zbycia przez Wnioskodawcę przedmiotowych działek, również tych planowanych w przyszłości nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

W konsekwencji stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

W tym miejscu Organ podatkowy wyjaśnia, że niniejszą interpretacją załatwiono wniosek w części dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania podatkiem VAT sprzedaży działek budowlanych. Natomiast w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych zostanie wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia przedstawionego w stanie faktycznym oraz zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.