Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy
ITPB1/4511-459/15/DP
z 11 maja 2015 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko – przedstawione we wniosku z dnia 11 marca 2015 r. (data wpływu 12 marca 2015 r.), uzupełnionym pismem z dnia 27 kwietnia 2015 r. (data wpływu 29 kwietnia 2015 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zaliczenia otrzymanego dofinansowania do przychodów– jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 12 marca 2015 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zaliczenia otrzymanego dofinansowania do przychodów.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawczyni prowadzi pozarolniczą działalność gospodarczą polegającą na przewozach osób bryczką i konno. Wnioskodawczyni wystąpiła z wnioskiem o przyznanie dofinansowania w ramach Działania 413 – Wdrażanie Lokalnych Strategii Rozwoju dla Małych Projektów, tj. Operacji, które nie odpowiadają warunkom przyznania pomocy w ramach Działań Osi 3 ale przyczyniają się do osiągnięcia celów tej Osi.

Celem Operacji jest zakup bryczki-wagonetki, która przyczyni się do poszerzenia istniejącej oferty oraz do rozwijania turystyki na obszarze LGD.

Umowę o dofinansowanie Wnioskodawczyni podpisała w dniu 3 marca 2015 r. Natomiast do końca marca zobowiązana była wywiązać się z umowy, tj. zakupić bryczkę wagonetkę. Przedmiotowa bryczka będzie stanowiła środek trwały i będzie podlegała amortyzacji.

Ponadto Wnioskodawczyni wskazuje, że nie jest czynnym „płatnikiem” podatku VAT, nie składa deklaracji VAT-7 i w związku z tym powstała wątpliwość czy może zaliczyć poniesione wydatki brutto jako koszt kwalifikowany, który w całości podlega zwrotowi w ramach wniosku o płatność.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy otrzymane dofinansowanie będzie podlegało opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych?

Zdaniem Wnioskodawczyni, otrzymane dofinansowanie nie będzie podlegało opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 46 tej ustawy.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r. poz. 361 z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

W myśl art. 14 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, za przychód z działalności, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3 (pozarolnicza działalność gospodarcza), uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont. U podatników dokonujących sprzedaży towarów i usług opodatkowanych podatkiem od towarów i usług za przychód z tej sprzedaży uważa się przychód pomniejszony o należny podatek od towarów i usług.

Stosownie natomiast do przepisu art. 14 ust. 2 pkt 2 powołanej ustawy, przychodem z działalności gospodarczej są również dotacje, subwencje, dopłaty, z zastrzeżeniem ust. 3 pkt 13, i inne nieodpłatne świadczenia otrzymane na pokrycie kosztów albo jako zwrot wydatków, z wyjątkiem gdy przychody te są związane z otrzymaniem, zakupem albo wytworzeniem we własnym zakresie środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych, od których, zgodnie z art. 22a-22o, dokonuje się odpisów amortyzacyjnych.

Mając na uwadze brzmienie powyższego przepisu należy stwierdzić, że ustawodawca różnicuje skutki podatkowe otrzymanych dotacji i innych nieodpłatnych świadczeń w zależności od celu, na jaki zostały one przeznaczone, tj.:

• dotacje, subwencje, dopłaty i inne nieodpłatne świadczenia otrzymane na cele inne niż nabycie lub wytworzenie środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych – zaliczane są do przychodów z działalności gospodarczej,
• ww. świadczenia otrzymane na pokrycie kosztów albo jako zwrot wydatków poniesionych przez podatnika na zakup lub wytworzenie we własnym zakresie środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych, od których dokonuje się odpisów amortyzacyjnych – nie stanowią przychodu z działalności gospodarczej.

Świadczenia przyznane na pokrycie kosztów albo jako zwrot wydatków poniesionych przez podatnika na zakup albo wytworzenie we własnym zakresie środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych, od których dokonuje się odpisów amortyzacyjnych, nie stanowią przychodu z działalności gospodarczej.

W świetle uprzednio powoływanego przepisu art. 14 ust. 2 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych stwierdzić należy, że otrzymane przez Wnioskodawczynię dofinansowanie, które zostanie przeznaczone na nabycie środka trwałego w postaci bryczki-wagonetki, nie stanowi przychodu z pozarolniczej działalności gospodarczej. Oznacza to jednocześnie, że do otrzymanej kwoty nie będzie miał zastosowania – wskazany przez Wnioskodawczynię przepis art. 21 ust. 1 pkt 46 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Wskazać bowiem należy, że wyłączenie z katalogu przychodów wymienione w art. 14 ust. 2 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych ma pierwszeństwo przed zwolnieniami wymienionymi w art. 21 tej ustawy. Zatem skoro w podatku dochodowym od osób fizycznych wszelkie dotacje przeznaczone na finansowanie inwestycji (nabywanie środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji) nie stanowią przychodu, to nie mogą podlegać zwolnieniu z opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

W tym miejscu nadmienić należy, że otrzymane dofinansowanie przeznaczone na zakup środka trwałego nie stanowi przychodu, ale też odpisy amortyzacyjne od wartości początkowej środka trwałego sfinansowanej tą pomocą nie będą stanowiły kosztów uzyskania przychodów, co wynika z treści art. 23 ust. 1 pkt 45 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Przepis ten stanowi, że nie uważa się za koszty uzyskania przychodów odpisów z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych dokonywanych według zasad określonych w art. 22a-22o, od tej części ich wartości, która odpowiada poniesionym wydatkom na nabycie lub wytworzenie we własnym zakresie tych środków lub wartości niematerialnych i prawnych, odliczonym od podstawy opodatkowania podatkiem dochodowym albo zwróconym podatnikowi w jakiejkolwiek formie.

Biorąc pod uwagę zaprezentowane regulacje prawne w odniesieniu do opisanego stanu faktycznego stwierdzić należy, że otrzymana dotacja, jako zwrot wydatków poniesionych na zakup środka trwałego od którego dokonywane są odpisy amortyzacyjne, nie stanowi przychodu ze źródła, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, tj. z pozarolniczej działalności gospodarczej. Wobec tego prawidłowo Wnioskodawczyni wskazała, że otrzymane dofinansowanie nie będzie podlegało opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych. Jednakże nie jest to skutkiem zwolnienia na podstawie wskazanego we wniosku art. 21 ust. 1 pkt 46 ww. ustawy, ale wyłączenia, o którym mowa w art. 14 ust. 2 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W konsekwencji, w myśl zasady, że wadliwa argumentacja prawna wnioskodawcy, przy prawidłowo wywiedzionym skutku prawnym, winna skutkować uznaniem stanowiska podatnika za nieprawidłowe, stanowisko Wnioskodawczyni należało uznać za nieprawidłowe.

Ze względu na zakres żądania Wnioskodawczyni – zakreślony pytaniem – ocenie interpretacyjnej organu na gruncie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych została poddana wyłącznie kwestia opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych otrzymanego dofinansowania. Organ nie odniósł się natomiast do – zawartej w opisie stanu faktycznego – kwestii „zaliczenia poniesionych wydatków brutto jako kosztu kwalifikowanego, który w całości podlega zwrotowi w ramach wniosku o płatność”.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Olsztynie, ul. Emilii Plater 1, 10-562 Olsztyn po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, 87 – 100 Toruń, ul. Św. Jakuba 20.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.