Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie
IPPB5/4510-554/15-4/IŚ
z 16 września 2015 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613, z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 29 kwietnia 2015 r. (data wpływu 19 czerwca 2015 r.), uzupełnionym pismem z dnia 10 sierpnia 2015 r. (data 10 sierpnia 2015 r., data wpływu 12 sierpnia 2015 r.) na wezwanie z dnia 29 lipca 2015 r. Nr IPPB5/4510-554/15-2/IŚ IPPP1/4512-624/15-2/KR (data nadania 29 lipca 2015 r., data odbioru 3 sierpnia 2015 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wypłaconego przez spółkę komandytową wynagrodzenia dla Wnioskodawcy, będącego komplementariuszem tej spółki – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 19 czerwca 2015 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wypłaconego przez spółkę komandytową wynagrodzenia dla Wnioskodawcy, będącego komplementariuszem tej spółki oraz dotyczącej podatku od towarów i usług.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca, jest wspólnikiem/Komplementariuszem w trzech spółkach komandytowych. Każda z tych spółek ma tylko jednego komplementariusza. W przypadku dwu z spółek Wnioskodawca otrzymuje, jako Komplementariusz, wynagrodzenie za prowadzenie spraw tych spółek oraz ich reprezentację. Pomiędzy spółkami a Komplementariuszem nie zostały zawarte żadna umowa cywilnoprawna w przedmiocie prowadzenia spraw spółki oraz jej reprezentacji. Jedyną postawą do wypłacanego wynagrodzenia są uchwały posiedzenia Wspólników spółek. Wypłacanie wynagrodzenia Komplementariuszowi dopuszczają umowy spółek, zgodnie z którymi posiedzenie wspólników może pojąć uchwałę w przedmiocie przyznania Komplementariuszowi wynagrodzenia.

W grudniu 2014 roku nadzwyczajne posiedzenia Wspólników każdej ze spółek postanowiły o przyznaniu komplementariuszowi wynagrodzenia za prowadzenie spraw oraz reprezentację. Ponadto posiedzenia Wspólników każdej ze spółek uchwaliły Regulamin Wynagradzania Komplementariusza, który określa zasady wypłacania wynagrodzenia (Komplementariusza za prowadzenie spraw spółki. Uchwały określają też wysokość wynagrodzenia w kwocie netto do do której doliczany jest podatek VAT wg stawki 23%.

Udział Komplementariusza w zysku Spółki jest niezależny od należnego mu Wynagrodzenia - Wnioskodawcy, zgodnie z umowami ww. spółek przysługuje procentowy udział w zyskach i stratach tych spółek. Wynagrodzenia nie uwzględnia się w momencie dokonywania podziału zysku między Wspólników Spółki, tym samym, wynagrodzenie Komplementariusza nie umniejsza udziału przypadającego Komplementariuszowi w zysku.

Wnioskodawca jest zarejestrowanym, czynnym podatnikiem podatku VAT.

Spółki, w których Wnioskodawca jest Wspólnikiem/Komplementariuszem również są zarejestrowanymi, czynnymi podatnikami podatku VAT.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

1. Czy wynagrodzenie wypłacane Wnioskodawcy, jako Komplementariuszowi spółki komandytowej, przez tą spółkę z tytułu prowadzenia spraw spółki i jej reprezentacji stanowi dla niego koszt uzyskania przychodu w części, w jakiej zgodnie postanowieniami umowy spółki komandytowej uczestniczy on w jej kosztach?
2. Czy wynagrodzenie jakie Wnioskodawca otrzymuje od spółki komandytowej, w której jest Komplementariuszem, na nocy postanowień wynikających z umowy spółki/uchwał Wspólników z tytułu prowadzenia spraw i reprezentacji tej spółki podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług?

Przedmiotem niniejszej interpretacji jest odpowiedź na pytanie nr 1, dotyczące podatku dochodowego od osób prawnych.

W zakresie podatku od towarów i usług (pytanie nr 2) wydano odrębną interpretację.

Stanowisko Spółki:

Zgodnie z Kodeksem spółek handlowych (Dz. U. z 2000 r. Nr 94, poz. 1037, z późn. zm.) spółką komandytową jest spółka osobowa, w której wobec wierzycieli za zobowiązania spółki co najmniej jeden wspólnik odpowiada bez ograniczenia (komplementariusz), a odpowiedzialność co najmniej jednego wspólnika (komandytariusza) jest ograniczona (art. 102 KSH.).

Spółkę komandytową reprezentują komplementariusze, których z mocy umowy spółki albo prawomocnego orzeczenia sądu nie pozbawiono prawa reprezentowania spółki (art. 117 KSH). Komplementariusz jest zatem co do zasady przedstawicielem ustawowym spółki komandytowej i ma obowiązek reprezentowania spółki.

Przepis art. 103 KSH stanowi, iż w sprawach nieuregulowanych do spółki komandytowej stosuje się odpowiednio przepisy o spółce jawnej, chyba że ustawa stanowi inaczej, dlatego też zastosowanie będzie miał przepis art. 39 § 1 KSH, zgodnie z którym każdy wspólnik ma prawo i obowiązek prowadzenia spraw spółki. Komplementariusz ma zatem ustawowe prawo i obowiązek prowadzenia spraw spółki.

Pojęcie prowadzenia spraw spółki obejmuje wszelkie czynności, które zmierzają do realizacji celu spółki, to jest prowadzenia działalności gospodarczej, za wyjątkiem prawa reprezentacji spółki. Są to zatem wszelkie czynności odnoszące się do zarządzania działalnością i administrowania majątkiem spółki. Przykładowo jest to nadzór nad pracownikami spółki, prowadzenie księgowości, rozliczeń z kontrahentami, analiz co do opłacalności określonych działań spółki czy zawieranych umów, podejmowanie wszelkich decyzji co do czynności, jakie wykonuje się w ramach przedsiębiorstwa prowadzonego przez spółkę.

Reprezentacja spółki obejmuje prawo do składania oświadczeń woli i dokonywania czynności prawnych w stosunkach zewnętrznych ze skutkiem dla spółki.

Wspomniana wyżej reguła jest zrozumiała, jeśli uwzględni się, że prowadzenie spraw jest obowiązkiem wspólnika wynikającym z samego faktu uczestniczenia w spółce z prawem zarządzania jej działalnością. Nie jest więc konieczna dodatkowa podstawa prawna dla dokonywania działań zarządczych w postaci np. umowy zlecenia.

Z tego względu w art. 46 KSH ustawodawca stanowi, iż z tytułu prowadzenia spraw spółki wspólnikowi nie przysługuje wynagrodzenie. Powołany przepis - stosownie do treści art. 37 - ma dyspozytywny charakter i w umowie spółki można zastrzec prawo do odrębnego wynagrodzenia dla wspólnika prowadzącego sprawy spółki. Natomiast jeśli brak stosownego postanowienia, wynikającego z umowy lub uchwały wspólników, wspólnikowi spółki wynagrodzenie nie przysługuje.

W przedmiotowej sprawie wypłacanie wynagrodzenia Komplementariuszowi dopuszczają umowy spółek, zgodnie z którymi, posiedzenie wspólników może pojąć uchwałę w przedmiocie przyznania Komplementariuszowi wynagrodzenia, a prawo Komplementariusza do wynagrodzenia otrzymywanego w przypadku każdej z dwu spółek wynika z uchwał nadzwyczajnego posiedzenia Wspólników każdej z tych z grudnia 2014 roku przyznających Komplementariuszowi wynagrodzenie za prowadzenie spraw oraz reprezentację oraz określających wysokość tego wynagrodzenia oraz uchwał - Regulaminu Wynagradzania Komplementariusza, które określają zasady wypłacania wynagrodzenia Komplementariusza za prowadzenie spraw spółki.

Ad. pyt. 1)

Zdaniem wnioskującej Spółki, wynagrodzenie za prowadzenie spraw spółki komandytowej oraz jej reprezentację spełnia wszystkie warunki uznania go za koszt uzyskania przychodu.

Spółka komandytowa nie jest podatnikiem podatku dochodowego. Podatnikami z tytułu dochodu osiągniętego za ich pośrednictwem są ich wspólnicy. Uzyskane za ich pośrednictwem przychody oraz poniesione przez spółkę koszty uzyskania przychodu przypisuje się każdemu ze wspólników proporcjonalnie do jego prawa do udziału w zysku spółki zgodnie z normą określoną w art. 5 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2014 r., poz.851, z późn. zm.) i art. 8 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r., poz. 361, z późn. zm.). Sposób opodatkowania uzależniony jest od statusu wspólnika.

W związku z tym każdy z jej wspólników rozlicza dla potrzeb podatkowych przychody i koszty spółki zgodnie z udziałem określonym w umowie.

W sytuacji będącej przedmiotem niniejszego wniosku, umowa każdej z dwu spółek komandytowych, w których Wnioskodawca jest komplementariuszem przewiduje, że Komplementariuszowi może być przyznane wynagrodzenie za prowadzenie spraw spółki. Wynagrodzenie to zostało przyznane na mocy uchwały posiedzenia Wspólników każdej z tych spółek.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowaniami albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych wart . 16 ust. 1. Zatem podatnik ma prawo zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów, różnych wydatków, pod warunkiem że:

1. są to koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów, lub
2. są to koszty poniesione w celu zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów,
3. zostały poniesione przez podatnika, tj. w ostatecznym rozrachunku muszą one zostać pokryte z zasobów majątkowych podatnika,
4. są definitywne, tj. wartość poniesionego wydatku nie została podatnikowi w jakikolwiek sposób zwrócona,
5. zostały właściwie udokumentowane,
6. nie są wydatkami wymienionymi w art. 16 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Powyższe oznacza, że podatnik ma możliwość odliczenia dla celów podatkowych wszelkich kosztów (niewymienionych w art. 16 ust. 1 ww. ustawy), pod warunkiem, że wykaże ich bezpośredni lub pośredni związek z prowadzoną działalnością, a ich poniesienie ma lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętego przychodu. Tak więc kosztami uzyskania przychodów są wszelkie racjonalnie i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z prowadzeniem działalności gospodarczej, których celem jest osiągnięcie, zabezpieczenie i zachowanie źródła przychodu, z wyjątkiem wymienionych w art. 16 ustawy.

Tego rodzaju wynagrodzenie nie zostało wymienione w katalogu wydatków nieuznawanych za koszty. W konsekwencji stanowi ono dla będącego spółką z o.o. komplementariusza koszt uzyskania przychodu w proporcji określonej w umowie spółki. Stanowisko takie potwierdzają organy podatkowe. Jako przykład można wskazać interpretację dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z 24 lipca 2013 r., nr IBPBI/2/423-531/13/AK.

W sprawie będącej przedmiotem wniosku wynagrodzenie wypłacane przez każdą z dwu spółek na rzecz Komplementariusza ma na celu osiągnięcie przez te spółki przychodów, ponieważ Komplementariusz będzie prowadził sprawy spółki komandytowej (każdej z tych spółek), a zatem będzie podejmował wszelkie działania niezbędne do prowadzenia przez każdą ze spółek komandytowych operacyjnej działalności gospodarczej. Wydatek w postaci wynagrodzenia dla Komplementariusza wypłacanego za prowadzenie spraw spółki będzie racjonalnie uzasadniony, a zobowiązanie do jego wypłacenia wynikać będzie z umowy spółki komandytowej i uchwał posiedzenia Wspólników.

Należy ponadto wskazać że o ile na gruncie przepisów podatku dochodowego od osób fizycznych uznaje się (ze względu na brzmienie art. 23 ust. 1 pkt 10 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. 2012 r., poz. 361, z późn. zm.), że koszty wynagrodzenia za prowadzenie spraw spółki pobieranego przez komplementariusza nie stanowią dla niego kosztów uzyskania przychodów, lecz stanowią takie koszty dla pozostałych wspólników spółki komandytowej, o tyle, w przepisach ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. 2014 r. poz. 851, z późn. zm.), a przepisom tej ustawy podlega Wnioskująca Spółka - nie ma odpowiednika art. 23 ust. 1 pkt 10 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W związku z powyższym należy stwierdzić, iż wynagrodzenie wypłacane będącemu osobą prawną wspólnikowi (komplementariuszowi) za prowadzenie spraw spółki komandytowej stanowi koszt uzyskania przychodu nie tylko pozostałych wspólników spółki, ale również tego właśnie wspólnika (w części określonej w art. 5 ust. 2 w zw. z art. 5 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.). W rezultacie, uzyskane przez spółkę komandytową przychody oraz poniesione koszty uzyskania przychodów podlegają rozliczeniu u jej wspólników proporcjonalnie do ich udziałów w zyskach tej spółki.

Mając na względzie powyższe, wydatki które spółka komandytowa poniesie w związku z wypłaconym Komplementariuszowi wynagrodzeniem z tytułu prowadzenia jej spraw można zdaniem Wnioskodawcy uznać za koszty uzyskania przychodów. W rezultacie, poniesione przez spółkę komandytową koszty uzyskania przychodów podlegają rozliczeniu u jej wspólników proporcjonalnie do ich udziałów w zyskach tej spółki.

Zdaniem Wnioskodawcy, będzie on mógł zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów wypłacone mu wynagrodzenie za prowadzenie spraw spółki komandytowej (każdej z nich odrębnie), w takiej części/proporcji, w jakiej zostało to ustalone w umowie spółki komandytowej.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego w zakresie pytania nr 1 uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej w powyzszym zakresie oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.