Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu
ILPB1/4511-1-285/15-2/IM
z 22 maja 2015 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613) oraz § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana przedstawione we wniosku z dnia 23 lutego 2015 r. (data wpływu 24 lutego 2015 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie ustalenia wartości początkowej Nieruchomości przez Spółkę osobową – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 24 lutego 2015 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie ustalenia wartości początkowej Nieruchomości przez Spółkę osobową oraz w zakresie odpisów amortyzacyjnych.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca jest osobą fizyczną mającą miejsce zamieszkania w Polsce oraz podlegającą w Polsce obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów (nieograniczony obowiązek podatkowy).

W przyszłości Wnioskodawca może otrzymać w drodze darowizny nieruchomości, na które będą składały się grunty i budynki lub budowle (dalej: Nieruchomości) od osoby, o której mowa w art. 4a ust. 1 ustawy z dnia 28 lipca 1983 r. o podatku od spadków i darowizn (t. j. Dz. U. z 2009 r., Nr 93, poz. 768, ze zm., dalej: „ustawa o SiD”), tj. od swojej córki.

W umowie darowizny Nieruchomości, zawartej w formie aktu notarialnego, zostanie określona wartość Nieruchomości, odpowiadająca ich wartości rynkowej. Wnioskodawca nie będzie wykorzystywał wskazanych Nieruchomości w jednoosobowej działalności gospodarczej.

Następnie Wnioskodawca wniesie Nieruchomości jako wkład do spółki osobowej innej niż spółka komandytowo-akcyjna (dalej: Spółka osobowa). Po wniesieniu wkładu do Spółki osobowej w postaci Nieruchomości przez Wnioskodawcę, Spółka osobowa będzie wykorzystywała Nieruchomości w prowadzonej działalności gospodarczej. W ramach prowadzonej działalności gospodarczej, Nieruchomości mogą być udostępniane przez Spółkę osobową innym podmiotom, na podstawie odpowiednich umów najmu, dzierżawy lub umów określonych w art. 23a pkt 1 ustawy o PDOF. Spółka osobowa będzie wykorzystywać Nieruchomości w prowadzonej działalności gospodarczej przez okres dłuższy niż rok. Biorąc pod uwagę powyższe, Nieruchomości zostaną wprowadzone do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych prowadzonej przez Spółkę osobową, jako środki trwałe (dalej: ŚT), w celu dokonywania odpisów amortyzacyjnych.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

1. Według jakiej wartości, jako wartości początkowej, Spółka osobowa powinna ująć Nieruchomości w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych dla celów amortyzacji podatkowej?
2. Czy odpisy amortyzacyjne dokonywane od wartości początkowej Nieruchomości podlegających amortyzacji będą stanowić dla Wnioskodawcy koszt uzyskania przychodu?
   
   

Przedmiotem niniejszego rozstrzygnięcia jest pytanie nr 1, natomiast wniosek w zakresie pytania nr 2 został rozstrzygnięty w dniu 22 maja 2015 r. odrębną interpretacją indywidualną nr ILPB/4511-1-285/15-3/IM.

Zdaniem Wnioskodawcy ad. 1 Nieruchomości powinny zostać ujęte w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych prowadzonej przez Spółkę osobową dla celów amortyzacji podatkowej w wartości wynikającej z umowy darowizny (tj. wartości rynkowej) - jako wartości początkowej.

Należy wskazać, że na gruncie przepisów ustaw o podatkach dochodowych, spółki osobowe (za wyjątkiem spółek komandytowo-akcyjnych, niemniej Spółka osobowa nie będzie spółką komandytowo-akcyjną), co do zasady nie są traktowane jako podatnicy.

Podatnikami są natomiast wspólnicy tych spółek osobowych. Stąd, wszelkie skutki podatkowe związane z funkcjonowaniem takich spółek osobowych należy rozpatrywać w odniesieniu do wspólników tych spółek (w przypadku wspólników będących osobami fizycznymi - w oparciu o przepisy ustawy o PDOF).

Stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy o PDOF, przychody z udziału w spółce niebędącej osobą prawną, ze wspólnej własności, wspólnego przedsięwzięcia, wspólnego posiadania lub wspólnego użytkowania rzeczy lub praw majątkowych u każdego podatnika określa się proporcjonalnie do jego prawa do udziału w zysku (udziału) oraz, z zastrzeżeniem ust. la, łączy się z pozostałymi przychodami ze źródeł, z których dochód podlega opodatkowaniu według skali, o której mowa w art. 27 ust. 1. W przypadku braku przeciwnego dowodu przyjmuje się, że prawa do udziału w zysku (udziału) są równe. Zgodnie natomiast z art. 8 ust. 2 pkt 1 ww. ustawy, zasady wyrażone w ust. 1 stosuje się odpowiednio do rozliczania kosztów uzyskania przychodów, wydatków niestanowiących kosztów uzyskania przychodów i strat. Przy czym, w myśl art. 5a pkt 26 ustawy o PDOF, przez spółkę niebędącą osobą prawną, należy rozumieć spółkę niebędącą podatnikiem podatku dochodowego, a zatem także spółki osobowe prawa handlowego za wyjątkiem spółki komandytowo-akcyjnej.

Powyższe regulacje są sformułowaniem zasady transparentności podatkowej spółek osobowych niebędących podatnikami podatku dochodowego, zgodnie z którą ich przychody i koszty zostają, w odpowiedniej proporcji, przypisane bezpośrednio do ich wspólników.

Mając na uwadze powyższe, każdy ze wspólników spółki osobowej niebędącej podatnikiem podatku dochodowego, przy ustalaniu swojego przychodu uzyskanego w następstwie posiadania udziału w takiej spółce oraz poniesionego z tego tytułu kosztu, powinien stosować przepisy właściwej dla tego wspólnika ustawy o podatku dochodowym. W przypadku Wnioskodawcy będącego osobą fizyczną, powinny znaleźć zastosowanie przepisy ustawy o PDOF, w tym w celu ustalenia wartości początkowej Nieruchomości (ujętych w jako środki trwałe przez Spółkę osobową) dla potrzeb amortyzacji.

Zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy PDOF kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23 ustawy o PDOF. Natomiast w myśl art. 22 ust. 8 ustawy o PDOF kosztem uzyskania przychodów są odpisy z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (odpisy amortyzacyjne) dokonywane wyłącznie zgodnie z art. 22a-22o, z uwzględnieniem art. 23 ustawy o PDOF.

Stosownie do treści art. 22a ust. 1 pkt 6 ustawy PDOF amortyzacji podlegają, z zastrzeżeniem art. 22c ustawy o PDOF, m.in. stanowiące własność lub współwłasność podatnika, nabyte lub wytworzone we własnym zakresie, kompletne i zdatne do użytku w dniu przyjęcia do używania budowle, budynki oraz lokale będące odrębną własnością o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane do używania na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub umowy określonej w art. 23a pkt 1, zwane środkami trwałymi.

W tym miejscu Wnioskodawca chciałby nadmienić, iż warunki wskazane w treści art. 22a ust. 1 ustawy o PDOF umożliwiające dokonywanie odpisów amortyzacyjnych od Nieruchomości (tj. budynków lub budowli, z wyłączeniem gruntów, które nie podlegają amortyzacji) będą spełnione gdyż:

• Nieruchomości zostaną nabyte przez Spółkę osobową w formie wkładu dokonanego prze, Wnioskodawcę, który z kolei nabędzie Nieruchomości w drodze darowizny,
• w wyniku nabycia w formie wkładu Spółka osobowa stanie się właścicielem Nieruchomości,
• Nieruchomości będą wykorzystywane w działalności gospodarczej prowadzonej przez Spółkę osobową, w tym mogą zostać oddane innym podmiotom do używania na podstawie umowy najmu, dzierżawy (a zatem będą nadawały się do gospodarczego wykorzystania w dniu przyjęcia do używania),
• przewidywany okres używania Nieruchomości przez Spółkę osobową przekraczać będzie rok.
  
  

Mając na uwadze powyższe, w opinii Wnioskodawcy nie ulega wątpliwości, iż nabyte przez Spółkę osobową w drodze wkładu Nieruchomości stanowić będą środki trwałe w rozumieniu ustawy o PDOF, jak również mogą podlegać amortyzacji (za wyjątkiem gruntów).

Podstawę naliczenia odpisów amortyzacyjnych stanowi wartość początkowa, której zasady określania zawarto w art. 22g ustawy o PDOF. Stosownie do art. 22g ust. 1 pkt 3 ustawy o PDOF, za wartość początkową środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, z uwzględnieniem ust. 2-18, w razie nabycia w drodze spadku, darowizny lub w inny nieodpłatny sposób - wartość rynkową z dnia nabycia, chyba że umowa darowizny albo umowa o nieodpłatnym przekazaniu określa tę wartość w niższej wysokości.

Jednocześnie, zgodnie z art. 22g ust. 1 pkt 4 ustawy o PDOF, za wartość początkową środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, z uwzględnieniem ust. 2-18, uważa się w razie nabycia w postaci wkładu niepieniężnego (aportu) wniesionego do spółki niebędącej osobą prawną:

1. wartość początkową, od której dokonywane były odpisy amortyzacyjne - jeżeli przedmiot wkładu był amortyzowany,
2. wydatki poniesione na nabycie lub wytworzenie przedmiotu wkładu, niezaliczone do kosztów uzyskania przychodów w jakiejkolwiek formie - jeżeli przedmiot wkładu nie był amortyzowany,
3. wartość określoną zgodnie z art. 19 - jeżeli ustalenie wydatków na nabycie lub wytworzenie przedmiotu wkładu przez wspólnika wnoszącego wkład, będącego osobą fizyczną, jest niemożliwe i przedmiot wkładu nie był wykorzystywany przez wnoszącego wkład w prowadzonej działalności gospodarczej, z wyłączeniem wartości niematerialnych i prawnych wytworzonych przez wspólnika we własnym zakresie.
   
   

Stosownie natomiast do art. 19 ust. 1 zdanie pierwsze ustawy o PDOF przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw majątkowych oraz innych rzeczy, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8, jest ich wartość wyrażona w cenie określonej w umowie, pomniejszona o koszty odpłatnego zbycia. Z kolei zgodnie z art. 19 ust. 2 ustawy o PDOF wartość rynkową, o której mowa w ust. 1, rzeczy lub praw majątkowych określa się na podstawie cen rynkowych stosowanych w obrocie rzeczami lub prawami tego samego rodzaju i gatunku, z uwzględnieniem w szczególności ich stanu i stopnia zużycia oraz czasu i miejsca odpłatnego zbycia.

Odnosząc powyższe przepisy do zdarzenia przyszłego zaprezentowanego w niniejszym Wniosku, zdaniem Wnioskodawcy, należy uznać, iż w sytuacji gdy Nieruchomości zostaną wniesione do Spółki osobowej przez Wnioskodawcę po ich nabyciu przez Wnioskodawcę w drodze darowizny, wartość początkowa Nieruchomości powinna odpowiadać ich wartości rynkowej.

Powyższe wynika z faktu, że:

• ustalenie wydatków na nabycie lub wytworzenie przedmiotu wkładu (Nieruchomości) przez wspólnika wnoszącego wkład (Wnioskodawcę), będącego osobą fizyczną, będzie niemożliwe, ponieważ Wnioskodawca nabędzie Nieruchomości w wyniku darowizny, oraz
• przedmiot wkładu nie będzie wykorzystywany przez wnoszącego wkład w działalności gospodarczej (po nabyciu w drodze darowizny Wnioskodawca wniesie Nieruchomości do Spółki osobowej).
  
  

W konsekwencji, zdaniem Spółki, w analizowanym zdarzeniu przyszłym zastosowanie znajdzie art. 22g ust. 1 pkt 4 lit. c ustawy o PDOF, na podstawie którego wartość początkowa Nieruchomości powinna zostać ustalona zgodnie z art. 19 ustawy o PDOF, a zatem w ich wartości rynkowej.

Powyższe stanowisko znajduje potwierdzenie w interpretacjach indywidualnych wydawanych przez Ministra Finansów, z których przykładowo można przytoczyć:

• interpretację indywidualną Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 16 lipca 2014 r., sygn. IPPB1/415-465/14-2/ES, w której organ stwierdził, że: „biorąc pod uwagę cytowane przepisy stwierdzić należy, że Wnioskodawca będzie uprawniony do ustalenia wartości początkowej wartości niematerialnej i prawnej (wskazanego we wniosku prawa ochronnego na znak towarowy) wprowadzenia do ewidencji wartości niematerialnych i prawnych w wysokości wartości rynkowej z dnia nabycia w drodze darowizny (art. 22g ust. 1 pkt 3 ww. ustawy). Również w przypadku wniesienia przez Wnioskodawcę, jako wkład niepieniężny do Spółki bezpośrednio po otrzymaniu ich w ramach darowizny wartość początkowa Znaków, w momencie ich wprowadzenia do ewidencji wartości niematerialnych i prawnych tej Spółki powinna zostać określona w wysokości wartości rynkowej Znaków i dnia ich wniesienia zgodnie z art. 22g ust. 1 pkt 4 lit. c ustawy o PIT.”;
• interpretację indywidualną Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z dnia 26 października 2012 r., sygn. IBPBI/1/415-894/12/ZK, w której organ stwierdził, że: „Z uwagi na fakt, iż w przedstawionym stanie faktycznym Wnioskodawczyni nabyła wskazane we wniosku udziały w nieruchomościach w drodze darowizny (tj. nieodpłatnie), nie jest możliwe ustalenie wartości wydatków poniesionych na ich nabycie. W konsekwencji spółka jawna, do której zostały wniesione aportem udziały w ww. budynkach jest uprawniona do ustalenia ich wartości początkowej na podstawie art. 22g ust. 1 pkt 4 lit. c, tj. w wysokości ich wartości rynkowej. Przy czym, ww. wartość rynkową należy ustalić na dzień wniesienia aportu. Od tak ustalonej wartości początkowej spółka, której Wnioskodawczyni jest wspólnikiem może dokonywać odpisów amortyzacyjnych stanowiących koszty podatkowe. Przy czym, do kosztów uzyskania przychodów działalności gospodarczej prowadzonej w formie spółki jawnej Wnioskodawczyni może zaliczyć odpisy amortyzacyjne dokonywane od ustalonej w ww. sposób wartości początkowej, proporcjonalnie do jej prawa do udziału w zysku tej spółki.”
  
  

Zdaniem Wnioskodawcy ad. 2, będzie on uprawniony do zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów części wartości odpisów amortyzacyjnych od wartości początkowej Nieruchomości (za wyjątkiem gruntów, które nie podlegają amortyzacji) w proporcji do posiadanego przez Wnioskodawcę prawa udziału w zysku Spółki osobowej. Jednocześnie wysokość kosztów uzyskania przychodów wynikających z amortyzacji Nieruchomości nie będzie podlegać innym ograniczeniom niż wynikające z udziału Wnioskodawcy w zysku Spółki osobowej.

Na wstępie Wnioskodawca chciałby wskazać, iż z uwagi na fakt, że Wnioskodawca będzie wspólnikiem Spółki osobowej zastosowanie znajdzie art. 8 ust. 1 ustawy o PIT. Zgodnie z tym przepisem, przychody z udziału w spółce niebędącej osobą prawną, ze wspólnej własności, wspólnego przedsięwzięcia, wspólnego posiadania lub wspólnego użytkowania rzeczy lub praw majątkowych u każdego podatnika określa się proporcjonalnie do jego prawa do udziału w zysku (udziału) oraz, z zastrzeżeniem ust. 1a, łączy się z pozostałymi przychodami ze źródeł, z których dochód podlega opodatkowaniu według skali, o której mowa w art. 27 ust. 1. W przypadku braku przeciwnego dowodu przyjmuje się, że prawa do udziału w zysku (udziału) są równe. Zasady wyrażone w ust. 1 stosuje się odpowiednio do rozliczania kosztów uzyskania przychodów, wydatków niestanowiących kosztów uzyskania przychodów i strat (art. 8 ust. 2 pkt 1 ustawy o PIT).

Mając na uwadze powyższe, zdaniem Wnioskodawcy, kosztem uzyskania przychodów dla Wnioskodawcy będą odpisy amortyzacyjne ustalone w oparciu o udział Wnioskodawcy w zysku Spółki osobowej, obliczone od wartości początkowej przekazanych w drodze wkładu do Spółki osobowej Nieruchomości.

Zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy o PDOF, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23 ustawy o PDOF. Natomiast stosownie do treści art. 22 ust. 8 ustawy o PDOF, kosztem uzyskania przychodów są odpisy z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (odpisy amortyzacyjne) dokonywane wyłącznie zgodnie z art. 22a-22o, z uwzględnieniem art. 23 ustawy o PDOF.

Jak wskazał Wnioskodawca w treści uzasadnienia stanowiska w zakresie pytania oznaczonego nr 1, Nieruchomości będą wykorzystywane przez Spółkę osobową jako ŚT w prowadzonej przez tę spółkę działalności gospodarczej (Nieruchomości będą m.in. udostępniane innym podmiotom na podstawie odpowiednich umów najmu, dzierżawy lub umów określonych w art. 23a pkt 1 ustawy o PDOF). Dodatkowo Wnioskodawca chciałby nadmienić, iż w jego opinii żaden z przepisów art. 23 ustawy o PDOF nie zawiera regulacji mającej potencjalny wpływ na ograniczenie zaliczania do kosztów uzyskania przychodów odpisów amortyzacyjnych od ŚT nabytych przez Spółkę osobową w drodze wkładu (a wcześniej przez Wnioskodawcę w drodze darowizny), co ma miejsce w analizowanym przypadku.

Reasumując, w opinii Wnioskodawcy odpisy amortyzacyjne od nabytych przez Wnioskodawcę w formie darowizny, a następnie wniesionych jako wkład do Spółki osobowej Nieruchomości (za wyjątkiem gruntów, które stanowią ŚT nie podlegające amortyzacji) będą stanowiły koszt uzyskania przychodu Wnioskodawcy proporcjonalnie do posiadanego przez Wnioskodawcę prawa udziału w zysku Spółki osobowej.

Powyższe stanowisko znajduje potwierdzenie w licznych interpretacjach indywidualnych, dotyczących nabytych w wyniku darowizny zarówno środków trwałych jak i wartości niematerialnych i prawnych, wydawanych przez Ministra Finansów, z których przykładowo można przytoczyć interpretację indywidualną Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z dnia 26 października 2012 r., sygn. IBPBI/1/415-894/12/ZK, w której organ stwierdził, że: „Z uwagi na fakt, iż w przedstawionym stanie faktycznym Wnioskodawczyni nabyła wskazane we wniosku udziały w nieruchomościach w drodze darowizny (tj. nieodpłatnie), nie jest możliwe ustalenie wartości wydatków poniesionych na ich nabycie. W konsekwencji spółka jawna, do której zostały wniesione aportem udziały w ww. budynkach jest uprawniona do ustalenia ich wartości początkowej na podstawie art. 22g ust. 1 pkt 4 lit. c, tj. w wysokości ich wartości rynkowej. Przy czym, ww. wartość rynkową należy ustalić na dzień wniesienia aportu. Od tak ustalonej wartości początkowej spółka, której Wnioskodawczyni jest wspólnikiem może dokonywać odpisów amortyzacyjnych stanowiących koszty podatkowe. Przy czym, do kosztów uzyskania przychodów działalności gospodarczej prowadzonej w formie spółki jawnej Wnioskodawczyni może zaliczyć odpisy amortyzacyjne dokonywane od ustalonej w ww. sposób wartości początkowej, proporcjonalnie do jej prawa do udziału w zysku tej spółki.”

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Tut. Organ wskazuje, że przedstawiając własne stanowisko, Wnioskodawca podał art. 22a ust. 1 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jako przepis dotyczący amortyzacji Nieruchomości oraz art. 19 ust. 2 ww. ustawy jako przepis dotyczący określenia wartości rynkowej. Mając jednak na uwadze merytoryczną treść przedmiotowego wniosku, tut. Organ zrozumiał, że Wnioskodawca miał na uwadze treść art. 22a ust. 1 pkt 1 oraz art. 19 ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, albowiem ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie zawiera przepisu art. 22a ust. 1 pkt 6, zaś art. 19 ust. 2 dotyczy przychodu z odpłatnego zbycia w drodze zamiany nieruchomości lub praw majątkowych, a także innych rzeczy, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 (…).

Powyższa różnica ma jednak wpływu na merytoryczne rozstrzygnięcie przedmiotowego wniosku.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Odnosząc się do powołanych przez Wnioskodawcę pism co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego, tut. Organ informuje, że zostały one wydane w indywidualnych sprawach i nie mają zastosowania ani konsekwencji wiążących w odniesieniu do żadnego innego zaistniałego stanu faktycznego czy też zdarzenia przyszłego.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.