Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi
IPTPB2/4511-459/15-2/JR
z 27 października 2015 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613, z późn. zm.) oraz § 5 pkt 3 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r., poz. 643), Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko – przedstawione we wniosku z dnia 24 lipca 2015 r. (data wpływu 27 lipca 2015 r.) o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zwolnienia przedmiotowego – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 27 lipca 2015 r. do Biura Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zwolnienia przedmiotowego.

Przy piśmie z dnia 31 lipca 2015 r., nr IBPB-2-2/4511-406/15/HS, stosownie do art. 170 § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613, z późn. zm.) powyższy wniosek został przekazany, celem załatwienia zgodnie z właściwością, do Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim (data wpływu 4 sierpnia 2015 r.). Zgodnie bowiem z § 5 pkt 3 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r., poz. 643), od 1 lipca 2015 r. Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi jest właściwy do wydania interpretacji indywidualnej, jeżeli wnioskodawca ma miejsce zamieszkania lub siedzibę w województwie: lubelskim, łódzkim, opolskim, śląskim lub świętokrzyskim.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

W kwietniu 2015 r. Wnioskodawczyni zbyła odpłatnie udział w nieruchomości obejmującej działkę gruntu z posadowionymi na niej dwoma budynkami mieszkalnymi, budynkiem handlowo - usługowym oraz budynkiem gospodarczym, nabytej wcześniej w drodze dziedziczenia (stwierdzonego mocą postanowienia sądowego z marca 2014 r.), osiągając z tego tytułu dochód.

Sprzedaż przedmiotowej nieruchomości nie nastąpiła w ramach działalności gospodarczej. Wnioskodawczyni nie prowadzi działalności gospodarczej, której przedmiotem byłoby nabywanie, zbywanie nieruchomości, a sprzedana nieruchomość nie była w żaden sposób wykorzystywana w działalności gospodarczej oraz nie była również wprowadzona do ewidencji środków trwałych.

Wnioskodawczyni dysponuje obecnie tytułem prawnym do innego lokalu mieszkalnego. Niemniej jednak dochód uzyskany z tytułu zbycia wspomnianego udziału w nieruchomości Wnioskodawczyni zamierza (w całości lub w części) do końca 2016 r. wydatkować na własne cele mieszkaniowe i nabyć lokal mieszkalny stanowiący odrębną nieruchomość bądź spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu mieszkalnego lub udział w takim prawie. Do nowo nabytego mieszkania Wnioskodawczyni planuje się następnie wprowadzić. Wnioskodawczyni, biorąc pod uwagę swoją skomplikowaną sytuację osobistą i rodzinną (m.in. okoliczności, że jest obecnie w trakcie zmiany pracy oraz żyje w nieformalnym związku) nie może jednoznacznie stwierdzić jak długo w przedmiotowym lokalu będzie zamieszkiwać. Nie można przy tym wykluczyć, że w przyszłości wskutek niemożliwych dziś do przewidzenia okoliczności, będzie ona zmuszona do zmiany miejsca zamieszkania i wyprowadzenia się z tego lokalu. Możliwa jest również w przyszłości sytuacja, w której zaistnieje potrzeba aby Wnioskodawczyni dokonała sprzedaży nieruchomości, która została zakupiona na zaspokojenie własnych potrzeb mieszkaniowych.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy w przedstawionym zdarzeniu przyszłym, ewentualna sprzedaż nieruchomości zakupionej na zaspokojenie własnych potrzeb mieszkaniowych, dokonana w przyszłości przez Wnioskodawczynię na skutek zmiany sytuacji życiowej, będzie skutkowała utratą zwolnienia dochodu ze zbycia nieruchomości, o którym mowa art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych?

Zdaniem Wnioskodawczyni, zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (dalej: Ustawa o PIT), jednym ze źródeł przychodu podatkowego jest sprzedaż nieruchomości, prawa wieczystego użytkowania gruntu oraz spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego, a także sprzedaż prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej, pod warunkiem wszakże, że odpłatne zbycie zostało dokonane przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie. Natomiast na podstawie przepisu art. 21 ust. 1 pkt 131 Ustawy o PIT, wolne od opodatkowania są dochody z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych w wysokości, która odpowiada iloczynowi tego dochodu i udziału wydatków poniesionych na własne cele mieszkaniowe w przychodzie z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych, jeżeli począwszy od dnia odpłatnego zbycia, nie później niż w okresie 2 lat, licząc od końca roku podatkowego, w którym nastąpiło odpłatne zbycie, przychód uzyskany ze zbycia tej nieruchomości lub tego prawa majątkowego został wydatkowany na własne cele mieszkaniowe. Udokumentowane wydatki poniesione na te cele uwzględnia się do wysokości przychodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych. Do wydatków na własne cele mieszkaniowe, o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych zalicza się przy tym m.in. wydatki na: nabycie budynku mieszkalnego, nabycie spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego, nabycie gruntu pod budowę budynku mieszkalnego, a także na budowę, adaptację czy też remont własnego budynku mieszkalnego bądź lokalu mieszkalnego.

Z literalnego brzmienia ww. przepisu wynika, że aby podatnik mógł skorzystać z powyższego zwolnienia, przychód uzyskany z odpłatnego zbycia nieruchomości bądź udziału w nieruchomości musi zostać wydatkowany, nie później niż w okresie dwóch lat od sprzedaży na cele w nim określone, m.in. na nabycie lokalu mieszkalnego. Warunkiem zwolnienia podatkowego jest zatem wydatkowanie wspomnianego przychodu z konkretnym przeznaczeniem wskazanym w ustawie, tj. na jego własne cele mieszkaniowe. Wydatkowanie przychodu na własne cele mieszkaniowe oznacza, że celem podatnika jest zaspokojenie jego potrzeby mieszkania, zgodnie z przyjętym orzecznictwem „zapewnienia sobie tzw. „dachu nad głową”, a zatem istotne dla wypełnienia przesłanki zwolnienia jest dążenie podatnika, aby w tym nowym lokalu mieszkać. Wyraz „mieszkaniowe” w wyrażeniu „własne cele mieszkaniowe” należy odnosić do zamiaru zamieszkiwania” (fragm. Wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi z dnia 12 września 2012 r., sygn. akt I SA/Łd 874/12).

W ocenie Wnioskodawczyni, przepisy nie przewidują szczegółowych wymogów co do sposobu realizacji wspomnianego warunku „własnego celu mieszkaniowego”. W szczególności nie określono w nim ani konkretnego momentu, ani minimalnego okresu, czy też przedziału czasowego, w którym ów cel powinien zostać zrealizowany. Zbyt daleko idącym ograniczeniem praw podatnika, według Wnioskodawczyni, byłoby zatem kwestionowanie prawa do skorzystania z omawianego zwolnienia w przypadku, gdy faktyczna realizacja tego celu już u niego nastąpiła, niezależnie od okresu przez jaki była w istocie wykonywana. Interpretacja przeciwna (narzucająca jakikolwiek minimalny czas dla zaspokajania celu mieszkaniowego w nabytym lokalu przez podatnika) nie miałaby oparcia w przepisach i byłaby zbyt daleko idącą ingerencją w zasadę równości oraz pewności prawa. Należy bowiem wziąć przy tym pod uwagę zmieniające się okoliczności życiowe, finansowe oraz zawodowe, które niejednokrotnie generują konieczność zmiany miejsca zamieszkania lub pobytu podatników, a w konsekwencji również zmianę pierwotnych planów co do przeznaczenia posiadanych nieruchomości (w szczególności konieczność lub zasadność ich wynajęcia lub sprzedaży).

Warto w tym miejscu przytoczyć, według Wnioskodawczyni, fragment interpretacji indywidualnej z dnia 20 lipca 2012 r., Nr IPPB4/415-335/12-4/JK2, wydanej przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie, w której organ stwierdził, że „podatnik mógł skorzystać z powyższego zwolnienia (...) pod warunkiem, że zakupiony lokal lub prawo do lokalu kwalifikowane będzie w chwili zakupu jako lokal mieszkalny. Bez znaczenia natomiast jest fakt, czy po zakupie lokal mieszkalny lub spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu będzie wynajmowane [...]. Możliwości skorzystania z przedmiotowej ulgi nie reguluje bowiem późniejsze przeznaczenie zakupionego lokalu lub prawa do lokalu mieszkalnego. Aby skorzystać z przedmiotowego zwolnienia przychód uzyskany ze sprzedaży musi zostać wydatkowany nie później niż w okresie dwóch lat od sprzedaży na nabycie określonych ww. zwolnieniem nieruchomości.”

Wnioskodawczyni cytuje fragment interpretacji z dnia 30 maja 2011 r., Nr IBPBII/2/415-282/11/NG, wydanej przez Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach „Sprzedaż nieruchomości nabytej na własne cele mieszkaniowe - ze środków uzyskanych ze sprzedaży nieruchomości [...] zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych – nie ma wpływu na zwolnienie z podatku dochodu na podstawie ww. zwolnienia. Należy zauważyć, że ustawa nie ogranicza możliwości dysponowania nieruchomością nabytą na własne cele mieszkaniowe. Innymi słowy, Wnioskodawca ma prawo do rozporządzania ww. nieruchomością w sposób nieograniczony tzn. może ją sprzedać i czynność ta nie spowoduje utraty prawa do zwolnienia, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 131 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, bowiem ustawa nie przewiduje utraty prawa do ulgi określonej tym przepisem, w przypadku sprzedaży nieruchomości nabytej na własne cele mieszkaniowe.”

Odnosząc się zatem do opodatkowania sprzedaży nieruchomości, która nastąpiła w 2015 r., to zdaniem Wnioskodawczyni, przychód uzyskany z odpłatnego zbycia nieruchomości będzie mógł korzystać ze zwolnienia przewidzianego w art. 21 ust. 1 pkt 131 pod warunkiem wydatkowania go na własne cele mieszkaniowe Wnioskodawczyni, niezależnie od zakresu i długości trwania realizacji przez nią tych celów mieszkaniowych. Jednocześnie, ewentualna późniejsza sprzedaż nieruchomości nabytej na własne potrzeby mieszkaniowe, wskutek mogących mieć miejsce w przyszłości okoliczności nie wpłynie na zwolnienie z podatku, jakie Wnioskodawczyni uzyska na skutek wcześniejszego spełnienia warunków ustawowych.

Ponadto, w ocenie Wnioskodawczyni, fakt posiadania przez Nią innej nieruchomości nie wyklucza możliwości skorzystania ze zwolnienia z art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych przy spełnieniu przesłanek wskazanych w cytowanych powyżej przepisach.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r., poz. 361, z późn. zm.) źródłem przychodów jest odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:

1. nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,
2. spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,
3. prawa wieczystego użytkowania gruntów,

– jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie.

Przepis art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy formułuje generalną zasadę, że sprzedaż nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości przed upływem 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie rodzi obowiązek podatkowy w postaci zapłaty podatku dochodowego. Tym samym jeżeli odpłatne zbycie nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości nastąpiło po upływie 5 lat licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie - nie jest źródłem przychodu w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a tym samym przychód uzyskany ze sprzedaży nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości w ogóle nie podlega opodatkowaniu.

W myśl art. 30e ust. 1 i 4 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych od dochodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c), podatek dochodowy wynosi 19% podstawy obliczenia podatku i jest płatny w terminie złożenia zeznania za rok podatkowy, w którym nastąpiło odpłatne zbycie.

Zgodnie z art. 30e ust. 2 ww. ustawy, podstawą obliczenia podatku, jest dochód stanowiący różnicę pomiędzy przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw określonym zgodnie z art. 19, a kosztami ustalonymi zgodnie z art. 22 ust. 6c i 6d, powiększoną o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 22h ust. 1 pkt 1, dokonanych od zbywanych nieruchomości lub praw.

Przy czym przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw majątkowych oraz innych rzeczy, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8, jest ich wartość wyrażona w cenie określonej w umowie, pomniejszona o koszty odpłatnego zbycia (art. 19 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych).

Pojęcie kosztów odpłatnego zbycia nie zostało przez ustawodawcę zdefiniowane w ustawie, należy zatem stosować językowe rozumienie tego wyrażenia, zgodnie z którym za koszty sprzedaży nieruchomości lub praw majątkowych uważa się wszystkie wydatki poniesione przez sprzedającego, które są konieczne, aby transakcja sprzedaży mogła dojść do skutku (wszystkie niezbędne wydatki bezpośrednio związane z tą czynnością, np. koszty wyceny nieruchomości przez rzeczoznawcę majątkowego, prowizje pośredników w sprzedaży nieruchomości, koszty ogłoszeń w prasie związanych z zamiarem sprzedaży nieruchomości itp.).

Natomiast stosownie do art. 22 ust. 6d ww. ustawy za koszty uzyskania przychodu z tytułu odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c), nabytych w drodze spadku, darowizny lub w inny nieodpłatny sposób, uważa się udokumentowane nakłady, które zwiększyły wartość rzeczy i praw majątkowych, poczynione w czasie ich posiadania oraz kwotę zapłaconego podatku od spadków i darowizn w takiej części, w jakiej wartość zbywanej rzeczy lub prawa przyjęta do opodatkowania podatkiem od spadków i darowizn odpowiada łącznej wartości rzeczy i praw majątkowych przyjętej do opodatkowania podatkiem od spadków i darowizn.

Wysokość ww. nakładów, stosownie do art. 22 ust. 6e tej ustawy, ustala się na podstawie faktur VAT w rozumieniu przepisów o podatku od towarów i usług oraz dokumentów stwierdzających poniesienie opłat administracyjnych.

Stosownie natomiast do art. 30e ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, po zakończeniu roku podatkowego podatnik jest obowiązany w zeznaniu podatkowym (PIT-39), o którym mowa w art. 45 ust. 1a pkt 3, wykazać:

1. dochody uzyskane w roku podatkowym z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) i obliczyć należny podatek dochodowy od dochodu, do którego nie ma zastosowania art. 21 ust. 1 pkt 131, lub
2. dochody, o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 131.
   
   

Natomiast w przypadku niewypełnienia warunków określonych w art. 21 ust. 1 pkt 131 podatnik jest obowiązany do złożenia korekty zeznania, o którym mowa w art. 45 ust. 1a pkt 3, i do zapłaty podatku wraz z odsetkami za zwłokę; odsetki nalicza się od następnego dnia po upływie terminu płatności, o którym mowa w art. 45 ust. 4 pkt 4, do dnia zapłaty podatku włącznie (art. 30e ust. 7 ww. ustawy).

Zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 131 ww. ustawy wolne od podatku dochodowego są dochody z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych, o których mowa w art. 30e, w wysokości, która odpowiada iloczynowi tego dochodu i udziału wydatków poniesionych na własne cele mieszkaniowe w przychodzie z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych, jeżeli począwszy od dnia odpłatnego zbycia, nie później niż w okresie dwóch lat od końca roku podatkowego, w którym nastąpiło odpłatne zbycie, przychód uzyskany ze zbycia tej nieruchomości lub tego prawa majątkowego został wydatkowany na własne cele mieszkaniowe; udokumentowane wydatki poniesione na te cele uwzględnia się do wysokości przychodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych.

W myśl art. 21 ust. 25 pkt 1 ww. ustawy, za wydatki poniesione na cele, o których mowa w ust. 1 pkt 131, uważa się wydatki poniesione na:

1. nabycie budynku mieszkalnego, jego części lub udziału w takim budynku, lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość lub udziału w takim lokalu, a także na nabycie gruntu lub udziału w gruncie albo prawa użytkowania wieczystego gruntu lub udziału w takim prawie, związanych z tym budynkiem lub lokalem,
2. nabycie spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub udziału w takim prawie, prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub udziału w takim prawie,
3. nabycie gruntu pod budowę budynku mieszkalnego lub udziału w takim gruncie, prawa użytkowania wieczystego takiego gruntu lub udziału w takim prawie, w tym również z rozpoczętą budową budynku mieszkalnego, oraz nabycie innego gruntu lub udziału w gruncie, prawa użytkowania wieczystego gruntu lub udziału w takim prawie, jeżeli w okresie, o którym mowa w ust. 1 pkt 131, grunt ten zmieni przeznaczenie na grunt pod budowę budynku mieszkalnego,
4. budowę, rozbudowę, nadbudowę, przebudowę lub remont własnego budynku mieszkalnego, jego części lub własnego lokalu mieszkalnego,
5. rozbudowę, nadbudowę, przebudowę lub adaptację na cele mieszkalne własnego budynku niemieszkalnego, jego części, własnego lokalu niemieszkalnego lub własnego pomieszczenia niemieszkalnego

- położonych w państwie członkowskim Unii Europejskiej lub w innym państwie należącym do Europejskiego Obszaru Gospodarczego albo w Konfederacji Szwajcarskiej.

Na podstawie art. 21 ust. 26 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przez własny budynek, lokal lub pomieszczenie, o których mowa w ust. 25 pkt 1 lit. d) i e), rozumie się budynek, lokal lub pomieszczenie stanowiące własność lub współwłasność podatnika lub do którego podatnikowi przysługuje spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu, prawo do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub udział w takich prawach.

Z przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawczyni w kwietniu 2015 r. zbyła odpłatnie udział w nieruchomości obejmującej działkę gruntu z posadowionymi na niej dwoma budynkami mieszkalnymi, budynkiem handlowo - usługowym oraz budynkiem gospodarczym, nabytej wcześniej w drodze dziedziczenia (stwierdzonego mocą postanowienia sądowego z marca 2014 r.), osiągając z tego tytułu dochód.

Sprzedaż przedmiotowej nieruchomości nie nastąpiła w ramach działalności gospodarczej. Wnioskodawczyni dysponuje obecnie tytułem prawnym do innego lokalu mieszkalnego. Niemniej jednak dochód uzyskany z tytułu zbycia wspomnianego udziału w nieruchomości Wnioskodawczyni zamierza (w całości lub w części) do końca 2016 r. wydatkować na własne cele mieszkaniowe i nabyć lokal mieszkalny stanowiący odrębną nieruchomość bądź spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu mieszkalnego lub udział w takim prawie. Do nowo nabytego mieszkania Wnioskodawczyni planuje się następnie wprowadzić. Wnioskodawczyni, biorąc pod uwagę swoją skomplikowaną sytuację osobistą i rodzinną (m.in. okoliczności, że jest obecnie w trakcie zmiany pracy oraz żyje w nieformalnym związku) nie może ona jednoznacznie stwierdzić jak długo w przedmiotowym lokalu będzie zamieszkiwać. Nie można przy tym wykluczyć, że w przyszłości wskutek niemożliwych dziś do przewidzenia okoliczności, będzie ona zmuszona do zmiany miejsca zamieszkania i wyprowadzenia się z tego lokalu. Możliwa jest również w przyszłości sytuacja, w której zaistnieje potrzeba aby Wnioskodawczyni dokonała sprzedaży nieruchomości, która została zakupiona na zaspokojenie własnych potrzeb mieszkaniowych.

Mając na uwadze powołane przepisy prawa oraz przedstawione zdarzenie przyszłe uznać należy, że w przypadku gdy Wnioskodawczyni całą kwotę uzyskaną ze sprzedaży w kwietniu 2015 r. nieruchomości przeznaczy do dnia 31 grudnia 2017 r. m.in. na nabycie spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub udziału w takim prawie bądź lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość, kwota ta będzie podlegała zwolnieniu z opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych na podstawie art. 30e ww. ustawy. Wynika to bezsprzecznie brzmienia przepisów art. 21 ust. 25 pkt 1 lit. a) i b) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w których ustawodawca formułując przedmiotowe zwolnienie w sposób jednoznaczny wskazał realizację celów mieszkaniowych, które pozwalają na skorzystanie ze zwolnienia z opodatkowania dochodu. Jednym z ww. celów jest nabycie lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość, a także nabycie gruntu lub udziału w gruncie albo prawa użytkowania wieczystego gruntu lub udziału w takim prawie, związanych z tym lokalem, a także nabycie spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub udziału w takim prawie.

Zaznaczyć należy, że w przypadku gdy podatnik skorzystał z ulgi, o której mowa w art. 21 ust. 1 pkt 131 ww. ustawy, tj. przeznaczył i wydatkował przychód uzyskany ze sprzedaży nieruchomości na własne cele mieszkaniowe poprzez nabycie własności lokalu mieszkalnego lub spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu, przychód ten w kwocie odpowiadającej udokumentowanym wydatkom na te cele podlega zwolnieniu. Zatem, sprzedaż lokalu mieszkalnego, nabytego w ramach realizacji własnych celów mieszkaniowych nie będzie skutkowała utratą prawa do ulgi na podstawie art. 21 ust. pkt 131 ww. ustawy o ile w rzeczywistości podatnikowi prawo takie przysługiwało.

Wskazać również należy, że w przypadku sprzedaży lokalu mieszkalnego, którego nabycia podatnik dokona w ramach realizacji własnych celów mieszkaniowych, zastosowanie będzie miała generalna zasada określona w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zgodnie z którą sprzedaż nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości przed upływem 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie stanowi źródło przychodów podlegające opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych. Tym samym, jeżeli odpłatne zbycie nastąpi po upływie 5 lat licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie nie będzie ono źródłem przychodu podlegającym opodatkowaniu.

Zbycie mieszkania po upływie ww. terminu również nie spowoduje utraty prawa do ulgi z art. 21 ust. 1 pkt 131 ww. ustawy.

Podkreślić należy, że ww. zwolnienie przedmiotowe jest wyjątkiem od zasady powszechności opodatkowania, co oznacza, że wszelkie odstępstwa od tej zasady, muszą bezwzględnie wynikać z przepisów prawa i być interpretowane ściśle z jego literą.

Niniejsza interpretacja indywidualna stanowi rozstrzygnięcie w zakresie wynikającym z postawionego pytania dotyczącego utraty zwolnienia przedmiotowego w przypadku sprzedaży lokalu mieszkalnego nabytego w celu zaspokojenia własnych potrzeb mieszkaniowych i nie odnosi się do opodatkowania przychodu uzyskanego z odpłatnego zbycia udziału w nieruchomości, nabytego w drodze dziedziczenia.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.