Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi
IPTPB1/4511-440/15-4/MH
z 27 października 2015 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613, z późn. zm.) oraz § 5 pkt 3 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r., poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko – przedstawione we wniosku z dnia 28 lipca 2015 r. (data wpływu 29 lipca 2015 r.), uzupełnionym pismem z dnia 8 października 2015 r. (data wpływu 12 października 2015 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości dokonania jednorazowej amortyzacji samochodu – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 29 lipca 2015 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości dokonania jednorazowej amortyzacji samochodu.

Wniosek ten nie spełniał wymogów, o których mowa w art. 14b § 1 i § 3 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613, z późn. zm.), w związku z czym pismem z dnia 1 października 2015 r., Nr IPTPB1/4511-440/15-2/MH, na podstawie art. 169 § 1 w zw. z art. 14h wymienionej ustawy, wezwano Wnioskodawcę do uzupełnienia wniosku w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania, pod rygorem pozostawienia wniosku bez rozpatrzenia.

Wezwanie do uzupełnienia ww. wniosku wysłano w dniu 1 października 2015 r. (data doręczenia 5 października 2015 r.). Wnioskodawca uzupełnił ww. wniosek pismem z dnia 8 października 2015 r. (data wpływu 12 października 2015 r.), nadanym za pośrednictwem placówki pocztowej w dniu 8 października 2015 r.

We wniosku przedstawiono następujące stan faktyczny:

Wnioskodawca od 2 lutego 2015 r. prowadzi działalność gospodarczą – usługi transportowe, PKD 49.41.Z. W lutym 2015 r. zakupił samochód ciężarowy o dopuszczalnej masie całkowitej do 3 500 kg, który spełnia wymogi samochodu ciężarowego i zastosował amortyzację liniową – 20% rocznie. Wnioskodawca nie zastosował amortyzacji jednorazowej, ponieważ Jego żona prowadzi działalność gospodarczą i we wpisie do ewidencji posiada PKD 49.41.Z – usługi transportowe, ale ich nigdy nie wykonywała. Jej główne usługi to usługi pogrzebowe i wyrób trumien.

W piśmie z dnia 8 października 2015 r., stanowiącym uzupełnienie wniosku, Wnioskodawca dodał, że prowadzi działalność gospodarczą w formie indywidualnej działalności gospodarczej, opodatkowaną na zasadach ogólnych. W zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych prowadzi podatkową księgę przychodów i rozchodów, a koszty uzyskania przychodów ewidencjonuje według metody uproszczonej – kasowej. Dla potrzeb działalności gospodarczej prowadzi ewidencję środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, a przedmiotowy samochód ciężarowy wprowadzony jest do ewidencji środków trwałych od 4 lutego 2015 r. Jego wartość wynosi 105 500 zł i nie przekracza 50 000 euro. Wnioskodawca zakwalifikował go do grupy 742 KŚT. Poprzednią działalność gospodarczą Wnioskodawca prowadził do 31 stycznia 2012 r., samodzielnie, jako osoba fizyczna. Pomiędzy Wnioskodawcą, a Jego małżonką istnieje wspólność majątkowa, zarówno obecnie, jak też w roku rozpoczęcia działalności gospodarczej, a także w okresie dwóch lat licząc od końca roku poprzedzającego rok jej rozpoczęcia. Małżonka Wnioskodawcy prowadzi działalność gospodarczą od 14 stycznia 2012 r.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy Wnioskodawca mógł dokonać jednorazowej amortyzacji samochodu, jako podatnik rozpoczynający działalność gospodarczą, jeśli w roku rozpoczęcia działalności, taką działalność we wpisie do ewidencji działalności posiada żona Wnioskodawcy, i czy słowo „taką działalność” oznacza działalność o takim samym PKD, czy w ogóle, że ma działalność gospodarczą, nie ważne o jakim PKD?

Zdaniem Wnioskodawcy, przedstawionym ostatecznie w uzupełnieniu wniosku, art. 22k ust. 11 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie pozwala na zastosowanie amortyzacji jednorazowej samochodu ciężarowego, ponieważ w 2015 r. Wnioskodawca nie jest uznawany za osobę rozpoczynającą działalność gospodarczą ze względu na okoliczność prowadzenia działalności gospodarczej przez żonę Wnioskodawcy, która prowadzi działalność obecnie i Wnioskodawca jest z nią we wspólności małżeńskiej.

Dodano, że otrzymanie interpretacji podatkowej pozwoli Wnioskodawcy na prawidłowe prowadzenie dokumentacji księgowej i na prawidłowe rozliczenie się z Urzędem Skarbowym.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r., poz. 361, z późn. zm.), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23 tej ustawy.

Aby zatem dany wydatek mógł zostać zaliczony do kosztów uzyskania przychodu musi spełniać łącznie następujące przesłanki:

• musi być poniesiony w celu osiągnięcia przychodu lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodu,
  

• nie może być wymieniony w art. 23 ww. ustawy, wśród wydatków niestanowiących kosztów uzyskania przychodów,
  

• musi być należycie udokumentowany.
  
  

W myśl art. 22 ust. 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, kosztem uzyskania przychodów są odpisy z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (odpisy amortyzacyjne) dokonywane wyłącznie zgodnie z przepisami art. 22a-22o, z uwzględnieniem art. 23.

Zgodnie z art. 22a ust. 1 ww. ustawy, amortyzacji podlegają, z zastrzeżeniem art. 22c, stanowiące własność lub współwłasność podatnika, nabyte lub wytworzone we własnym zakresie, kompletne i zdatne do użytku w dniu przyjęcia do używania:

1. budowle, budynki oraz lokale będące odrębną własnością,
2. maszyny, urządzenia i środki transportu,
3. inne przedmioty

- o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane do używania na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub umowy określonej w art. 23a pkt 1, zwane środkami trwałymi.

Z powyższych przepisów wynika, że jedną z podstawowych cech decydujących o możliwości zaliczenia składników majątkowych do kategorii środków trwałych w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a tym samym decydujących o możliwości zaliczania do koszów uzyskania przychodu odpisów amortyzacyjnych od ich wartości początkowej, jest fakt ich wykorzystywania w prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej bądź wynajmowania lub wydzierżawiania podmiotom trzecim.

Zgodnie z art. 22h ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, odpisów amortyzacyjnych dokonuje się od wartości początkowej środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych, z zastrzeżeniem art. 22k, począwszy od pierwszego miesiąca następującego po miesiącu, w którym ten środek lub wartość wprowadzono do ewidencji (wykazu), z zastrzeżeniem art. 22e, do końca tego miesiąca, w którym następuje zrównanie sumy odpisów amortyzacyjnych z ich wartością początkową, lub w którym postawiono je w stan likwidacji, zbyto lub stwierdzono ich niedobór.

Przepis art. 22f ust. 1 tej ustawy stanowi, że podatnicy, z wyjątkiem tych, którzy ze względu na ogłoszoną upadłość obejmującą likwidację majątku nie prowadzą działalności gospodarczej, dokonują odpisów amortyzacyjnych od wartości początkowej środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, o których mowa w art. 22a ust. 1 i ust. 2 pkt 1-3 oraz w art. 22b. Podstawę naliczania odpisów amortyzacyjnych stanowi wartość początkowa środków trwałych, której zasady ustalania zawarte są w art. 22g ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W myśl art. 22k ust. 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podatnicy, w roku podatkowym, w którym rozpoczęli prowadzenie działalności gospodarczej, z zastrzeżeniem ust. 11, oraz mali podatnicy, mogą dokonywać jednorazowo odpisów amortyzacyjnych od wartości początkowej środków trwałych zaliczonych do grupy 3-8 Klasyfikacji, z wyłączeniem samochodów osobowych, w roku podatkowym, w którym środki te zostały wprowadzone do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, do wysokości nieprzekraczającej w roku podatkowym równowartości kwoty 50.000 euro łącznej wartości tych odpisów amortyzacyjnych.

Przepis powyższy nie ma jednak zastosowania do podatnika rozpoczynającego prowadzenie działalności gospodarczej, który w roku rozpoczęcia tej działalności, a także w okresie dwóch lat, licząc od końca roku poprzedzającego rok jej rozpoczęcia, prowadził działalność gospodarczą samodzielnie lub jako wspólnik spółki niemającej osobowości prawnej lub działalność taką prowadził małżonek tej osoby, jeżeli między małżonkami istniała w tym czasie wspólność majątkowa (art. 22k ust. 11 ww. ustawy).

Zatem z możliwości jednorazowej amortyzacji mogą skorzystać:

• mali podatnicy lub
  

• podatnicy, którzy rozpoczęli prowadzenie działalności gospodarczej.
  
  

W przypadku podatników rozpoczynających prowadzenie działalności gospodarczej możliwość skorzystania z jednorazowej amortyzacji ograniczona jest zastrzeżeniem wskazanym w cyt. wyżej art. 22k ust. 11 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W związku z powyższym, przepis art. 22k ust. 7 ww. ustawy wyklucza możliwość dokonywania jednorazowo odpisów amortyzacyjnych w stosunku do niektórych podatników – niespełniających kryteriów małego podatnika, a także osób rozpoczynających prowadzenie działalności gospodarczej w warunkach określonych w art. 22k ust. 11 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a także w stosunku do niektórych środków trwałych m.in. samochodów osobowych.

Z przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca od 2 lutego 2015 r. prowadzi indywidualną działalność gospodarczą – usługi transportowe, PKD 49.41.Z. W lutym 2015 r. zakupił samochód ciężarowy o wartości 105 500 zł i dopuszczalnej masie całkowitej do 3 500 kg, który spełnia wymogi samochodu ciężarowego oraz zastosował amortyzację liniową – 20% rocznie. Przedmiotowy samochód ciężarowy zakwalifikowany został do grupy 742 KŚT i wprowadzony do ewidencji środków trwałych od 4 lutego 2015 r. Poprzednią działalność gospodarczą Wnioskodawca prowadził do 31 stycznia 2012 r., samodzielnie, jako osoba fizyczna. Pomiędzy Wnioskodawcą, a Jego małżonką istnieje wspólność majątkowa, zarówno obecnie, jak też w roku rozpoczęcia działalności gospodarczej, a także w okresie dwóch lat licząc od końca roku poprzedzającego rok jej rozpoczęcia. Małżonka Wnioskodawcy prowadzi działalność gospodarczą od 14 stycznia 2012 r.

Zatem, dla skorzystania z jednorazowej amortyzacji na podstawie ww. przepisów istotne jest kto nabywa środki trwałe, prowadzi ich ewidencję i dokonuje odpisów amortyzacyjnych. Kryteria umożliwiające dokonywanie jednorazowo odpisów amortyzacyjnych na podstawie art. 22k ust. 7 ww. ustawy należy badać w stosunku do każdego podmiotu, który tego odpisu chce dokonać. Wnioskodawca rozpoczął prowadzenie działalności 2 lutego 2015 r., a więc jest podmiotem „rozpoczynającym prowadzenie działalności gospodarczej”, stąd należy badać zastrzeżenie wprowadzone przepisem art. 22 ust. 11 ww. ustawy. Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że małżonka Wnioskodawcy (między małżonkami istnieje wspólność majątkowa) prowadzi od 14 stycznia 2012 r. działalność gospodarczą.

Zatem, mając powyższe na względzie, stwierdzić należy, że Wnioskodawca, jako podmiot „rozpoczynający prowadzenie działalności gospodarczej”, wypełnia przesłanki określone w art. 22k ust. 11 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wykluczające możliwość skorzystania z tzw. jednorazowej amortyzacji samochodu ciężarowego, ponieważ żona Wnioskodawcy w roku rozpoczęcia działalności przez Wnioskodawcę prowadzi działalność gospodarczą. Pojęcie „taką działalność” oznacza każdą działalność gospodarczą bez względu na zakres działalności.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.