Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie
IPPB1/415-102/14/15-8/S/MT/MM
z 23 września 2015 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

uwzględniająca prawomocny wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 12 marca 2015 r. sygn. akt III SA/Wa 2161/14

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów - uwzględniając prawomocny wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 12 marca 2015 r. sygn. akt III SA/Wa 2161/14 (data wpływu 17 czerwca 2015 r.) - stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 25 stycznia 2014 r. (data wpływu 29 stycznia 2014 r.) i uzupełnieniu wniosku z dnia 2 września 2015 r. (data wpływu 7 września 2015 r.) uzupełniającym braki formalne na wezwanie Nr IPPB1/415-102/14/15-5/S/MT/MM z dnia 21 sierpnia 2015 r. (data nadania 24 sierpnia 2015 r., data doręczenia 26 sierpnia 2015 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych przekształcenia spółki jawnej w spółkę komandytową oraz aportu do spółki komandytowej wkładu niepieniężnego otrzymanego jako zwrot części wkładu do innej spółki komandytowej - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 29 stycznia 2014 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie przekształcenia spółki jawnej w spółkę komandytową, otrzymania zwrotu części wkładu do spółki komandytowej, aportu do spółki komandytowej wkładu niepieniężnego otrzymanego jako zwrot części wkładu do innej spółki komandytowej, możliwości opodatkowania zryczałtowanym podatkiem dochodowym przychodów uzyskiwanych z tytułu najmu nieruchomości, możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodu czynszu zapłaconego przez spółkę komandytową na rzecz Wnioskodawcy.

W przedmiotowym wniosku zostały przedstawione następujące zdarzenia przyszłe.

1. Wnioskodawca jest osobą fizyczną mającą miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej i posiada nieograniczony obowiązek podatkowy w podatku PIT w Polsce (Wnioskodawca).
   
   
2. Wnioskodawca jest wspólnikiem spółki jawnej mającej siedzibę na terytorium Rzeczpospolitej Polskiej która jest zarejestrowana jako czynny podatnik podatku od towarów i usług (VAT), („Spółka Jawna” albo „Sp.K.1.”).
   
   
3. Obecnie, wspólnikami Spółki Jawnej są dwie osoby fizyczne (Wnioskodawca i jego małżonek) („Wspólnicy”). Jest planowane przystąpienie do Spółki Jawnej spółki z ograniczoną odpowiedzialnością, z siedzibą oraz miejscem zarządu na terenie Polski („Spółka z o.o. 1”), w której jedynym wspólnikami będą Wspólnicy.
   
   
4. Spółka Jawna prowadzi pozarolniczą działalność gospodarczą w różnych obszarach, które składają się z: (i) hurtowej i detalicznej sprzedaży mięsa i wędlin (hurtownie i sklepy mięsne), (ii) detalicznej sprzedaży materiałów budowlanych (skład budowlany), oraz (iii) sprzedaży paliwa na dwóch stacjach paliw, sprzedających paliwa pod marką S. W razie pozytywnego rozstrzygnięcia wniosku o dotację, oraz zawarciu stosownej umowy, Wspólnicy planują, iż Spółka Jawna rozpocznie również działalność w zakresie (iv) zakładu rozbioru drobiu.
   
   
5. Spółka Jawna prowadzi księgi rachunkowe w rozumieniu ustawy o rachunkowości.
   
   
6. Każdy z ww. obszarów działalności gospodarczej jest odrębnie organizacyjnie i finansowo zorganizowany w ramach Spółki Jawnej. Wyodrębnienie organizacyjne polega na tym, iż dla każdej z ww. działalności jest prowadzona w odrębny sposób (składniki majątku dedykowane dla każdego z rodzaju działalności są przeznaczone wyłącznie dla tego rodzaju działalności) oraz są zatrudnieni pracownicy wyłącznie dla tej działalności; formalnie ww. działalności nie są jednak wyodrębnione jako oddziały Spółki Jawnej. Niektóre z ww. działalności Spółki Jawnej są prowadzone w innych miejscach niż siedziba Spółki Jawnej. Wyodrębnienie finansowe polega na tym, iż dla każdego z rodzaju działalności jest prowadzona ewidencja analityczna przychodów i kosztów, pozwalająca na okresowe ustalenia wyniku finansowego prowadzonej działalności.
   
   
7. Ze względu na wielkość i różnorodność prowadzonej działalności gospodarczej w ramach Spółki Jawnej, Wspólnicy Spółki Jawnej planują dokonanie restrukturyzacji Spółki Jawnej, polegającej na: (1) dokonaniu przekształcenia formy prawnej Spółki Jawnej ze spółki jawnej w spółkę komandytowi („Sp.K.1.”), oraz (2) zbyciu przez Sp.K.1. (powstałą z przekształcenia Spółki Jawnej) części aktywów (składników majątku materialnych i niematerialnych) związanych z niektórymi rodzajami działalności gospodarczej na rzecz innych spółek komandytowych, w których wspólnikami będą wspólnicy Sp.K.1. (powstałej z przekształcenia Spółki Jawnej). Ostatecznym celem wspólników Sp.K.1. (powstałej z przekształcenia Spółki Jawnej) jest prowadzenie w ramach jednej spółki komandytowej jednego rodzaju działalności, oraz przeniesienie nieruchomości do majątku Wspólników, w celu ich wynajmu na rzecz spółek operacyjnych.
   
   
8. Po pierwsze, Spółka Jawna - działająca obecnie jako spółka jawna - zostanie przekształcona w spółkę komandytową (tj. w Sp.K.1.), której komandytariuszami będą Wspólnicy, a komplementariuszem będzie spółka z ograniczoną odpowiedzialnością (tj. Spółka z o.o. 1). W wyniku sukcesji przewidzianej przepisami KSH, Sp.K.1. (powstała z przekształcenia Spółki Jawnej) będzie nadal prowadziła działalność prowadzoną obecnie przez Spółkę Jawną (działającą w formie spółki jawnej). W momencie przekształcenia spółki, żaden ze Wspólników Wnioskodawcy nie wystąpi ze spółki komandytowej (powstałej z przekształcenia spółki jawnej).
   
   
9. Następnie, Wspólnicy Sp.K.1. ograniczą swój udział w Sp.K.1. (powstałej z przekształcenia Spółki Jawnej), tj. ograniczą swój udział w spółce komandytowej (pozostaną jednak nadal wspólnikami tej spółki), oraz w wyniku rozliczenia tego ograniczenia między nimi, a Sp.K.1. (powstałą z przekształcenia Spółki Jawnej), nabędą - w częściach ułamkowych - udziały w zorganizowanych częściach przedsiębiorstwa Sp.K.1. (powstałej z przekształcenia Spółki Jawnej), tj. (i) hurtowej i detalicznej sprzedaży mięsa i wędlin (hurtownie i sklepy mięsne), oraz w (ii) detalicznej sprzedaży materiałów budowlanych (skład budowlany). Wspólnicy wniosą następnie (1) zorganizowaną część przedsiębiorstwa - hurtową i detaliczną sprzedaż mięsa i wędlin (hurtownie i sklepy mięsne) (poza własnością nieruchomości, które pozostaną własnością Wspólników, ale zostanie zawarta stosowna umowa dzierżawy) do spółki komandytowej nr 2 („Sp.K.2.”), oraz (2) zorganizowaną część przedsiębiorstwa detaliczną sprzedaż materiałów budowlanych (skład budowlany) (poza własnością nieruchomości, które pozostaną własnością Wspólników, ale zostanie zawarta stosowna umowa dzierżawy) do spółki komandytowej nr 3 („Sp.K.3.”)
   
   
10. Wspólnicy Sp.K.1. ponownie ograniczą swój udział we Sp.K.1. (powstałej z przekształcenia Spółki Jawnej), tj. ograniczą swój udział w spółce komandytowej (pozostaną jednak nadal wspólnikami tej spółki), oraz w wyniku rozliczenia tego ograniczenia między nimi, a Sp.K.1. (powstałą z przekształcenia Spółki Jawnej), nabędą w częściach ułamkowych udziały w nieruchomości gruntowej, na której będzie znajdował się skład celny. W tym samym momencie zostanie zawarta umowa najmu tej nieruchomości na rzecz Sp.K.1.
    
    
11. Po uzyskaniu decyzji zezwalającej na prowadzenie składu celnego przez Sp.K.1. (powstałą z przekształcenia Spółki Jawnej), Wspólnicy Sp.K.1. ponownie ograniczą swój udział w Sp.K.1. (powstałej z przekształcenia Spółki Jawnej), tj. ograniczą swój udział w spółce komandytowej (pozostaną jednak nadal wspólnikami tej spółki), oraz w wyniku rozliczenia tego ograniczenia między nimi a Sp.K.1. (powstałej z przekształcenia Spółki Jawnej), nabędą - w częściach ułamkowych - udziały w zorganizowanych częściach przedsiębiorstwa Sp.K.1., tj. sprzedaży paliwa na dwóch stacjach paliw, sprzedających paliwa pod marką S.
    
    Wspólnicy wniosą następnie zorganizowaną część przedsiębiorstwa - sprzedaży paliwa na dwóch stacjach paliw, sprzedających paliwa pod marką S (poza własnością nieruchomości, które pozostaną własnością Wspólników, ale zostanie zawarta stosowna umowa dzierżawy) do spółki komandytowej nr 4 („Sp.K.4.”),
    
    
12. Po pozytywnym rozstrzygnięcia wniosku o dotację, oraz zawarciu stosownej umowy o przyznanie dotacji przez Sp.K.1. (powstałą z przekształcenia Spółki Jawnej), Wspólnicy Sp.K.1. ponownie ograniczą swój udział we Wnioskodawcy, tj. ograniczą swój udział w spółce komandytowej (pozostaną jednak nadal wspólnikami tej spółki), oraz w wyniku rozliczenia tego ograniczenia między nimi a Wnioskodawcą, nabędą - w częściach ułamkowych - udziały w zorganizowanych częściach przedsiębiorstwa Sp.K.1., tj. w zakładzie rozbioru drobiu.
    
    Wspólnicy wniosą następnie zorganizowaną część przedsiębiorstwa - zakładu rozbioru drobiu (poza własnością nieruchomości, które pozostaną własnością Wspólników, ale zostanie zawarta stosowna umowa dzierżawy) do spółki komandytowej nr 5 („Sp.K.5.”).
    
    
13. Jedynym komplementariuszem Sp.K.2., Sp.K.3., Sp.K.4., oraz Sp.K.5. będzie spółka z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą oraz miejscem zarządu na terenie Polski („Spółka z o.o. 2”), w której jedynymi wspólnikami będą Wspólnicy.
    
    
14. 1. W wyniku dokonanej restrukturyzacji, Sp.K.1. (powstała z przekształcenia Spółki Jawnej) będzie prowadziła swoje przedsiębiorstwo w formie spółki komandytowej - Sp. K.l, która będzie posiadała - w wyniku sukcesji - składniki majątku (materialne i niematerialne) niezbędne do prowadzenia składu celnego, której komandytariuszami będą Wspólnicy, a jedynym komplementariuszem - Spółka z o.o. 1.
       
       
    2. W wyniku dokonanej restrukturyzacji, powstaną również cztery spółki komandytowe (Sp.K.2., Sp.K.3., Sp.K.4., Sp.K.5.), których komandytariuszami będą Wspólnicy, a jedynym komplementariuszem będzie spółka z ograniczoną odpowiedzialnością (tj. Spółka z o.o. 2), które będą posiadały zorganizowane części przedsiębiorstwa, należące niegdyś do Sp.K.1., tj. odpowiednio - (i) hurtową i detaliczną sprzedaż mięsa i wędlin (hurtownie i sklepy mięsne), (ii) detaliczną sprzedaż materiałów budowlanych (skład budowlany), (iii) sprzedaż paliwa na dwóch stacjach paliw, sprzedających paliwa pod marką S, (iv) zakładu rozbioru drobiu.
       
       
    3. W wyniku dokonanej restrukturyzacji, Wspólnicy będą właścicielami nieruchomości użytkowanych, które będą wynajęte i wydzierżawione na rzecz Sp.K.1., Sp.K.2., Sp.K.3., Sp.K.4., oraz Sp.K.5., na których to nieruchomościach będzie prowadzona działalność gospodarcza przez każdą z tych spółek.
    
    
    

W odpowiedzi na wezwanie z dnia 21 sierpnia 2015 r. Nr IPPB1/415-102/14/15-5/S/MT/MM Wnioskodawca doprecyzował opis zdarzenia przyszłego o informację, że najem będzie dokonywany przez Wnioskodawcę we własnym imieniu. Wykorzystanie własnej nieruchomości na cele najmu co do zasady (niezależnie od wybranego reżimu podatkowego) polega na stałym udostępnianiu nieruchomości najemcy - wynika z tego, że każdy najem ma w sobie element stałości. Należy zwrócić uwagę, że do czasu podjęcia decyzji o sprzedaży nieruchomości albo wykorzystania na cele własne - w przypadku nieruchomości wykorzystywanej na najem czyli inny cel niż cel mieszkaniowy - każdy właściciel chce uzyskiwać w sposób regularny czynsz najmu. Trudno zatem mówić o wynajmie jakiejkolwiek nieruchomości w sposób przypadkowy, incydentalny. Podjęcie przez właściciela decyzji o wynajmie własnej nieruchomości zazwyczaj oznacza realizację celu polegającego na czerpaniu korzyści z własnego majątku (nieruchomości) i każdy racjonalny właściciel nieruchomości podejmuje działania w celu najkorzystniejszego wynajęcia swojej nieruchomości (niezależnie od reżimu opodatkowania) w sposób trwały. Każdy najem długoterminowy wiąże się również ze swej istoty z dłuższą perspektywą czasu.

Ponadto Wnioskodawca wskazał, że na dzisiaj, planowane jest wynajęcie 4 nieruchomości użytkowych, w których w sumie znajduje się 8 lokali użytkowych oraz że planowane jest wynajęcie nieruchomości (i) na rzecz 3 spółek w których wnioskodawca jest wspólnikiem - spółki jawnej, spółki komandytowej, spółki z o.o. oraz (ii) na rzecz 3 najemców zewnętrznych. W sumie umowy zostaną podpisane z 6 podmiotami.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

1. Czy prawidłowe jest stanowisko Wnioskodawcy, że przekształcenie Spółki Jawnej w Sp.K.1. jest czynnością nie powoduje powstania przychodu w podatku PIT dla Wnioskodawcy (wspólnika Spółki Komandytowej, powstałej z przekształcenia Spółki Jawnej)?
2. Czy prawidłowe jest stanowisko Wnioskodawcy, że zgodnie z art. 14 ust. 3 pkt 12 ustawy o PIT, otrzymanie przez Wnioskodawcę zwrotu części wkładu do Sp.K.1. (powstałej z przekształcenia Spółki Jawnej) w postaci udziału w zorganizowanej części przedsiębiorstwa tej spółki albo udziału w nieruchomości nie powoduje powstania przychodu w podatku PIT po stronie Wnioskodawcy?
3. Czy prawidłowe jest stanowisko Wnioskodawcy, że wniesienie przez Wnioskodawcę jako wkład niepieniężny (aport) do spółki komandytowej - udziału w składnikach majątku w postaci zorganizowanej części przedsiębiorstwa (poza własnością nieruchomości, na której jest prowadzona działalność przez tą spółkę, a która będzie wynajęta i wydzierżawiona do tej spółki), otrzymanych przez Wnioskodawcę jako zwrot części wkładu ze Sp.K.1. (powstałej z przekształcenia Spółki Jawnej), nie powoduje powstania przychodu w podatku PIT po stronie Wnioskodawcy?
4. Czy prawidłowe jest stanowisko Wnioskodawcy, że zgodnie z art. 2 ust 1a ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym, Wnioskodawca będzie mógł opłacać ryczałt od przychodów ewidencjonowanych z tytułu wynajmowania nieruchomości użytkowych na rzecz spółek komandytowych, w których Wnioskodawca będzie wspólnikiem?
5. Czy prawidłowe jest stanowisko Wnioskodawcy, iż w razie wynajmu albo wydzierżawienia udziału w nieruchomości przez Wnioskodawcę na rzecz spółki komandytowej, w której wspólnikami są m.in. Wnioskodawca oraz jego małżonek, a przychody z której są zaliczane przez Wnioskodawcę do źródła przychodów „pozarolnicza działalność gospodarcza” (art. 10 ust. 1 pkt 3 w zw. z art. 14 ustawy o PIT), czynsz zapłacony przez spółkę komandytową na rzecz Wnioskodawcy z tytułu wynajmu nieruchomości stanowi koszt uzyskania przychodu w podatku PIT w całości dla wspólników spółki komandytowej (w tym dla Wnioskodawcy)?
   
   

Odpowiedź na pytanie nr 1 i 3 stanowi przedmiot niniejszej interpretacji. Odpowiedź na pozostałe pytania zostanie udzielona odrębnie.

Zdaniem Wnioskodawcy:

Ad: 1

Zdaniem Wnioskodawcy, prawidłowe jest stanowisko Wnioskodawcy, że przekształcenie Spółki Jawnej w Sp.K.1. jest czynnością nie powoduje powstania przychodu w podatku PIT dla Wnioskodawcy (wspólnika Spółki Komandytowej, powstałej z przekształcenia Spółki Jawnej). Wnioskodawca uważa, że zgodnie z art. 93a § 1 w zw. z § 2 pkt 1 lit. a) Ordynacji podatkowej, przekształcenie Spółki Jawnej w Spółkę Komandytową jest czynnością neutralną podatkowo dla wspólników Spółki Jawnej (wspólników Spółki Komandytowej) dochodu (przychodu) i nie skutkuje powstaniem obowiązku podatkowego w podatku PIT.

Zgodnie z art. 551 § 1 ustawy z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych (Dz. U. z 2013 r. poz. 1030, ze zm.), („KSH”) spółka jawna, spółka partnerska, spółka komandytowa, spółka komandytowo-akcyjna, spółka z ograniczoną odpowiedzialnością, spółka akcyjna (spółka przekształcana) może być przekształcona w inną spółkę handlową (spółkę przekształcona). Zgodnie z art. 553 § 1 KSH spółce przekształconej przysługują wszystkie prawa i obowiązki spółki przekształcanej. Z kolei zgodnie z art. 93a § 1 pkt 2 Ordynacji podatkowej, osoba prawna zawiązana (powstała) w wyniku przekształcenia spółki niemającej osobowości prawnej wstępuje we wszelkie przewidziane przepisach prawa podatkowego prawa i obowiązki przekształcanej osoby lub spółki. Z kolei zgodnie art. 93a § 2 pkt 1 lit. a Ordynacji podatkowej, przepis art. 93a § 1 Ordynacji podatkowej stosuje się odpowiednio do osobowej spółki handlowej zawiązanej (powstałej) w wyniku przekształcenia innej spółki niemającej osobowości prawnej.

Jedynym przepisem nakładającym obowiązek określenia przychodu (dochodu) z tytułu przekształcenia spółek prawa handlowego jest art. 24 ust. 5 pkt 8 ustawy o PIT. Przepis ten dotyczy jednak wyłącznie kwestii przekształcenia spółek kapitałowych (spółki z ograniczoną odpowiedzialnością lub spółki akcyjnej) w spółki osobowe. Nie będzie on miał zatem zastosowania w zdarzeniu przyszłym przedstawionym we Wniosku. W ustawie o PIT wskazano wprost wyraźnie, że w razie przekształcenia spółki kapitałowej w spółkę osobową może powstać przychód podlegający opodatkowaniu, ale nie zamieszczono podobnej regulacji w odniesieniu do innych przekształceń, zatem a contrario należy uznać, że przekształcenie spółki osobowej (np. spółki jawnej) w inną spółkę osobową (np. spółkę komandytową) jest neutralne w zakresie podatku PIT dla wspólników przekształcanych spółek.

Zdaniem Wnioskodawcy, w związku z tym, że tak spółka jawna, jak i spółka komandytowa są spółkami osobowymi, a w ustawie o podatku PIT brak przepisu, który określałby obowiązek opodatkowania przekształcenia spółki osobowej w inną spółkę osobową w ww. zdarzeniu przyszłym Wniosku po strome Wnioskodawcy nie powstanie przychód (dochód) podlegający opodatkowaniu podatkiem PIT.

Ad: 3

Zdaniem Wnioskodawcy, prawidłowe jest stanowisko Wnioskodawcy, że wniesienie przez Wnioskodawcę jako wkład niepieniężny (aport) do spółki komandytowej udziału w składnikach majątku w postaci zorganizowanej części przedsiębiorstwa (poza własnością nieruchomości na której jest prowadzona działalność przez tą spółkę, a która będzie wynajęta/wydzierżawiona do tej spółki), otrzymanych przez Wnioskodawcę jako zwrot części wkładu ze Sp.K.1. (powstałej z przekształcenia Spółki Jawnej), nie powoduje powstania przychodu w podatku PIT po stronie Wnioskodawcy.

Art. 21 ust. 1 pkt 50b ustawy o PIT stanowi, iż wolne od podatku dochodowego są przychody z tytułu przeniesienia własności składników majątku będących przedmiotem wkładu niepieniężnego (aportu) wnoszonych do spółki niebędącej osobą prawną, w tym wnoszonych do takiej spółki składników majątku otrzymanych przez podatnika w następstwie likwidacji spółki niebędącej osobą prawną bądź wystąpienia z takiej spółki.

Stanowisko Wnioskodawcy jest zgodne m.in. z wyrokiem Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie z dnia 6 lipca 2011 r. (sygn. akt I SA/Lu 345/11), w którym sąd uznał, iż wniesienie do spółki osobowej aportu jest neutralne podatkowo: „Wnoszony do spółki jawnej aport nie skutkuje dla osoby wnoszącej powstaniem konkretnego i wymiernego przysporzenia majątkowego, tj. innymi słowy nie powoduje po jej stronie przyrostu majątkowego. Tym samym nie stanowi dochodu, w rozumieniu art. 9 ust. 1 [ustawy o PIT], jak też dochodu ustalanego na podstawie szczególnych zasad, o których mowa w art. 24 [ustawy o PIT]”. Podobnie wypowiedział się Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie w interpretacji indywidualnej z dnia 19 października 2012 r. (nr IPPB1/415-917/12-3/KS), w której stwierdził, iż „wniesienie aportu do spółki komandytowo-akcyjnej w postaci udziałów w spółce z o.o. oraz akcji w spółce akcyjnej do spółki komandytowo-akcyjnej nie rodzi obowiązku podatkowego. Na gruncie podatku dochodowego od osób fizycznych jest to czynność prawna neutralna podatkowo”.

W sytuacji zatem, gdy Wnioskodawca dokona przeniesienia własności udziałów w zorganizowanej części przedsiębiorstwa otrzymanego w wyniku częściowego zwrotu wkładu do spółki osobowej (spółki jawnej lub spółki komandytowej), na rzecz innej spółki osobowej nie dojdzie do powstania przychodu w podatku PIT po stronie Wnioskodawcy.

W postanowieniu z dnia 28 marca 2014 r. Nr IPPB1/415-102/14-2/MT Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów odmówił wszczęcia postępowania w sprawie wniosku o udzielenie pisemnej interpretacji indywidualnej w zakresie przekształcenia spółki jawnej w Sp.K.1., otrzymania zwrotu części wkładu do Sp.K.1., aportu do spółki komandytowej wkładu niepieniężnego otrzymanego jako zwrot części wkładu do Sp.K.1., możliwości opodatkowania zryczałtowanym podatkiem dochodowym przychodów uzyskiwanych z tytułu najmu nieruchomości, możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodu czynszu zapłaconego przez spółkę komandytową na rzecz Wnioskodawcy. Organ stwierdził, że nie istnieje możliwość wydania interpretacji indywidualnej jako rozstrzygnięcia:

• dotyczącego określonej liczby zdarzeń przyszłych;
• o identyfikowalnym przedmiotowo zakresie, a w konsekwencji — o przypisanym, określonym, możliwym do uzyskania zakresie ochrony prawnej;
• konstrukcji zgodnej z przepisami Ordynacji podatkowej, tj. zawierającego prawidłową ocenę stanowiska Wnioskodawcy w sprawie oceny skutków podatkowych pełni elementów przedstawionych w opisie zdarzenia przyszłego w kontekście zadanych pytań wraz z prawidłowo skonstruowanym uzasadnieniem prawnym tej oceny.
  
  

Postanowienie o odmowie wszczęcia postępowania doręczono w dniu 2 kwietnia 2014 r.

W związku z powyższym rozstrzygnięciem Wnioskodawca reprezentowany przez radcę prawnego Bogusława W. w dniu 9 kwietnia 2014 r. wniósł zażalenie na postanowienie organu z dnia 28 marca 2014 r. Nr IPPB1/415-102/14-3/MT (data wpływu do Izby Skarbowej 14 kwietnia 2014 r.).

Tut. Organ podatkowy nie podzielił opinii Wnioskodawcy wyrażonej w ww. zażaleniu i postanowieniem z dnia 14 maja 2014 r. Nr IPPB1/415-102/14-4/MT utrzymał w mocy postanowienie wydane w I instancji z dnia 28 marca 2014 r. Nr IPPB1/415-102/14-2/MT.

Odpowiedź doręczono w dniu 16 maja 2014 r.

W związku z powyższym pełnomocnik Strony pismem z dnia 29 maja 2014 r. (data wpływu 9 czerwca 2014 r.) wniósł do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie skargę na ww. postanowienie wydane w II instancji, w którym wnioskował o uchylenie zaskarżonego postanowienia w całości oraz zasądzenie zwrotu kosztów postępowania na rzecz Strony Skarżącej.

Wyrokiem z dnia 12 marca 2015 r. sygn. akt III SA/Wa 2161/14 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie po rozpoznaniu sprawy ze skargi Anny Wielogórskiej na postanowienie Ministra Finansów z dnia 14 maja 2014 r. Nr IPPB1/415-102/14-4/MT w przedmiocie odmowy wszczęcia postępowania w sprawie wniosku o udzielenia interpretacji indywidualnej uchylił zaskarżone postanowienie.

W związku z powyższym Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie dostarczył prawomocny wyrok w sprawie z dnia 12 marca 2015 r. sygn. akt III SA/Wa 2161/14 (data wpływu 17 czerwca 2015 r.).

W uzasadnieniu Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie wskazał, że skarga była zasadna.

Zgodnie z art. 1 § 1 i 2 ustawy z dnia 25 lipca 2002 r. Prawo o ustroju sądów administracyjnych (Dz. U. Nr 153, poz. 1269 ze zm.), sąd administracyjny sprawuje wymiar sprawiedliwości przez kontrolę działalności administracji publicznej pod względem zgodności z prawem. Kontrola ta obejmuje m.in. orzekanie w sprawach ze skarg na postanowienia wydane w postępowaniu administracyjnym, na które służy zażalenie albo kończące postępowanie, a także postanowienia rozstrzygające sprawę co do istoty (art. 3 § 2 pkt 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270 ze zm. - dalej: „p.p.s.a.”). Stosownie do art. 134 tej ustawy, sąd rozstrzyga w granicach danej sprawy, nie będąc związany zarzutami i wnioskami skargi oraz powołaną podstawą prawną. W razie uwzględnienia skargi na postanowienie Sąd je uchyla (art. 145 § 1 pkt 1 p.p.s.a.), w przeciwnym zaś przypadku skarga podlega oddaleniu (art. 151 p.p.s.a.).

Przedmiotem kontroli w sprawie niniejszej jest postanowienie Ministra Finansów z 14 maja 2014 r., utrzymujące w mocy własne postanowienie z 28 marca 2014 r. o odmowie wszczęcia postępowania o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie.

Zgodnie z art. 165a O.p., mającym w sprawach dotyczących interpretacji indywidualnej odpowiednie zastosowanie z mocy art. 14h tej ustawy, gdy żądanie zostało wniesione przez osobę niebędącą stroną lub z jakichkolwiek innych przyczyn postępowanie nie może być wszczęte, organ podatkowy wydaje postanowienie o odmowie wszczęcia postępowania (§ 1). Na postanowienie, o którym mowa w § 1, służy zażalenie (§ 2).

Sąd zaznaczył, że w niniejszej sprawie organ interpretacyjny odmówił wszczęcia postępowania w sprawie o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie uznając, że zachodzi ku temu podstawa w postaci „innych przyczyn”, które wykluczają dopuszczalność wszczęcia postępowania. Za taką organ uznał okoliczność, że „opis zdarzenia przyszłego ma charakter wielowariantowy”, a sam wniosek stanowił „próbę uzyskania przez Stronę ogólnego poglądu w przedmiotowej sprawie z przyczyn czysto poznawczych”. Jak podkreślono, „organ zobligowany był odmówić wszczęcia postępowania, gdyż nie istnieje możliwość wydania interpretacji indywidualnej jako rozstrzygnięcia: dotyczącego określonej liczby zdarzeń przyszłych; o identyfikowalnym przedmiotowo zakresie, a w konsekwencji – o przypisanym, określonym, możliwym do uzyskania zakresie ochrony prawnej; konstrukcji zgodnej z przepisami Ordynacji podatkowej, tj. zawierającego prawidłową ocenę stanowiska wnioskodawcy w sprawie oceny skutków podatkowych pełni elementów przedstawionych w opisie zdarzenia przyszłego w kontekście zadanych pytań wraz z prawidłowo skonstruowanym uzasadnieniem prawnym tej oceny” (s. 17 skarżonego aktu).

Sąd z taką oceną wniosku i opisanego w nim stanu faktycznego się nie zgodził.

Zgodnie z art. 14b O.p. Minister właściwy do spraw finansów publicznych, na wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną) (§ 1). Wniosek o interpretację indywidualną może dotyczyć zaistniałego stanu faktycznego lub zdarzeń przyszłych (§ 2). Składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego oraz do przedstawienia własnego stanowiska w sprawie oceny prawnej tego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego (§ 3).

Według art. 14g § 1 O.p., wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej niespełniający wymogów określonych w art. 14b § 3 pozostawia się bez rozpatrzenia. Pozostawienie bez rozpatrzenia powinno być poprzedzone wezwaniem do usunięcia braków wniosku w tym zakresie z zastosowaniem odpowiedniego rygoru na wypadek niezastosowania się do wezwania (art. 169 § 1 w zw. z art. 14h o.p.).

Sąd zwrócił uwagę, że w orzecznictwie NSA przyjmuje się, że organ może też odmówić wszczęcia postępowania z wniosku o udzielenie interpretacji indywidualnej (art . 165a w zw. z art . 14h o.p.) z powodu - najogólniej rzecz ujmując - daleko idącego braku jego precyzji. W wyroku NSA z dnia 27 czerwca 2013 r. I FS 864/12 (CBOSA) stwierdzono, że może do tego dojść ze względu na „brak przedstawienia w ramach wniosku o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego wyraźnego i zindywidualizowanego tła faktycznego stanowiącego dla organu podatkowego podstawę właściwej kwalifikacji prawnopodatkowej, który nie poddaje się usunięciu w trybie art . 169 § 1 w związku z art . 14h o.p.”. Podstawę do zajęcia takiego stanowiska stanowiło ujęcie wniosku w taki sposób, że w interpretacji wydanej na skutek takiego wniosku musiałoby dojść do „formułowania w ramach interpretacji indywidualnych ocen abstrakcyjnych, tj. w zakresie rozumienia określonych przepisów prawa podatkowego bez ich umiejscowienia w indywidualnej sytuacji zainteresowanego”.

Sąd wskazał, że w sprawie, w której zapadł powyższy wyrok, we wniosku o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów dotyczących podatku od towarów i usług wskazano m.in. na całe spektrum zadań, wykonywanych przez Skarżącą Gminę w ramach reżimu publicznoprawnego oraz na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych, za które to zadania otrzymuje wynagrodzenie bądź nie uzyskuje żadnych wpływów i które traktuje jako niepodlegające podatkowi VAT, podlegające temu podatkowi albo od niego zwolnione. W przypadku części zakupów nie ma możliwości ścisłego ich powiązania ze sprzedażą niepodlegającą opodatkowaniu bądź opodatkowaną. Wniosek dotyczył strony dochodowej (wpływów) i strony rozchodowej Gminy oraz przyporządkowania podatku naliczonego. Gmina zwróciła uwagę na związane z tym trudności wynikające z wykonywania zadań w ramach dwóch reżimów, tj. publicznoprawnego oraz cywilnoprawnego przy wykorzystaniu tego samego zaplecza osobowego i technicznego. Na tle przedstawionego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego Gmina wniosła o udzielenie odpowiedzi na następujące pytania: 1. Czy wymienione wpływy Gminy (od A do L), wynikające z wykonywania nałożonych odrębnymi przepisami zadań w ramach reżimu publicznoprawnego, należy traktować jako wyłączone z zakresu regulacji podatku VAT, czy też jako zwolnione z opodatkowania; A. Dochody z podatków i opłat (katalog wymieniony w stanie faktycznym); B. Udziały Gminy w podatkach stanowiących dochód budżetu państwa (katalog wymieniony w stanie faktycznym); C. Wybrane pozycje dochodów z mienia komunalnego, tj.: -wpływy z różnych opłat (np. opłaty za zajęcie pasa jezdni); -wpływy z przekształcenia prawa użytkowania wieczystego w prawo własności; -odsetki od nieterminowych wpłat z tytułu podatków i opłat; - dochody ze zbycia praw majątkowych (umorzenie udziałów w spółce); -pozostałe odsetki (od zaległości); -wpływy z różnych dochodów (odszkodowania za zniszczenie mienia Gminy), D. Wpływy z opłat za zezwolenia na sprzedaż alkoholu; E. Dochody od jednostek i zakładów budżetowych (katalog wymieniony w stanie faktycznym); F. Subwencje ogólne z budżetu państwa (katalog wymieniony w stanie faktycznym); G. Dotacje celowe z budżetu państwa (katalog wymieniony w stanie faktycznym); H. Dotacje celowe otrzymywane z powiatu (katalog wymieniony w stanie faktycznym); Dotacje otrzymane z funduszy celowych (katalog wymieniony w stanie faktycznym); Dotacje rozwojowe oraz środki na finansowanie Wspólnej Polityki Rolnej (katalog wymieniony w stanie faktycznym); K. Środki pochodzące z budżetu Unii Europejskiej (katalog wymieniony w stanie faktycznym); L. Środki na dofinansowanie własnych zadań pozyskanych z innych źródeł (katalog wymieniony w stanie faktycznym)? We wniosku postawiono pytanie 2 - w przypadku uznania, że powyższe wpływy (lub część tych wpływów) należy uznać za zwolnione z podatku VAT na podstawie, jakiego rodzaju świadczenie jest wykonywane przez Gminę, tj. dostawa towarów czy świadczenie usług, w jaki sposób określić kwotę należną z tytułu sprzedaży oraz na czyją rzecz Gmina powinna wystawiać faktury VAT - w odniesieniu odpowiednio do każdego wpływu z osobna? 3. Czy wpływy wynikające z zadań pozostających poza zakresem podatku VAT należy uwzględniać w kalkulacji proporcji sprzedaży, o której mowa w art . 90 ust. 3 u.p.t.u.? 4. Czy wykonywane przez Gminę w ramach reżimu publicznoprawnego zadania, nie wiążące się z otrzymywaniem przez Gminę żadnych wpływów (np. wydawanie decyzji administracyjnych, pobór podatków itp.) traktowane przez Gminę jako niepodlegające podatkowi VAT, należy uwzględniać w kalkulacji proporcji sprzedaży, o której mowa w art . 90 ust. 3 u.p.t.u., a jeśli tak, to w jaki sposób, skoro Gmina nie uzyskuje żadnych wpływów z ich tytułu? 5. Czy obrót z tytułu dostaw nieruchomości (zarówno opodatkowanych podatkiem VAT, jak i zwolnionych z tego podatku) należy uwzględniać w kalkulacji proporcji sprzedaży, o której mowa w art . 90 ust. 3 u.p.t.u.? 6. Czy Gmina ma prawo do częściowego odliczenia podatku naliczonego w oparciu o proporcję sprzedaży obliczoną zgodnie z art . 90 ust. 3 u.p.t.u. w odniesieniu do wydatków mieszanych, wskazanych w stanie faktycznym (tj. wydatków związanych ze sferą administracyjną Gminy)? 7. Czy w celu określenia kwoty podatku naliczonego podlegającej częściowemu odliczeniu, poza proporcją sprzedaży, o której mowa w art . 90 ust. 3 u.p.t.u., Gmina w odniesieniu do wydatków mieszanych jest zobowiązana do zastosowania również jakiejkolwiek innej wstępnej lub późniejszej proporcji (klucza podziału, współczynnika, etc.)? 8. W przypadku odpowiedzi twierdzącej na pytanie nr 7, w jaki sposób Gmina powinna skalkulować taką dodatkową proporcję (klucz podziału, współczynnik, etc.), tj. które pozycje wpływów i wydatków określonych w stanie faktycznym i w jaki konkretnie sposób powinny zostać uwzględnione w takiej proporcji (klucza podziału, współczynnika, etc.)? 9. Czy w przypadku, gdy Gmina będzie dokonywać korekty odliczenia podatku naliczonego za lata poprzednie, w związku z zastosowaniem proporcji sprzedaży, o której mowa w art . 90 ust. 3 u.p.t.u., ma obowiązek ustalania w pierwszej kolejności proporcji sprzedaży na podstawie obrotu osiągniętego w roku poprzedzającym rok podatkowy zgodnie z art . 90 ust. 4 u.p.t.u. (tj. proporcji wstępnej), a następnie dokonania korekty kwoty podatku naliczonego podlegającego odliczeniu w oparciu o obroty osiągnięte w danym roku podatkowym (proporcja właściwa) zgodnie z art . 91 ust. 1 u.p.t.u., czy też powinna zastosować bezpośrednio proporcję właściwą? 10. W rozliczeniu za który okres rozliczeniowy Gmina powinna dokonać korekty deklaracji podatku VAT, w związku z planowanym obecnie częściowym odliczeniem podatku naliczonego za lata poprzednie (np. 2007 r.), przy zastosowaniu proporcji sprzedaży określonej w art . 90 ust. 3 u.p.t.u.?

Tak sformułowany wniosek Sąd ocenił jako wynik przyjęcia wadliwego założenia, że instytucja interpretacji indywidualnej może być wykorzystana do uzyskania odpowiedzi, która weźmie pod uwagę stan faktyczny i zdarzenie przyszłe przedstawione w sposób "niedomknięty". To znaczy taki, który z jednej strony został opisany kategoriami grupowymi, z drugiej zaś wskazującymi wyłącznie w ramach niektórych kategorii jedynie na przykładowe zdarzenia zindywidualizowane. Jak wskazano, Gmina błędnie przyjęła, że może się posłużyć ogólnikami, twierdzeniami generalizującymi, bez umiejscowienia elementów stanu faktycznego, czy zdarzenia przyszłego jako pewnej wyczerpanej całości w określonym przedziale czasowym i związkach w nich występujących. W takim stanie rzeczy niemożliwe było - zdaniem Sądu - uzyskanie interpretacji indywidualnej i dlatego za prawidłowe uznał on zastosowanie przez organ podatkowy art. 165a w zw. z art. 14h o.p.

Podobnie w wyroku NSA z 25 lipca 2013 r., I FSK 1116/12 (CBOSA) wskazano, że przeszkodą skutkującą odmową wszczęcia postępowania jest wniosek, w którym jako stan faktyczny i zdarzenie przyszłe wskazano wiele ewentualnych, wzajemnie wykluczających się wariantów i opcji, tj. bardziej wniosek o udzielenie porady z zakresu obowiązków podatkowych, służący optymalizacji obciążeń podatkowych, niż wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej w rozumieniu art. 14b o.p. W sprawie, w której ten wyrok zapadł, wnioskodawca domagał się odpowiedzi na pytania sformułowane następująco: 1) czy w przypadku przyjęcia wariantu nr 1 gmina ma prawo do odliczenia całości VAT naliczonego od wydatków na budowę hali sportowej?; 2) czy w przypadku przyjęcia wariantu nr 2 gmina ma prawo do odliczenia całości VAT naliczonego od wydatków na budowę hali sportowej?; 3) czy w przypadku przyjęcia wariantu nr 3 gmina ma prawo do odliczenia całości VAT naliczonego od wydatków na budowę hali sportowej?; 4) czy w przypadku przyjęcia wariantu nr 4, opcji nr 1 gmina ma prawo do odliczenia całości VAT naliczonego od wydatków na budowę hali sportowej?; 5) czy w przypadku przyjęcia wariantu nr 4, opcji nr 2 gmina ma prawo do odliczenia części N/AT naliczonego od wydatków na budowę hali sportowej?; (6) w przypadku przyjęcia wariantu nr 4, opcji nr 2, w jaki sposób należy określić część VAT naliczonego podlegającą odliczeniu?

Sąd uznał, że udzielenie odpowiedzi na zawarte we wniosku pytania dotyczące prawa do odliczenia podatku naliczonego w sytuacji zastosowania wielu wariantów i opcji zagospodarowania hali sportowej po jej wybudowaniu, nie jest możliwe w ramach wydawania indywidualnych interpretacji na podstawie art. 14b § 1 ustawy Ordynacja podatkowa. Podkreślono, że poziom wielowariantowości (abstrakcyjności) wniosku, jego niezindywidualizowany charakter pozwalał więc organowi na bezpośrednie ustosunkowanie się do jego treści w ramach wydanego postanowienia w trybie art. 165a o.p.

Sąd orzekający w sprawie niniejszej podzielił poglądy wyrażone w powołanych wyrokach NSA. Należy przyjąć, że odmowa wszczęcia postępowania z „innych przyczyn”, o których mowa w art . 165a o.p., może nastąpić m.in. w sytuacji, gdy wniosek jest abstrakcyjny z uwagi na jego wielowariantowość, opcjonalność formułowanych pytań i proponowanych ocen, posługiwanie się ogólnikami, twierdzeniami generalizującymi.

W ocenie Sądu jednak, wniosek Skarżącego o wydanie interpretacji nie może być kwalifikowany jako taki, który uniemożliwia wydanie interpretacji i który w związku z tym uzasadnia odmowę wszczęcia postępowania. Należy zauważyć, że konstrukcja wniosku nie jest nawet zbliżona do tych, które były przedmiotem analizy w powołanych wcześniej wyrokach. We wniosku sformułowano wprawdzie kilka pytań (5), ale dotyczyły one przyszłych zdarzeń, a to, że przedstawiono je w sposób sekwencyjny w żaden sposób wniosku nie dyskwalifikuje. Pytania postawiono w nawiązaniu do konkretnych, wskazanych przepisów prawa podatkowego i przedstawiono własne stanowisko w sprawę oceny prawnej. Pytań tych nie sformułowano opcjonalnie. Nie można więc uznać, że nie istniała możliwość wydania interpretacji indywidualnej jako aktu wykładni dotyczącego określonej liczby zdarzeń przyszłych. Jeśli natomiast organ miał wątpliwości co do zakresu przedmiotowego wniosku, jeśli jego zdaniem opis stanu faktycznego nie był wyczerpujący, a ocena prawna wnioskodawcy zupełna - powinien był wdrożyć tryb naprawczy (art. 169 § 1 w zw. z art. 14h o.p.).

W orzecznictwie podkreśla się, że użyty w art. 169 § 1 o.p. zwrot: „Jeżeli podanie nie spełnia wymogów określonych przepisami prawa”, ściśle koresponduje z treścią uregulowania z art. 14g § 1 o.p. Zatem skoro wskazane we wniosku zdarzenie przyszłe wymagało doprecyzowania, organ był zobowiązany do zastosowania art. 169 § 1 o.p., a nie do odmowy wszczęcia postępowania (wyrok NSA z dnia 2 kwietnia 2014 r. II FSK 2011/12, CBOSA). Może być bowiem tak, że wnioskodawca nie dostrzega wszystkich elementów potrzebnych do rozstrzygnięcia jego pytania, nie potrafi jednoznacznie zakreślić ram stanu faktycznego. Wówczas organ interpretujący zobowiązany jest do wezwania strony do doprecyzowania tego stanu o niezbędne dane. Strona jest zaś zobowiązana do udzielenia dodatkowych informacji (wyrok NSA z dnia 8 stycznia 2014 r. I FSK 175/13, CBOSA).

W ocenie Sądu, w sprawie zakończonym zaskarżonym postanowieniem nie zachodziły warunki do wydania postanowienia o odmowie wszczęcia postępowania. Postanowienie to, jako wydane z naruszeniem art. 165a w zw. z art. 14h o.p., które mogło mieć istotny wpływ na wynik sprawy, należało więc uchylić na podstawie art. 145 § 1 pkt 1 lit c p.p.s.a.

Sąd wskazał, że w ponownie prowadzonym postępowaniu organ powinien dokonać raz jeszcze weryfikacji swego postanowienia o odmowie wszczęcia postępowania z uwzględnieniem oceny wyrażonej w niniejszym wyroku.

W świetle obowiązującego stanu prawnego – biorąc pod uwagę rozstrzygnięcie zawarte w wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 12 marca 2015 r. sygn. akt III SA/Wa 2161/14 - stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego w zakresie skutków podatkowych przekształcenia spółki jawnej w spółkę komandytową oraz aportu do spółki komandytowej wkładu niepieniężnego otrzymanego jako zwrot części wkładu do innej spółki komandytowej - jest prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.