INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2, § 6 i § 10 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów – uwzględniając wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi z dnia 22 czerwca 2011 r., sygn. akt I SA/Łd 641/11 – stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 28 października 2010 r. (data wpływu: 2 listopada 2010 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania przychodu ze sprzedaży nieruchomości – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 2 listopada 2010 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania przychodu ze sprzedaży nieruchomości.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

W dniu 26 lutego 2007 r. Wnioskodawca wspólnie z Jego żoną nabyli mieszkanie za kwotę 175.000 zł. Małżonkowie posiadają wspólność majątkową.

W okresie czasu od 8 marca 2007 r. do 2 września 2010 r. pod ww. adresem była zameldowana na pobyt stały żona Zainteresowanego wraz z ich córką. Wnioskodawca w podanym okresie również przebywał w tym mieszkaniu. Z uwagi na fakt, iż od roku 1998 Wnioskodawca jest właścicielem innego mieszkania, gdzie jest zameldowany na pobyt stały, nie widział On potrzeby zmiany miejsca zameldowania oraz wiążących się z tym dodatkowych formalności i obowiązków prawnych. Dnia 26 sierpnia 2010 r. małżonkowie sprzedali ww. lokal mieszkalny za kwotę 270.000 zł. Dochód ze sprzedaży mieszkania wyniósł 105.000 zł. W 2010 r. małżonkowie rozpoczęli budowę domu jednorodzinnego, którą zamierzają ukończyć do końca 2012 r.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

1. Czy cała kwota uzyskana ze sprzedaży mieszkania może być przez Wnioskodawcę i Jego żonę wykorzystana na budowę domu jednorodzinnego...
2. Czy Wnioskodawca podlega zwolnieniu od zapłaty podatku...

Zdaniem Wnioskodawcy, z uwagi na fakt, iż środki uzyskane ze sprzedaży mieszkania małżonkowie przeznaczają na cel mieszkaniowy, tj. budowę domu jednorodzinnego i zamierzają w przewidzianym przez ustawodawcę terminie budowę ukończyć, Zainteresowany jest zwolniony z zapłaty podatku.

W dniu 30 listopada 2010 r. Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu wydał interpretację indywidualną nr ILPB2/415-1231/10-2/TR stwierdzając, iż stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 28 października 2010 r. jest nieprawidłowe.

W uzasadnieniu interpretacji wskazano, iż Wnioskodawcy nie przysługuje prawo do zwolnienia z opodatkowania na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 126 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, gdyż nie spełnia On warunku zameldowania w przedmiotowym mieszkaniu na pobyt stały przez okres co najmniej dwunastu miesięcy przed datą jego sprzedaży. W związku z tym, dochód uzyskany ze sprzedaży mieszkania w części przypadającej na Wnioskodawcę będzie opodatkowany zgodnie z art. 30e ust. 1 i ust. 4 ww. ustawy.

Ponadto wskazano, iż przeznaczenie kwoty uzyskanej ze sprzedaży przedmiotowego mieszkania na cele mieszkaniowe (np. budowę domu) nie ma w przedmiotowej sprawie znaczenia, gdyż w stanie prawnym obowiązującym na dzień 31 grudnia 2008 r. brak jest przepisów konstytuujących zwolnienie przychodu uzyskanego ze sprzedaży mieszkania w związku z wydatkowaniem uzyskanego przychodu na własne cele mieszkaniowe.

W dniu 25 lutego 2011 r. do Biura Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie wpłynęło pismo Zainteresowanego, reprezentowanego przez pełnomocnika – radcę prawnego, z dnia 22 lutego 2011 r., uzupełnione pismem z dnia 23 lutego 2011 r. – data wpływu: 28 lutego 2011 r. (data nadania w polskiej placówce pocztowej operatora publicznego – 23 lutego 2011 r.) stanowiące wezwanie do usunięcia naruszenia prawa w ww. interpretacji.

Pismem z dnia 11 marca 2011 r., nr ILPB2/415/W-21/11-3/JWP, Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu udzielił odpowiedzi na ww. wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, podtrzymując stanowisko przedstawione w interpretacji.

W dniu 18 kwietnia 2011 r. (data nadania w polskiej placówce pocztowej operatora publicznego – 14 kwietnia 2011 r.) wpłynęła do tut. Organu skarga, w której wniesiono o uchylenie interpretacji indywidualnej w całości naruszającej prawo oraz zasądzenie kosztów postępowania według norm przypisanych.

Pismem z dnia 10 maja 2011 r., nr ILPB2/4160-36/11-2/JWP, Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów dokonał odpowiedzi na zarzuty zawarte w ww. skardze, jednocześnie wnosząc o jej oddalenie.

Wyrokiem z dnia 22 czerwca 2011 r., sygn. akt I SA/Łd 641/11, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi uchylił zaskarżoną interpretację i zasądził od Ministra Finansów na rzecz Skarżącego kwotę 457,00 zł (czterysta pięćdziesiąt siedem złotych) tytułem zwrotu kosztów postępowania.

Pismem z dnia 10 sierpnia 2011 r., nr ILRP–007–223/11–2/AM, od powyższego wyroku została złożona skarga kasacyjna, która pismem z dnia 25 listopada 2011 r., nr ILRP–007–305/11–1/AM – na podstawie art. 193 w zw. z art. 60 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. – Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.) – została cofnięta.

W dniu 4 stycznia 2012 r. do tut. Organu wpłynęło orzeczenie Naczelnego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 1 grudnia 2011 r., sygn. akt II FSK 2539/11. Orzeczeniem tym postanowiono umorzyć postępowanie kasacyjne.

Natomiast w dniu 1 lutego 2012 r. do tut. Organu wpłynęło pismo Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi z dnia 26 stycznia 2012 r., sygn. akt I SA/Łd 641/11 w sprawie doręczenia prawomocnego orzeczenia i zwrotu akt.

W ocenie Sądu, łączna wykładnia art. 21 ust. 1 pkt 126 i ust. 22 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych prowadzi do uznania, że jeżeli podatnik (małżonek) był zameldowany przez okres co najmniej 12 miesięcy w zbywanym lokalu na okres stały, to zwolnienie przysługuje łącznie obojgu małżonkom. W konsekwencji, Sąd wyartykułował tezę, zgodnie z którą mimo, że warunek zameldowania spełnia tylko jeden z małżonków, zwolnienie od podatku przychodów z odpłatnego zbycia lokalu mieszkalnego ma zastosowanie również do małżonka, który tego warunku nie spełnia.

W świetle obowiązującego stanu prawnego – biorąc pod uwagę rozstrzygnięcie zawarte w wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi z dnia 22 czerwca 2011 r., sygn. akt I SA/Łd 641/11 – stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 361), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Stosownie do treści art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ww. ustawy, jednym ze źródeł przychodów jest odpłatne zbycie:

1. nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,
2. spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,
3. prawa wieczystego użytkowania gruntów,

– jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie.

W przypadku sprzedaży nieruchomości i praw majątkowych określonych w powyższym przepisie decydujące znaczenie w kwestii opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych uzyskanego z tego tytułu przychodu (dochodu) ma moment ich nabycia z uwagi na fakt, iż przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych ulegały zmianie.

Z przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego wynika, że w mieszkaniu, które Zainteresowany i Jego żona sprzedali w dniu 26 sierpnia 2010 r., zameldowana na pobyt stały przez okres nie krótszy niż 12 miesięcy była tylko żona Wnioskodawcy, natomiast On nie był zameldowany w przedmiotowym mieszkaniu przez wymagany okres. Mieszkanie to Wnioskodawca wspólnie z Jego żoną nabyli w dniu 26 lutego 2007 r. Małżonkowie posiadają wspólność majątkową.

W związku z tym, do sprzedaży przedmiotowej nieruchomości, zastosowanie będą miały przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w brzmieniu obowiązującym na dzień 31 grudnia 2008 r.

Zgodnie bowiem z art. 8 ust. 1 ustawy z dnia 6 listopada 2008 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 209, poz. 1316), do przychodu (dochodu) z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, nabytych lub wybudowanych (oddanych do użytkowania) w okresie od dnia 1 stycznia 2007 r. do dnia 31 grudnia 2008 r., stosuje się zasady określone w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych, w brzmieniu obowiązującym na dzień 31 grudnia 2008 r.

W myśl art. 30e ust. 1 i 4 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, od dochodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c), podatek dochodowy wynosi 19% podstawy obliczenia podatku i jest płatny w terminie złożenia zeznania za rok podatkowy, w którym nastąpiło odpłatne zbycie.

Stosownie do art. 30e ust. 2 ww. ustawy, podstawą obliczenia podatku, jest dochód stanowiący różnicę pomiędzy przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw określonych zgodnie z art. 19, a kosztami ustalonymi zgodnie z art. 22 ust. 6c i 6d, powiększoną o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 22h ust. 1 pkt 1, dokonanych od zbywanych nieruchomości lub praw.

Zgodnie z art. 19 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw majątkowych oraz innych rzeczy, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8, jest wartość wyrażona w cenie określonej w umowie, pomniejszona o koszty odpłatnego zbycia. Jeżeli jednak cena, bez uzasadnionej przyczyny, znacznie odbiega od wartości rynkowej tych rzeczy lub praw, przychód ten określa organ podatkowy lub organ kontroli skarbowej w wysokości wartości rynkowej (…).

W myśl natomiast art. 22 ust. 6c ww. ustawy, koszty uzyskania przychodu z tytułu odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c), z zastrzeżeniem ust. 6d, stanowią udokumentowane koszty nabycia lub udokumentowane koszty wytworzenia, powiększone o udokumentowane nakłady, które zwiększyły wartość rzeczy i praw majątkowych, poczynione w czasie ich posiadania.

Wysokość nakładów o których mowa w ust. 6c i 6d ustala się na podstawie faktur VAT w rozumieniu przepisów o podatku od towarów i usług oraz dokumentów stwierdzających poniesienie opłat administracyjnych (art. 22 ust. 6e ww. ustawy).

Jednakże, zgodnie z zapisem art. 21 ust. 1 pkt 126 ww. ustawy, wolne od podatku dochodowego są przychody uzyskane z odpłatnego zbycia:

1. budynku mieszkalnego, jego części lub udziału w takim budynku,
2. lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość lub udziału w takim lokalu,
3. spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub udziału w takim prawie,
4. prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub udziału w takim prawie

– jeżeli podatnik był zameldowany w budynku lub lokalu wymienionym w lit. a)-d) na pobyt stały przez okres nie krótszy niż 12 miesięcy przed datą zbycia, z zastrzeżeniem ust. 21 i 22.

Stosownie do art. 21 ust. 21 ww. ustawy, zwolnienie to ma zastosowanie do przychodów podatnika, który w terminie 14 dni od dnia dokonania odpłatnego zbycia nieruchomości lub prawa majątkowego, złoży oświadczenie, że spełnia warunki do zwolnienia, w urzędzie skarbowym, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania podatnika.

Wymóg złożenia w terminie tego oświadczenia jest więc, obok zameldowania na pobyt stały w sprzedawanym lokalu mieszkalnym przez okres 12 miesięcy, warunkiem koniecznym do zastosowania omawianego zwolnienia. Warunek ten wynika wprost z przepisu art. 21 ust. 21, dotyczącego zwolnień przedmiotowych, przez co stał się on nieodłącznym elementem regulacji dotyczącej możliwości skorzystania ze zwolnienia przychodu z opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Jednakże w myśl art. 8 ust. 3 powołanej ustawy z dnia 6 listopada 2008 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw, podatnicy do których mają zastosowanie przepisy dotyczące tzw. ulgi meldunkowej, oświadczenie o którym mowa w art. 21 ust. 21 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w brzmieniu obowiązującym na dzień 31 grudnia 2008 r., składają w terminie złożenia zeznania, o którym mowa w art. 45 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, za rok podatkowy, w którym nastąpiło odpłatne zbycie nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ww. ustawy. W przypadku, o którym mowa w zdaniu pierwszym, 14 dniowy termin określony w art. 21 ust. 21 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w brzmieniu obowiązującym na dzień 31 grudnia 2008 r., nie ma zastosowania.

Zgodnie z art. 21 ust. 22 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zwolnienie o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 126, ma zastosowanie łącznie do obojga małżonków.

Jeżeli zatem cyt. art. 21 ust. 22 ustawy stanowi, że ww. zwolnienie ma zastosowanie łącznie do obojga małżonków, to – uwzględniając okoliczność, że analizowane zwolnienie ma charakter przedmiotowy, a więc dotyczy przychodów ze sprzedaży nieruchomości lub praw majątkowych – w przypadku spełnienia warunków zwolnienia przez co najmniej jednego z małżonków, obejmuje ono na gruncie opisanego we wniosku stanu faktycznego całość przychodów ze zbycia mieszkania. Tylko wtedy owo zwolnienie podatkowe będzie miało zastosowanie łącznie do obojga małżonków.

Reasumując – mając na względzie powyższe wywody oraz stanowisko zajęte przez Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi w wyroku z dnia 22 czerwca 2011 r., sygn. akt I SA/Łd 641/11 – stwierdzić należy, iż w przedmiotowej sprawie, wobec regulacji zawartej w art. 21 ust. 22 ww. ustawy, przychód uzyskany przez Wnioskodawcę ze sprzedaży mieszkania korzysta ze zwolnienia określonego w art. 21 ust. 1 pkt 126 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, bowiem w rzeczonym mieszkaniu zameldowana na pobyt stały przez okres nie krótszy niż 12 miesięcy była żona Zainteresowanego, przez co z kolei wypełniony został warunek, o którym mowa w art. 21 ust. 22 wyżej cyt. ustawy.

Ustosunkowując się natomiast do kwestii zwolnienia z opodatkowania przychodu ze sprzedaży nieruchomości przeznaczonego na własne cele mieszkaniowe, wskazać należy, że zwolnienie zawarte w art. 21 ust. 1 pkt 126 ww. ustawy jest jedynym, które pozwala na zwolnienie przychodu uzyskanego z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw majątkowych, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 w stanie prawnym obowiązującym na dzień 31 grudnia 2008 r.

W związku z powyższym, przeznaczenie kwoty uzyskanej ze sprzedaży przedmiotowego mieszkania na cele mieszkaniowe (np. budowę domu) nie ma w przedmiotowej sprawie znaczenia, gdyż w stanie prawnym obowiązującym na dzień 31 grudnia 2008 r. brak jest przepisów konstytuujących zwolnienie przychodu uzyskanego ze sprzedaży mieszkania w związku z wydatkowaniem uzyskanego przychodu na własne cele mieszkaniowe.

Ponadto informuje się, że zgodnie z art. 14b § 1 ww. ustawy Ordynacja podatkowa, minister właściwy do spraw finansów publicznych, na pisemny wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną).

Mając powyższe na względzie, należy stwierdzić, iż interpretacje prawa podatkowego wydaje się wyłącznie na pisemny wniosek zainteresowanego i tylko w jego indywidualnej sprawie.

Z uwagi na to, że wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej stosowania przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, został złożony przez jednego ze współwłaścicieli mieszkania, zaznacza się, iż interpretacja nie wywiera skutku prawnego dla żony Wnioskodawcy.

Żona Zainteresowanego, chcąc uzyskać interpretację indywidualną, powinna wystąpić z odrębnym wnioskiem o jej udzielenie.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi, ul. Piotrkowska 135, 90-434 Łódź, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.