Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie
IPPB6/4510-144/15-2/AG
z 21 września 2015 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613) oraz § 4 pkt 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r., poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko – przedstawione we wniosku z dnia 9 lipca 2015 r. (data wpływu 13 lipca 2015 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie:

• uznania za przychód Spółki należności z tytułu promocyjnej sprzedaży części wykończenia i wyposażenia lokali – jest prawidłowe;

• uznania za koszty uzyskania przychodu całości wydatków na nabycie elementów wykończenia i wyposażenia lokali oferowanego klientom w promocyjnej cenie – jest prawidłowe.
  
  

UZASADNIENIE

W dniu 13 lipca 2015 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie uznania za przychód Spółki należności z tytułu promocyjnej sprzedaży części wykończenia i wyposażenia lokali oraz uznania za koszty uzyskania przychodu całości wydatków na nabycie elementów wykończenia i wyposażenia lokali oferowanego klientom w promocyjnej cenie.

We wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca jest spółką z ograniczoną odpowiedzialnością, podlegającą opodatkowaniu od całości swoich dochodów bez względu na miejsce ich osiągania (nieograniczony obowiązek podatkowy) w Polsce oraz jest czynnym podatnikiem VAT. Przedmiotem działalności Spółki jest m.in. sprzedaż i wynajem nieruchomości. Spółka jest właścicielem budynku apartamentowego (dalej: „Apartamentowiec”), który został wybudowany w 1999 r. przez jego poprzedniego właściciela. Apartamentowiec znajduje się w atrakcyjnej lokalizacji, tj. w miejscu, gdzie ceny nieruchomości są co do zasady bardzo wysokie. Skutkuje to z kolei tym, iż szczególnie opłacalny staje się wynajem/sprzedaż lokali o charakterze luksusowym. Z uwagi na powyższe, dotychczasowe wykończenie Apartamentowca oraz znajdujących się w nim lokali zostało wykonane z materiałów najwyższej jakości, co nadawało Apartamentowcowi oraz znajdującym się w nim lokalom luksusowego charakteru.

W związku z wieloletnią eksploatacją Apartamentowca, Spółka planuje przeprowadzenie w nim prac wykończeniowych mających na celu przywrócenie Apartamentowcowi stanu pierwotnego, tj. przywrócenie mu stanu luksusowego – w jakim Apartamentowiec znajdował się przed oddaniem go do użytkowania.

Po przeprowadzeniu prac wykończeniowych Spółka, w zależności od zapotrzebowania na rynku, zamierza wynajmować lub sprzedawać lokale, znajdujące się w Apartamentowcu, w stanie wykończonym – „pod klucz”. W przypadku sprzedaży nabywcami mogą być zarówno osoby fizyczne nieprowadzące działalności gospodarczej, jak i podmioty prowadzących taką działalność, w tym spółki prawa handlowego. Wśród lokali oferowanych przez Spółkę znajdą się zarówno lokale o powierzchni użytkowej do 150 m², jak i większe.

Oferowany przez Spółkę standard wykończenia i wyposażenia lokali będzie obejmował w szczególności takie elementy jak: malowanie pomieszczeń, ułożenie podłóg drewnianych, ułożenie okładzin ściennych i podłogowych z płyt kamiennych, montaż cokołów drewnianych, montaż mat grzewczych, montaż drzwi wewnętrznych, wykończenie łazienek łącznie z zamontowaniem mebli, armatury i tzw. „białego montażu”, luster, akcesoriów i oświetlenia, wykonanie szaf wnękowych i wolnostojących, wykonanie zabudowy kuchennej wraz z instalacją sprzętu AGD, montaż osprzętu elektrycznego, instalację systemu HMS (inteligentny system zarządzania nieruchomością).

Charakterystyczną cechą rynku nieruchomości luksusowych, na którym działa Spółka, jest stosunkowo długotrwały oraz pracochłonny proces poszukiwania klientów zainteresowanych kupnem tego rodzaju nieruchomości. Biorąc pod uwagę fakt, że przeprowadzenie prac wykończeniowych w Apartamentowcu będzie wymagało dużego nakładu środków finansowych, w interesie Wnioskodawcy zdecydowanie leży jak najszybsza sprzedaż lokali znajdujących się w Apartamentowcu. W związku z tym, strategia biznesowa Spółki musi zakładać dobór takich środków, które zapewnią jak najszybsze znalezienie nabywców na lokale znajdujące się w Apartamentowcu. Elementem strategii marketingowej Spółki nakierowanej na taki właśnie cel jest promocja, w ramach której klienci, którzy dokonają zakupu lokali w określonym czasie, mieliby możliwość nabycia części opisanego powyżej wykończenia i/lub wyposażenia lokalu w promocyjnej cenie (np. 1.000 zł).

Przedmiotowa promocja zostanie opisana w opracowanym przez Spółkę regulaminie określającym szczegółowo warunki zakupu przez klienta wykończenia i wyposażenia w cenie promocyjnej, okres obowiązywania promocji, itp.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

1. Czy na gruncie ustawy o CIT przychód Spółki z tytułu promocyjnej sprzedaży części wykończenia i wyposażenia lokali będzie stanowiła przyjęta przez Spółkę promocyjna cena wykończenia i wyposażenia (np. 1.000 zł)?
   
2. Czy Spółka będzie mogła zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów całość wydatków na nabycie elementów wykończenia i wyposażenia lokali oferowanego klientom w promocyjnej cenie?
3. Czy na Spółce będą ciążyły obowiązki związane z funkcją płatnika podatku dochodowego od osób fizycznych w związku z ewentualnym powstaniem u nabywców lokali wykończonych „pod klucz” (zarówno osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej, jak i prowadzących taką działalność) przychodu z tytułu uzyskania nieodpłatnego świadczenia w rozumieniu ustawy o PIT?
4. Czy promocyjna cena sprzedaży wykończenia i wyposażenia lokali (np. 1.000 zł) bez kwoty podatku VAT będzie stanowiła podstawę opodatkowania dla celów VAT?
5. Czy Spółce będzie przysługiwało prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego przy nabyciu elementów wykończenia i wyposażenia lokali oferowanego klientom w promocyjnej cenie?
   
   

Przedmiotem niniejszej interpretacji jest odpowiedź na pytania nr 1 oraz nr 2, dotyczące podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie uznania za przychód Spółki należności z tytułu promocyjnej sprzedaży części wykończenia i wyposażenia lokali przyjętej przez Spółkę promocyjnej ceny wykończenia i wyposażenia oraz uznania za koszty uzyskania przychodu całości wydatków na nabycie elementów wykończenia i wyposażenia lokali oferowanego klientom w promocyjnej cenie. Natomiast w części dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych (pytanie nr 3) oraz podatku od towarów i usług (pytania nr 4 oraz nr 5) wydane zostaną odrębne rozstrzygnięcia.

Zdaniem Wnioskodawcy.

Ad. 1

Na gruncie ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz. U. z 2014, poz. 851, z późn. zm. - dalej „ustawa o CIT”), przychodem z tytułu promocyjnej sprzedaży części wykończenia i wyposażenia lokali będzie przyjęta przez Spółkę promocyjna cena tego wykończenia i wyposażenia (np. 1.000 zł).

Zgodnie z art. 14 ust. 1 ustawy o CIT, co do zasady, przychodem z odpłatnego zbycia rzeczy lub praw majątkowych, jest ich wartość wyrażona w cenie określonej w umowie. Przy czym, gdy bez uzasadnionej przyczyny znacznie odbiega ona od wartości rynkowej, wówczas organ podatkowy określa wartość przychodu z tytułu zbycia tych rzeczy i/lub praw w ich wartości rynkowej.

Stosownie do art. 14 ust. 2 ustawy o CIT, wartość rynkową rzeczy lub praw majątkowych określa się na podstawie cen rynkowych stosowanych w obrocie rzeczami lub prawami tego samego rodzaju i gatunku, z uwzględnieniem w szczególności ich stanu i stopnia zużycia oraz czasu i miejsca odpłatnego zbycia.

Jednocześnie, zgodnie z art. 12 ust. 3 ustawy o CIT za przychody związane z działalnością gospodarczą i z działami specjalnymi produkcji rolnej, osiągnięte w roku podatkowym, uważa się także należne przychody, choćby nie zostały jeszcze faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont.

Należy wskazać, że ustawa o CIT nie zawiera definicji pojęcia „bonifikaty” czy „skonta”. Dlatego też pojęcie to należy rozumieć zgodnie z jego potocznym znaczeniem. Jak zaś podaje „Uniwersalny słownik języka polskiego” pod redakcją prof. Stanisława Dubisza (Wyd. Naukowe PWN, Warszawa 2003, tom 1) „bonifikata” to „zniżka, odstępstwo od ustalonej ceny towaru, zwłaszcza jako forma odszkodowania za poniesioną stratę albo w celach reklamowych: opust, rabat”. Natomiast „skonto” to „procentowe zmniejszenie sumy należności, przyznane nabywcy towaru na warunkach kredytowych, w razie zapłaty należności gotówką przed umówionym terminem”.

W ocenie Spółki należy uznać, że oferowana przez nią obniżona cena wykończenia i wyposażenia lokali „pod klucz” stanowi właśnie efekt udzielonej przez nią bonifikaty, będącej elementem strategii sprzedażowej Spółki, mającej na celu pozyskanie nabywców w jak najkrótszym czasie i tym samym jak najszybszy zwrot wydatków poniesionych na prace wykończeniowe w Apartamentowcu. Jest to zatem działanie w pełni racjonalne i uzasadnione biznesowo. Stąd, w ocenie Spółki, promocyjną cenę wykończenia i wyposażenia lokali należy uznać za cenę rynkową. W okresie prowadzonej przez Spółkę promocji, wykończenie i wyposażenie lokalu po obniżonej cenie będzie bowiem oferowane wszystkim potencjalnym klientom na tych samych zasadach. Ponadto, zasady omawianej promocji zostaną szczegółowo opisane w opracowanym przez Spółkę regulaminie określającym warunki zakupu przez klienta wykończenia i wyposażenia w cenie promocyjnej, okres obowiązywania promocji, itp.

Potwierdzeniem stanowiska Spółki są indywidualne interpretacje przepisów prawa podatkowego wydawane przez organy podatkowe w zbliżonych sprawach, np. interpretacja podatkowa Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z 24 kwietnia 2014 r. (znak ILPB3/423-30/14-2/JG), zgodnie z którą: „Odnosząc zatem powyższe znaczenia słów „bonifikata” i „skonto” użytych w art . 12 ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych do przedstawionego przez Wnioskodawcę stanu faktycznego należy stwierdzić, że udzielane przez Spółkę rabaty stanowią bonifikatę w rozumieniu ww. przepisu. W takim przypadku, zgodnie z art . 12 ust. 3 powołanej ustawy, przychodem podatkowym ze sprzedaży towaru jest jego preferencyjna cena ustalona zgodnie z regulaminem promocji. stanowiąca kwotę netto (bez podatku od towarów i usług). Podsumowując, przychodem Spółki jest należna kwota netto wskazana na fakturze VAT dokumentującej sprzedaż, uwzględniająca kwotę udzielonego rabatu”.

Podobne stanowisko przedstawił także Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach w interpretacji podatkowej z 5 listopada 2013 r. (znak IBPBI/2/423-1383/13/AK), zgodnie z którą: „Stosowanie przez Spółkę promocyjnych warunków sprzedaży ma uzasadnienie biznesowe – jest m.in. spowodowane konkurencją panującą na rynku. Przedmiotowa strategia marketingowa jest niewątpliwie związana z celami reklamowymi. Oferowana przez Spółkę obniżona cena wykończenia mieszkania stanowi efekt udzielonej przez Spółkę bonifikaty, będącej elementem strategii sprzedażowej, mającej na celu pozyskanie nabywców w jak najkrótszym czasie i tym samym jak najszybszy zwrot inwestycji. Jest to zatem działanie w pełni racjonalne i uzasadnione biznesowe. Istnieje zatem uzasadniona przyczyna obniżenia ceny, a zatem art. 14 ust. 1 updop nie będzie miała zastosowania w przedmiotowej sprawie (...) Mając powyższe na uwadze, należy stwierdzić, że przychodem z tytułu promocyjnej sprzedaży będzie przychód w wysokości ceny netto po jakiej Wnioskodawca dokonuje sprzedaży wykończenia”.

Analogicznie wskazano również w interpretacji podatkowej Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z 25 lipca 2014 r. (znak IPPB3/423-555/14-2/GJ), w której organ podatkowy potwierdził stanowisko wnioskodawcy: „(...) przychodem z tytułu promocyjnej sprzedaży części wykończenia i wyposażenia mieszkania i/lub miejsca postojowego w garażu podziemnym oferowanych przez Spółkę Komandytową, będzie część, odpowiadająca udziałowi Spółki w zysku Spółki Komandytowej, przyjętej przez Spółkę Komandytową promocyjnej ceny netto wykończenia i wyposażenia mieszkania i/lub miejsca postojowego w garażu podziemnym (np. 1.000 zł)”.

Podejście takie cieszy się również aprobatą doktryny. Jak czytamy w komentarzu do ustawy o CIT: „Cena rynkowa musi uwzględniać wiele czynników, a w szczególności fakt, że rynek wymusza stosowanie rabatów oraz niekiedy nieoczekiwanych i znacznych upustów” (G. Dźwigała, Z. Huszcz, P. Karwat, R. Krasnodębski, M. Ślifirczyk, F. Świtała, Komentarz do ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, wyd. LexisNexis, Warszawa 2007 r.).

W konsekwencji, zdaniem Spółki, przychodem z tytułu promocyjnej sprzedaży części wykończenia i wyposażenia lokali będzie przyjęta przez Spółkę promocyjna cena tego wykończenia i wyposażenia netto (np. 1.000 zł).

Ad. 2

Wydatki na nabycie elementów wykończenia i wyposażenia lokali oferowanego klientom w promocyjnej cenie będą mogły zostać w całości zaliczone do kosztów uzyskania przychodów.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o CIT kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.

Innymi słowy, określony wydatek może zostać zaliczony do kosztów uzyskania przychodów jeżeli:

• pozostaje w związku z osiąganymi przez podatnika przychodami lub ma na celu zabezpieczenie ich źródła, oraz
  

• nie został enumeratywnie wymieniony w art. 16 ust. 1 ustawy o CIT.
  
  
  

Zdaniem Wnioskodawcy, w analizowanym przypadku oba warunki zostaną niewątpliwie spełnione. Wydatki poniesione przez Spółkę na zakup odsprzedawanych promocyjnie elementów wykończenia i wyposażenia lokali będą kosztami poniesionymi w celu osiągnięcia przychodów, tj. w celu dokonania sprzedaży zgodnie z przyjętymi przez Spółkę warunkami promocji oraz zwiększenia zainteresowania ofertą Spółki, która ma się przełożyć na zwiększoną sprzedaż lokali z wykończeniem „pod klucz” w okresie trwania promocji.

Jednocześnie, art. 16 ust. 1 ustawy o CIT nie wskazuje, aby koszty związane ze sprzedażą dokonywaną na warunkach promocyjnych były wyłączone z kosztów uzyskania przychodów, bądź by ich zaliczenie do kosztów podatkowych było obwarowane specyficznymi warunkami.

Potwierdza to również stanowisko organów podatkowych prezentowane w wydawanych indywidualnych interpretacjach przepisów prawa podatkowego. Tytułem przykładu Spółka wskazuje na interpretację podatkową Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z 2 września 2010 r. (znak ILPB4/423-10/10-2/MC), w której organ podatkowy uznał za prawidłowe stanowisko wnioskodawcy, iż „wydatki poniesione przez Spółkę na zakup towarów, które następnie będą przedmiotem sprzedaży premiowej w kwocie 1 zł brutto za sztukę, należy uznać za koszty uzyskania przychodu Spółki w miesiącu ich sprzedaży”.

Podobne stanowisko zaprezentowane zostało również w interpretacji podatkowej Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z 25 lipca 2014 r. (znak IPPB3/423-555/14-2/GJ), gdzie na gruncie zbliżonego stanu faktycznego - dotyczącego poniesienia przez wnioskodawcę wydatków na zakup wykończenia i wyposażenia mieszkania, które następnie było sprzedawane po cenie promocyjnej - organ podatkowy potwierdził stanowisko wnioskodawcy: „(...) wydatki ponoszone przez Spółkę Komandytową na zakup poszczególnych elementów wyposażenia (...) będą, w ocenie Spółki, stanowiły, w części odpowiadającej udziałowi Spółki w zysku Spółki Komandytowej, koszty uzyskania przychodów Wnioskodawcy jako wspólnika Spółki Komandytowej”.

W konsekwencji, wydatki ponoszone przez Spółkę na zakup poszczególnych elementów wyposażenia oraz wykończenia lokali, będą w ocenie Spółki stanowiły koszty uzyskania przychodów.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego – jest prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.