Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie
IPPP1/4512-366/15-3/KC
z 16 lipca 2015 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 3 kwietnia 2015 r. (data wpływu 17 kwietnia 2015 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania VAT świadczenia usług odzyskiwania należności - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 17 kwietnia 2015 r. wpłynął wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania VAT świadczenia usług odzyskiwania należności.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Spółka F. sp. z o.o. („Wnioskodawca”) ma siedzibę oraz miejsce zarządu na terenie Polski, podlega nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w podatku CIT w Polsce. Wnioskodawca zamierza prowadzić działalność gospodarczą (polegającą m.in. na świadczeniu różnego rodzaju usług finansowych oraz pośrednictwie w ich dostarczaniu) - działalność gospodarcza - obrót wierzytelnościami.

Wnioskodawca przewiduje, że w prowadzonej przez niego działalności będzie posiadał (nabywał) następujące wierzytelności („Wierzytelności”):

1. wierzytelności obce pierwotne - na podstawie umowy przelewu wierzytelności tzw. cesji wierzytelności, Wnioskodawca jako cesjonariusz nabywa odpłatnie i definitywnie od osób trzecich jako cedentów przeterminowane lub nieprzeterminowane ich własne wierzytelności (np. wynikających z tytułu dokonania przez nich sprzedaży towarów lub usług);
2. wierzytelności obce wtórne - na podstawie umowy przelewu wierzytelności tzw. cesji wierzytelności, Wnioskodawca jako cesjonariusz nabywa odpłatnie i definitywnie od osób trzecich jako cedentów przeterminowane lub nieprzeterminowane wierzytelności, które te osoby nabyły wcześniej na podstawie umowy przelewu wierzytelności od innych osób trzecich;
3. pakiet wierzytelności - na podstawie umowy przelewu wierzytelności tzw. cesji wierzytelności, Wnioskodawca jako cesjonariusz nabywa odpłatnie (za jedną cenę) i definitywnie od osób trzecich jako cedentów przeterminowane lub nieprzeterminowane pakiety wierzytelności, tj. kilka wierzytelności o różnym statusie (tj. wierzytelności obce pierwotne i wierzytelności obce wtórne) - jedna cena za pakiet wierzytelności będzie każdorazowo ustalana w oparciu o rodzaje wierzytelności (wierzytelności o różnym ryzyku nieściągalności), potencjalne możliwości oraz koszty wyegzekwowania tych wierzytelności.
   
   

Przeniesienie Wierzytelności na Wnioskodawcę będzie odbywać się na zasadach określonych w art. 509-517 Kodeksu Cywilnego.

Działalność Wnioskodawcy będzie się sprowadzała do odpłatnego zbycia (odsprzedaży) lub faktycznego otrzymania należności od dłużnika - wyegzekwowania (windykacji) Wierzytelności przez Wnioskodawcę we własnym imieniu i na własną rzecz. W praktyce może się zdarzyć, iż Wnioskodawca odsprzeda lub wyegzekwuje całość bądź jedynie część Wierzytelności w roku podatkowym, na przełomie lat podatkowych lub też w następnych latach podatkowych.

Wnioskodawca nabywa Wierzytelności po cenie niższej niż ich wartość nominalna. Na skutek odsprzedaży lub wyegzekwowania (windykacji) Wierzytelności (całości bądź części), Wnioskodawca może uzyskać kwotę wyższą bądź niższą od ceny nabycia Wierzytelności (w obu przypadkach będzie to zawsze kwota niższa niż wartość nominalna Wierzytelności).

Możliwe jest też zapłata za Wierzytelności aktywami rzeczowymi należącymi do Wnioskodawcy. Wierzytelności, które Wnioskodawca będzie nabywał od zbywców Wierzytelności będą nabywane po ich cenie rynkowej na dzień nabycia (która może być niższa niż ich wartość nominalna). Możliwa jest też sytuacja w której Wnioskodawca nie będzie nabywał wierzytelności, ale będzie świadczył na rzecz podmiotu któremu przysługuje wierzytelność usługi mające na celu jej odzyskanie od dłużnika (polegające m.in. na przygotowywaniu wezwań do dłużnika do jej uregulowania itp.).

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie, oznaczone we wniosku nr 4:

Czy prawidłowe jest stanowisko Wnioskodawcy, że w zdarzeniu przyszłym przedstawionym we Wniosku w przypadku gdy Wnioskodawca nie będzie nabywał wierzytelności, ale będzie świadczył na rzecz podmiotu któremu przysługuje wierzytelność usługi mające na celu jej odzyskanie od dłużnika (polegające m.in. na przygotowywaniu wezwań do jej uregulowania itp.), usługi te należy traktować jako usługi ściągania długów które są wyłączone ze zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 15 pkt 1 ustawy o VAT w związku z czym czynności te będą podlegały opodatkowaniu podatkiem VAT wg stawki podstawowej (obecnie w wysokości 23%)?

Zdaniem Wnioskodawcy;

Prawidłowe jest stanowisko Wnioskodawcy, że w zdarzeniu przyszłym przedstawionym we Wniosku w przypadku gdy Wnioskodawca nie będzie nabywał wierzytelności ale będzie świadczył na rzecz podmiotu któremu przysługuje wierzytelność usługi mające na celu jej odzyskanie od dłużnika (polegające m.in. na przygotowywaniu wezwań do jej uregulowania itp.), usługi te należy traktować jako usługi ściągania długów, które są wyłączone ze zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 15 pkt 1 ustawy o VAT w związku z czym czynności te będą podlegały opodatkowaniu podatkiem VAT wg stawki podstawowej (obecnie w wysokości 23%).

Zgodnie z art. 43 ust. 15 pkt 1 ustawy o VAT „zwolnienia o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 7, 12 i 37-41 oraz w ust. 13 ustawy o VAT. nie mają zastosowania do: czynności ściągania długów, w tym factoringu”. W świetle powyższej regulacji Wnioskodawca stoi na stanowisku, że usługi, które zamierza świadczyć na rzecz wierzyciela mające na celu pomoc wyegzekwowaniu przysługującej wierzycielowi wierzytelności od dłużnika stanowić będą usługi ściągania długów w rozumieniu art. 43 ust. 15 pkt 1 ustawy o VAT w związku z czym będą podlegały opodatkowaniu podstawową stawką podatku VAT (tj. obecnie w wysokości 23% podatku VAT).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez dostawę towarów, w myśl art. 7 ust. 1 ustawy, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Natomiast w świetle postanowień art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7,(...).

Z cytowanych wyżej przepisów jednoznacznie wynika, że każde odpłatne świadczenie polegające na działaniu, zaniechaniu lub tolerowaniu czy określonym zachowaniu mieści się w definicji usługi.

Aby uznać dane świadczenie za odpłatne, musi istnieć stosunek prawny pomiędzy świadczącym usługę a odbiorcą, a w zamian za wykonanie usługi powinno zostać wypłacone wynagrodzenie. Musi istnieć bezpośredni związek pomiędzy świadczoną usługą i przekazanym za nią wynagrodzeniem. Oznacza to, że z danego stosunku prawnego, na podstawie którego wykonywana jest usługa, musi wynikać wyraźna, bezpośrednia korzyść na rzecz świadczącego usługę.

Zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku od towarów i usług wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1. Na mocy art . 146a pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2016 r., z zastrzeżeniem art . 146 f, stawka podatku, o której mowa w art . 41 ust. 1 i 13 , art . 109 ust. 2 i art . 110, wynosi 23%.

Jednak zarówno w treści ustawy, jak i przepisach wykonawczych do niej, przewidziane zostały zwolnienia od podatku oraz obniżone stawki. I tak, zakres i zasady zwolnienia od podatku od towarów i usług dostawy towarów lub świadczenia usług zostały określone między innymi w art. 43 ustawy.

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 38 ustawy, zwalnia się od podatku usługi udzielania kredytów lub pożyczek pieniężnych oraz usługi pośrednictwa w świadczeniu usług udzielania kredytów lub pożyczek pieniężnych, a także zarządzanie kredytami lub pożyczkami pieniężnymi przez kredytodawcę lub pożyczkodawcę.

Stosownie do art. 43 ust. 1 pkt 39 ustawy, zwalnia się od podatku usługi w zakresie udzielania poręczeń, gwarancji i wszelkich innych zabezpieczeń transakcji finansowych i ubezpieczeniowych oraz usługi pośrednictwa w świadczeniu tych usług, a także zarządzanie gwarancjami kredytowymi przez kredytodawcę lub pożyczkodawcę.

Na mocy art. 43 ust. 1 pkt 40 ustawy, zwalnia się od podatku usługi w zakresie depozytów środków pieniężnych, prowadzenia rachunków pieniężnych, wszelkiego rodzaju transakcji płatniczych, przekazów i transferów pieniężnych, długów, czeków i weksli oraz usługi pośrednictwa w świadczeniu tych usług.

Stosownie do art. 43 ust. 15 ustawy, zwolnienia, o których mowa w ust. 1 pkt 7, 12 i 37-41 oraz w ust. 13, nie mają zastosowania do:

1. czynności ściągania długów, w tym factoringu;
2. usług doradztwa;
3. usług w zakresie leasingu.
   
   

Należy podkreślić, że pojęcia używane do oznaczenia zwolnień, o których mowa w art. 43 ustawy winny być interpretowane w sposób ścisły, gdyż zwolnienia te stanowią odstępstwa od ogólnej zasady, zgodnie z którą podatek VAT pobierany jest od każdej usługi świadczonej odpłatnie przez podatnika.

Z przedstawionych okoliczności sprawy wynika, że Wnioskodawca jako polski podatnik VAT zamierza prowadzić działalność gospodarczą, polegającą m.in. na świadczeniu różnego rodzaju usług finansowych oraz pośrednictwie w ich dostarczaniu - obrót wierzytelnościami. Wnioskodawca przewiduje, że w prowadzonej przez niego działalności będzie posiadał (nabywał) różnego rodzaju wierzytelności, których przeniesienie na jego rzecz będzie odbywać się na zasadach określonych w art. 509-517 Kodeksu Cywilnego. Działalność Wnioskodawcy będzie się sprowadzała do odpłatnego zbycia (odsprzedaży) lub faktycznego otrzymania należności od dłużnika - wyegzekwowania (windykacji) Wierzytelności przez Wnioskodawcę we własnym imieniu i na własną rzecz.

Możliwa jest też sytuacja, w której Wnioskodawca nie będzie nabywał wierzytelności, ale będzie świadczył na rzecz podmiotu któremu przysługuje wierzytelność usługi mające na celu jej odzyskanie od dłużnika (polegające m.in. na przygotowywaniu wezwań do dłużnika do jej uregulowania itp.).

W związku z tak przedstawionym opisem sprawy, wątpliwości Wnioskodawcy wiążą się z ustaleniem, czy w sytuacji, kiedy będzie świadczył na rzecz podmiotu, któremu przysługuje wierzytelność, usługi mające na celu jej odzyskanie od dłużnika, należy traktować jako usługi ściągania długów które są wyłączone ze zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 15 pkt 1 ustawy, w związku z czym czynności te będą podlegały opodatkowaniu podatkiem 23%.

Usługi ściągania długów nie zostały zdefiniowane w polskich przepisach prawa i należą do tzw. umów nienazwanych. W pojęciu usług ściągania długów mieści się m.in. skup wierzytelności w celu ich windykacji we własnym zakresie lub odprzedaży. Usługa tego typu polegająca na „wyręczeniu” klienta z czynności zmierzających do odzyskania długu podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług bez możliwości skorzystania ze zwolnienia. Zatem usługa ściągania długów zakłada istnienie dwóch podmiotów, które zawarły transakcję, gdzie usługodawca zobowiązuje się do ściągnięcia długu w zamian za wynagrodzenie. Z kolei usługobiorcą jest ten podmiot który korzysta z usługi wykonywanej przez kontrahenta, co oznacza, że usługodawca ściąga dług dla usługobiorcy a nie dla siebie.

Odnosząc powołane wyżej regulacje prawne do przedstawionej sytuacji tut. Organ stwierdza, że w sytuacji, kiedy Wnioskodawca nie będzie nabywał wierzytelności, ale będzie świadczył na rzecz podmiotu któremu przysługuje wierzytelność usługi, które będą zmierzały do odzyskania od dłużnika należności, polegające m.in. na przygotowywaniu wezwań do dłużnika w celu uregulowania wymaganej należności, wówczas usługi te stanowić będą czynność odzyskiwania długów, wyłączoną ze zwolnienia od podatku od towarów i usług. Tym samym przedmiotowa transakcja winna zostać opodatkowana według podstawowej stawki VAT w wysokości 23%.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 4 należało uznać za prawidłowe.

W zakresie pozostałych pytań, oznaczonych we wniosku nr 1-3, oraz kwestii dotyczących podatku dochodowego od osób prawnych i podatku od czynności cywilnoprawnych tut. Organ wyda odrębne rozstrzygnięcia.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz.U. z 2012 r., poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.