Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie
IPPB2/4511-731/15-2/MG
z 13 października 2015 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613) oraz § 5 pkt 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r., poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 13 sierpnia 2015 r. (data wpływu 14 sierpnia 2015 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązków płatnika oraz obowiązków informacyjnych ciążących na Spółce w związku z zawarciem i rozliczeniem Kontraktów Terminowych – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 14 sierpnia 2015 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązków płatnika oraz obowiązków informacyjnych ciążących na Spółce w związku z zawarciem i rozliczeniem Kontraktów Terminowych.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Spółka Komandytowo-Akcyjna (dalej: „Wnioskodawca”) jest spółką, która - na zlecenie spółki / spółek z grupy kapitałowej I. (dalej: „Grupa”) - będzie obsługiwać program finansowy, o którym mowa w dalszej części niniejszego wniosku. W dniu 15 grudnia 2011 r. weszło w życie rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 2 grudnia 2011 r. w sprawie zasad ustalania przez dom maklerski polityki zmiennych składników wynagrodzeń osób zajmujących stanowiska kierownicze (dalej „Rozporządzenie”). Rozporządzenie implementuje do polskiego porządku prawnego przepisy Dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2010/76/UE z dnia 24 listopada 2010 r. w sprawie zmiany dyrektyw 2006/48/WE oraz 2006/49/WE w zakresie wymogów kapitałowych dotyczących portfela handlowego i resekurytyzacji oraz przeglądu nadzorczego polityki wynagrodzeń. Warto wskazać, że powyższa dyrektywa została wprowadzona w odpowiedzi na doświadczenia z ostatniego kryzysu finansowego. Zawarte w niej regulacje ostrożnościowe mają na celu zapewnienie prawidłowej kondycji finansowej banków i firm inwestycyjnych, a także zaradzenie nierozważnemu podejmowaniu nadmiernego ryzyka w sektorze finansowym, potęgowanemu przez nieodpowiednio skonstruowane systemy wynagrodzeń. W szczególności, z przywołanych regulacji wynika wymóg odpowiedniego ustrukturyzowania wypłaty tzw. zmiennych składników wynagrodzenia, w stosunku do osób zajmujących stanowiska kierownicze. Jedną z dopuszczalnych form wypłaty takich zmiennych składników wynagrodzeń jest wypłata w formie instrumentów finansowych, których wartość powiązana jest z sytuacją finansową domu maklerskiego. Takie uzależnienie części wypłacanego wynagrodzenia od przyszłej sytuacji finansowej domu maklerskiego ma zniechęcić te osoby do podejmowania decyzji biznesowych obarczonych zbyt dużym ryzykiem.

W celu realizacji założeń Rozporządzenia Ministra Finansów oraz w celu wzmocnienia systemu zarządzania ryzykiem ekonomicznym i biznesowym w wybranych spółkach z Grupy (dalej: „Spółki lub Spółki z Grupy”), Grupa uruchomiła program finansowy (dalej: „Program”) dla wybranych osób zatrudnionych w określonych Spółkach z Grupy bądź pracujących na ich rzecz (w tym dla członków zarządów tych Spółek z Grupy obowiązkowo objętych na mocy Rozporządzenia tą formą wynagradzania) (dalej: „Uczestnicy”). Do tej pory do Programu przystąpiła jednostka dominująca Grupy (tzn. Program był realizowany na rzecz jej pracowników i członków zarządu), natomiast możliwe jest, że do Programu przystąpią również kolejne Spółki z Grupy.

Program został oparty o instrumenty finansowe ustrukturyzowane jako instrumenty pochodne, które - z uwagi na ich zmienną wartość oraz możliwość ich powiązania z sytuacją finansową poszczególnych Spółek z Grupy - w najlepszy sposób realizują założenia Rozporządzenia. W szczególności, konstrukcja instrumentu pochodnego ma na celu skłonienie jego uczestników, aby nie podejmowali w swojej codziennej pracy nadmiernego ryzyka, które mogłoby wpłynąć negatywnie na sytuację finansową danej instytucji finansowej w przyszłości.

Administratorem i podmiotem obsługującym Program jest obecnie spółka, która z przyczyn biznesowych nie będzie mogła kontynuować jego dalszej obsługi. Począwszy od IV kwartału 2015 r. rolę i zadania ww. spółki ma przejąć - na mocy odrębnej umowy o obsługę Programu - Wnioskodawca.

Program zakłada zawarcie umowy o finansowy instrument pochodny. Szczegółowe założenia Programu przedstawiono poniżej:

• W celu osiągnięcia korzyści ekonomicznych wynikających z powierzenia obsługi Programu jednemu podmiotowi (m.in. redukcji kosztów wynikającej z potencjalnego efektu skali) oraz operacyjnego usprawnienia procesu zarządzania Programem, jest on organizowany dla Uczestników przez wyznaczony podmiot (jak wskazano powyżej, począwszy od IV kwartału 2015 r. podmiotem tym ma być Wnioskodawca).
• Uczestnicy będą zawierali z Wnioskodawcą kontrakty terminowe (dalej: „Kontrakty Terminowe”). Uczestnicy nie będą ponosili opłat na rzecz Wnioskodawcy w związku z zawarciem Kontraktu Terminowego.
• Instrumentem bazowym dla Kontraktów Terminowych będą obligacje (lub obligacja) wyemitowane przez daną Spółkę z Grupy na rzecz Wnioskodawcy (dalej: „Obligacje”). Obligacje będą miały charakter tzw. credit linked notes, tj. obligacji, których cena wykupu zależy od wystąpienia lub nie wystąpienia określonego zdarzenia kredytowego. W odniesieniu do Obligacji zdarzenie kredytowe będzie zdefiniowane jako wszczęcie postępowania upadłościowego bądź naprawczego w stosunku do emitenta Obligacji, opóźnienie emitenta Obligacji w spłacie zobowiązań wobec stron trzecich czy wystąpienie innych zdarzeń o podobnym charakterze, jednoznacznie wskazujących na istotne pogorszenie się sytuacji finansowej emitenta Obligacji (stanowiący istotne zdarzenie w kontekście zarządzania ryzykiem, ale również - w przypadku domów maklerskich - wymagany przez Rozporządzenie element powiązania z sytuacją finansową podmiotu). Wykup Obligacji będzie dokonywany przez emitenta Obligacji po dacie zapadalności (a) po cenie nominalnej - gdy pomiędzy datą emisji a datą zapadalności nie wystąpi zdarzenie kredytowe (w takim przypadku Wnioskodawca osiągnie zysk w postaci różnicy pomiędzy ceną nominalną Obligacji a ceną zakupu Obligacji z dyskontem) - albo (b) poniżej ceny nominalnej - gdy zdarzenie kredytowe wystąpi (nie jest realizowany taki sam zysk, jak w przypadku pierwszym). Tym samym, do dnia zapadalności Obligacji nie jest możliwe stwierdzenie, po jakiej cenie Obligacje będą wykupywane, a hipotetyczna wartość rynkowa Obligacji w czasie po ich emisji a przed dniem zapadalności będzie zmienna i uzależniona od długości czasu pozostałego do dnia zapadalności Obligacji oraz od prawdopodobieństwa wystąpienia zdarzenia kredytowego w tym okresie.
• Rozliczenie Kontraktu Terminowego będzie dokonywane na koniec ustalonego okresu; w dacie rozliczenia Kontraktu Terminowego Uczestnik będzie mógł otrzymać od Wnioskodawcy równowartość różnicy pomiędzy: (i) ceną wykupu Obligacji w dacie zapadalności (wartością końcową) a (ii) ceną emisyjną Obligacji w dacie emisji (wartością początkową). W przypadku zatem braku wystąpienia zdarzenia kredytowego Uczestnik otrzyma z każdego Kontraktu Terminowego wypłatę równą różnicy pomiędzy wartością nominalną a wartością emisyjną Obligacji. Uczestnik, w zależności od warunków Programu Finansowego, będzie mógł zawrzeć jeden bądź więcej Kontraktów Terminowych.
• Uczestnik nie ma jednak gwarancji, czy ostatecznie uzyska wypłatę z Kontraktu Terminowego - wartość końcowa Obligacji, jako instrumentu bazowego dla Kontraktu Terminowego, będzie bowiem uzależniona od tego, czy na dzień rozliczenia Kontraktu Terminowego po stronie emitenta Obligacji (czyli podmiotu, u którego Uczestnik jest zatrudniony lub z którym Uczestnik współpracuje, np. jako członek zarządu) wystąpiło zdarzenie kredytowe. Jeżeli zdarzenie kredytowe wystąpi, wartość końcowa Obligacji będzie: (i) równa wartości początkowej Obligacji, lub (ii) będzie kształtowała się pomiędzy wartością nominalną Obligacji a jej wartością emisyjną - w obu sytuacjach Uczestnik nie otrzyma wypłaty z tytułu Kontraktu Terminowego lub otrzyma z jego tytułu kwotę niższą niż w przypadku braku zdarzenia kredytowego.
• Kontrakt Terminowy będzie nieprzenaszalny na osoby trzecie w drodze czynności prawnej; dopuszczalne jest dziedziczenie Kontraktu Terminowego.
• Poza porozumieniem dotyczącym Kontraktu Terminowego zawarte zostanie dodatkowe porozumienie pomiędzy Wnioskodawcą a Uczestnikiem uzależniające prawo Uczestnika do wypłaty z Kontraktu Terminowego od spełnienia przez tego Uczestnika ewentualnych dodatkowych warunków i kryteriów, np. nie działania na szkodę danej Spółki z Grupy.
  
  

Zdefiniowane w powyższy sposób Kontrakty Terminowe będą stanowiły pochodne instrumenty finansowe, dla których instrumentem bazowym jest papier wartościowy, o których mowa w art. 2 ust. 1 pkt 2 lit. c ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o obrocie instrumentami finansowymi (do ww. przepisu odwołuje się definicja pochodnych instrumentów finansowych zawarta w art. 5a pkt 13 ustawy o PDOF). Kontrakty terminowe nie są tytułami uczestnictwa w instytucjach wspólnego inwestowania ani instrumentami rynku pieniężnego.

Jak wskazano powyżej, Wnioskodawca będzie właścicielem Obligacji wyemitowanych przez daną Spółkę z Grupy, na bazie których zawrze Kontrakty Terminowe z Uczestnikami. Jednocześnie, w celu realizacji Programu, Wnioskodawca zawrze z ww. Spółką z Grupy - emitentem Obligacji - analogiczne kontrakty terminowe (dalej: „Instrumenty Finansowe”) do tych zawieranych z Uczestnikami. Przy czym, w przypadku Instrumentów Finansowych, to Wnioskodawca będzie otrzymywał od danej Spółki z Grupy płatności oparte o różnicę pomiędzy wartością końcową a wartością początkową poszczególnych Obligacji (uzależnione od braku wystąpienia zdarzenia kredytowego po stronie danej Spółki z Grupy). Dodatkowo, Wnioskodawca będzie otrzymywać wynagrodzenie za organizację i prowadzenie Programu od tej Spółki z Grupy, której pracownicy lub członkowie zarządu są beneficjentami Programu.

Zakłada się, że ww. kwoty otrzymywane przez Wnioskodawcę od Spółek z Grupy powinny zapewnić pokrycie Wnioskodawcy kosztów Programu i osiągnięcie zysku.

Wnioskodawca pragnie podkreślić, że spółka, która w przeszłości odpowiadała za organizację Programu, uzyskała w dniu 18 grudnia 2012 r. interpretację podatkową (sygn. IPPB2/415 -923/12-2/MG), w której Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie potwierdził, że:

• zawarcie przez pracowników lub członków zarządu Spółek z Grupy Kontraktów Terminowych z organizatorem Programu nie będzie skutkowało po stronie pracowników lub członków zarządu powstaniem przychodu podatkowego w rozumieniu ustawy o PDOF i w związku z tym na organizatorze Programu nie będą ciążyły obowiązki płatnika PDOF;
• rozliczenie Kontraktu Terminowego i otrzymanie przez pracowników lub członków zarządu Spółek z Grupy od organizatora Programu płatności z realizacji tego Kontraktu skutkuje po stronie tych pracowników lub członków zarządu powstaniem przychodu podatkowego z kapitałów pieniężnych, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 10 ustawy o PDOF i w związku z tym na organizatorze Programu nie ciążą obowiązki płatnika PDOF, natomiast ciąży na nim obowiązek wystawienia informacji PIT-8C.
  
  

Z uwagi na okoliczność, że interpretacja indywidualna wydana na rzecz poprzedniego organizatora Programu z formalnego punktu widzenia wywołuje skutki wyłącznie dla niego, Wnioskodawca, jako nowy organizator Programu, niniejszym występuje o wydanie interpretacji podatkowej w jego indywidualnej sprawie.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

1. Czy zawarcie przez pracowników lub członków zarządu Spółek z Grupy Kontraktów Terminowych z Wnioskodawcą będzie skutkowało po stronie pracowników lub członków zarządu powstaniem przychodu podatkowego w rozumieniu ustawy o PDOF i w związku z tym na Wnioskodawcy będą ciążyły obowiązki płatnika PDOF?
2. Czy rozliczenie Kontraktu Terminowego i otrzymanie przez pracowników lub członków zarządu Spółek z Grupy od Wnioskodawcy płatności z realizacji tego Kontraktu będzie skutkowało po stronie tych pracowników lub członków zarządu powstaniem przychodu podatkowego z kapitałów pieniężnych, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 10 ustawy o PDOF i w związku z tym na Wnioskodawcy będą ciążyły obowiązki płatnika PDOF lub obowiązek wystawienia informacji PIT-8C?
3. Czy wydatki poniesione przez Wnioskodawcę z tytułu wypłat z rozliczenia Kontraktów Terminowych dla pracowników lub członków zarządu Spółek z Grupy będą stanowić koszty uzyskania przychodów Wnioskodawcy?
   
   

Interpretacja indywidualna została wydana w zakresie pytania Nr 1 i 2 w odniesieniu do ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W zakresie pytania Nr 3 w odniesieniu do ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych zostanie wydana odrębna interpretacja indywidualna.

Zdaniem Wnioskodawcy,

Stanowisko w sprawie pytania Nr 1.

Zdaniem Wnioskodawcy, zawarcie przez pracowników lub członków zarządu Spółek z Grupy Kontraktów Terminowych z Wnioskodawcą nie będzie skutkowało po stronie pracowników lub członków zarządu powstaniem przychodu podatkowego w rozumieniu ustawy o PDOF i w związku z tym na Wnioskodawcy nie będą ciążyły obowiązki płatnika PDOF.

Zgodnie z art. 11 ustawy o PDOF, przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19, art. 20 ust. 3 i art. 30f, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym : pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych V nieodpłatnych świadczeń.

W związku z powyższym, zawarcie Kontraktów Terminowych przez Uczestników mogłoby skutkować powstaniem przychodu podatkowego jedynie wówczas, gdyby w tym momencie otrzymywali oni pieniądze, wartości pieniężne, świadczenia w naturze albo inne nieodpłatne świadczenia. Z uwagi na fakt, że zawarcie Kontraktów Terminowych przez Uczestników nie będzie wiązało się z otrzymaniem lub pozostawieniem do dyspozycji pieniędzy lub wartości pieniężnych, ustalenia wymaga zatem, czy zawarcie Kontraktów Terminowych nie wiąże się z otrzymaniem świadczeń w naturze czy jakichkolwiek innych nieodpłatnych świadczeń.

Przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie zawierają definicji „świadczenia w naturze”, ani definicji „nieodpłatnego świadczenia”. Jednakże, zgodnie z utrwalonym orzecznictwem sądów administracyjnych (np. wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego w Warszawie, sygn. FSK 2206/04), przez „nieodpłatne świadczenie” należy rozumieć zdarzenie prawne lub zdarzenie faktyczne, którego skutkiem jest nieodpłatne przysporzenie w majątku danej osoby, mające konkretny wymiar finansowy. Do przysporzenia dochodzi zatem wyłącznie w sytuacji, gdy następuje powiększenie majątku lub składników majątku danej osoby, co oznacza, że przysporzenie musi być definitywne (niewątpliwe) i musi istnieć możliwość ustalenia konkretnej wartości danego przysporzenia. Co więcej, przysporzenie majątkowe ma miejsce jedynie wówczas, gdy taka osoba może swobodnie dysponować danym składnikiem majątku.

Jak wskazano powyżej, przystąpienie do Programu i zawarcie Kontraktów Terminowych z Wnioskodawcą nie będzie wiązało się z uzyskaniem jakiegokolwiek przysporzenia przez Uczestników, gdyż Kontrakty Terminowe dają jedynie potencjalną możliwość uzyskania korzyści w przyszłości. Zawarcie Kontraktu Terminowego to zdarzenie konieczne do ewentualnego zaistnienia korzyści majątkowej w przyszłości, pod warunkiem spełnienia określonych warunków. Uczestnik, który zawarł Kontrakt Terminowy, nie ma bowiem gwarancji uzyskania wypłat w przyszłości (jest to uzależnione od dodatkowych warunków i kryteriów, np. nie działania na szkodę danej Spółki z Grupy), ani też nie zna wysokości wynagrodzenia, które może otrzymać w dniu rozliczenia Kontraktu Terminowego (wartość wypłaty jest bowiem uzależniona m.in. od tego, czy na dzień rozliczenia wystąpi zdarzenie kredytowe w odniesieniu do Spółek z Grupy). Tym samym zawarcie przez Uczestnika Kontraktu Terminowego nie skutkuje powstaniem po jego stronie przysporzenia finansowego o konkretnym wymiarze finansowym, które mogłoby być zakwalifikowane jako przychód podatkowy w rozumieniu ustawy o PDOF. Przysporzenie takie może potencjalnie wystąpić dopiero w dniu rozliczenia Kontraktu Terminowego, jeżeli w tym dniu Uczestnik będzie uprawniony do otrzymania od Wnioskodawcy wypłaty z tytułu takiego rozliczenia. Ponadto, .dodatkowym argumentem potwierdzającym brak jakiegokolwiek przysporzenia po stronie Uczestników jest fakt, że nie mają oni prawa do rozporządzania ani Kontraktami Terminowymi, ani instrumentami bazowymi, jakimi są Obligacje emitowane przez Spółki z Grupy na rzecz Wnioskodawcy.

Podsumowując, zdaniem Wnioskodawcy, sam fakt zawarcia przez Uczestników Kontraktów Terminowych nie powoduje po ich stronie żadnego przyrostu aktywów, a zatem nie skutkuje powstaniem przychodu podatkowego w rozumieniu ustawy o PDOF.

Powyższe stanowisko znajduje jednoznaczne potwierdzenie w interpretacjach Ministra Finansów w podobnych stanach faktycznych. W szczególności, konkluzję taką Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie potwierdził w interpretacji z dnia 18 grudnia 2012 r. (sygn. IPPB2/415-923/12 -2/MG) wydanej dla poprzedniego organizatora Programu w ramach Grupy. Podobne stanowisko, odnośnie do skutków programu motywacyjnego, który opierał się na instrumentach pochodnych bazujących na obligacjach, Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie przedstawił w interpretacji o sygn. IPPB2/415-562/14-2/MG z dnia 26 września 2014 r.

Organy podatkowe oceniały także w przeszłości inne programy motywacyjne oparte na instrumentach pochodnych. W stanach faktycznych będących w przeszłości przedmiotem interpretacji Ministra Finansów, osoby fizyczne otrzymywały m.in. opcje na akcje, czy tzw. akcje fantomowe. Podobnie jak w przypadku zawarcia Kontraktu Terminowego, sam fakt otrzymania opcji, czy przyznania akcji fantomowych nie skutkował po stronie pracowników przysporzeniem majątkowym i, tym samym, przychodem podatkowym. We wszystkich tych sytuacjach dopiero ewentualne rozliczenie instrumentu pochodnego (kontraktu terminowego, opcji, czy akcji fantomowej) mogło wywołać skutek w postaci przyrostu aktywów pracownika. Z tego też względu, zdaniem Wnioskodawcy, można odwołać się do interpretacji Ministra Finansów w sprawie zbliżonych instrumentów pochodnych jako dodatkowego argumentu przemawiającego za brakiem powstania przychodu podatkowego u Uczestników Programu Finansowego w momencie zawarcia Kontraktu Terminowego.

W szczególności, posiłkować się można wnioskami z następujących interpretacji:

• interpretacji Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z dnia 12 czerwca 2015 r., sygn. IBPBII/2/4511-330/15/MZM: „(...) po stronie Wnioskodawcy nie powstanie przychód w chwili nabycia przez niego Prawa, lecz dopiero w momencie realizacji Prawa wynikającego z każdej Umowy, gdyż możliwe będzie wtedy określenie konkretnej wielkości przysporzenia. (...)”.
• interpretacji Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z dnia 8 maja 2015 r., sygn. IBPBII/2/4511-200/15/ŁCz: „(...) samo przyznanie Prawa do Rozliczenia Pieniężnego nie rodzi żadnych skutków podatkowych w postaci powstania przychodu w podatku dochodowym od osób fizycznych, albowiem na tym etapie Wnioskodawca nie otrzymuje żadnych środków pieniężnych (innych wartości uznawanych za przychód w rozumieniu art. 10 oraz art. 11 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych). (...)”.
• interpretacji Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 16 kwietnia 2014 r., sygn. IPPB2/415-82/14-4/MK1: „(...) przychód po stronie Podatnika nie powstanie w momencie nabycia przez niego Prawa, ponieważ „przysporzenie” które otrzymuje Podatnik na tym etapie, jest jedynie „potencjalne”. (...)”.
• interpretacji Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 18 marca 2014 r. sygn. IPPB2/415-889/13-4/MG: „(...) „Przysporzenie”, które otrzymuje Menedżer na tym etapie, jest jedynie „potencjalne”. Nabycie Transakcyjnego Instrumentu Pochodnego przez Menedżerów stanowi jedynie uzyskanie uprawnienia do otrzymania Wypłat Pieniężnych w przyszłości (po spełnieniu określonych warunków oraz pod warunkiem, że nie ziszczą się okoliczności stanowiące warunek rozwiązujący określony w Umowie). W związku z tym, że Transakcyjny Instrument Pochodny jest warunkowy, brak jest jakiejkolwiek gwarancji, że Menedżerowie otrzymają kwotę Wypłaty Pieniężnej (dotyczy to przypadku, gdy warunki określone w Planie nie zostaną spełnione). Ponadto, Menedżerowie nie mogą rozporządzać Transakcyjnym Instrumentem Pochodnym aż do momentu jego realizacji. (...) W związku z powyższym, biorąc pod uwagę, że po stronie Menedżerów nie powstanie przychód w chwili nabycia przez nich Transakcyjnego Instrumentu Pochodnego, Spółka nie będzie miała w tym momencie obowiązków płatnika ani obowiązków informacyjnych, o których mowa w przepisach Ustawy o PIT. (...)”.
  
  

W świetle powyższych argumentów, z uwagi na fakt, że w dniu zawarcia Kontraktu Terminowego po stronie Uczestników nie powstanie przychód podatkowy w rozumieniu ustawy o PDOF, nie jest możliwe wskazanie jakiegokolwiek podmiotu, który mógłby być potencjalnie płatnikiem PDOF w związku z zawarciem Kontraktu Terminowego. Podmiotem tym nie będzie także Wnioskodawca.

Stanowisko w sprawie pytania Nr 2.

Zdaniem Wnioskodawcy, rozliczenie Kontraktu Terminowego i otrzymanie przez pracowników lub członków zarządu Spółek z Grupy od Wnioskodawcy płatności z realizacji tego Kontraktu skutkuje po stronie tych pracowników lub członków zarządu powstaniem przychodu podatkowego z kapitałów pieniężnych, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 10 ustawy o PDOF i w związku z tym na Wnioskodawcy nie ciążą obowiązki płatnika PDOF, natomiast ciąży na nim obowiązek wystawienia informacji PIT 8C.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy o PDOF, opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Stosownie do art. 10 ust. 1 pkt 7 ustawy o PDOF źródłami przychodów są kapitały pieniężne i prawa majątkowe, w tym odpłatne zbycie praw majątkowych innych niż wymienione w pkt 8 lit. a-c. W myśl art. 17 ust. 1 pkt 10 ustawy o PDOF za przychody z kapitałów pieniężnych uważa się przychody z odpłatnego zbycia pochodnych instrumentów finansowych oraz z realizacji praw z nich wynikających.

Pochodnymi instrumentami finansowymi są, zgodnie z art. 5a pkt 13 ustawy o PDOF, instrumenty finansowe, o których mowa w art. 2 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o obrocie instrumentami finansowymi, z wyłączeniem tytułów uczestnictwa w instytucjach wspólnego inwestowania oraz instrumentów rynku pieniężnego. Z kolei, w świetle art. 2 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o obrocie instrumentami finansowymi pochodnymi instrumentami finansowymi są:

1. tytuły uczestnictwa w instytucjach wspólnego inwestowania,
2. instrumenty rynku pieniężnego,
3. opcje, kontrakty terminowe, swapy, umowy forward na stopę procentową, inne instrumenty pochodne, których instrumentem bazowym jest papier wartościowy, waluta, stopa procentowa, wskaźnik rentowności lub inny instrument pochodny, indeks finansowy lub wskaźnik finansowy, które są wykonywane przez dostawę lub rozliczenie pieniężne,
4. opcje, kontrakty terminowe, swapy, umowy forward na stopę procentową oraz inne instrumenty pochodne, których instrumentem bazowym jest towar i które są wykonywane przez rozliczenie pieniężne lub mogą być wykonane przez rozliczenie pieniężne według wyboru jednej ze stron,
5. opcje, kontrakty terminowe, swapy oraz inne instrumenty pochodne, których instrumentem bazowym jest towar i które są wykonywane przez dostawę, pod warunkiem, że są dopuszczone do obrotu na rynku regulowanym lub w alternatywnym systemie obrotu,
6. niedopuszczone do obrotu na rynku regulowanym ani w alternatywnym systemie obrotu opcje, kontrakty terminowe, swapy, umowy forward oraz inne instrumenty pochodne, których instrumentem bazowym jest towar, które mogą być wykonane przez dostawę, które nie są przeznaczone do celów handlowych i wykazują właściwości innych pochodnych instrumentów finansowych,
7. instrumenty pochodne dotyczące przenoszenia ryzyka kredytowego,
8. kontrakty na różnicę,
9. opcje, kontrakty terminowe, swapy, umowy forward dotyczące stóp procentowych oraz inne instrumenty pochodne odnoszące się do zmian klimatycznych, stawek frachtowych, uprawnień do emisji oraz stawek inflacji lub innych oficjalnych danych statystycznych, które są wykonywane przez rozliczenie pieniężne albo mogą być wykonane przez rozliczenie pieniężne według wyboru jednej ze stron, a także wszelkiego rodzaju inne instrumenty pochodne odnoszące się do aktywów, praw, zobowiązań, indeksów oraz innych wskaźników, które wykazują właściwości innych pochodnych instrumentów finansowych.
   
   

W przedstawionym zdarzeniu przyszłym, Wnioskodawca będzie zawierał z Uczestnikami Kontrakty Terminowe, dla których instrumentem bazowym będą Obligacje. Obligacje te będą papierami wartościowymi w rozumieniu art. 3 pkt 1 a) ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o obrocie instrumentami finansowymi. W rezultacie, instrumentem bazowym dla analizowanych Kontraktów Terminowych będą papiery wartościowe, a zatem Kontrakty te stanowić będą pochodne instrumenty finansowe w rozumieniu art. 5a pkt 13 ustawy o PDOF w związku z art. 2 ust. 1 pkt 2 lit. c) ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o obrocie instrumentami finansowymi. Kontrakty Terminowe nie będą jednocześnie tytułami uczestnictwa w instytucjach wspólnego inwestowania ani instrumentami rynku pieniężnego.

W świetle powyższego, przychody Uczestników z rozliczenia tych Kontraktów Terminowych będą zatem kwalifikowane jako przychody z realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, a tym samym jako przychody z kapitałów pieniężnych, o których mowa w art. 17 ust. 1 pkt 10 ustawy o PDOF.

Taka kwalifikacja przychodów uzyskiwanych przez Uczestników będzie miała następujące skutki:

• od dochodów uzyskanych z realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych (tj. Kontraktów Terminowych), podatek dochodowy wynosi 19% uzyskanego dochodu (art. 30b ust. 1 ustawy o PDOF);
• po zakończeniu roku podatkowego podatnik (tj. Uczestnik) jest obowiązany w zeznaniu podatkowym, o którym mowa w art. 45 ust. 1a pkt 1, wykazać dochody uzyskane w roku podatkowym z realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych i obliczyć należny podatek dochodowy (art. 30b ust. 6 ustawy o PDOF);
• w terminie określonym w art. 45 ust. 1, tj. do dnia 30 kwietnia roku następującego po roku podatkowym, podatnicy (tj. Uczestnicy) są obowiązani składać urzędom skarbowym odrębne zeznania, według ustalonych wzorów, o wysokości osiągniętego w roku podatkowym dochodu (poniesionej straty) z kapitałów opodatkowanych na zasadach określonych w art. 30b (art. 45 ust. 1a pkt 1 ustawy o PDOF);
• w tym samym terminie Uczestnicy są obowiązani wpłacić należny podatek dochodowy wynikający z zeznania, o którym mowa w art. 45 ust. 1a pkt 1 (art. 45 ust. 4 pkt 2 ustawy o PDOF).
  
  

W świetle powyższego, w związku z faktem, iż Uczestnicy zobowiązani będą do samodzielnego rozliczenia podatku dochodowego od wypłat z realizacji Kontraktu Terminowego kwalifikowanego jako przychody z tytułu art. 17 ust. 1 pkt 10 ustawy o PDOF, na Wnioskodawcy nie będą ciążyły obowiązki płatnika PDOF w odniesieniu do tych wypłat.

Stanowisko takie znajduje również potwierdzenie w interpretacjach organów podatkowych. W szczególności, konkluzję taką Minister Finansów potwierdził w interpretacji z dnia 18 grudnia 2012 r. (sygn. IPPB2/415-923/12-2/MG) wydanej dla poprzedniego organizatora Programu w ramach Grupy. Podobne stanowisko, odnośnie do skutków programu motywacyjnego, który opierał się na instrumentach pochodnych bazujących na obligacjach, Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie przedstawił w interpretacji o sygn. IPPB2/415-562/14-2/MG z dnia 26 września 2014 r. Tytułem przykładu, można powołać także inne interpretacje podatkowe dotyczące programów motywacyjnych opartych na instrumentach pochodnych, np. interpretację Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z dnia 12 czerwca 2015 r., sygn. IBPBII/2/4511 -330/15/MZM, czy interpretację Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 16 kwietnia 2014 r., sygn. IPPB2/415-82/14-4/MK1, które potwierdzają prawidłowość stanowiska Wnioskodawcy.

Wnioskodawca pragnie natomiast zauważyć, iż jego zdaniem, w związku z dokonywaniem na rzecz Uczestników wypłat z realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych będzie na nim ciążył obowiązek wystawienia informacji PIT 8C. Stosownie bowiem do art. 39 ust. 3 ustawy o PDOF, osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą, osoby prawne i ich jednostki organizacyjne oraz jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej są obowiązane, w terminie do końca lutego roku następującego po roku podatkowym, przesłać podatnikowi oraz właściwemu urzędowi skarbowemu, imienne informacje o wysokości dochodu, o którym mowa w art. 30b ust. 2 (m.in. dochodu z realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych), sporządzone według ustalonego wzoru (PIT 8C).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej opisanego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Odnośnie powołanych przez Wnioskodawcę interpretacji organów podatkowych - należy wskazać, że orzeczenie te nie są wiążące dla tutejszego organu. Interpretacje organów podatkowych dotyczą tylko konkretnej, indywidualnej sprawy, osadzonej w określonym stanie faktycznym i tylko w tej sprawie rozstrzygnięcie w każdej z nich zawarte jest wiążące. W związku z tym, organy podatkowe mimo, że w ocenie indywidualnych spraw podatników posiłkują się wydanymi rozstrzygnięciami - nie tylko innych organów podatkowych, jednak nie stosują wprost tych rozstrzygnięć także i z tego zwykłego powodu, że nie stanowią one materialnego prawa podatkowego.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.