Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie
IPPB1/4511-638/15-2/KS
z 17 sierpnia 2015 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko – przedstawione we wniosku z dnia 15 maja 2015 r. (data wpływu 19 maja 2015 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie powstania przychodu z tytułu otrzymania środków pieniężnych w związku z rozwiązaniem spółki komandytowej powstałej z przekształcenia spółki z o.o. – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 19 maja 2015 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie powstania przychodu z tytułu otrzymania środków pieniężnych w związku z rozwiązaniem spółki komandytowej powstałej z przekształcenia spółki z o.o.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenia przyszłe.

„Wnioskodawczyni” jest rezydentką podatkową Rzeczypospolitej Polskiej. Wnioskodawczyni będzie wspólnikiem polskiej spółki z ograniczoną odpowiedzialnością prowadzącej działalność inwestycyjną, w tym w zakresie obrotu papierami wartościowymi i udziałami w spółkach kapitałowych (dalej: „Sp. z o. o.”).

W związku z zawiązaniem Sp. z o. o. zostanie do niej wniesiony wkład pieniężny na kapitał zakładowy. W trakcie istnienia Sp. z o. o. będą do niej wnoszone wkłady niepieniężne na kapitał zakładowy w postaci udziałów w polskich spółkach kapitałowych. W ramach prowadzonej działalności inwestycyjnej, Sp. z o. o. dokona sprzedaży udziałów w innej polskiej spółce kapitałowej w zamian za cenę sprzedaży. Cena sprzedaży udziałów stanowić będzie przychód Sp. z o. o., o którym mowa w art. 12 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (dalej: „Ustawa CIT”). Sp. z o. o. będzie jednocześnie uprawniona do rozpoznania kosztów uzyskania przychodów ze zbycia udziałów zgodnie z przepisami Ustawy CIT.

Sp. z o. o. zostanie przekształcona w polską spółkę komandytową (dalej: „Sp. k.”). Na majątek Sp. k. składać się będzie majątek Sp. z o. o., tj. wkłady pieniężne na kapitał zakładowy Sp. z o. o. wniesione w związku z zawiązaniem Sp. z o. o. oraz środki pieniężne, które Sp. z o. o. zgromadzi w związku z prowadzoną działalnością, a które stanowić będą jej przychody podatkowe w podatku CIT. Jeśli na moment przekształcenia w Sp. z o. o. będą się znajdowały niepodzielone zyski, zyski te podlegać będą opodatkowaniu podatkiem CIT.

Sp. k. po jej rejestracji w Krajowym Rejestrze Sądowym, prowadzić będzie działalność gospodarczą, w tym w zakresie obrotu wierzytelnościami i udzielania pożyczek. Przedmiotem działalności gospodarczej Sp. k. będzie m.in. kupno i sprzedaż (obrót) wierzytelnościami, a czynności te będą stanowiły realizację przedmiotu działalności Sp. k.

Sp. k. w ramach swojej działalności gospodarczej wykorzystywać będzie stanowiące jej majątek środki finansowe na udzielanie pożyczek na rzecz klientów będących osobami trzecimi. Może się jednak zdarzyć również, że Sp. k. udzieli pożyczki Wnioskodawczyni. W związku z prowadzoną działalnością pożyczkową Sp. k. będzie posiadać wierzytelności wobec pożyczkobiorców (dalej: „Wierzytelności”). Mogą to być Wierzytelności wobec osób trzecich oraz Wierzytelności wobec Wnioskodawczyni. Na poszczególne Wierzytelności składać się będą kwoty główne pożyczki i kwoty odsetek od pożyczki.

Wnioskodawczyni zakłada, iż po zrealizowaniu założeń biznesowych Sp. k. zostanie rozwiązana bez przeprowadzania likwidacji zgodnie z regulacjami kodeku spółek handlowych (KSH). W przypadku rozwiązania Sp. k. wspólnikom zostanie przekazany majątek Sp. k. w pieniądzu lub w naturze. Jednocześnie Wnioskodawczyni nie przewiduje zbycia tego majątku. W majątku Sp. k. mogą się znajdować środki pieniężne oraz Wierzytelności. W majątku Sp. k. nie znajdą się takie składniki jak papiery wartościowe, pochodne instrumenty finansowe lub udziały w spółkach kapitałowych.

W konsekwencji, w wyniku rozwiązania Sp. k. Wnioskodawczyni mogą zostać przekazane środki pieniężne oraz składniki majątku w postaci Wierzytelności, natomiast nie zostaną jej przekazane takie składniki majątku jak papiery wartościowe, pochodne instrumenty finansowe ani udziały w spółkach kapitałowych.

Wnioskodawczyni zaznacza, że na moment rozwiązania Sp. k. na jej majątek mogą się składać wyłącznie:

• środki pieniężne, które zostały wniesione na kapitał zakładowy Sp. z o. o. w związku z jej zawiązaniem,
• środki pieniężne, które pochodzić będą z przysporzeń Sp. z o.o. osiągniętych w związku z prowadzoną przez nią działalnością, stanowiących przychody podatkowe Sp. z o.o. w rozumieniu Ustawy CIT,
• środki pieniężne, które pochodzić będą z przysporzeń Sp. k. osiągniętych w związku z prowadzoną przez nią działalnością, stanowiących przychody podatkowe wspólników Sp. k. w rozumieniu Ustawy PIT z udziału w tej spółce,
• Wierzytelności uzyskane w związku z udzieleniem przez Sp. k. pożyczek z wykorzystaniem ww. środków pieniężnych.
  
  

Jeżeli w związku z likwidacją Sp. k. Wnioskodawczyni otrzyma Wierzytelności wobec osób trzecich, Wnioskodawczyni będzie prowadziła windykację tych-należności i może otrzymać spłatę tych należności.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

1. Czy w związku z otrzymaniem przez Wnioskodawczynię środków pieniężnych w wyniku rozwiązania Sp. k., której Wnioskodawczyni będzie wspólnikiem, powstanie u Wnioskodawczyni przychód podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych?
2. Czy w związku z otrzymaniem składników majątku Sp. k. w postaci Wierzytelności wobec osób trzecich, w wyniku rozwiązania Sp. k., której Wnioskodawczyni będzie wspólnikiem, powstanie u Wnioskodawczyni przychód podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych w momencie ich otrzymania?
3. Czy w związku z otrzymaniem składników majątku Sp. k., w postaci Wierzytelności wobec Wnioskodawczyni, w wyniku rozwiązania Sp. k., której Wnioskodawczyni będzie wspólnikiem i wygaśnięciem tych Wierzytelności w drodze konfuzji, powstanie u Wnioskodawczyni przychód podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych?
4. Czy dokonana przez osoby trzecie (pożyczkobiorców) na rzecz Wnioskodawczyni spłata Wierzytelności wobec osób trzecich, które znajdą się w jej majątku w związku z rozwiązaniem Sp. k., będzie dla Wnioskodawczyni wiązała się z powstaniem przychodu podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, a jeśli tak to w jakiej wysokości?
   
   

Przedmiotem niniejszej interpretacji jest odpowiedź na pytanie oznaczone nr 1. W zakresie pytań oznaczonych nr 2-4 wydane zostaną odrębne interpretacje indywidualne.

Zdaniem Wnioskodawczyni, w związku z otrzymaniem przez Wnioskodawczynię środków pieniężnych w wyniku rozwiązania Sp. k., której Wnioskodawczyni będzie wspólnikiem, nie powstanie u Wnioskodawczyni przychód podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Wnioskodawczyni pragnie wskazać, iż zgodnie z przepisami Ustawy PIT likwidacja Sp. k. jest zdarzeniem neutralnym podatkowo.

Zgodnie z art. 5a pkt 26 Ustawy PIT, ilekroć w ustawie tej jest mowa o spółce niebędącej osobą prawną - oznacza to spółkę niebędącą podatnikiem podatku dochodowego.

W polskim systemie prawnym, spółki osobowe utworzone na podstawie KSH są spółkami niemającymi osobowości prawnej. W efekcie do tych spółek osobowych zastosowanie znajdzie art. 1 ust. 2 Ustawy CIT, zgodnie z którym przepisy Ustawy CIT nie mają zastosowania do spółek niemających osobowości prawnej, z zastrzeżeniem ust. 1 i 3. Spółki osobowe utworzone na podstawie KSH, z wyjątkiem spółki komandytowo-akcyjnej (o której mowa w art. 1 ust. 3 pkt 1 Ustawy CIT), nie są więc podatnikami podatku dochodowego.

Należy przy tym wskazać, iż do takich spółek osobowych należy spółka komandytowa. Konkludując, należy więc stwierdzić, iż Sp. k., należy do spółek niebędących podatnikami podatku dochodowego, o których mowa w art. 5a pkt 26 Ustawy PIT.

Skutki podatkowe rozwiązania spółki niebędącej osobą prawną dla jej wspólników będących osobami fizycznymi zostały uregulowane w art. 14 Ustawy PIT. Zgodnie z art. 14 ust. 1 Ustawy PIT, za przychód z działalności gospodarczej, uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont.

Zgodnie z art. 14 ust. 3 pkt 10 Ustawy PIT, doprecyzowującym powyższy ogólny przepis art. 14 ust. 1 Ustawy PIT, do przychodów że źródła działalność gospodarcza nie zalicza się środków pieniężnych otrzymanych przez wspólnika spółki niebędącej osobą prawną z tytułu likwidacji takiej spółki.

Ustawa PIT zawiera więc jasny i wyraźny przepis, wyłączający tego typu przychody spod opodatkowania. Wnioskodawczyni pragnie wskazać przy tym, iż przepis ten jest bezwarunkowy i nie zawiera żadnych zastrzeżeń ani wyjątków.

Dodatkowo Wnioskodawczyni pragnie zaznaczyć, iż żaden inny przepis Ustawy PIT nie daje prawa do zaliczenia środków pieniężnych otrzymanych przez wspólnika spółki komandytowej z tytułu rozwiązania tej spółki do przychodów takiego wspólnika.

Zdaniem Wnioskodawczyni, na mocy wyraźnego przepisu Ustawy PIT, środki pieniężne otrzymane przez wspólnika spółki komandytowej z tytułu jej rozwiązania nie będą stanowiły przychodu opodatkowanego na podstawie Ustawy PIT.

Stanowisko, zgodnie z którym uzyskanie środków pieniężnych w związku z rozwiązaniem spółki osobowej jest zdarzeniem neutralnym podatkowo potwierdzają organy podatkowe w najnowszych interpretacjach indywidualnych, w tym:

• Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach w interpretacji indywidualnej z dnia 14 kwietnia 2015 r. o sygn. IBPBI/1/4511-31/15/AB,
• Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi w interpretacji indywidualnej z dnia 18 lutego 2015 r. o sygn. IPTPB1/415-674/14-4/AP.
  
  

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 1 § 2 ustawy z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych (Dz. U. z 2013 r., poz. 1030) spółkami handlowymi są: spółka jawna, spółka partnerska, spółka komandytowa, spółka komandytowo-akcyjna, spółka z ograniczoną odpowiedzialnością i spółka akcyjna.

Stosownie do przepisu art. 4 § 1 pkt 1 Kodeksu spółek handlowych określenie spółka osobowa oznacza spółkę jawną, spółkę partnerską, spółkę komandytową i spółkę komandytowo-akcyjną.

W myśl art. 58 ww. ustawy rozwiązanie spółki powodują:

1. przyczyny przewidziane w umowie spółki,
2. jednomyślna uchwała wszystkich wspólników,
3. ogłoszenie upadłości spółki,
4. śmierć wspólnika lub ogłoszenie jego upadłości,
5. wypowiedzenie umowy spółki przez wspólnika lub wierzyciela wspólnika,
6. prawomocne orzeczenie sądu.
   
   

Stosownie do treści art. 67 § 1 Kodeksu spółek handlowych, w przypadkach określonych w art. 58 należy przeprowadzić likwidację spółki, chyba że wspólnicy uzgodnili inny sposób zakończenia działalności spółki.

Zgodnie z art. 551 § 1 wskazanej ustawy spółka jawna, spółka partnerska, spółka komandytowa, spółka komandytowo-akcyjna, spółka z ograniczoną odpowiedzialnością, spółka akcyjna (spółka przekształcana) może być przekształcona w inną spółkę handlową (spółkę przekształcona). Z dniem przekształcenia, tj. z chwilą wpisu spółki przekształconej do rejestru, spółka przekształcana staje się spółką przekształconą, a sąd rejestrowy z urzędu wykreśla spółkę przekształcaną (art. 552 Kodeksu spółek handlowych). Jednocześnie, wspólnicy spółki przekształcanej, uczestniczący w przekształceniu, stają się wspólnikami spółki przekształconej (art. 553 § 3 ww. ustawy). Zgodnie z zasadą wskazaną w art. 553 § 1 Kodeksu spółek handlowych, spółce przekształconej przysługują wszystkie prawa i obowiązki spółki przekształcanej (tzw. sukcesja uniwersalna). W ramach tej sukcesji, majątek spółki przekształcanej (którego składniki są wyceniane w związku z procesem przekształcenia) staje się majątkiem spółki przejmowanej.

Kwestię sukcesji praw i obowiązków podatkowych, związanych z transformacjami podmiotowymi reguluje ustawa z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613). Ogólna zasada w tym zakresie wyrażona została w art. 93a § 2 pkt 1 lit. b) w związku z art. 93 § 1 powoływanej ustawy, zgodnie z którym osobowa spółka handlowa powstała w wyniku przekształcenia spółki kapitałowej, wstępuje we wszelkie przewidziane w przepisach prawa podatkowego prawa i obowiązki przekształcanej spółki. Taki stan prawny pozwala jednoznacznie stwierdzić, że proces przekształcenia się spółek jest związany z sukcesją podatkową spółki przekształconej. Przewidziana w Ordynacji podatkowej zasada następstwa prawnego ma charakter sukcesji uniwersalnej, czyli oznacza przejście praw i obowiązków z jednego podmiotu (względnie z dwóch lub więcej, w zależności od rodzaju transformacji) na inny podmiot (podmioty).

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r. poz. 361 z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

W art. 10 ust. 1 pkt 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawodawca określił, jednym ze źródeł przychodów są kapitały pieniężne, a przychody z kapitałów pieniężnych zostały enumeratywnie wymienione w art. 17 ust. 1 cyt. Ustawy.

W myśl art. 17 ust. 1 pkt 4 tej ustawy w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2015 r. przychodem z kapitałów pieniężnych są m.in. dywidendy i inne przychody z tytułu udziału w zyskach osób prawnych faktycznie uzyskane z tego udziału, w tym również:

1. dywidendy z akcji złożonych przez członków pracowniczych funduszy emerytalnych na rachunkach ilościowych,
2. oprocentowanie udziałów członkowskich z nadwyżki bilansowej (dochodu ogólnego) w spółdzielniach,
3. podział majątku likwidowanej osoby prawnej lub spółki,
4. wartość dokonanych na rzecz wspólników spółek, nieodpłatnych lub częściowo odpłatnych świadczeń, określoną według zasad wynikających z art. 11 ust. 2-2b.
   
   

Nadmienić należy, (mając na względzie opisane zdarzenie przyszłe, z którego wynika, że rozwiązana spółka komandytowa powstanie z przekształcenia ze spółki z ograniczoną odpowiedzialnością), że zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2015 r., za przychody z kapitałów pieniężnych uważa się m.in. dywidendy i inne przychody z tytułu udziału w zyskach osób prawnych, faktycznie uzyskane z tego udziału (…).

Zgodnie z art. 24 ust. 5 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w ww. brzmieniu, dochodem (przychodem) z udziału w zyskach osób prawnych jest dochód (przychód) faktycznie uzyskany z tego udziału, w tym także wartość niepodzielonych zysków w spółce oraz wartość zysku przekazanego na inne kapitały niż kapitał zakładowy w spółce przekształcanej - w przypadku przekształcenia spółki w spółkę niebędącą osobą prawną; przychód określa się na dzień przekształcenia.

Stosownie do treści art. 5a pkt 26 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ilekroć w ustawie jest mowa o spółce niebędącej osobą prawną - oznacza to spółkę niebędącą podatnikiem podatku dochodowego. Jeżeli pozarolniczą działalność gospodarczą prowadzi spółka niebędąca osobą prawną - w myśl art. 5b ust. 2 ww. ustawy, przychody wspólnika z udziału w takiej spółce, określone na podstawie art. 8 ust. 1, uznaje się za przychody ze źródła, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3, tj. z pozarolniczej działalności gospodarczej.

Zgodnie z art. 8 ust. 1 ww. ustawy, przychody z udziału w spółce niebędącej osobą prawną, ze wspólnej własności, wspólnego przedsięwzięcia, wspólnego posiadania lub wspólnego użytkowania rzeczy lub praw majątkowych u każdego podatnika określa się proporcjonalnie do jego prawa w udziale w zysku (udziału) oraz, z zastrzeżeniem ust. 1a, łączy się z pozostałymi przychodami ze źródeł, z których dochód podlega opodatkowaniu według skali, o której mowa w art. 27 ust. 1. W przypadku braku przeciwnego dowodu przyjmuje się, że prawa do udziału w zysku (udziału) są równe.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawodawca dokonał podziału przysporzeń majątkowych uzyskiwanych przez podatników na różne źródła przychodów. Zgodnie z tym przepisem odrębnymi źródłami przychodów są m.in.:

• pozarolnicza działalność gospodarcza (art. 10 ust. 1 pkt 3)
  

• kapitały pieniężne i prawa majątkowe, w tym odpłatne zbycie praw majątkowych innych niż wymienione w pkt 8 lit a)-c) (art. 10 ust. 1 pkt 7).
  
  
  

W myśl art. 14 ust. 1 ww. ustawy za przychód z działalności gospodarczej, uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont. U podatników dokonujących sprzedaży towarów i usług opodatkowanych podatkiem od towarów i usług za przychód z tej sprzedaży uważa się przychód pomniejszony o należny podatek od towarów i usług.

Co do zasady, do przychodów z pozarolniczej działalności gospodarczej należą wszystkie przychody osiągane w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą określone w art. 14 ust. 1 i 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, z wyjątkiem przychodów wymienionych w art. 14 ust. 3 tej ustawy.

Analizując zagadnienie rozwiązania spółki osobowej (w rozpatrywanym przypadku spółki komandytowej, w której Wnioskodawca będzie wspólnikiem), należy wskazać, że z dniem 1 stycznia 2011 r., mocą ustawy z dnia 25 listopada 2010 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne (Dz. U. nr 226, poz. 1478), wprowadzono do ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych regulacje prawne (art. 14 ust. 3 pkt 10, art. 14 ust. 3 pkt 12 lit. b), i art. 14 ust. 2 pkt 17) mające na celu sprecyzowanie sposobu opodatkowania wspólników w przypadku zakończenia działalności spółki niebędącej osobą prawną.

Wyjaśnić jednocześnie należy, że likwidacja spółki osobowej nie jest obligatoryjna, gdyż zakończenie jej działalności może się odbyć bez jej przeprowadzenia, np. w drodze jednomyślnej uchwały wszystkich wspólników o rozwiązaniu spółki osobowej. W związku z tym, zarówno likwidacja jak i rozwiązanie spółki osobowej bez przeprowadzenia procedury likwidacji, na gruncie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wywołują te same konsekwencje podatkowe.

W myśl art. 14 ust. 3 pkt 10 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, do przychodów, o których mowa w ust. 1 i 2, nie zalicza się środków pieniężnych otrzymanych przez wspólnika spółki niebędącej osobą prawną z tytułu likwidacji takiej spółki.

Wyjaśnić należy, że celem wprowadzenia od 1 stycznia 2011 r. do ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych powyższego przepisu art. 14 ust. 3 pkt 10 było uniknięcie podwójnego opodatkowania środków pieniężnych otrzymywanych przez wspólnika spółki osobowej w związku z jej likwidacją/rozwiązaniem będących skutkiem operacji gospodarczych pochodzących ze źródła przychodów z pozarolniczej działalności gospodarczej (art. 10 ust. 1 pkt 3 powoływanej wyżej ustawy), w wyniku których wspólnik wykazał już - stosownie do treści art. 8 ustawy - przychody i koszty uzyskania tych przychodów.

W związku z powyższym wykładnia przepisu art. 14 ust. 3 pkt 10 powoływanej ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych powinna być dokonywana z uwzględnieniem wykładni celowościowej tego przepisu, tj. jego ratio legis.

Jak wynika z ratio legis przepisu art. 14 ust. 3 pkt 10 ustawy, ma on zastosowanie tylko do środków pieniężnych otrzymanych w związku z likwidacją spółki osobowej, pochodzących z przychodów zaliczanych do źródła, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3 powoływanej ustawy z „pozarolniczej działalności gospodarczej” i to tylko takich, które zostały opodatkowane podatkiem dochodowym. Zatem przepis ten nie ma zastosowania do środków pieniężnych otrzymanych w związku z likwidacją/rozwiązaniem spółki osobowej, które pochodzą z takich przychodów uzyskanych przez spółkę, które na gruncie przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych zaliczane są do źródeł innych niż określone w art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy (np. z kapitałów pieniężnych, czy z praw majątkowych - pkt 7 tego artykułu) oraz do środków które nie były u podatnika opodatkowane.

Biorąc pod uwagę treść analizowanych przepisów stwierdzić należy, że w sytuacji gdy środki pieniężne jakie otrzyma Wnioskodawca z tytułu rozwiązania spółki komandytowej będą pochodziły z opodatkowanych u Wnioskodawcy dochodów (na etapie funkcjonowania spółki lub z niepodzielonych zysków, które będą podlegały opodatkowaniu po stronie Wnioskodawcy na moment przekształcenia) na dzień rozwiązania spółki komandytowej, nie będą one podlegały opodatkowaniu.

W świetle powyższego stanowisko Wnioskodawczyni należało uznać za prawidłowe.

W odniesieniu do powołanych przez Wnioskodawczynię interpretacji, należy stwierdzić, że dotyczą one tylko konkretnej sprawy podatnika, wydanych w określonym stanie faktycznym/zdarzeniu przyszłym i tylko w tych sprawach rozstrzygnięcia w nich zawarte są wiążące, w związku z tym nie mają mocy powszechnie obowiązującego prawa. Zatem rozstrzygnięcia przedstawione w powołanych przez Wnioskodawczynię interpretacjach nie mogą zostać odnoszone do innych zaistniałych stanów faktycznych lub zdarzeń przyszłych. Dotyczą one konkretnych spraw i nie są wzorcem do stosowania w innych przypadkach.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.