Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy
ITPB1/415-1210/14/AK
z 25 lutego 2015 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2012 r., poz. 749 ze zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko – przedstawione we wniosku z dnia 3 grudnia 2014 r. (data wpływu 11 grudnia 2014 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie kosztów uzyskania przychodów – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 11 grudnia 2014 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie kosztów uzyskania przychodów.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

W dniu 15 stycznia 2002 r. Wnioskodawca i drugi wspólnik zawarli umowę cywilną spółki. Udział w zyskach spółki wynosi po 50%. Spółka cywilna świadczy usługi wytwarzania energii elektrycznej i stara się o dopłatę do dotacji ze środków Unii Europejskiej, której część uzyskała w 2013 r. w wysokości 10 mln zł. Skorzystała z usług wyspecjalizowanej firmy w opracowaniu stosownego wniosku i dokumentacji wymaganej przez instytucje rozdzielające tę pomoc. Zgodnie z rozdziałem 6.8 podrozdziału 8 "Krajowych wytycznych dotyczących kwalifikowania wydatków w ramach funduszy strukturalnych i Funduszu Spójności w okresie programowania 2007-2013" z dnia 17 grudnia 2008 r. – wydatki na opracowanie wniosku o dotacje unijną nie są kosztami kwalifikowanymi do dofinansowania co oznacza, że w całości muszą zostać pokryte ze środków przedsiębiorcy. Spółka za opracowanie dokumentacji aplikacyjnej o dofinansowanie projektu inwestycyjnego otrzymała fakturę na kwotę 300.397,02 zł netto. Zobowiązanie zostało uregulowane, a ww. kwota zaksięgowana w koszty w dacie wystawienia faktury, po 50% dla każdego ze wspólników. Usługa związana z opracowaniem wniosku poniesiona została w celu uzyskania przychodu. Uzyskana dotacja służy wznoszeniu kolejnych farm wiatrowych co przełoży się na uzyskanie dodatkowego przychodu w przyszłości.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy słusznie wydatek na opracowanie wniosku został zaksięgowany w całości w koszty w dniu jego poniesienia?

Zdaniem Wnioskodawcy, wydatki na sporządzenie wniosku o przyznanie środków unijnych mogą zostać zaliczone przez podatnika do kosztów uzyskania przychodów w dacie ich poniesienia jako koszty pośrednie zgodnie z art. 22 ust. 5c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Wnioskodawca potwierdzenie swojego stanowiska odnajduje w interpretacji organów skarbowych:

1. Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z dnia 9 marca 2009 r. Nr IBPBI/1/415-982/08/RM,
   
2. Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy z dnia 10 czerwca 2009 r. Nr ITPB1/415-323/09/DP.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Stosownie do treści art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2012 r. 2 poz. 361ze zm.), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.

Aby wydatek mógł być uznany za koszt uzyskania przychodu winien, w myśl powołanego przepisu spełniać łącznie następujące warunki:

1. pozostawać w związku przyczynowym z przychodem lub źródłem przychodu i być poniesiony w celu osiągnięcia przychodu lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodu,
   
2. nie znajdować się na liście wydatków nieuznawanych za koszty uzyskania przychodów, wymienionych w art. 23 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych,
   
3. być właściwie udokumentowany.
   

Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie zawiera wykazu wydatków, który przesądzałby o ich zaliczeniu do kosztów uzyskania przychodów, zatem przyjmuje się, że kosztami uzyskania przychodów są wszelkie racjonalnie uzasadnione wydatki związane z prowadzoną działalnością, których celem jest osiągnięcie, zabezpieczenie i zachowanie źródła przychodów. W takim ujęciu kosztami tymi będą zarówno koszty pozostające w bezpośrednim związku z uzyskanymi przychodami, jak i pozostające w związku pośrednim, jeżeli zostanie wykazane, że zostały w sposób racjonalny poniesione w celu uzyskania przychodów (w tym dla zagwarantowania funkcjonowania źródła przychodów), nawet wówczas gdyby z obiektywnych powodów przychód nie został osiągnięty.

Należy podkreślić, że o tym co jest celowe i potrzebne w prowadzonej działalności, decyduje podmiot prowadzący działalność gospodarczą, a nie organ podatkowy. Na podatniku spoczywa zatem obowiązek wykazania związku poniesionych kosztów z działalnością gospodarczą, w tym okoliczności, iż ich poniesienie ma wpływ na wysokość osiągniętych przychodów, zwłaszcza w sytuacji wystąpienia sporu w tej kwestii.

Analizując powyższe wskazać należy, że jedynie w przypadku kiedy podatnik faktycznie poniesie wydatek, wykaże związek wydatku z uzyskanym przychodem i udowodni fakt poniesienia kosztów w sposób nie budzący wątpliwości może uznać konkretny wydatek za koszt uzyskania przychodu.

Zgodnie z art. 22 ust. 5c ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych koszty uzyskania przychodów, inne niż koszty bezpośrednio związane z przychodami, są potrącalne w dacie ich poniesienia. Jeżeli koszty te dotyczą okresu przekraczającego rok podatkowy, a nie jest możliwe określenie, jaka ich część dotyczy danego roku podatkowego, w takim przypadku stanowią koszty uzyskania przychodów proporcjonalnie do długości okresu, którego dotyczą.

Jako koszty pośrednie przyjmowane są przede wszystkim koszty funkcjonowania działalności gospodarczej, których ponoszenie związane jest z prowadzeniem tej działalności.

Z przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego wynika, iż w dniu 15 stycznia 2002 r. Wnioskodawca i drugi wspólnik zawarli umowę cywilną spółki. Udział w zyskach spółki wynosi po 50%. Spółka cywilna świadczy usługi wytwarzania energii elektrycznej i stara się o dopłatę do dotacji ze środków Unii Europejskiej. Skorzystała z usług wyspecjalizowanej firmy w opracowaniu stosownego wniosku i dokumentacji wymaganej przez instytucje rozdzielające tę pomoc. Spółka za opracowanie dokumentacji aplikacyjnej o dofinansowanie projektu inwestycyjnego otrzymała fakturę na kwotę 300.397,02 zł netto. Zobowiązanie zostało uregulowane, a ww. kwota zaksięgowana w koszty w dacie wystawienia faktury, po 50% dla każdego ze wspólników. Usługa związana z opracowaniem wniosku poniesiona została w celu uzyskania przychodu. Uzyskana dotacja służy wznoszeniu kolejnych farm wiatrowych co przedłoży się na uzyskanie dodatkowego przychodu w przyszłości.

Mając powyższe na względzie stwierdzić należy, iż wydatek jaki został poniesiony na sporządzenie wniosku o dotację, stosownie do postanowień art. 22 ust. 1 cyt. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, może stanowić koszt uzyskania przychodów prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej.

Przedmiotowy wydatek nie mieści się bowiem w tzw. negatywnym katalogu kosztów ujętym w  art. 23 ust. 1 ww. ustawy, a przy tym, jak wynika z wniosku – został poniesiony w związku z prowadzoną działalnością i w celu zwiększenia przychodów uzyskiwanych przez spółkę, w której Wnioskodawca jest wspólnikiem. Ponadto koszty sporządzenia wniosku o dotację z Unii Europejskiej należy kwalifikować do kosztów pośrednich związanych z prowadzoną działalnością gospodarczą, które są potrącane w dacie poniesienia kosztu.

Przy czym jeszcze raz należy podkreślić, iż ciężar prawidłowego udokumentowania, a także wykazania celowości wydatku oraz związku pomiędzy poniesieniem kosztu a źródłem przychodu, zgodnie z dyspozycją powołanego wyżej art. 22 ust. 1 ww. ustawy, spoczywa na podatniku.

W odniesieniu do powołanych przez Wnioskodawcę interpretacji indywidualnych należy stwierdzić, iż zapadły one w indywidualnych sprawach i nie są wiążące dla organu wydającego przedmiotową interpretację.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie, ul. Staromłyńska 10, 70-561 Szczecin po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa ( art. 52 §  3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.