Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi
IPTPB1/4511-291/15-4/MM
z 24 sierpnia 2015 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613) oraz § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) w związku z § 9 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r., poz. 643), Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko – przedstawione we wniosku z dnia 11 maja 2015 r. (data wpływu 18 maja 2015 r.), uzupełnionym pismem z dnia 28 lipca 2015 r. (data wpływu 3 sierpnia 2015 r.), o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie ustalenia podstawy opodatkowania przy świadczeniu usług pośrednictwa handlowego w oparciu o model zwany dropshippingiem – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 18 maja 2015 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych oraz podatku od towarów i usług.

Wniosek ten nie spełniał wymogów, o których mowa w art. 14b § 1 i § 3 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613), w związku z czym pismem z dnia 21 lipca 2015 r., Nr IPTPB1/4511-291/15-2/MM i IPTPP2/4512-287/15-2/JSz, na podstawie art. 169 § 1 i § 2 w zw. z art. 14h wymienionej ustawy, wezwano Wnioskodawczynię do uzupełnienia wniosku w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania, pod rygorem pozostawienia wniosku bez rozpatrzenia.

Wezwanie do uzupełnienia ww. wniosku wysłano w dniu 21 lipca 2015 r. (data doręczenia 24 lipca 2015 r.). Wnioskodawczyni uzupełniła ww. wniosek pismem z dnia 28 lipca 2015 r. (data wpływu 3 sierpnia 2015 r.), nadanym za pośrednictwem Poczty Polskiej dnia 30 lipca 2015 r.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenia przyszłe.

Wnioskodawczyni prowadzi działalność gospodarczą na zasadach ogólnych. W przyszłości Wnioskodawczyni zamierza prowadzić działalność gospodarczą w oparciu o model logistyczny sprzedaży przez internet poprzez aukcje internetowe, bądź ogłoszenia na własnej stronie. Będzie to polegało na świadczeniu usług w zakresie pośrednictwa w zakupie jednostkowych towarów między klientem a dostawcą, który znajduje się na terytorium kraju trzeciego (spoza Unii Europejskiej) – pojęcie znane w ekonomii jako dropshipping. Sprzedaż pod nazwą dropshipping będzie polegała na przeniesieniu procesu wysyłki towaru na dostawcę. Przesyłki mające niską wartość i przeznaczone na własny użytek są wolne od cła i podatku VAT (rozporządzenie Rady WE 1186/2009). W razie wezwania, aby uiścić opłaty importowe (szacunkowo 0,5% paczek, które według odprawy celnej są kwalifikowane do danych opłat), to kupujący, jako importer, jest zobowiązany do uiszczenia tych opłat. O tych zobowiązaniach klient jest informowany w regulaminie świadczenia usług dostępnym na profilu Wnioskodawczyni.

Ponadto Wnioskodawczyni oświadczyła, że:

• rozlicza się z podatku dochodowego na zasadach ogólnych,
  

• nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług (VAT),
  

• nie jest i nie chce być właścicielem towaru,
  

• nie jest importerem towaru i nie sprowadza towaru na własny rachunek, ani w niczyim imieniu,
  

• Jej rolą jest pośredniczenie w płatnościach i zamówieniach,
  

• zysk stanowi różnicę pomiędzy kwotą otrzymaną od klienta a kwotą przekazaną do dostawcy do poszczególnych transakcji,
  

• zakupiony towar nigdy nie trafia do pośrednika handlowego, lecz zawsze do klienta,
  

• jako pośrednik nie posiada fizycznie towaru w swojej firmie, a co za tym idzie nie dysponuje dokumentem zakupu towaru, jakim jest faktura lub rachunek,
  

• klient najpierw przelewa pieniądze na Jej konto bankowe, a dopiero później są one przekazywane do dostawcy, który znajduje się poza terytorium Unii Europejskiej,
  

• nieujawniony zostaje dostawca towaru,
  

• warunki transakcji są dostępne dla klienta w regulaminie Wnioskodawczyni.
  
  

Procedura wyglądałaby następująco: Wnioskodawczyni osobiście nawiązuje kontakt z dostawcą z zagranicy, otrzymuje listę produktów, ceny, warunki. Dostawca zleca Jej wystawienie produktów na aukcjach, bądź w formie ogłoszeń na Jej stronie w uzgodnieniu, że prowizja będzie wypłacana jedynie w przypadku sprzedaży. Klient kończy aukcję i przelewa na konto bankowe Wnioskodawczyni zapłatę. Wnioskodawczyni składa zamówienie u dostawcy z zagranicy, przelewa zapłatę pomniejszoną o wartość prowizji i wskazuje jako kupującego klienta, który dokonał zakupu na Jej stronie oraz jego adres jako adres odbiorcy. Towar jest dostarczany bezpośrednio do klienta z pominięciem Jej osoby. W przesyłce wraz z towarem klient otrzymuje rachunek wystawiony przez partnera Wnioskodawczyni.

W uzupełnieniu wniosku z dnia 28 lipca 2015 r. w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych Wnioskodawczyni wskazała, że:

• prowadzi podatkową książkę przychodów i rozchodów,
  

• zakres prowadzonej działalności gospodarczej to według grupowania PKD 47.91.Z – sprzedaż detaliczna prowadzona przez domy sprzedaży wysyłkowej lub internet, a zakres terytorialny to teren Polski,
  

• będzie świadczyć usługi pośrednictwa w sprzedaży odzieży (suknie wieczorowe, ślubne, obuwie),
  

• pisząc o „przesyłkach mających niską wartość” miała na myśli przesyłki, których wartość nie przekracza 150 Euro,
  

• klientami będą podmioty nieprowadzące działalności gospodarczej, nabywające towary na własny użytek,
  

• towar dostarczany będzie z krajów azjatyckich, w szczególności z Chin,
  

• na koszty uzyskania przychodu składają się wszystkie wydatki związane z uzyskaniem, zabezpieczeniem oraz zachowaniem źródła przychodu, tj.: koszty utrzymania strony internetowej, koszty telefonu, koszty obsługi księgowej, koszty reklamy, koszty utrzymania rachunku bankowego,
  

• remanent początkowy na początek 2015 r. był zerowy i nie był wprowadzony do podatkowej księgi przychodów i rozchodów,
  

• jeżeli ograniczy działalność gospodarczą tylko do pośrednictwa to remanent na koniec 2015 r. będzie zerowy. Jeżeli natomiast Wnioskodawczyni rozszerzy działalność gospodarczą o zwykły handel i na koniec roku zostaną na magazynie towary niesprzedane – to wówczas remanent końcowy będzie pokazywał wartość tych towarów,
  

• przychodem w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą w zakresie dropshippingu będzie różnica pomiędzy kwotą wpływu pieniężnego w postaci przelewu na rachunek bankowy Wnioskodawczyni, a kwotą wysłaną partnerowi w celu realizacji zamówienia. Przychód będzie powstawał w dacie uregulowania należności, czyli wpływu środków pieniężnych na Jej konto,
  

• przedmiotem wniosku jest sposób obliczenia podstawy opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych w obecnie obowiązującym stanie prawnym w 2015 r.
  
  

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

1. Co stanowi podstawę opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych przy prowadzeniu pośrednictwa handlowego przez aukcje internetowe w oparciu o model logistyczny, zwany dropshippingiem?
2. Czy usługa pośrednictwa handlowego, świadczonego na rzecz usługobiorców z Chin, powinna być wskazana jako niepodlegająca opodatkowaniu „polskim VAT”?
   
   

Przedmiotem niniejszej interpretacji jest ocena stanowiska Wnioskodawczyni w części dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych (pytanie Nr 1). Natomiast pytanie Nr 2 w zakresie podatku od towarów i usług będzie przedmiotem odrębnego rozstrzygnięcia.

Zdaniem Wnioskodawczyni, przedstawionym ostatecznie w uzupełnieniu wniosku, podstawę opodatkowania podatkiem dochodowym stanowi różnica pomiędzy kwotą wpływu pieniężnego w postaci przelewu na Jej rachunek bankowy, a kwotą wysłaną dostawcy w celu realizacji zamówienia, pomniejszoną o koszty przychodu, powiększoną o różnicę pomiędzy wartością remanentu końcowego i początkowego towarów handlowych w myśl art. 24 pkt 2 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie z art. 14 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, za przychód z działalności, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3, uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont.

U podatników dokonujących sprzedaży towarów i usług opodatkowanych podatkiem od towarów i usług za przychód z tej sprzedaży uważa się przychód pomniejszony o należny podatek od towarów i usług.

W oparciu o przepis art. 14 ust. 1c ww. ustawy, za datę powstania przychodu, o którym mowa w ust. 1 uważa się, z zastrzeżeniem ust. 1e, 1h i 1i, dzień wydania rzeczy, zbycia prawa majątkowego lub wykonania usługi, albo częściowego wykonania usługi, nie później niż dzień:

1. wystawienia faktury, albo
2. uregulowania należności.
   
   

Przytoczony powyżej przepis należy traktować jako generalną zasadę określającą moment powstania przychodów dla celów podatku dochodowego od osób fizycznych. W przypadku Wnioskodawczyni przychód będzie powstawał w dacie wpływu należności na Jej konto bankowe.

Zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.

Zatem kosztem uzyskania przychodów nie są wszystkie wydatki, ale tylko takie, które nie są wymienione w art. 23, i których poniesienie pozostaje w związku przyczynowo – skutkowym z uzyskaniem (zwiększeniem) przychodu z danego źródła, bądź też zachowaniem lub zabezpieczeniem źródła przychodów. Jednakże ciężar wskazania owego związku spoczywa na podatniku, który wywodzi z tego określone skutki prawne.

Kosztami uzyskania przychodu są zatem wszelkie racjonalne i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą. Z oceny związku z prowadzoną działalnością winno wynikać, że poniesiony wydatek obiektywnie może się przyczynić do osiągnięcia przychodów z danego źródła. Aby zatem wydatek mógł być uznany za koszt uzyskania przychodu winien, w myśl powołanego przepisu spełniać następujące warunki:

• pozostawać w związku przyczynowo - skutkowym z przychodem lub źródłem przychodu i być poniesiony w celu osiągnięcia przychodu lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodu,
  

• nie znajdować się na liście kosztów nieuznawanych za koszty uzyskania przychodów, wymienionych w art. 23 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych,
  

• być właściwie udokumentowany.
  
  

Koszty poniesione przez Wnioskodawczynię w związku z działalnością pośrednictwa to: koszty utrzymania strony internetowej, koszty telefonu, koszty obsługi księgowej, koszty reklamy, koszty utrzymania rachunku bankowego.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r., poz. 361, z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

W myśl art. 10 ust. 1 pkt 3 ww. ustawy, źródłem przychodów jest pozarolnicza działalność gospodarcza. Stosownie do art. 14 ust. 1 ww. ustawy, za przychód z działalności, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3 (z pozarolniczej działalności gospodarczej), uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont. U podatników dokonujących sprzedaży towarów i usług opodatkowanych podatkiem od towarów i usług za przychód z tej sprzedaży uważa się przychód pomniejszony o należny podatek od towarów i usług.

Zgodnie z art. 14 ust. 1c ww. ustawy, za datę powstania przychodu, o którym mowa w ust. 1, uważa się, z zastrzeżeniem ust. 1e, 1h i 1i, dzień wydania rzeczy, zbycia prawa majątkowego lub wykonania usługi, albo częściowego wykonania usługi, nie później niż dzień:

1. wystawienia faktury albo
2. uregulowania należności.
   
   

Stosownie natomiast do art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.

W myśl art. 24 ust. 1 ww. ustawy, u podatników, którzy prowadzą księgi rachunkowe, za dochód z działalności gospodarczej uważa się dochód wykazany na podstawie prawidłowo prowadzonych ksiąg, zmniejszony o dochody wolne od podatku i zwiększony o wydatki niestanowiące kosztów uzyskania przychodów, zaliczone uprzednio w ciężar kosztów uzyskania przychodów.

Natomiast u podatników osiągających dochody z działalności gospodarczej i prowadzących księgi przychodów i rozchodów dochodem z działalności jest różnica pomiędzy przychodem w rozumieniu art. 14 a kosztami uzyskania powiększona o różnicę pomiędzy wartością remanentu końcowego i początkowego towarów handlowych, materiałów (surowców) podstawowych i pomocniczych, półwyrobów, produkcji w toku, wyrobów gotowych, braków i odpadków, jeżeli wartość remanentu końcowego jest wyższa niż wartość remanentu początkowego, lub pomniejszona o różnicę pomiędzy wartością remanentu początkowego i końcowego, jeżeli wartość remanentu początkowego jest wyższa (art. 24 ust. 2 ww. ustawy).

Z treści złożonego wniosku wynika, że Wnioskodawczyni zamierza prowadzić działalność gospodarczą w oparciu o model logistyczny sprzedaży przez internet poprzez aukcje internetowe, bądź ogłoszenia na własnej stronie. Będzie to polegało na świadczeniu usług w zakresie pośrednictwa w zakupie jednostkowych towarów między klientem a dostawcą, który znajduje się na terytorium kraju trzeciego (poza Unią Europejską). Sprzedaż pod nazwą dropshipping będzie polegała na przeniesieniu procesu wysyłki towaru na dostawcę. Klientami Wnioskodawczyni będą podmioty nieprowadzące działalności gospodarczej, nabywające towary na własny użytek. Przychodem w związku z prowadzona działalnością gospodarczą w zakresie dropshippingu będzie różnica pomiędzy kwotą wpływu pieniężnego w postaci przelewu na rachunek bankowy Wnioskodawczyni, a kwotą wysłaną partnerowi w celu realizacji zamówienia. Przychód będzie powstawał w dacie uregulowania należności, czyli wpływu środków pieniężnych na Jej konto. Koszty poniesione przez Wnioskodawczynię w związku z działalnością pośrednictwa to: koszty utrzymania strony internetowej, koszty telefonu, koszty obsługi księgowej, koszty reklamy, koszty utrzymania rachunku bankowego.

Mając powyższe na względzie stwierdzić należy, że jeżeli w istocie Wnioskodawczyni w ramach prowadzonej działalności gospodarczej pośredniczyć będzie jedynie w sprzedaży towarów handlowych (nie będzie dokonywała ich zakupu oraz nie będzie ich właścicielem), to przychodem uzyskanym z tego tytułu będzie wartość prowizji, którą stanowi różnica pomiędzy kwotą przelaną na konto bankowe Wnioskodawczyni od klienta, a kwotą przekazaną przez Nią do dostawcy (właściciela towaru) tytułem poszczególnych transakcji. Tak określony przychód pomniejszony o koszty uzyskania przychodów (tj. koszty utrzymania strony internetowej, koszty telefonu, koszty obsługi księgowej, koszty reklamy, koszty utrzymania rachunku bankowego) stanowi podstawę opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.