2016.12.28 - Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu - 3063-ILPP1-3.4512.154.2016.1.JN

Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu
3063-ILPP1-3.4512.154.2016.1.JN
z 28 grudnia 2016 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613, z późn. zm.) oraz § 6 pkt 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r., poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Rozwoju i Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki z o.o. przedstawione we wniosku z dnia 7 listopada 2016 r. (data wpływu 16 listopada 2016 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawidłowości wystawiania przez Wnioskodawcę faktur w ramach samofakturowania i prawidłowości ich zatwierdzania oraz prawa do odliczenia podatku naliczonego – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 16 listopada 2016 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawidłowości wystawiania przez Wnioskodawcę faktur w ramach samofakturowania i prawidłowości ich zatwierdzania oraz prawa do odliczenia podatku naliczonego.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Spółka jest podatnikiem prowadzącym działalność gospodarczą podlegającą opodatkowaniu podatkiem VAT, zarejestrowanym jako podatnik VAT czynny.

W ramach prowadzonej działalności gospodarczej, Spółka nabywa usługi transportowe od przewoźników (usługodawców) ‒ czynnych podatników VAT.

Spółka planuje wdrożenie systemu samofakturowania, o którym mowa w art. 106d ust. 1 ustawy o VAT. Spółka będzie wystawiała w imieniu i na rzecz przewoźników faktury dokumentujące dokonanie przez danego przewoźnika sprzedaży usług transportowych na rzecz Spółki lub/oraz otrzymanie przez danego przewoźnika od Spółki całości lub części zapłaty na poczet tych usług transportowych.

W celu wdrożenia systemu samofakturowania, Spółka zawrze odrębnie z każdym przewoźnikiem umowę o samofakturowaniu, która będzie zawierać m.in. następujące elementy:

zgodę przewoźnika na wystawianie faktur w jego imieniu i na jego rzecz przez Spółkę (zgoda na samofakturowanie),
sposób oraz częstotliwość przesyłania i zatwierdzania faktur, wystawianych przez Spółkę w imieniu i na rzecz danego przewoźnika.

Należności za wykonaną przez danego przewoźnika usługę transportową będą naliczane w systemie informatycznym, zgodnie z zasadami zawartymi w umowie o samofakturowaniu. Każda faktura będzie zawierać załącznik ze specyfikacją zrealizowanych transportów, z podaniem jednostkowych należności za te usługi. Faktury z tytułu usług transportowych, zrealizowanych przez danego przewoźnika na rzecz Spółki w danym miesiącu, będą wystawiane przez Spółkę zawsze w ściśle określonym dniu wskazanym w umowie o samofakturowaniu.

Faktury wystawiane przez Spółkę w imieniu i na rzecz danego przewoźnika ‒ w ramach procedury samofakturowania ‒ będą wystawiane w formie elektronicznej, w pliku PDF, przy spełnieniu warunków z art. 106m ustawy o VAT i będą zawierały wszystkie niezbędne elementy wymienione w art. 106e ust. 1 ustawy o VAT, w tym wyraz „samofakturowanie”.

Numeracja tych faktur będzie nadawana zgodnie z kolejnością wystawiania ich przez Spółkę. Wystawiane faktury będą zatem uwzględniały wymóg ciągłości numeracji zgodnie z systemem nadawania numeracji stosowanym przez Spółkę (a nie przez usługodawcę ‒ danego przewoźnika).

Każda wystawiona faktura, w dniu jej wystawienia, zostanie przesłana pocztą elektroniczną na wskazany w umowie o samofakturowaniu adres mailowy danego przewoźnika (adres mailowy osoby/osób odpowiedzialnych w przedsiębiorstwie danego przewoźnika za odbiór oraz akceptację faktur wystawionych przez Spółkę w systemie samofakturowania).

Zatwierdzenie przez przewoźnika otrzymanych faktur, wystawionych przez Spółkę w systemie samofakturowania, będzie dokonywane w ramach jednej z dwóch poniższych procedur:

pisemne/mailowe zatwierdzenie przez przewoźnika otrzymanych faktur (np. przewoźnik akceptuje otrzymane faktury i przesyła akceptację do Spółki drogą mailową), albo
tzw. milcząca akceptacja faktur ‒ nieprzekazanie przez danego przewoźnika żadnych zastrzeżeń lub sprzeciwu w stosunku do przesłanych drogą mailową faktur, wystawionych przez Spółkę w systemie samofakturowania, w terminie określonym w umowie o samofakturowaniu, będzie równoznaczne z zatwierdzeniem/akceptacją danej faktury/faktur przez przewoźnika.

Termin na zgłoszenie przez przewoźnika zastrzeżeń lub sprzeciwu co do faktur wystawionych i przesłanych mu przez Spółkę (w systemie samofakturowania) będzie wynosił przynajmniej 7 dni kalendarzowych od daty wystawienia i przesłania drogą mailową przewoźnikowi danej faktury.

Przekazanie zastrzeżeń lub sprzeciwu przez przewoźnika w jakiejkolwiek formie będzie skutkować brakiem zatwierdzenia/akceptacji danej faktury/faktur i koniecznością wystawienia przez Spółkę korekty lub koniecznością wystawienia faktury/faktur przez danego przewoźnika.

Natomiast, niezgłoszenie przez przewoźnika zastrzeżeń lub sprzeciwu do faktury/faktur, w jakiejkolwiek formie ‒ w terminie określonym w umowie o samofakturowaniu ‒ będzie oznaczało milczącą akceptację/milczące zatwierdzenie danej faktury/danych faktur przez przewoźnika.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

Czy faktury wystawiane przez Spółkę w procedurze samofakturowania (w imieniu i na rzecz przewoźników), zawierające wszystkie wymagane elementy określone w art. 106e ustawy o VAT, z zachowaniem ciągłości numeracji zgodnej z systemem nadawania numerów faktur stosowanym przez Spółkę, będą wystawiane prawidłowo w świetle ustawy o VAT?
Czy zawarta przez Spółkę z danym przewoźnikiem umowa o samofakturowaniu przewidująca, że zatwierdzenie przez przewoźnika faktury nastąpi w sposób milczący ‒ w ramach tzw. milczącej akceptacji faktury (opisanej w pkt II stanu faktycznego powyżej) ‒ spełnia warunek, o którym mowa w art. 106d ust. 1 ustawy o VAT?
Czy Spółce będzie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego VAT wykazanego na fakturach, które sama wystawi w procesie samofakturowania ‒ w imieniu i na rzecz przewoźników (przy założeniu spełnienia warunku z art. 86 ust. 1 ustawy o VAT)?

Zdaniem Wnioskodawcy:

Ad. 1

Faktury wystawiane przez niego w procedurze samofakturowania (w imieniu i na rzecz przewoźników), zawierające wszystkie wymagane elementy określone w art. 106e ustawy o VAT, z zachowaniem ciągłości numeracji zgodnej z systemem nadawania numerów faktur stosowanym przez niego, będą wystawiane prawidłowo w świetle ustawy o VAT.

Ad. 2

Zawarta przez niego z danym przewoźnikiem umowa o samofakturowaniu przewidująca, że zatwierdzenie przez przewoźnika faktury nastąpi w sposób milczący ‒ w ramach tzw. milczącej akceptacji faktury (opisanej w pkt II stanu faktycznego powyżej) ‒ spełnia warunek, o którym mowa w art. 106d ust. 1 ustawy o VAT.

Ad. 3

Będzie przysługiwało mu prawo do odliczenia podatku naliczonego VAT wykazanego na fakturach, które sam wystawi w procesie samofakturowania, w imieniu i na rzecz przewoźników ‒ jego usługodawców (przy założeniu spełnienia warunku z art. 86 ust. 1 ustawy o VAT).

Uzasadnienie

Ad. 1

Zgodnie z przepisami ustawy o podatku VAT, faktura wystawiana w systemie tzw. samofakturowania, o którym mowa w art. 106d ust. 1 ustawy o VAT, powinna zawierać elementy wskazane w art. 106e ust. 1 ustawy o VAT, tj.:

datę wystawienia;
kolejny numer nadany w ramach jednej lub więcej serii, który w sposób jednoznaczny identyfikuje fakturę;
imiona i nazwiska lub nazwy podatnika i nabywcy towarów lub usług oraz ich adresy;
numer, za pomocą którego podatnik jest zidentyfikowany na potrzeby podatku, z zastrzeżeniem pkt 24 lit. a;
numer, za pomocą którego nabywca towarów lub usług jest zidentyfikowany na potrzeby podatku lub podatku od wartości dodanej, pod którym otrzymał on towary lub usługi, z zastrzeżeniem pkt 24 lit. b;
datę dokonania lub zakończenia dostawy towarów lub wykonania usługi lub datę otrzymania zapłaty, o której mowa w art. 106b ust. 1 pkt 4, o ile taka data jest określona i różni się od daty wystawienia faktury;
nazwę (rodzaj) towaru lub usługi;
miarę i ilość (liczbę) dostarczonych towarów lub zakres wykonanych usług;
cenę jednostkową towaru lub usługi bez kwoty podatku (cenę jednostkową netto);
kwoty wszelkich opustów lub obniżek cen, w tym w formie rabatu z tytułu wcześniejszej zapłaty, o ile nie zostały one uwzględnione w cenie jednostkowej netto;
wartość dostarczonych towarów lub wykonanych usług, objętych transakcją, bez kwoty podatku (wartość sprzedaży netto);
stawkę podatku;
sumę wartości sprzedaży netto, z podziałem na sprzedaż objętą poszczególnymi stawkami podatku i sprzedaż zwolnioną od podatku;
kwotę podatku od sumy wartości sprzedaży netto, z podziałem na kwoty dotyczące poszczególnych stawek podatku;
kwotę należności ogółem;
w przypadku dostawy towarów lub świadczenia usług, w odniesieniu do których obowiązek podatkowy powstaje zgodnie z art. 19a ust. 5 pkt 1 lub art. 21 ust. 1 ‒ wyrazy „metoda kasowa”;
w przypadku faktur, o których mowa w art. 106d ust. 1 ‒ wyraz „samofakturowanie”.

W opinii Spółki, faktury generowane przez nią w planowanym procesie samofakturowania będą wystawiane prawidłowo w świetle ustawy o VAT (faktury będą zawierały wymagane elementy wskazane w art. 106e ustawy o VAT oraz będą spełniały wymagania określone w art. 106m ustawy o VAT).

W szczególności, zgodne z przepisami ustawy o VAT będzie zachowanie kolejności numeracji faktur, wystawianych przez Spółkę w procedurze samofakturowania, zgodnej z systemem numerowania przyjętym przez Spółkę (a nie danego przewoźnika).

Zdaniem Spółki, zastosowanie ciągłości numeracji faktur wystawianych w systemie samofakturowania przez wstawiającego (Spółkę) pozwala na (wymaganą prawem) identyfikację wystawionych dokumentów, ich kontrolę i łatwe odszukanie.

Ustawa o VAT nie określa, czy w przypadku faktur wystawianych w systemie samofakturowania kolejność numeracji tych faktur powinna być zachowana u wystawcy takich faktur (tutaj ‒ u Spółki), czy u podatnika ‒ sprzedawcy (tutaj ‒ u danego przewoźnika).

Niemniej jednak, w ocenie Spółki, uzasadnione jest zachowanie ciągłości numeracji faktur wystawianych w systemie samofakturowania według ewidencji ich wystawcy. Podmiot wystawiający faktury (tutaj nabywca ‒ Spółka) jest odpowiedzialny za zapewnienie ciągłości ich numeracji, tym samym za łatwość ich gromadzenia, przechowywania i odszukiwania. Zatem, numeracja faktur zgodnie z kolejnością nadawaną przez ich wystawcę (tj. przez Spółkę) pozwala na pełną kontrolę nad procesem samofakturowania. Spółka po zakończeniu każdego miesiąca będzie znała ilość faktur wystawionych w systemie samofakturowania i może porównać tą ilość z nadawanymi kolejno numerami poszczególnych faktur wystawianych w danym okresie (np. w danym miesiącu). Takie porównanie pozwoli Spółce na zachowanie pełnej kontroli nad tym, aby wszystkie nabyte usługi transportowe zostały w danym miesiącu zafakturowane.

Należy również wskazać, iż zapewnienie przez Spółkę ciągłości numeracji faktur, wystawianych w systemie samofakturowania, u poszczególnych przewoźników byłoby technicznie niemożliwe (lub bardzo utrudnione). W celu zachowania indywidualnej numeracji dla każdego z przewoźników, Spółka musiałaby w momencie wystawiania każdej faktury uzyskiwać informacje dotyczące właściwego (na dany moment) numeru faktury wynikającego z systemu numeracji stosowanego przez danego przewoźnika. Ponadto, przewoźnicy ‒ sprzedawcy usług transportowych, byliby zobowiązani do wstrzymania na określony czas u siebie procesu fakturowania sprzedaży tak, aby otrzymana faktura, wystawiona przez Spółkę w procedurze samofakturowania, z nadanym przez Spółkę kolejnym numerem została dopasowana do numeracji faktur już wystawionych przez danego przewoźnika. To z kolei znacznie skomplikowałoby lub nawet uniemożliwiło sprawny przebieg procesu samofakturowania, który z założenia ma stanowić pewne uproszczenie dla podatników.

W związku z powyższym, zdaniem Spółki, zastosowanie ciągłości numeracji faktur (wystawianych w ramach samofakturowania), zgodnej z systemem numeracji stosowanym przez Spółkę, jest prawidłowe z punktu widzenia przepisów ustawy o VAT.

Powyższy pogląd jest aprobowany przez organy podatkowe, m.in. przez Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu w interpretacji nr ILPP4/4512-1-100/15-2/BA z dnia 20 maja 2015 r. oraz w interpretacji nr ILPP4/4512-1-219/15-2/EWW z dnia 2 września 2015 r.

W świetle powyższych argumentów, w ocenie Spółki, faktury wystawiane przez nią w procedurze samofakturowania (w imieniu i na rzecz przewoźników), zawierające wszystkie wymagane elementy określone w art. 106e ustawy o VAT, z zachowaniem ciągłości numeracji zgodnej z systemem nadawania numerów faktur stosowanym przez Spółkę, będą wystawiane prawidłowo w świetle ustawy o VAT.

Ad. 2

Zgodnie z art. 106b ust. 1 ustawy o VAT, podatnik jest zobowiązany do wystawienia faktury dokumentującej m.in.: (i) sprzedaż w rozumieniu art. 2 pkt 22 ustawy, dokonywaną przez niego na rzecz innego podatnika podatku, podatku od wartości dodanej lub podatku o podobnym charakterze lub na rzecz osoby prawnej niebędącej podatnikiem oraz (ii) otrzymanie przez niego całości lub części zapłaty przed dokonaniem takiej sprzedaży.

Natomiast, art. 106d ust. 1 ustawy o VAT przewiduje możliwość, w której faktura dokumentująca wyżej wymienione czynności nie jest wystawiana przez samego podatnika, a przez podmiot nabywający towary lub usługi od tego podatnika (tzw. samofakturowanie).

Zgodnie z brzmieniem przepisu art. 106d ust. 1 ustawy o VAT, podmiot, o którym mowa w art. 106b ust. 1 pkt 1 ustawy (tj. podatnik podatku, podatku od wartości dodanej lub podatku o podobnym charakterze lub osoba prawna niebędąca podatnikiem), nabywający towary lub usługi od podatnika może wystawiać w imieniu i na rzecz tego podatnika faktury:

dokumentujące dokonanie przez podatnika sprzedaży na rzecz tego podmiotu,
o których mowa w art. 106b ust. 1 pkt 4, tj. faktury dokumentujące otrzymanie przez podatnika całości lub części zapłaty przed dokonaniem czynności, o których mowa w pkt 1,
dokumentujące dostawę towarów lub świadczenie usług, o których mowa w art. 106a pkt 2 lit. b ustawy

‒ jeżeli ten podmiot i ten podatnik wcześniej zawarli umowę w sprawie wystawiania faktur w imieniu i na rzecz tego podatnika, w której została określona procedura zatwierdzania poszczególnych faktur przez podatnika dokonującego tych czynności.

W świetle powyższego przepisu, warunkiem skorzystania z możliwości tzw. samofakturowania jest wcześniejsze zawarcie przez nabywcę (tutaj ‒ Spółkę) i podatnika (tutaj ‒ danego przewoźnika) umowy w sprawie samofakturowania, w której zostanie określona procedura zatwierdzania poszczególnych faktur przez podatnika (tutaj ‒ danego przewoźnika).

Jednocześnie należy wskazać, iż przepisy w zakresie podatku VAT nie przewidują jakichkolwiek ograniczeń lub wymogów odnośnie sposobu zatwierdzania przez podatnika faktur, wystawionych w jego imieniu i na jego rzecz przez nabywcę, w procedurze samofakturowania. Strony umowy o samofakturowaniu mogą zatem w dowolny sposób kształtować formę zatwierdzania poszczególnych faktur wystawianych przez nabywcę w imieniu i na rzecz podatnika ‒ sprzedawcy towarów lub usług.

W analizowanej sytuacji, Spółka zawrze odrębnie z każdym przewoźnikiem umowę o samofakturowaniu, która będzie zawierać, między innymi, następujące elementy:

zgodę przewoźnika na wystawianie faktur w jego imieniu i na jego rzecz przez Spółkę (zgoda na samofakturowanie),
sposób oraz częstotliwość przesyłania i zatwierdzania faktur, wystawianych przez Spółkę w imieniu i na rzecz danego przewoźnika.

Spełnione zatem zostaną warunki przewidziane w art. 106d ust. 1 ustawy o VAT ‒ pomiędzy Spółką (nabywcą usług transportowych) i danym przewoźnikiem (podatnikiem ‒ usługodawcą) zawarta zostanie umowa o samofakturowaniu (umowa w sprawie wystawiania faktur w imieniu i na rzecz podatnika ‒ przewoźnika). Umowa o samofakturowaniu będzie określała procedurę zatwierdzania poszczególnych faktur przez danego podatnika ‒ przewoźnika.

Zgodnie z umową o samofakturowaniu, zatwierdzenie przez danego przewoźnika faktur wystawionych w jego imieniu na jego rzecz przez Spółkę, będzie dokonywane w ramach jednej z dwóch poniższych procedur:

poprzez pisemne/mailowe zatwierdzenie przez przewoźnika otrzymanych faktur (przewoźnik akceptuje otrzymane faktury i przesyła tę akceptację do Spółki, np. drogą mailową), albo
w ramach tzw. milczącej akceptacji faktur ‒ nieprzekazanie przez danego przewoźnika żadnych zastrzeżeń lub sprzeciwu w stosunku do przesłanych drogą mailową faktur, wystawionych przez Spółkę w systemie samofakturowania, w terminie określonym w umowie o samofakturowaniu, będzie równoznaczne z zatwierdzeniem/akceptacją danej faktury/faktur przez przewoźnika.

Natomiast niezgłoszenie przez przewoźnika zastrzeżeń lub sprzeciwu do faktury/faktur, w jakiejkolwiek formie ‒ w terminie określonym w umowie o samofakturowaniu ‒ będzie oznaczało milczącą akceptację/milczące zatwierdzenie danej faktury/danych faktur.

Tym samym, zdaniem Spółki, zawarte przez nią z przewoźnikami umowy o samofakturowaniu będą spełniać wymagania określone w art. 106d ust. 1 ustawy o VAT.

Bez wpływu na powyższe pozostaje dopuszczenie w umowie o samofakturowaniu tzw. milczącej akceptacji faktury. Skoro bowiem żaden przepis w zakresie podatku VAT nie określa w jakiej konkretnie formie ma być dokonane zatwierdzenie faktur wystawionych w systemie samofakturowania, ani nie wskazuje żadnych niedopuszczalnych form zatwierdzania, należy przyjąć, iż każda określona przez strony umowy o samofakturowaniu forma zatwierdzania faktur ‒ w tym milcząca akceptacja faktur ‒ jest dopuszczalna, prawidłowa i spełnia warunki z art. 106d ust. 1 ustawy o VAT.

Powyższe stanowisko potwierdzają organy podatkowe w wydawanych indywidualnych interpretacjach podatkowych, m.in.:

Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu w interpretacji nr ILPP2/443-139/14-2/MN z dnia 24 kwietnia 2014 r. wskazał, iż: „Umowa w sprawie wystawiania faktur w imieniu i na rzecz podatnika, o której mowa w art. 106d ust. 1 ustawy, może przewidywać, że zatwierdzenie faktury nastąpi przez tego podatnika w sposób milczący, tj. gdy w terminie określonym w umowie nie zgłosi on sprzeciwu lub uwag w stosunku do faktury wystawionej przez Spółkę”.
Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach w interpretacji nr IBPP2/4512-508/15/WN z dnia 4 września 2015 r. podkreślił, że: „akceptacja jest zachowaniem aktywnym odbiorcy faktury. Polega na wyrażeniu przez niego w sposób jednoznaczny i niewątpliwy zgody na treść otrzymanej faktury. Akceptacją w tej sytuacji jest także brak sprzeciwu, bowiem została ona jasno wyrażona w zawartej pomiędzy stronami umowie, z której wynika, że zastosowanie znajdzie tzw. procedura milczącej akceptacji.
Mając powyższe na względzie należy stwierdzić, że opisana we wniosku procedura samofakturowania, zgodnie z którą (...) zatwierdzanie poszczególnych faktur odbywać się będzie w oparciu o mechanizm milczącego zatwierdzania faktur, tj. zatwierdzenie faktury nastąpi przez kontrahenta Spółki wówczas, gdy w terminie określonym w umowie nie zgłosi on sprzeciwu lub uwag w stosunku do faktury korygującej wystawionej przez Spółkę ‒ będzie oznaczać spełnienie warunku istnienia określonej procedury zatwierdzania poszczególnych faktur przez kontrahenta, o którym mowa w art. 106d ust. 1 ustawy”.
Podobnie, Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach w interpretacji nr IBPP2/4512-84/16/IK z dnia 28 kwietnia 2016 r. wskazał, iż: „Z przedstawionej procedury zatwierdzania poszczególnych faktur w oparciu o mechanizm tzw. milczącego akceptu, wynika, że zatwierdzenie faktury nastąpi przez kontrahenta Wnioskodawcy wówczas, gdy w terminie określonym w umowie nie zgłosi on zastrzeżeń lub uwag w stosunku do faktury wystawionej przez Wnioskodawcę. Zatem zdaniem tut. organu, powyższe działanie będzie oznaczać spełnienie warunku istnienia określonej procedury zatwierdzania poszczególnych faktur przez kontrahenta, o którym mowa w art. 106d ust. 1 ustawy”.

Reasumując powyższe, w opinii Spółki, zawarta przez nią z danym przewoźnikiem umowa o samofakturowaniu przewidująca, że zatwierdzenie przez przewoźnika faktury nastąpi w sposób milczący ‒ w ramach milczącej akceptacji faktury (opisanej w pkt II stanu faktycznego powyżej), tj. w sytuacji, kiedy przewoźnik w terminie określonym w umowie o samofakturowaniu nie zgłosi w jakiejkolwiek formie żadnych zastrzeżeń ani sprzeciwu w stosunku do danej faktury, wystawionej i przesłanej przez Spółkę ‒ spełnia warunek, o którym mowa w art. 106d ust. 1 ustawy o VAT.

Ad. 3

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy o VAT, w zakresie w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

W przypadku nabycia towarów i usług lub dokonania całości lub części zapłaty przed nabyciem towaru lub wykonaniem usługi, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tego tytułu.

Jak stanowi art. 88 ust. 3a pkt 5 ustawy o VAT, podstawy do obniżenia podatku należnego nie stanowią m.in. faktury, faktury korygujące wystawione przez nabywcę (zgodnie z odrębnymi przepisami, w tym przepisami o samofakturowaniu), które nie zostały zaakceptowane przez sprzedającego.

Zatem, w przypadku faktur wystawianych przez nabywcę w ramach tzw. samofakturowania warunkiem obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wynikającego z tych faktur jest zaakceptowanie danej faktury przez podmiot, w imieniu i na rzecz którego faktura ta została wystawiona.

Należy jednocześnie podkreślić, że przepisy w zakresie podatku VAT nie przewidują jakichkolwiek wymagań co do formy i sposobu akceptacji faktur wystawionych w ramach tzw. samofakturowania. Tym samym, zdaniem Spółki, podmioty mogą swobodnie określać sposób i formę akceptacji poszczególnych faktur. Istotne jest wyłącznie, by przyjęta procedura akceptacji poszczególnych faktur została określona w umowie zawartej pomiędzy nabywcą a sprzedawcą towaru lub usługi.

Odnosząc powyższe do analizowanej w złożonym wniosku sytuacji, należy wskazać, iż nabywane przez Spółkę od przewoźników usługi transportowe będą przez nią wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem VAT. Tym samym Spółce, co do zasady, będzie przysługiwać prawo do pomniejszenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Przy czym, możliwość odliczenia przez Spółkę kwoty podatku naliczonego wskazanego na fakturze wystawionej przez nią w imieniu i na rzecz danego przewoźnika (w ramach samofakturowania) będzie dodatkowo uzależniona od zaakceptowania danej faktury przez danego przewoźnika.

Zgodnie natomiast z umową o samofakturowaniu, jaka zostanie przez Spółkę zawarta z danym przewoźnikiem, akceptacja (zatwierdzenie) przez danego przewoźnika faktur wystawianych przez Spółkę w systemie samofakturowania, będzie dokonywana w ramach jednej z dwóch procedur:

poprzez pisemne/mailowe zatwierdzenie przez przewoźnika otrzymanych faktur (np. przewoźnik akceptuje otrzymane faktury i przesyła akceptację do Spółki drogą mailową), albo
poprzez tzw. milczącą akceptację faktur ‒ nieprzekazanie przez danego przewoźnika żadnych zastrzeżeń lub sprzeciwu w stosunku do przesłanych drogą mailową faktur, wystawionych przez Spółkę w systemie samofakturowania, w terminie określonym w umowie o samofakturowaniu, będzie równoznaczne z zatwierdzeniem/akceptacją danej faktury/faktur przez przewoźnika.

W związku z powyższym, każda faktura wystawiana przez Spółkę w ramach procedury samofakturowania, będzie podlegała akceptacji przez sprzedającego (przewoźnika). Tym samym, art. 88 ust. 3a pkt 5 ustawy o VAT, nie znajdzie zastosowania w analizowanej sprawie. Spółce będzie zatem przysługiwało prawo do odliczenia VAT naliczonego wykazanego na fakturach dokumentujących nabycie usług transportowych, wystawianych przez Spółkę w imieniu i na rzecz przewoźników, w ramach samofakturowania.

Bez wpływu na powyższe prawo Spółki pozostaje fakt, iż zgodnie z zawieranymi przez nią umowami o samofakturowaniu, faktury mogą być akceptowane przez przewoźników również w ramach tzw. milczącej akceptacji faktur.

Powyższe stanowisko znajduje potwierdzenie w licznych interpretacjach podatkowych wydawanych przez organy podatkowe, m.in. w interpretacjach wskazanych poniżej:

W interpretacji wydanej przez Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 20 maja 2015 r., nr ILPP4/4512-1-100/15-2/BA, organ podatkowy uznał za prawidłowe stanowisko wnioskodawcy, zgodnie z którym, w sytuacji, gdy w wyznaczonym na akceptację dokumentów terminie przewoźnik nie zaakceptuje dokumentów ani nie zgłosi uwag, a spółka (zgodnie z ustaloną procedurą) uzna, iż przewoźnik akceptuje treść udostępnionych dokumentów (milcząca akceptacja), spółka będzie miała prawo do odliczenia podatku naliczonego VAT wykazanego na fakturze „selfbillingowej” wystawionej przez samą siebie (zarówno w formie elektronicznej jak i papierowej) w imieniu dostawcy.
W interpretacji wydanej przez Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 11 lutego 2016 r., nr ILPP4/4512-1-26/16-2/JN, organ podatkowy również potwierdził prawo spółki do odliczenia naliczonego podatku VAT z faktur wystawionych przez spółkę w ramach samofakturowania, w sytuacji, gdy akceptacja tych faktur przez podatnika (sprzedającego) będzie polegała na tzw. milczącej akceptacji.

Podobny pogląd został wyrażony również przez Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach w interpretacji z dnia 28 kwietnia 2016 r., nr IBPP2/4512-84/16/IK.

Mając na uwadze powyższe, w opinii Spółki, będzie przysługiwało jej prawo do odliczenia podatku naliczonego VAT wykazanego na fakturach, które sama wystawi w procesie samofakturowania, w imieniu i na rzecz przewoźników ‒ jej usługodawców.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Ponadto tut. Organ informuje, że zgodnie z art. 14na pkt 2 Ordynacji podatkowej, przepisów art. 14k-14n dotyczących ochrony prawnej wynikającej z zastosowania się Wnioskodawcy do otrzymanej interpretacji nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe przedstawione we wniosku stanowią element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy o podatku od towarów i usług, tj. czynności dokonanych w ramach transakcji, które pomimo spełnienia warunków formalnych ustanowionych w przepisach ustawy, miały zasadniczo na celu osiągnięcie korzyści podatkowych, których przyznanie byłoby sprzeczne z celem, któremu służą te przepisy.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2016 r., poz. 718, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Administracji Skarbowej w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin