Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu
3063-ILPB1-1.4511.223.2016.1.PP
z 21 grudnia 2016 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613, z późn. zm.) oraz § 5 pkt 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r., poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Rozwoju i Finansów stwierdza, że stanowisko Pana przedstawione we wniosku z dnia 7 października 2016 r. (data wpływu 11 października 2016 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej zryczałtowanego podatku dochodowego od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne w zakresie możliwości opodatkowania przychodów z tytułu najmu zryczałtowanym podatkiem dochodowym – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 11 października 2016 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej zryczałtowanego podatku dochodowego od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne w zakresie możliwości opodatkowania przychodów z tytułu najmu zryczałtowanym podatkiem dochodowym.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

O ponad 25 lat Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą jako podmiot zarejestrowany w Urzędzie miasta (osoba fizyczna) między innymi prowadząc działalność usług gastronomiczno-hotelarskich. Te usługi Wnioskodawca prowadzi wspólnie z żoną, która jest osobą współpracującą. Ww. usługi Wnioskodawca prowadzi wraz z żoną w obiekcie zakupionym przez nich prywatnie od miasta (jako wspólność majątkowa małżonków) w latach 90-tych. Powyższa nieruchomość została włączona do istniejącej już działalności gospodarczej Wnioskodawcy.

Wnioskodawca i jego małżonka przekroczyli już (jakiś czas temu) 60 lat, żona jest na emeryturze. Wiek i stan zdrowia małżonków nie pozwala na prowadzenie tej działalności na takim poziomie, który by ich zadowalał, i który wymusza na nich konkurencja innych podmiotów gospodarczych.

Z końcem 2016 roku Wnioskodawca zamierza zaprzestać prowadzenie działalności gastronomiczno-hotelarskiej, nieruchomość wycofać z działalności gospodarczej i spróbować ją sprzedać.

Obserwując rynek nieruchomości związanych z prowadzeniem działalności gospodarczych, który nie jest obecnie dobry (podobne obiekty są wystawiane na sprzedaż od paru lat i nie znajdują nabywców) – Wnioskodawca postanowił ww. nieruchomość wynająć na czas poszukania nabywcy. Nie użytkując tego obiektu i tak Wnioskodawca i jego małżonka ponoszą związane z nim opłaty, szczególnie podatek od nieruchomości i ubezpieczenie obiektu. Nie są to małe wydatki. Wynajęcie ww. obiektu byłoby na cele związane z działalności gospodarczą wynajmującego.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

Czy wynajem nieruchomości, o której mowa w opisie zdarzenia przyszłego, Wnioskodawca może potraktować jako wynajem prywatny podlegający opodatkowaniu zryczałtowanym podatkiem dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne? Czy też ten wynajem będzie wymagał prowadzenia działalności gospodarczej?

Zdaniem Wnioskodawcy, wynajem przedmiotowej nieruchomości podlega pod ustawę o podatku dochodowym od osób fizycznych jako odrębne źródło przychodów – art. 10 ust. 1 pkt 6, jak również pod ustawę o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne – art. 2 ust. 1a i art. 6 ust. 1b.

Ta forma rozliczania podatków jest prosta, czytelna i zrozumiała dla prywatnej osoby. Ustawodawca zostawia możliwość wybrania formy opodatkowania osobom fizycznym i Wnioskodawca wybiera wynajem prywatny opodatkowany zryczałtowanym podatkiem dochodowym. Odpowiednie zgłoszenie Wnioskodawca dokona w Urzędzie Skarbowym do dnia 20 stycznia 2017 r.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Ustawa z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2016 r., poz. 2032) wyraźnie rozróżnia źródła przychodów oraz sposób opodatkowania dochodów z poszczególnych źródeł.

Stosownie do przepisów ww. ustawy, odrębnymi źródłami przychodów są określone w art. 10 ust. 1 pkt 3 i 6:

• pozarolnicza działalność gospodarcza (pkt 3),
• najem, podnajem, dzierżawa, poddzierżawa oraz inne umowy o podobnym charakterze, w tym również dzierżawa, poddzierżawa działów specjalnych produkcji rolnej oraz gospodarstwa rolnego lub jego składników na cele nierolnicze albo na prowadzenie działów specjalnych produkcji rolnej, z wyjątkiem składników majątku związanych z działalnością gospodarczą (pkt 6).
  
  

Pojęcie działalności gospodarczej zostało zdefiniowane w art. 5a pkt 6 ww. ustawy. Zgodnie z tym przepisem, za działalność gospodarczą albo pozarolniczą działalność gospodarczą uważa się działalność zarobkową:

1. wytwórczą, budowlaną, handlową, usługową,
2. polegającą na poszukiwaniu, rozpoznawaniu i wydobywaniu kopalin ze złóż,
3. polegającą na wykorzystywaniu rzeczy oraz wartości niematerialnych i prawnych

– prowadzoną we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9.

Pojęcie pozarolniczej działalności gospodarczej użyte w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych opiera się na trzech przesłankach:

• zarobkowym celu działalności,
• wykonywaniu działalności w sposób zorganizowany i ciągły,
• prowadzeniu działalności we własnym imieniu i na własny lub cudzy rachunek.
  
  

W myśl art. 14 ust. 2 pkt 11 ww. ustawy, przychodem z działalności gospodarczej są również przychody z najmu, podnajmu, dzierżawy, poddzierżawy oraz z innych umów o podobnym charakterze, składników majątku związanych z działalnością gospodarczą.

Wyżej wymieniony przepis koreluje z brzmieniem art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, dotyczącym źródła przychodu jakim jest najem i umowy o podobnym charakterze, wykluczając z tego źródła przychody uzyskiwane ze składników majątku związane z działalnością gospodarczą.

Co do zasady, wybór kwalifikacji i sposób rozliczenia przychodów z najmu i umów o podobnym charakterze ustawodawca pozostawił osobie oddającej rzecz w najem. Jedynie w przypadku, gdy przedmiotem najmu są składniki majątku związane z działalnością gospodarczą, albo najem jest przedmiotem tej działalności, zgodnie z treścią cytowanego wcześniej art. 14 ust. 2 pkt 11 ww. ustawy, wynajmowanie czy dzierżawa nieruchomości traktowane jest jako pozarolnicza działalność gospodarcza.

Stosownie do treści art. 9a ust. 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, dochody osiągane przez podatników ze źródła, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 6, są opodatkowane na zasadach określonych w ww. ustawie, chyba że podatnicy złożą właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego pisemne oświadczenia o wyborze opodatkowania w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych, na zasadach określonych w ustawie o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne.

Zgodnie z art. 1 pkt 2 ustawy z dnia 20 listopada 1998 r. o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne (Dz. U. Nr 144, poz. 930, z późn. zm.), ustawa reguluje opodatkowanie zryczałtowanym podatkiem dochodowym niektórych przychodów (dochodów) osiąganych przez osoby fizyczne osiągające przychody z tytułu umowy najmu, podnajmu, dzierżawy, poddzierżawy lub innych umów o podobnym charakterze, jeżeli umowy te nie są zawierane w ramach prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej.

Osoby fizyczne osiągające przychody z tytułu umowy najmu, podnajmu, dzierżawy, poddzierżawy lub innych umów o podobnym charakterze, jeżeli umowy te nie są zawierane w ramach prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej, mogą opłacać ryczałt od przychodów ewidencjonowanych – o czym stanowi art. 2 ust. 1a ww. ustawy.

Zgodnie natomiast z art. 6 ust. 1a ww. ustawy, opodatkowaniu ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych podlegają również otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń z tytułu umowy najmu, podnajmu, dzierżawy, poddzierżawy lub innych umów o podobnym charakterze. Dla ustalenia wartości otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń z tytułu tych umów, stosuje się art. 11 ust. 2-2b ustawy o podatku dochodowym.

Nadmienić warto, że w myśl art. 12 ust. 1 pkt 3 lit. a) ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne, do przychodów, o których mowa w art. 6 ust. 1a, ryczałt od przychodów ewidencjonowanych wynosi 8,5%.

Przy czym należy podkreślić, że warunkiem skorzystania z tej formy opodatkowania jest – zgodnie z dyspozycją art. 9 ust. 1 ww. ustawy – złożenie pisemnego oświadczenia o wyborze opodatkowania w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych na dany rok podatkowy, które podatnik składa naczelnikowi urzędu skarbowego właściwemu według miejsca zamieszkania podatnika, nie później niż do dnia 20 stycznia roku podatkowego.

W przypadku osiągania przychodów, o których mowa w ww. art. 6 ust. 1a, przepisy dotyczące oświadczenia o wyborze opodatkowania w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych stosuje się odpowiednio, z tym że podatnik rozpoczynający osiąganie takich przychodów w trakcie roku podatkowego składa pisemne oświadczenie o wyborze opodatkowania w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych za dany rok podatkowy naczelnikowi urzędu skarbowego właściwemu według miejsca zamieszkania podatnika nie później niż do 20 dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym osiągnął pierwszy przychód z tego tytułu, albo do końca roku podatkowego, jeżeli pierwszy taki przychód osiągnął w grudniu roku podatkowego (art. 9 ust. 4 ww. ustawy).

Należy dodatkowo wskazać, że zgodnie z art. 12 ust. 6 ww. ustawy - do małżonków, między którymi istnieje wspólność majątkowa, osiągających przychody, o których mowa w art. 6 ust. 1a ustawy, zastosowanie ma zasada, o której mowa w ust. 5 tego artykułu (proporcjonalne określenie przychodów między małżonkami), chyba że małżonkowie złożą pisemne oświadczenie o opodatkowaniu całości przychodu przez jednego z nich. Oświadczenie to, składa się właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego najpóźniej do dnia 20 stycznia roku podatkowego, a w przypadku rozpoczęcia osiągania przychodów w trakcie roku podatkowego w terminie pierwszej wpłaty na ryczałt od przychodów ewidencjonowanych (art. 12 ust. 7 ww. ustawy).

Z przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawca planuje z końcem roku 2016 zaprzestać prowadzenia działalności gospodarczej w zakresie usług gastronomiczno-hotelarskich, którą dotychczas prowadził w obiekcie zakupionym w latach 90-tych jako majątek wspólny Wnioskodawcy i jego małżonki. Ww. nieruchomość zostanie wycofana z działalności gospodarczej Wnioskodawcy, po czym Wnioskodawca będzie próbował dokonać jej sprzedaży. Na czas poszukiwania nabywcy Wnioskodawca planuje wynająć przedmiotową nieruchomość na cele związane z działalnością gospodarczą wynajmującego.

W związku z powyższym po stronie Wnioskodawcy powstała wątpliwość, czy przychody uzyskane z tytułu najmu ww. nieruchomości będzie można zakwalifikować do źródła przychodów wskazanego w art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i opodatkować je w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych, albo czy przychody te wymagają ich zakwalifikowania do źródła przychodów wymienionego w art. 10 ust. 1 pkt 3 ww. ustawy (pozarolnicza działalność gospodarcza).

Mając na uwadze powyższe uregulowania prawne oraz przedstawiony przez Wnioskodawcę opis sprawy stwierdzić należy, że tut. Organ nie znalazł przeszkód dla opodatkowania przychodów z tytułu najmu ww. nieruchomości w formie zryczałtowanej, wynikającej z przepisów ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne. Przychody te stanowić bowiem będą dla Wnioskodawcy źródło przychodów, o których mowa w art. 6 ust. 1a ww. ustawy w związku z art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych – o ile w istocie przedmiotowa nieruchomość w trakcie uzyskiwania ww. przychodów nie będzie wykorzystywana na potrzeby działalności gospodarczej prowadzonej przez Wnioskodawcę lub przez jego małżonkę, a także pod warunkiem złożenia właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego oświadczenia o wyborze zryczałtowanej formy opodatkowania w odpowiednim terminie. Jeśli zatem Wnioskodawca złoży ww. oświadczenie najpóźniej do dnia 20 stycznia 2017 r. - wówczas od roku podatkowego 2017 Wnioskodawca będzie mógł odprowadzać podatek dochodowy od przychodów z tytułu najmu przedmiotowej nieruchomości w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych, według stawki określonej w ww. art. 12 ust. 1 pkt 3 lit. a) ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne. Jednocześnie ww. przychody nie będą stanowiły dla Wnioskodawcy źródła przychodów wymienionego w art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (pozarolnicza działalność gospodarcza), zatem nie będzie konieczne opodatkowanie ww. przychodów na zasadach obowiązujących osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą.

Wobec powyższego, stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Tut. Organ nadto informuje, że stosownie do treści art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej, minister właściwy do spraw finansów publicznych, na wniosek zainteresowanego, wydaje w jego indywidualnej sprawie interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną). W związku z tym niniejsza interpretacja dotyczy wyłącznie Wnioskodawcy, nie odnosi się natomiast do jego małżonki.

Nadto tut. Organ nadmienia, że zgodnie z treścią art. 14b § 1 ustawy Ordynacja podatkowa, niniejsza interpretacja obejmuje swym zakresem regulacje zawarte w przepisach prawa podatkowego zdefiniowanych w art. 3 pkt 2 tej ustawy, nie odnosi się natomiast do stosowania przepisów wynikających z ustawy z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej (Dz. U. z 2015 r., poz. 584, z późn. zm.).

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2016 r., poz. 718, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Administracji Skarbowej w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.