Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi
1061-IPTPP2.4512.611.2016.1.KT
z 30 grudnia 2016 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613, z późn. zm.) oraz § 6 pkt 3 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U., poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działający w imieniu Ministra Rozwoju i Finansów stwierdza, że stanowisko – przedstawione we wniosku z dnia 17 października 2016 r. (data wpływu 24 października 2016 r.), uzupełnionym pismem z dnia 6 grudnia 2016 r. (data wpływu 8 grudnia 2016 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w części dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku VAT z faktury dokumentującej zakup mebli – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 24 października 2016 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku VAT z faktury dokumentującej zakup mieszkania oraz mebli jak również dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych. Przedmiotowy wniosek został uzupełniony pismem z dnia 6 grudnia 2016 r. poprzez doprecyzowanie opisu sprawy oraz o wniesienie opłaty.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny/zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawczyni prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą pod firmą „…”. Od 20 lat Zainteresowana pracuje w branży meblarskiej. Przez pierwsze 10 lat Wnioskodawczyni prowadziła salon mebli włoskich gdzie była projektantem wnętrz oraz szefem salonów meblowych. Obecnie (czyli drugie 10 lat) jest wyłącznym przedstawicielem na Polskę i zajmuje się organizacją rynku sprzedaży w Polsce. Zainteresowana współpracuje z kilkoma producentami mebli z Włoch. Wynagrodzenie Wnioskodawczyni to prowizja od sprzedaży tych mebli.

Ponadto, oprócz mebli włoskich partnerów, Wnioskodawczyni zajmuje się projektowaniem i aranżacją wnętrz. W ramach tej działalności poleca inne towary, od pozostałych producentów, z którymi współpracuje projektując wnętrza. Są to producenci drzwi, kuchni, rolet i żaluzji itp.

Zgodnie z wpisem w CEIDG – przedmiotem podstawowej działalności Wnioskodawczyni jest: PKD 46.15.Z Działalność agentów zajmujących się sprzedażą mebli, artykułów gospodarstwa domowego i drobnych wyrobów metalowych; ponadto: PKD 74.10.Z Działalność w zakresie specjalistycznego projektowania, 74.30.Z Działalność związana z tłumaczeniami oraz 74.90.Z – pozostała działalność profesjonalna.

Głównym miejscem prowadzenia działalności (siedzibą) Wnioskodawczyni jest biuro. Lokal ten jest jednak mały, razem z właścicielką pracują jeszcze 2 osoby. Zainteresowana nie ma tam wydzielonego gabinetu czy pokoju, w którym mogłaby się spotkać z klientami/dostawcami, prowadzić rozmowy i negocjacje, które z punktu widzenia firmy są poufne, bez udziału osób trzecich.

W związku z powyższym, Wnioskodawczyni zakupiła lokal – mieszkanie stanowiące odrębną własność, które spełnia dwojakie cele – służy jako dodatkowe miejsce prowadzenia działalności przez Wnioskodawczynię oraz jako miejsce zamieszkiwania Zainteresowanej. W CEIDG Wnioskodawczyni zarejestrowała to miejsce jako dodatkowe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej i pełni ono funkcję tzw. show-flat.

Wnioskodawczyni dokonała u swoich dostawców zakupu mebli stanowiących wyposażenie mieszkania. Meble te stanowią prezentację asortymentu będącego w sprzedaży przez Wnioskodawczynię i pokazanie ich jakości, funkcjonalności itp. Wnioskodawczyni wykorzystuje w swojej działalności ww. lokal właśnie dla celów spotkań z klientami/dostawcami, w trakcie których negocjuje kontrakty. Dzięki temu ma bezpośrednią możliwość zaprezentowania:

1. sprzedawanych przez siebie mebli „na żywo” w naturalnej aranżacji mieszkania – co ma niebagatelny wpływ na zwiększenie sprzedaży tych mebli, a w razie gdyby klient wyraził wolę zakupu mebla, którego nie ma już w asortymencie u Dostawcy – Wnioskodawczyni nie wyklucza możliwości dokonania takiej sprzedaży;
2. jednak przede wszystkim ww. lokal ma być dla potencjalnego klienta wizytówką i informacją o tym jaki styl i gust prezentuje Wnioskodawczyni, co ciekawego może zaproponować w jego obiekcie, z kim klient będzie współpracował.
   
   

Sprzedaż lokalu opodatkowana była podatkiem VAT. Podobnie czynnościami opodatkowanymi VAT było zakup krajowy oraz wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów – mebli.

Wnioskodawczyni jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku VAT. Zarówno zakupione mieszkanie jak i meble służyć będą jej sprzedaży opodatkowanej podatkiem VAT.

Ponadto, Wnioskodawczyni wskazała, że:

1. W ramach swojej działalności gospodarczej wykonuje wyłącznie czynności opodatkowane podatkiem od towarów i usług;
2. Faktura na zakup mieszkania wystawiona została imiennie na Wnioskodawczynię.
3. Faktury na zakup mebli wystawione zostały (i kolejne będą) na Wnioskodawczynię – działalność gospodarczą Zainteresowanej (dane nabywcy to dane jednoosobowej działalności gospodarczej Wnioskodawczyni).
4. W akcie notarialnym – umowie zakupu mieszkania – wskazane zostało, iż (cyt.): „… (…) powyższy lokal (kupuje i nabycia dokonuje – dla potrzeb prowadzonej przez siebie działalności gospodarczej prowadzonej pod nazwą … .. z siedzibą w … przy ul. …, NIP …, REGON: …”.
   
   

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy od zakupów mebli podatek VAT naliczony podlega odliczeniu? (oznaczone we wniosku ORD-IN jako pytanie nr 4)

Zdaniem Wnioskodawczyni, zgodnie z treścią art. 86 ust. 1 ustawy o podatku VAT – w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

W ocenie Wnioskodawczyni od zakupów mebli podatek VAT naliczony podlega odliczeniu – gdyż przedmiotowe meble wykorzystywane są do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem VAT.

Meble te służą bowiem przede wszystkim zaprezentowaniu Klientom asortymentu, który Wnioskodawczyni ma w swojej ofercie, potencjalnych możliwość wykorzystania ich w aranżowanym obiekcie. Ponadto, w razie gdyby Klient wyraził wolę zakupu mebla, którego nie już w asortymencie u Dostawcy – Wnioskodawczyni nie wyklucza możliwości dokonania takiej sprzedaży.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2016 r., poz. 710, z późn. zm.) w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

W myśl art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Z powyższych przepisów wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje zarejestrowany, czynny podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Przedstawiona wyżej zasada wyklucza możliwość dokonania odliczenia podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku oraz niepodlegających temu podatkowi.

Należy zauważyć, że formułując w art. 86 ust. 1 ustawy warunek związku ze sprzedażą opodatkowaną, ustawodawca nie uzależnia prawa do odliczenia od związku zakupu z obecnie wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi.

W każdym przypadku należy dokonać oceny, czy intencją podatnika wykonującego określone czynności, z którymi łączą się skutki podatkowo-prawne, było wykonywanie czynności opodatkowanych.

Art. 87 ust. 1 ustawy stanowi, że w przypadku, gdy kwota podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2, jest w okresie rozliczeniowym wyższa od kwoty podatku należnego, podatnik ma prawo do obniżenia o tę różnicę kwoty podatku należnego za następne okresy lub do zwrotu różnicy na rachunek bankowy.

Należy podkreślić, że ustawodawca przyznał podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Zgodnie z art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego faktury i dokumenty celne w przypadku gdy transakcja udokumentowana fakturą nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

Oznacza to, że podatnik nie może skorzystać z prawa do odliczenia w odniesieniu do podatku, który jest należny wyłącznie z tego względu, że został wykazany w fakturze w sytuacji, gdy transakcja nie podlega opodatkowaniu lub jest zwolniona od podatku.

Z kolei art. 88 ust. 4 ustawy, obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się również do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 2 pkt 7.

Jak wynika z powołanych wyżej przepisów, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje zarejestrowany, czynny podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawczyni jest czynnym zarejestrowanym podatnikiem od towarów i usług i prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą w branży meblarskiej. Zainteresowana kupiła lokal mieszkalny, który spełnia dwojakie cele – służy jako dodatkowe miejsce prowadzenia działalności przez Wnioskodawczynię oraz jako miejsce zamieszkiwania Zainteresowanej. Przedmiotowy lokal pełni funkcję show-flat. Wnioskodawczyni w ramach działalności gospodarczej wykonuje wyłącznie czynności opodatkowane podatkiem od towarów i usług. Faktura na zakup ww. lokalu jak również mebli stanowiących wyposażenie mieszkania została wystawiona na Zainteresowaną.

Odnosząc się do zadanego we wniosku pytania oznaczonego jako nr 4 zauważyć należy, że istnieje grupa zakupów, które nie mogą być uznane za związane z działalnością gospodarczą, gdyż ponoszą je osoby fizyczne niezależnie od tego, czy prowadzą działalność gospodarczą, czy też takiej działalności nie prowadzą. Są to typowe zakupy osobiste, konsumpcyjne np. dotyczące zapewnienia sobie, na własne potrzeby, odpowiednich warunków mieszkaniowych. Zakupy o charakterze osobistym w szczególności mogą dotyczyć funkcjonowania, eksploatacji i utrzymania mieszkania bądź wydzielonych w nim pomieszczeń na cele prywatne. Prywatnego charakteru tego rodzaju zakupów przeznaczonych na zaspokojenie własnych potrzeb mieszkaniowych nie zmienia również korzystanie z lokalu i znajdujących się w nim rzeczy również dla celów działalności gospodarczej.

Jedynie w przypadku, gdy posiadany przez podatnika lokal jako całość lub wyodrębnione w tym lokalu pomieszczenia (części) służą tylko i wyłącznie dla celów prowadzonej działalności gospodarczej i jednocześnie nie służą celom osobistym, nie ma przeszkód do odliczenia podatku naliczonego od zakupów związanych z jego utrzymaniem.

Natomiast, nie można uznać jako podatku naliczonego związanego z działalnością gospodarczą od zakupów, które dotyczą mebli w lokalu wykorzystywanym w głównej mierze na własne cele mieszkaniowe w przypadku, kiedy w lokalu nie ma wyodrębnionych części wykorzystywanych wyłącznie do działalności opodatkowanej. W takim przypadku wydatki ponoszone na zakup mebli nie mają ścisłego związku z prowadzoną działalnością gospodarczą. Nie występuje więc ścisły i niebudzący wątpliwości związek podatku naliczonego z wykonywaniem czynności opodatkowanych. W konsekwencji, Wnioskodawczyni nie przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego związanego z nabyciem mebli, gdyż nie są spełnione wymogi, o których mowa w ww. art. 86 ust. 1 ustawy, tj. nie występuje związek z wykonywaniem czynności opodatkowanych.

Rozpatrując prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o podatek naliczony, należy mieć na uwadze, że system odliczenia ma na celu całkowite uwolnienie przedsiębiorcy od ciężaru VAT zapłaconego lub podlegającego zapłacie w ramach prowadzonej przez niego działalności gospodarczej. Natomiast nie daje uprawnienia do odliczenia w przypadku czynności będących poza zakresem działalności gospodarczej. Oznacza to, że podatnik nie może domagać się prawa do odliczenia podatku naliczonego, nie płacąc podatku należnego.

Mając na uwadze powołane powyżej przepisy prawa oraz przedstawiony opis sprawy, z którego wynika, że ww. lokal służy Wnioskodawczyni zarówno jako miejsce prowadzenia działalności oraz jako miejsce zamieszkiwania wskazać należy, że – wbrew temu co twierdzi Wnioskodawczyni – nie przysługuje/nie będzie przysługiwało Zainteresowanej prawo do odliczenia podatku naliczonego przy zakupie mebli, ponieważ przedmiotowe meble stanowiące wyposażenie mieszkania nie są/nie będą wykorzystywane do czynności opodatkowanych. Poniesione przez Zainteresowaną wydatki na zakup mebli są ściśle związane z celami mieszkaniowymi Wnioskodawczyni. Podnoszone z kolei przez Zainteresowaną okoliczności sposobu prezentacji mebli bądź ewentualnej sprzedaży mebli, nie przesądzają o tym, że Wnioskodawczyni nabyła meble jako podatnik VAT w ramach prowadzonej działalności gospodarczej i tym samym przysługuje Jej prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu zakupu mebli.

Wobec powyższego należy stwierdzić, że Wnioskodawczyni, będąca zarejestrowanym czynnym podatnikiem VAT, nie ma/nie będzie miała prawa do odliczenia podatku naliczonego przy zakupie mebli.

Zatem stanowisko Wnioskodawczyni, odnośnie pytania nr 4 we wniosku ORD-IN, należy uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym oraz – w przypadku zdarzenia przyszłego – stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Tut. Organ informuje, iż wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanej. Inne kwestie, które nie zostały objęte pytaniem wskazanym we wniosku, nie mogą być – zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej – rozpatrzone.

Jednocześnie podkreślić należy, iż tut. Organ wydając interpretację przepisów prawa podatkowego na podstawie art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej nie prowadzi postępowania podatkowego w rozumieniu tej ustawy. Niniejsza interpretacja indywidualna ogranicza się wyłącznie do udzielenia informacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w okolicznościach stanu faktycznego podanego przez Wnioskodawczynię. Tut. Organ informuje, iż nie jest właściwy do przeprowadzenia postępowania dowodowego, które w przedmiotowej sprawie umożliwiłoby weryfikację opisanego stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego.

Zaznacza się, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawczynię w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Ponadto tut. Organ informuje, że zgodnie z art. 14na pkt 2 ustawy Ordynacja podatkowa, przepisów art. 14k-14n dotyczących ochrony prawnej wynikającej z zastosowania się Wnioskodawczyni do otrzymanej interpretacji nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe przedstawione we wniosku stanowią element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy o podatku od towarów i usług, tj. czynności dokonanych w ramach transakcji, które pomimo spełnienia warunków formalnych ustanowionych w przepisach ustawy, miały zasadniczo na celu osiągnięcie korzyści podatkowych, których przyznanie byłoby sprzeczne z celem, któremu służą te przepisy.

Końcowo tut. Organ informuje, iż niniejszą interpretacją załatwiono wniosek w części dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku VAT z faktury dokumentującej zakup mebli Natomiast wniosek w zakresie prawa do odliczenia podatku VAT z faktury dokumentującej zakup mieszkania, został rozpatrzony odrębnym rozstrzygnięciem.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego …, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2016 r., poz. 718, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Administracji Skarbowej w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.