Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach
2461-IBPB-1-3.4510.816.2016.2.AW
z 27 grudnia 2016 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2015 r., poz. 613 ze zm.) oraz § 4 pkt 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. z 2015 r., poz. 643), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Rozwoju i Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z 6 września 2016 r. (data wpływu do tut. BKIP 12 września 2016 r.), uzupełnionym 23 grudnia 2016 r. o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia, czy Wydatki ponoszone przez Spółkę w związku z tworzeniem i rozwojem Audycji telewizyjnych mogą stanowić dla Spółki koszty kwalifikowane w rozumieniu art. 18d ustawy o CIT, a w konsekwencji, czy Spółka będzie uprawniona do ich odliczenia od podstawy opodatkowania na podstawie art. 18d i 18e ustawy o CIT w roku podatkowym, w którym Wydatki te zostały ujęte jako koszt uzyskania przychodu Spółki –jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 12 września 2016 r. wpłynął do tut. BKIP wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych, w zakresie ustalenia, czy Wydatki ponoszone przez Spółkę w związku z tworzeniem i rozwojem Audycji telewizyjnych mogą stanowić dla Spółki koszty kwalifikowane w rozumieniu art. 18d ustawy o CIT, a w konsekwencji, czy Spółka będzie uprawniona do ich odliczenia od podstawy opodatkowania na podstawie art. 18d i 18e ustawy o CIT w roku podatkowym, w którym Wydatki te zostały ujęte jako koszt uzyskania przychodu Spółki. Wniosek Spółki nie spełniał wymogów formalnych dlatego 8 grudnia 2016 r. wezwano Wnioskodawcę do ich uzupełnienia, co też nastąpiło 23 grudnia 2016 r.

We wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny/zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca to największy niezależny producent telewizyjno-filmowy w Polsce. W ramach prowadzonej działalności gospodarczej Spółka realizuje projekty m.in. w zakresie produkcji seriali nisko i wysokobudżetowych, produkcji filmów oraz programów telewizyjnych.

Specyfiką branży, w której działa Spółka, jest konieczność ciągłego wypracowywania nowych koncepcji utworów audiowizualnych, w szczególności seriali, filmów oraz programów telewizyjnych (dalej: „Audycje telewizyjne”).

W tym celu, Spółka podejmuje szereg działań polegających m.in. na wymyślaniu koncepcji Audycji telewizyjnych, udoskonalaniu pomysłów już istniejących w celu dostosowania ich do potrzeb rynku oraz produkcji odcinków pilotażowych w celu lepszego zobrazowania wypracowanej koncepcji (dalej: „tworzenie i rozwój Audycji telewizyjnych”).

Prace w zakresie tworzenia i rozwoju Audycji telewizyjnych w postaci seriali i programów telewizyjnych obejmują okres kończący się najpóźniej w momencie nakręcenia odcinka pilotażowego. Z kolei etap tworzenia koncepcji filmów finalizowany jest wraz z zakończeniem tzw. preprodukcji, tj. prac przygotowawczych poprzedzających tzw. okres zdjęciowy.

Spółka otrzymała w dniu 27 stycznia 2015 r. interpretację indywidualną (sygn. ILPB4/423-381/11/15-S/ŁM, dalej: „Interpretacja indywidualna”), w której Minister Finansów pośrednio potwierdził, że wypracowywanie koncepcji Audycji telewizyjnych stanowi prace rozwojowe w rozumieniu art. 2 pkt 4 ustawy z dnia 30 kwietnia 2010 r. o zasadach finansowaniu nauki (t.j. Dz. U z 2014 r., poz. 1620 ze zm., dalej: „ustawa o zasadach finansowania nauki”).

W związku z pracami w zakresie tworzenia i rozwoju Audycji telewizyjnych, Wnioskodawca ponosi różnego rodzaju wydatki obejmujące m.in.:

• koszty najmu specjalistycznego sprzętu (dźwiękowego, oświetleniowego itp.) oraz specjalistycznych środków transportu (busów produkcyjnych, rekwizytorskich itp.);
• koszty nabycia materiałów (rekwizytorskich, kostiumograficznych, scenograficznych, charakteryzatorskich itp.) oraz koszty ich wynajmu;
• koszty najmu powierzchni oraz obiektów, w których realizowane są prace (np. realizacja zdjęć);
• koszty nabycia praw autorskich i licencji (praw do scenariuszy, do ekranizacji książek, wykorzystywania utworów muzycznych itd.);
• wynagrodzenie osób zaangażowanych w realizację prac rozwojowych (m.in. producenci, reżyserzy, operatorzy, scenarzyści, aktorzy, osoby odpowiedzialne za prowadzenie wstępnych prac kosztorysowych i wstępnych castingów oraz za poszukiwanie odtwórców i realizatorów itp.), które wykonują swoje czynności na rzecz Spółki w oparciu o zawarte umowy o dzieło, zlecenia lub inne umowy o podobnym charakterze;
• wynagrodzenie za zlecone badania oglądalności przeprowadzane przez profesjonalne podmioty zewnętrzne celem weryfikacji, czy tworzone Audycje telewizyjne odpowiadają zapotrzebowaniu odbiorców oraz za zlecone badania rynku w zakresie analizy programów telewizyjnych emitowanych na świecie;
• koszty usług doradczych związanych z procesem analizy rynku, badaniem aktualnych trendów odnośnie zapotrzebowania na rodzaje Audycji telewizyjnych oraz interpretacją wyników oglądalności; koszty usług doradczych świadczonych przez osoby odpowiedzialne za opracowywanie koncepcji Audycji telewizyjnych (tzw. producenci kreatywni); (dalej: „Wydatki”).
  
  

Katalog Wydatków ponoszonych przez Spółkę jest otwarty. Ponoszone Wydatki są rozpoznawane jako koszty uzyskania przychodów Wnioskodawcy na zasadach wynikających z ustawy o CIT.

W przypadku znalezienia podmiotu zainteresowanego nabyciem danej Audycji telewizyjnej, wartość ponoszonych Wydatków jest uwzględniana przy kalkulacji wynagrodzenia należnego Spółce od nabywcy Audycji telewizyjnej w związku z jej wyprodukowaniem (w tym w związku ze sprzedażą praw autorskich bądź udzieleniem licencji).

Obecnie, w związku z wprowadzeniem z dniem 1 stycznia 2016 r. do ustawy o CIT, regulacji dotyczącej ulgi na działalność badawczo-rozwojową (dalej: „ulga na działalność B+R”), Wnioskodawca chciałby potwierdzić, że Wydatki ponoszone przez Spółkę w związku z tworzeniem i rozwojem Audycji telewizyjnych stanowią dla Spółki koszty kwalifikowane w rozumieniu art. 18d ustawy o CIT, a w konsekwencji Spółka jest uprawniona do ich odliczenia od podstawy opodatkowania na zasadach określonych w art. 18d i 18e ustawy o CIT.

Jednocześnie, Spółka zaznacza, że:

• ponoszone Wydatki nie zostały Spółce zwrócone w jakiejkolwiek formie;
• ponoszone Wydatki będą podlegały wyodrębnieniu w ewidencji, o której mowa w art. 9 ust. 1 ustawy o CIT;
• Spółka nie prowadzi i nie zamierza prowadzić działalności na terenie Specjalnej Strefy Ekonomicznej.
  
  

W uzupełnieniu wniosku z 20 grudnia 2016 r. wskazano, że Spółka jako jeden z rodzajów prowadzonej działalności gospodarczej wskazaną ma działalność w zakresie badań naukowych i prac rozwojowych, tj. oznaczoną następującymi kodami OKD:

• 72.19.Z badania naukowe i prace rozwojowe w dziedzinie pozostałych nauk przyrodniczych i technicznych;
• 72.20.Z badania naukowe i prace rozwojowe w dziedzinie pozostałych nauk społecznych i humanistycznych;
• 74.90.Z pozostała działalność profesjonalna, naukowa i techniczna, gdzie indziej niesklasyfikowana.
  
  

Wnioskodawca w poprzednich latach przekazywał sprawozdania o prowadzonej działalności badawczej lub rozwojowej (na formularzu PNT-01) do Głównego Urzędu Statystycznego.

W sprawozdaniach nie wskazano, że Spółka prowadzi działalność badawczą lub rozwojową oraz że Spółka zleca wykonanie prac badawczych i rozwojowych.

Ponadto, Spółka wyjaśniła, że usługi doradcze związane z procesem analizy rynku, badaniem aktualnych trendów odnośnie zapotrzebowania na rodzaje Audycji telewizyjnych oraz interpretacją wyników oglądalności, a także usługi doradcze świadczone przez osoby odpowiedzialne ze opracowywanie koncepcji Audycji telewizyjnych nie są wykonywane na podstawie umowy przez jednostki naukowe w rozumieniu ustawy z dnia 30 kwietnia 2010 r. o zasadach finansowania nauki (Dz.U. z 2014 r., poz. 1620 oraz z 2015 r. poz. 249 i 1268). Obecnie usługi te są świadczone przez profesjonalne podmioty zewnętrzne nieposiadające statusu jednostki naukowej.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy Wydatki ponoszone przez Spółkę w związku z tworzeniem i rozwojem Audycji telewizyjnych mogą stanowić dla Spółki koszty kwalifikowane w rozumieniu art. 18d ustawy o CIT, a w konsekwencji, czy Spółka będzie uprawniona do ich odliczenia od podstawy opodatkowania na podstawie art. 18d i 18e ustawy o CIT w roku podatkowym, w którym Wydatki te zostały ujęte jako koszt uzyskania przychodu Spółki?

Zdaniem Wnioskodawcy, Wydatki ponoszone przez Spółkę w związku z tworzeniem i rozwojem Audycji telewizyjnych mogą stanowić dla Spółki koszty kwalifikowane w rozumieniu art. 18d ustawy o CIT, a w konsekwencji, Spółka jest uprawniona do ich odliczenia od podstawy opodatkowania na podstawie art. 18d i 18e ustawy o CIT w roku podatkowym, w którym Wydatki te zostały ujęte jako koszt uzyskania przychodu Spółki.

Tworzenie i rozwój Audycji telewizyjnych jako prace rozwojowe.

Regulacje w zakresie ulgi na działalność B+R zostały wprowadzone do ustawy o CIT na podstawie ustawy z dnia 25 września 2015 r. o zmianie niektórych ustaw w związku ze wspieraniem innowacyjności (Dz.U. z 2015 r., poz. 1767, dalej: „Ustawa zmieniająca”) i obowiązują od 1 stycznia 2016 r.

Zgodnie z art. 18d ustawy o CIT, wprowadzona ulga polega na możliwości odliczenia przez podatnika od podstawy opodatkowania (ustalonej zgodnie z przepisami ustawy o CIT) kosztów uzyskania przychodów poniesionych na działalność badawczo-rozwojową (tzw. „koszty kwalifikowane”).

Definicja prac badawczo-rozwojowych została wskazana w art. 4a pkt 26 ustawy o CIT, który również został wprowadzony Ustawą zmieniającą. Zgodnie z tym przepisem, przez działalność badawczo-rozwojową należy rozumieć działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

Jednocześnie, w art. 4a pkt 28 ustawy o CIT, wprowadzona została definicja prac rozwojowych, zgodnie z którą prace rozwojowe oznaczają nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności z dziedziny nauki, technologii i działalności gospodarczej oraz innej wiedzy i umiejętności do planowania produkcji oraz tworzenia i projektowania nowych, zmienionych lub ulepszonych produktów, procesów i usług, z wyłączeniem prac obejmujących rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do produktów, linii produkcyjnych, procesów wytwórczych, istniejących usług oraz innych operacji w toku, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń, w szczególności:

1. opracowywanie prototypów i projektów pilotażowych oraz demonstracje, testowanie i walidację nowych lub ulepszonych produktów, procesów lub usług w otoczeniu stanowiącym model warunków rzeczywistego funkcjonowania, których głównym celem jest dalsze udoskonalenie techniczne produktów, procesów lub usług, których ostateczny kształt nie został określony,
2. opracowywanie prototypów i projektów pilotażowych, które można wykorzystać do celów komercyjnych, w przypadku gdy prototyp lub projekt pilotażowy stanowi produkt końcowy gotowy do wykorzystania komercyjnego, a jego produkcja wyłącznie do celów demonstracyjnych i walidacyjnych jest zbyt kosztowna.
   
   

Należy podkreślić, że definicje obu pojęć są tożsame z definicjami zawartymi w ustawie o zasadach finansowania nauki. Jak wynika bowiem z uzasadnienia do Ustawy zmieniającej, ustawodawca chcąc zagwarantować większą stabilność prawa podatkowego i ujednolicić definicję działalności badawczo-rozwojowej dla potrzeb podatkowych i rachunkowych, zdecydował się wprowadzić do ustawy o CIT, definicje identyczne do definicji zawartych w ustawie o zasadach finansowania nauki.

Jak przedstawiono w opisanym stanie faktycznym, Spółka uzyskała Interpretację indywidualną, w której potwierdzono, że działalność polegająca na tworzeniu i rozwoju Audycji telewizyjnych stanowi prace rozwojowe. Interpretacja ta została wydana w okresie, w którym nie istniała w ustawie o CIT, definicja pojęcia „prac rozwojowych”, w związku z czym dokonana przez Ministerstwo Finansów wykładnia tego pojęcia bazowała na definicji zawartej w ustawie o zasadach finansowania nauki. W związku z wprowadzeniem z dniem 1 stycznia 2016 r. do ustawy o CIT, definicji prac rozwojowych, która jest tożsama z definicją zawartą w ustawie o zasadach finansowania nauki, w ocenie Wnioskodawcy, stanowisko wyrażone w otrzymanej Interpretacji indywidualnej pozostaje aktualne również w świetle definicji „prac rozwojowych” wynikającej z obecnego brzmienia ustawy o CIT.

Reasumując, w ocenie Wnioskodawcy, prace w zakresie tworzenia i rozwoju Audycji telewizyjnych stanowią prace rozwojowe w rozumieniu art. 4a pkt 28 ustawy o CIT.

Możliwość odliczenia Wydatków od podstawy opodatkowania Spółki w związku z zastosowaniem ulgi na działalność B+R.

Warunki zastosowania przez podatników ulgi na działalność B+R zostały uregulowane w art. 18d oraz art. 18e ustawy o CIT.

W świetle ww. regulacji, możliwość zastosowania ulgi na działalność badawczo-rozwojową jest, co do zasady, uwarunkowana od łącznego spełnienia następujących przesłanek:

1. podatnik poniósł koszty na działalność badawczo-rozwojową, które stanowią dla niego koszty uzyskania przychodu;
2. podatnik wyodrębni koszty działalności badawczo-rozwojowej w ewidencji prowadzonej na podstawie art. 9 ust. 1 ustawy o CIT;
3. koszty te nie zostały podatnikowi zwrócone w jakiejkolwiek formie;
4. podatnik nie prowadził w roku podatkowym działalności na terenie specjalnej strefy ekonomicznej;
5. podatnik wykazał w złożonym zeznaniu rocznym koszty kwalifikowane podlegające odliczeniu, przy czym ich kwota nie przekroczyła limitów wskazanych w art. 18d ust. 7 ustawy o CIT;
6. poniesione koszty stanowią koszty kwalifikowane określone w art. 18d ust. 2 pkt 1-4 ustawy o CIT.
   
   

W ocenie Wnioskodawcy, Wydatki ponoszone na tworzenie i rozwój Audycji telewizyjnych spełniają warunki określone w punktach lit. a) - e), tj. zostały poniesione na działalność badawczo-rozwojową i stanowią dla Spółki koszty uzyskania przychodu (lit. a); zostaną wyodrębnione w prowadzonej zgodnie z ustawą o CIT ewidencji (lit. b) oraz nie zostały Spółce zwrócone w jakiejkolwiek formie (lit c). Jednocześnie, Spółka nie prowadzi (ani nie zamierza prowadzić) działalności na terenie specjalnej strefy ekonomicznej (lit. d), a wykazując podlegające odliczeniu Wydatki w zeznaniu rocznym, Spółka zastosuje się do limitów określonych w art. 18d ust. 7 ustawy o CIT (lit. e).

Ponadto, Wydatki ponoszone na tworzenie i rozwój Audycji telewizyjnych stanowią koszty kwalifikowane wskazane w art. 18d ust. 2 pkt 1-4 ustawy o CIT (warunek wskazany w lit. f powyżej).

W tym zakresie Spółka wyjaśnia, że większość ponoszonych przez nią Wydatków stanowi koszty usług nabywanych od podmiotów zewnętrznych - m.in. koszt najmu sprzętu specjalistycznego oraz specjalistycznych środków transportu; koszt wynagrodzenia osób zaangażowanych w prace rozwojowe, np. reżyserów, producentów kreatywnych, operatorów, scenarzystów; koszt przeprowadzonych badań oglądalności oraz badań rynku w zakresie rodzajów programów telewizyjnych emitowanych na świecie; koszt nabycia praw autorskich i licencji; koszt najmu obiektów. Koszty te w ocenie Wnioskodawcy, powinno się zakwalifikować jako koszty „usług równorzędnych” w rozumieniu art. 18d ust. 2 pkt 3 ustawy o CIT, za które należy uznać koszty ponoszone na nabycie innych usług, aniżeli usługi sporządzania ekspertyz, opinii czy koszty usług doradczych.

Słuszność tego stanowiska znajduje potwierdzenie w interpretacjach indywidualnych wydanych przez Ministerstwo Finansów m.in.:

• interpretacji z 2 marca 2016 r. (sygn. IBPB-1-2/4510-792/15/KP), w której zaakceptowana została możliwość ujęcia jako koszty kwalifikowane w rozumieniu art. 18d ust. 2 pkt 3 ustawy o CIT, kosztów poniesionych na nabycie usług „podobnych” do usług doradczych, świadczonych przez wyspecjalizowane podmioty gospodarcze;
• interpretacjach z 22 czerwca 2016 r. (sygn. IBPB-1-2/4510-468/16/KP) oraz z 12 lipca 2016 r. (sygn. IBPB-1-2/4510-639/16/KP), w których potwierdzono stanowisko podatnika, że do podstawy kalkulacji kosztów kwalifikowanych należy włączyć wydatki na zakup ekspertyz, opinii, usług doradczych i usług równorzędnych świadczonych przez inne podmioty niż jednostki naukowe w rozumieniu ustawy o zasadach finansowania nauki (w tym m.in. koszty związane z najmem specjalistycznej aparatury od podmiotów zewnętrznych).
  
  

Z kolei koszty usług doradczych związanych z procesem analizy rynku, badaniem aktualnych trendów odnośnie zapotrzebowania na rodzaje Audycji telewizyjnych oraz interpretacją wyników oglądalności, a także koszty usług doradczych świadczonych przez osoby odpowiedzialne za opracowywanie koncepcji Audycji telewizyjnych (tzw. producenci kreatywni), w ocenie Spółki, zakwalifikować należy jako koszty usług doradczych w rozumieniu art. 18d ust. 2 pkt 3 ustawy o CIT.

Pozostałe Wydatki należy, w ocenie Spółki, ująć jako koszt nabycia materiałów bezpośrednio związanych z prowadzoną działalnością badawczo-rozwojową zgodnie z art. 18d ust. 2 pkt 2 ustawy o CIT (np. koszt nabytych materiałów rekwizytorskich, scenograficznych, kostiumograficznych).

W związku z powyższym, ponoszone Wydatki na tworzenie i rozwój Audycji telewizyjnych stanowią zdaniem Wnioskodawcy, koszty kwalifikowane w rozumieniu art. 18d ust. 2 pkt 1-4 ustawy o CIT.

Reasumując, Wnioskodawca stoi na stanowisku, że Wydatki ponoszone przez Spółkę w związku z tworzeniem i rozwojem Audycji telewizyjnych mogą stanowić dla Spółki koszty kwalifikowane w rozumieniu art. 18d ustawy o CIT, a w konsekwencji, Spółka jest uprawniona do ich odliczenia od podstawy opodatkowania na podstawie art. 18d i 18e ustawy o CIT, w roku podatkowym, w którym Wydatki te zostały ujęte jako koszt uzyskania przychodu Spółki.

Na tle przedstawionego stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego stwierdzam co następuje:

Z przedstawionego we wniosku zdarzenia wynika, że Spółka zajmuje się produkcją utworów audiowizualnych, w szczególności filmów, seriali oraz programów telewizyjnych (dalej: „Audycje telewizyjne”). Spółka podejmuje szereg działań polegających m.in. na wymyślaniu koncepcji Audycji telewizyjnych, udoskonalaniu pomysłów już istniejących w celu dostosowania ich do potrzeb rynku oraz produkcji odcinków pilotażowych w celu lepszego zobrazowania wypracowanej koncepcji. W związku z pracami w zakresie tworzenia i rozwoju Audycji telewizyjnych, Spółka ponosi różnego rodzaju wydatki. Katalog Wydatków ponoszonych przez Spółkę jest otwarty. Ponoszone Wydatki są rozpoznawane jako koszty uzyskania przychodów Wnioskodawcy na zasadach wynikających z ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2016 r., poz. 1888, dalej: updop).

Zgodnie z art. 15 ust. 1 updop, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1. Definicja kosztów uzyskania przychodów sformułowana przez ustawodawcę ma charakter ogólny. Z tego względu, każdorazowy wydatek poniesiony przez podatnika podlega indywidualnej ocenie w celu dokonania jego kwalifikacji prawnej. Jednocześnie, art. 16 ust. 1 ustawy, zawiera zamknięty katalog wydatków, których podatnik nie może zaliczyć do kosztów pomniejszających przychody nawet wówczas, gdy mają one związek z prowadzoną przez niego działalnością i zostały poniesione w celu uzyskania przychodu lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów.

Zgodnie z brzmieniem art. 18d ust. 1 updop, podatnik może odliczyć od podstawy opodatkowania koszty uzyskania przychodów poniesione przez podatnika na działalność badawczo-rozwojową zwane „kosztami kwalifikowanymi”. Ustawodawca w art. 18d ust. 2 updop, wymienia rodzaje kosztów poniesionych na działalność badawczo-rozwojową uznawane za koszty kwalifikowane. W konsekwencji, aby wspomniane odliczenie mogło mieć zastosowanie koszty uzyskania przychodów muszą być poniesione przez Wnioskodawcę na działalność badawczo-rozwojową oraz stanowić koszty kwalifikowane w rozumieniu art. 18d ust. 2 updop.

Ustawodawca w art. 18d ust. 2 - 4 doprecyzował, że kosztami kwalifikowanymi są:

1. należności z tytułów, o których mowa w art. 12 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, oraz składki z tytułu tych należności określone w ustawie z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych, w części finansowanej przez płatnika składek, jeżeli te należności i składki dotyczą pracowników zatrudnionych w celu realizacji działalności badawczo-rozwojowej;
2. nabycie materiałów i surowców bezpośrednio związanych z prowadzoną działalnością badawczo-rozwojową;
3. ekspertyzy, opinie, usługi doradcze i usługi równorzędne, a także nabycie wyników badań naukowych, świadczonych lub wykonywanych na podstawie umowy przez jednostkę naukową w rozumieniu ustawy z dnia 30 kwietnia 2010 r. o zasadach finansowania nauki (Dz.U. z 2014 r. poz. 1620 oraz z 2015 r. poz. 249 i 1268) na potrzeby prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej;
4. odpłatne korzystanie z aparatury naukowo-badawczej wykorzystywanej wyłącznie w prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej, jeżeli to korzystanie nie wynika z umowy zawartej z podmiotem powiązanym z podatnikiem w rozumieniu art. 11 ust. 1 i 4.
   
   

Zgodnie z art. 18d ust. 3 updop, za koszty kwalifikowane uznaje się także dokonywane w danym roku podatkowym, zaliczane do kosztów uzyskania przychodów, odpisy amortyzacyjne od środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych wykorzystywanych w prowadzonej działalności badawczo - rozwojowej, z wyłączeniem samochodów osobowych oraz budowli, budynków i lokali będących odrębną własnością. Do kosztów, o których mowa w zdaniu pierwszym, przepisu art. 16 ust. 1 pkt 48 nie stosuje się.

Jednocześnie, w art. 18d ust. 4 updop, Ustawodawca dokonał zastrzeżenia, że koszty kwalifikowane ponoszone w ramach badań podstawowych podlegają odliczeniu wyłącznie pod warunkiem, że badania te są prowadzone z jednostka naukową w rozumieniu ustawy z dnia 30 kwietnia 2010 r. o zasadach finansowania nauki.

Przy czym, w art. 18d ust. 5 updop, zawarto zastrzeżenie, że koszty kwalifikowane podlegają odliczeniu, jeżeli nie zostały podatnikowi zwrócone w jakiejkolwiek formie.

Mając na uwadze powołane powyżej przepisy należy stwierdzić, że aby podatnikowi updop, przysługiwało prawo odliczenia w zeznaniu podatkowym kosztów kwalifikowanych poniesionych w danym roku podatkowym powinny być łącznie spełnione następujące warunki:

• podatnik poniósł koszty na działalność badawczo – rozwojową,
• koszty na działalność badawczo - rozwojową stanowiły dla podatnika koszty uzyskania przychodów w rozumieniu updop,
• ww. koszty uzyskania przychodów stanowiły koszty kwalifikowane w rozumieniu updop, przy czym jeżeli koszty kwalifikowane zostały poniesione w ramach badań podstawowych, badania te były prowadzone na podstawie umowy lub porozumienia z jednostką naukową w rozumieniu odrębnych przepisów,
• koszty na działalność badawczo - rozwojową mieszczą się w zamkniętym katalogu kosztów kwalifikowanych określonym przepisami art. 18d ust. 2 i 3 updop;
• podatnik nie prowadził w roku podatkowym działalności na terenie specjalnej strefy ekonomicznej na podstawie zezwolenia,
• w ewidencji, o której mowa w art. 9 ust. 1b updop, podatnik wyodrębnił koszty działalności badawczo - rozwojowej,
• podatnik wykazał w zeznaniu podatkowym koszty kwalifikowane podlegające odliczeniu,
• kwota odliczonych kosztów kwalifikowanych nie przekroczyła limitów określonych w updop,
• koszty kwalifikowane nie zostały zwrócone podatnikowi w jakiekolwiek formie.
  
  

Updop, definiuje również rodzaje działalności, które uprawniają podatników do odliczenia kosztów kwalifikowanych w zeznaniu podatkowym.

Zgodnie z art. 4a pkt 26 updop, działalność badawczo - rozwojowa oznacza działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

Zgodnie z art. 4a pkt 27 updop, badania naukowe oznaczają:

1. badania podstawowe - oryginalne prace badawcze, eksperymentalne lub teoretyczne podejmowane przede wszystkim w celu zdobywania nowej wiedzy o podstawach zjawisk i obserwowalnych faktów bez nastawienia na bezpośrednie zastosowanie komercyjne,
2. badania stosowane - prace badawcze podejmowane w celu zdobycia nowej wiedzy, zorientowane przede wszystkim na zastosowanie w praktyce,
3. badania przemysłowe - badania mające na celu zdobycie nowej wiedzy oraz umiejętności w celu opracowywania nowych produktów, procesów i usług lub wprowadzania znaczących ulepszeń do istniejących produktów, procesów i usług; badania te uwzględniają tworzenie elementów składowych systemów złożonych, budowę prototypów w środowisku laboratoryjnym lub w środowisku symulującym istniejące systemy, szczególnie do oceny przydatności danych rodzajów technologii, a także budowę niezbędnych w tych badaniach linii pilotażowych, w tym do uzyskania dowodu w przypadku technologii generycznych.
   
   

Zgodnie z art. 4a pkt 28 updop, prace rozwojowe oznaczają nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności z dziedziny nauki, technologii i działalności gospodarczej oraz innej wiedzy i umiejętności do planowania produkcji oraz tworzenia i projektowania nowych, zmienionych lub ulepszonych produktów, procesów i usług, z wyłączeniem prac obejmujących rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do produktów, linii produkcyjnych, procesów wytwórczych, istniejących usług oraz innych operacji w toku, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń, w szczególności:

1. opracowywanie prototypów i projektów pilotażowych oraz demonstracje, testowanie i walidację nowych lub ulepszonych produktów, procesów lub usług w otoczeniu stanowiącym model warunków rzeczywistego funkcjonowania, których głównym celem jest dalsze udoskonalenie techniczne produktów, procesów lub usług, których ostateczny kształt nie został określony,
2. opracowywanie prototypów i projektów pilotażowych, które można wykorzystać do celów komercyjnych, w przypadku gdy prototyp lub projekt pilotażowy stanowi produkt końcowy gotowy do wykorzystania komercyjnego, a jego produkcja wyłącznie do celów demonstracyjnych i walidacyjnych jest zbyt kosztowna.
   
   

W świetle powyższego, zdaniem tut. Organu prace w zakresie tworzenia i rozwoju Audycji telewizyjnych nie stanowią prac rozwojowych w rozumieniu art. 4a pkt 28 updop. Działalność Spółki, polegająca na produkcji utworów audiowizualnych, w szczególności filmów, seriali oraz programów telewizyjnych (Audycji telewizyjnych) nie mieści się w cytowanej powyżej definicji. Ponadto, należy zwrócić uwagę na fakt, że w uzupełnieniu wniosku Spółka wskazała, iż w sprawozdaniach PNT-01 (sprawozdanie o działalności badawczej i rozwojowej (B+R)) składanych do Głównego Urzędu Statystycznego, nie wskazano, że Spółka prowadzi działalność badawczą lub rozwojową oraz że zleca wykonanie prac badawczych i rozwojowych. Powyższe potwierdza to, że sama Spółka uważała, że ponoszone przez nią wydatki w związku z tworzeniem i rozwojem Audycji telewizyjnych nie stanowiły wydatków na prace badawcze i rozwojowe.

Dodatkowo wskazać należy, że ustawodawca wyraźnie wskazał w art. 18d ust. 2 pkt 3 updop, że za koszty kwalifikowane uznaje się ekspertyzy, opinie, usługi doradcze i usługi równorzędne, a także nabycie wyników badań naukowych, świadczonych lub wykonywanych na podstawie umowy przez jednostkę naukową w rozumieniu ustawy z dnia 30 kwietnia 2010 r. o zasadach finansowania nauki (Dz.U. z 2014 r. poz. 1620 oraz z 2015 r. poz. 249 i 1268) na potrzeby prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej, a jak wynika z wniosku usługi doradcze związane z procesem analizy rynku, badaniem aktualnych trendów odnośnie zapotrzebowania na rodzaje Audycji telewizyjnych oraz interpretacją wyników oglądalności, a także usługi doradcze świadczone przez osoby odpowiedzialne ze opracowywanie koncepcji Audycji telewizyjnych są świadczone przez profesjonalne podmioty zewnętrzne nieposiadające statusu jednostki naukowej.

Biorąc pod uwagę cytowane powyżej przepisy stwierdzić należy, że stanowisko przedstawione we wniosku przez Spółkę jest nieprawidłowe.

Odnosząc się do powołanej przez Wnioskodawcę interpretacji indywidualnej z 27 stycznia 2015 r. sygn. ILPB4/423-381/11/15-S/ŁM, w której zdaniem Wnioskodawcy Minister Finansów pośrednio potwierdził, że wypracowywanie koncepcji Audycji telewizyjnych stanowi prace rozwojowe w rozumieniu art. 2 pkt 4 ustawy o zasadach finansowania nauki, stwierdzić należy, że została ona wydana po uwzględnieniu wyroku WSA z 11 kwietnia 2012 r. sygn. akt I SA/Wr 242/12 oraz w stanie prawnym obowiązującym do 31 grudnia 2015 r.

Natomiast, odnosząc się do pozostałych powołanych interpretacji, wskazać należy, że jednolitość orzecznictwa chociaż jest cechą pożądaną nie stanowi wartości samej w sobie. Organ wydający interpretację indywidualną jest nią związany tylko w skonkretyzowanej, indywidualnej sprawie, co oznacza, że jego poglądy mogą ewoluować np. pod wpływem orzecznictwa sądów. Zmiana stanowiska w konkretnych sprawach została przewidziana przez ustawodawcę, co znalazło wyraz w treści art. 14e Ordynacji podatkowej, a skorzystanie z tej instytucji służy w istocie realizacji zasady jednolitości interpretacji. Przyjęcie odmiennej koncepcji powodowałoby, że jednostkowe zajęcie stanowiska przez Organ podatkowy skutkowałoby zawsze obowiązkiem powielenia tego stanowiska przez wszystkie inne organy bez względu na to czy stanowisko to byłoby słuszne, czy nie.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym, a w przypadku interpretacji dotyczącej zdarzenia przyszłego – stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz.U. z 2016 r., poz. 718 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Administracji Skarbowej w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.