Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach
2461-IBPP3.4512.694.2016.2.MN
z 22 grudnia 2016 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2015 r. poz. 613 ze zm.) oraz § 2 i § 6 pkt 2 rozporządzenia Ministra Finansów w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego z dnia 22 kwietnia 2015 r. (Dz.U. z 2015 r. poz. 643) – Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działający w imieniu Ministra Rozwoju i Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z 23 września 2016 r. (data wpływu 7 października 2016 r.) uzupełnionym pismem z 9 grudnia 2016 r. (data wpływu 13 grudnia 2016 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku obowiązku ewidencjonowania sprzedaży przy zastosowaniu kasy rejestrującej – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 7 października 2016 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku obowiązku ewidencjonowania sprzedaży przy zastosowaniu kasy rejestrującej. Ww. wniosek został uzupełniony pismem z 9 grudnia 2016 r. (data wpływu 13 grudnia 2016 r.), będącym odpowiedzią na wezwanie Organu z 2 grudnia 2016 r. znak: 2461-IBPP3.4512.694.2016.1.MN.

W przedmiotowym wniosku, uzupełniony pismem z 9 grudnia 2016 r., przedstawiono następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca uprzejmie prosi o interpretację prawną następującej sytuacji. Czy jako firma jednoosobowa lekarz prowadzący indywidualną praktykę lekarską (A), może świadczyć usługi na rzecz pacjentów innego lekarza – także będącego jednoosobową firmą – indywidualną praktyką lekarską (B) w jego lokalu. Pacjenci płacą za usługi u kolegi Wnioskodawcy na kasie fiskalnej są u niego rejestrowani, a za usługi badania rezonansu magnetycznego Wnioskodawca – firma (A) wystawia rachunek koledze po fachu (B).

Płatność za usługi wykonywane w jego lokalu za ustaloną stawkę godzinową według stosownej umowy wynika z ilości przepracowanych godzin. Płatność dla Wnioskodawcy (A) następuje w oparciu o wystawiony przeze Wnioskodawcę rachunek dla firmy kolegi (B).

W uzupełnieniu do wniosku wskazano, że badania rezonansu magnetycznego wykonywane przez Wnioskodawcę są usługami medycznymi i służą wyłącznie profilaktyce, zachowaniu, ratowaniu, przywracaniu i poprawie zdrowia.

Wnioskodawca jest podmiotem wykonującym działalność leczniczą. Wnioskodawca jest wpisany do rejestru podmiotów wykonujących działalność leczniczą.

Na zadane pytanie, czy będące przedmiotem wniosku usługi badania rezonansu magnetycznego są wykonywana na zlecenie innej osoby fizycznej prowadzącej działalność gospodarczą tj. innego lekarza prowadzącego działalność gospodarcza w formie praktyki lekarskiej (Wnioskodawca działa tu jak „podwykonawca”), czy też usługi te wykonywane są bezpośrednio na zlecenie osoby fizycznej nieprowadzącej działalności gospodarczej tj. pacjenta? Wnioskodawca wskazał, że działa jako podwykonawca i badania są wykonywane na zlecenie innego lekarza prowadzącego działalność gospodarczą w formie praktyki lekarskiej specjalistycznej

Lekarz na którego zlecenie są wykonywane usługi jest podmiotem prowadzącym działalność leczniczą i jest wpisany do rejestru podmiotów prowadzących działalność leczniczą. Badania rezonansu magnetycznego są wykonywane na rzecz podmiotu prowadzącego działalność leczniczą i są wykonywane na terenie jego przedsiębiorstwa.

Badania obrazowe w tym właśnie rezonans magnetyczny jeśli są niezbędne do wykonywania usług medycznych - np. diagnostyki z zakresu ortopedii – wtedy są zlecane, wskazaniami do wykonania ww. badań są zasady, które lekarz z natury rzeczy musi znać.

Celem wykonywania usług jest profilaktyka, zachowanie, ratowanie, przywracanie i poprawa zdrowia. Jest to drugie urządzenie jakie Wnioskodawca posiada i celem jego działania jest wykorzystanie tego urządzenia zgodnie z przeznaczeniem, aby nie stał bezczynnie bo koszty utrzymania tego typu aparatury są dla Wnioskodawcy wysokie. Usługi te są zwolnione z VAT więc jak Wnioskodawca może być konkurencyjny w stosunku do innych podatników wykonujących podobną działalność. Wnioskodawca nie posiada wiedzy czy inni podatnicy świadczący takie usługi w takiej formie jak Wnioskodawca są płatnikami VAT.

Wnioskodawca prowadzi działalność medyczną, jest lekarzem specjalistą świadczy usługi bezpośrednio na rzecz osób fizycznych w swoim przedsiębiorstwie i w nim także wykonuje badania rezonansu, ale jak napisał Wnioskodawca ewidencjonuje te usługi na swojej kasie fiskalnej.

Kasa została zgłoszona do urzędu skarbowego dużo wcześniej już 2 lata temu, a usługi jako podwykonawca w sensie wykonywania usług rezonansu na rzecz innego podmiotu prowadzącego działalność leczniczą dotyczą tego roku i lat przyszłych.

Na zadane pytanie, czy Wnioskodawca jest zarejestrowany jako „podatnik VAT czynny i składa deklaracje VAT-7? Wnioskodawca wskazał, że nie jest płatnikiem VAT, ponieważ jego działalność jest przedmiotowo zwolniona z VAT. Natomiast Wnioskodawca jest zarejestrowany w systemie VIES Vat UE z uwagi na próbę zakupienia sprzętu w Unii Europejskiej powyżej wartości, która nie wymagałaby rejestracji, ale Wnioskodawca i tak został oszukany i ostatecznie za sprzęt zapłacił, ale nigdy go nie otrzymał, Wnioskodawca oczywiście zgłosił ten fakt w US i Policji.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie (przedstawione w piśmie z 9 grudnia 2016 r.):

Czy Wnioskodawca może rozliczyć usługi medyczne badania rezonansu magnetycznego jako podwykonawca poprzez – wystawienie rachunku na usługi medyczne dla podmiotu prowadzącego działalność leczniczą w formie praktyki lekarskiej?

Stanowisko Wnioskodawcy (przedstawione w piśmie z 9 grudnia 2016 r.):

Wnioskodawca jako podmiot prowadzący działalność leczniczą (przedsiębiorstwo) świadcząc usługi medyczne zwolnione z VAT (badania rezonansu magnetycznego) w formie podwykonawstwa na rzecz innego przedsiębiorstwa prowadzącego działalność lecznicza może wystawić rachunek dla tegoż przedsiębiorstwa za wykonane usługi, bez konieczności dodatkowego rejestrowania ww. usługi na kasie fiskalnej, bo jest wykonana dla przedsiębiorstwa.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Obowiązek w zakresie prowadzenia ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kas rejestrujących wynika z art. 111 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz.U. 2016 r. poz. 710 ze zm.), zwanej dalej ustawą o VAT. W myśl ust. 1 tego przepisu, podatnicy dokonujący sprzedaży na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych są obowiązani do prowadzenia ewidencji obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kas rejestrujących.

Kasa rejestrująca jest szczególnego rodzaju ewidencją podatkową. Ma ona charakter ewidencji sprzedaży, gdyż zarejestrowaniu w niej podlegają transakcje opodatkowane wykonane przez podatnika. Ewidencja prowadzona za pomocą kasy rejestrującej jest niezależna od ewidencji, której prowadzenia wymagają inne przepisy w szczególności art. 109 ust. 3 ustawy o VAT. Ewidencja prowadzona przy zastosowaniu kasy rejestrującej dotyczy bowiem tylko części sprzedaży podatnika ściśle wskazanej w art. 111 ust. 1 ustawy.

Z cytowanego wyżej art. 111 ust. 1 ustawy o VAT jednoznacznie wynika, że obowiązek ewidencjonowania obrotu przy zastosowaniu kasy rejestrującej ciąży na podatnikach dokonujących sprzedaży na rzecz dwóch rodzajów podmiotów, mianowicie osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych. Należy podkreślić, że obowiązek ten dotyczy wyłącznie sprzedaży, która została dokonana na rzecz tych wyżej wymienionych podmiotów. Tym samym obowiązek ewidencjonowania obrotu za pomocą kasy rejestrującej nie wystąpi w przypadku sprzedaży na rzecz innych podmiotów, tj. firm, przedsiębiorstw, organizacji.

W treści złożonego wniosku wskazano, że Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą w formie indywidualnej praktyki lekarskiej. Wnioskodawca świadczy usługi badania rezonansu magnetycznego, które są usługami medycznymi i służą wyłącznie profilaktyce, zachowaniu, ratowaniu, przywracaniu i poprawie zdrowia. Celem wykonywania usług jest profilaktyka, zachowanie, ratowanie, przywracanie i poprawa zdrowia. Usługi te są zwolnione z VAT. Wnioskodawca wskazał, że działa jako podwykonawca i będące przedmiotem wniosku badania, są wykonywane na zlecenie innego lekarza prowadzącego działalność gospodarczą w formie praktyki lekarskiej specjalistycznej – innego podmiotu prowadzącego działalność gospodarczą.

Ponadto z treści wniosku wynika, że Wnioskodawca nie jest zarejestrowany jako podatnik VAT czynny.

Wypada w tym miejscu wskazać, że zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Zgodnie z art. 15 ust. 2 ustawy, działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

W myśl art. 96 ust. 4 ww. ustawy o VAT naczelnik urzędu skarbowego rejestruje podatnika i potwierdza jego zarejestrowanie jako „podatnika VAT czynnego” lub w przypadku podatników, o których mowa w ust. 3 – jako „podatnika VAT zwolnionego”.

W tym miejscu należy stwierdzić, że w myśl wyżej powołanych przepisów, naczelnik urzędu skarbowego rejestruje podatników i potwierdza ich zarejestrowanie jako „podatnika VAT czynnego” lub „podatnika VAT zwolnionego”. Zatem użyte przez Wnioskodawcę sformułowanie, że nie jest płatnikiem podatku VAT należy rozumieć, że „Wnioskodawca nie jest zarejestrowany jako podatnik VAT czynny”.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą możliwości rozliczania usług medycznych badania rezonansu magnetycznego świadczonego jako podwykonawca na rzecz innego przedsiębiorcy przez wystawienie rachunku, bez konieczności rejestrowania sprzedaży na kasie fiskalnej.

Biorąc pod uwagę treść powyżej powołanych przepisów prawa należy stwierdzić, że obowiązek ewidencjonowania sprzedaży za pomocą kas rejestrujących uzależniony jest od wystąpienia sprzedaży, która podlegać będzie obowiązkowi ewidencjonowania przy użyciu kasy rejestrującej.

Zatem jeżeli nie wystąpi sprzedaż na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej lub na rzecz rolników ryczałtowych, nie wystąpi również obowiązek ewidencjonowania przy użyciu kasy rejestrującej.

W konsekwencji, należy wskazać, że świadcząc opisane we wniosku usługi badania rezonansu magnetycznego na rzecz innego lekarza prowadzącego działalność lekarską w formie praktyki lekarskiej specjalistycznej, Wnioskodawca nie ma obowiązku ewidencjonowania takiej sprzedaży przy użyciu kasy rejestrującej.

Przechodząc natomiast do dokumentowania świadczonych usług przez wystawianie rachunków, należy wskazać, że regulacje w tym zakresie zawarte są w przepisie art. 87 ustawy Ordynacja podatkowa.

Jeżeli z odrębnych przepisów nie wynika obowiązek wystawienia faktury, podatnicy prowadzący działalność gospodarczą są obowiązani, na żądanie kupującego lub usługobiorcy, wystawić rachunek potwierdzający dokonanie sprzedaży lub wykonanie usługi (art. 87 § 1 w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2014 r.).

Podatnicy wymienieni w § 1, od których zażądano rachunku przed wykonaniem usługi lub wydaniem towaru, wystawiają rachunek nie później niż w terminie 7 dni od dnia wykonania usługi lub wydania towaru. Jeżeli jednak żądanie wystawienia rachunku zostało zgłoszone po wykonaniu usługi lub wydaniu towaru, wystawienie rachunku następuje w terminie 7 dni od dnia zgłoszenia żądania (art. 87 § 3).

Podatnik nie ma obowiązku wystawienia rachunku, jeżeli żądanie zostało zgłoszone po upływie 3 miesięcy od dnia wydania towaru lub wykonania usługi (art. 87 § 4).

Należy w tym miejscu przywołać również przepisy regulujące obowiązek wystawiania faktur. Zgodnie z art. 106b ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT, podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą: sprzedaż, a także dostawę towarów i świadczenie usług, o których mowa w art. 106a pkt 2, dokonywane przez niego na rzecz innego podatnika podatku, podatku od wartości dodanej lub podatku o podobnym charakterze lub na rzecz osoby prawnej niebędącej podatnikiem.

Jak stanowi art. 106b ust. 2 cyt. wyżej ustawy podatnik nie jest obowiązany do wystawienia faktury w odniesieniu do sprzedaży zwolnionej od podatku na podstawie art. 43 ust. 1, art. 113 ust. 1 i 9 lub przepisów wydanych na podstawie art. 82 ust. 3.

Jednakże stosownie do art. 106b ust. 3 pkt 2 ustawy o VAT, na żądanie nabywcy towaru lub usługi podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą sprzedaż zwolnioną, o której mowa w ust. 2, z zastrzeżeniem art. 117 pkt 1 i art. 118 - jeżeli żądanie jej wystawienia zostało zgłoszone w terminie 3 miesięcy, licząc od końca miesiąca, w którym dostarczono towar lub wykonano usługę bądź otrzymano całość lub część zapłaty.

Zatem w świetle art. 106b ust. 3 pkt 1 i 2 ustawy o VAT podatnik (zarówno podatnik VAT czynny jak i zwolniony) jest obowiązany do wystawiania na żądanie nabywcy faktur dokumentujących sprzedaż zwolnioną od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 lub art. 113 ust. 1 i 9 ustawy o VAT.

Podsumowując, Wnioskodawca niebędący czynnym zarejestrowanym podatnikiem podatku VAT, świadczący usługi medyczne badania rezonansu magnetycznego zwolnione od podatku VAT, na rzecz innego podmiotu prowadzącego działalność gospodarczą, celem udokumentowania takiej transakcji, nie ma obowiązku wystawienia faktury, chyba że nabywca tej usługi zgłosi żądanie jej wystawienia w określonym terminie. Jednocześnie należy zauważyć, że nie ma przeszkód, aby w takiej sytuacji Wnioskodawca wystawił fakturę zgodnie z przepisami o podatku od towarów i usług dobrowolnie. Jeśli natomiast w analizowanej sytuacji Wnioskodawca nie zdecyduje się na wystawienie faktury, to nie ma przeszkód, aby w takiej sytuacji Wnioskodawca wystawił rachunek.

Zaznaczenia wymaga, że interpretacja traci ważność w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego lub zmiany stanu prawnego.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Organ informuje, że wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego. Inne kwestie, które nie zostały objęte pytaniem wskazanym we wniosku, nie mogą być – zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej – rozpatrzone. W szczególności niniejsza interpretacja nie rozstrzyga w kwestii czy świadczone przez Wnioskodawcę usługi medyczne badania rezonansu magnetycznego korzystają ze zwolnienia od podatku VAT zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 19 ustawy z dnia 11 marca 2014 r. o podatku od towarów i usług. Przedstawione we wniosku twierdzenie Zainteresowanego, że opisane we wniosku usługi medyczne badania rezonansu magnetycznego korzystają ze zwolnienia z VAT, przyjęto jako element zdarzenia przyszłego.

Ponadto Organ informuje, że zgodnie z art. 14na pkt 2 ustawy Ordynacja podatkowa, przepisów art. 14k-14n dotyczących ochrony prawnej wynikającej z zastosowania się Wnioskodawcy do otrzymanej interpretacji nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe przedstawione we wniosku stanowią element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy o podatku od towarów i usług, tj. czynności dokonanych w ramach transakcji, które pomimo spełnienia warunków formalnych ustanowionych w przepisach ustawy, miały zasadniczo na celu osiągnięcie korzyści podatkowych, których przyznanie byłoby sprzeczne z celem, któremu służą te przepisy.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz.U. z 2016 r., poz. 718 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Administracji Skarbowej w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.