Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie
IPPB5/4510-663/16-3/AJ
z 16 sierpnia 2016 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613, z późn. zm.) oraz § 4 pkt 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r. poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 3 marca 2016 r. (data wpływu 6 czerwca 2016 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodu (proporcjonalnie do udziału w zysku) części wartości rynkowej nieruchomości w związku ze sprzedażą poszczególnych lokali - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 6 czerwca 2016 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodu (proporcjonalnie do udziału w zysku) części wartości rynkowej nieruchomości w związku ze sprzedażą poszczególnych lokali.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca - Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością - rozważa zakupienie ogółu praw i obowiązków wspólnika (komandytariusza lub komplementariusza) spółki komandytowej (dalej: „Spółka” albo „Sp.k.”), w wyniku czego stanie się odpowiednio komplementariuszem albo komandytariuszem tej spółki.

W dalszej kolejności, po nabyciu przez Wnioskodawcę ogółu praw i obowiązków wspólnika Sp.k., planowana jest realizacja przez Sp.k. inwestycji deweloperskiej na nieruchomości, w stosunku do której przysługuje jej prawo użytkowania wieczystego gruntu (dalej „Nieruchomość”), polegającej na budowie budynków mieszkalnych wielorodzinnych w celu sprzedaży znajdujących się w nich lokali wraz z udziałami w prawie użytkowania wieczystego gruntu.

Nieruchomość (prawo użytkowania wieczystego gruntu) została wniesiona jako wkład niepieniężny do Sp.k. w 2010 r. przez jej ówczesnego i aktualnego komandytariusza (przy czym wówczas była ona zabudowana - wraz z prawem użytkowania wieczystego gruntu została wniesiona do Sp.k. własność znajdujących się na nim budynków i budowli). Z kolei tenże komandytariusz nabył to prawo użytkowania wieczystego Nieruchomości oraz własność znajdujących się na niej budynków i budowli w 2006 r. na podstawie umowy sprzedaży.

Aktualnie na Nieruchomości trwają prace mające na celu wyburzenie znajdujących się na niej budynków i budowli, prace te mają być zakończone do dnia zakupu praw i obowiązków wspólnika Sp.k.

Nieruchomość, ani budynki znajdujące się na niej nie zostały wprowadzone przez Sp.k. do ewidencji środków trwałych - jako przeznaczone pod nową zabudowę.

Nieruchomość została wniesiona w 2010 r. do Sp.k. w celu realizacji na niej inwestycji deweloperskiej, która jednak do tej pory nie została rozpoczęta.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy w chwili uzyskania przychodu z tytułu sprzedaży przez Sp.k. każdego lokalu znajdującego się w budynkach wzniesionych przez nią na Nieruchomości Spółka będzie mogła zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów (w części odpowiadającej udziałowi Spółki w zyskach Sp.k.), taką część wartości Nieruchomości ustalonej przez wspólników na dzień wniesienia wkładu, nie wyższej jednak od jej wartości rynkowej, z dnia wniesienia wkładu, jaka odpowiada udziałowi w prawie użytkowania wieczystego Nieruchomości zbywanemu wraz z danym lokalem ?

Zdaniem Wnioskodawcy, w chwili uzyskania przychodu z tytułu sprzedaży przez Sp.k. każdego lokalu znajdującego się w budynkach wzniesionych przez nią na Nieruchomości Spółka będzie mogła zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów (w części odpowiadającej udziałowi Spółki w zyskach Sp.k.), taką część wartości Nieruchomości ustalonej przez wspólników na dzień wniesienia wkładu, nie wyższej jednak od jej wartości rynkowej, z dnia wniesienia wkładu, jaka odpowiada udziałowi w prawie użytkowania wieczystego Nieruchomości zbywanemu wraz z danym lokalem.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 i ust. 2 updop, przychody i koszty uzyskania przychodów z udziału w spółce niebędącej osobą prawną, jaką jest Sp.k., łączy się z przychodami i kosztami uzyskania przychodów każdego wspólnika - proporcjonalnie do posiadanego przez niego prawa do udziału w zysku (udziału) spółki. Oznacza to, że dla ustalenia kosztu uzyskania przychodów Wnioskodawcy z tytułu sprzedaży Nieruchomości przez Sp.k. konieczne jest w pierwszej kolejności ustalenie kosztów uzyskania przychodów z tego tytułu „w Sp.k.” - a następnie przypisanie Spółce (dokonano sprostowania oczywistej omyłki pisarskiej – Wnioskodawca wskazał: „Wnioskodawcy” zamiast „Spółce”) części odpowiadającej proporcjonalnie jej udziałowi w zyskach Sp.k.

Od zasady tej nie przewidziano wyjątków. W szczególności przepisy updop nie dają podstaw do przyjęcia, że nie ma na zastosowania w przypadku, gdy dany podmiot stał się wspólnikiem spółki osobowej w wyniku nabycia ogółu praw i obowiązków wspólnika w niej z punktu widzenia podatkowego wspólnik taki jest traktowany w identyczny sposób jak wspólnik, który założył spółkę lub przystąpił do niej, wnosząc wkład.

Za wnioskiem tym przemawia również okoliczność, że koszt poniesiony na nabycie ogółu praw i obowiązków wspólnika w spółce osobowej - podobnie jak wkład wnoszony do takiej spółki - nie jest rozliczany w kosztach uzyskania przychodów w momencie jego poniesienia. Stanowisko to ma oparcie m.in. w wyrokach Naczelnego Sądu Administracyjnego:

• z dnia 4.12.2009 r., sygn. akt II FSK 1096/08: „(...) w pierwszej kolejności należało ustalić jakiemu celowi, służył sporny wydatek dokonany przez skarżącą spółkę. Z wniosku spółki o dokonanie pisemnej interpretacji wynikało, że wydatek ten przeznaczony był na nabycie praw i obowiązków wspólnika (komandytariusza) w spółce komandytowej. Bardziej precyzyjnie cel tej transakcji określono w skardze kasacyjnej, w której na str. 7 stwierdzono jednoznacznie, że „wydatek na nabycie został celowo poniesiony przez S. (tzn. skarżącą spółkę) z zamiarem osiągania przychodów związanych z inwestycją realizowaną przez spółkę komandytową”.
  Uznać zatem trzeba, że sporny wydatek miał jednorazowy charakter i był związany ze źródłem przychodu, w tym wypadku z jego nabyciem.
  Ustawodawca w art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych jako koszty uzyskania przychodów definiuje koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów, a więc wydatki związane z prowadzoną przez podatnika szeroko rozumianą działalnością gospodarczą, a nadto koszty funkcjonowania źródła przychodów, z tym że za takie wydatki ustawodawca uznaje tylko wydatki dokonane w celu zachowania l albo zabezpieczenia źródła przychodów. Przymiotu kosztu uzyskania przychodu pozbawiony jest zatem wydatek na nabycie źródła przychodu.”

• oraz z dnia 8.07.2014 r., sygn. akt II FSK 1744/12:
  „Wydatki na nabycie praw i obowiązków wspólnika w spółce komandytowej nie stanowią kosztów uzyskania przychodów w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób i prawnych (Dz. U. z 2000 r., nr 54, poz. 654 ze zm.). Samo bowiem wniesienie wkładu nie jest źródłem przychodu spółki, a poniesione z tego tytułu wydatki nie są związane z pozostałymi przychodami uzyskiwanymi przez osobę prawną z działalności bezpośrednio przez nią prowadzonej.
  Z kolei przychód i koszty jego uzyskania z tytułu udziału w spółce komandytowej podlegają rozliczeniu na bieżąco według reguł ustalonych w art. 5 ust. 1 i 2 u.p.d.o.p.”
  
  

Reasumując, zasady określone w art. 5 ust. 1 i ust. 2 updop mają zastosowanie do każdego wspólnika spółki osobowej, bez względu na to, czy stał się nim wskutek wniesienia wkładu do tej spółki, czy też w wyniku nabycia ogółu praw i obowiązków wspólnika tej spółki od innego podmiotu. W obu przypadku koszt wkładu/zakupu praw i obowiązków jest neutralny podatkowo, natomiast przychodem i odpowiednio kosztem uzyskania przychodów z tytułu udziału w spółce danego wspólnika jest część przychodów osiągniętych i kosztów uzyskania przychodów poniesionych przez spółkę odpowiadająca aktualnie posiadanemu przez tego wspólnika udziałowi w zyskach spółki. Oznacza to, że dla ustalenia kosztu uzyskania przychodów Spółki z tytułu sprzedaży przez Sp.k. Nieruchomości konieczne jest w pierwszej kolejności ustalenie kosztów uzyskania przychodów z tego tytułu „w Sp.k.”.

Uwzględniając powyższe, na wstępie należy stwierdzić, że nie budzi wątpliwości, że do kosztów uzyskania przychodów z tytułu sprzedaży lokalu wraz z udziałem w prawie użytkowania wieczystego gruntu (Nieruchomości), rozliczanych w chwili uzyskania przychodu z tego tytułu należy również koszt nabycia zbywanego udziału w prawie użytkowania wieczystego Nieruchomości - a więc odpowiadająca temu udziałowi część kosztu nabycia Nieruchomości przez Sp.k. Stanowi ona koszt bezpośrednio związany z tym przychodem, który przy tym, zgodnie z art. 16. ust. 1 pkt 1 updop, nie może być rozliczony podatkowo w żadnym innym momencie.

W związku z powyższym konieczne jest ustalenie kosztu nabycia Nieruchomości, przez Sp.k., stanowiącego koszt uzyskania przychodów ze zbycia udziałów tej Nieruchomości, proporcjonalnie do zbywanego udziału.

W pierwszej kolejności należy podkreślić, że do ustalenia kosztów uzyskania przychodów z tego tytułu nie mają zastosowania obecnie obowiązujące regulacje updop, dotyczące odpłatnego zbycia przedmiotu wkładu do spółki osobowej, które zostały wprowadzone z mocą od dnia 1 stycznia 2011 r. przez nowelizację updop. Zastosowanie mają zasady obowiązujące w 2010 r. Zgodnie bowiem z art. 9 nowelizacji updop, „do przychodów z odpłatnego zbycia przedmiotu wkładu wniesionego do spółki niebędącej osobą prawną do dnia 31 grudnia 2010 r. stosuje się zasady ustalania kosztów uzyskania przychodu obowiązujące na dzień 31 grudnia 2010 r.”

Oznacza to, że koszt uzyskania przychodów z tytułu zbycia przez Sp.k. Nieruchomości, wniesionej do niej jako wkład w 2010 r., należy ustalić w oparciu o przepisy updop obowiązujące do dnia 31 grudnia 2010 r.

Przepisy te nie regulowały w sposób precyzyjny sposobu ustalenia kosztów uzyskania przychodów z tytułu zbycia przez spółkę osobową przedmiotu wkładu niej. Zastosowanie miał w tym przypadku ogólny przepis art. 16 ust. 1 pkt 1 updop, zgodnie z którym wydatki na nabycie min. gruntów nie stanowią kosztów uzyskania przychodów w chwili ich poniesienia, lecz dopiero w chwili uzyskania przychodów z tytułu ich odpłatnego zbycia. Jednakże nie przesądzał on, co stanowi „wydatki” w przypadku zbycia przez spółkę osobową gruntu wniesionego jako wkład do niej.

Z uwagi na to, że wykładnia językowa przepisów updop jest niewystarczająca w celu ustalenia kosztu uzyskania przychodów konieczne jest sięgniecie do innych rodzajów wykładni, a szczególności systemowej i celowościowej. Jej wyniki przemawiają zdaniem Wnioskodawcy za uznaniem, że kosztem tym jest wartość ustalona przez wspólników na dzień wniesienia wkładu, nie wyższa jednak od jej wartości rynkowej, z dnia wniesienia wkładu.

Za wnioskiem tym przemawia, po pierwsze, treść art. 22g ust. 1 pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (w brzmieniu obowiązującym w 2010 r.), zgodnie z którym za wartość początkową środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, uważa się „w razie nabycia w postaci wkładu niepieniężnego (aportu) wniesionego do spółki cywilnej lub osobowej spółki handlowej - ustaloną przez wspólników na dzień wniesienia wkładu lub udziału, wartość poszczególnych środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, nie wyższą jednak od ich wartości rynkowej, z dnia wniesienia wkładu”.

W przepisach updop (w brzmieniu obowiązującym w 2010 r.) brak było odpowiednika tego przepisu, gdyż w ogóle nie regulowały one sposobu ustalenia wartości początkowej środków trwałych wnoszonych jako aport do spółki osobowej. Tego rodzaju niezupełność wymagała uzupełnienia w drodze wykładni.

Z punktu widzenia wykładni celowościowej i systemowej uzasadnione było przyjęcie, że dla celów podatku dochodowego od osób prawnych wartość początkowa środków trwałych wniesionych jako wkład do spółki osobowej powinna być ustalana w taki sam sposób, jak na podstawie przepisów o podatku dochodowym od osób fizycznych. Brak jest bowiem jakichkolwiek podstaw do różnicowania w tym zakresie sytuacji prawnej wspólników spółek osobowych będących osobami fizycznymi i prawnymi. Dotyczyłoby to zwłaszcza sytuacji, w której wspólnikami w tej samej spółce osobowej są zarówno osoby fizyczne, jak i osoby prawne: brak jest uzasadnienia, że dla każdej z tych grup należałoby oddzielnie i w odrębny sposób ustalać wartość początkową należących do spółki środków trwałych. Jednakże w istocie dotyczy to każdej konfiguracji wspólników - także samych osób prawnych, w spółce osobowej.

Dodatkowo przemawia za tym wniosek, że w przypadku obu ww. grup podatników ustalenie kosztów podatkowych z tytułu udziału w spółce osobowej jest kwestią pochodną (wtórną) w stosunku do ustalenia kosztów samej spółki. W takim przypadku wartość początkowa środka trwałego jest więc ustalana „w spółce” i to ona, a nie jej wspólnicy prowadzi ewidencję środków trwałych. Z tego względu brak jest uzasadnienia dla prowadzenia przez nią dwóch (podatkowych) ewidencji środków trwałych: jednej dla celów podatku dochodowego od osób fizycznych, a drugiej dla podatku dochodowego od osób prawnych - a taka byłaby konsekwencja uznania, że wartość początkową środka trwałego wniesionego jako aport do spółki osobowej należy ustalać odmienny sposób dla celów każdego z tych podatków.

Jednocześnie z punktu widzenia wykładni celowościowej i systemowej uzasadnione jest ustalanie w analogiczny sposób kosztu uzyskania przychodów z tytułu zbycia przez spółkę osobową przedmiotu aportu do niej również w sytuacji, gdy nie stanowi on środka trwałego. Zasadność tego wniosku najlepiej obrazuje właśnie przypadek zbycia nieruchomości gruntowych: należy zauważyć, że niezależnie od tego, czy dana nieruchomość stanowi środek trwały spółki osobowej, czy też nie spełnia przesłanek do zakwalifikowania jej w taki sposób, w obu przypadkach koszt jej nabycia przez spółkę jest rozliczany podatkowo dopiero w chwili uzyskania przychodów z jej odpłatnego zbycia (nieruchomość gruntowa nie jest bowiem amortyzowana podatkowo). Zasady ustalania wartości tego kosztu powinny być spójne - takie same.

Mając zatem na względzie, że skutki prawne zbycia nieruchomości gruntowej wniesionej jako wkład do spółki osobowej, zarówno ujętej jak i nieujętej w ewidencji środków trwałych, w zakresie podatku dochodowego są identyczne, brak jest uzasadnienia dla ustalania w rozbieżny sposób kosztu uzyskania przychodów w obu ww. sytuacjach.

Powyższe stanowisko ma oparcie w interpretacjach indywidualnych przepisów prawa podatkowego wydawanych przez organy podatkowe na gruncie przepisów obowiązujących przed 1 stycznia 2011 r. Przykładowo można wskazać na:

• interpretację indywidualną Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy nr ITPB1/415-228b/10/WM z dnia 9.06.2010 r.:
  „Wydatkami na nabycie gruntów (nieruchomości) w sensie powyższego przepisu jest dla Spółki właśnie wartość początkowa nieruchomości wniesionych do Spółki tytułem wkładu niepieniężnego, wskazana w ewidencji księgowej Spółki, ustalona (według wartości rynkowej) na dzień wniesienia wkładu. Otrzymując nieruchomości jako wkład niepieniężny Spółka wprawdzie nie „ponosi wydatków” na nabycie nieruchomości w sensie dosłownym. Jednakże wspólnicy, wnosząc nieruchomości do Spółki tytułem wkładu niepieniężnego nie przenoszą tych składników majątkowych na Spółkę pod tytułem darmym. W zamian za wniesiony do Spółki wkład niepieniężny wspólnicy uzyskują bowiem pewnego rodzaju świadczenie ekwiwalentne ze strony Spółki jakim jest prawo do udziału w zysku Spółki.
  
  
  

Zatem z punktu widzenia prawa cywilnego dochodzi do odpłatnego zbycia rzeczy lub prawa i na dzień wniesienia tego wkładu należy określić jego wartość.

Mając więc na względzie wykładnię funkcjonalną art. 23 ust. 1 pkt 1 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, należy uznać, że wartość początkową nieruchomości wniesionych do Spółki tytułem wkładu niepieniężnego, określoną według wartości rynkowej na dzień wniesienia wkładu, należy traktować jako wydatki Spółki poniesione na nabycie nieruchomości w sensie art. 23 ust. 1 pkt 1 lit. a ww. ustawy. (...) Reasumując - w przypadku gdy spółka komandytowa dokona sprzedaży wyodrębnionych lokali mieszkalnych w budynkach, wybudowanych na gruncie, który został wniesiony aportem i stanowił dla spółki towar handlowy, kosztem uzyskania przychodu - w podatku dochodowym od osób fizycznych - ze sprzedaży tych nieruchomości będzie wartość nieruchomości (gruntu) wraz z rozpoczętą inwestycją ustaloną na dzień wniesienia wkładu, nie wyższa niż wartość rynkowa w części przypadającej proporcjonalnie na zbywany lokal (udział we współwłasności gruntu).”; - interpretację indywidualną Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach nr 1BPB1/2/423-1081/09/BG z dnia 9.09.2009 r., w której uznano za prawidłowe stanowisko podatnika, iż: „W myśl art. 16 ust. 1 pkt 1 Ustawy CIT, kosztami uzyskania przychodów z odpłatnego zbycia środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych są wydatki na ich nabycie lub wytworzenie we własnym zakresie (z wyjątkiem opłat za wieczyste użytkowanie gruntów), zaktualizowane zgodnie z odrębnymi przepisami, pomniejszone o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 16h ust. 1 pkt 1 Ustawy CIT. Użyte w przytoczonym przepisie odwołanie do „odpisów amortyzacyjnych” oraz „aktualizacji” świadczy zdaniem Spółki, iż kosztem uzyskania przychodu ze zbycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych jest ich wartość początkowa ujawniona w ewidencji.

Zgodnie z art. 16g ust. 1 pkt 4 Ustawy CIT, wartością początkową środków trwałych i wartości niematerialnych wniesionych tytułem wkładu niepieniężnego do spółki kapitałowej jest wartość ustalona przez podatnika na dzień wniesienia wkładu, nie wyższa jednak od wartości rynkowej.

Zdaniem Wnioskodawcy (Organ podatkowy sprostował oczywista omyłkę pisarską – we wniosku ORD-IN wskazano: „Spółki” zamiast „Wnioskodawcy”) przepis ten w braku wyraźnego uregulowania w Ustawie CIT należy odpowiednio stosować również w odniesieniu do środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych wniesionych tytułem wkładu niepieniężnego do spółki osobowej. Za takim rozwiązaniem przemawia również wykładnia systemowa, odwołująca się do uregulowań ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 ze zm., dalej: „Ustawa PIT”). W myśl art. 22g ust. 1 pkt 4 Ustawy PIT, w przypadku środków trwałych wniesionych tytułem wkładu niepieniężnego do osobowej spółki handlowej ich wartość początkową stanowi ustalona przez wspólników na dzień wniesienia wkładu wartość poszczególnych środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, nie wyższa jednak od ich wartości rynkowej z dnia wniesienia wkładu. Zdaniem Wnioskodawcy, podobnie traktowane powinny być w tym zakresie środki trwale wniesione do spółki osobowej przez wspólników - osoby prawne, w celu zapewnienia równego traktowania wspólników spółek osobowych (bez względu na charakter ich podmiotowości prawnej).

Uregulowania art. 16g ust. 1 pkt 4 w zw. z art. 16 ust. 1 pkt 1 lit. a Ustawy CIT nie znajdą bezpośrednio zastosowania w ocenie przedstawionego przez Wnioskodawcę zdarzenia przyszłego. Jednak, zdaniem Wnioskodawcy, należy zastosować je analogicznie, w konsekwencji czego kosztem uzyskania przychodów ze zbycia przez spółkę osobową środków trwałych otrzymanych w postaci wkładu niepieniężnego powinna być wartość określona w ewidencji środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych, pomniejszona o sumę dokonanych odpisów amortyzacyjnych, w przypadku środków trwałych, od wartości których odpisy takie były dokonywane.

Stanowisko takie znalazło wyraz m.in. w interpretacji Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 15 czerwca 2000 r. (znak: ILPB3/423-232/09-3/MM), Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 10 czerwca 2009 r. (znak: IPPB3/423-184/08-2/MS) oraz z dnia 20 marca 2009 r. (znak: IPPB3/423-9/09-2/MS), pisma Dyrektora izby Skarbowej w Katowicach z dnia 5 maja 2008 r. (znak: IBPB3/423-92/08/AM), a także pismo Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy z dnia 15 listopada 2007 r. (znak: ITPB3/423-61/07/DK).

Zdaniem Wnioskodawcy, analogicznie jak przyjmuje się w odniesieniu do środków trwałych, również w przypadku sprzedaży przez spółkę osobową składników majątku nie zaliczonych przez tę spółkę do środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych otrzymanych w formie wkładu niepieniężnego, kosztem uzyskania przychodów powinna być wartość tych składników majątkowych, ustalona dla celów ewidencji spółki osobowej (tj. przyjęta w księgach tej spółki) na moment otrzymania wkładu niepieniężnego, w wysokości nie przekraczającej wartości rynkowej.”;

• interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie nr IPPB3/423-16142/08-2/MS z dnia 24 lutego 2009 r.: „(...) w momencie zbycia przez Wnioskodawcę praw i obowiązków w spółce osobowej istotną rolę stanowi wartość wkładów określonych w umowie spółki komandytowej. Zaś zasady ich określania muszą być jednolite bez względu na rodzaj składników aportu, np. czy były to aktywa trwałe (wartości niematerialne i prawne lub rzeczowe aktywa trwałe) czy też aktywa obrotowe (rzeczowe aktywa obrotowe (zapasy), należności krótkoterminowe, inwestycje krótkoterminowe). Rodzaj składników majątkowych wniesionych aportem na poczet pokrycia wkładu w spółce osobowej nie może skutkować odmiennym traktowaniem wobec prawa podmiotów. W konsekwencji, w momencie zbycia praw i obowiązków w spółce komandytowej przez Wnioskodawcę, należy rozpoznać przychód, o którym mowa w art. 12 ust. 1 i art. 14 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz koszty uzyskania przychodów zgodnie z art. 15 ust. 1 cyt. ustawy w wartości wniesionego wkładu określonego w umowie spółki komandytowej”,
  
• interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie nr IPPB3/423-435/09-3/MS z dnia 13 października 2009 r.,-której uznano za prawidłowe stanowisko wnioskodawcy, iż „dla określenia wartości nieruchomości wnoszonych aportem do spółki osobowej bez znaczenia jest czy wniesione nieruchomości będą traktowane przez spółkę osobową jako jej środek trwały podlegający amortyzacji, środek trwały nie podlegający amortyzacji czy inwestycje. We wszelkich tych przypadkach, nieruchomości gruntowe powinny być wprowadzone do ksiąg osobowej spółki handlowej w wartości określonej przez Wnioskodawcę w akcie konstytuującym osobową spółkę handlową jednakże nie większej niż wartość rynkowa aportu na dzień wniesienia wkładu.”
  Przemawia to za wnioskiem, że w przypadku zbycia przez Sp.k. udziałów w prawie użytkowania wieczystego Nieruchomości, wniesionej do Sp.k. jako wkład i niewprowadzonej do ewidencji środków trwałych, koszt uzyskania przychodów z tego tytułu stanowi jej wartość ustalona przez wspólników na dzień wniesienia wkładu, nie wyższa jednak od jej wartości rynkowej, z dnia wniesienia wkładu - w części odpowiadającej zbywanemu udziałowi w Nieruchomości.
  
  

Całokształt przedstawionych okoliczności przemawia więc za uznaniem za prawidłowe stanowiska Wnioskodawcy, iż w chwili uzyskania przychodu z tytułu sprzedaży przez Sp.k. każdego lokalu znajdującego się w budynkach wzniesionych przez nią na Nieruchomości Spółka będzie mogła zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów (w części odpowiadającej udziałowi Wnioskodawcy w zyskach Sp.k.), część wartości Nieruchomości ustalonej przez wspólników na dzień wniesienia wkładu, nie wyższej jednak od jej wartości rynkowej, z dnia wniesienia wkładu, odpowiadającej udziałowi w prawie użytkowania wieczystego Nieruchomości zbywanemu wraz z danym lokalem.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2016 r. poz. 718). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.