Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy
ITPB3/4510-389/16-3/DK
z 14 października 2016 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2015 r., poz. 613 z późn. zm.) oraz § 4 pkt 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. z 2015 r., poz. 643), Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działający w imieniu Ministra Rozwoju i Finansów stwierdza, że stanowisko – przedstawione we wniosku z dnia 12 lipca 2016 r. (data wpływu 18 lipca 2016 r.) o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego w zakresie powstania przychodu w związku z planowanym wniesieniem aportu do spółki kapitałowej – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 18 lipca 2016 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie powstania przychodu w związku z planowanym wniesieniem aportu do spółki kapitałowej.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenia przyszłe.

M Sp. z o.o. w X jest spółka komunalną, w 100% własnością Gminy X, powstałą przez wyodrębnienie części majątku Gminy X. Przedsiębiorstwo zajmuje się dwoma rodzajami działalności mianowicie produkcją i dystrybucją ciepła oraz prowadzeniem wysypiska, wraz z utylizacją odpadów. W związku z budową w Y nowoczesnego zakładu utylizacji odpadów, Gminy Y, Z i X podjęły uchwałę o powołaniu międzygminnej spółki celowej dla zbiórki, magazynowania i utylizacji odpadów, w skład której gminy Y Z i X wniosą majątek na który składają się wysypiska odpadów w tych miejscowościach, w zamian za udziały w spółce międzygminnej. Ze strony X, ponieważ Gmina X przekazała nieruchomości i ruchomości związane z wysypiskiem odpadów do spółki M sp. z o.o., w wykonaniu zobowiązania Gminy X, to spółka M wniesie do spółki międzygminnej składniki majątku związanego z wysypiskiem odpadów stanowiące obecnie jej własność. Składniki te stanowią w ocenie wnioskodawcy zorganizowaną cześć przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 4a pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz art. 2 pkt 27e ustawy o podatku od towarów i usług. Składniki majątku związane z wysypiskiem odpadów w X powiązane są tylko i wyłącznie ze sferą działalności spółki dotyczącą prowadzenia wysypiska odpadów. Składniki te spółka ma zamiar wnieść aportem jako zorganizowaną cześć przedsiębiorstwa do D Sp. z o.o. z siedzibą w Y w zamian za udziały. Obecnie ta część majątku spółki powiązana z działalnością w zakresie składowania i utylizacji odpadów, która w przyszłości ma stanowić aport została, odpłatnie wydzierżawiona D Sp. z o.o. do którego w przyszłości nastąpi wniesienie tej części majątku w przekonaniu wnioskodawcy stanowiącego zorganizowaną część przedsiębiorstwa. W skład tej części wyodrębnionego mienia wchodzą:

1. nieruchomości gruntowe oznaczona jako działki XX, XX, XX i XX położone w X przy ulicy S, dla których Sąd Rejonowy w X prowadzi księgę wieczystą pod nr XXXXXX, zabudowane budynkiem administracyjno-socjalnym, magazynem odpadów, drogą dojazdową do wysypiska i drogą z płyt betonowych, garażem, zespołem rurociągów i instalacji, rurociągiem gazu i wody, ogrodzeniem wysypiska, nawierzchnią utwardzoną i drogami wewnętrznymi, zbiornikiem odpadów przemysłowych, brodzikiem dezynfekcyjnym, stacją przeładunkową, kwaterą balastu;
   
2. rzeczami ruchomymi w postaci:
   
   
   
   1. zestawu komputerowego;
      
   2. wagi elektronicznej z systemem;
      
   3. czterech kontenerów do magazynowania odpadów niebezpiecznych;
      
   4. samochodu marki DAF (hakowiec), o nr rej. XXXX;
      
   5. samochodu DAF (do zbiórki selektywnej), o nr rej. XXXX;
      
   6. samochodu ciężarowego;
      
   7. osiemset czterema pojemnikami do zbiórki selektywnej;
      
   8. czterema kontenerami magazynowania odpadów do prasy;
      
   9. wózka widłowego;
      
   10. kompaktora z lemieszem;
       
   11. myjnia samochodowa kercher;
       
       
       
3. zobowiązania funkcjonalnie związane ze składowiskiem odpadów
   
   
   
   1. umowa dzierżawy opisanych w pkt 1 i 2 rzeczy;
      
   2. umowa kupna-sprzedaży energii elektrycznej XXXX;
      
   3. umowa na dostawę wody nr XXXXX;
      
   4. umowy o pracę z 6 pracownikami (przebywającymi obecnie na urlopach bezpłatnych).
      

Istotnym dla oceny, czy wymieniony zbiór rzeczy i wartości niematerialnych i prawnych stanowi zorganizowaną część przedsiębiorstwa jest funkcjonowanie tego zbioru jako jednostki zdolnej do wykonywania działalności gospodarczej. W ocenie Wnioskodawcy składowisko odpadów w skład którego wchodzą nieruchomość zabudowana budynkami i budowlami, wraz ze środkami trwałymi i wyposażeniem oraz infrastrukturą pozwalającą funkcjonować tak opisanemu zbiorowi w odrębnej strukturze gospodarczej, czego dowodem jest zawarta umowa dzierżawy tego majątku, stanowi zorganizowaną część przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 2 pkt 27e ustawy o podatku od towarów i usług oraz art. 6 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług oraz art. 4a pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Jak wynika z § 5 umowy dzierżawy zawartej przez M sp. z o.o. w X ze spółką D Sp. z o.o. w Y, w celu prowadzenia zakładu zagospodarowania odpadów w X, spółka M udzieliła urlopu bezpłatnego pracownikom zatrudnionym przy tej części jej działalności, a dzierżawca (D sp. z o.o.), zobowiązał się do zatrudnienia tych pracowników. Ponadto Spółka zawarła i wykonuje umowy na dostawę mediów na tą część wyodrębnionego majątku będącego przedmiotem umowy dzierżawy. Wynika z tego że istnieją zobowiązania funkcjonalnie powiązane z tą częścią działalności gospodarczej.

Reasumując w Spółce istnieją dwa podstawowe zorganizowane i wyodrębnione części przedsiębiorstwa; jedna dotycząca dostawy ciepła i druga dotycząca zagospodarowania odpadów. Obydwie części działalności są na tyle odmienne wyodrębnione, że wymagają zupełnie innych środków produkcji do ich wykonywania. Część przedsiębiorstwa wyposażonego w infrastrukturę zajmująca się gospodarką odpadami została wydzierżawiona (wraz z niezbędnymi zasobami materialnymi niematerialnymi i osobowymi) i w trakcie umowy dzierżawy wykonuje dotychczasowe zadania polegające na zagospodarowaniu odpadów. Cecha ta jako istotna dla odróżnienia przypadkowego zbioru składników majątkowych wyróżnia przedmiot dzierżawy jako zorganizowaną część przedsiębiorstwa w rozumieniu cytowanych norm prawa podatkowego.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

1. Czy opisane w stanie faktycznym składniki majątku powiązane organizacyjnie i funkcjonalnie w zakład gospodarowania odpadami w spółce M w X, wydzierżawiony obecnie do D Sp. z o.o. w Y, stanowią zorganizowaną cześć przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 2 pkt 27e ustawy o podatku od towarów i usług, a ich zbycie będzie podlegało opodatkowaniu?
2. Czy opisane w stanie faktycznym składniki majątku powiązane organizacyjnie i funkcjonalnie w zakład gospodarowania odpadami w spółce M w X, wydzierżawiony obecnie do D Sp. z o.o. w Y, stanowią zorganizowaną cześć przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 4a pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, a ich zbycie będzie podlegało opodatkowaniu?

Niniejsza interpretacja stanowi odpowiedź na pytanie drugie dotyczące podatku dochodowego od osób prawnych, w pozostałym zakresie sprawa zostanie rozpatrzona odrębnie.

Mając na uwadze powyższe uzasadnienie Spółka uważa, że przedstawiony w stanie faktycznym zespół składników majątkowych stanowi zorganizowaną część przedsiębiorstwa i ich zbycie nie będzie podlegało opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych.

Ustawy o podatku od osób prawnych również definiuje pojęcie zorganizowanej części przedsiębiorstwa. Mianowicie w art. 4a pkt 4 ustawy o p.d.o.p., ustawodawca dla potrzeb tej ustawy zdefiniował zorganizowaną części przedsiębiorstwa jako organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, który zarazem mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania.

W ujęciu doktrynalnym podstawy do zdefiniowania zorganizowanej części przedsiębiorstwa poszukiwać należy w kodeksie cywilnym. Biorąc pod uwagę obecnie obowiązującą treść art. 55¹, 55² i 55¹ k.c. szczególną uwagę należy poświęcić tezie, że przedsiębiorstwo to szczególnego rodzaju dobro niematerialne, na co może wskazywać zwłaszcza postanowienie art. 55¹ k.c. że przedsiębiorstwo jako zespół składników niematerialnych i materialnych ma charakter zorganizowany. Dysponentowi przedsiębiorstwa przysługuje więc szczególnego rodzaju „prawo do przedsiębiorstwa” rozumiane jako podmiotowe prawo majątkowe sui generis na dobru niematerialnym, obejmującym poszczególne składniki materialne i niematerialne.

Wskutek dokonania czynności prawnej mającej za przedmiot przedsiębiorstwo, dochodzi do przeniesienia prawa do przedsiębiorstwa, jako prawa na dobru materialnym, na rzecz nabywcy. Czynność prawna mająca za przedmiot przedsiębiorstwo, a dokładniej prawo do tego przedsiębiorstwa rozumianego jako dobro niematerialne, obejmuje co do zasady wszystko, co wchodzi w skład przedsiębiorstwa, w szczególności składniki wymienione w art. 55¹ k.c. Zbycie przedsiębiorstwa powinno być traktowane jako sukcesja singularna prowadząca do nabycia przez nabywcę prawa do przedsiębiorstwa w tym wszystkich jego składników, w konsekwencji jednej czynności prawnej.

Zgodnie z poglądami doktryny za zorganizowaną część przedsiębiorstwa należy uznać tę cześć jego mienia która jest funkcjonalnie wyodrębniona już w istniejącym przedsiębiorstwie i jednocześnie posiada potencjalną zdolność do funkcjonowania jako samodzielny podmiot gospodarczy.

Z transakcją mającą za przedmiot zorganizowaną cześć przedsiębiorstwa mamy do czynienia w każdym przypadku, w którym dochodzi do nabycia zorganizowanego zespołu składników majątkowych (materialnych i niematerialnych), przeznaczonego do prowadzenia określonej działalności gospodarczej, która była prowadzona przez zbywającego i w takim samym lub zbliżonym zakresie będzie prowadzona przez nabywającego.

Nie ma żadnych racjonalnych przesłanek pozwalających na utożsamianie zorganizowanej części przedsiębiorstwa z całością majątku zbywcy – fakt wyłączenia z przedmiotu transakcji pewnych składników, a szczególnie niezwiązanych z działalnością danego przedsiębiorstwa nie ma żadnego wpływu na klasyfikację przedmiotu transakcji jako zorganizowanej części przedsiębiorstwa, w sytuacji gdy wyłączenie to nie rzutuje na zdolność prowadzenia działalności gospodarczej po restrukturyzacji.

Możliwość wniesienia aportem istnieje jedynie w stosunku do majątku wykazanego w aktywach bilansu (środków trwałych, środków trwałych w budowie, praw, wyrobów gotowych, zapasów, produkcji w toku, etc.). Przy wnoszeniu wkładu do spółki w postaci zorganizowanej części przedsiębiorstwa wkład ten musi obejmować wszystkie składniki majątkowe niezbędne do kontynuacji działalności tej zorganizowanej części przedsiębiorstwa, co nie musi być tożsame z całością elementów przypisanych bilansowo przedmiotowi aportu. Brak pewnych składników, które jednak nie pozbawiają przedmiotu aportu wymogu, że może on być samodzielnym przedsiębiorstwem, nie decyduje o tym, że przedmiot wkładu niepieniężnego nie wypełni ustawowej definicji zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Wyodrębnienie finansowe zachodzi już wtedy, gdy możliwe jest przyporządkowanie do zorganizowanej części przedsiębiorstwa pewnych elementarnych danych finansowych, takich jak przychody, koszty, należności i zobowiązania. Ustawodawca nie wprowadza bowiem wymogu samodzielności finansowej zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Do uznania zespołu składników materialnych i niematerialnych za jednostkę wyodrębnioną finansowo wystarczy wskazanie istnienia jakichkolwiek przejawów odrębności finansowej od pozostałej części przedsiębiorstwa. Może to być posiadanie własnego rachunku bankowego (lub subkonta w ramach rachunku przedsiębiorstwa), alokowanie przychodów i kosztów do zorganizowanej części przedsiębiorstwa, tworzenie planu finansowego, czy też sprawowanie okresowej kontroli sytuacji finansowej.

Jak podnosi się w orzecznictwie, w zakresie wydzielenia zespołu składników materialnych i niematerialnych w istniejącym przedsiębiorstwie istotne jest, aby zachodziło na trzech płaszczyznach: organizacyjnej, finansowej i funkcjonalnej (przeznaczenie do realizacji określonych zadań gospodarczych). Zorganizowana cześć przedsiębiorstwa zaś jest to organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie zespół składników materialnych i niematerialnych (w tym zobowiązania), przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, który zarazem mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania. Wyjaśnienie wskazanych pojęć stało się przedmiotem licznych wyroków sądów administracyjnych. Naczelny Sąd Administracyjny w licznych orzeczeniach podkreślił, że przez zorganizowaną część przedsiębiorstwa należy rozumieć jego składniki materialne i niematerialne, które pozostają w takich wzajemnych relacjach, aby dało się mówić o nich jako o zespole, a nie o zbiorze przypadkowych elementów, których jedyną cechą wspólną była własność jednego podmiotu gospodarczego.

W wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku (LEX nr 747866), z dnia 7 września 2010 r. sąd stwierdził, że definicję zorganizowanej części przedsiębiorstwa zawartą w art. 4a pkt 4 u.p.d.o.p. należy odnosić do całości majątku dzielonego jako takiego, nie zaś do poszczególnych jego elementów, gdyż takie rozbicie majątku wydzielonego na mniejsze części nie znajduje uzasadnienia w treści art. 12 ust. 1 pkt 9 u.p.d.o.p. Użyte w art. 4a pkt 3 u.p.d.o.p. pojęcie „przedsiębiorstwo” obejmuje każdy zespół składników materialnych i niematerialnych służących do realizacji określonych zadań gospodarczych, bez względu na to, czy obejmuje on całość, czy jedynie część majątku określonego podmiotu. Uwzględniając zakres wyłączenia określonego przychodu z opodatkowania podatkiem dochodowym od osób prawnych przyjęty w art. 12 ust. 1 pkt 9 u.p.d.o.p., a dotyczący „zorganizowanej części przedsiębiorstw” w rozumieniu art. 4a pkt 4 u.p.d.o.p. należy odczytywać to jako uzupełnienie wyłączenia o taką część majątku, której przydatność do prowadzenia działalności gospodarczej wynika nie tyle z rodzaju składających się na nią elementów, ile z organizacyjnego i finansowego wyodrębnienia w istniejącym przedsiębiorstwie zespołu składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązań, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, który zarazem mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania.”

Kwestia konieczności istnienia zobowiązań w strukturze zorganizowanej części przedsiębiorstwa dla uznania go za spełniającego definicję zawartą w art. 4 pkt 4 ustawy p.d.o.p. znalazła odzwierciedlenie w wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie I SA/Wa 1767/10, (M.Podat. 2011/7/40-46) z dnia 28 kwietnia 2011 r., w którym sąd ten stwierdził, że mając na uwadze definicję zorganizowanej części przedsiębiorstwa wskazaną w art. 2 pkt 27e u.p.t.u., czy też art. 4a pkt 4 u.p.d.o.p. należy mieć na uwadze, poza wykładnią gramatyczną, także wykładnię funkcjonalną. Poprzestając na wykładni gramatycznej należało by uznać, iż nie można mówić o zorganizowanej części przedsiębiorstwa, jeżeli nie ma zobowiązań związanych z nim. Należy zauważyć, iż w rzeczywistości czasami zobowiązań nie ma, ponieważ zostały wcześniej spłacone zanim dokonano zbycia zorganizowanej części przedsiębiorstwa. W takiej sytuacji trzymanie się tylko literalnego brzmienia przepisu pozbawiałoby określony zespół składników majątkowych i niemajątkowych wyodrębnionych organizacyjnie i funkcjonalnie statusu zorganizowanej części przedsiębiorstwa, co do zasady. Z taką interpretacja tego przepisu trudno się zgodzić. Użyte w art. 6 ust. 1 u.p.t.u. pojęcie „przedsiębiorstwo” obejmuje każdy zespół składników materialnych i niematerialnych służących do realizacji określonych zadań gospodarczych, bez względu na to, czy obejmuje on całość, czy jedynie część majątku określonego podmiotu.”

Z przedstawionej analizy poglądów doktryny i judykatury wynika, że istotą wyróżniającą zorganizowaną część przedsiębiorstwa od zbioru składników materialnych i niematerialnych jest zdolność do prowadzenia przez zorganizowaną część przedsiębiorstwa działalności gospodarczej, niezależnie od braku w tym zbiorze stanowiącym tą zorganizowaną część przedsiębiorstwa wszystkich elementów funkcjonalnych jakie posiada samodzielne przedsiębiorstwo.

W ocenie Wnioskodawcy opisany w stanie faktycznym zespół składników materialnych, niematerialnych i osobowych jest funkcjonalnie i organizacyjnie wyodrębniony, posiada niezbędne elementy wymienione w cytowanej definicji legalnej zorganizowanej części przedsiębiorstwa oraz posiada zdolność do samodzielnego wykonywania działalności gospodarczej, a w związku z tym stanowi zorganizowaną część przedsiębiorstwa.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego w odniesieniu do przedstawionego pytania jest prawidłowe.

Na wstępie zauważyć należy, że przedmiotem niniejszej interpretacji w odniesieniu do sformułowanych we wniosku pytań nie jest ocena poprawności stanowiska Wnioskodawcy w kwestii podatkowego, czy też rachunkowego rozliczenia otrzymanej przez Wnioskodawcę dotacji, jak i prawidłowości dokonywanych odpisów amortyzacyjnych, gdyż wykraczałoby to poza określony w pytaniach zakres wniosku.

Należy też stwierdzić, że postępowanie w sprawie interpretacji indywidualnej jest postępowaniem odrębnym od postępowania podatkowego, czy też kontrolnego, w których organ podatkowy zobowiązany jest do przeprowadzenia postępowania dowodowego uwzględniającego rzeczywiste okoliczności przeprowadzania planowanych operacji gospodarczych. W przypadku wydawania interpretacji indywidualnej organ podatkowy jest związany treścią przedstawionego stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego, który stanowi podstawę do wydania interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego, w ramach tego postępowania właściwy organ nie może jednak dokonywać oceny treści konkretnych dokumentów, stopnia realizacji zakładanych działań, czy też prawidłowości dokonywanych rozliczeń rachunkowych danego podmiotu gdyż wykraczałoby to poza zakres przedmiotowego postępowania.

Zgodnie z art. 4a pkt 4 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2014 r. poz. 851 z późn. zm.) – dalej: Ustawa, ilekroć w ustawie jest mowa o: zorganizowanej części przedsiębiorstwa – oznacza to organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, który zarazem mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania.

Biorąc powyższe pod uwagę należy wskazać, że zorganizowana część przedsiębiorstwa powinna stanowić zespół składników materialnych i niematerialnych (w tym zobowiązań).

Innymi słowy podatnik winien uwzględnić w danej transakcji wszystkie składniki majątkowe wydzielanej części majątku, razem z jego aktywami i pasywami.

Konsekwencją finansowego wyodrębnienia majątku mającego stanowić zorganizowaną część przedsiębiorstwa jest konieczność przypisania do tego majątku również wszelkich zobowiązań związanych ze składnikami tego majątku, wydzielenie zorganizowanej części przedsiębiorstwa jest zatem możliwe tylko w przypadku, gdy na nabywcę zostaną przeniesione także wszystkie zobowiązania wcześniej jej przypisane.

Kolejnym warunkiem jest wydzielenie tego zespołu w istniejącym przedsiębiorstwie. Wydzielenie to ma zachodzić na trzech płaszczyznach: organizacyjnej, finansowej i funkcjonalnej (przeznaczenie do realizacji określonych zadań gospodarczych).

Wyodrębnienie organizacyjne oznacza, że zorganizowana część przedsiębiorstwa ma swoje miejsce w strukturze organizacyjnej podatnika jako dział, wydział, oddział itp.

Wyodrębnienie finansowe nie oznacza, co prawda pełnej, całkowitej samodzielności finansowej, ale sytuację, w której poprzez odpowiednią ewidencję zdarzeń gospodarczych możliwe jest przyporządkowanie przychodów i kosztów oraz należności i zobowiązań do zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Ponadto wymagane jest, aby zorganizowana część przedsiębiorstwa mogła stanowić potencjalne niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące zadania gospodarcze, których realizacji służy w istniejącym przedsiębiorstwie.

Powyższe oznacza, że przez zorganizowaną część przedsiębiorstwa można rozumieć wyłącznie tę część przedsiębiorstwa, która jest nie tylko wyodrębniona organizacyjnie, ale również posiada wewnętrzną samodzielność finansową.

Na gruncie ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych mamy więc do czynienia ze zorganizowaną częścią przedsiębiorstwa, jeżeli spełnione są wszystkie następujące przesłanki:

• istnieje zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązań,
• zespół ten jest organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie,
• składniki te przeznaczone są do realizacji określonych zadań gospodarczych,
• zespół tych składników mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące ww. zadania gospodarcze.

Aby zatem określony zespół składników majątkowych mógł zostać zakwalifikowany jako zorganizowana część przedsiębiorstwa (zgodnie z definicją zawartą w art. 4a pkt 4 Ustawy), musi odznaczać się pełną odrębnością organizacyjną i finansową, z możliwością samodzielnego funkcjonowania w razie zaistnienia takiej potrzeby w obrocie gospodarczym.

Zorganizowaną część przedsiębiorstwa tworzą więc składniki, będące we wzajemnych relacjach, takich by można było mówić o nich jako o zespole, a nie o zbiorze przypadkowych elementów, których jedyną cechą wspólną jest własność jednego podmiotu gospodarczego. Oznacza to, że zorganizowana część przedsiębiorstwa nie jest sumą poszczególnych składników, przy pomocy których będzie można prowadzić odrębny zakład, lecz zorganizowanym zespołem tych składników, przy czym punktem odniesienia jest tutaj rola, jaką składniki majątkowe odgrywają w funkcjonowaniu przedsiębiorstwa (na ile stanowią w nim wyodrębnioną organizacyjnie i funkcjonalnie całość).

W przedstawionym w wniosku Wnioskodawca wskazał, że zamierza wnieść aportem do spółki z ograniczoną odpowiedzialnością określony zespół składników majątkowych stanowiący zorganizowaną część przedsiębiorstwa. W konsekwencji przy założeniu, że wydzielany z majątku Wnioskodawcy zespół składników majątkowych posiada zdolność do prowadzenia samodzielnej działalności gospodarczej będzie on stanowił zorganizowaną część przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 4a pkt 4 Ustawy.

Zgodnie z art. 12 ust. 1 pkt 7 Ustawy, przychodami, z zastrzeżeniem ust. 3 i 4 oraz art. 14, jest w szczególności: nominalna wartość udziałów (akcji) w spółce albo wartość wkładów w spółdzielni objętych w zamian za wkład niepieniężny w innej postaci niż przedsiębiorstwo lub jego zorganizowana część; przepisy art. 14 ust. 1-3 stosuje się odpowiednio.

Odnosząc powyższe do treści wniosku oraz postawionego pytania należy stwierdzić, że w sytuacji gdy w ramach przeprowadzonej transakcji zbycia rozumianej jako wniesienie aportem do spółki z ograniczoną odpowiedzialnością zorganizowanej części przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 4a pkt 4 Ustawy, po stronie Wnioskodawcy nie wystąpi przychód podatkowy, o którym mowa w art. 12 ust. 1 pkt 7 Ustawy.

Podkreślić również należy, że ostatecznie to właściwy organ podatkowy mający stosowne uprawnienia może dokonać oceny realnie wnoszonego zbioru składników majątkowych pod kątem spełniania kryteriów niezbędnych dla uznania go za zorganizowaną część przedsiębiorstwa w szczególności zdolności do samodzielnego prowadzenia działalności gospodarczej w przypisanym mu zakresie. Tutejszy organ w ramach procedury wydawania interpretacji indywidualnych przepisów prawa podatkowego jest natomiast związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym/zdarzeniem przyszłym, nie może go zatem podważać, czy też kwestionować, gdyż byłoby to sprzeczne z istotą przedmiotowej instytucji.

Interpretacja dotyczy zdarzeń przyszłych przedstawionych przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz.U. z 2016 r., poz. 718 z późn. zm.).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.