Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach
2461-IBPB-1-2.4510.852.2016.1.JP
z 2 grudnia 2016 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2015 r., poz. 613 ze zm.) oraz § 4 pkt 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. z 2015 r., poz. 643), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Rozwoju i Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 26 września 2016 r. (data wpływu do tut. Biura – 30 września 2016 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych m.in. w zakresie skutków podatkowych wygaśnięcia zezwolenia na prowadzenie działalności na terenie specjalnej strefy ekonomicznej (pytanie oznaczone we wniosku nr 1) –jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 30 września 2016 r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych m.in. w zakresie skutków podatkowych wygaśnięcia zezwolenia w specjalnej strefie ekonomicznej.

We wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca – Sp. z o.o. (dalej: „Spółka”) prowadzi działalność gospodarczą m.in. w zakresie produkcji płytek ceramicznych. Działalność ta jest prowadzona na terenie Specjalnej Strefy Ekonomicznej (dalej: „SSE”) na postawie zezwolenia nr xx/2004 (dalej: „Zezwolenie”). Zezwolenie dotyczy prowadzenia działalności gospodarczej na terenie SSE, rozumianej jako działalność produkcyjna, handlowa i usługowa w zakresie wyrobów wytworzonych na terenie strefy, klasyfikowanych według Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług jako płytki ceramiczne (sekcja D, podsekcja DI, dział 26, grupa 26.3).

Określone w Zezwoleniu warunki prowadzenia działalności gospodarczej na terenie SSE to:

• poniesienie wydatków inwestycyjnych w wysokości co najmniej równoważnej kwocie 4 680 000 EUR, obliczonej przy zastosowaniu średniego kursu ogłoszonego przez Prezesa Narodowego Banku Polskiego z dnia faktycznego poniesienia wydatków,
• zatrudnienie na terenie strefy co najmniej 70 pracowników w terminie do 31 lipca 2005 r. i utrzymanie zatrudnienia na tym poziomie do 31 lipca 2010 r.
• przestrzeganie Regulaminu Strefy i innych prawnych regulacji dotyczących funkcjonowania strefy.
  
  

Spółka wypełniła warunki dotyczące poniesienia wydatków inwestycyjnych i zatrudnienia. Minęły też wymagane prawem minimalne okresy utrzymywania własności nabytych składników majątku w ramach wydatków kwalifikujących do objęcia pomocą oraz zatrudnienia (§ 5 ust. 1 i 2 Rozporządzenia Rady Ministrów z 9 września 1997 r. w sprawie ustanowienia specjalnej strefy ekonomicznej (…), Dz. U. Nr 10 poz. 31 ze zm,, w brzmieniu obowiązującym w dacie wydania Zezwolenia). Spółka korzystała z pomocy publicznej w formie zwolnienia od podatku dochodowego od osób prawnych mającego zastosowanie do dochodów uzyskiwanych z działalności prowadzonej w SSE na podstawie Zezwolenia. Przeciwko Wnioskodawcy nie toczy się postępowanie w sprawie cofnięcia Zezwolenia. Z uwagi na zbyt małą powierzchnię budynku zlokalizowanego na terenie specjalnej strefy ekonomicznej, modernizacja mieszczącego się w nim zakładu produkcyjnego jest ekonomicznie nieopłacalna. W związku z tym zarząd Spółki rozważa różne scenariusze dalszej działalności. Jednym z rozważanych rozwiązań jest zwrócenie się do Ministra właściwego do spraw gospodarki (aktualnie Minister Rozwoju) z wnioskiem o stwierdzenie wygaśnięcia Zezwolenia na podstawie art. 19 ust. 5 ustawy z 20 października 1994 r. o specjalnych strefach ekonomicznych (t.j. Dz.U. z 2015 r., poz. 282, dalej: „ustawa o SSE”) i rezygnacja z dalszego korzystania z pomocy publicznej w postaci zwolnienia podatkowego. Wraz z wnioskiem o wygaszenie Zezwolenia, Spółka złoży stosowne oświadczenie o realizacji warunków udzielenia pomocy publicznej.

W związku z powyższym zadano m.in. następujące pytanie:

Czy stwierdzenie wygaśnięcia Zezwolenia na wniosek Spółki w trybie art. 19 ust. 5 ustawy o SSE nie będzie skutkować obowiązkiem zapłaty podatku dochodowego od osób prawnych za cały okres korzystania ze zwolnienia od podatku dochodowego od osób prawnych dochodów osiąganych przez Spółkę z działalności prowadzonej na terenie SSE na podstawie Zezwolenia, a Spółka nie będzie zobowiązana do zwiększenia podstawy opodatkowania podatku dochodowego od osób prawnych o kwotę dochodu zwolnionego od opodatkowania podatkiem dochodowym od osób prawnych z tytułu działalności prowadzonej na terenie SSE na podstawie Zezwolenia? (pytanie oznaczone we wniosku nr 1)

Wnioskodawca stoi na stanowisku, że w przypadku wygaśnięcia Zezwolenia w trybie art. 19 ust. 5 ustawy o SSE, nie powstanie obowiązek zapłaty podatku dochodowego od osób prawnych (dalej: „pdop”) za cały okres korzystania ze zwolnienia od pdop dochodów osiąganych przez Wnioskodawcę z działalności prowadzonej na terenie SSE na podstawie Zezwolenia i Spółka nie będzie zobowiązana do zwiększenia podstawy opodatkowania pdop (lub zmniejszenia straty) o kwotę dochodu zwolnionego z opodatkowania podatkiem pdop z tytułu działalności prowadzonej na terenie SSE na podstawie Zezwolenia.

Uzasadnienie.

W ocenie Wnioskodawcy, dochody osiągnięte przez niego z działalności prowadzonej na terenie SSE na podstawie Zezwolenia przed datą złożenia wniosku, do momentu wygaśnięcia tego Zezwolenia w trybie art. 19 ust. 5 ustawy o SSE, pozostaną dochodami zwolnionymi od pdop. Zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 34 updop, wolne od podatku są dochody uzyskane z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej na podstawie zezwolenia, o którym mowa w art. 16 ust. 1 ustawy o SSE. Ustawa o SSE przewiduje określone sytuacje, w których ustaje byt prawny zezwolenia na prowadzenie działalności w specjalnej strefie ekonomicznej, przed upływem okresu, na który zostało udzielone zezwolenie (Zezwolenie posiadane przez Spółkę obowiązuje do dnia funkcjonowania specjalnych stref ekonomicznych tj. do 31 grudnia 2026 r.). Następuje to w oparciu o jedną z dwóch wyraźnie wyodrębnionych procedur, które skutkują:

• cofnięciem zezwolenia ( art. 19 ust. 3 ustawy o SSE) albo
• wygaśnięciem zezwolenia ( art. 19 ust. 5 ustawy o SSE).
  
  

Wnioskodawca wskazał, że zgodnie z art. 19 ust. 3 ustawy o SSE, zezwolenie może być cofnięte albo zakres lub przedmiot działalności określony w zezwoleniu może zostać ograniczony, jeżeli przedsiębiorca:

• zaprzestał na terenie strefy prowadzenia działalności gospodarczej, na którą posiadał zezwolenie, lub
• rażąco uchybił warunkom określonym w zezwoleniu, lub
• nie usunął uchybień stwierdzonych w toku kontroli, o której mowa w art. 18, w terminie do ich usunięcia wyznaczonym w wezwaniu ministra właściwego do spraw gospodarki, lub
• wystąpił z wnioskiem o cofnięcie zezwolenia albo ograniczenie zakresu lub przedmiotu działalności określonego w zezwoleniu.
  
  

Wnioskodawca zaznaczył, że art. 19 ust 5 ustawy o SSE wskazuje, że minister właściwy do spraw gospodarki stwierdza wygaśnięcie zezwolenia na wniosek przedsiębiorcy, który nie skorzystał z pomocy publicznej, udzielanej zgodnie z ustawą, na podstawie tego zezwolenia lub przedsiębiorcy, który korzystał z pomocy publicznej udzielonej zgodnie z ustawą i spełnił wszystkie warunki określone w zezwoleniu oraz warunki udzielania pomocy publicznej, o których mowa w przepisach wydanych na podstawie art. 4 ust. 4 ustawy o SSE.

Jednocześnie Wnioskodawca podkreślił, że zgodnie z art. 17 ust. 5 updop, w razie cofnięcia zezwolenia, podatnik traci prawo do zwolnienia i jest obowiązany do zapłaty podatku za cały okres korzystania ze zwolnienia podatkowego. Przepis ten znajduje rozwinięcie w art. 17 ust. 6 updop, zgodnie z którym w razie wystąpienia okoliczności, o których mowa w ust. 5, podatnik jest obowiązany do zwiększenia podstawy opodatkowania o kwotę dochodu, w odniesieniu do którego utracił prawo do zwolnienia, a w razie poniesienia straty do jej zmniejszenia o tę kwotę – w rozliczeniu zaliczki za wybrany okres wpłaty zaliczek, o którym mowa w art. 25, w którym utracił to prawo, a gdy utrata prawa nastąpi w ostatnim okresie wpłaty zaliczek danego roku podatkowego – w zeznaniu rocznym.

Spółka wyjaśniła, że jak wynika z jednoznacznego brzemienia updop, updop wiąże wyżej określone konsekwencje podatkowe wyłącznie z cofnięciem zezwolenia na prowadzenie działalności gospodarczej w SSE. Konsekwencje cofnięcia zezwolenia wskazane w art. 17 ust. 5 i 6 updop, są formą sankcji za naruszenie przez przedsiębiorcę wymogów wskazanych w otrzymanym zezwoleniu, co w sytuacji Spółki na dzień wydania decyzji o wygaśnięciu zezwolenia nie ma miejsca.

Zdaniem Wnioskodawcy, powyżej wskazane przepisy updop, jako odnoszące się bezpośrednio i wyłącznie do procedury cofnięcia zezwolenia, nie znajdą zastosowania w przypadku wygaśnięcia zezwolenia, o które zamierza wnioskować Spółka. W odniesieniu do stwierdzenia wygaśnięcia zezwolenia ustawodawca nie sprecyzował, ani okoliczności, które stanowią podstawę do stwierdzenia wygaśnięcia zezwolenia ani jego skutków. W szczególności z przepisów art. 17 ust. 5-6 updop, które określają skutki podatkowe cofnięcia zezwolenia nie wynika, aby analogiczny obowiązek opodatkowania dochodów uprzednio zwolnionych na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 34 updop, miał zastosowanie w razie stwierdzenia wygaśnięcia zezwolenia w drodze decyzji ministra właściwego do spraw rozwoju.

W ocenie Spółki, w stosunku do stwierdzenia wygaśnięcia zezwolenia nie można stosować przepisów dotyczących konsekwencji cofnięcia zezwolenia. Wyodrębnienie tych dwóch procedur byłoby wówczas bezcelowe. Ponadto, gdyby intencją ustawodawcy było określenie jakichkolwiek negatywnych konsekwencji, dla przedsiębiorcy strefowego, w przypadku stwierdzenia wygaśnięcia zezwolenia w trybie art. 19 ust. 5 ustawy a SSE, to zostałoby to wskazane w przepisach wprost lub przez odpowiednie odesłanie.

Uwzględniając powyższe, Spółka uznała, że stwierdzenie wygaśnięcia Zezwolenia z wniosku Spółki w trybie art. 19 ust. 5 ustawy o SSE, nie będzie się dla Spółki wiązało z obowiązkiem zwrotu wykorzystanej w przeszłości pomocy publicznej w postaci zwolnienia od pdop. Spółka nie będzie zatem zobowiązana do zwrotu pomocy publicznej otrzymanej w formie zwolnienia od pdop dochodów osiąganych z działalności prowadzonej na terenie SSE na podstawie Zezwolenia przed datą wystąpienia z Wnioskiem i nie będzie zobowiązana do zwiększenia podstawy opodatkowania (zmniejszenia straty) o kwotę dochodu zwolnionego z opodatkowania pdop z tytułu działalności prowadzonej na terenie SSE na podstawie Zezwolenia. Przepisy strefowe przewidują tylko jedną sytuację, w której podatnik traci całkowicie prawo do zwolnienia z podatku dochodowego, tj. cofnięcie zezwolenia na prowadzenie działalności w specjalnej strefie ekonomicznej – tak wypowiedział się NSA w wyroku z 3 czerwca 2009 r., sygn. akt II FSK 100/08. Podobną tezę NSA zawarł w wyroku z 17 grudnia 2014 r., sygn. akt II FSK 2938/12: „Cofnięcie zezwolenia na działalność w specjalnej strefie ekonomicznej rodzi skutek w postaci obowiązku zapłaty podatku za cały okres korzystania ze zwolnienia podatkowego. Takiego skutku nie rodzi natomiast wygaśnięcie zezwolenia na skutek wniosku podatnika – art. 19 ust. 5 ustawy z 1994 r. o specjalnych strefach ekonomicznych”.

Podobne stanowisko zajął np. Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy, wydając interpretację indywidualną z 26 maja 2011 r., Znak: ITPB1/415-227/11/MR stwierdzając, że „w przypadku gdy na wniosek przedsiębiorcy – Wnioskodawcy zostanie stwierdzone wygaśnięcie zezwolenia, tj. zaistnieje okoliczność nie wymieniona powyżej, nie wystąpi obowiązek zapłaty podatku dochodowego objętego wcześniej zwolnieniem”.

Podobnie wypowiedział się Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu w interpretacji indywidualnej z 2 kwietnia 2012 r., Znak: ILPB3/423-5/12-3/JG wskazując, że: „stwierdzenie wygaśnięcia zezwolenia na prowadzenie działalności gospodarczej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej w sposób określony w art. 19 ust. 5 ustawy o specjalnych strefach ekonomicznych, przed spełnieniem warunków określonych w tym zezwoleniu, nie będzie skutkować utratą prawa do zwolnienia podatkowego i obowiązkiem zwrotu pomocy publicznej wykorzystanej do momentu wygaśnięcia zezwolenia”. Dalej w uzasadnieniu powyższej interpretacji, Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu wskazał, że „o ile w zakresie cofnięcia zezwolenia przepisy określają specyficzne przesłanki oraz skutki przeprowadzenia tej procedury, o tyle problematyka wygaśnięcia zezwolenia nie została zdefiniowana na gruncie ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Powyższe prowadzi więc do wniosku, iż w przypadku stwierdzenia wygaśnięcia zezwolenia, prawo do zwolnienia podatkowego wygasa i dalsze prowadzenie działalności gospodarczej, na terenie objętym specjalną strefą ekonomiczną nie wiąże się z uprawnieniem do zwolnień w podatku dochodowym, na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych”.

Reasumując, w przypadku stwierdzenia przez Ministra Rozwoju wygaśnięcia Zezwolenia w trybie określonym w art. 19 ust. 5 ustawy o SSE, Spółka nie utraci prawa do wykorzystanej dotychczas pomocy publicznej w formie zwolnienia od pdop (w okresie od wydania do wygaszenia Zezwolenia), z którego korzystała na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 34 updop i w konsekwencji nie będzie zobowiązana do zwrotu wykorzystanej dotychczas pomocy publicznej.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2016 r., poz. 1888, dalej: „updop”), przedmiotem opodatkowania podatkiem dochodowym jest dochód bez względu na rodzaj przychodów, z jakich ten dochód został osiągnięty; w wypadkach, o których mowa w art. 21 i 22, przedmiotem opodatkowania jest przychód. Dochodem, z zastrzeżeniem art. 10, art. 11 i art. 24a, jest nadwyżka sumy przychodów nad kosztami ich uzyskania, osiągnięta w roku podatkowym; jeżeli koszty uzyskania przychodów przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą (art. 7 ust. 2 updop).

Dochód – ustalony zgodnie z art. 7 albo 7a ust. 1, po odliczeniu (…) – stanowi podstawę opodatkowania, z zastrzeżeniem art. 21, art. 22 i art. 24a.

Jednocześnie należy wskazać, że dochód podatkowy może być przedmiotem zwolnienia z opodatkowania w szczególności na podstawie art. 17 ust.1 updop. Wymieniony przepis zawiera katalog dochodów wolnych od podatku. Stwierdzenie, że dochód jest wolny od podatku, należy odczytywać jako wyłączenie z podstawy opodatkowania dochodów o jakich mowa w tym przepisie. Należy też dodać, że wszelkie zwolnienia i ulgi podatkowe zawarte w updop podlegają bardzo ścisłej interpretacji – ich zakres nie może być rozszerzany ani zawężany – ze względu na zasadę tzw. powszechności i równości opodatkowania podatkiem dochodowym.

Z treści złożonego wniosku wynika, że Wnioskodawca – Sp. z o.o. prowadzi działalność gospodarczą m.in. w zakresie produkcji płytek ceramicznych. Działalność ta jest prowadzona na terenie Specjalnej Strefy Ekonomicznej na postawie zezwolenia nr xx/2004. Zezwolenie dotyczy prowadzenia działalności gospodarczej na terenie SSE, rozumianej jako działalność produkcyjna, handlowa i usługowa w zakresie wyrobów wytworzonych na terenie strefy, klasyfikowanych według Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług jako płytki ceramiczne (sekcja D, podsekcja DI, dział 26, grupa 26.3).

Określone w Zezwoleniu warunki prowadzenia działalności gospodarczej na terenie SSE to:

• poniesienie wydatków inwestycyjnych w wysokości co najmniej równoważnej kwocie 4 680 000 EUR, obliczonej przy zastosowaniu średniego kursu ogłoszonego przez Prezesa Narodowego Banku Polskiego z dnia faktycznego poniesienia wydatków,
• zatrudnienie na terenie strefy co najmniej 70 pracowników w terminie do 31 lipca 2005 r. i utrzymanie zatrudnienia na tym poziomie do 31 lipca 2010 r.
• przestrzeganie Regulaminu Strefy i innych prawnych regulacji dotyczących funkcjonowania strefy.
  
  

Spółka wypełniła warunki dotyczące poniesienia wydatków inwestycyjnych i zatrudnienia. Minęły też wymagane prawem minimalne okresy utrzymywania własności nabytych składników majątku w ramach wydatków kwalifikujących do objęcia pomocą oraz zatrudnienia (§ 5 ust. 1 i 2 Rozporządzenia Rady Ministrów z 9 września 1997 r. w sprawie ustanowienia specjalnej strefy ekonomicznej (…) w brzmieniu obowiązującym w dacie wydania Zezwolenia. Spółka korzystała z pomocy publicznej w formie zwolnienia od podatku dochodowego od osób prawnych mającego zastosowanie do dochodów uzyskiwanych z działalności prowadzonej w SSE na podstawie Zezwolenia. Przeciwko Wnioskodawcy nie toczy się postępowanie w sprawie cofnięcia Zezwolenia. Z uwagi na zbyt małą powierzchnią budynku zlokalizowanego na terenie specjalnej strefy ekonomicznej, modernizacja mieszczącego się w nim zakładu produkcyjnego jest ekonomicznie nieopłacalna. W związku z tym zarząd Spółki rozważa różne scenariusze dalszej działalności. Jednym z rozważanych rozwiązań jest zwrócenie się do Ministra właściwego do spraw gospodarki (aktualnie Minister Rozwoju) z wnioskiem o stwierdzenie wygaśnięcia Zezwolenia na podstawie art. 19 ust. 5 ustawy z 20 października 1994 r. o specjalnych strefach ekonomicznych i rezygnacja z dalszego korzystania z pomocy publicznej w postaci zwolnienia podatkowego. Wraz z wnioskiem o wygaszenie Zezwolenia, Spółka złoży stosowne oświadczenie o realizacji warunków udzielenia pomocy publicznej.

Zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 34 updop, wolne od podatku są dochody, z zastrzeżeniem ust. 4-6, uzyskane z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej na podstawie zezwolenia, o którym mowa w art. 16 ust. 1 ustawy z dnia 20 października 1994 r. o specjalnych strefach ekonomicznych (Dz.U. z 2015 r., poz. 282, oraz z 2016 r., poz. 1020 i 1206), przy czym wielkość pomocy publicznej udzielanej w formie tego zwolnienia nie może przekroczyć wielkości pomocy publicznej dla przedsiębiorcy, dopuszczalnej dla obszarów kwalifikujących się do uzyskania pomocy w największej wysokości, zgodnie z odrębnymi przepisami. Równocześnie art. 17 ust. 4 updop stanowi, że zwolnienie, o którym mowa w ust. 1 pkt 34, przysługuje podatnikowi wyłącznie z tytułu dochodów uzyskanych z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie strefy.

W myśl art. 12 ust. 1 ustawy z dnia 20 października 1994 r. o specjalnych strefach ekonomicznych (t.j. Dz.U. z 2015 r., poz. 282, ze zm., dalej: „SSE”), dochody uzyskane z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie strefy w ramach zezwolenia, o którym mowa w art. 16 ust. 1, przez osoby prawne lub osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą są zwolnione od podatku dochodowego, odpowiednio na zasadach określonych w przepisach o podatku dochodowym od osób prawnych lub w przepisach o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zwolnienie to stanowi pomoc publiczną, przy czym wielkość tej pomocy nie może przekroczyć jej maksymalnej wielkości określonej w przepisach wydanych na podstawie art. 4 ust. 4.

Stosownie do postanowień art. 16 ust. 1 i 2 SSE, zezwolenie na prowadzenie działalności gospodarczej na terenie strefy uprawnia do prowadzenia działalności gospodarczej na terenie danej strefy i korzystania z pomocy publicznej. Określa ono przedmiot oraz warunki prowadzenia działalności.

Natomiast Specjalne Strefy Ekonomiczne są częścią terytorium kraju wyodrębnioną administracyjnie, na których możliwe jest prowadzenie działalności gospodarczej na preferencyjnych warunkach, w szczególności korzystanie ze zwolnienia od podatku dochodowego od osób prawnych lub podatku dochodowego od osób fizycznych. Jednocześnie jednak pamiętać należy, że uzyskiwane z tego tytułu preferencje stanowią pomoc publiczną, niezgodną (co do zasady) z jednolitym wspólnym rynkiem w Unii Europejskiej. Z tego też względu szczegółowe warunki udzielania tej formy pomocy, w szczególności jej intensywność, są ściśle uregulowane przepisami prawa, których naruszenie grozi koniecznością zwrotu otrzymanej pomocy publicznej.

Zezwolenie na prowadzenie działalności gospodarczej wydawane jest na wykonywanie ściśle określonej działalności na terenie, konkretnej specjalnej strefy ekonomicznej. Zwolnienie ma bowiem charakter przedmiotowy i odnosi się do dochodów uzyskanych z określonego źródła – działalności gospodarczej, z zastrzeżeniem, że działalność ta jest prowadzona w określonym miejscu i na podstawie zezwolenia, a więc w jego ramach, w granicach zakreślonych przedmiotem działalności gospodarczej ujętym w zezwoleniu.

Należy wskazać, że przepisy SSE przewidują dwie odrębne procedury w zakresie zakończenia przez przedsiębiorcę prowadzenia działalności gospodarczej na terenie SSE ze względu na posiadane zezwolenie, tj. wygaśnięcie zezwolenia oraz cofnięcie zezwolenia.

Stosownie do art. 19 ust. 5 SSE, na wniosek przedsiębiorcy minister właściwy do spraw gospodarki stwierdza, w drodze decyzji, wygaśnięcie zezwolenia. Należy zauważyć, że przepisy SSE nie określają szczegółowo sytuacji (poza upływem okresu, na który zostało wydane zezwolenie), w których zezwolenie na prowadzenie działalności gospodarczej na terenie SSE zostaje wygaszone, ani też nie wskazują jakichkolwiek negatywnych dla przedsiębiorcy strefowego skutków wygaśnięcia zezwolenia. Przepisy te wskazują jedynie, że stwierdzenie wygaśnięcia zezwolenia następuje na wniosek przedsiębiorcy.

Natomiast w myśl art. 19 ust. 3 SSE, zezwolenie może być cofnięte albo jego zakres lub przedmiot działalności określony w zezwoleniu może zostać ograniczony, jeżeli przedsiębiorca:

1. zaprzestał na terenie strefy prowadzenia działalności gospodarczej, na którą posiadał zezwolenie, lub
2. rażąco uchybił warunkom określonym w zezwoleniu, lub
3. nie usunął uchybień stwierdzonych w toku kontroli, o której mowa w art. 18, w terminie do ich usunięcia wyznaczonym w wezwaniu ministra właściwego do spraw gospodarki, lub
4. wystąpił z wnioskiem o cofnięcie zezwolenia albo ograniczenie zakresu lub przedmiotu działalności określonego w zezwoleniu.
   
   

Z kolei w myśl art. 17 ust. 5 updop, w razie cofnięcia zezwolenia, o którym mowa w ust. 1 pkt 34, podatnik traci prawo do zwolnienia i jest obowiązany do zapłaty podatku za cały okres korzystania ze zwolnienia podatkowego. Zgodnie zaś z treścią art. 17 ust. 6 updop, w razie wystąpienia okoliczności, o których mowa w ust. 5, podatnik jest obowiązany do zwiększenia podstawy opodatkowania o kwotę dochodu, w odniesieniu do którego utracił prawo do zwolnienia, a w razie poniesienia straty do jej zmniejszenia o tę kwotę – w rozliczeniu zaliczki za wybrany okres wpłaty zaliczek, o którym mowa w art. 25, w którym utracił to prawo, a gdy utrata prawa nastąpi w ostatnim okresie wpłaty zaliczek danego roku podatkowego – w zeznaniu rocznym.

W świetle zaprezentowanych przepisów należy skonstatować, że w razie cofnięcia zezwolenia, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 34 updop, podatnik traci prawo do zwolnienia i jest obowiązany do zapłaty podatku za cały okres korzystania ze zwolnienia podatkowego. Sposób rozliczenia podatnika w takim przypadku został jednoznacznie wskazany w art. 17 ust. 6 updop.

Należy jednak zauważyć, że przepis art. 17 ust. 5 updop odnosi się wyłącznie do cofnięcia zezwolenia. Brak jest natomiast w updop normy odnoszącej się do wygaśnięcia zezwolenia. Zatem należy stwierdzić – biorąc pod uwagę, że w ramach instytucji interpretacji indywidualnej regulowanej przepisami Ordynacji podatkowej, tut. Organ jest uprawniony do interpretacji wyłącznie prawa podatkowego (które – jak wskazano – nie reguluje kwestii wygaśnięcia zezwolenia dla celów podatku dochodowego od osób prawnych) – że w przypadku gdy na wniosek Spółki zostanie wydana decyzja o wygaśnięciu zezwolenia na prowadzenie działalności gospodarczej na terenie SSE, to nie wystąpi obowiązek zapłaty podatku dochodowego od osób prawnych objętego zwolnieniem w okresie obowiązywania tego zwolnienia. Stanowisko Wnioskodawcy jest więc prawidłowe.

Należy jednakże w omawianym kontekście podnieść, że brak obowiązku zapłaty przez Wnioskodawcę podatku dochodowego od osób prawnych objętego zwolnieniem, nie jest równoznaczny z brakiem obowiązku zwrotu otrzymanej przez Wnioskodawcę pomocy publicznej. Kwestia ta jednak, jako nieobjęta pytaniem Wnioskodawcy wyznaczającym zakres interpretacji indywidualnej, nie była przedmiotem niniejszej interpretacji.

Interpretacja dotyczy opisanego zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie wydania interpretacji.

W zakresie przedmiotu wniosku dotyczącego pytania nr 2 wydano odrębne rozstrzygniecie.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Kielcach, ul. Prosta 10, 25-366 Kielce, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz.U. z 2016 r., poz. 718 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.