Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach
2461-IBPB-2-1.4514.529.2016.2.BJ
z 17 listopada 2016 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2015 r., poz. 613, ze zm.) oraz § 7 pkt 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U., poz. 643) – Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Rozwoju i Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 10 sierpnia 2016 r. (data wpływu do Biura – 22 września 2016 r.), uzupełnionym 28 października 2016 r., o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie skutków podatkowych przekazania zysku na kapitał zapasowy – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 22 września 2016 r. do Biura wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie skutków podatkowych przekazania zysku na kapitał zapasowy.

Z uwagi na fakt, iż wniosek nie spełniał wymogów formalnych, w piśmie z 17 października 2016 r. znak: 2461.IBPB-2-1.4514.529.2016.1.BJ wezwano Wnioskodawcę o jego uzupełnienie. Wniosek uzupełniono 28 października 2016 r.

W przedmiotowym wniosku oraz jego uzupełnieniu został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Spółka z o.o. spółka komandytowa prowadzi księgi rachunkowe. W latach podatkowych 2010-2015 spółka wygenerowała zysk. Zgodnie z podejmowanymi jednogłośne uchwałami wspólników, w każdym roku część wypracowanego zysku była przeznaczona do wypłaty pomiędzy wspólnikami, zaś część pozostała była przeznaczana na kapitał zapasowy. Możliwość tworzenia kapitału zapasowego została uregulowana poprzez podjęcie przez wspólników odpowiedniej uchwały o tworzeniu takiego kapitału. Część wypracowanego zysku jest w związku z tym pozostawiana w spółce w celu finansowania jej bieżącej działalności gospodarczej. Przekazanie zysku na kapitał zapasowy spółki nie wiąże się przy tym z wniesieniem, ani podwyższeniem wkładów przez wspólników spółki.

Pozostawienie zysku w spółce nie zostało potraktowane przez wspólników jako pożyczka udzielona spółce, dopłata, depozyt nieprawidłowy bądź oddanie spółce przez wspólników środków finansowych do nieodpłatnego korzystania.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy przekazanie części zysku wypracowanego przez spółkę na jej kapitał zapasowy mocą jednomyślnych uchwał wspólników skutkuje opodatkowaniem podatkiem od czynności cywilnoprawnych?

Zdaniem Wnioskodawcy, przekazanie zysku na jej kapitał zapasowy nie jest równoznaczne ze zmianą umowy spółki, tzn.: wniesieniem lub podwyższeniem wkładu do spółki, udzieleniem pożyczki przez wspólnika, wniesieniem dopłat, ani też oddaniem spółce przez wspólnika rzeczy lub praw majątkowych do nieodpłatnego używania, chyba że uchwała wspólników w zakresie przeznaczenia zysku spółki wyraźnie wskazywałaby, iż wspólnicy dokonują jednocześnie wniesienia/podwyższenia wkładów, udzielają spółce pożyczki, wnoszą dopłaty, bądź też oddają rzeczy (pieniądze) do nieodpłatnego używania.

Wnioskodawca przywołując treść art. 1 ust. 1 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych wskazał, że ustawa ta zawiera zamknięty katalog czynności objętych opodatkowaniem. Powyższe oznacza, że opodatkowaniu tym podatkiem podlegają wyłącznie czynności enumeratywnie wskazane w ustawie.

Ust. 3 pkt 1 i 2 ww. regulacji dodaje, że w przypadku umowy spółki za zmianę umowy uważa się:

1. przy spółce osobowej – wniesienie lub podwyższenie wkładu, którego wartość powoduje zwiększenie majątku spółki, pożyczkę udzieloną spółce przez wspólnika, dopłaty oraz oddanie przez wspólnika spółce rzeczy lub praw majątkowych do nieodpłatnego używania;
2. przy spółce kapitałowej – podwyższenie kapitału zakładowego z wkładów lub ze środków spółki oraz dopłaty.
   
   

Wnioskodawca wskazał, że przepis art. 1 ust. 3 pkt 1 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych z dniem 1 stycznia 2016 r. uległ nowelizacji. W brzmieniu obowiązującym do końca 2015 r. stanowił on: „przy spółce osobowej – wniesienie lub podwyższenie wkładu, którego wartość powoduje zwiększenie majątku spółki albo podwyższenie kapitału zakładowego, pożyczkę udzieloną spółce przez wspólnika, dopłaty oraz oddanie przez wspólnika spółce rzeczy lub praw majątkowych do nieodpłatnego używania”.

Art. 1a ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych stanowi zaś, że przez:

1. spółkę osobową należy rozumieć spółkę: cywilną, jawną, partnerską, komandytową lub komandytowo-akcyjną;
2. spółkę kapitałową należy rozumieć spółkę, z ograniczoną odpowiedzialnością, akcyjną lub europejską.

Ponadto Wnioskodawca wskazał, że zasady funkcjonowania spółek osobowych i kapitałowych, jak też zasady podziału i wykorzystania zysku tych spółek, określają przepisy ustawy z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych. Zgodnie z art. 51 § 1 w zw. z art. 103 Kodeksu spółek handlowych każdy ze wspólników spółki komandytowej ma prawo do równego udziału w zyskach i uczestniczy w stratach w tym samym stosunku, bez względu na rodzaj i wartość wkładu. Wspólnik może żądać także podziału i wypłaty całości zysku z końcem każdego roku obrotowego, przy czym jeżeli wskutek poniesionej przez spółkę straty udział kapitałowy wspólnika został uszczuplony, zysk przeznacza się w pierwszej kolejności na uzupełnienie udziału wspólnika (art. 52 § 1 i 2 Kodeksu spółek handlowych).

W związku z powyższym, należy uznać, iż czynność polegająca jedynie na przekazaniu części wypracowanego przez spółkę zysku na kapitał zapasowy spółki, która nie wiąże się z wniesieniem ani też podwyższeniem wkładów przez wspólników, nie podlega opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych. Nie została bowiem wymieniona w katalogu czynności objętych tym podatkiem.

Na potwierdzenie swojego stanowiska, Wnioskodawca przywołał interpretacje indywidualne; interpretacje te wskazują na jednolitą linię interpretacyjną organów podatkowych w zakresie braku opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych zysku spółek osobowych przekazanego na ich kapitał zapasowy zarówno w stanie prawnym obowiązującym przed 1 stycznia 2016 r. jak i po 31 grudnia 2015 r.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Przepis art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 9 września 2000 r. o podatku od czynności cywilnoprawnych (Dz.U. z 2016 r., poz. 223, ze zm.) zawiera zamknięty katalog czynności podlegających opodatkowaniu tym podatkiem. Zgodnie z art. 1 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy podatkowi temu podlegają następujące czynności cywilnoprawne:

• umowy sprzedaży oraz zamiany rzeczy i praw majątkowych,
• umowy pożyczki pieniędzy lub rzeczy oznaczonych tylko co do gatunku,
• umowy darowizny – w części dotyczącej przejęcia przez obdarowanego długów i ciężarów albo zobowiązań darczyńcy,
• umowy dożywocia,
• umowy o dział spadku oraz umowy o zniesienie współwłasności – w części dotyczącej spłat lub dopłat,
• ustanowienie hipoteki,
• ustanowienie odpłatnego użytkowania, w tym nieprawidłowego, oraz odpłatnej służebności,
• umowy depozytu nieprawidłowego,
• umowy spółki.
  
  

Podatkowi od czynności cywilnoprawnych podlegają też zmiany ww. umów, jeżeli powodują one podwyższenie podstawy opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych oraz orzeczenia sądów, w tym również polubownych, oraz ugody, jeżeli wywołują one takie same skutki prawne (art. 1 ust. 1 pkt 2 i 3 cyt. ustawy).

Stosownie do art. 1 ust. 3 pkt 1 cyt. ustawy, w przypadku umowy spółki, za zmianę umowy spółki uważa się przy spółce osobowej – wniesienie lub podwyższenie wkładu, którego wartość powoduje zwiększenie majątku spółki, pożyczkę udzieloną spółce przez wspólnika, dopłaty oraz oddanie przez wspólnika spółce rzeczy lub praw majątkowych do nieodpłatnego używania.

Zgodnie z art. 1a pkt 1 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych, określenie spółka osobowa oznacza spółkę: cywilną, jawną, partnerską, komandytową lub komandytowo-akcyjną.

Obowiązek podatkowy, z zastrzeżeniem ust. 2, powstaje z chwilą dokonania czynności cywilnoprawnej (art. 3 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy).

Art. 4 pkt 9 cyt. ustawy stanowi, że obowiązek podatkowy, z zastrzeżeniem art. 5, ciąży przy umowie spółki cywilnej – na wspólnikach, a przy pozostałych umowach spółki – na spółce.

W myśl art. 6 ust. 1 pkt 8 powołanej ustawy podstawę opodatkowania stanowi przy umowie spółki:

1. przy zawarciu umowy – wartość wkładów do spółki osobowej albo wartość kapitału zakładowego,
   
2. przy wniesieniu lub podwyższeniu wkładów do spółki osobowej albo podwyższeniu kapitału zakładowego – wartość wkładów powiększających majątek spółki osobowej albo wartość, o którą podwyższono kapitał zakładowy,
   
3. przy dopłatach – kwota dopłat,
   
4. przy pożyczce udzielonej spółce przez wspólnika – kwota lub wartość pożyczki,
   
5. przy oddaniu spółce rzeczy lub praw majątkowych do nieodpłatnego używania – roczna wartość nieodpłatnego używania, którą przyjmuje się w wysokości 4% wartości rynkowej rzeczy lub prawa majątkowego oddanego do nieodpłatnego używania,
   
6. przy przekształceniu lub łączeniu spółek – wartość wkładów do spółki osobowej powstałej w wyniku przekształcenia albo wartość kapitału zakładowego spółki kapitałowej powstałej w wyniku przekształcenia lub połączenia,
   
7. przy przeniesieniu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej rzeczywistego ośrodka zarządzania spółki kapitałowej lub jej siedziby – wartość kapitału zakładowego.
   
   

Stosownie do treści art. 7 ust. 1 pkt 9 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych, stawka podatku wynosi od umowy spółki – 0,5%.

Zgodnie z art. 51 § 1 ustawy z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych (Dz.U. z 2016 r., poz. 1578, ze zm.) każdy wspólnik ma prawo do równego udziału w zyskach i uczestniczy w stratach w tym samym stosunku bez względu na rodzaj i wartość wkładu.

Wspólnik może żądać podziału i wypłaty całości zysku z końcem każdego roku obrotowego. Jeżeli wskutek poniesionej przez spółkę straty udział kapitałowy wspólnika został uszczuplony, zysk przeznacza się w pierwszej kolejności na uzupełnienie udziału wspólnika (art. 52 § 1 i 2 Kodeksu spółek handlowych).

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że Spółka z o.o. spółka komandytowa w latach podatkowych 2010-2015 wygenerowała zysk. Zgodnie z podejmowanymi uchwałami wspólników, w każdym roku część wypracowanego zysku była przeznaczona do wypłaty pomiędzy wspólnikami, zaś część pozostała była przeznaczana na kapitał zapasowy. Pozostawienie zysku w spółce nie zostało potraktowane przez wspólników jako pożyczka udzielona spółce, dopłata, depozyt nieprawidłowy bądź oddanie spółce przez wspólników środków finansowych do nieodpłatnego korzystania.

Należy wskazać, iż uchwała wspólników o pozostawieniu zysku w spółce i przekazaniu go na kapitał zapasowy, co do zasady, nie podlega podatkowi od czynności cywilnoprawnych, chyba że z jej treści wynika, że wspólnicy podjęli decyzję np. o przeznaczeniu go na powiększenie wysokości swoich wkładów.

Jak wynika z wniosku, przekazanie zysku na kapitał zapasowy spółki nie wiąże się z wniesieniem, ani podwyższeniem wkładów przez wspólników spółki.

Pozostawienie zysku w spółce nie zostało potraktowane przez wspólników również jako pożyczka udzielona przez wspólników spółce, dopłata, depozyt nieprawidłowy ani jako oddanie przez wspólników praw majątkowych spółce do nieodpłatnego używania.

W świetle powyższego, opisana we wniosku czynność przekazania wypracowanego zysku Wnioskodawcy na kapitał zapasowy nie stanowi zmiany umowy spółki i nie podlega opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych.

W związku z powyższym stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz.U. z 2016 r., poz. 718, ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.