Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy
ITPP3/4512-387/16/MD
z 4 października 2016 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613, z późn. zm.) oraz § 6 pkt 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U., poz. 643), Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko – przedstawione we wniosku z dnia 14 lipca 2016 r. (data wpływu 20 lipca 2016 r.), uzupełnionym w dniach 14 i 28 września 2016 r. (daty wpływu), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie:

• zastosowania zwolnienia od tego podatku do czynności wywłaszczenia w zamian za odszkodowanie działki niezabudowanej nr … – jest nieprawidłowe;
• nieopodatkowania czynności wywłaszczenia działki nr … bez ustalenia odszkodowania – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 20 lipca 2016 r. został złożony ww. wniosek, uzupełniony w dniach 14 i 28 września 2016 r., o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie: zastosowania zwolnienia od tego podatku do czynności wywłaszczenia w zamian za odszkodowanie działki niezabudowanej nr … oraz nieopodatkowania czynności wywłaszczenia działki nr … bez ustalenia odszkodowania.

We wniosku oraz jego uzupełnieniach przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Gmina Miasta … (dalej jako „Gmina”) jest stroną prowadzonego przez Wojewodę … (dalej jako „Wojewoda”) postępowania w zakresie ustalenia odszkodowania za nieruchomość przejętą na podstawie ustawy z dnia 10 kwietnia 2003 r. o szczególnych zasadach przygotowania i realizacji inwestycji w zakresie dróg publicznych (Dz. U. z 2015 r. poz. 2031, z późn. zm.). Na mocy decyzji Wojewody nr … r. z dnia … 2013 r. znak: … o zezwoleniu na realizację inwestycji drogowej pn. „…”, nieruchomość położona w ..., oznaczona w ewidencji gruntów jako działka nr …o pow. 0,0749 ha, z obrębu 39, przeszła na własność Województwa ….

Decyzja ZRID, o której mowa wyżej, zatwierdziła na potrzeby inwestycji podział nieruchomości położonych w liniach rozgraniczających, w tym ww. działek. Działkę nr … podzielono na działki nr … o pow. 0,0749 ha (przeznaczoną pod inwestycję) i nr … o pow. 0,1704 ha (pozostające przy właścicielu).

Przedmiotowa nieruchomość objęta była miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego miasta … dla drogi głównej „trasy średnicowej”, na odcinku od ul. … do ul. … w … oraz części terenów przyległych, zatwierdzonym uchwałą nr … Rady Miasta … z dnia … 2004 r. i oznaczona był symbolem …, dla którego ustalono przeznaczenie podstawowe droga główna „trasa średnicowa”.

Ponieważ ww. działki objęte są miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego stanowią tereny budowlane w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług.

Prawo własności przedmiotowej nieruchomości, zgodnie z wpisem w dziale II księgi wieczystej nr …, nabyte zostało przez Gminę na podstawie decyzji Wojewody … z dnia … 1993 r. znak …, a więc przy jej nabyciu nie przysługiwało Gminie prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Zgodnie z protokołem z wizji lokalnej przeprowadzonej w dniu … 2014 r. oraz opisem z dnia … 2014 r. sporządzonym przez rzeczoznawcę … na przedmiotowej działce urządzone były ogródki działkowe wchodzące w skład ROD …. Znajdujące się na przedmiotowej działce naniesienia budowlane i roślinne nie były własnością Gminy. Stanowiły one własność użytkowników poszczególnych ogródków działkowych.

Odszkodowania za składniki budowlane i roślinne stanowiące własność członków ROD … – należne w oparciu o art. 18 ust. 1g ustawy o szczególnych zasadach przygotowywania i realizacji inwestycji w zakresie dróg publicznych – ustalone zostały odrębnymi decyzjami.

Odszkodowania, o których mowa wyżej, wypłacone zostały użytkownikom poszczególnych ogródków działkowych.

Gmina nie zaakceptowała kwoty odszkodowania, o której mowa wyżej, i wniosła odwołanie do Ministra Infrastruktury i Rozwoju. Decyzją z dnia … 2015 r. Minister Infrastruktury i Rozwoju uchylił decyzję Wojewody z dnia … 2014 r. i przekazał sprawę do ponownego rozpatrzenia. Obecnie toczy się postępowanie w przedmiocie ustalenia wysokości odszkodowania.

W związku z wprowadzoną ustawą z dnia 27 października 2015 r. weszła wżycie ustawa z dnia 5 sierpnia 2015 r. (Dz. U. z 2015 r., poz. 1590) o zmianie ustawy o szczególnych zasadach przygotowania i realizacji inwestycji w zakresie dróg publicznych oraz niektórych innych ustaw. Na jej mocy dodano do art. 12 ust. 7, zgodnie z którym, jeżeli przemawia za tym interes społeczny lub gospodarczy, Skarb Państwa albo jednostka samorządu terytorialnego mogą zrzec się w całości lub w części odszkodowania za nieruchomości przejęte na cele realizacji inwestycji drogowych. Zrzeczenie, o którym mowa wyżej, nastąpić musi w formie pisemnej pod rygorem nieważności i składane jest organowi prowadzącemu postępowanie. Zgodnie z wprowadzoną nowelizacją, w przypadku zrzeczenia się odszkodowania za nieruchomość w trakcie postępowania ustalającego wysokość odszkodowania – postępowanie umarza się.

Gmina skłonna jest wystąpić z wnioskiem o zrzeczenie się odszkodowania za nieruchomości, o których mowa wyżej.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

1. Czy przekazanie działki nr … w związku z wywłaszczeniem za odszkodowaniem stanowić będzie czynność objętą VAT?
2. Czy przekazanie działki nr … w związku z wywłaszczeniem bez odszkodowania (zrzeczenie) stanowić będzie czynność objętą VAT?

Zdaniem Gminy:

1. przeniesienie prawa własności przedmiotowej nieruchomości pod budowę drogi publicznej za odszkodowaniem nie będzie opodatkowane podatkiem od towarów i usług, gdyż korzystać będzie za zwolnienia na podstawie art. 43 ust. 10a.
   Zgodnie z art. 7 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług, przez dostawę towarów rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, w tym również przeniesienie z nakazu władzy publicznej lub podmiotu działającego w imieniu organu lub przeniesienie z mocy prawa własności towarów w zamian za odszkodowanie.
   
   Mają zatem na uwadze treść cytowanego wyżej przepisu uznać należy, że w przedmiotowej sprawie ma miejsce dostawa towarów w zamian za odszkodowanie, które pełni tu funkcję wynagrodzenia za przeniesienie własności towarów, a więc odpłatna dostawę, opodatkowaną podatkiem od towarów i usług.
   Z uwagi na fakt, że Gmina nabyła nieodpłatnie prawo własności przedmiotowej nieruchomości, dostawa ta korzystać będzie ze zwolnienia od podatku przewidzianego w przepisie, o którym mowa wyżej.
   
2. ponieważ przy nabyciu przedmiotowej nieruchomości nie przysługiwało Gminie prawo obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, nieodpłatne ich przekazanie nie będzie stanowić dostawy towarów i w konsekwencji nie będzie podlegało podatkowi od towarów i usług.
   

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego w zakresie:

• zastosowania zwolnienia od tego podatku do czynności wywłaszczenia w zamian za odszkodowanie działki niezabudowanej nr … – jest nieprawidłowe;
• nieopodatkowania czynności wywłaszczenia działki nr … bez ustalenia odszkodowania – jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2016 r, poz. 710.) – zwanej dalej „ustawą” – opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju (…).

Przez towary, stosownie do art. 2 pkt 6 ustawy, rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, w tym również:

1. przeniesienie z nakazu organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w imieniu takiego organu lub przeniesienie z mocy prawa prawa własności towarów w zamian za odszkodowanie;
2. wydanie towarów na podstawie umowy dzierżawy, najmu, leasingu lub innej umowy o podobnym charakterze zawartej na czas określony lub umowy sprzedaży na warunkach odroczonej płatności, jeżeli umowa przewiduje, że w następstwie normalnych zdarzeń przewidzianych tą umową lub z chwilą zapłaty ostatniej raty prawo własności zostanie przeniesione;
3. wydanie towarów na podstawie umowy komisu: między komitentem a komisantem, jak również wydanie towarów przez komisanta osobie trzeciej;
4. wydanie towarów komitentowi przez komisanta na podstawie umowy komisu, jeżeli komisant zobowiązany był do nabycia rzeczy na rachunek komitenta;
5. ustanowienie spółdzielczego lokatorskiego prawa do lokalu mieszkalnego, ustanowienie spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu oraz przekształcenie spółdzielczego lokatorskiego prawa do lokalu mieszkalnego na spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu, a także ustanowienie na rzecz członka spółdzielni mieszkaniowej odrębnej własności lokalu mieszkalnego lub lokalu o innym przeznaczeniu oraz przeniesienie na rzecz członka spółdzielni własności lokalu lub własności domu jednorodzinnego;
6. oddanie gruntów w użytkowanie wieczyste;
7. zbycie praw, o których mowa w pkt 5 i 6.

Przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 – na mocy art. 8 ust. 1 ustawy – rozumie się natomiast każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).

Co do zasady dla uznania, że dostawa towarów podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, bezwzględny jest warunek wystąpienia „odpłatności”. Wynika to wprost z powołanego wyżej przepisu art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy.

Odpłatność oznacza wykonanie czynności (np. dostawy towarów) za wynagrodzeniem. W znaczeniu potocznym wynagrodzenie to zapłata za pracę, należność, a także odszkodowanie. Odpłatny natomiast to taki, który wymaga zapłacenia, zwrotu kosztów, płatny.

Z powołanego powyżej przepisu art. 7 ust. 1 pkt 1 ustawy wynika, że czynność polegająca na przeniesieniu z nakazu organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w imieniu takiego organu lub przeniesienie z mocy prawa prawa własności towarów (np. nieruchomości) w zamian za odszkodowanie stanowi dostawę towarów.

W tej sytuacji bez znaczenia jest fakt, że dostawa nie jest de facto następstwem decyzji właściciela, lecz wynika z nakazu organu władzy publicznej lub z mocy samego prawa. Odszkodowanie w tym przypadku pełni funkcję wynagrodzenia za przeniesienie własności towarów, czyniąc tego rodzaju dostawę faktycznie odpłatną. Zatem przeniesienie z nakazu organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w imieniu takiego organu lub przeniesienie z mocy prawa prawa własności towarów (w tym np. nieruchomości) w zamian za odszkodowanie – na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy – podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług nie podlega samo odszkodowanie, lecz stanowiące dostawę towarów przeniesienie własności nieruchomości w zamian za wynagrodzenie przyjmujące formę odszkodowania. Wynagrodzenie musi mieć zatem konkretny wymiar, a więc być konkretną wielkością wyrażalną w pieniądzu. Dostawę można uznać za dokonaną odpłatnie, dopiero gdy istnieje bezpośrednia i jasno zindywidualizowana korzyść po stronie dostawcy towaru. Oznacza to, że przeniesienie z mocy prawa prawa własności towarów nabiera odpłatnego charakteru dopiero w momencie przyznania odszkodowania i ustalenia jego wysokości.

Zgodnie z art. 112 ust. 2 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (Dz. U. z 2015 r. poz. 1774, z późn. zm.), wywłaszczenie nieruchomości polega na pozbawieniu albo ograniczeniu, w drodze decyzji, prawa własności, prawa użytkowania wieczystego lub innego prawa rzeczowego na nieruchomości.

Zgodnie z art. 7 ust. 2 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się również przekazanie nieodpłatnie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa, w szczególności:

1. przekazanie lub zużycie towarów na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia,
2. wszelkie inne darowizny

• jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów lub ich części składowych.

Jak wynika z tych uregulowań, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega generalnie każde nieodpłatne przekazanie towaru należącego do przedsiębiorstwa, w tym także wszelkie inne darowizny, z którym wiąże się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, o ile podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu, imporcie lub wytworzeniu tych towarów lub ich części składowych.

W świetle art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Jak stanowi art. 146a pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2016 r., z zastrzeżeniem art. 146f stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Jednakże w treści ustawy, jak i przepisów wykonawczych wydanych na podstawie jej upoważnienia przewidziano opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi lub zwolnienie od podatku.

Jako odstępstwo od zasady powszechności i równości opodatkowania, zastosowanie obniżonej stawki podatku lub zwolnienia od podatku od towarów i usług możliwe jest jedynie w przypadku wykonywania czynności ściśle określonych w ustawie oraz w przepisach wykonawczych wydanych na podstawie jej upoważnienia.

Zakres i zasady zwolnienia od podatku dostaw towarów lub świadczenia usług zostały określone m.in. w art. 43 ustawy.

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy, zwalnia się od podatku dostawę terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane.

Przez tereny budowlane − na podstawie art. 2 pkt 33 ustawy − rozumie się grunty przeznaczone pod zabudowę zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego, a w przypadku braku takiego planu − zgodnie z decyzją o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, o których mowa w przepisach o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym.

Na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:

1. dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim;
2. pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.

W art. 2 pkt 14 ustawy, ustawodawca zdefiniował pojęcie „pierwszego zasiedlenia”, przez które rozumieć należy oddanie do użytkowania, w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi budynków, budowli lub ich części, po ich:

1. wybudowaniu lub
2. ulepszeniu, jeżeli wydatki poniesione na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej.

W kwestii rozumienia definicji pierwszego zasiedlenia wypowiedział się NSA w wyroku z dnia 14 maja 2015 r. o sygn. I FSK 382/14. Sąd w wyroku tym stwierdził, że „Wykładnia językowa, systematyczna i celowościowa dyrektywy 112 wskazuje wyraźnie, że ww. pojęcie należy rozumieć szeroko jako „pierwsze zajęcie budynku, używanie”. Zatem w taki sposób powinna być odczytywana definicja przewidziana w treści art. 2 pkt 14 ustawy o VAT”.

W myśl art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części nieobjętą zwolnieniem, o którym mowa w pkt 10, pod warunkiem, że:

1. w stosunku do tych obiektów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego,
2. dokonujący ich dostawy nie ponosił wydatków na ich ulepszenie, w stosunku do których miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, a jeżeli ponosił takie wydatki, to były one niższe niż 30% wartości początkowej tych obiektów.

Zwalnia się od podatku dostawę towarów wykorzystywanych wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku, jeżeli z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego (art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy).

Z treści złożonego wniosku wynika, że Gmina jest stroną postępowania w zakresie ustalenia odszkodowania za nieruchomość (działka nr …), która dla potrzeb inwestycji drogowej przeszła na własność województwa na mocy decyzji wojewody. Działka ta powstała w wyniku podziału działki nr …, której własność Gmina nabyła na mocy decyzji administracyjnej. Zatem przy jej nabyciu Gminie nie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Przedmiotowa nieruchomość objęta była miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego, według którego ustalono przeznaczenie podstawowe droga główna „trasa średnicowa”. Ponieważ ww. działka objęta jest miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego stanowi teren budowlany w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług. Na działce nr … urządzone były ogródki działkowe. Znajdujące się na działce naniesienia budowlane i roślinne nie były własnością Gminy. Stanowiły one własność użytkowników poszczególnych ogródków działkowych. Odszkodowania za nie ustalone były odrębnymi decyzjami i zostały wypłacone. Gmina skłonna jest wystąpić z wnioskiem o zrzeczenie się odszkodowania za nieruchomości, o której mowa wyżej.

Na tym tle Gmina powzięła wątpliwość dotyczącą zastosowania zwolnienia do czynności wywłaszczenia w zamian za odszkodowanie działki niezabudowanej nr … oraz nieopodatkowania czynności wywłaszczenia działki nr … bez ustalenia odszkodowania.

Biorąc pod uwagę przedstawiony we wniosku opis zdarzenia przyszłego oraz treść powołanych przepisów stwierdzić należy, że w sytuacji, gdy nastąpi przekazanie nieruchomości (działka nr …), w związku z wywłaszczeniem w zamian za odszkodowanie, czynność tą uznać należy – na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy – za podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Jednak wbrew twierdzeniu Gminy, skoro znajdujące się na ww. nieruchomości składniki budowlane i roślinne stanowiły własność użytkowników poszczególnych ogródków działkowych i w związku z tym odszkodowanie za ww. składniki otrzymali członkowie ROD, a nie Gmina, to w istocie przedmiotem dostawy będzie sam grunt. Stąd w sprawie nie znajdzie zastosowania powołany przez Gminę art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy, gdyż dostawa ta podlega opodatkowaniu stawką podstawową, tj. 23%.

Gdy Gmina zrzeknie się odszkodowania należnego jej w związku z wywłaszczeniem nieruchomości, o których mowa we wniosku, wobec nieprzysługiwania jej prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia, czynność ta nie będzie stanowić odpłatnej dostawy towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy. Wówczas nieodpłatne przekazanie nieruchomości nie będzie podlegało opodatkowaniu na podstawie art. 7 ust. 2 ustawy.

Niniejsza interpretacja została wydana w oparciu o przedstawione we wniosku zdarzenie przyszłe. Oznacza to, że w przypadku gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź skarbowej zostanie określony odmienny stan faktyczny, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy, ul. Jana Kazimierza 5, 85-035 Bydgoszcz, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.).

Skarga powinna czynić zadość wymaganiom pisma w postępowaniu sądowym, a ponadto zawierać: wskazanie zaskarżonej decyzji, postanowienia, innego aktu lub czynności, oznaczenie organu, którego działania, bezczynności lub przewlekłego prowadzenia postępowania skarga dotyczy, określenie naruszenia prawa lub interesu prawnego, w przypadkach, o których mowa w art. 52 5 3 i 4, dowód, że skarżący wezwał właściwy organ do usunięcia naruszenia prawa (art. 57 § 1 pkt 1-4 ww. ustawy).

Zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.