Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie
1462-IPPP3.4512.637.2016.2.RD
z 25 października 2016 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613 z późn. zm.) oraz § 6 pkt 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r. poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Rozwoju i Finansów stwierdza, że stanowisko Strony przedstawione we wniosku z dnia 31 sierpnia 2016 r. (data wpływu 1 września 2016 r.), uzupełnionym w dniu 28 września 2016 r. (data wpływu 29 września 2016 r.) na wezwanie tut. Organu z dnia 21 września 2016 r. (skutecznie doręczone w dniu 23 września 2016 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawidłowości ewidencji prowadzonej dla potrzeb VAT – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 1 września 2016 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawidłowości ewidencji prowadzonej dla potrzeb VAT.

Wniosek uzupełniony został pismem z dnia 28 września 2016 r., złożonym w dniu 28 września 2016 r. (data wpływu 29 września 2016 r.) będącym odpowiedzią na wezwanie Organu z dnia 21 września 2016 r.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Spółka P. (dalej również jako Spółka) prowadząc działalność gospodarczą dokonuje czynności, co do których do 2013 roku istniał obowiązek dokumentowania ich fakturą wewnętrzną tj. wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, importu usług. Obecnie, na podstawie wewnętrznych regulacji, Spółka P. nadal wystawia faktury wewnętrzne dla udokumentowania wyżej wymienionych zdarzeń. Niejednokrotnie, w takim przypadku wystawiane są faktury wewnętrzne zbiorcze. Z uwagi na fakt, iż mogą one dotyczyć kilku kontrahentów, nie zawierają ich numerów NIP. Jednocześnie Spółka P. prowadzi ewidencję VAT, zgodnie z postanowieniami art. 109 ustawy o VAT.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy w stanie prawnym obowiązującym od dnia 1 stycznia 2017 roku prawidłowe będzie w przypadku czynności takich jak wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów, import usługi, dostawa towarów, dla której podatnikiem jest nabywca, wskazanie w ewidencji prowadzonej dla potrzeb VAT, jako kontrahenta danych Spółki wraz z jej NIP?

Zdaniem Wnioskodawcy:

Obecnie obowiązujące przepisy prawa podatkowego nie wymagają wystawiania faktur wewnętrznych. Brak jest jednak przeszkód, aby podatnicy wystawiali je w przypadku WNT, importu usług oraz dostawy towarów, dla której podatnikiem jest nabywca, na zasadach jakie obowiązywały do 2013 roku.

Zgodnie z art. 109 ust. 3 ustawy o VAT podatnicy, z wyjątkiem podatników wykonujących wyłącznie czynności zwolnione od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 lub przepisów wydanych na podstawie art. 82 ust. 3 oraz podatników, u których sprzedaż jest zwolniona od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 i 9, są obowiązani prowadzić ewidencję zawierającą: kwoty określone w art. 90, dane niezbędne do określenia przedmiotu i podstawy opodatkowania, wysokość podatku należnego, kwoty podatku naliczonego obniżające kwotę podatku należnego oraz kwotę podatku podlegającą wpłacie do urzędu skarbowego lub zwrotowi z tego urzędu oraz inne dane służące do prawidłowego sporządzenia deklaracji podatkowej, a w przypadkach określonych w art. 120 ust. 15, art. 125, art. 130d, art. 134 oraz art. 138 - dane określone tymi przepisami niezbędne do prawidłowego sporządzenia deklaracji podatkowej.

Jednocześnie zgodnie z nowym brzmieniem art. 109 ust. 3 ustawy o VAT, który na podstawie ustawy z dnia 13 maja 2016 r. o zmianie ustawy Ordynacja podatkowa i niektórych innych ustaw, wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 2017 r. podatnicy, z wyjątkiem podatników wykonujących wyłącznie czynności zwolnione od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 lub przepisów wydanych na podstawie art. 82 ust. 3 oraz podatników, u których sprzedaż jest zwolniona od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 lub 9, są obowiązani prowadzić ewidencję zawierającą dane niezbędne do prawidłowego sporządzenia deklaracji podatkowej oraz informacji podsumowującej. Ewidencja powinna zawierać w szczególności dane niezbędne do określenia przedmiotu i podstawy opodatkowania, wysokości kwoty podatku należnego, korekt podatku należnego, kwoty podatku naliczonego obniżającej kwotę podatku należnego, korekt podatku naliczonego, kwoty podatku podlegającej wpłacie do urzędu skarbowego lub zwrotowi z tego urzędu, a także inne dane służące identyfikacji poszczególnych transakcji, w tym numer, za pomocą którego kontrahent jest zidentyfikowany na potrzeby podatku lub podatku od wartości dodanej.”

Biorąc pod uwagę literalne brzmienie powołanego powyżej przepisu, należy zauważyć, że od 2017 roku podatnicy, inni niż wykonujący wyłącznie czynności zwolnione z opodatkowania, w każdym przypadku będą zobowiązani w ewidencji wskazywać numer NIP kontrahenta. Należy jednocześnie zauważyć, że w przypadku czynności takich jak wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów, import usług, dostawa towarów, dla której podatnikiem jest nabywca, odprowadzać VAT należny oraz ewentualnie dokonywać odliczenia podatku będzie Spółka. Tym samym można uznać, iż z punktu widzenia podatku od towarów i usług, po obu stronach transakcji występować będzie Spółka P.

W ocenie Wnioskodawcy, w przypadku ewidencjonowania dla potrzeb VAT czynności takich jak wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów, import usług, dostawa towarów, dla której podatnikiem jest nabywca, w ewidencji jako NIP kontrahenta prawidłowe jest wskazanie numeru NIP Spółki P.

Należy ponadto zauważyć, że w stanie prawnym obowiązującym do 2013 r . (tj. do czasu kiedy wystawianie faktur wewnętrznych było obligatoryjne) m.in. faktura wewnętrzna dokumentująca dostawę towarów, dla której podatnikiem jest nabywca, wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów oraz importu usług również nie musiała zawierać numeru identyfikacji podatkowej kontrahenta (co było wyraźnie wskazane w przepisach wykonawczych). Wskazana regulacja wprawdzie już nieobowiązuje, jednak wskazuje, iż w przypadku przedmiotowych czynności przy ich dokumentowaniu bezzasadne z punktu widzenia przepisów o podatku od towarów i usług jest wskazanie danych kontrahenta.

Dodatkowo, zaznaczyć należy, iż informacje o kontrahencie oraz jego numerze NIP nie stanowią danych niezbędnych do prawidłowego sporządzenia deklaracji podatkowej oraz informacji podsumowującej, zaś celem wprowadzonej zmiany jest możliwość lepszej kontroli transakcji opodatkowanych VAT oraz zmniejszenie nadużyć podatkowych. Cel ten zostanie również spełniony w przedmiotowym stanie faktycznym przy wskazaniu naszej Spółki jako kontrahenta w ewidencji VAT.

Reasumując w naszej ocenie od 2017 roku w przypadku ewidencji wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, importu usług, dostawy towarów, dla której podatnikiem jest nabywca, w ewidencji VAT jako kontrahent powinna być wykazana Spółka P. i jej NIP.

Wydanie niniejszej interpretacji przed wejściem w życie nowego brzmienia przepisu art. 109 ust. 3 ustawy o VAT jest niezbędne z uwagi na trwające w Spółce P. prace nad nowym system księgowym, który zacznie w Spółce funkcjonować od 2017 roku.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest nieprawidłowe.

W myśl art. 99 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz.U. z 2016 r., poz. 710 ze zm.) zwanej dalej ustawą, podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani składać w urzędzie skarbowym deklaracje podatkowe za okresy miesięczne w terminie do 25. dnia miesiąca następującego po każdym kolejnym miesiącu, z zastrzeżeniem ust. 2-10, art. 130c i art. 133.

Stosownie do art. 99 ust. 14 ustawy, Minister właściwy do spraw finansów publicznych określi, w drodze rozporządzenia, wzory deklaracji podatkowych, o których mowa w ust. 1-3, 8 i 9, wraz z objaśnieniami co do sposobu prawidłowego ich wypełnienia oraz terminu i miejsca ich składania, w celu umożliwienia rozliczenia podatku.

Zgodnie z delegacją ustawową zawartą między innymi w art. 99 ust. 14 ustawy, Minister Finansów wydał rozporządzenie z dnia 29 lipca 2016 r. w sprawie wzorów deklaracji dla podatku od towarów i usług (Dz.U. z 2016 r. poz. 1136) określając wzory deklaracji wraz z objaśnieniami co do sposobu prawidłowego ich wypełnienia.

W objaśnieniach do deklaracji dla podatku od towarów i usług (VAT-7, VAT-7K i VAT-7D), stanowiących załącznik nr 4 do ww. rozporządzenia, wskazano, że deklaracje dla podatku od towarów i usług VAT-7 składają podatnicy, o których mowa w art. 15 ustawy, obowiązani do składania deklaracji za okresy miesięczne, zgodnie z art. 99 ust. 1 ustawy.

W myśl art. 100 ust. 3 ustawy, informacje podsumowujące składa się za okresy miesięczne, w terminie do 15. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym powstał obowiązek podatkowy z tytułu dokonania transakcji, o których mowa w ust. 1, z zastrzeżeniem ust. 4, 6 i 7.

Na podstawie art. 100 ust. 8 informacja podsumowująca powinna zawierać następujące dane:

1. nazwę lub imię i nazwisko podmiotu składającego informację podsumowującą oraz jego numer identyfikacji podatkowej podany w potwierdzeniu dokonanym przez naczelnika urzędu skarbowego zgodnie z art. 97 ust. 9, który zastosował dla transakcji, o których mowa w ust. 1;
2. właściwy i ważny numer identyfikacyjny dla transakcji wewnątrzwspólnotowych nadany przez państwo członkowskie właściwe dla podatnika podatku od wartości dodanej lub osoby prawnej niebędącej takim podatnikiem, nabywających towary lub usługi, zawierający dwuliterowy kod stosowany dla podatku od wartości dodanej;
3. właściwy i ważny numer identyfikacyjny dla transakcji wewnątrzwspólnotowych nadany przez państwo członkowskie właściwe dla podatnika podatku od wartości dodanej dokonującego dostawy towarów, zawierający dwuliterowy kod stosowany dla podatku od wartości dodanej - w przypadku, o którym mowa w ust. 1 pkt 2;
4. łączną wartość wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, łączną wartość wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów, w tym również łączną wartość dostawy towarów, o której mowa w ust. 1 pkt 3, łączną wartość świadczonych usług, o których mowa w ust. 1 pkt 4 - w odniesieniu do poszczególnych kontrahentów.
   
   

Jak wynika z powołanego art. 100 ust. 8 pkt 3 ustawy, w przypadku informacji o dokonanym wewnątrzwspólnotowym nabyciu towarów, powinna ona zawierać m.in. właściwy i ważny numer identyfikacji dla transakcji wewnątrzwspólnotowych, nadany przez państwo członkowskie właściwe dla podatnika podatku od wartości dodanej dokonującego dostawy towarów, zawierający dwuliterowy kod stosowany dla podatku od wartości dodanej.

Zgodnie z art. 109 ust. 3 ustawy podatnicy, z wyjątkiem podatników wykonujących wyłącznie czynności zwolnione od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 lub przepisów wydanych na podstawie art. 82 ust. 3 oraz podatników, u których sprzedaż jest zwolniona od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 i 9, są obowiązani prowadzić ewidencję zawierającą: kwoty określone w art. 90, dane niezbędne do określenia przedmiotu i podstawy opodatkowania, wysokość podatku należnego, kwoty podatku naliczonego obniżające kwotę podatku należnego oraz kwotę podatku podlegającą wpłacie do urzędu skarbowego lub zwrotowi z tego urzędu oraz inne dane służące do prawidłowego sporządzenia deklaracji podatkowej, a w przypadkach określonych w art. 120 ust. 15, art. 125, art. 130d, art. 134 oraz art. 138 - dane określone tymi przepisami niezbędne do prawidłowego sporządzenia deklaracji podatkowej.

Jednocześnie zgodnie z nowym brzmieniem art. 109 ust. 3 ustawy, który na podstawie ustawy z dnia 13 maja 2016 r. o zmianie ustawy – Ordynacja Podatkowa oraz niektórych ustaw (Dz.U z 2016 r. poz. 846) wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 2017 r. podatnicy, z wyjątkiem podatników wykonujących wyłącznie czynności zwolnione od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 lub przepisów wydanych na podstawie art. 82 ust. 3 oraz podatników, u których sprzedaż jest zwolniona od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 lub 9, są obowiązani prowadzić ewidencję zawierającą dane niezbędne do prawidłowego sporządzenia deklaracji podatkowej oraz informacji podsumowującej. Ewidencja powinna zawierać w szczególności dane niezbędne do określenia przedmiotu i podstawy opodatkowania, wysokości kwoty podatku należnego, korekt podatku należnego, kwoty podatku naliczonego obniżającej kwotę podatku należnego, korekt podatku naliczonego, kwoty podatku podlegającej wpłacie do urzędu skarbowego lub zwrotowi z tego urzędu, a także inne dane służące identyfikacji poszczególnych transakcji, w tym numer, za pomocą którego kontrahent jest zidentyfikowany na potrzeby podatku lub podatku od wartości dodanej.”

W związku z powyższą zmianą, która wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 2017 r. szczególnej wagi nabiera obowiązek odpowiedniego utrwalania wszelkich danych wymienionych w przepisie art. 109 ust. 3 ustawy. Dane te zostały szczegółowo wymienione w ww. przepisie. Dla identyfikacji poszczególnych transakcji oprócz określenia przedmiotu i podstawy opodatkowania, wysokości podatku należnego, kwot podatku naliczonego obniżających kwotę podatku należnego oraz kwoty podatku podlegającej wpłacie do urzędu skarbowego lub zwrotowi z tego urzędu ważny jest także numer za pomocą którego kontrahent jest zidentyfikowany na potrzeby podatku lub podatku od wartości dodanej.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca prowadząc działalność gospodarczą dokonuje czynności, co do których do 2013 roku istniał obowiązek dokumentowania ich fakturą wewnętrzną tj. wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, importu usług. Obecnie, na podstawie wewnętrznych regulacji, Spółka P. nadal wystawia faktury wewnętrzne dla udokumentowania wyżej wymienionych zdarzeń. Niejednokrotnie, w takim przypadku wystawiane są faktury wewnętrzne zbiorcze. Z uwagi na fakt, iż mogą one dotyczyć kilku kontrahentów, nie zawierają ich numerów NIP. Jednocześnie Spółka P. prowadzi ewidencje VAT, zgodnie z postanowieniami art. 109 ustawy o VAT.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą kwestii, czy w stanie prawnym obowiązującym od dnia 1 stycznia 2017 r. w odniesieniu do takich czynności jak wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów, import usług, dostawa towarów dla których podatnikiem jest nabywca (do których Spółka wystawiała i nadal zgodnie z wewnętrznymi regulacjami wystawia faktury wewnętrzne) prawidłowe będzie wskazanie w ewidencji prowadzonej dla potrzeb VAT, jako kontrahenta danych Spółki wraz z jej NIP.

W przedstawionym opisie sprawy w stanie prawnym obowiązującym od 1 stycznia 2017 r. ewidencja prowadzona przez podatnika będzie musiała uwzględniać wszelkie dane do prawidłowego sporządzenia deklaracji podatkowej oraz informacji podsumowującej. Zmiana art. 109 ust. 3 ustawy w zakresie ewidencji polega m.in. na dodaniu w ewidencji VAT dodatkowo danych służących identyfikacji poszczególnych transakcji, jak NIP kontrahenta polskiego jak i zagranicznego. Tym samym wbrew temu co twierdzi Wnioskodawca Spółka nie może w przypadku ewidencji wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, importu usług, dostawy towarów dla której podatnikiem jest nabywca, jako kontrahenta wykazywać siebie (Spółkę) i podawać NIP swojej Spółki. Z przepisu wprost wynika, że mają to być dane kontrahenta. Nie zmienia postaci rzeczy fakt, iż Spółka dokumentując transakcje będące przedmiotem zapytania wystawiała faktury wewnętrzne zbiorcze nie podając numerów NIP. To są wewnętrzne regulacje Spółki, a od 1 stycznia 2014 r. nie ma obowiązku wystawiania tego typu faktur. To że transakcje dotyczą kilku kontrahentów również nie wpływa na sposób prowadzenia ewidencji i od 1 stycznia 2017 r. należy uwzględniać wszystkie dane do prawidłowego sporządzania deklaracji podatkowej oraz informacji podsumowującej w tym numer za pomocą którego kontrahent jest zidentyfikowany na potrzeby podatku lub podatku od wartości dodanej.

Ponadto należy zauważyć, że art. 109 ust. 3 ustawy dotyczy prowadzenia ewidencji zawierającej dane niezbędne zarówno do sporządzenia deklaracji podatkowej oraz informacji podsumowującej. Jak wynika z powołanego art. 100 ust. 8 pkt 3 ustawy, w przypadku informacji o dokonanym wewnątrzwspólnotowym nabyciu towarów, powinna ona zawierać m.in. właściwy i ważny numer identyfikacji dla transakcji wewnątrzwspólnotowych, nadany przez państwo członkowskie właściwe dla podatnika podatku od wartości dodanej dokonującego dostawy towarów, zawierający dwuliterowy kod stosowany dla podatku od wartości dodanej. Dlatego też choćby i z tego powodu Wnioskodawca nie jest uprawniony do wykazania w informacji podsumowującej w pozycji kontrahenta dokonującego dostawy swojego numeru identyfikacyjnego.

Mając na uwadze powyższe ustalenia w myśl art. 109 ust. 3 ustawy od 1 stycznia 2017 r. w przypadku ewidencji wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, importu usług, dostawy towarów, dla której podatnikiem jest nabywca w ewidencji zawierającej dane niezbędne do prawidłowego sporządzenia deklaracji podatkowej oraz informacji podsumowującej Wnioskodawca nie może jako kontrahenta wykazywać nazwy swojej Spółki podając swój NIP.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy należy uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

W tym miejscu należy również nadmienić, że przedmiotem wątpliwości Wnioskodawcy były przepisy obowiązujące od 1 stycznia 2017 r., a wniosek został złożony w dniu 31 sierpnia 2016 r. (data wpływu do tut. Organu 1 września 2016 r.) i pomimo tego iż Wnioskodawca wskazał, że przedmiotem wniosku jest stan faktyczny Organ mając na uwadze przedstawioną specyfikę sprawy uznał, iż dotyczy on zdarzenia przyszłego.

Ponadto tut. Organ informuje, że zgodnie z art. 14na pkt 2 ustawy Ordynacja podatkowa, przepisów art. 14k-14n dotyczących ochrony prawnej wynikającej z zastosowania się Wnioskodawcy do otrzymanej interpretacji nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe przedstawione we wniosku stanowią element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy o podatku od towarów i usług, tj. czynności dokonanych w ramach transakcji, które pomimo spełnienia warunków formalnych ustanowionych w przepisach ustawy, miały zasadniczo na celu osiągnięcie korzyści podatkowych, których przyznanie byłoby sprzeczne z celem, któremu służą te przepisy.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. 2016, poz. 718, z późn. zm.).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skarga powinna czynić zadość wymaganiom pisma w postępowaniu sądowym, a ponadto zawierać: wskazanie zaskarżonej decyzji, postanowienia, innego aktu lub czynności, oznaczenie organu, którego działania, bezczynności lub przewlekłego prowadzenia postępowania skarga dotyczy, określenie naruszenia prawa lub interesu prawnego, w przypadkach, o których mowa w art. 52 § 3 i 4, dowód, że skarżący wezwał właściwy organ do usunięcia naruszenia prawa (art. 57 § 1 pkt 1 - 4 ww. ustawy). Skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną” (art. 57a ww. ustawy). Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.