Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach
2461-IBPB-1-3.4510.823.2016.1.AB
z 4 listopada 2016 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

NTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2015 r., poz. 613 ze zm.) oraz § 4 pkt 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. z 2015 r., poz. 643), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Rozwoju i Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 9 września 2016 r. (data wpływu do tut. Biura 14 września 2016 r.), uzupełnionym 2 listopada 2016 r., o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości bezpośredniego zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków na odtworzenie stanu pierwotnego komina – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 14 września 2016 r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie, dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości bezpośredniego zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków na odtworzenie stanu pierwotnego komina.

We wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Spółka z o.o. prowadzi działalność gospodarczą polegającą na wytwarzaniu i dostarczaniu ciepła mieszkańcom miasta na potrzeby centralnego ogrzewania i ciepłej wody. Produkcja ciepła odbywa się w dwóch ciepłowniach C1 i C2 metodą spalania miału węglowego w kotłach ciepłowniczych. W procesie produkcji ciepła powstają spaliny, które w postaci dymu odprowadzane są za pomocą komina do atmosfery. Działanie spalin i czynników atmosferycznych powoduje stopniowe zużywanie się poszczególnych elementów komina, co skutkuje koniecznością przeprowadzania okresowych remontów.

Spółka wykonała w miesiącach lipiec i sierpień br. na ciepłowni C1 remont komina.

Komin na ciepłowni C1 składa się z następujących elementów:

• trzonu komina w postaci konstrukcji rurowej o wysokości 60 mb;
• fundamentu;
• konstrukcji wsporczej, tj. podpór usztywniających trzon komina w postaci trójnogu;
• galerii obsługowych i drabin komunikacyjnych wraz z elementami konstrukcyjnymi służącymi bezpieczeństwu i ochronie osób wykonujących prace na kominie;
• elementów instalacji odgromowej i oświetlenia przeszkodowego.
  
  

Komin, jako budowla stanowi w ewidencji księgowej środek trwały o wartości początkowej 9.854,05 zł i jest użytkowany w spółce od 1 grudnia 1994 r. Zgodnie z umową, koszt remontu przeprowadzonego w miesiącach lipiec i sierpień br. na ciepłowni C1 wynosi 449.000,00 zł netto i obejmuje koszt materiałów, robocizny, projektu i pozwolenia na wykonanie robót budowlanych.

W zakres remontu komina wchodziły następujące prace:

• wymiana trzonu komina poprzez demontaż istniejącego i zamontowanie nowego o tych samych parametrach,
• naprawa i konserwacja konstrukcji trójnogu (oczyszczenie z korozji i położenie nowej powłoki malarskiej i antykorozyjnej),
• powierzchniowa naprawa i konserwacja cokołów fundamentowych.

Konieczność przeprowadzenia remontu komina, a szczególnie wymiany trzonu komina spowodowana była dużym stopniem zużycia blachy stalowej z której jest wykonany. W czasie ciągłej eksploatacji ulega ona korozji, co w dalszej konsekwencji prowadzi do utraty parametrów technicznych i zagraża bezpieczeństwu. Zgodnie z oceną stanu technicznego komina przeprowadzoną w maju 2015 r. przez firmę X, grubość płaszcza na wysokości 50 m wynosiła tylko 3 mm, co spowodowało, że wykonujący ekspertyzę dopuścili do eksploatacji komin przez jeden rok. Biorąc powyższe pod uwagę Zarząd Spółki podjął decyzję o przeprowadzeniu remontu komina w miesiącu sierpniu 2016 r.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy wydatki w wysokości 449.000,00 zł netto, poniesione przez Spółkę na odtworzenie stanu pierwotnego komina poprzez wymianę trzonu komina, jako elementu budowli oraz wykonanie prac naprawczych i konserwacyjnych komina można zaksięgować bezpośrednio w koszty uzyskania przychodu, czy powinny one być ujęte jako powiększenie wartości początkowej komina i odpisy amortyzacyjne mają być dokonywane od powiększonej wartości początkowej?

Zdaniem Wnioskodawcy, wykonane prace budowlane polegające na wymianie trzonu komina, jako elementu istniejącego i funkcjonującego komina wraz z przeprowadzeniem prac naprawczych oraz konserwacyjnych, przywróciły pierwotny stan techniczny i użytkowy środka trwałego. Zatem, wydatki poniesione należy zakwalifikować jako koszty remontu środka trwałego i zgodnie z art. 15 ust. 1, ust. 4d i ust. 4e ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2014 r., poz. 851 ze zm., dalej: „updop”), stanowią koszty uzyskania przychodu w dacie ich poniesienia, jako koszty inne niż bezpośrednio związane z przychodami.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 updop, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyłączeniem kosztów wskazanych w katalogu z art. 16 ust. 1 updop. W szczególności, w art. 16 ust. 1 pkt 1 lit. c updop, za koszty uzyskania przychodów nie uważa się wydatków na ulepszenie środków trwałych, które zgodnie z art. 16g ust. 13 updop, powiększają wartość środków trwałych, stanowiącą podstawę naliczania odpisów amortyzacyjnych.

Z treści art. 16g ust. 13 updop wynika, że ulepszenie środków trwałych następuje wskutek przebudowy, rozbudowy, rekonstrukcji, adaptacji lub modernizacji i w takim wypadku wartość początkową tych środków powiększa się o sumę wydatków na ich ulepszenie, w tym także wydatki na nabycie części składowych lub peryferyjnych, których jednostkowa cena nabycia przekracza 3.500,00 zł. Ponadto, środki trwałe uważa się za ulepszone, jeżeli suma wydatków poniesionych na ich przebudowę, rozbudowę, rekonstrukcję, adaptację lub modernizację w danym roku podatkowym przekracza 3.500,00 zł i wydatki te powodują wzrost wartości użytkowej w stosunku do wartości z dnia przyjęcia środków trwałych do używania, mierzonej w szczególności okresem używania, zdolnością wytwórczą, jakością produktów uzyskiwanych za pomocą ulepszonych środków trwałych i kosztami ich eksploatacji.

Jak wskazano w opisie stanu faktycznego, w wyniku przeprowadzonych prac remontowych nie nastąpiło ulepszenie środka trwałego, ponieważ komin po remoncie:

• nie został przebudowany i nie uległ zmianie;
• zachował dotychczasowe parametry techniczne i użytkowe takie jak: wymiary i przepustowość (obsługuje te same kotły);
• nie jest rekonstrukcją całkowicie zużytego składnika majątku, ponieważ w wyniku remontu wymieniono tylko element komina - trzon komina;
• nie został przystosowany (zaadaptowany) do spełniania odmiennych funkcji niż te, dla których został on wcześniej zbudowany i był użytkowany;
• nie jest w żaden sposób nowocześniejszy niż przed remontem, gdyż jest to wciąż ta sama konstrukcja (technologia, typ komina itd.)
  
  

W ocenie Wnioskodawcy, nie urzeczywistnia się tym samym druga z przesłanek wymienionych w art. 16g ust. 13 updop, mówiąca o tym, że środki trwałe uważa się za ulepszone, jeżeli suma wydatków poniesionych na ich przebudowę, rozbudowę, rekonstrukcję, adaptację lub modernizację w danym roku podatkowym przekracza 3.500,00 zł i wydatki te powodują wzrost wartości użytkowej w stosunku do wartości z dnia przyjęcia środków trwałych do używania, mierzonej w szczególności okresem używania, zdolnością wytwórczą, jakością produktów uzyskiwanych za pomocą ulepszonych środków trwałych i kosztami ich eksploatacji.

Z kolei, updop nie określono, co należy rozumieć pod pojęciem remontu. Niemniej, jest sprawą oczywistą, że składniki majątku mogą wymagać w trakcie użytkowania okresowych napraw i remontów w tym także wymiany zużytych części, co w żaden sposób nie powoduje wzrostu ich wartości użytkowej. W przypadku kominów o podobnej konstrukcji i technologii, częścią szczególnie narażoną na zużycie jest sam trzon komina, czyli w najkrótszym opisie pionowa stalowa rura odpowiedniej wysokości, składająca się z kilku połączonych ze sobą segmentów, którą odprowadzane są spaliny. Naprawy tego elementu polegają na likwidowaniu perforacji blach lub wymianie całych segmentów trzonu komina.

Samo pojęcie remontu zostało natomiast zdefiniowane w ustawie z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo Budowlane (t.j. Dz.U. z 2016 r., poz. 290 ze zm.). Według art. 3 pkt 8 tej ustawy, przez remont należy rozumieć wykonywanie w istniejącym obiekcie budowlanym robót budowlanych polegających na odtworzeniu stanu pierwotnego, a niestanowiących bieżącej konserwacji, przy czym dopuszcza się stosowanie wyrobów budowlanych innych niż użyto w stanie pierwotnym. W ocenie Wnioskodawcy, przedstawiony powyżej zakres rzeczowy przeprowadzonych prac budowlanych, polegający na wymianie trzonu komina, w efekcie czego odtworzony został stan pierwotny istniejącego i funkcjonującego komina, w rozumieniu przepisów ustawy Prawo Budowlane należy zakwalifikować jako remont.

Wobec powyższego, wydatki poniesione na opisany wyżej remont komina stanowią koszty uzyskania przychodu w dacie ich poniesienia, zgodnie z art. 15 ust. 1, ust. 4d i ust. 4e updop, jako koszty inne niż bezpośrednio związane z przychodami.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Nadmienia się ponadto, że wydając interpretację w trybie art. 14b ustawy Ordynacja podatkowa, Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Rozwoju i Finansów nie przeprowadza postępowania dowodowego w celu ustalenia dokładnego stanu faktycznego. W związku z czym nie jest obowiązany, ani uprawniony do oceny danych podanych we wniosku ORD-IN i jest związany wyłącznie opisem stanu faktycznego przedstawionym przez Wnioskodawcę. Zatem interpretacja ta została wydana w oparciu o przedstawiony przez Wnioskodawcę stan faktyczny.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Kielcach, ul. Prosta 10, 25-366 Kielce, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz.U. z 2016 r., poz. 718 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.