Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu
3063-ILPB1-3.4511.154.2016.1.WS
z 26 października 2016 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613, z późn. zm.) oraz § 5 pkt 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r., poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Rozwoju i Finansów stwierdza, że stanowisko, przedstawione we wniosku z dnia 1 września 2016 r. (data wpływu 5 września 2016 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie dokonywania odpisów amortyzacyjnych od wartości początkowej środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych otrzymanych w wyniku rozwiązania/likwidacji spółki osobowej – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 5 września 2016 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych otrzymania przedsiębiorstwa w wyniku rozwiązania/likwidacji spółki osobowej oraz w zakresie dokonywania odpisów amortyzacyjnych od wartości początkowej środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych otrzymanych w wyniku rozwiązania/likwidacji spółki osobowej.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca (dalej także: „Wspólnik”) jest podatnikiem podatku dochodowego od osób fizycznych (dalej: „PDOF”), podlegającym nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w Polsce. Wspólnik jest wspólnikiem w spółce osobowej, która ma siedzibę i miejsce zarządu w Polsce. Spółka Osobowa nie jest spółką komandytowo-akcyjną ani jej następcą prawnym. Spółka Osobowa nie powstała również z przekształcenia spółki kapitałowej. Tym samym Spółka Osobowa nie jest podatnikiem podatku dochodowego od osób prawnych.

W przyszłości wspólnicy Spółki Osobowej mogą podjąć decyzję o likwidacji Spółki Osobowej, w tym możliwe jest rozwiązanie Spółki osobowej bez dokonywania likwidacji (zarówno likwidacja oraz rozwiązanie bez dokonywania likwidacji będą dalej określane jako: Likwidacja). Umowa Spółki Osobowej przewidywała będzie, że w ramach podziału majątku Spółki Osobowej następującego w związku z jej Likwidacją, przedsiębiorstwo Spółki Osobowej (dalej: Przedsiębiorstwo) może zostać wydane Wnioskodawcy jako większościowemu wspólnikowi Spółki Osobowej. Pozostały wspólnik Spółki Osobowej w związku z jej Likwidacją w ramach podziału majątku otrzyma środki pieniężne.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

1. Czy w przypadku wydania Wspólnikowi i otrzymania przez Wspólnika przedsiębiorstwa Spółki Osobowej w ramach podziału majątku Spółki Osobowej następującego w związku z jej Likwidacją, powstanie dla Wspólnika przychód podlegający opodatkowaniu na gruncie ustawy o PDOF?
2. Czy po otrzymaniu przez Wspólnika przedsiębiorstwa Spółki Osobowej w ramach podziału majątku Spółki Osobowej następującego w związku z jej Likwidacją, w przypadku wykorzystywania przez Wnioskodawcę składników majątkowych Przedsiębiorstwa w działalności gospodarczej przez okres przekraczający rok, Wnioskodawca będzie uprawniony do dokonywania odpisów amortyzacyjnych od wartości początkowej środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, będących częścią Przedsiębiorstwa, wykazanej w ewidencji środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych Spółki Osobowej?
   
   

Organ informuje, że przedmiotem niniejszej interpretacji indywidualnej jest odpowiedź na pytanie oznaczone nr 2, tj. w zakresie dokonywania odpisów amortyzacyjnych od wartości początkowej środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych otrzymanych w wyniku rozwiązania/likwidacji spółki osobowej. Natomiast w odniesieniu do pytania oznaczonego nr 1 w dniu 26 października 2016 r. wydano interpretację indywidualną nr 3063-ILPB1-3.4511.120.2016.1.WS.

Zdaniem Wnioskodawcy, po otrzymaniu przez Wspólnika przedsiębiorstwa Spółki Osobowej w ramach podziału majątku Spółki Osobowej następującego w związku z jej Likwidacją, w przypadku wykorzystywania przez Wnioskodawcę w działalności gospodarczej składników majątkowych Przedsiębiorstwa przez okres przekraczający rok, Wnioskodawca będzie uprawniony do dokonywania odpisów amortyzacyjnych od wartości początkowej środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, będących częścią Przedsiębiorstwa, wykazanej w ewidencji środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych Spółki Osobowej.

Zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy o PDOF, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.

W myśl art. 22 ust. 8 ustawy o PDOF, kosztem uzyskania przychodów są odpisy z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (odpisy amortyzacyjne) dokonywane wyłącznie zgodnie z art. 22a-22o, z uwzględnieniem art. 23.

Zgodnie z art. 22a ust. 1 ustawy o PDOF, amortyzacji podlegają, z zastrzeżeniem art. 22c, stanowiące własność lub współwłasność podatnika, nabyte lub wytworzone we własnym zakresie, kompletne i zdatne do użytku w dniu przyjęcia do używania:

1. budowle, budynki oraz lokale będące odrębną własnością,
2. maszyny, urządzenia i środki transportu,
3. inne przedmioty

‒ o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane do używania na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub umowy określonej w art. 23a pkt 1, zwane środkami trwałymi.

Przy czym, stosownie do art. 22c ustawy o PDOF, amortyzacji nie podlegają:

1. grunty i prawa wieczystego użytkowania gruntów,
2. budynki mieszkalne wraz ze znajdującymi się w nich dźwigami lub lokale mieszkalne, służące prowadzonej działalności gospodarczej lub wydzierżawiane albo wynajmowane na podstawie umowy, jeżeli podatnik nie podejmie decyzji o ich amortyzowaniu,
3. dzieła sztuki i eksponaty muzealne,
4. wartość firmy, jeżeli wartość ta powstała w inny sposób niż określony w art. 22b ust. 2 pkt 1,
5. składniki majątku, które nie są używane na skutek zawieszenia wykonywania działalności gospodarczej na podstawie przepisów o swobodzie działalności gospodarczej albo zaprzestania działalności, w której te składniki były używane; w tym przypadku składniki te nie podlegają amortyzacji od miesiąca następującego po miesiącu, w którym zawieszono albo zaprzestano tę działalność

‒ zwane odpowiednio środkami trwałymi lub wartościami niematerialnymi i prawnymi.

W myśl art. 22f ust. 1 ustawy o PDOF, podatnicy, z wyjątkiem tych, którzy ze względu na ogłoszoną upadłość nie prowadzą działalności gospodarczej, dokonują odpisów amortyzacyjnych od wartości początkowej środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, o których mowa w art. 22a ust. 1 i ust. 2 pkt l-3 oraz w art. 22b.

Zasady ustalania wartości początkowej składników majątku trwałego, które są zróżnicowane m.in. z uwagi na sposób nabycia, reguluje art. 22g ww. ustawy.

W myśl art. 22g ust. 12 ustawy o PDOF, w razie zmiany formy prawnej, a także połączenia albo podziału podmiotów dokonywanych na podstawie odrębnych przepisów – wartość początkową środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych ustala się w wysokości wartości początkowej określonej w ewidencji (wykazie) podmiotu o zmienionej formie prawnej, podzielonego albo połączonego. Zasadę tę stosuje się odpowiednio do spółek niebędących osobami prawnymi.

Natomiast zgodnie z treścią art. 22g ust. 14c ustawy o PDOF w przypadku otrzymania, w związku z likwidacją spółki niebędącej osobą prawną lub wystąpieniem wspólnika z takiej spółki, środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych przepis ust. 12 (przywołany powyżej) stosuje się odpowiednio.

W myśl natomiast art. 22h ust. 1 pkt 1 ustawy o PDOF, odpisów amortyzacyjnych dokonuje się od wartości początkowej środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych, z zastrzeżeniem art. 22k, począwszy od pierwszego miesiąca następującego po miesiącu, w którym ten środek lub wartość wprowadzono do ewidencji (wykazu), z zastrzeżeniem art. 22e, do końca tego miesiąca, w którym następuje zrównanie sumy odpisów amortyzacyjnych z ich wartością początkową lub w którym postawiono je w stan likwidacji, zbyto lub stwierdzono ich niedobór; suma odpisów amortyzacyjnych obejmuje również odpisy, których, zgodnie z art. 23 ust. 1, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów.

Podmioty powstałe w wyniku zmiany formy prawnej, podziału albo połączenia podmiotów, o których mowa w art. 22g ust. 12 lub 13 ustawy o PDOF, dokonują odpisów amortyzacyjnych z uwzględnieniem dotychczasowej wysokości odpisów oraz kontynuują metodę amortyzacji przyjętą przez podmiot o zmienionej formie prawnej, podzielony albo połączony, z uwzględnieniem art. 22i ust. 2-7 (powyższe wynika bezpośrednio z treści art. 22h ust. 3 ustawy o PDOF).

Zgodnie z przytoczoną zasadą wyrażoną w treści art. 22h ust. 3c ustawy o PDOF, w przypadku otrzymania, w związku z likwidacją spółki niebędącej osobą prawną lub wystąpieniem wspólnika z takiej spółki, środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych przepis ust. 3 stosuje się odpowiednio.

Zauważyć przy tym należy, że pod pojęciem „likwidacji” użytym w ww. przepisach należy rozumieć każdy, dopuszczalny i zgodny z przepisami prawa sposób ustania bytu prawnego takiej spółki, w wyniku którego dochodzi m.in. do podziału pomiędzy wspólników majątku spółki. Jeżeli zatem przepisy regulujące ustrój (tworzenie, funkcjonowanie i rozwiązywanie) danego tytułu spółki przewidują możliwość jej rozwiązania bez przeprowadzania formalnego procesu likwidacji, np. na skutek jednomyślnej decyzji wszystkich wspólników, to skutki podatkowe takiego rozwiązania spółki także należy oceniać w oparciu o treść cyt. przepisu.

Z przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawca planuje wykorzystywać otrzymane przedsiębiorstwa Spółki Osobowej w ramach podziału majątku Spółki Osobowej w wykorzystywanej w ramach prowadzonej działalności gospodarczej.

Mając powyższe na względzie stwierdzić należy, że w odniesieniu do składników majątku wchodzących w skład Przedsiębiorstwa Spółki Osobowej nabytego przez Wnioskodawcę w ramach podziału majątku Spółki Osobowej następującego w związku z jej Likwidacją ‒ Wnioskodawca będzie zobowiązany do przyjęcia wartości początkowej środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych w wartości wynikającej z ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych Spółki Osobowej. Dokonując amortyzacji ww. środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych, od których dokonywano odpisów amortyzacyjnych w Spółce Osobowej, Wnioskodawca będzie zobowiązany do kontynuowania przyjętej przez Spółkę Osobową metody amortyzacji oraz powinien uwzględnić dokonane już od ich wartości początkowej odpisy amortyzacyjne.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2016 r., poz. 718, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.