2016.10.19 - Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach

Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach
IBPP3/4512-443/16-2/KS
z 19 października 2016 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2015 r. poz. 613 ze zm.) oraz § 2 i § 6 pkt 2 rozporządzenia Ministra Finansów w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego z dnia 22 kwietnia 2015 r. (Dz.U. z 2015 r. poz. 643) – Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działający w imieniu Ministra Rozwoju i Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z 6 lipca 2016 r. (data wpływu 12 lipca 2016 r.), uzupełnionym pismem z 7 października 2016 r. (data wpływu do Izby Skarbowej 7 października 2016 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od czynności związanych z realizacją projektu pn. „…”– jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 12 lipca 2016 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od czynności związanych z realizacją projektu pn. „…”. Wniosek został uzupełniony pismem z 7 października 2016 r. (data wpływu do Izby Skarbowej 7 października 2016 r.) będącym odpowiedzią na wezwanie Organu z 28 września 2016 r. znak: IBBP3/4512-443/16-1/KS.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Gmina K. (Wnioskodawca) jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towaru i usług. Wnioskodawca zamierza realizować projekt „…” zgodnie z działaniem oraz wytycznymi Regionalnego Programu Operacyjnego Województwa … na lata 2014-2020 i wystąpić o dofinansowanie.

Projekt polegać będzie na:

zakupie i instalacji kolektorów słonecznych,
zakupie i instalacji ogniw fotowoltaicznych na budynkach mieszkalnych oraz gospodarczych mieszkańców Gminy,
zakupie i zainstalowaniu kotła na biomasę.

Projekty będą współfinansowane ze środków pochodzących z Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego. Wysokość dofinansowania wyniesie do 85% kosztów kwalifikowanych (kosztów netto). Wkład własny mieszkańców wyniesie min. 15% kosztów netto oraz podatek VAT od całej wartości urządzenia i kosztów instalacji (8% w przypadku montażu na budynku mieszkalnym według PKOB 111 o powierzchni użytkowej nieprzekraczającej 300 m², 23% w przypadku innej lokalizacji urządzeń – grunt, budynek gospodarczy oraz budynek mieszkalny przekraczający powierzchnię użytkową 300 m²).

Po uzyskaniu od Instytucji Zarządzającej Programem jaką jest Urząd Marszałkowski Województwa .. w … pozytywnej oceny i zakwalifikowaniu projektu do dofinansowania mieszkańcy zakwalifikowani do udziału w projekcie (po zweryfikowaniu spełnienia warunków udziału w projekcie oraz uwzględnieniu mocy instalacji) w stosownym czasie zostaną poproszeni o podpisanie umowy dotyczącej ustalenia wzajemnych zobowiązań stron pod względem organizacyjnym i finansowym, a po podpisaniu umowy o dofinansowaniu projektu i wyłonieniu wykonawcy projektu uczestnik projektu musi wnieść udział własny w kosztach realizacji projektu.

Zamontowane urządzenia i instalacje przez okres 5 lat od zakończenia projektu stanowić będą własność Gminy i przez ten czas zostaną użyczone do bezpłatnego użytkowania właścicielom/użytkownikom nieruchomości. Po pięciu latach zostaną one przekazane zgodnie z trybem i przepisami prawa właścicielom lub użytkownikom nieruchomości na własność.

W 2016 r. Gmina przygotowując się do złożenia wniosku podpisała umowę z wykonawcą na opracowanie dokumentacji technicznej i studium wykonalności dotyczącą realizacji projektu „…”. Następnie podpisała ona z każdym mieszkańcem, który przystąpił do realizacji tego projektu umowę użyczenia nieruchomości do bezpłatnego używania części nieruchomości na potrzeby realizacji inwestycji. Następnie zgodnie z regulaminem naboru wniosków od mieszkańców w ramach projektów z zakresu odnawialnych źródeł energii planowanych do realizacji przez Gminę w ramach działania 3.1. Rozwój OZE RPO 2014-2020 każdy kto jest zainteresowany instalacją kolektorów słonecznych, ogniw fotowoltaicznych lub kotła na biomasę dokonana wpłaty w wysokości 49,20 zł brutto na rzecz Gminy z przeznaczeniem na weryfikację techniczną budynku.

Opłata za weryfikację techniczną budynku nie podlega zwrotowi – również w przypadku niezakwalifikowania budynku do projektu lub nieuzyskania dofinansowania projektu przez Gminę.

Podmiotem świadczącym usługę dla inwestora, którym jest Gmina polegającą na weryfikacji technicznej budynków jest firma zewnętrzna, która przygotowuje również dokumentację techniczną związaną z projektem i studium wykonalności. Po zakwalifikowaniu się projektu pt. „…” jego wykonawca zostanie wyłoniony w drodze przetargu. Wykonanie będzie polegać na zakupie i montażu kolektorów słonecznych, instalacji fotowoltaicznych i kotłów na biomasę. Według powyższego wykonanie weryfikacji technicznej budynków dokonuje odrębny podmiot od tego, który wykona instalację urządzeń.

Gmina podpisała umowę z firmą zewnętrzną (wykonawcą) na weryfikację techniczną budynków mieszkańców (która przygotowała, również dokumentację techniczną studium wykonalności), następnie Gmina wystawiła faktury mieszkańcom za weryfikację techniczną jeszcze przed jej wykonaniem, ponieważ znała koszty tej weryfikacji 49,20 zł za 1 budynek i odprowadziła należny VAT. Wykonawca dokonał weryfikacji technicznej budynku i wystawił na Gminę fakturę VAT za tę usługę.

Zakupy dotyczące opracowania dokumentacji technicznej, studium wykonalności, promocji, a także montażu kolektorów słonecznych, instalacji fotowoltaicznych i kotłów na biomasę, są według Gminy związane wyłącznie ze sprzedażą opodatkowaną, ponieważ od samego początku planowania inwestycji Gmina zamierzała pobrać od mieszkańców opłatę, która warunkuje montaż powyższych instalacji na dachach lub posesjach mieszkańców. Zamiary te zostaną odzwierciedlone w umowach, które zostaną zawarte z mieszkańcami po zakwalifikowaniu się projektu do realizacji.

Wpłaty, które będą pobierane od mieszkańców będą warunkiem wykonania usługi modernizacji budynku, na którą składa się w szczególności montaż instalacji fotowoltaicznych, solarnych i kotłów na biomasę. Gmina jest inwestorem projektu i nabędzie usługę od wyłonionego w przetargu wykonawcy tego projektu. Mieszkańcy w deklaracjach udziału zobowiązali się do pokrycia 15% kosztów kwalifikowanych. Jest to wkład własny mieszkańców udziału w projekcie. Wykonawca zamontuje instalacje, których właścicielem przez kolejne 5 lat będzie Gmina, a mieszkańcy będą przez ten okres jedynie korzystać z tych instalacji . Po upływie tego okresu instalacje zostaną przekazane mieszkańcom za odpłatnością na własność. Gmina za oddanie instalacji na własność wystawi mieszkańcom faktury VAT.

Według powyższego należy stwierdzić, że Gmina wykona świadczenie usług na rzecz mieszkańca, o którym mówi art. 8 ust. 2a ustawy o VAT. Gmina sama otrzyma i wyświadczy usługę polegającą na montażu a po 5 latach na przekazaniu (odpłatnym) instalacji mieszkańcom. Za określone usługi świadczone przez Gminę mieszkaniec będzie zobowiązany do zapłaty wynagrodzenia. Według art. 5 ust 1 pkt 1 będzie to odpłatne świadczenie usług i odpłatna dostawa towarów. Obowiązek zapłaty wynikać będzie z umów zawartych z mieszkańcami, które to zostaną podpisane po zakwalifikowaniu projektu do realizacji przez Urząd Marszałkowski. Podkreślenia wymaga fakt, że brak zapłaty przez któregoś z mieszkańców jest równoznaczne z rezygnacją z udziału w projekcie i rozwiązaniem umowy (Gmina nie wyświadczy usługi dla Mieszkańca).

Usługi na rzecz mieszkańców polegające na montażu wymienionych we wniosku urządzeń będą dokumentowane fakturami VAT i będą zawierały podatek należny.

Na fakturach dokumentujących wydatki związane z opracowaniem dokumentacji, studium wykonalności oraz promocję projektu, jako nabywca będzie figuruje Gmina – Wnioskodawca.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy gmina ma prawo na podstawie art. 86 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od wszystkich czynności związanych z realizacją projektu pn. „…” tj. od następujących czynności:

zakup i montaż kolektorów słonecznych,
zakup i montaż instalacji fotowoltaicznych,
zakup i montaż instalacji kotłów na biomasę w części dotyczącej opracowania dokumentacji technicznej, usług nadzoru inwestorskiego, promocji projektu oraz innych wydatków związanych z realizacją projektu?

Odnośnie sformułowanego pytania Gmina wyjaśniła, że chodziło o prawo do obniżenia kwot podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od wydatków związanych z zakupem i montażem kolektorów słonecznych, instalacji fotowoltaicznej, kotłów na biomasę, a także opracowaniem dokumentacji technicznej i studium wykonalności usług nadzoru inwestorskiego i promocji projektu.

Stanowisko Wnioskodawcy:

Zdaniem Wnioskodawcy, Gmina ma prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od wszystkich czynności związanych z realizacją projektu pn. „…”

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz.U. z 2016 r. poz. 710 ze zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy – przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Natomiast z art. 8 ust. 1 pkt 1 ustawy wynika, że przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).

Zgodnie z art. 8 ust. 2a ustawy, w przypadku gdy podatnik, działając we własnym imieniu, ale na rzecz osoby trzeciej, bierze udział w świadczeniu usług, przyjmuje się, że ten podatnik sam otrzymał i wyświadczył te usługi.

Pod pojęciem usługi (świadczenia) należy rozumieć każde zachowanie, na które składać się może zarówno działanie (uczynienie, wykonanie czegoś na rzecz innej osoby), jak i zaniechanie (nieczynienie bądź też tolerowanie). Przy ocenie charakteru świadczenia jako usługi należy mieć na względzie, że ustawa zalicza do grona usług każde świadczenie, które nie jest dostawą w myśl art. 7 ustawy. Zauważyć również należy, iż usługą będzie tylko takie świadczenie, w przypadku którego istnieje bezpośredni konsument, odbiorca świadczenia odnoszący korzyść o charakterze majątkowym.

W związku z powyższym czynność podlega opodatkowaniu jedynie wówczas, gdy wykonywana jest w ramach umowy zobowiązaniowej, a jedna ze stron transakcji może zostać uznana za bezpośredniego beneficjenta tej czynności. Przy czym związek pomiędzy otrzymywaną płatnością a świadczeniem na rzecz dokonującego płatności musi mieć charakter bezpośredni i na tyle wyraźny, aby można powiedzieć, że płatność następuje w zamian za to świadczenie.

Podstawowe zasady dotyczące odliczania podatku naliczonego zostały sformułowane w art. 86 ust. 1 ustawy. W myśl tego przepisu, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15 ustawy, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

W myśl art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy o VAT, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Ustawodawca stworzył podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno tzw. przesłanek pozytywnych, m.in. tego, że zakupy będą wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy.

Z treści przywołanych wyżej przepisów wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest niewątpliwy i bezsporny związek zakupów z wykonanymi czynnościami opodatkowanymi. Przedstawiona zasada wyklucza możliwość dokonania odliczenia podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku oraz niepodlegających temu podatkowi. Zatem prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje podmiotowi działającemu w charakterze podatnika w ramach prowadzonej działalności gospodarczej.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o VAT podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza w myśl art. 15 ust. 2 ustawy o VAT obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Na podstawie art. 15 ust. 6 ustawy o VAT – nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Z treści powołanych przepisów art. 15 ust. 1 i ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług wynika, że za podatnika podatku VAT będzie uznany tylko taki podmiot, który dokonuje czynności zmierzających do wykorzystania nabytych towarów i usług do celów działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy. Zatem jednostka samorządu terytorialnego działa w charakterze podatnika wykonując we własnym imieniu i na własny rachunek czynności spełniające definicję działalności gospodarczej, określone w art. 15 ust. 2 ustawy.

Natomiast, w zakresie realizacji zadań własnych (działalności publicznoprawnej) Gmina nie jest uznawana za podatnika, tym samym nie wykonuje samodzielnie działalności gospodarczej, o której mowa w art. 15 ust. 2.

Należy wskazać, że w świetle art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (t.j. Dz. U. z 2016 r. poz. 446), gmina wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność. Jest jednostką zasadniczego podziału terytorialnego stopnia podstawowego, posiada osobowość prawną, a zatem zdolność do działania we własnym imieniu.

Natomiast zgodnie z art. 6 ust. 1 ww. ustawy do zakresu działania gminy należą wszelkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, nie zastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów.

Do zadań własnych gminy należy zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty. W szczególności zadania własne obejmują sprawy w zakresie ładu przestrzennego, gospodarki nieruchomościami, ochrony środowiska i przyrody oraz gospodarki wodnej (art. 7 ust. 1 pkt 1 ustawy o samorządzie gminnym).

Z treści wniosku wynika, że Wnioskodawca jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towaru i usług. Wnioskodawca zamierza realizować projekt pn. „…” zgodnie z działaniem oraz wytycznymi Regionalnego Programu Operacyjnego Województwa … na lata 2014-2020 i wystąpić o dofinansowanie. Projekt polegać będzie na zakupie i instalacji kolektorów słonecznych, ogniw fotowoltaicznych na budynkach mieszkalnych oraz gospodarczych mieszkańców Gminy oraz kotła na biomasę.

Mieszkańcy Gminy zakwalifikowani do udziału w projekcie podpiszą umowy dotyczące ustalenia wzajemnych zobowiązań stron pod względem organizacyjnym i finansowym, a po podpisaniu umowy o dofinansowaniu projektu i wyłonieniu wykonawcy projektu uczestnik projektu musi wnieść udział własny w kosztach realizacji projektu. Ponadto Wnioskodawca wskazał, że zamontowane urządzenia i instalacje przez okres 5 lat od zakończenia projektu stanowić będą własność Gminy i przez ten czas zostaną użyczone do bezpłatnego użytkowania właścicielom/użytkownikom nieruchomości, a po pięciu latach zostaną przekazane zgodnie z trybem i przepisami prawa właścicielom lub użytkownikom nieruchomości na własność.

W 2016 r. Wnioskodawca podpisał umowę z wykonawcą na opracowanie dokumentacji technicznej i studium wykonalności dotyczącą realizacji ww. projektu oraz umowy użyczenia nieruchomości do bezpłatnego używania części nieruchomości na potrzeby realizacji inwestycji z mieszkańcami Gminy, którzy przystąpili do realizacji tego projektu. Usługi na rzecz mieszkańców polegające na montażu wymienionych we wniosku urządzeń będą dokumentowane fakturami VAT i będą zawierały podatek należny.

Ponadto z treści wniosku wynika, że Gmina sama otrzyma i wyświadczy usługę polegającą na montażu, a po 5 latach na przekazaniu (odpłatnym) instalacji mieszkańcom. Będzie to stanowiło świadczenie usług na podstawie art. 8 ust. 2a ustawy o VAT. Za określone usługi świadczone przez Gminę mieszkaniec będzie zobowiązany do zapłaty wynagrodzenia. Według art. 5 ust. 1 pkt 1 będzie to odpłatne świadczenie usług i odpłatna dostawa towarów.

Wnioskodawca wskazał również, że zakupy dotyczące opracowania dokumentacji technicznej, studium wykonalności, promocji, a także montażu kolektorów słonecznych, instalacji fotowoltaicznych i kotłów na biomasę, są związane wyłącznie ze sprzedażą opodatkowaną. Gmina od samego początku planowania inwestycji zamierzała pobrać od mieszkańców opłatę, która warunkuje montaż powyższych instalacji na dachach lub posesjach mieszkańców. Na fakturach dokumentujących wydatki związane z opracowaniem dokumentacji, studium wykonalności oraz promocję projektu, jako nabywca będzie figurować Gmina – Wnioskodawca.

Na podstawie tak przedstawionego opisu zdarzenia przyszłego wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od wydatków związanych z zakupem i montażem kolektorów słonecznych, instalacji fotowoltaicznej, kotłów na biomasę, a także opracowaniem dokumentacji technicznej i studium wykonalności usług nadzoru inwestorskiego i promocji projektu.

Mając na uwadze powołane wyżej przepisy prawa oraz przedstawiony opis sprawy stwierdzić należy, że rozliczenie podatku naliczonego na zasadach określonych w art. 86 ust. 1 ustawy uwarunkowane jest tym, aby nabywane towary i usługi były wykorzystywane przez podatnika do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług. W omawianej sprawie warunki uprawniające do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego będą spełnione, ponieważ Wnioskodawca jest czynnym zarejestrowanym podatnikiem podatku VAT, a wydatki poniesione w związku z realizacją projektu, dotyczące zakupu i montażu kolektorów słonecznych, instalacji fotowoltaicznych i kotłów na biomasę, a także opracowania dokumentacji technicznej, studium wykonalności, promocji, będą związane z czynnościami opodatkowanymi podatkiem od towarów i usług.

W związku z powyższym, Wnioskodawca będzie miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z faktur dokumentujących wydatki związane z zakupem i montażem kolektorów słonecznych, instalacji fotowoltaicznej, kotłów na biomasę, a także opracowaniem dokumentacji technicznej i studium wykonalności usług nadzoru inwestorskiego i promocji projektu. Przy czym prawo to będzie przysługiwać, o ile nie wystąpią przesłanki negatywne wymienione w art. 88 ustawy.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy jest prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Końcowo należy wskazać, że w niniejszej interpretacji nie podlegało ocenie czy otrzymane przez Gminę dofinansowanie ze środków Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego w wysokości 85% kosztów kwalifikowanych projektu nie stanowi podstawy opodatkowania w rozumieniu przepisu art. 29a ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług.

Zaznacza się, że interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z tym, interpretacja traci ważność w przypadku zmiany stanu prawnego lub w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy.

Ponadto tut. Organ informuje, że zgodnie z art. 14na pkt 2 ustawy Ordynacja podatkowa, przepisów art. 14k-14n dotyczących ochrony prawnej wynikającej z zastosowania się Wnioskodawcy do otrzymanej interpretacji nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe przedstawione we wniosku stanowią element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy o podatku od towarów i usług, tj. czynności dokonanych w ramach transakcji, które pomimo spełnienia warunków formalnych ustanowionych w przepisach ustawy, miały zasadniczo na celu osiągnięcie korzyści podatkowych, których przyznanie byłoby sprzeczne z celem, któremu służą te przepisy.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w …, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2016 r., poz. 718). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin