Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach
IBPP2/4512-526/16-2/BW
z 17 października 2016 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2015r., poz. 613 ze zm.) oraz § 2 i § 6 pkt 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015r., poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Rozwoju i Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 30 czerwca 2016r. (data wpływu 7 lipca 2016r.), uzupełnionym pismem z 23 września 2016r. (data wpływu 30 września 2016r.) o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uznania opisanej we wniosku dostawy towarów za eksport pośredni opodatkowany stawką podatku VAT 0% - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 7 lipca 2016r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług m.in. w zakresie prawa do opodatkowania podatkiem VAT opisanej we wniosku dostawy towarów jako eksport towarów (dotyczy pytań oznaczonych we wniosku nr 1 i nr 2).

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca (Spółka - Sprzedawca) jest podmiotem prowadzącym działalność polegającą na sprzedaży produktów. Wnioskodawca jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem VAT oraz posiada rejestrację wymaganą dla potrzeb dokonywania transakcji wewnątrzwspólnotowych (rejestracja VAT-UE).

W ramach prowadzonej działalności gospodarczej Sprzedawca, dokona dostawy towarów na rzecz kontrahenta z innego państwa członkowskiego (Nabywca). Dostawy te będą udokumentowane fakturami/ą wystawionymi na rzecz tego podmiotu (Nabywcy). Towary będące przedmiotem dostaw/y, będą transportowane bezpośrednio z magazynu Sprzedawcy do Odbiorcy z kraju trzeciego.

Miejscem przeznaczenia sprzedawanych towarów jest terytorium państwa trzeciego. Nabywca towaru informuje Spółkę, że towar jest przeznaczony do wywozu poza terytorium UE.

Nabywca zleci Agencji Celnej dokonanie odprawy exportowej w jego imieniu w Polsce oraz przedstawi dokumenty niezbędne do jej przeprowadzenia. W zgłoszeniu eksportowym wskazane zostaną dwie faktury, zarówno faktura/y dokumentującą/e sprzedaż Spółki na rzecz Nabywcy, jak i również faktura/y dokumentującą/e sprzedaż Nabywcy na rzecz Odbiorcy. Jako zgłaszający/eksporter w zgłoszeniu celnym będzie widniał Nabywca, jako importer zaś Odbiorca. Spółka otrzyma od Nabywcy potwierdzenie wywozu w formie elektronicznej IE 599. Przy odprawie wywozowej używany będzie kod 4PL06 9 stosowany w przypadku eksportu pośredniego z następującym po nim numerem identyfikacji podatkowej Sprzedawcy, który dokonał dostawy towarów i numerem faktur/y dokumentującej tę dostawę.

W maju i czerwcu 2016 roku Wnioskodawca otrzymał zaliczki od nabywcy w wysokości 80% wartości zamówienia.

Wywóz towarów przewidziany jest na lipiec 2016 rok.

Natomiast w piśmie z 23 września 2016r w odpowiedzi na pytania tut. Organu Wnioskodawca wskazał:

1. Przedmiotem dostawy są: elementy zbiorników ze stali nierdzewnej.
   
2. Wnioskodawca posiada informacje, że towary przeznaczone są do wywozu poza terytorium UE - jest to m.in. komunikat IE 599, korespondencja handlowa.
   
3. Nabywca nie jest zarejestrowany na potrzeby VAT w Polsce.
   
4. Przeniesienie prawa do dysponowania towarami jak właściciel z Wnioskodawcy na rzecz pierwszego nabywcy z kraju członkowskiego doszło przy wydaniu elementów i zapakowaniu ich w kontenery na terenie magazynu Wnioskodawcy.
   
5. Elementy zbiorników (o których mowa w pk. 1) zostały zapakowane w kontenery, niniejsze kontenery zostały zamknięte i zaplombowane, następnie wynajęta firma transportowa dostarczyła drogą lądową (samochody ciężarowe) do Niemiec do portu w Hamburgu. W porcie powyższe kontenery zostały załadowane na statek i drogą morską dostarczone na wskazany adres do Odbiorcy.
   
6. Wnioskodawca nie posiada informacji kto odpowiadał za transport, czy był to odbiorca czy też nabywca.
   
7. W otrzymanym dok. IE 599 znajduje się dokładny opis towaru.
   
8. Wnioskodawca otrzymał komunikat IE599 potwierdzający wywóz w lipcu 2016 roku (22.07.2016).
   
9. Wnioskodawca rozlicza się miesięcznie.
   
10. Wywóz towaru nastąpił w ciągu 2 miesięcy od daty zaliczek (pierwsza zaliczka była w maju 2016 a druga w czerwcu 2016 roku).
    
11. Zaliczka otrzymana w maju 2016 została wykazana w deklaracji VAT-7 za maj 2016 roku, zaliczka otrzymana w czerwcu 2016 r została wykazana w deklaracji VAT-7 za czerwiec 2016 roku.
    
12. Przedmiotowe zaliczki zostały opodatkowane wg stawki 0% zg. z art. 41 ust. 9a-9b ustawy o VAT. Do przeliczenia zaliczek na złote Wnioskodawca zastosuje kurs z dnia poprzedzającego otrzymanie zapłaty art. 19a
    
13. Do przeliczenia końcowego został zastosowany kurs z dnia poprzedzającego dzień wykonania dostawy, w opisywanym przypadku dzień kiedy towar został załadowany do kontenerów. Obowiązek podatkowy art. 19a ustawy o VAT; kursy walut art. 31 a ustawa o VAT.
    
    

W związku z powyższym zadano m.in. następujące pytania (ostatecznie sformułowane w piśmie z 23 września 2016r.):

3. Czy dokonywanie dostawy na zasadach opisanych powyżej stanowić będzie dla Sprzedawcy eksport towarów (pośredni)?
4. Czy Sprzedawca będzie uprawniony do zastosowania stawki 0% do dostaw/y na zasadach opisanych w zdarzeniu?
   
   

Stanowisko Wnioskodawcy do ww. pytań (ostatecznie sformułowane w piśmie z 23 września 2016r.):

1. Zdaniem Wnioskodawcy, dokonane przez Sprzedawcę dostawy będą stanowiły dla niego eksport towarów (eksport pośredni). Dostawa będzie miała znamiona dostawy eksportowej. Zgodnie bowiem z definicją, przez eksport towarów rozumie się dostawę towarów wysyłanych lub transportowanych z terytorium kraju poza terytorium Unii Europejskiej przez: a) dostawcę lub na jego lub 2) nabywcę mającego kraju siedzibę poza terytorium kraju lub na jego rzecz, z wyłączeniem towarów wywożonych przez samego nabywcę do celów wyposażenia lub zaopatrzenia statków rekreacyjnych oraz turystycznych statków powietrznych lub innych środków transportu służących do celów prywatnych - jeśli wywóz towarów poza terytorium Unii Europejskiej jest potwierdzony przez urząd celny określony w przepisach celnych.
   Opisaną czynność można uznać za eksport pośredni z uwagi iż występują łącznie następujące przesłanki: a) ma miejsce czynność określona w przepisach art. 7 ustawy, b) w konsekwencji tej czynności dochodzi do wywozu towaru z terytorium Polski poza terytorium UE przez Nabywcę mającego siedzibę poza terytorium naszego kraju lub na jego rzecz, c) wywóz towaru musi być potwierdzony przez urząd celny określony w przepisach celnych.
   
2. Spółka będzie uprawniona do zastosowania stawki 0% na podstawie otrzymanego potwierdzenia wywozu towaru (E599).
   
   

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia, w zakresie pytań oznaczonych nr 1-2, jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. z 2016 r., poz. 710 ze zm.) – zwanej dalej ustawą lub ustawą o VAT, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają:

1. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;
2. eksport towarów;
3. import towarów na terytorium kraju;
4. wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;
5. wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.
   
   

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Towarami, stosownie do art. 2 pkt 6 ustawy, są rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Przez eksport towarów, na podstawie art. 2 pkt 8 ustawy, rozumie się dostawę towarów wysyłanych lub transportowanych z terytorium kraju poza terytorium Unii Europejskiej przez:

1. dostawcę lub na jego rzecz, lub
   
2. nabywcę mającego siedzibę poza terytorium kraju lub na jego rzecz, z wyłączeniem towarów wywożonych przez samego nabywcę do celów wyposażenia lub zaopatrzenia statków rekreacyjnych oraz turystycznych statków powietrznych lub innych środków transportu służących do celów prywatnych
   

- jeżeli wywóz towarów poza terytorium Unii Europejskiej jest potwierdzony przez urząd celny określony w przepisach celnych.

Wobec powyższego, aby uznać daną czynność za eksport towarów, muszą wystąpić łącznie następujące przesłanki:

1. ma miejsce czynność określona w przepisach art. 7 ustawy,
2. następnie, w konsekwencji tej czynności, dochodzi do wywozu towaru z terytorium Polski poza terytorium Wspólnoty przez dostawcę lub na jego rzecz (eksport bezpośredni), lub przez nabywcę mającego siedzibę poza terytorium kraju lub na jego rzecz (eksport pośredni),
3. wywóz towaru musi być potwierdzony przez urząd celny określony w przepisach celnych.
   
   

Niespełnienie jakiejkolwiek z wymienionych przesłanek powoduje, że nie dochodzi do eksportu towarów w rozumieniu przepisów ustawy.

Ustawodawca definiując pojęcie eksportu towarów, dokonał rozróżnienia sytuacji, w zależności od tego czy będący przedmiotem eksportu towar jest wywożony przez dostawcę lub na jego rzecz, albo czy jest dokonywany przez nabywcę mającego siedzibę poza terytorium Polski lub na jego rzecz. Sytuacja, kiedy eksporter lub podmiot przez niego upoważniony sam dokonuje wywozu towarów z Polski poza terytorium UE, i na niego wystawione są dokumenty eksportowe jako zgłaszającego towar do odprawy celnej - stanowi, tzw. eksport bezpośredni (art. 2 pkt 8 lit. a ustawy). Eksport pośredni natomiast ma miejsce wówczas, gdy wywóz towarów z terytorium Polski poza terytorium Wspólnoty, w wykonaniu dostawy towarów, jest dokonywany przez nabywcę mającego siedzibę poza terytorium Polski lub na jego rzecz (art. 2 pkt 8 lit. b ustawy). W tym przypadku polski eksporter sprzedaje towar nabywcy zagranicznemu, który wywozi go lub zleca jego wywóz poza granicę Wspólnoty i dokonuje odprawy celnej we własnym imieniu.

W przypadku gdy kilka podmiotów dokonuje dostawy tego samego towaru w ten sposób, że pierwszy z nich wydaje ten towar bezpośrednio ostatniemu w kolejności nabywcy, uznaje się, że dostawy towarów dokonał każdy z podmiotów biorących udział w tych czynnościach (art. 7 ust. 8 ustawy).

Transakcja łańcuchowa cechuje się zatem tym, że towar, będący przedmiotem więcej niż jednej transakcji, jest fizycznie wydawany tylko raz bezpośrednio przez pierwszy podmiot ostatniemu nabywcy. Każda z dostaw w transakcji łańcuchowej traktowana jest odrębnie, co oznacza, że dla każdej z nich odrębnie ustalane jest też miejsce dokonania dostawy.

Miejscem dostawy towarów jest w przypadku towarów wysyłanych lub transportowanych przez dokonującego ich dostawy, ich nabywcę lub przez osobę trzecią - miejsce, w którym towary znajdują się w momencie rozpoczęcia wysyłki lub transportu do nabywcy (art. 22 ust. 1 pkt 1 ustawy).

Poza powołanymi powyżej zasadami ustawa VAT wprowadza również dodatkowe zasady określenia miejsca świadczenia w przypadku tzw. transakcji łańcuchowych, kiedy towar jest przedmiotem kolejnych dostaw, lecz faktycznie jest przemieszczany tylko od pierwszego dostawcy do finalnego odbiorcy.

Zgodnie z art. 22 ust. 2 ustawy, w przypadku gdy kilka podmiotów dokonuje dostawy tego samego towaru w ten sposób, że pierwszy z nich wydaje ten towar bezpośrednio ostatniemu w kolejności nabywcy, przy czym towar ten jest wysyłany lub transportowany, to wysyłka lub transport tego towaru są przyporządkowane tylko jednej dostawie; jeżeli towar jest wysyłany lub transportowany przez nabywcę, który dokonuje również jego dostawy, przyjmuje się, że wysyłka lub transport są przyporządkowane dostawie dokonanej dla tego nabywcy, chyba że z warunków dostawy wynika, że wysyłkę lub transport towaru należy przyporządkować jego dostawie.

Na podstawie regulacji art. 22 ust. 3 ustawy w przypadku, o którym mowa w ust. 2, dostawę towarów, która:

1. poprzedza wysyłkę lub transport towarów, uznaje się za dokonaną w miejscu rozpoczęcia wysyłki lub transportu towarów;
2. następuje po wysyłce lub transporcie towarów, uznaje się za dokonaną w miejscu zakończenia wysyłki lub transportu towarów.
   
   

Powołane przepisy wprowadzają generalną zasadę określenia miejsca dokonania dostawy towarów transportowanych (wysyłanych) w przypadku dostawy łańcuchowej, w której uczestniczą więcej niż dwa podmioty, a towar przesyłany jest bezpośrednio od pierwszego dostawcy do ostatniego nabywcy. W takim przypadku miejscem dostawy towarów transportowanych (wysyłanych) jest miejsce, z którego transport (wysyłka) się rozpoczyna. Przy czym w przypadku dostawy łańcuchowej miejscem dostawy poprzedzającej transport (wysyłkę) jest miejsce rozpoczęcia transportu, a dostawy następującej po transporcie (wysyłce) – miejsce zakończenia transportu (wysyłki). Wobec tego w celu ustalenia miejsca poszczególnych dostaw składających się na dostawę łańcuchową kluczowym jest ustalenie tego, której dostawie przypisany jest transport towarów.

Z przepisu art. 22 ust. 2 ustawy (zdanie pierwsze) wynika, że w przypadku transakcji łańcuchowych, kiedy ten sam towar jest przedmiotem kolejnych dostaw, lecz faktycznie jest przemieszczany od pierwszego dostawcy do finalnego nabywcy, wówczas przyjmuje się, że ma miejsce tylko jedna wysyłka (transport). Z uwagi na to, że dokonywane jest tylko jedno przemieszczenie towarów, to tylko jedna dostawa może być uznana za dostawę „ruchomą” towarów, pozostałe zaś są dostawami „nieruchomymi”. Omawiany przepis - zdanie drugie - odnosi się wprost do sytuacji, kiedy towar jest wysyłany (transportowany) przez nabywcę dokonującego również jego dostawy, czyli podmiot kupujący towar i sprzedający ten sam towar. W takiej sytuacji ustawodawca wskazał, że transport (wysyłka) przyporządkowane są dostawie realizowanej dla tego nabywcy.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem VAT oraz posiada rejestrację wymaganą dla potrzeb dokonywania transakcji wewnątrzwspólnotowych (rejestracja VAT-UE) i jest podmiotem prowadzącym działalność polegającą na sprzedaży produktów. Wnioskodawca (Sprzedawca), w ramach prowadzonej działalności gospodarczej dokona dostawy towarów na rzecz kontrahenta z innego państwa członkowskiego (Nabywca). Nabywca nie jest zarejestrowany na potrzeby VAT w Polsce.

Przedmiotem dostawy są elementy zbiorników ze stali nierdzewnej.

Dostawy te będą udokumentowane fakturami/ą wystawionymi na rzecz tego podmiotu (Nabywcy). Towary będące przedmiotem dostaw/y, będą transportowane bezpośrednio z magazynu Sprzedawcy do Odbiorcy z kraju trzeciego.

Miejscem przeznaczenia sprzedawanych towarów jest terytorium państwa trzeciego. Nabywca zleci Agencji Celnej dokonanie odprawy exportowej w jego imieniu w Polsce oraz przedstawi dokumenty niezbędne do jej przeprowadzenia (elementy zbiorników zostały zapakowane w kontenery, niniejsze kontenery zostały zamknięte i zaplombowane, następnie wynajęta firma transportowa dostarczyła drogą lądową (samochody ciężarowe) do Niemiec do portu w Hamburgu). W porcie powyższe kontenery zostały załadowane na statek i drogą morską dostarczone na wskazany adres do Odbiorcy. Nabywca towaru informuje Spółkę, że towar jest przeznaczony do wywozu poza terytorium UE.

W zgłoszeniu eksportowym wskazane zostaną dwie faktury, zarówno faktura/y dokumentującą/e sprzedaż Spółki na rzecz Nabywcy, jak i również faktura/y dokumentującą/e sprzedaż Nabywcy na rzecz Odbiorcy. Jako zgłaszający/eksporter w zgłoszeniu celnym będzie widniał Nabywca, jako importer zaś Odbiorca. Spółka otrzyma od Nabywcy potwierdzenie wywozu w formie elektronicznej IE 599. Przy odprawie wywozowej używany będzie kod 4PL06 9 stosowany w przypadku eksportu pośredniego z następującym po nim numerem identyfikacji podatkowej Sprzedawcy, który dokonał dostawy towarów i numerem faktur/y dokumentującej tę dostawę.

Wnioskodawca posiada informacje, że towary przeznaczone są do wywozu poza terytorium UE - jest to m. in. komunikat IE 599, korespondencja handlowa.

Przeniesienie prawa do dysponowania towarami jak właściciel z Wnioskodawcy na rzecz pierwszego nabywcy z kraju członkowskiego nastąpiło przy wydaniu elementów i zapakowaniu ich w kontenery na terenie magazynu Wnioskodawcy.

W tak przedstawionych okolicznościach sprawy Wnioskodawca powziął wątpliwość, czy dokonywanie dostaw na zasadach opisanych powyżej stanowić będzie eksport towarów (pośredni), do którego ma zastosowanie stawka podatku od towarów i usług w wysokości 0%.

Mając na uwadze powołane przepisy prawa w powiązaniu z przedstawionym opisem sprawy należy stwierdzić, że w analizowanym przypadku ma miejsce transakcja łańcuchowa, o której mowa w art. 7 ust. 8 ustawy. Z okoliczności przedstawionych we wniosku, nie wynika, aby transport był przyporządkowany dostawie, na rzecz Odbiorcy z terytorium państwa trzeciego. W świetle powyższego przepisu transport towarów należy przyporządkować dostawie dokonanej przez Wnioskodawcę na rzecz Nabywcy, który dokonał również dostawy ww. towaru kolejnemu nabywcy posiadającemu siedzibę poza terytorium UE. Tym samym należy uznać, że transakcja, którą zrealizował Wnioskodawca na rzecz Nabywcy posiadającego siedzibę na terytorium UE w kraju innym niż Polska jest dostawą ruchomą, która następuje przed dokonaniem transportu towarów poza terytorium Unii Europejskiej i którą - stosownie do art. 22 ust. 3 pkt 1 ustawy - należy uznać za dokonaną w miejscu rozpoczęcia transportu towarów, tj. na terytorium Polski.

Jednocześnie należy wskazać, że opisana transakcja stanowi dla Wnioskodawcy eksport pośredni, o którym mowa w art. 2 pkt 8 lit. b ustawy. Z okoliczności sprawy wynika bowiem, że Wnioskodawca dokona dostawy towaru na rzez kontrahenta (nabywcy) z innego państwa członkowskiego UE oraz, że Nabywca dokona wywozu przedmiotowego towaru z terytorium kraju poza terytorium Wspólnoty, co zostanie potwierdzone dokumentem IE 599.

Jak wynika z art. 41 ust. 1 ustawy o VAT, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1. Zgodnie z art. 146a pkt 1, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2016 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Jednakże w treści ustawy o podatku od towarów i usług, ustawodawca przewiduje dla niektórych czynności obniżone stawki podatku oraz zwolnienie od podatku VAT.

Jedną z czynności, która korzysta z obniżonej stawki podatku od towarów i usług jest eksport towarów.

Zgodnie z art. 41 ust. 4 ustawy, w eksporcie towarów, o którym mowa w art. 2 pkt 8 lit. a, stawka podatku wynosi 0%.

Przy czym na podstawie art. 41 ust. 6 ustawy, stawkę podatku 0% stosuje się w eksporcie towarów, o którym mowa w ust. 4 i 5, pod warunkiem że podatnik przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy otrzymał dokument potwierdzający wywóz towaru poza terytorium Unii Europejskiej.

Dokumentem, o którym mowa w ust. 6, w myśl art. 41 ust. 6a ustawy jest w szczególności:

1. dokument w formie elektronicznej otrzymany z systemu teleinformatycznego służącego do obsługi zgłoszeń wywozowych albo potwierdzony przez urząd celny wydruk tego dokumentu;
2. dokument w formie elektronicznej pochodzący z systemu teleinformatycznego służącego do obsługi zgłoszeń wywozowych, otrzymany poza tym systemem, jeżeli zapewniona jest jego autentyczność;
3. zgłoszenie wywozowe w formie papierowej złożone poza systemem teleinformatycznym służącym do obsługi zgłoszeń wywozowych albo jego kopia potwierdzona przez urząd celny.
   
   

Jeżeli warunek, o którym mowa w ust. 6, nie został spełniony, podatnik nie wykazuje tej dostawy w ewidencji, o której mowa w art. 109 ust. 3, za dany okres rozliczeniowy, lecz w okresie następnym, stosując stawkę podatku 0%, pod warunkiem otrzymania dokumentu wymienionego w ust. 6 przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za ten następny okres. W przypadku nieotrzymania tego dokumentu w terminie określonym w zdaniu poprzednim mają zastosowanie stawki właściwe dla dostawy tego towaru na terytorium kraju (art. 41 ust. 7 ustawy).

Przepis ust. 7 stosuje się w przypadku, gdy podatnik posiada dokument celny potwierdzający procedurę wywozu (art. 41 ust. 8 ustawy).

Otrzymanie przez podatnika dokumentu potwierdzającego wywóz towaru poza terytorium Unii Europejskiej w terminie późniejszym niż określony w ust. 6 i 7 upoważnia podatnika do dokonania korekty podatku należnego w rozliczeniu za okres rozliczeniowy, w którym podatnik otrzymał ten dokument (art. 41 ust. 9 ustawy).

Jeżeli podatnik otrzymał całość lub część zapłaty przed dokonaniem dostawy towarów, stawkę podatku 0% w eksporcie towarów stosuje się w odniesieniu do otrzymanej zapłaty, pod warunkiem, że wywóz towaru nastąpi w terminie 2 miesięcy, licząc od końca miesiąca, w którym podatnik otrzymał zapłatę, oraz podatnik w tym terminie otrzymał dokument, o którym mowa w ust. 6. Przepisy ust. 7, 9 i 11 stosuje się odpowiednio (art. 41 ust. 9a ustawy).

W myśl art. 41 ust. 9b ustawy, przepisy ust. 9a stosuje się również, jeżeli wywóz towaru nastąpi w terminie późniejszym niż określony w ust. 9a, pod warunkiem że wywóz towarów w tym późniejszym terminie jest uzasadniony specyfiką realizacji tego rodzaju dostaw potwierdzoną warunkami dostawy, w których określono termin wywozu towaru.

Zgodnie z art. 41 ust. 11 ustawy - przepisy ust. 4 i 5 stosuje się odpowiednio w eksporcie towarów, o którym mowa w art. 2 pkt 8 lit. b, jeżeli podatnik przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za okres rozliczeniowy, w którym dokonał dostawy towarów, otrzymał dokument, o którym mowa w ust. 6, z którego wynika tożsamość towaru będącego przedmiotem dostawy i wywozu. Przepisy ust. 7 i 9 stosuje się odpowiednio.

W ustawie o podatku od towarów i usług nie została określona forma dokumentu potwierdzającego wywóz towaru poza terytorium Unii Europejskiej. Ustawodawca wskazuje jednak, że eksportem towarów jest potwierdzony przez urząd celny określony w przepisach celnych wywóz towarów. Zatem przy ustalaniu zakresu zastosowania przepisu art. 41 ust. 6 i 11 ustawy właściwe jest przyjęcie uregulowań zawartych w przepisach prawa celnego. Warunkiem zastosowania preferencyjnej 0% stawki VAT jest bowiem posiadanie stosownych dokumentów spełniających warunki określone w przepisach celnych, które jednoznacznie potwierdzają wywóz towarów poza granicę Unii Europejskiej.

W przypadku eksportu pośredniego zdefiniowanego w art. 2 pkt 8 lit. b ustawy, w ramach którego wywozu towarów dokonuje nabywca mający siedzibę poza terytorium kraju (albo dokonywany jest na jego rzecz), zgłoszenie towarów do procedury celnej dokonane jest przez nabywcę. W zgłoszeniu celnym jako nadawca/eksporter wskazany jest wówczas nabywca towaru, mający siedzibę poza terytorium kraju. Potwierdzenie dokonania wywozu towarów otrzymuje w tym przypadku zgłaszający, którym co do zasady jest nabywca zagraniczny.

W tym miejscu należy zwrócić uwagę na istnienie wspólnotowego Systemu Kontroli Eksportu (ECS) oraz cel jego uruchomienia. System ten pozwala na elektroniczną obsługę zgłoszenia wywozowego przesyłanego przez zgłaszającego/eksportera, zarówno w urzędzie celnym wywozu jak też w urzędzie celnym wyprowadzenia i opiera się na obiegu komunikatów elektronicznych pomiędzy urzędami celnymi a podmiotami dokonującymi zgłoszeń celnych. Zgodnie z założeniami, ECS ma zapewnić elektroniczną wymianę komunikatów pomiędzy urzędami celnymi krajów Unii Europejskiej w celu zautomatyzowania procedur administracyjnych, co umożliwi w konsekwencji potwierdzenie wywozu dla eksporterów i organów podatkowych za pomocą elektronicznych komunikatów. System ten obejmuje również wymianę określonych elektronicznych komunikatów pomiędzy przedsiębiorcą a urzędami celnymi. Ma on zapewnić przy tym m.in.: przyspieszenie odpraw celnych eksportowych, docelowo bez konieczności przedkładania zgłoszeń wywozowych w formie pisemnej, poprawę obiegu dokumentów w urzędach celnych, przyspieszenie odpraw wywozowych w procedurze uproszczonej, elektroniczne potwierdzenie o wystąpieniu towarów z obszaru celnego Wspólnoty Europejskiej (zamiast karty 3 SAD), uzyskanie przez zgłaszającego bieżącej informacji o rozpoczęciu i zakończeniu poszczególnych etapów operacji wywozowej. Ta elektroniczna forma potwierdzania dokonanych zgłoszeń celnych następuje w formie komunikatu IE 599 wydawanego eksporterowi. To właśnie ten dokument jest dokumentem równorzędnym dla dotychczas stosowanej formy papierowej dokumentów SAD. Jest on podpisywany przez system ECS przy użyciu klucza do bezpiecznej transmisji danych, zaś uzyskanie komunikatu IE 599 wiąże się z koniecznością rejestracji w tym systemie.

Zatem, warunkiem zastosowania stawki podatku w wysokości 0% jest posiadanie stosownych dokumentów, spełniających warunki określone w przepisach celnych, które jednoznacznie potwierdzają wywóz towarów poza granicę Unii Europejskiej. Dla prawidłowego udokumentowania eksportu pośredniego, podatnik powinien przed terminem do złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy posiadać kopię dokumentu, w którym urząd celny określony w przepisach celnych potwierdził wywóz tych towarów poza terytorium Unii Europejskiej. Z dokumentu tego musi wynikać tożsamość towaru będącego przedmiotem dostawy i wywozu. Tym samym, Wnioskodawca powinien posiadać w swojej dokumentacji wiarygodny dowód, potwierdzający faktyczne dokonanie wywozu towarów poza terytorium Unii Europejskiej, z którego wynika tożsamość towaru będącego przedmiotem dostawy i wywozu.

W eksporcie pośrednim, z jakim mamy do czynienia w niniejszej sprawie, zgodnie z art. 41 ust. 4 w zw. z art. 41 ust. 11 ustawy ma zastosowanie preferencyjna stawka podatku VAT w wysokości 0%. Warunkiem uprawniającym do jej zastosowania jest posiadanie dokumentów zdefiniowanych w przepisach celnych, które jednoznacznie potwierdzają wywóz towarów poza granicę Unii Europejskiej.

Z opisu sprawy wynika, że nastąpił wywóz towaru z terytorium kraju na terytorium państwa trzeciego. Wnioskodawca otrzymał dokument potwierdzający wywóz w lipcu 2016r. (22 lipca 2016r.). W otrzymanym dok. IE 599 znajduje się dokładny opis towaru.

Zatem w analizowanej sprawie, w związku z otrzymaniem dokumentu IE 599 w lipcu 2016r., zaistniały okoliczności uprawniające Wnioskodawcę do zastosowania dla opisanej transakcji 0% stawki podatku VAT.

Mając na względzie wyżej powołane przepisy prawa oraz przedstawione okoliczności sprawy, stanowisko Wnioskodawcy, że dokonane przez niego dostawy będą stanowiły dla niego eksport towarów (eksport pośredni) oraz, że będzie uprawniony do zastosowania stawki podatku VAT 0% na podstawie otrzymanego potwierdzenia wywozu towaru (IE 599) jest prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Nadmienia się, że niniejsza interpretacja indywidualna traci ważność w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów przedstawionego zdarzenia przyszłego lub zmiany stanu prawnego.

Ponadto tut. Organ informuje, że zgodnie z art. 14na pkt 2 ustawy Ordynacja podatkowa, przepisów art. 14k-14n dotyczących ochrony prawnej wynikającej z zastosowania się Wnioskodawcy do otrzymanej interpretacji nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe przedstawione we wniosku stanowią element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy o podatku od towarów i usług, tj. czynności dokonanych w ramach transakcji, które pomimo spełnienia warunków formalnych ustanowionych w przepisach ustawy, miały zasadniczo na celu osiągnięcie korzyści podatkowych, których przyznanie byłoby sprzeczne z celem, któremu służą te przepisy.

Tut. Organ pragnie jednocześnie zauważyć, że poruszone w przedmiotowym wniosku kwestie objęte pytaniami oznaczonymi we wniosku od nr 3 do nr 6, dotyczące terminu oraz sposobu rozliczenia otrzymanych zaliczek, będą przedmiotem odrębnego rozstrzygnięcia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2016 r., poz. 718 ze zm.).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.