2016.10.17 - Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach

Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach
IBPP3/4512-454/16-2/KS
z 17 października 2016 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2015 r. poz. 613 ze zm.) oraz § 2 i § 6 pkt 2 rozporządzenia Ministra Finansów w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego z dnia 22 kwietnia 2015 r. (Dz.U. z 2015 r. poz. 643) – Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działający w imieniu Ministra Rozwoju i Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z 13 lipca 2016 r. (data wpływu 14 lipca 2016 r.), uzupełnionym pismem z 20 września 2016 r. (data wpływu 27 września 2016 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uznania zespołu składników materialnych oraz niematerialnych w postaci Pionu Zarządzania Nieruchomościami Dzierżawionymi za zorganizowaną część przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 2 pkt 27e ustawy o VAT oraz wyłączenia z opodatkowania czynności polegającej na wniesieniu wkładu niepieniężnego do Spółki Zależnej w zamian za objęcie udziałów w podwyższonym kapitale zakładowym na podstawie art. 6 pkt 1 ustawy – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 14 lipca 2016 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uznania zespołu składników
materialnych oraz niematerialnych w postaci Pionu Zarządzania Nieruchomościami Dzierżawionymi za zorganizowaną część przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 2 pkt 27e ustawy o VAT oraz wyłączenia z opodatkowania czynności polegającej na wniesieniu wkładu niepieniężnego do Spółki Zależnej w zamian za objęcie udziałów w podwyższonym kapitale zakładowym na podstawie art. 6 pkt 1 ustawy. Wniosek został uzupełniony pismem z 20 września 2016 r. (data wpływu 27 września 2016 r.), będącym odpowiedzią na wezwanie organu z 16 września 2016 r. znak: IBPP3/4512-454/16-1/KS.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Działalność C.Z.H.

C.Z.H. (dalej: „Wnioskodawca”, „CZH”) jest polską spółką akcyjną, której przedmiot działalności obejmuje m.in. działalność handlową oraz działalność w zakresie zarządzania nieruchomościami. Głównym obszarem działalności CZH jest sektor hutnictwa i górnictwa.

Wnioskodawca posiada 100% udziałów w kapitale zakładowym polskiej spółki z ograniczoną odpowiedzialnością, której przedmiot działalności obejmuje działalność w zakresie zarządzania nieruchomościami (dalej: „Spółka Zależna”).

CZH i Spółka Zależna należą do jednej grupy kapitałowej, która prowadzi działalność handlową, logistyczną oraz działalność związaną z zarządzaniem nieruchomościami (dalej: „Grupa CZH”).

CZH jest użytkownikiem wieczystym gruntu oraz właścicielem budynków i budowli (dalej łącznie jako: „Nieruchomości”):

położonych w …… przy ul….. (dalej: „L.”);
położonych w ….. przy ul. ….. (dalej: „G.”); oraz
położonych w …..przy ul. ….. (dalej: „O.”).

G. oraz O. są obecnie dzierżawione przez Spółkę Zależną na podstawie zawartych pomiędzy CZH a Spółką Zależną umów dzierżawy (dalej: „Umowy dzierżawy”). Spółka Zależna, zgodnie z postanowieniami Umów dzierżawy, zajmuje się komercjalizacją przedmiotowych nieruchomości na własny rachunek: podnajmuje powierzchnię, zarządza nieruchomościami oraz ponosi koszty związane z ich utrzymaniem (m.in. koszty napraw, remontów, modernizacji itp.).

Struktura organizacyjna CZH obejmuje w chwili obecnej w szczególności następujące jednostki organizacyjne:

pion zajmujący się zarządzaniem dzierżawionymi składnikami majątku Wnioskodawcy (dalej: „Pion Zarządzania Nieruchomościami Dzierżawionymi”), podległy Prezesowi Zarządu CZH;
pion zajmujący się zarządzaniem L., administracją pozostałym majątkiem własnym (ruchomym) oraz obejmujący również funkcje nadzoru właścicielskiego i zarządzania spółkami zależnymi (dalej: „Pion Zarządzania Majątkiem Własnym”), podległy Prezesowi Zarządu CZH;
pion zajmujący się nadzorem właścicielskim (dalej: „Pion Zarządzania Spółkami Zależnymi i Stowarzyszonymi”), podległy Prezesowi Zarządu CZH;
pion zajmujący się obsługą finansową i administracyjną łącznie z działem HR (dalej: „Pion Finansowy”), podległy Prezesowi Zarządu CZH;
dział HR (dalej: „Dział HR”), podległy Prezesowi Zarządu CZH;
pion zajmujący się działalnością handlową (dalej: „Pion Handlowy”), podległy Członkowi Zarządu CZH; oraz
dział zajmujący się obsługą IT (dalej: „Dział IT”), podległy Członkowi Zarządu CZH.

Pion Zarządzania Nieruchomościami Dzierżawionymi, Pion Zarządzania Majątkiem Własnym oraz Pion Zarządzania Spółkami Zależnymi i Stowarzyszonymi podlegają dodatkowo Dyrektorowi ds. Nadzoru Właścicielskiego (który podlega bezpośrednio Prezesowi Zarządu CZH).

Planowana reorganizacja działalności w Grupie CZH

W chwili obecnej, Wnioskodawca rozważa wniesienie Pionu Zarządzania Nieruchomościami Dzierżawionymi w drodze wkładu niepieniężnego do Spółki Zależnej, w zamian za co Wnioskodawca obejmie udziały w podwyższonym kapitale zakładowym Spółki zależnej (dalej również jako: „Transakcja”). CZH po Transakcji kontynuowałaby obecnie prowadzoną działalność w pozostałym zakresie – w CZH po Transakcji pozostałyby pozostałe obszary działalności CZH, tj. w szczególności Pion Zarządzania Majątkiem Własnym, Pion Zarządzania Spółkami Zależnymi i Stowarzyszonymi, Pion Handlowy, Pion Finansowy, Dział IT oraz Dział HR.

Wnioskodawca wskazuje, że dzięki Transakcji możliwe będzie skupienie całości działalności dotyczącej G. i O. w jednym podmiocie (Spółce Zależnej), co pozwoli na ograniczenie kosztów działalności i poziomu ryzyka gospodarczego po stronie CZH, pełniejsze wykorzystanie know-how posiadanego przez Spółkę Zależną, a także na zwiększenie efektywności zarządzania procesami komercjalizacji w Grupie CZH.

Ponadto, Spółka Zależna wskutek Transakcji będzie posiadała większy potencjał w zakresie osiągania zysków, co może pozytywnie przełożyć się na dochodowość działalności Wnioskodawcy (który miałby prawo do wyższej dywidendy od zysków osiąganych przez Spółkę Zależną).

Charakterystyka Pionu Zarządzania Nieruchomościami Dzierżawionymi

1) wyodrębnienie organizacyjne

Wyodrębnienie Pionu Zarządzania Nieruchomościami Dzierżawionymi wynika z uchwały zarządu i struktury Spółki.

Do Pionu Zarządzania Nieruchomościami Dzierżawionymi przypisani są pracownicy posiadający wiedzę i doświadczenie niezbędne do prowadzenia działalności, a także składniki materialne i niematerialne, w szczególności:

rzeczowe środki trwałe (m.in. prawo użytkowania wieczystego G. i O., budynki, parkingi oraz magazyny);
wyposażenie biurowe;
umowy dzierżawy wraz z dodatkowymi aneksami/porozumieniami; oraz
należności i zobowiązania związane z działalnością Pionu Zarządzania Nieruchomościami Dzierżawionymi (w tym zobowiązania handlowe).

Pion Zarządzania Nieruchomościami Dzierżawionymi został formalnie wyodrębniony jako jednostka organizacyjna w regulaminie organizacyjnym CZH w drodze uchwały zarządu CZH (dalej: „Uchwała”).

2) wyodrębnienie finansowe

Sposób prowadzenia ewidencji księgowej w Spółce pozwala na wyodrębnienie dla celów zarządczych aktywów i pasywów oraz przychodów i kosztów związanych z funkcjonowaniem Pionu Zarządzania Nieruchomościami Dzierżawionymi, celem sporządzania:

rachunku zysków i strat;
bilansu oraz
zestawienia zobowiązań/należności związanych z działalnością Pionu Zarządzania Nieruchomościami Dzierżawionymi.

Przed Transakcją zostanie również utworzony odrębny rachunek bankowy dedykowany do działalności Pionu Zarządzania Nieruchomościami Dzierżawionymi (alternatywnie, możliwe jest również utworzenie odrębnego subkonta dla Pionu Zarządzania Nieruchomościami Dzierżawionymi). Na przedmiotowy rachunek/subkonto zostaną przez Wnioskodawcę alokowane środki finansowe niezbędne do prowadzenia działalności przez Pion Zarządzania Nieruchomościami Dzierżawionymi.

3) wyodrębnienie funkcjonalne

Do zadań Pionu Zarządzania Nieruchomościami Dzierżawionymi należy działalność związana z dzierżawą majątku trwałego CZH, w tym:

prowadzenie ewidencji dzierżawionego majątku trwałego CZH;
kontrola wykorzystywania zbędnego majątku trwałego i ewentualne wykorzystanie majątku trwałego CZH poprzez oddanie go w dzierżawę;
opracowywanie i zawieranie umów dzierżawy majątku trwałego CZH;
bieżąca kontrola spływu należności z tytułu dzierżawy majątku trwałego CZH;
spłata zobowiązań dotyczących działalności Pionu;
monitorowanie procesu egzekucji należności z tytułu dzierżawy majątku trwałego CZH;
bieżąca komunikacja i koordynacja współpracy z dzierżawcami majątku trwałego CZH;
nadzór nad właściwą eksploatacją dzierżawionego majątku CZH;
udzielanie zgód na poddzierżawę lub najem majątku trwałego CZH; oraz
prowadzenie i rozliczanie podatków i opłat dotyczących zakresu działania Pionu.

Główną funkcją pełnioną przez Pion Zarządzania Nieruchomościami Dzierżawionymi w ramach struktury organizacyjnej CZH jest zapewnienie stałego strumienia przychodu do CZH z tytułu otrzymywanego czynszu z tytułu dzierżawy majątku trwałego CZH, przy jednoczesnym zapewnieniu braku ponoszenia przez CZH kosztów remontów, modernizacji, ulepszeń itp. związanych z dzierżawionym majątkiem trwałym CZH.

Istotnym elementem przedmiotu działalności Pionu Zarządzania Nieruchomościami Dzierżawionymi jest również kompleksowa obsługa współpracy z obecnymi dzierżawcami majątku trwałego CZH, w tym zwłaszcza ze Spółką Zależną (związana z Umowami dzierżawy).

Ponadto w piśmie z 20 września 2016 r., stanowiącym uzupełnienie do wniosku, Wnioskodawca wskazał, że Pion Zarządzania Nieruchomościami Dzierżawionymi mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące przypisane mu zadania, bez udziału pozostałych struktur przedsiębiorstwa Spółki.

W szczególności, należy zauważyć, że:

w skład Pionu Zarządzania Nieruchomościami Dzierżawionymi wejdą przypisani do Pionu pracownicy oraz zobowiązania związane z działalnością Pionu Zarządzania Nieruchomościami Dzierżawionymi;
Pion Zarządzania Nieruchomościami Dzierżawionymi stanowi wyodrębnioną organizacyjnie część przedsiębiorstwa Spółki, która to część cechuje się również wyraźnym określeniem funkcji spełnianych przez Pion Zarządzania Nieruchomościami Dzierżawionymi w strukturze Spółki (na które to funkcje Spółka wskazywała w opisie zdarzenia przyszłego zawartym we Wniosku);
jednocześnie, sposób prowadzenia ewidencji księgowej w Spółce pozwala na wyodrębnienie dla celów zarządczych aktywów i pasywów oraz przychodów i kosztów związanych z funkcjonowaniem Pionu Zarządzania Nieruchomościami Dzierżawionymi, celem sporządzania rachunku zysków i strat, bilansu oraz zestawienia zobowiązań/należności związanych z działalnością Pionu Zarządzania Nieruchomościami Dzierżawionymi.

Na bazie nabytego majątku, nabywca Pionu Zarządzania Nieruchomościami Dzierżawionymi – Spółka Zależna – będzie kontynuować dotychczasową działalność gospodarczą Spółki realizowaną przez Pion Zarządzania Nieruchomościami Dzierżawionymi.

W szczególności, Spółka Zależna przejmie od Spółki zadania obecnie realizowane przez Spółkę w zakresie dzierżawy nieruchomości.

Pion Zarządzania Nieruchomościami Dzierżawionymi obejmuje dwie dzierżawione przez Spółkę Zależną nieruchomości, które to nieruchomości zostały wskazane we Wniosku (tj. G. oraz O.).

Jednocześnie – jak wskazywała Spółka w opisie zdarzenia przyszłego zawartym we wniosku – Pion Zarządzania Nieruchomościami Dzierżawionymi obejmuje również inne składniki materialne i niematerialne majątku Spółki, m.in. środki trwałe oraz zobowiązania.

Spółka Zależna wstąpi w prawa i obowiązki wynikające ze wszelkich umów zawartych przez Wnioskodawcę przypisanych do Pionu Zarządzania Nieruchomościami Dzierżawionymi, w tym również w prawa i obowiązki wynikające z umów dzierżawy zawartych pomiędzy Wnioskodawcą (wynajmującym) a Spółką Zależną (najemcą).

Umowy dzierżawy zawarte pomiędzy Wnioskodawcą a Spółką Zależną wygasną wskutek konfuzji. Jednocześnie, pozostałe umowy, w tym również umowy najmu powierzchni z ostatecznymi najemcami, będą kontynuowane.

Spółka wskazuje, że z Pionem Zarządzania Nieruchomościami Dzierżawionymi wiążą się zobowiązania (w szczególności - zobowiązania handlowe), które to zobowiązania zostały przypisane do Pionu Zarządzania Nieruchomościami Dzierżawionymi. Przedmiot wkładu niepieniężnego będzie obejmował zobowiązania przypisane do Pionu Zarządzania Nieruchomościami Dzierżawionymi.

Przedmiot wkładu niepieniężnego będzie obejmował środki pieniężne na rachunku bankowym przypisanym dla Pionu Zarządzania Nieruchomościami Dzierżawionymi, niezbędne do prowadzenia przez Pion działalności.

Przedmiot wkładu niepieniężnego będzie obejmował ewidencje i dokumenty związane z Pionem Zarządzania Nieruchomościami Dzierżawionymi.

Spółka wskazuje, że z Pionem Zarządzania Nieruchomościami Dzierżawionymi związani są pracownicy, którzy to pracownicy zostali przypisani do Pionu Zarządzania Nieruchomościami Dzierżawionymi.

Jednocześnie, Spółka potwierdza, że wniesienie Pionu Zarządzania Nieruchomościami Dzierżawionymi do Spółki Zależnej w drodze wkładu niepieniężnego będzie wiązało się z tzw. „przejściem zakładu pracy lub jego części na innego pracodawcę” w myśl art. 23¹ ust. 1 Kodeksu pracy.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy wniesienie przez CZH wkładu niepieniężnego do Spółki Zależnej w postaci stanowiącego zorganizowaną część przedsiębiorstwa Pionu Zarządzania Nieruchomościami Dzierżawionymi w zamian za objęcie udziałów w podwyższonym kapitale zakładowym Spółki Zależnej będzie podlegało opodatkowaniu VAT?

Stanowisko Wnioskodawcy:

Zdaniem Wnioskodawcy, Pion Zarządzania Nieruchomościami Dzierżawionymi stanowi zorganizowaną część przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 2 pkt 27e Ustawy o VAT, a w konsekwencji, wniesienie przez CZH wkładu niepieniężnego do Spółki Zależnej w postaci Pionu Zarządzania Nieruchomościami Dzierżawionymi w zamian za objęcie udziałów w podwyższonym kapitale zakładowym Spółki Zależnej nie będzie podlegało opodatkowaniu VAT.

Uzasadnienie stanowiska Wnioskodawcy

Zgodnie z art. 6 pkt 1 Ustawy o VAT, przepisów Ustawy o VAT nie stosuje się do transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Kwalifikacja Pionu Zarządzania Nieruchomościami Dzierżawionymi jako zorganizowanej części przedsiębiorstwa na gruncie Ustawy o VAT.

Zgodnie z definicją zawartą w art. 2 pkt 27e Ustawy o VAT, ilekroć w Ustawie o VAT jest mowa o zorganizowanej części przedsiębiorstwa (dalej: „ZCP”) rozumie się przez to rozumie się przez to organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, który zarazem mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania. Tożsama definicja ZCP znajduje się również w art. 4a pkt 4 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t j. z dnia 30 maja 2014 r., Dz. U. z 2014 r., poz. 851 ze zm.).

Zatem, na gruncie Ustawy o VAT mamy do czynienia z ZCP, jeśli spełnione są łącznie następujące przesłanki:

istnieje zespół składników materialnych i niematerialnych (w tym zobowiązania);
zespół ten jest organizacyjnie wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie;
zespół ten jest finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie;
zespół ten jest funkcjonalnie wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie (składniki te przeznaczone są do realizacji określonych zadań gospodarczych); oraz
zespół tych składników mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące wyżej wymienione zadania gospodarcze.

W związku z tym, że ustawodawca nie sprecyzował, w jaki sposób spełnienie poniższych przesłanek powinno zostać zweryfikowane przez podatnika, w celu ustalenia czy Pion Zarządzania Nieruchomościami Dzierżawionymi stanowi ZCP konieczna jest odrębna analiza każdej z powyższych przesłanek.

Ad 1. Zespół składników materialnych i niematerialnych (w tym zobowiązania)

Organy podatkowe podkreślają, iż o ZCP nie stanowi jedynie suma poszczególnych składników majątku przedsiębiorstwa, lecz należy traktować go jako pewien zorganizowany zespół składników materialnych i niematerialnych (w tym zobowiązań), przy pomocy których można realizować określone zadania gospodarcze.

Powyższe potwierdza m.in. interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 8 stycznia 2014 r. (sygn. IPPP1/443-1296/13-2/IGo), w której organ uznał, że: „(...) zorganizowana część przedsiębiorstwa nie jest sumą poszczególnych składników, przy pomocy których będzie można prowadzić odrębny zakład, lecz zorganizowanym zespołem tych składników, przy czym punktem odniesienia jest tutaj rola, jaką składniki majątkowe odgrywają w funkcjonowaniu przedsiębiorstwa (na ile stanowią w nim wyodrębnioną organizacyjnie i funkcjonalnie całość)”.

Jak wskazano w opisie zdarzenia przyszłego, do Pionu Zarządzania Nieruchomościami Dzierżawionymi przypisani są pracownicy posiadający wiedzę i doświadczenie niezbędne do prowadzenia działalności, a także składniki materialne i niematerialne, w szczególności:

rzeczowe środki trwałe (m.in. prawo użytkowania wieczystego G. i O., budynki, parkingi oraz magazyny);
wyposażenie biurowe;
Umowy dzierżawy wraz z dodatkowymi aneksami/porozumieniami; oraz
należności i zobowiązania związane z działalnością Pionu Zarządzania Nieruchomościami Dzierżawionymi (w tym zobowiązania handlowe).

W konsekwencji, zdaniem Wnioskodawcy, nie ulega wątpliwości, że opisany w zdarzeniu przyszłym Pion Zarządzania Nieruchomościami Dzierżawionymi stanowić będzie zorganizowany zespół składników materialnych i niematerialnych (w tym zobowiązań).

Ad 2. Wyodrębnienie organizacyjne

Organy podatkowe wskazują, iż jako wyodrębnienie organizacyjne należy rozumieć sytuację, w której ZCP posiada jasno określone miejsce w strukturze organizacyjnej podatnika. Może być to wyodrębnienie jako dział, wydział, oddział, departament itp.

Jednakże wskazane wyodrębnienie formalne, nie jest obligatoryjne i może ono istnieć również na gruncie faktycznym, o ile nie pozostawia wątpliwości - tak m.in. interpretacja indywidualna Dyrektora izby Skarbowej w Łodzi z 6 czerwca 2013 r. sygn. IPTPP2/443-221/13-4/PR, w której organ wskazał, że: „(...) przy rozpatrywaniu kryterium wyodrębnienia organizacyjnego istotniejsze jest faktyczne istnienie wyodrębnienia organizacyjnego zespołu składników, aniżeli jego formalne ujęcie w strukturze organizacyjnej, bowiem przez wyodrębnienie organizacyjne należy rozumieć nie tylko umieszczenie zorganizowanej części przedsiębiorstwa w strukturze organizacyjnej przedsiębiorcy przykładowo jako oddział, zakład lub dział spółki zajmujący się prowadzeniem określonego rodzaju działalności, ale także każdą inną formę wyodrębnienia organizacyjnego [nie musi ono mieć sformalizowanego charakteru]”.

Jak wskazano w opisie zdarzenia przyszłego, wyodrębnienie Plonu Zarządzania Nieruchomościami Dzierżawionymi wynika z uchwały zarządu i struktury Spółki. Pion Zarządzania Nieruchomościami Dzierżawionymi został formalnie wyodrębniony jako jednostka organizacyjna w regulaminie organizacyjnym CZH w drodze Uchwały.

Mając na uwadze powyższe, w ocenie Wnioskodawcy, Pion Zarządzania Nieruchomościami Dzierżawionymi niewątpliwie będzie spełniać przesłankę wyodrębnienia organizacyjnego,

Ad 3. Wyodrębnienie finansowe

Przepisy ustaw podatkowych nie wskazują, co należy rozumieć przez wyodrębnienie finansowe, w szczególności, czy konieczne jest prowadzenie odrębnych ksiąg rachunkowych czy sporządzanie bilansów. W orzecznictwie i doktrynie przyjmuje się, iż wyodrębnienie finansowe nie oznacza samodzielności finansowej, ale sytuację, w której poprzez odpowiednią ewidencję zdarzeń gospodarczych możliwe jest przyporządkowanie przychodów i kosztów oraz należności i zobowiązań do zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Jak wskazał Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie w interpretacji z 19 stycznia 2011 r. (sygn. IPPB5/423-797/10-4/DG): „(...) wyodrębnienie finansowe najlepiej realizowane jest poprzez odpowiednie prowadzenie ewidencji rachunkowej danego przedsiębiorstwa pozwalające na przyporządkowanie majątku, przychodów i kosztów oraz należności i zobowiązań do zorganizowanej części przedsiębiorstwa, a ściślej do realizowanych przez nią zadań gospodarczych”.

W świetle powyższego należy uznać, iż warunkiem wystarczającym do spełnienia przesłanki wyodrębnienia finansowego jest możliwość przyporządkowania do ZCP aktywów i pasywów oraz odpowiadającym im przychodów i kosztów generowanych przez ZCP na podstawie ewidencji księgowej.

Jak wskazano w opisie zdarzenia przyszłego, sposób prowadzenia ewidencji księgowej w Spółce pozwala na wyodrębnienie dla celów zarządczych aktywów i pasywów oraz przychodów i kosztów związanych z funkcjonowaniem Pionu Zarządzania Nieruchomościami Dzierżawionymi, celem sporządzania:

rachunku zysków i strat;
bilansu oraz
zestawienia zobowiązań/należności związanych z działalnością Pionu Zarządzania Nieruchomościami Dzierżawionymi.

Zatem, w ocenie Wnioskodawcy, nie powinno ulegać wątpliwości, że Pion Zarządzania Nieruchomościami Dzierżawionymi będzie spełniać przesłankę wyodrębnienia finansowego.

Ad 4. Wyodrębnienie funkcjonalne

Wyodrębnienie funkcjonalne zespołu składników materialnych i niematerialnych (w tym zobowiązań) oznacza przeznaczenie ich do realizacji określonych zadań gospodarczych. Zorganizowana część przedsiębiorstwa musi zatem stanowić funkcjonalnie odrębną całość, tj. obejmować elementy niezbędne do samodzielnego prowadzenia działań gospodarczych, którym służy w strukturze przedsiębiorstwa.

Analogiczne stanowisko zajął m.in. Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu w interpretacji indywidualnej z 16 marca 2011 r. (sygn. ILPP2/443-2032/10-2/AD). Jak natomiast potwierdził Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu w interpretacji indywidualnej z 30 kwietnia 2013 r. (sygn. ILPB3/423-56/13-2/EK): „(…) warunek przeznaczenia składników majątkowych do realizowania określonych zadań gospodarczych należy odnosić do funkcjonalnego wyodrębnienia ZCP, a spełnienie tego warunku należy ocenić przez pryzmat przypisania do ZCP określonych funkcji (działań) gospodarczych”.

Jak wskazano w opisie zdarzenia przyszłego, do zadań Pionu Zarządzania Nieruchomościami Dzierżawionymi należy działalność związana z dzierżawą majątku trwałego CZH, w tym:

prowadzenie ewidencji dzierżawionego majątku trwałego CZH;
kontrola wykorzystywania zbędnego majątku trwałego i ewentualne wykorzystanie majątku trwałego CZH poprzez oddanie go w dzierżawę;
opracowywanie i zawieranie umów dzierżawy majątku trwałego CZH;
bieżąca kontrola spływu należności z tytułu dzierżawy majątku trwałego CZH;
spłata zobowiązań dotyczących działalności Pionu;
monitorowanie procesu egzekucji należności z tytułu dzierżawy majątku trwałego CZH;
bieżąca komunikacja i koordynacja współpracy z dzierżawcami majątku trwałego CZH;
nadzór nad właściwą eksploatacją dzierżawionego majątku CZH;
udzielanie zgód na poddzierżawę lub najem majątku trwałego CZH oraz o prowadzenie i rozliczanie podatków i opłat dotyczących zakresu działania Pionu.

Mając na uwadze powyższe funkcje pełnione przez Pion Zarządzania Nieruchomościami Dzierżawionymi, Wnioskodawca stoi na stanowisku, że Pion Zarządzania Nieruchomościami Dzierżawionymi będzie spełniał przesłankę przeznaczenia do realizacji określonych zadań gospodarczych.

Ad 5. Zdolność do stanowienia niezależnego przedsiębiorstwa samodzielnie realizującego zadania gospodarcze

Jak wynika z definicji ZCP zawartej w art. 2 pkt 27e Ustawy o VAT, aby dany zespół składników materialnych i niematerialnych mógł zostać uznany za ZCP powinien on być zorganizowany w ten sposób, aby mógł on stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące zadania gospodarcze. Składniki majątkowe: materialne i niematerialne wchodzące w skład ZCP muszą zatem umożliwić ewentualnemu nabywcy podjęcie działalności gospodarczej w ramach jego przedsiębiorstwa. Innymi słowy, zespół składników majątkowych tworzących ZCP nie tylko musi spełniać określone funkcje gospodarcze w istniejącym przedsiębiorstwie, ale powinien również być w stanie prowadzić działalność samodzielnie, gdyby został wydzielony z istniejącego przedsiębiorstwa.

Jak wskazał Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie w interpretacji indywidualnej z 29 czerwca 2011 r. (sygn. 1PPP1-443-702/11-2/MP): „(...) nie budzi bowiem wątpliwości to, iż aby wydzielona część mienia przedsiębiorstwa mogła być uznana za zorganizowany zespół składników niematerialnych i materialnych, musi ona posiadać potencjalną zdolność do niezależnego działania gospodarczego, jako samodzielny podmiot gospodarczy. Składniki majątkowe: materialne i niematerialne wchodzące w skład zorganizowanej części przedsiębiorstwa muszą zatem umożliwić nabywcy podjęcie działalności gospodarczej w ramach odrębnego przedsiębiorstwa”.

W nawiązaniu do powyższego, wskazuje się również na konieczność przeprowadzenia swoistej symulacji - jeśli zarówno „oderwana” część przedsiębiorstwa jak i jego pozostałość mogą funkcjonować w obrocie samodzielnie, wtedy uznać należy, że mamy do czynienia z ZCP (tak: wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach z 29 czerwca 2010 r., sygn. akt III SA/Gl 117/10).

Mając na uwadze wyposażenie Pionu Zarządzania Nieruchomościami Dzierżawionymi w składniki materialne i niematerialne wskazane w opisie zdarzenia przyszłego oraz fakt jego wyodrębnienia organizacyjnego, finansowego oraz funkcjonalnego, w ocenie Wnioskodawcy Pion Zarządzania Nieruchomościami Dzierżawionymi będzie niewątpliwie zdolny do stanowienia niezależnego przedsiębiorstwa samodzielnie realizującego zadania gospodarcze.

Podsumowanie

Jak wykazano powyżej, w opisanym zdarzeniu przyszłym spełnione zostaną wszystkie przesłanki uznania Pionu Zarządzania Nieruchomościami Dzierżawionymi za zorganizowaną część przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 2 pkt 27e Ustawy o VAT.

W konsekwencji, wniesienie przez CZH wkładu niepieniężnego do Spółki Zależnej w postaci stanowiącego zorganizowaną część przedsiębiorstwa Pionu Zarządzania Nieruchomościami Dzierżawionymi w zamian za objęcie udziałów w podwyższonym kapitale zakładowym Spółki Zależnej nie będzie podlegało opodatkowaniu VAT.

W świetle przywołanych argumentów oraz zaprezentowanych wyżej poglądów organów podatkowych oraz sądów administracyjnych, zwracam się z prośbą o potwierdzenie, że przedstawione przez Wnioskodawcę stanowisko i rozumienie treści przepisów prawa podatkowego jest prawidłowe.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz.U. z 2016 r., poz. 710 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Towarami stosownie do art. 2 pkt 6 ustawy o VAT są rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Z treści powołanego wyżej przepisu art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy jednoznacznie wynika, że dostawa towarów i świadczenie usług, co do zasady podlegają opodatkowaniu VAT jedynie wówczas, gdy czynności te są wykonywane odpłatnie.

Jednocześnie przepisy art. 6 ustawy o VAT wskazują na wyłączenia określonych czynności spod zakresu przepisów ustawy o podatku od towarów i usług. Są w nim wskazane czynności, które co do zasady należą do grupy czynności podlegających opodatkowaniu, mieszcząc się w zakresie odpłatnej dostawy towarów czy też odpłatnego świadczenia usług, z uwagi jednak na stosowne wyłączenie, czynności te – chociaż można je zakwalifikować jako odpłatną dostawę towarów czy też odpłatne świadczenie usług – nie podlegają opodatkowaniu.

Na mocy art. 6 pkt 1 ustawy, przepisów ustawy nie stosuje się do transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Termin „transakcja zbycia” należy rozumieć w sposób zbliżony do pojęcia „dostawy towarów” w ujęciu art. 7 ust. 1 ustawy, tzn. „zbycie” obejmuje wszelkie czynności, w ramach których następuje przeniesienie prawa do rozporządzania przedmiotem jak właściciel, np. sprzedaż, zamianę, darowiznę, nieodpłatne przekazanie, przeniesienie własności w formie wkładu niepieniężnego, czyli aportu.

Kwestią wymagającą interpretacji w niniejszej sprawie jest ustalenie istnienia lub nieistnienia podstaw do zastosowania przepisu art. 6 pkt 1 ustawy.

Podkreślenia wymaga, że ze względu na szczególny charakter przepisu art. 6 pkt 1 ustawy o podatku VAT, winien on być interpretowany ściśle, co oznacza, że ma zastosowanie wyłącznie w przypadku zbycia (a zatem wszelkich czynności, w ramach których następuje przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel) przedsiębiorstwa (w rozumieniu Kodeksu cywilnego) lub zorganizowanej jego części, zdefiniowanej w art. 2 pkt 27e ustawy.

W myśl art. 2 pkt 27e ustawy, przez zorganizowaną część przedsiębiorstwa rozumie się organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, który zarazem mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania.

Zorganizowana część przedsiębiorstwa, jako przedmiot zbycia, musi zatem stanowić całość pod względem organizacyjnym i funkcjonalnym, co oznacza, że najistotniejsze dla przedmiotowego zagadnienia jest ustalenie, czy przenoszony majątek stanowi na tyle zorganizowany kompleks praw, obowiązków i rzeczy, że zdolny jest do realizacji zadań gospodarczych przypisywanych przedsiębiorstwu.

Podstawowym wymogiem dla uznania, że transakcja dotyczy zorganizowanej części przedsiębiorstwa jest więc to, aby obejmowała ona zespół składników materialnych i niematerialnych (w tym zobowiązań). Kolejnym warunkiem jest wydzielenie tego zespołu w istniejącym przedsiębiorstwie. Wydzielenie to ma zachodzić na trzech płaszczyznach: organizacyjnej, finansowej i funkcjonalnej (przeznaczenie do realizacji określonych zadań gospodarczych).

Wyodrębnienie organizacyjne oznacza, że zorganizowana część przedsiębiorstwa ma swoje miejsce w strukturze organizacyjnej podatnika jako dział, wydział, oddział itp. Przy czym, w doktrynie zwraca się uwagę, że organizacyjne wyodrębnienie powinno być dokonane na bazie statutu, regulaminu lub innego aktu o podobnym charakterze.

Wyodrębnienie finansowe najpełniej realizowane jest w przypadku zakładu lub oddziału osoby prawnej. Wyodrębnienie finansowe nie oznacza samodzielności finansowej, ale sytuację, w której przez odpowiednią ewidencję zdarzeń gospodarczych możliwe jest przyporządkowanie przychodów i kosztów oraz należności i zobowiązań do zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Ponadto, wymagane jest, aby zorganizowana część przedsiębiorstwa mogła stanowić potencjalnie niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące zadania gospodarcze, których realizacji służy w istniejącym przedsiębiorstwie. Powyższe oznacza, że przez zorganizowaną część przedsiębiorstwa można rozumieć wyłącznie tę część przedsiębiorstwa, która jest przede wszystkim wyodrębniona organizacyjnie, ale także posiada wewnętrzną samodzielność finansową.

Natomiast wyodrębnienie funkcjonalne należy rozumieć jako przeznaczenie do realizacji określonych zadań gospodarczych. Zorganizowana część przedsiębiorstwa musi stanowić funkcjonalnie odrębną całość – obejmować elementy niezbędne do samodzielnego prowadzenia działań gospodarczych, którym służy w strukturze przedsiębiorstwa. Aby zatem część mienia przedsiębiorstwa mogła być uznana za jego zorganizowaną część, musi ona – obiektywnie oceniając – posiadać potencjalną zdolność do funkcjonowania jako samodzielny podmiot gospodarczy. Składniki majątkowe materialne i niematerialne wchodzące w skład zorganizowanej części przedsiębiorstwa muszą zatem umożliwić nabywcy podjęcie działalności gospodarczej w ramach odrębnego przedsiębiorstwa.

W związku z powyższym, w rozumieniu przepisów podatkowych, aby określony zespół składników majątkowych mógł zostać zakwalifikowany jako zorganizowana część przedsiębiorstwa, nie jest wystarczające jakiekolwiek zorganizowanie masy majątkowej, ale musi się ona odznaczać pełną odrębnością niezbędną do samodzielnego funkcjonowania w obrocie gospodarczym.

Zorganizowaną część przedsiębiorstwa tworzą więc składniki, będące we wzajemnych relacjach, takich by można było mówić o nich jako o zespole, a nie o zbiorze przypadkowych elementów, których jedyną cechą wspólną jest własność jednego podmiotu gospodarczego.

Brak zaistnienia którejkolwiek z omawianych powyżej przesłanek wyklucza uznanie zespołu składników majątkowych przedsiębiorstwa za jego zorganizowaną część w rozumieniu art. 2 pkt 27e ustawy.

Reasumując, na gruncie ustawy o podatku od towarów i usług mamy do czynienia ze zorganizowaną częścią przedsiębiorstwa, jeżeli spełnione są łącznie następujące przesłanki:

istnieje zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania,
zespół ten jest organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie,
składniki te przeznaczone są do realizacji określonych zadań gospodarczych,
zespół tych składników mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące ww. zadania gospodarcze.

Zaznaczenia wymaga, że definicja zorganizowanej części przedsiębiorstwa zawarta w przepisie art. 2 pkt 27e ustawy o podatku od towarów i usług, nie jest definicją samoistną, lecz należy rozpatrywać ją m.in. w kontekście uregulowań art. 6 pkt 1 ustawy, który wyłącza z opodatkowania podatkiem od towarów i usług zbycie składników majątkowych i niemajątkowych uprzednio wyodrębnionych organizacyjnie i finansowo w istniejącym przedsiębiorstwie, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, nie dotyczy zaś zbycia poszczególnych składników majątkowych przedsiębiorstwa.

Wskazany wyżej przepis art. 2 pkt 27e ustawy o VAT powinien być interpretowany z uwzględnieniem orzecznictwa TSUE, w szczególności wyroków w sprawach C-497/01 oraz

C-444/10 odnoszących się do treści art. 19 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz.Urz. UE L 347 z 11 grudnia 2006, str. 1, ze zm.).

W myśl tej regulacji prawa unijnego, w przypadku przekazania odpłatnie lub nieodpłatnie lub jako aportu do spółki całości lub części majątku, państwa członkowskie mogą uznać, że dostawa towarów nie miała miejsca i że w takim przypadku osoba, której przekazano towary będzie traktowana jako następca prawny przekazującego.

Należy zauważyć, że prawodawca unijny stanowiąc regulację ww. art. 19 Dyrektywy 112 nie zdefiniował jednak użytego w niej pojęcia prawnego „całości lub części majątku”.

Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej w wyroku z dnia 27 listopada 2003 r. sprawa C-497/01, Zita Modes Sarl stwierdził, że celem ww. opcji jest uproszczenie rozliczeń związanych z przeniesieniem majątku przedsiębiorstwa lub jego części, bądź wniesieniem ich aportem. W wyroku tym przyjęto, że jeżeli państwo członkowskie wprowadziło do swojego systemu VAT opcję zawartą w pierwszym zdaniu art. 5 ust. 8 Szóstej Dyrektywy uznając, że w przypadku wydania całości majątku nie ma miejsca dostawa towarów w rozumieniu regulacji VAT, to zasada ta ma zastosowanie – nie wyłączając możliwości ograniczenia jej stosowania do okoliczności zawartych w zdaniu drugim tego samego paragrafu – do każdego wydania przedsiębiorstwa lub samodzielnej części przedsiębiorstwa, włączając składniki materialne i niematerialne, które łącznie stanowią przedsiębiorstwo lub część przedsiębiorstwa, mogącego samodzielnie prowadzić działalność gospodarczą. Nabywca musi jednak wyrazić zamiar dalszego prowadzenia nabytego przedsiębiorstwa lub jego części, a nie jego bezpośredniej likwidacji i sprzedaży zapasów.

Mając na uwadze powyższe orzeczenie Europejskiego Trybunału Sprawiedliwości należy stwierdzić, że zawarta w art. 2 pkt 27e ustawy definicja legalna zorganizowanej części przedsiębiorstwa musi być interpretowana przez pryzmat treści art. 19 Dyrektywy 2006/112/WE i w powiązaniu z rozumieniem pojęcia „przekazania całości lub części majątku”, wyłożonym przez Trybunał w ww. orzeczeniu. Trybunał Sprawiedliwości główny nacisk kładzie na badanie konkretnego przypadku, dopuszczając w pewnych przypadkach zbycie samych składników rzeczowych. Tym samym, w myśl orzecznictwa Trybunału, składniki niematerialne nie stanowią konstytutywnego elementu uznania części majątku za zorganizowaną część przedsiębiorstwa w każdym przypadku. Trybunał uznał, że pojęcie zbycia całości lub części majątku należy interpretować tak, że obejmuje ono zbycie przedsiębiorstwa lub niezależnej części przedsiębiorstwa, które łącznie stanowią przedsiębiorstwo lub jego część zdolną do prowadzenia niezależnej działalności gospodarczej.

Konfrontując zaprezentowany opis sprawy z powołanymi regulacjami prawnymi, zdaniem Organu składniki majątkowe będące przedmiotem wskazanej we wniosku transakcji stanowią zorganizowaną część przedsiębiorstwa, o której mowa w art. 2 pkt 27e ustawy. Z treści wniosku wynika bowiem, że ww. zespół składników majątkowych o charakterze materialnym, jak niematerialnym, stanowiący Pion przedsiębiorstwa jest wyodrębniony pod względem organizacyjnym, finansowym i funkcjonalnym, a ww. składniki materialne są ze sobą funkcjonalnie powiązane i służą realizacji zadań gospodarczych będących przedmiotem działalności Pionu Zarządzania Nieruchomościami Dzierżawionymi.

Formułując argumenty świadczące o organizacyjnym wyodrębnieniu Pionu Zarządzania Nieruchomościami Dzierżawionymi, Wnioskodawca wskazał, że ww. pion, będący przedmiotem wniesienia w drodze wkładu niepieniężnego, został formalnie wyodrębniony jako jednostka organizacyjna w regulaminie organizacyjnym w drodze uchwały zarządu. Ponadto do Pionu przypisani są pracownicy posiadający wiedzę i doświadczenie niezbędne do prowadzenia działalności, a także składniki materialne i niematerialne, w szczególności rzeczowe środki trwałe (m.in. prawo użytkowania wieczystego G. i O., budynki, parkingi oraz magazyny), wyposażenie biurowe, umowy dzierżawy wraz z dodatkowymi aneksami/porozumieniami oraz należności i zobowiązania związane z działalnością Pionu Zarządzania Nieruchomościami Dzierżawionymi (w tym zobowiązania handlowe). Do Pionu przypisane są również prawa i obowiązki wynikające z umów, w tym z umów dzierżawy zawartych pomiędzy Wnioskodawcą (wynajmującym) a Spółką Zależną (najemcą). Wnioskodawca podkreśli jednak, że na wskutek konfuzji ww. umowy dzierżawy wygasną. Jednocześnie – jak wskazał Wnioskodawca – pozostałe umowy, w tym również umowy najmu powierzchni z ostatecznymi najemcami, będą kontynuowane. Wskazać również należy, że wniesienie Pionu Zarządzania Nieruchomościami Dzierżawionymi do Spółki Zależnej w drodze wkładu niepieniężnego będzie wiązało się z tzw. „przejściem zakładu pracy lub jego części na innego pracodawcę” w myśl art. 23¹ ust. 1 Kodeksu pracy.

Podkreślenia wymaga również fakt, że ww. pion jest wyodrębniony pod względem finansowym, o czym świadczy sposób prowadzenia ewidencji księgowej w Spółce, pozwalający na wyodrębnienie dla celów zarządczych aktywów i pasywów oraz przychodów i kosztów związanych z funkcjonowaniem Pionu Zarządzania Nieruchomościami Dzierżawionymi. Umożliwia to sporządzenie rachunku zysków i strat, bilansu oraz zestawienia zobowiązań/należności związanych z działalnością ww. Pionu. Ponadto przedmiotem wkładu niepieniężnego będą ewidencje i dokumenty związane z Pionem oraz środki finansowe niezbędne do prowadzenia jego działalności, alokowane na odrębnie utworzonym rachunku bankowym/subkoncie dedykowanym do działalności Pionu Zarządzania Nieruchomościami Dzierżawionymi.

Przy rozpatrywaniu czy Pion Zarządzania Nieruchomościami Dzierżawionymi jest zorganizowaną częścią przedsiębiorstwa istotny jest również fakt funkcjonalnego wyodrębnienia w przedsiębiorstwie Wnioskodawcy ww. składników majątkowych stanowiących dział przedsiębiorstwa. Wnioskodawca w treści wniosku wskazał, że opisany we wniosku Pion Zarządzania Nieruchomościami Dzierżawionymi, do którego zadań należy działalność związana z dzierżawą majątku trwałego Wnioskodawcy może stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące przypisane mu zadania, bez udziału pozostałych struktur przedsiębiorstwa Spółki. Z okoliczności faktycznych wynika bowiem, że Pion został wyposażony w zespoły składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania, które są przeznaczone do realizacji zadań gospodarczych jednostki. Ponadto na bazie nabytego majątku, nabywca Pionu Zarządzania Nieruchomościami Dzierżawionymi – Spółka Zależna – będzie kontynuować dotychczasową działalność gospodarczą Spółki w zakresie dzierżawy nieruchomości realizowaną przez Pion Zarządzania Nieruchomościami Dzierżawionymi. Stwierdzić zatem należy, że ww. pion jest funkcjonalnie wyodrębniony w przedsiębiorstwie Wnioskodawcy.

W konsekwencji, planowana czynność polegająca na wniesieniu wkładu niepieniężnego do Spółki Zależnej w zamian za objęcie udziałów w podwyższonym kapitale zakładowym w postaci zespołu składników materialnych i niematerialnych tworzących Pion Zarządzania Nieruchomościami Dzierżawionymi jako zorganizowanej części przedsiębiorstwa będzie – zgodnie z cytowanym powyżej art. 6 pkt 1 – wyłączona spod działania ustawy o VAT jako czynność niepodlegająca przepisom ustawy.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy jest prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Zaznaczenia wymaga, że organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku opisem zdarzenia przyszłego. Wnioskodawca ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu zdarzenia przyszłego. Należy wskazać, że przedmiotowa interpretacja została wydana na podstawie przedstawionego we wniosku opisu sprawy, co oznacza, że w przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź skarbowej zostanie określony odmienny stan rzeczy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Ponadto tut. Organ informuje, że zgodnie z art. 14na pkt 2 ustawy Ordynacja podatkowa, przepisów art. 14k-14n dotyczących ochrony prawnej wynikającej z zastosowania się Wnioskodawcy do otrzymanej interpretacji nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe przedstawione we wniosku stanowią element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy o podatku od towarów i usług, tj. czynności dokonanych w ramach transakcji, które pomimo spełnienia warunków formalnych ustanowionych w przepisach ustawy, miały zasadniczo na celu osiągnięcie korzyści podatkowych, których przyznanie byłoby sprzeczne z celem, któremu służą te przepisy.”.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do …, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2016 r., poz. 718). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin