Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy
ITPB1/4511-539/16-1/DP
z 21 września 2016 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613 z późn. zm.) oraz § 5 pkt 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r. poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 27 czerwca 2016 r. (data wpływu), uzupełnionym pismem z dnia 5 września 2016 r. (data wpływu 6 września 2016 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych jakie wywoła dla Wnioskodawcy nabycie lokalu mieszkalnego za cenę niższą niż wartość rynkowa – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 27 czerwca 2016 r. wpłynął do tutejszego organu wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych m.in. w zakresie skutków podatkowych jakie wywoła dla Wnioskodawcy nabycie lokalu mieszkalnego za cenę niższą niż wartość rynkowa.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca w najbliższym czasie planuje zakup mieszkania, wartość rynkowa lokalu wynosi około 130.000 zł., cena zakupu ustalona ze sprzedającym to 50.000 zł. Wnioskodawca jest świadomy obowiązku uiszczenia podatku od czynności cywilnoprawnych (PCC) do wartości rynkowej mieszkania w urzędzie skarbowym. Cena zakupu mieszkania będzie tak niska, ponieważ:

• objęcie lokalu w posiadanie nastąpi po zgonie obojga małżonków (sprzedających);
• w okresie posiadania przedmiotowego lokalu Państwo XX uprawnieni są do korzystania z całego ww. lokalu mieszkalnego, z wyłączeniem osób trzecich, z tym że są zobowiązani do uiszczania wszystkich opłat związanych z utrzymaniem tego lokalu w szczególności opłat z tytułu zarządu, świadczeń na fundusz remontowy, opłat za energię elektryczną, ciepłą i zimną wodę oraz wywóz śmieci.

Powyższe zapisy znajdą się w akcie notarialnym zakupu mieszkania.

Cena lokalu znacząco odbiega od ceny rynkowej ale uzasadniona jest tym, że nie wiadomo po jakim czasie Wnioskodawca otrzyma we władanie (przejęcie) lokal, który zamierza kupić. Wnioskodawca podkreśla, że nie jest to, ani umowa służebności, ani dożywocia.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy opisana powyżej planowana transakcja sprzedaży, w związku z niższą od wartości rynkowej ceną zakupu, obciąża którąkolwiek ze stron podatkiem dochodowym od osób fizycznych?

Zdaniem Wnioskodawcy, ww. transakcja nie stanowi źródła przychodów, o których mowa w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych i w związku z tym nie powoduje powstania obowiązku podatkowego.

Przedmiotem interpretacji jest odpowiedź na zadane pytanie – w części dotyczącej Wnioskodawcy – w pozostałym zakresie wydane rozstanie odrębne rozstrzygniecie.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Przepisy ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r., poz. 361 z późn. zm.), co do zasady, dotyczą opodatkowania wszelkich dochodów osób fizycznych. Zgodnie bowiem z generalną zasadą wyrażoną w art. 9 ust. 1 tej ustawy opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

W myśl art. 11 ww. ustawy przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19, art. 25b i art. 30f, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Z przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawca planuje zakup mieszkania, wartość rynkowa lokalu wynosi około 130.000 zł., ustalona cena zakupu ze sprzedającym to 50.000 zł. Cena zakupu mieszkania będzie tak niska, ponieważ objęcie lokalu w posiadanie nastąpi po zgonie obojga małżonków (sprzedających), a przy tym w okresie posiadania przedmiotowego lokalu Państwo XX (sprzedający) uprawnieni są do korzystania z całego ww. lokalu mieszkalnego, z wyłączeniem osób trzecich z tym że są zobowiązani do uiszczania wszystkich opłat związanych z utrzymaniem tego lokalu w szczególności opłat z tytułu zarządu, świadczeń na fundusz remontowy, opłat za energię elektryczną, ciepłą i zimną wodę oraz wywóz śmieci. Powyższe zapisy znajdą się w akcie notarialnym zakupu mieszkania.

Zgodnie z art. 155 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. – Kodeks cywilny (Dz. U. z 2014 r., poz. 121 z późn. zm.) umowa sprzedaży, zamiany, darowizny, przekazania nieruchomości lub inna umowa zobowiązująca do przeniesienia własności rzeczy co do tożsamości oznaczonej przenosi własność na nabywcę, chyba że przepis szczególny stanowi inaczej albo, że strony inaczej postanowiły. Przy czym umowa zobowiązująca do przeniesienia własności nieruchomości, o czym stanowi art. 158 ww. ustawy powinna być zawarta w formie aktu notarialnego. To samo dotyczy umowy przenoszącej własność, która zostaje zawarta w celu wykonania istniejącego uprzednio zobowiązania do przeniesienia własności nieruchomości; zobowiązanie powinno być w akcie notarialnym wymienione.

Zasadniczo dla umowy sprzedaży nie jest wymagana żadna szczególna forma w jakiej ma być zawarta umowa, ale wiele szczegółowych przepisów obliguje do zachowania określonej formy ze względu na przedmiot umowy oraz na szczególne ukształtowanie uprawnień stron. Jest zatem np. wymóg zachowania formy szczególnej w odniesieniu do sprzedaży nieruchomości – jest to forma aktu notarialnego ad solemnitatem, czyli zastrzeżonej pod rygorem nieważności. Nie mniej jednak ograniczenie co do formy szczególnej przeniesienia prawa własności nieruchomości nie wyłącza prawa stron do kształtowania ceny transakcji.

W prawie zobowiązań występuje tzw. zasada swobody umów. Jest to podstawowa zasada umów zobowiązaniowych wyrażonych w Kodeksie cywilnym, Zgodnie z nią strony zawierające umowę mogą ułożyć stosunek prawny według swego uznania, byleby jego treść lub cel nie sprzeciwiały się właściwości (naturze) stosunku, ustawie ani zasadom współżycia społecznego (art. 353 KC). Zasada swobody umów nie dotyczy czynności prawnych jednostronnych.

Wobec powyższego mając na uwadze przedstawiony we wniosku opis zdarzenia przyszłego oraz obowiązujące uregulowania prawne stwierdzić należy, że przy zakupie lokalu mieszkalnego mamy do czynienia z umową sprzedaży wymagającą zachowania szczególnej formy, tj. aktu notarialnego, niemniej jednak, strony w dowolny sposób mogą kształtować warunki sprzedaży, w tym cenę za jaką jedna ze stron zbywa, a druga nabywa rzecz. Dlatego też w przypadku Wnioskodawcy, tj. nabywającego przedmiotowy lokal mieszkalny za cenę niższą niż jego wartość rynkowa nie powstaje przychód w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy uznać należy za prawidłowe.

Ponadto, wskazać należy, że zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej, przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 13 maja 2016 r., o zmianie ustawy Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. z 2016 r. poz. 846), przepis art. 14na ustawy zmienianej w art. 1 ma zastosowanie do interpretacji indywidualnych wydanych od dnia wejścia w życie niniejszej ustawy.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy, ul. Jana Kazimierza 5, 85-035 Bydgoszcz, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2016, poz. 718 ze. zm.).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.